เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 1349 เขตแดนตาข่ายเลือด + ตอนที่ 1350 หายไปแล้ว

ตอนที่ 1349 เขตแดนตาข่ายเลือด + ตอนที่ 1350 หายไปแล้ว

ตอนที่ 1349 เขตแดนตาข่ายเลือด

“อึก!”

เฟิ่งจิ่วรู้สึกเพียงลมเย็นสายหนึ่งกรีดผ่านข้างกายไป ลมสายนั้นแรงมาก ความรุนแรงของสายลมมีดม้วนเอาตัวเธอถอยกลับไป เธออาศัยแรงนั้นตีลังกากลางอากาศ ประคองร่างไว้แล้วยืนจนฝีเท้ามั่นคง ก่อนมองไปทางเงาร่างที่ยืนขวางอยู่ตรงหน้าในระยะทางห่างออกไปหนึ่งจั้ง

ชุดคลุมสีดำไหวสะบัดอยู่ท่ามกลางสายลมกลางคืน เกิดเป็นเสียงพึ่บพั่บ หญิงชรายืนหลังค่อม สองมือจับไม้เท้าสีขาวอันหนึ่งไว้ ด้านบนไม้เท้าอันนั้นเป็นหัวกะโหลกเล็กๆ ของทารก

กลิ่นอายบนตัวนางเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง แปรเปลี่ยนเป็นเย็นยะเยือกและกระหายเลือด สายตาที่เหมือนบ่อน้ำแห้งยิ่งมีสีแดงเลือดที่น่าประหลาดปรากฏขึ้น และจับจ้องมาที่เฟิ่งจิ่ว “แม่หนู ข้างนอกนี้อันตราย รีบกลับไปกับข้าเถิด!”

ทว่า เฟิ่งจิ่วมองนางแวบเดียว กลับรีบถอยหลังอย่างรวดเร็ว หมุนตัวแล้วไหวกายหนีไปอีกทาง

“อย่าหนีนะ เจ้าหนีไม่พ้นหรอก…”

เสียงแหบแห้งชวนขนลุกดังอยู่กลางสายลม เสียงหัวเราะแปลกๆ ดังก้องกลางดึกสงัด หญิงชรามองเงาร่างที่กำลังหลบหนีใต้ท้องฟ้ามืดมิด เสียงแก่ชราแฝงไว้ด้วยความตื่นเต้น

“ร่างเทพประทับเชียวนะ! หาได้ยากยิ่ง อยากได้เหลือเกิน อยากได้นัก…”

ขณะเดียวกับที่เปล่งเสียงออกไป นางยกไม้เท้าหัวกะโหลกในมือขึ้นมากระแทกพื้นอย่างแรง พริบตาเดียว ดวงตาทั้งสองข้างที่เคยกลวงโบ๋ของกะโหลกใบนั้นก็พลันมีเลือดทะลักออกมาสองสาย ไหลจากหัวกะโหลกตกลงสู่ด้านล่าง จนกระทั่งเลือดซึมลงไปในพื้นดิน

ผืนดินมืดดำอันกว้างใหญ่พลันเกิดการเปลี่ยนแปลงในเวลานี้ ราวกับถูกจุดไฟให้สว่างขึ้นมา ประกายเลือดสีแดงสาดส่องจากพื้นดินเส้นแล้วเส้นเล่า ตัดประสานกันจนกลายเป็นตาข่ายผืนใหญ่ ทอดยาวไปทางเฟิ่งจิ่วเรื่อยๆ

เฟิ่งจิ่วที่กำลังหนีได้ยินคำพูดของคนข้างหลัง หัวใจก็สั่นสะท้าน

ยายแม่มดเฒ่าคนนี้รู้ว่าเธอเป็นร่างเทพประทับด้วย? ดูออกได้อย่างไรกัน นางหมายตาเธอเพราะเหตุผลนี้หรือ? ไม่ว่าอย่างไร ตอนนี้เธอต้องหนีไปจากที่นี่ก่อนค่อยว่ากัน

ทว่า ระหว่างเธอที่กำลังหลบหนีก็เห็นตาข่ายเลือดผืนใหญ่ที่แผ่ลามทั่วพื้น เลือดเหล่านั้นส่องประกายสีแดง ตัดประสานกันกลายเป็นตาข่ายผืนใหญ่และทอดยาวออกไปโดยรอบ

ม่านตาเธอหดเล็ก แววตาตกตะลึง “เลือดหรือ?”

สถานที่อย่างนี้กลับมีเลือดถูกฝังกลบไว้ใต้ดินมากถึงเพียงนี้เชียว? แล้วเธอก็เข้ามาที่นี่นานขนาดนี้แล้ว ทว่าไม่รู้สึกถึงกลิ่นคาวเลือดเลยแม้แต่น้อย หรือว่าจะเป็น…

เขตอาคม!

เลือดใต้ดินถูกเขตอาคมปิดผนึกไว้ด้านล่าง เมื่อผนึกถูกเปิดออก เขตอาคมสลาย เลือดด้านล่างจึงผุดขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่อีก

เลือดจะผุดขึ้นมาก็ช่างเถิด แต่ทำไมถึงกลายเป็นตาข่ายเลือดแปลกประหลาดเช่นนี้ได้? เธอหันหลังไปมอง เห็นเพียงหญิงชราคนนั้นยืนมองเธอพลางหัวเราะอย่างชั่วร้ายอยู่ตรงนั้น เสียงนั้นเล็กแหลมแสบแก้วหู จากเบาค่อยๆ กลายเป็นดัง ก้องอยู่กลางค่ำคืนพร้อมกลิ่นอายพลังวิญญาณ…

“แม่หนู เจ้าหนีไม่พ้นหรอก อย่าเปลืองแรงดีกว่า กลับมาเสียดีๆ เถิด!”

หญิงชราจ้องเฟิ่งจิ่ว ดวงตาสีแดงเลือดฉายความปรารถนาและความตื่นเต้น บนพื้นที่นางยืนอยู่มีเลือดสดทะลักออกมาและยกตัวนางขึ้น พานางไล่ตามเฟิ่งจิ่วที่กำลังหลบหนีอยู่ข้างหน้า

และในตอนนี้เอง เมื่อตาข่ายเลือดที่ถูกถักทอจากเลือดสดๆ บนพื้นทอดยาวไปถึงเบื้องหน้าเฟิ่งจิ่วแล้ว มันกลับย้อนกลับมา ราวกับตาข่ายผืนใหญ่กำลังม้วนตัว หมายจะจับเธอไว้ตรงกลาง

เมื่อเห็นตาข่ายเลือดรวมตัวและม้วนกลับมา กลางฝ่ามือของเฟิ่งจิ่วรวบรวมเปลวไฟลูกหนึ่งขึ้น ก่อนที่จะซัดฝ่ามือออกไป เปลวไฟพุ่งออกมาพร้อมกับกลิ่นอายพลังวิญญาณ พุ่งตรงเข้าไปกลางเลือดเหล่านั้น พริบตาเดียวก็เห็นเลือดสดเกิดเสียงดังซ่าๆ ตาข่ายเลือดฉีกขาดออก เธอรีบทะลวงผ่านไปทันที…

………………………………….

ตอนที่ 1350 หายไปแล้ว

เมื่อเงาร่างกระโดดออกมาจากตาข่ายเลือดที่ฉีกขาด ในไม่กี่อึดใจ คนทั้งคนก็หายลับไปท่ามกลางความมืด…

“หือ?”

ดวงตาของหญิงชรามีประกายไหวระริก มองรูใหญ่ที่ถูกเปลวไฟเผาจนขาด แล้วหันไปมองในความมืด ผ่านไปนานถึงหัวเราะเสียงต่ำขึ้นมา “ดูไม่ออกเลยว่าจะมีความสามารถอยู่บ้าง แม้แต่ตาข่ายเลือดก็ยังทำลายได้? สมแล้วที่เป็นร่างเทพประทับ ไม่ธรรมดาจริงๆ! แต่อย่างไรเจ้าก็หนีไม่พ้นหรอก”

สิ้นเสียง นางก็ออกตามหาเฟิ่งจิ่วอีกครั้ง เพียงแต่เมื่อนางตรงไปข้างหน้าเรื่อยๆ ปลดปล่อยดวงจิตออกไป กลับไม่อาจสัมผัสกลิ่นอายหรือคลื่นพลังวิญญาณได้แม้แต่น้อย จึงอดประหลาดใจไม่ได้

“หายไปแล้ว? ซ่อนตัวงั้นหรือ นี่จะเล่นซ่อนแอบกับแม่เฒ่ารึ”

เสียงแหบแห้งของนางดังก้องท่ามกลางท้องฟ้ายามราตรี กระจายไปทั่วทิศพร้อมกับสายลมกลางคืน ใต้ฝ่าเท้าคือตาข่ายเลือดที่ถูกถักทอจากเลือดที่ทะลักขึ้นสูง และสิ่งที่ดันนางให้เคลื่อนไปข้างหน้าก็คือเลือดที่ทะลักขึ้นมานั้น

“ออกมาเถิด! เขตแดนที่นี่มีตาข่ายเลือดอยู่ทั่ว เจ้าหนีไม่พ้นหรอก”

ขณะเดียวกัน เฟิ่งจิ่วที่เก็บซ่อนกลิ่นอายกำลังซ่อนอยู่บนต้นไม้ หลังบ้านเก่าๆ หลังหนึ่ง เธอหอบหายใจอยู่บนต้นไม้ มองดูหญิงชราตามหาเธอไปทั่วจากที่ไกลๆ มองดูหมู่บ้านอันมืดมิดไร้เงาคนตกอยู่ภายใต้การควบคุมของหญิงชรา ตาข่ายเลือดผืนใหญ่ทอดยาวไปทั่วพื้นดิน ทำให้หมู่บ้านที่เดิมทีก็เต็มไปด้วยกลิ่นอายแปลกประหลาดยิ่งดูน่ากลัวกว่าเดิม

“กริ๊งๆๆ…”

ทันใดนั้น เสียงกระดิ่งก็ดังขึ้นข้างหู เฟิ่งจิ่วก้มลงมอง นั่นคือกระดิ่งห้อยเอวที่พี่สาวร่วมสาบานของเธอให้มา ได้ยินมาว่าเสียงกระดิ่งนี้มีเพียงเธอคนเดียวที่ได้ยิน และจะส่งเสียงแค่ตอนที่ภูตผีปรากฏตัวเท่านั้น

เธอเอื้อมมือยกกระดิ่งขึ้นมาดูแวบหนึ่ง เสียงแผ่วๆ เปลี่ยนเป็นดังชัดเจน จากช้ากลายเป็นเร็ว เมื่อเสียงกระชั้นนั้นดังขึ้นข้างหู เธอมองลงไปจากบนต้นไม้ใหญ่

เห็นเพียงว่าท่ามกลางตาข่ายเลือด เงาร่างสีดำหลายร่างที่เกิดจากการรวมตัวกันของเลือดค่อยๆ โผล่ขึ้นมา เงาร่างเหล่านั้นมีใหญ่มีเล็ก มีชายมีหญิง บ้างก็ดิ้นรนอยู่ท่ามกลางเลือดสด ขณะที่เห็นภาพนั้น เฟิ่งจิ่วราวกับสามารถเห็นภาพอันน่าสยดสยองที่ทุกคนในหมู่บ้านนี้ถูกหญิงชรารีดเอาเลือดจนหมดตัว ไม่ว่าผู้ใหญ่หรือเด็กเล็ก ไม่เหลือรอดสักคน…

และท่ามกลางตาข่ายเลือด เงาร่างมากมายล่องลอยอยู่ตรงนั้นพลางส่งเสียงคร่ำครวญ เสียงร้องไห้โหยหวนชวนให้รู้สึกหนักอึ้งตามไปด้วย เพราะผนึกอาคมที่ถูกทำลาย และเพราะตาข่ายเลือดที่ทะลักล้น สถานที่ที่เดิมทีไร้ซึ่งกลิ่นอายเย็นเยียบของภูตผี ยามนี้กลับเป็นเหมือนนรกบนดิน ช่างน่าขนลุกและน่าสะพรึงกลัว

มือของเธอกำหมัดอย่างไม่รู้ตัว ในใจมีคลื่นความโกรธก่อตัวขึ้นมา

วิญญาณผีมากมายขนาดนี้ คนมากมายขนาดนั้น! ไม่นึกว่าจะตายอยู่ที่นี่กันหมด!

ไหนบอกว่าคนในหมู่บ้านย้ายออกไปกันหมดแล้ว? ไหนบอกว่าเหลือแค่นางที่ทำใจจากไปไม่ได้? ทั้งหมดเป็นแค่เรื่องโกหกทั้งนั้น!

ถึงคนในหมู่บ้านจะย้ายออกไปกันหมดแล้ว แต่ก็ไม่มีทางย้ายออกไปจนไม่เหลือเลยเช่นนั้น และไม่มีทางที่หมู่บ้านนี้จะร้างเหมือนหมู่บ้านผีสิงอย่างนี้ อีกอย่าง คนที่ไม่เคยออกจากหมู่บ้านเลยจะมีขนมโรยงาอย่างนั้นได้อย่างไร? คิดว่าเธอหลอกง่ายเหมือนเด็กสามขวบจริงๆ หรือ?

เพียงแต่ ถึงเธอจะระแวงและระวังหญิงชราคนนี้แล้ว อย่างไรก็นึกไม่ถึงว่าหมู่บ้านแห่งนี้จะมีสภาพเช่นนี้ หากบอกว่าก่อนหน้านี้ยังไม่กล้าแน่ใจ เช่นนั้นตอนนี้ หลังจากที่ได้เห็นภูตผีวิญญาณบนตาข่ายเลือดแล้ว เธอพูดอย่างมั่นใจได้เลยว่าคนในหมู่บ้านนี้ถูกฆ่าหมดแล้ว ทั้งยังตายโดยที่ถูกรีดเลือดจนหมดตัวด้วย!

………………………………….