A Stay-at-home Dad’s Restaurant In An Alternate World - ตอนที่ 329
Chapter 329 : เพิ่มอีกหน่อยได้มั้ย?
คืนนั้น เอมี่เพิ่งจะอาบน้ําเสร็จและนั่งให้แม็กซ์เปาผมให้แห้งอย่างเชื่อฟัง เธอเงยหน้าขึ้นมามองเขาด้วยสีหน้าคาดหวังและถาม “พ่อคะพรุ่งนี้เราจะไปเล่นว่าวกันจริง ๆ ใช่มั้ยคะ?”
“แน่นอน พรุ่งนี้เราไม่ได้เปิดร้านและหนูก็ไม่มีเรียนดังนั้นพ่อจะพาหนูไปเล่นว่าว” แม็กซ์พยักหน้าด้วยรอยยิ้มในขณะที่เขาสางผมนุ่ม ๆ ของเอมอย่างช้า ๆ และปิดเครื่องเป่าผมหลังจากที่แน่ใจว่าผมของเธอแห้งสนิทแล้ว
“เย้! หนูรักว่าว! หนูตื่นเต้นมาก ๆ เลย!” เอมี่ทิ้งตัวลงบนเตียงและกลิ้งไปมาอย่างมีความสุขก่อนที่ลุกขึ้นยืนแล้วกระโดดขึ้นลงด้วยความตื่นเต้น อย่างไรก็ตามหลังจากนั้นไม่นานเธอก็หยุดและเริ่มมีสีหน้ากังวล “แต่…เราไม่มีว่าว พรุ่งนี้เราจะไปเล่นว่าวกันได้ยังไงคะ?”
“หนูไม่ต้องห่วงเรื่องนี้หรอก ตอนที่หนูตื่นมาตอนเช้าวันพรุ่งนี้หนูจะได้เห็นว่าว หนูอยากได้ว่าวแบบไหนล่ะ?” แม็กซ์นั่งลงบนเตียงแล้วลูบหัวเอมีด้วยรอยยิ้ม
“หนูอยากได้แบบใหญ่ ๆ ว่าวตัวใหญ่ ๆ และมันต้องเป็นรูปนกสีม่วงที่สวยมาก ๆ ด้วย” เอมีใคร่ครวญคําถามอย่างรอบคอบก่อนที่เธอจะตอบกลับ รอยยิ้มของเธอกว้างขึ้นเล็กน้อยตามคําพูดที่เธอบอกราวกับว่าเธอได้เห็นว่าวสีม่วงขนาดใหญ่ลอยอยู่บนท้องฟ้าแล้ว
“เอาล่ะ เราจะมีว่าวแบบนั้นในวันพรุ่งนี้” แม็กซ์พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม เธอมีความต้องการไม่น้อยเลย แต่ด้วยความช่วยเหลือของระบบมันจะไม่มีปัญหาอะไร
“จริงเหรอคะ? พ่อคือพ่อที่ดีที่สุดเลย!” เอมี่หอมแก้มแม็กซ์ จากนั้นเธอก็กระโดดไปรอบๆเตียงของเธอและฮัมเพลงอย่างมีความสุข “ว่าวตัวใหญ่บินสูงขึ้นไปบนฟ้า ว่าวตัวใหญ่ว่าวตัวใหญ่ ของฉัน…”
“เหมียว” ลูกเป็ดขี้เหร่เองก็เริ่มกระโดดไปรอบ ๆ แต่เตียงนั้นสูงเกินไปดังนั้นมันจึงทําได้แค่กระโดดไปรอบ ๆ ขาเตียงเท่านั้น
แม็กซ์ยิ้มกว้างเมื่อเขาเห็นว่าลูกสาวมีความสุขและพูดกับระบบในใจ “ระบบ ”
“ไม่ขาย!” เสียงที่แน่วแน่ของระบบดังขึ้นก่อนที่เขาจะพูดจบประโยค
“” ควของแม็กซ์เริ่มขมวดเล็กน้อย ระบบมีการพัฒนามากขึ้นและน่ารําคาญมากขึ้นเรื่อย ๆ
“ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลยและนายก็เลือกที่จะปฏิเสธการขาย? ทําไมนายถึงไม่ขายตัวเองไปเลยล่ะ?” แม็กซ์บ่น
“กรุณาสุภาพด้วย! ระบบขายแค่สิ่งของและมันก็แตกต่างจากการขายตัวเอง จากการศึ กษาของฉันฉันพบว่าคําว่า “ขายตัวเอง” มีความหมายเชิงลบมาก” ระบบตอบด้วยน้ําเสียงที่รุนแรง
“โอ้? แล้วนายพบอะไรล่ะ?” แม็กซ์ยกคิ้ว ระบบชักจะฉลาดมากขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว
“จากการแสดงออกและน้ําเสียงของคุณระบบสามารถบอกได้ว่าคุณกําลังเลือกปฏิบัติกับผู้หญิง” ระบบวิเคราะห์อย่างจริงจัง
“ใครบอกว่าฉันเลือกปฏิบัติกับผู้หญิง? พวกเธอกําลังหารายได้จากการขาย “ทรัพยากร” ของตัวเองและมันก็เป็นรูปแบบธุรกิจที่ได้รับการยินยอมร่วมกัน ดังนั้นทําไมฉันถึงต้องเลือกปฏิบัติกับพวกเธอด้วย ไม่ว่าพวกเธอจะทําอะไรมันก็ยังดีกว่าคนที่มีแขนขาครบถ้วนแต่ยังเลือกที่จะไปขอทานตามข้างถนน” แม็กซ์ตอบอย่างจริงจัง
“นั่นไม่ใช่ประเด็น จากการตอบกลับของคุณฉันสามารถระบุได้ว่าคุณกําลังวางระบบเอาไว้ในหมวดหมู่เดียวกันกับคนเหล่านั้น” ระบบแย้ง
“นั่นเป็นแค่ความคิดของนายเอง ฉันปฏิเสธที่จะแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้” แม็กซ์ตอบด้วยสีหน้าสงบก่อนที่จะเบ้ปากและพูดต่อ “เอาล่ะ เราคุยเรื่องนี้กันมาพอแล้ว บอกฉันมาว่าต้องใช้เงินเท่าไหร่เพื่อซื้อว่าวจากนาย? ธุรกิจกําลังเฟื่องฟูในช่วงสองสามวันมานี้ดังนั้นฉันจึงมีเงินจํานวนมาก”
ระบบเงียบไป
“100 เหรียญทองแดง?”
ยังคงไม่มค่าตอบ…
“200?”
“300? นั่นคือราคาที่มากที่สุดที่ฉันจะยอมจ่าย ด้วยราคานี้ฉันจะได้รับว่าวทํามือคุณภาพสูงแม็กซ์ยังคงพูดอย่างสบายใจ
“คุณช่วยเพิ่มอีกหน่อยได้มั้ย?” ในที่สุดระบบก็ทนเงียบไม่ไหว
แม็กซ์คิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะยอมรับ “310 เหรียญทองแดง”
“ว่าวที่ถูกสร้างขึ้นโดยระบบนี้จะมีโครงเป็นคาร์บอนไฟเบอร์น้ําหนักเบาแต่มีความแข็งแรงทนทานประกอบกับกรอบไม้จันทน์คุณภาพสูงที่มีความแข็งแรงเป็นพิเศษและทนต่อลมพายุระดับ 10 ได้ว่าวเป็นสิ่งที่ต้องมีสําหรับวันหยุดพักผ่อนและคุณสามารถปรับแต่งทุกอย่างได้ด้วยตัวเองคุณสามารถระบุเงื่อนไขและระบบจะออกแบบมันจนกว่าคุณจะพึงพอใจโดยสมบูรณ์!” ทันใดนั้นเสียงตอบกลับของระบบก็ค่อนข้างร้อนแรง
“งั้นเหรอ?” แม็กซ์ถามด้วยรอยยิ้ม
“310 เหรียญทองแดงยังไม่เพียงพอที่จะครอบคลุมต้นทุนวัสดุ คุณคงไม่อยากให้ว่าวของคุณแพ้คนอื่นตั้งแต่จุดเริ่มต้นใช่หรือไม่? คุณไม่อยากทําให้ว่าวของคุณลอยสูงกว่าว่าวของทุก ๆ คนในลานเอเดนเหรอ? คุณไม่อยากได้รับคําชื่นชมจากลูกสาวของคุณและสายตาอิจฉาจากผู้คนมากมายโดยรอบเหรอ? ถ้าคุณคิดว่าสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่คุณควรจะทํา เราขอเสนอโปรโมชั่นพิเศษไม่ใช่ 998 ไม่ใช่ 888 แต่ถูกที่สุดถึง 598 สําหรับว่าวขนาดใหญ่คุณภาพเยี่ยมนี้!” เสียงของระบบมีชีวิตชีวายิ่งขึ้น
“แสดงสิ่งที่นายมีให้ฉันดูก่อน” แม็กซ์พูดด้วยน้ําเสียงสงบ จริง ๆ เขาถูกคําโฆษณาของระบบล่อลวงเล็กน้อยโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาได้ยินเกี่ยวกับการได้รับคําชื่นชมจากลูกสาวของเขา เขาเกือบจะมือลั่นกดสั่งซื้อไปแล้ว
“ไม่มีปัญหา!” ระบบตอบกลับ รูปว่าวปรากฏขึ้นในใจของแม็กซ์ในทันที มันมีทั้งว่าวธรรมดาและว่าวที่มีรูปร่างและรูปแบบแตกต่างกันมากมาย มีแม้กระทั่งรูปตัวการ์ตุน เช่น นามิและโบอาแฮนค็อกจากวันพีซ, คาลเลนจากโค้ด กีอัส…
“ระบบ โอตาคุเค้าไม่ออกไปเล่นว่าวกันหรอกนะ ทําไมนายถึงเอาของพวกนี้มากให้ฉันดูกัน?” แม็กซ์เม้มปาก เขาพบว่ามันยากที่จะหลุดออกจากแผนการของระบบ
“คุณเองก็เป็นโอตาคุ แต่คุณก็อยากเล่นว่าวนี้ ใช่มั้ย?” ระบบโต้กลับ
“เฮ้ย ฉันไม่เคยเป็นโอตาคุ ไม่ว่าจะชีวิตนี้หรือว่าชีวิตก่อนฉันก็ไม่เคยเป็น นายเคยเห็นโอตาคุออกไปตามล่าหาอาหารอร่อย ๆ รีไง?” แม็กซ์ถามด้วยน้ําเสียงเหยียดหยาม
“แต่ใน “ตัวเลือก” ของบัญชีเว่ยป้อของคุณคุณเลือกตัวเลือกโอตาคุเอาไว้ ฉันจึงอนุมานได้ว่าคุณระบุถึงความเป็นโอตาคุในหัวใจของคุณ” ระบบตอบกลับ (เผื่อใครไม่รู้นะครับในเว่ยปอจะมีตัวเลือกให้เราเลือกหมวดหมูที่เราสนใจและมันจะสปอนข่าวเกี่ยวกับหมวดหมู่ที่เราเลือกขึ้นมาให้)
“ฉันก็แค่เลือกมันขํา ๆ เท่านั้นแหละ” แม็กซ์จําไม่ได้ว่าเขาเลือกตัวเลือกอะไรไปบ้างในตอนนั้น แต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องสําคัญ เขามองดูแคตตาล็อกทั้งหมดและยังไม่พบกับว่าวที่ตรงตามเงื่อนไขของเอมี่ ดังนั้นเขาพูดขึ้น “ระบบ สร้างว่าวที่ตรงกับความต้องการของเอมีให้กับฉันและทําให้มันกลายเป็นนักเลงที่ทําให้ว่าวของคนอื่นอับอายได้”
“ทิ้ง! ระบบกําลังออกแบบว่าวของคุณและจะพร้อมในอีกหนึ่งนาที!” เสียงของระบบดังขึ้น
แม็กซ์รู้ว่าระบบมีประสิทธิภาพการทํางานที่สูงมาก เพราะในโลกนี้คงไม่มีใครกล้าเข้าไปทําฟาร์มในปาแห่งสายลมหรอก จริงมั้ย?
หลังจากกระโดดไปรอบ ๆ เอมี่ก็รู้สึกเหนื่อยและหลับไป
แม็กซ์จัดท่านอนให้เธอจากนั้นก็อุ้มลูกเป็ดขี้เหร่ขึ้นมาวางไว้ข้าง ๆ และห่มผ้าให้กับทั้งสองรอยยิ้มที่ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเอมี่ระหว่างที่นอนหลับแสดงให้เห็นว่าเธอกําลังรอคอยการเล่นว่าวมากแค่ไหน
“ทิ้ง! มีการออกแบบทั้งหมดสิบรายการ กรุณาเลือกหนึ่งอันจากทั้งหมด!” เสียงของระบบดังขึ้นอีกครั้ง
“เชี่ยไรเนี่ย! นี่มันกริฟฟินลายม่วงเหรอ?” สีหน้าของแม็กซ์ค่อนข้างแปลกหลังจากที่เขาได้มองดูมัน