เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 765 ช่วยท่านบรรลุขั้น + ตอนที่ 766 คนที่ถูกลืม
ตอนที่ 765 ช่วยท่านบรรลุขั้น + ตอนที่ 766 คนที่ถูกลืม
ตอนที่ 765 ช่วยท่านบรรลุขั้น
“ขวดนี้ให้ท่านหัวหน้า ผู้ฝึกตนระดับหลอมแก่นพลังขั้นสูงสุดอย่างท่าน ขอแค่กินยาขวดนี้ไปก็จะก้าวผ่านประตูระดับหลอมแก่นพลังขั้นสูงสุดได้ทันที และบรรลุขั้นเป็นผู้ฝึกตนระดับกำเนิดวิญญาณ”
สิ้นคำพูดกวนสีหลิ่น ก็เห็นหัวหน้าตลาดมืดเบิกตาโตอย่างตกตะลึง ตื่นเต้นจนร่างกายสั่นเทาขึ้นมา “นะ นี่เป็นยะ ยานั้นที่ทำให้บรรลุขั้นได้…”
“ถูกต้อง ท่านทั้งหลายล้วนเป็นคนสำคัญของตลาดมืด ย่อมรู้ว่าคนตลาดมืดที่มีความสัมพันธ์อันดีกับน้องสาวข้าต่างเคยได้รับยาบรรลุขั้นที่นางมอบให้” ระหว่างพูด เขาวางยาขวดหนึ่งลงในมือหัวหน้าตลาดมืด
“รู้ ย่อมรู้แน่นอน นั่นเป็นของล้ำค่าที่ประเมินราคาไม่ได้ เป็นถึงสมบัติที่ต้องแย่งชิง…ไม่นึกเลย ไม่นึกเลยว่าข้าจะ จะมี…ข้าจะมีหวังบรรลุถึงระดับกำเนิดวิญญาณ มีหวังแล้ว…”
หัวหน้าตลาดมืดตื่นเต้นเสียจนไม่อาจหักห้ามใจ สวรรค์รู้ว่าเขาค้างอยู่ระดับหลอมแก่นพลังขั้นสูงสุดมานานแค่ไหนแล้ว หลายปีที่ผ่านมานี้ไม่มีหนทางบรรลุขั้นเลย คิดว่าวรยุทธ์ของตนในชีวิตนี้ถึงจุดสิ้นสุดแล้ว นึกไม่ถึง นึกไม่ถึงเลย…
“ขวดนี้ให้ผู้อาวุโสหลิว”
เขายื่นอีกขวดหนึ่งให้ชายวัยกลางคนที่นั่งพิงอยู่บนเตียง กล่าวว่า “ท่านเป็นผู้ฝึกตนหลอมแก่นพลังขั้นเริ่มต้น รอบาดแผลหายโดยสมบูรณ์แล้วค่อยกินยานี้ น่าจะบรรลุถึงหลอมแก่นพลังขั้นสูงสุดได้”
“ขะ ข้าก็ได้ด้วยหรือ” ผู้ฝึกตนวัยกลางที่นั่งพิงบนเตียงมองกวนสีหลิ่นอย่างตื่นเต้น “ของล้ำค่าเช่นนี้ ให้ข้าจริงๆ หรือ?”
กวนสีหลิ่นยิ้ม “แน่นอน ท่านไปช่วยน้องสาวข้าได้ภายใต้สถานการณ์เช่นนั้น ย่อมไม่ขาดส่วนของท่านที่ควรได้”
เขารับยาขวดนั้นไว้ในมือ ตื่นเต้นจนสองมือสั่นเทิ้มเบาๆ คิดว่าไม่ค่อยเหมือนจริงเท่าไร จึงอึ้งไปด้วยความตกใจ ผ่านไปสักพักก็ยังไม่อาจคืนสติกลับมา
“ท่านผู้อาวุโสกง นี่เป็นของท่าน” กวนสีหลิ่นยิ้มพลางยื่นขวดสุดท้ายให้ “น้องสาวข้าบอกว่ายาขวดนี้ช่วยท่านผ่านระดับกำเนิดวิญญาณไม่ได้ แต่ทำให้ท่านกลายเป็นผู้แข็งแกร่งระดับกำเนิดวิญญาณขั้นสูงสุดได้”
“ดีๆๆ ดีเหลือเกินๆ!”
สองมือเขารับมา พูดคำว่าดีติดๆ กันสองสามครั้ง “ผู้แข็งแกร่งกำเนิดวิญญาณขั้นสูงสุด หากให้ข้าฝึกบำเพ็ญ ไม่กี่สิบปีเกรงว่าก็ยังไม่ถึงขั้นนั้น ยามนี้มียานี้ ในคืนเดียวกลายเป็นผู้แข็งแกร่งระดับกำเนิดวิญญาณขั้นสูงสุดได้ ขะ ข้า…” พูดจนถึงท้ายสุด เสียงเขาก็สะอึกสะอื้น
ใครจะนึกว่าพวกเขาไปช่วยแล้วจะได้รางวัลชิ้นใหญ่เช่นนี้?
“น้องสาวข้าศึกษาฝึกฝนการกลั่นยาเซียนอยู่สำนักศึกษา ภายหน้ายังมีเรื่องต้องรบกวนพวกท่านอีกไม่น้อย ขอพวกท่านโปรดดูแลให้มากๆ ด้วย” เขาประสานมือพลางยิ้มเอ่ย
“ไม่หรอกๆ ได้ทำเรื่องเพื่อภูตหมอ นับเป็นเกียรติของพวกเรา เป็นเกียรติของพวกเรา”
“เช่นนี้ ข้าก็ขอตัวก่อน” เขาพูดและหมุนตัวไป ฝีเท้าชะงักเล็กน้อย ก่อนจะมองผู้ฝึกตนวัยกลางที่นั่งเหม่อลอยอยู่บนเตียง แล้วบอกหัวหน้าตลาดมืดกับผู้อาวุโสกงว่า “ยาของผู้อาวุโสหลิวท่านนี้ หวังว่าภายในตลาดมืดจะไม่มีใครแอบเห็น”
เมื่อได้ยิน ในที่สุดผู้ฝึกตนบนเตียงที่นิ่งค้างด้วยความตื่นเต้นก็ได้สติกลับมา มองกวนสีหลิ่นอย่างอึ้งตะลึง จากนั้นมองหัวหน้าตลาดมืดกับผู้อาวุโสกงทั้งสอง
หัวหน้าตลาดมืดกับผู้อาวุโสกงรู้ว่าเขาเป็นห่วง กลัวว่าหากผู้อาวุโสระดับกำเนิดวิญญาณอีกคนรู้เรื่องยาแล้วจะโดนแย่งไป จึงกล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า “คุณชายกวนวางใจเถอะ มีพวกเราสองคนอยู่ ตลาดมืดไม่มีใครกล้าทำเรื่องเช่นนี้”
“เรื่องอะไรหรือ”
เสียงหนึ่งดังขึ้นทันใด พวกเขามองไป ที่แท้เป็นผู้อาวุโสหลี่เอามือไพล่หลังเดินเข้ามา
………………………………………………….
ตอนที่ 766 คนที่ถูกลืม
“ที่แท้ก็ผู้อาวุโสหลี่” หัวหน้าตลาดมืดเผยรอยยิ้ม เอ่ยว่า “ท่านเข้ามาทำไม?”
และยามนี้ สายตาของผู้อาวุโสหลี่หยุดลงบนยาขวดนั้นที่ผู้ฝึกตนวัยกลางคนบนเตียงถือไว้ “ข้าว่าจะเข้ามาดูอาการเสี่ยวหลิวเสียหน่อยว่าฟื้นตัวเป็นอย่างไรบ้าง ก็ได้ยินว่าพวกท่านเหมือนกำลังคุยเรื่องอะไรกัน”
อาจเพราะรู้สึกถึงสายตาเขา ผู้ฝึกตนคนนั้นหวั่นใจ ครั้นนึกถึงคำพูดกวนสีหลิ่นก่อนหน้านี้ ก็ตึงเครียดไปบ้างอย่างอดไม่ได้ มือที่ถือขวดยาไว้ยิ่งกำแน่นขึ้น
“อ้อ เป็นยารักษาอาการบาดเจ็บภายในที่คุณชายกวนมอบให้เสี่ยวหลิว กำชับให้เขาเก็บไว้ดีๆ” หัวหน้าตลาดมืดยิ้มกล่าว ก่อนพูดเป็นนัย “เสี่ยวหลิว ไม่เก็บยาไปเสียเล่า?”
“ขอรับ” ชายวัยกลางคนขานรับ หลุบตาลง แล้วเก็บยาเข้าห้วงมิติอย่างระมัดระวัง
ผู้อาวุโสหลี่ได้ยินเช่นนี้ก็แอบเบ้ปาก แค่ยารักษาบาดแผลภายในเท่านั้น จะหายากอะไรนัก?
เขาเอ่ยทันทีว่า “ข้าแค่เข้ามาดูหน่อย วันนี้สีหน้าของเสี่ยวหลิวฟื้นตัวได้ไม่เลว คิดว่าใช้เวลาไม่กี่วันก็ลงจากเตียงมาเดินได้ เช่นนั้นข้าก็วางใจ” เขาพยักหน้าพลางบอกกวนสีหลิ่นว่า “คุณชายกวน ภายหลังมีเวลาก็มาตลาดมืดบ่อยๆ ให้พวกเราได้ทำหน้าที่เจ้าบ้านให้ดีที่สุด”
กวนสีหลิ่นยิ้มอย่างมีความนัย “แน่นอน” พูดจบก็ประสานมือบอกลา
“ข้าจะไปส่งคุณชายกวน” หัวหน้าตลาดมืดกล่าวแล้วพยักหน้าบุ้ยใบ้ให้อาของตน จากนั้นออกไปส่งกวนสีหลิ่นด้วยตัวเอง
กวนสีหลิ่นกลับถึงสำนักศึกษา เขาไปหาเฟิ่งจิ่วก่อนเพื่อบอกนางว่าจัดการเรื่องเรียบร้อยแล้ว เมื่อยื่นป้ายคำสั่งคืนให้นาง ถึงจะกลับเรือนตนของไป
หลังจากร่างกายเฟิ่งจิ่วฟื้นตัว พลังวิญญาณก็เข้าสู่ระดับสร้างรากฐานขั้นสูงสุดแล้ว เธอยังไม่รีบบรรลุขั้น ดังนั้นจึงทุ่มเทจิตใจกับการกลั่นยาเซียน ยอดเขาสำนักยาเซียนก็ห้ามคนนอกเข้าตั้งแต่เธอเริ่มกลั่นยา
นานๆ ครั้งมีเพียงกวนสีหลิ่นกับเยี่ยจิงมาดูที่นี่บ้าง แต่เห็นเธอกลั่นยาเซียนอยู่ในอาศรม ทั้งสองก็ไม่ได้รบกวน แยกย้ายกลับไปฝึกบำเพ็ญ…
วันคืนผ่านไปแต่ละวัน ยาอายุวัฒนะที่เธอกลั่นออกมาบ้างสำเร็จ บ้างกลายเป็นยาพิษ บ้างเป็นยาประหลาดที่ไม่รู้ชื่อ แต่มีเพียงอย่างเดียวที่มั่นใจได้ ในความล้มเหลวและการปรุงกลั่นแต่ละครั้ง ฝีมือด้านยาเซียนของเธอพัฒนาขึ้น ยิ่งช่วงท้ายๆ แทบจะไม่มียาพิษแล้ว มีเพียงยาประหลาดสองเม็ดที่โผล่มานานๆ ครั้งเท่านั้น
เฟิ่งจิ่วกลั่นยาเซียนในอาศรมตลอด น้อยนักจะออกมาเดินในสำนักศึกษา แต่ละเรื่องที่เธอก่อขึ้นตั้งแต่เข้าสำนักศึกษาจึงค่อยๆ หายไปตามกาลเวลาและถูกผู้คนลืมเลือน ราวกับไม่มีคนเช่นเธออยู่ ไม่ว่าใครก็ไม่เอ่ยเจาะจงถึงอีก
นอกจากเนี่ยเถิง เซียวอี้หาน กวนสีหลิ่น รวมถึงเยี่ยจิงสี่คนนี้ เหมือนว่าคนอื่นจะลืมเธอกันหมดแล้ว เธอเลือนหายไปจากสายตาเหล่านักเรียน แม้แต่สัตว์อสูรสามตัวก็เช่นกัน ต่างเฝ้าอยู่นอกอาศรมอย่างว่าง่าย ไม่ออกไปวิ่งเพ่นพ่านอีก
จนกระทั่งวันหนึ่ง เฟิ่งจิ่วที่กำลังกลั่นยาเซียนเดินออกมาในสภาพกระเซอะกระเซิง พึมพำว่า “ไม่มี ใช้หมดเกลี้ยงแล้ว ไม่มียาทิพย์ต้องเอาแต้มคุณงามความดีไปแลกมา แต่ของแบบนั้นเราก็มีไม่เท่าไร!”
“เฮ้อ นี่บังคับให้เราต้องออกไปอีกแล้วเหรอ”
เธอส่ายหน้าพลางถอนใจเอ่ย เดินวนอยู่ภายในอาศรม แล้วเดินออกมาวนรอบนอก สุดท้ายถึงกลับมาอาบน้ำด้านใน หลังจากเปลี่ยนมาสวมชุดสีฟ้าครามตัวใหม่ ถึงค่อยนั่งขนนกบินไปยังจุดรับภารกิจ คิดจะไปดูเสียหน่อยว่ามีภารกิจอะไรง่ายๆ และทำคะแนนคุณงามความดีได้มากหน่อยหรือไม่
………………………………………………….