A Stay-at-home Dad’s Restaurant In An Alternate World - ตอนที่ 338

Chapter 338 : พื้นที่ทดสอบเทพแห่งดาบ

เวลาบนกําแพงบอกกับแม็กซ์ว่ามันผ่านไปกว่า 52 วันแล้ว เขาเลิกนับจํานวนปลาย่างที่เขาทําไปนานแล้ว สิ่งที่เปลี่ยนไปจากตอนแรกคือเมื่อก่อนเวลาจับปลาเฉาฮื้อเกล็ดรุ่งที่ตัวเล็กที่สุดเขายังต้องใช้เวลาต่อสู้กับมันอยู่สักพัก แต่ตอนนี้เขาสามารถช้อนปลาเฉาฮื้อเกล็ดรุ้งขนาดใหญ่ที่สุดในถังจากขึ้นมาทุบ ฆ่าและทําความสะอาดได้ภายใน 15 วินาที

แม็กซ์รู้สึกได้เลยว่าแม้แต่คนขายปลาในตลาดก็อาจจะเร็วได้ไม่เท่าเขา

ตอนนี้แม็กซ์กําลังรอการตัดสินขั้นสุดท้ายจากระบบ เขาสงบมาก เขาถูกปฏิเสธมานับครั้งไม่ถ้วนแล้วและถ้าเขาถูกปฏิเสธอีกครั้งเขาก็แค่ต้องทําต่อไป

เขาทําได้แค่ตําหนิตัวเองในชีวิตก่อนว่าเป็นคนพิถีพิถันเกินไปและระบุเงื่อนไขที่สมบูรณ์แบบแบบนั้นขึ้นมา ปลาย่างที่เขาเคยกินมาได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางว่าเป็นสิ่งที่ดีที่สุด แต่เขาก็ยังตําหนิและมีเงื่อนไขมากมาย ตอนนี้เงื่อนไขพวกนั้นกลับมาหลอกหลอนเขาแล้ว

ถ้าฉันจะทําฉันก็ต้องทําให้มันสมบูรณ์แบบที่สุด ไม่งั้นฉันจะนําความอับอายมาสู่ร้านอาหาร แม็กซ์คิดกับตัวเองและยิ้มออกมา ถึงแม้ว่าการทําอาหารในพื้นที่ทดสอบจะน่าเบื่อแต่มันก็คุ้มเมื่อเขาได้เห็นรอยยิ้มที่มีความสุขบนใบหน้าของเอมี่และลูกค้าของเขาหลังจากที่พวกเขาได้กินอาหารของเขา

“ตามข้อกําหนดที่คุณเคยพูดเอาไว้ในอดีต”

“1. หนังปลาต้องกรอบแต่ยังไม่ไหม้ เนื้อปลาจะต้องนุ่มเหมือนกับเต้าหูแต่ไม่แตก ผ่าน”

“2 ซุปจะต้องเป็นน้ำมันแต่ไม่เลี่ยนและต้องมีความเผ็ด กลิ่นจะต้องไม่แสบจมูก ผ่าน!

รสชาติของปลาจะต้องมีเสน่ห์และเด่นชัด และไม่ถูกกลบรสชาติโดยวัตถุดิบหรือเครื่องปรุงอื่น ๆ ผ่าน!

“คุณผ่านทั้งสามเงื่อนไข ขอแสดงความยินดี คุณเชี่ยวชาญปลาย่างรสเผ็ดแล้ว! ในขณะเดียวกันคุณได้ปลดล็อคสิทธิ์ในการซื้อวัตถุดิบทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับปลาย่างรสเผ็ดและสิทธิ์ในการใช้เครื่องครัวทั้งหมดที่จําเป็นในการทําอาหาร”

เสียงของระบบแฝงไปด้วยการให้กําลังใจ

“ดูเหมือนว่าฉันมีพรสวรรค์ในการทําปลาย่าง” รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของแม็กซ์ เขามองไปที่ปลาย่างรสเผ็ดที่เคี่ยวอยู่ในซุปสีแดงและอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย สิ่งที่เหลือคือการวางมันไว้บนเตาแอลกอฮอล์และหลังจากนั้นปลาย่างรสเผ็ดแสนอร่อยก็พร้อมเสิร์ฟ

“คุณอยากชิมปลาย่างมั้ย? ถ้าไม่ คุณสามารถออกจากพื้นที่ทดสอบได้ในตอนนี้” ระบบถาม

แม็กซ์ส่ายหัวด้วยรอยยิ้มและตอบ “คราวนี้ฉันขอผ่านแล้วกัน ฉันจะรอกินมันพร้อมกับเอมี่ ระบบ ฉันจะอยู่ที่นี่อีกสักพัก ยังเหลือเวลาอีกหลายชั่วโมงกว่าจะเช้าดังนั้นนายเอาดาบของฉันเข้ามาที่นี้ให้หน่อย ฉันจะฝึกฝนอยู่ในพื้นที่ทดสอบนี้”

เขาวางแผนเรื่องนี้มานานแล้ว เขาฝึกได้แค่หนึ่งชั่วโมงต่อคืนเพราะว่าเขาต้องคํานึงถึงความแข็งแกร่งและความสามารถในการฟื้นตัวของเขารวมถึงปัจจัยอื่น ๆ

อย่างไรก็ตามในพื้นที่ทดสอบนี้ไม่มีเงื่อนไขแบบนั้น เขาสามารถฝึกได้ทั้งวันทั้งคืนโดยไม่ต้องกังวลอะไรและฝึกฝนเป็นเวลาหลายสิบวันได้โดยไม่ต้องนอนพัก เขาจะควบคุมรูปแบบดาบที่ทรงพลังที่สุดได้ด้วยสภาพที่สมบูรณ์แบบที่สุดในปัจจุบันของเขา

ดังนั้นพื้นที่ทดสอบเทพแห่งการทําอาหารจะมีชื่อที่สองว่า : พื้นที่ทดสอบเทพแห่งดาบ!

“พื้นที่ทดสอบเทพแห่งการทําอาหารถูกสร้างขึ้นเพื่อให้คุณฝึกฝนวิธีการทําอาหารได้เร็วที่สุด มันจะไม่เหมาะสมถ้าคุณทําสิ่งอื่นนอกเหนือจากการทําอาหารที่นี่” ระบบแย้งเล็กน้อย

“มันไม่เหมาะสมยังไง? ฉันแค่อยู่ที่นี่คนเดียวเพื่อฝึกดาบและมันไม่มีคนอื่นอยู่ที่นี่ นายให้เวลาฉัน 365 วันและฉันทําภารกิจสําเร็จล่วงหน้าเพราะการทํางานหนักของฉัน ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องที่เหมาะสมมากที่ฉันจะใช้เวลาที่เหลืออยู่ตามที่ฉันต้องการ ใช่มั้ย?” แม็กซ์ถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“แต่การนาดาบยาวของคุณเข้ามาที่นี่จะใช้พลังงานเพิ่ม ถ้าคุณต้องการฝึกที่นี่พื้นที่จะต้องขยายออกไปเช่นกัน ดังนั้น…” เสียงของระบบเงียบไปแต่ความหมายที่มันพยายามจะสื่อนั้นชัดเจนมาก

แม็กซ์เบ้แล้วพูดตอบ “นายต้องการเงินเท่าไหร่?”

“ห้ะ? คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันจะพูดอะไร?” ระบบค่อนข้างประหลาดใจ

“เหอะ เหอะ ฉันควรทําตัวเหมือนคนโง่แล้วถามนายว่า “ระบบมีเงื่อนไขอะไรมั้น?? เหรอ? นั่นจะทําให้ฉันดูโง่มาก” แม็กซ์กลอกตา ไม่ว่าใครก็รู้ว่าระบบต้องการอะไร

ระบบเงียบไปครู่หนึ่งราวกับว่ามันกําลังครุ่นคิดและตอบ “ฉันจะเก็บเงิน 10 เหรียญทองต่อการใช้งานหนึ่งครั้ง”

“ฉันพอใจกับราคานั้น แต่ฉันต้องการห้องที่มีพื้นที่ประมาณ 10 ตารางเมตร” แม็กซ์พยักหน้าราคานี้ถูกกว่าที่เขาคิดไว้นิดหน่อย

เมื่อเดินทางบางคนเลือกที่จะประหยัดเงินด้วยการขึ้นรถบัสที่มีราคาถูกกว่าแต่ใช้เวลามากขึ้น ในขณะที่คนอื่นเลือกที่จะบินด้วยเครื่องบินเพื่อประหยัดเวลาด้วยค่าใช้จ่ายที่มากขึ้น

คนจนใช้เวลาในการประหยัดเงินในขณะที่คนรวยใช้เงินเพื่อประหยัดเวลา นั่นเป็นเรื่องปกติธรรมดา

การใช้เงิน 10 เหรียญทองจะช่วยให้เขาฝึกฝนได้โดยไม่ต้องนอนเป็นเวลาหลายสิบวัน แม็กซ์รู้สึกว่านี่เป็นข้อตกลงที่ดี

ตอนนี้เขาใกล้จะเป็นเจ้าของกิจการที่ร่ำรวยแล้วเขาจึงสามารถซื้อเวลาด้วยเงินได้

“ตกลง!” ระบบตอบกลับอย่างรวดเร็ว แสงสีขาวส่องประกายจขึ้นจากรอบ ๆ ตัวแม็กซ์ ทุกอย่างในห้องครัวหายไปและกลายเป็นห้องปิดสนิทที่มีพื้นที่ประมาณสิบตารางเมตรพร้อมกับดาบยาวที่ปรากฏขึ้นในมือของแม็กซ์ – มันคือดาบของเขา

เอาล่ะ ก่อนออกจากที่นี่ฉันจะต้องเชี่ยวชาญวิชาดาบทุกรูปแบบที่ฉันสามารถใช้ได้ให้สมบูรณ์ นี่เป็นวิธีที่ดีที่สุดในการพัฒนา แม็กซ์ถือดาบยาวเอาไว้ในมือและรู้สึกได้ถึงน้ำหนัก ความสมดุล และรูปร่างหน้าตาของมัน มันเหมือนกับดาบยาวในโลกแห่งความเป็นจริงทุกอย่าง

ภายในห้องที่ปิดสนิทเขาฝึกฝนรูปแบบดาบซ้ำแล้วซ้ำเล่าราวกับว่าเขาเป็นหุ่นยนต์ที่ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

ที่สาขาหลักของสมาคมจัดเลี้ยงลานเอเดน ภายในห้องประชุมที่ใหญ่ที่สุด

บุคคลสําคัญของสมาคมรวมตัวกันด้วยด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

โรเบิร์ตนั่งอยู่ตรงกลางและมีสีหน้าทครีม กระดาษแผ่นหนึ่งยับยู่ยี่อยู่ในมือของเขาโดยที่เขาไม่รู้ตัว

“เอาล่ะ งั้นก็ตัดสินแล้ว การกระทําของร้านอาหารนี้ทําให้การแข่งขันอาหารของลานเอเดนหยุดชะงักและส่งผลให้มีการร้องเรียนจากร้านอาหารอื่น ๆ จํานวนมาก วันนี้เป็นวันที่แปดแล้วและในอีกสองวันอันดับรอบสุดท้ายจะถูกตัดสิน เราจะปล่อยให้การแข่งขันอาหารของลานเอเดนของเราสูญเสียความน่าเชื่อถือในหัวใจของลูกค้าไม่ได้” คนอ้วนที่มีน้ำหนักอย่างน้อย 150 กิโลกรัมที่นั่งอยู่ที่หัวโต๊ะพูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง “ดังนั้นเราจะลบชื่อร้านอาหารนี้ออกจากกระดานจัดอันดับในเช้าวันพรุ่งนี้ หลังจากนั้นเราจะตรวจสอบการจัดอันดับที่ผิดปกตินี้ แล้วประกาศผลการสอบสวนของเรารวมถึงบทลงโทษ”

“สิ่งที่ประธานกําลังจะพูดคือเราไม่สามารถปล่อยให้แอปเปิลเน่าเพียงแค่ลูกเดียวทําลายแอปเปิลทั้งตะกร้าได้ ร้านอาหารนี้ไม่สนใจกฎเกณฑ์ของเราดังนั้นมันจะต้องถูกลบออกจากกระดานจัดอันดับอย่างถาวร”

“แน่นอน ร้านอาหารที่เปิดให้บริการมาน้อยกว่าหนึ่งเดือนจะเข้ามาอยู่ใน 20 อันดับแรกได้ยังไง? ถ้าพวกเขาประสบความสําเร็จชื่อเสียงของสมาคมจัดเลี้ยงของเราคงจะถูกทําลายจนย่อยยับ”

ทุกคนในที่ประชุมต่างก็แสดงความเห็นด้วยในคําตัดสินนี้ในทันที

รอยยิ้มจาง ๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของวอร์เรน เขาเพิ่งได้รับเงิน 100 เหรียญมังกรมาเพื่อจัดการกับร้านอาหารเล็ก ๆ แห่งนี้ นายน้อยไซริลใจกว้างจริง ๆ อย่างไรก็ตามเมื่อเขาได้รับเงินมาแล้วเขาจึงต้องทําตามข้อตกลงเพื่อให้ไซริลยังคงเต็มใจที่จะจ่ายเงินให้กับเขาในครั้งต่อไป

ในขณะนั้นเองโรเบิร์ตก็หันไปหาวอร์เรนและพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “ประธานครับ ผมไปที่ร้านอาหารนี้ในวันแรกที่มีการจัดอันดับและทําการสอบสวนและพบว่ามันไม่มีปัญหา รวมถึงลูกค้ายังพอใจกับการบริการ อาหารและราคา ดังนั้นผมจึงไม่คิดว่าเราควรจะลบร้านอาหารมามออกจากกระดานจัดอันดับ”