เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 1563 เป็นใครกันแน่ + ตอนที่ 1564 ความหวังของนาง

ตอนที่ 1563 เป็นใครกันแน่ + ตอนที่ 1564 ความหวังของนาง

ตอนที่ 1563 เป็นใครกันแน่

นึกถึงตอนนั้นที่นางถูกเขาเห็นในสภาพเปลือยเปล่า ใบหน้าพลันแดงก่ำ ดวงตาคู่นั้นไม่กล้ามองเฟิ่งจิ่วอีก รู้สึกเพียงใบหน้าร้อนผ่าวด้วยความอับอาย

ต้วนอิ๋งอิ๋งเห็นนาง ก็เดินเข้าไปกุมมือนางด้วยความดีใจ แล้วยกมือทำท่าทาง ขยับปากเรียกนางว่าน้องสาวโดยไร้เสียง แต่กลับถูกสะบัดมือออกจนฝีเท้าซวนเซ และเกือบล้มลงไป โชคดีที่เฟิ่งจิ่วประคองนางไว้

“มาดึงมือข้าทำไม!”

ต้วนอิ๋งอิ๋งมองนางอย่างไม่พอใจ ไม่ได้ทำเหมือนนางเป็นพี่สาวฝาแฝดเลยแม้แต่น้อย ในสายตานาง พี่สาวที่เกิดก่อนนางคนนี้เป็นเพียงความอัปยศเท่านั้น หนำซ้ำยังเป็นความอัปยศที่เกิดมามีหน้าตาเหมือนนางไม่มีผิดเพี้ยน

ต้วนอิ๋งอิ๋งที่ถูกสะบัดมือออกก้มหน้าอย่างหม่นหมอง ยืนอยู่ข้างเฟิ่งจิ่วเงียบๆ ไม่เดินเข้าไปหาอีก ถึงนางจะไม่ได้ยินเสียงและพูดไม่ได้ แต่เป็นคนอารมณ์อ่อนไหว นางรู้ว่าน้องสาวของนางไม่ชอบนาง

เฟิ่งจิ่วเพียงเหลือบมองต้วนหลินหลินแวบหนึ่งอย่างไม่แยแส จากนั้นก็พาต้วนอิ๋งอิ๋งออกไป สำหรับต้วนหลินหลินคนนี้ เธอไม่ได้รู้สึกดีด้วยเลยสักนิด ด้วยเหตุนี้ เธอจึงไม่อยากแม้แต่จะเสวนากับนาง

เห็นเด็กหนุ่มชุดแดงจูงมือพี่สาวของนางออกไป ต้วนหลินหลินอดตะโกนไม่ได้ “นี่ เจ้าเป็นใครกันแน่ มาอยู่ในบ้านข้าได้อย่างไร”

“เกิดอะไรขึ้น นี่ใครกัน”

เสียงทุ้มต่ำแฝงแววไม่พอใจดังมา เสียงที่ไม่คุ้นเคยทำให้ต้วนหลินหลินรีบหันกลับไปดูด้วยความตกใจ ครั้นเห็นชายรูปร่างสูงใหญ่กำยำไว้หนวดเคราเดินมาทางนาง ต้วนหลินหลินตกใจหน้าซีด รีบถอยไปยืนด้านหนึ่ง

“จะ เจ้าเป็นใครอีก” ต้วนหลินหลินตวาดถามด้วยน้ำเสียงสั่นเทาเล็กน้อย

“ท่านพี่ พวกเราไปกันเถิด!” เฟิ่งจิ่วตะโกนเรียก พยักพเยิดให้เขาอย่าไปสนใจนาง

“อืม”

“กวนสีหลิ่นพยักหน้า เหลือบมองใบหน้าที่เหมือนต้วนอิ๋งอิ๋งแวบหนึ่งก่อนจะละสายตาออกไป ก่อนจะเดินผ่านนางไป แล้วมายืนข้างเฟิ่งจิ่วกับต้วนอิ๋งอิ๋ง “ข้าบอกท่านเจ้าเมืองแล้ว ไปกันเถิด!”

เห็นทั้งสามคนเดินออกนอกจวนไป ต้วนหลินหลินอ้าปากค้าง สีหน้าตกตะลึง หลายปีที่ผ่านมา พี่สาวที่เป็นใบ้หูหนวกคนนั้นของนางไม่เคยก้าวเท้าออกจากจวนสักครั้ง หากออกไปอย่างนั้น คนข้างนอกจะนึกว่านางเป็นนางหรือไม่

นึกมาถึงตรงนี้ สีหน้านางพลันเปลี่ยนเป็นบูดบึ้ง รีบวิ่งไปที่เรือนของท่านพ่อ ตั้งใจจะถามให้รู้เรื่อง

ในอีกด้าน เฟิ่งจิ่วกับกวนสีหลิ่นพาต้วนอิ๋งอิ๋งที่ออกจากจวนเป็นครั้งแรกมาที่ถนนใหญ่ ยามเห็นของเล่นชิ้นเล็กชิ้นน้อยที่วางตามแผงลอยข้างถนน ต้วนอิ๋งอิ๋งมองด้วยสีหน้าฉงนฉงายอย่างปิดไม่มิด เดินไปดูไป หยุดเล่นของเล่นบ้างเป็นระยะ กลับได้ของมาไม่น้อยทีเดียว

“นี่คุณชายชุดแดงไม่ใช่หรือ เขาเป็นปราชญ์ที่มีเหรียญตราถึงสองเหรียญเชียวนะ นึกไม่ถึงว่าวันนี้เขาจะออกมาเดินตลาด ไม่นึกเลยว่าจะได้เจอเขา!”

“พวกเจ้าดูผู้หญิงที่อยู่ตรงกลางนั่นสิ นั่นต้วนหลินหลินลูกสาวของเจ้าเมืองไม่ใช่หรือ นางเป็นถึงหญิงงามอันดับหนึ่งของเมืองเราเชียวนะ เครื่องหน้าทั้งห้าช่างงดงามโดดเด่น บุคลิกก็อ่อนหวานยิ่งนัก งามจริงๆ”

“แล้วเจ้าคนตัวโตไว้หนวดนั่นเป็นใครกัน เหตุใดจึงเดินอยู่ข้างๆ ได้เล่า”

“ดูท่าทางน่าจะเป็นคนคุ้มกันหรืออะไรทำนองนั้น”

ฟังเสียงกระซิบกระซาบจากคนรอบข้าง หลังเดินเที่ยวเสร็จ ทั้งสามก็หาโต๊ะริมหน้าต่างในหอสุราแล้วนั่งลง เรียกเสี่ยวเอ้อร์ให้ยกสุรากับอาหารมา พลางนั่งชมทิวทัศน์อันคึกคักบนถนนข้างนอกที่ผู้คนสัญจรพลุกพล่าน…

ค่ำคืนนี้ พูดได้ว่าคนที่มีความสุขมากที่สุดก็คือต้วนอิ๋งอิ๋ง ค่ำคืนนี้ นางได้เห็นหลายสิ่งหลายอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน แล้วก็ได้รับรู้ว่าโลกภายนอกมีสีสันมากขนาดไหน

กระทั่งตกดึก ทั้งสองถึงค่อยพาต้วนอิ๋งอิ๋งกลับ เพียงแต่เฟิ่งจิ่วไม่รู้เลย ว่าเธอได้ถูกคนกลุ่มหนึ่งหมายตาเข้าแล้ว…

………………………………….