A Stay-at-home Dad’s Restaurant In An Alternate World - ตอนที่ 341
Chapter 341 : ถ้าพวกเราฆ่าทุกคนจากสมาคมจัดเลี้ยงล่ะ
“หืม?” แม็กซ์หันหน้าไปมองโรงตีเหล็กของโมไบด้วยสีหน้าระมัดระวังและถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกเมื่อพบว่ามันไม่ได้ถูกทําลายจนกลายเป็นเศษซากอีกครั้ง จากนั้นเขาก็หันไปมองแฮร์ริสันด้วยท่าทีสงสัย
เมื่อแฮร์ริสันมองเห็นสีหน้าสงสัยของแม็กซ์เขาก็รีบอธิบาย “แม็กซ์ ร้านอาหารของนายถูกลบออกจากกระดานจัดอันดับ! อาหารทั้งห้าอย่างถูกลบหมดเลย!”
“ลบออกจากกระดานจัดอันดับเหรอ?” แม็กซ์เลิกคิ้วขึ้นเมื่อได้ยินแบบนั้น นี่เป็นเรื่องที่เขาคาดไม่ถึงจริง ๆ นับตั้งแต่ที่กลุ่มแบบหวานและแบบคาวหยุดทะเลาะกันและให้คะแนนห้าดาวกับอีกฝ่ายแม็กซ์ก็รู้สึกว่าภารกิจนี้ได้เข้ามาอยู่ในกระเป๋าของเขาแล้ว อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่ามันจะไม่ง่ายขนาดนั้น
“คุณลุงอ้วนเทา คุณกําลังบอกว่ามีคนเตะร้านอาหารของเราออกจากกระดานจัดอันดับเหรอคะ?” เอมี่โผล่ออกมาจากด้านหลังแม็กซ์ด้วยสีหน้าไม่พอใจ
“ใช่แล้ว ร้านอาหารมามีคงจะตกเป็นเป้าหมายของใครบางคน นั่นเป็นเหตุผลว่าทําไมร้านจึงถูกลบออกจากกระดานจัดอันดับ” แฮร์ริสันพยักหน้าด้วยความโกรธ ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาเขาตรวจสอบกระดานจัดอันดับทุกวันและให้ความสนใจกับมันมากกว่าร้านทองของเขาเองซะอีก แต่ตอนนี้มันกลับถูกลบออกจากการจัดอันดับอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ตอนนี้เขารู้สึกเหมือนกับว่าลูกของเขาถูกลักพาตัวไปและเขารู้สึกไม่พอใจมาก
ลูกค้าทุกคนที่อยู่แถวหน้าร้านอาหารต่างก็เริ่มพูดคุยกันอย่างดุเดือดเลือดพล่าน พวกเขาโกรธมากที่ร้านอาหารมามีถูกลบออกจากกระดานจัดอันดับ
“แม็กซ์ นายได้ไปยั่วยุบุคคลที่ชั่วร้ายมาบ้างมั้ย?” จอร์จเองก็เป็นนักธุรกิจและสัญชาตญาณของนักธุรกิจก็บอกกับเขาว่าเรื่องนี้มันจะต้องมีเบื้องหลังบางอย่างอยู่
“ก็น่าจะมีนะ บางทีฉันอาจจะทําให้ร้านอาหารทั้งหมดที่อยู่ด้านล่างอันดับของฉันไม่ พอใจ” แม็กซ์ส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม เขาไม่ได้รู้สึกตื่นตระหนกหรือว่าโกรธแค้นเลย
แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องที่เหนือความคาดหมายของเขาที่ร้านอาหารของเขาถูกลบออกจากกระดานจัดอันดับ ดูเหมือนว่าสมาคมจัดเลี้ยงของโลกนี้จะเน่าเฟะและไร้ยางอายกว่าที่เขาคิด มันเป็นวันที่เก้าแล้ว แต่ร้านอาหารของเขาถูกลบไปโดยไม่มีเหตุผล ก่อนหน้านี้ภารกิจนี้อยู่ในกระเป๋าของเขาแล้วแต่ตอนนี้มันกลับกลายเป็นเรื่องที่ไม่แน่นอน
อย่างไรก็ตามถ้าไม่มีสถานการณ์ที่ขึ้นและลงบ้างธุรกิจนั้นก็คงจะดูเงียบเหงาและน่าเบื่อหน่าย แม็กซ์ไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องแบบนี้เลย ยังไงซะพ่อของเขาก็ได้ก่อตั้งบริษัทขนาดใหญ่ขึ้นมาในชีวิตก่อนของเขาและมันก็ต้องเผชิญกับความยากลําบากมามาก ในความเป็นจริงเขาเกือบจะล้มละลายอยู่หลายครั้งและถ้าเขาขาดความอดทนทางจิตใจเขาก็คงจะกระโดตึกตายไปนานแล้ว
อย่างไรก็ตามพูดได้เลยว่าการกระทําของสมาคมจัดเลี้ยงนั้นค่อนข้างน่ารังเกียจ เขาใช้จ่ายเงินหลายหมื่นเหรียญทองแดงเพื่อซื้อบัตรลงคะแนนในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาแต่มันก็เสียเปล่า พวกนั้นพยายามทําให้เขาล้มเหลว แต่เขาไม่ใช่คนที่ชอบทนทุกข์อยู่เงียบ ๆ ถ้าพวกนั้นต้องการสงครามเขาก็จะมอบสงครามให้ ร้านอาหารมามจะไม่อ่อนแอเหมือนที่เคยเป็นมาอีกต่อไป
“เอาล่ะ ขอบคุณที่มาบอกผมเรื่องนี้นะ ขอบคุณทุกคนสําหรับความกังวลของพวกคุณ ไม่ว่าพวกเขาจะออกประกาศว่ายังไงฉันก็ไม่ยอมรับการปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรมนี้ อย่างไรก็ตามใกล้ถึงเวลาเรียนของเอมี่แล้ว ดังนั้นฉันคงต้องพาเธอไปเรียนก่อน โอ้ อีกอย่างนึงนะ คืนนี้ฉันจะมีเมนูใหม่” แม็กซ์ดูนาฬิกาของเขาก่อนที่จะอุ้มเอมีขึ้นไปนั่งบนจักรยานด้วยรอยยิ้ม จากนั้นเขาก็ขี่จักรยานไปยังโรงเรียนเคออส
“แม็กซ์นี้เป็นคนดีจริง ๆ ถึงแม้ว่าจะได้รับการปฏิบัติที่ไม่ยุติธรรมเขาก็ยังยิ้มและพูดคุยกับเราได้อย่างเป็นมิตร”
“บางทีแม็กซ์อาจจะไม่ได้สนใจเกี่ยวกับกระดานจัดอันดับ ยังไงซะทุกวันนี้ธุรกิจของเขาก็เพื่องฟูอยู่แล้ว เขาต้องไล่ลูกค้าออกจากร้านเกือบทุกครั้งที่หมดเวลาเปิดร้าน ดังนั้นเขาจึงไม่จําเป็นต้องมีอันดับที่ดีเพื่อดึงดูดลูกค้าเลย”
“ฉันไม่คิดแบบนั้นนะ แม็กซ์ซื้อบัตรลงคะแนนจํานวนมากและนั่นเป็นการลงทุนที่ค่อนข้างใหญ่ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเขายังสนใจเกี่ยวกับการแข่งขันอาหาร อย่างไรก็ตามตอนนี้เขาถูกลบออกจากกระดานจัดอันดับและมันยากที่จะได้กลับเข้าไปอีกครั้ง ถึงแม้ว่าเอมจะเป็นลูกศิษย์ของนักเวทระดับ 10 ถึงสองคน แต่นั่นก็มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจของสมาคมจัดเลี้ยงไม่พอ”
“พวกเขาบอกว่าพวกเขากําลังจะออกประกาศอย่างเป็นทางการในไม่ช้า แต่ฉันไม่คิดว่าเราควรจะสนใจมัน สมาคมจัดเลี้ยงเป็นหน่วยงานย่อยของปราสาทเจ้าเมืองนี้ใช่มั้ย? ถ้านายถามฉัน แม็กซ์ควรตรงไปที่ปราสาทเจ้าเมืองและเปิดเผยการโกงของสมาคมจัดเลี้ยง”
“เอ๊ะ ฉันเพิ่งนึกอะไรบางอย่างออก ฉันได้ยินที่แม็กซ์พูดถูกใช่มั้ย? เขาบอกว่าคืนนี้เขาจะมีเมนูใหม่ใช่มั้ย? เราต้องมากินมัน!”
“เขาบอกแบบนั้น! ฉันสงสัยจริง ๆ ว่าเมนูใหม่จะเป็นอะไร”
บรรดาลูกค้าต่างก็พูดคุยกันอย่างคึกคักในขณะที่พวกเขามองดูแม็กซ์ที่ขี่จักรยานออกไป กลุ่มที่ชอบแบบหวานและแบบคาวเองก็มีความสามัคคีและความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันมากขึ้น
“เกิดอะไรขึ้น?” อูเรี่ยนเดินเข้าไปหาทุกคนอย่างช้า ๆ เขาเคยได้ยินบทสนทนาบางส่วนของหลาย ๆ คนและจากสิ่งที่เขาได้ยินดูเหมือนว่าร้านอาหารมามีกําลังมีปัญหา
“ท่านอาจารย์อูเรี่ยน ร้านอาหารมามีถูกลบออกจากกระดานจัดอันดับของการแข่งขันอาหารลานเอเดน” หนึ่งในนั้นอธิบายสถานการณ์ทันทีและลูกค้าคนอื่น ๆ ก็พูดเสริมขึ้นมาด้วยความไม่พอใจโดยหวังว่าอูเรียนจะทวงความยุติธรรมให้กับร้านอาหารมามได้
“พวกเขาทําแบบนี้ได้ยังไง? อาหารทุกอย่างของร้านอาหารมามอร่อยมาก พวกมันควรได้ห้าอันดับแรกด้วยซ้ํา! ลู่ลู่และฉันเคยไปที่ร้านอาหารทั้งหมดบนกระดานจัดอันดับและไม่มีร้านไหนเลยที่เทียบได้กับที่นี่!” ฉีฉีบ่นก่อนจะหันไปหาลู่ลู่เพื่อขอเสียงสนับสนุน “จริงมั้ยลู่ลู่?”
“ใช่ เธอพูดถูก” ลู่ลู่พยักหน้าและลูบหัวฉีฉีด้วยท่าทีสบายใจ
“ฉันรู้สึกว่ามันคงดีกว่าถ้าที่นี่มีคนน้อยลง มันจะได้เงียบสงบมากขึ้น” อูเรี่ยนตอบเสียงโวยวายของทุกคนด้วยน้ําเสียงแหบสากของเขาพร้อมกับสีหน้าที่นิ่งสงบ
ทุกคนมองดูอูเรี่ยนอย่างจนปัญญาและไม่รู้ว่าจะต้องพูดยังไงต่อดี
อย่างไรก็ตามเมื่อพวกเขาพิจารณาเกี่ยวกับเรื่องนี้ จริง ๆ แล้วมันมากเกินไปที่จะขอให้อูเรี่ยนออกตัวเพื่อร้านอาหาร ยังไงซะเขาก็เป็นนายเหนือแห่งน้ําแข็งที่มีชื่อเสียงและนักเวทย์ระดับ 10
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งอูเรี่ยนก็หันมามองทุกคนด้วยสีหน้าเย็นชาและพูดเสียงเย็น “ไม่เป็นไร ปัญหานี้คงจะถูกแก้ไขถ้าเราฆ่าทุกคนจากสมาคมการจัดเลี้ยงใช่มั้ย?”
“อึก” ทุกคนตกใจเมื่อได้ยินเขาแบบนี้
กระบวนการคิดของสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังและบ้าคลั่งนั้นเป็นเอกลักษณ์จริง ๆ ถ้าพวกเขาฆ่าทุกคนจากสมาคมจัดเลี่ยงการแข่งขันอาหารของลานเอเดนก็จะยุติลง!
“น่าเบื่อจริง ๆ” อูเรี่ยนหันหลังและเดินจากไป
ทันทีที่เอมี่มาถึงห้องเรียนเวทมนตร์เธอก็มองครัสซูสีหน้าที่น่าสงสารและคร่ําครวญ “อาจารย์ครัสซู ร้านอาหารของเราถูกลบออกจากการจัดอันดับของการแข่งขันอาหารลานเอเดน หนูโกรธมากเลย! คุณทําให้พวกเขาเอาพวกเรากลับเข้าไปในกระดานจัดอันดับได้มั้ยคะ?”
ครัสซูมีสีหน้าจริงจังและคําราม “อะไรนะ? มีคนสร้างปัญหาให้กับร้านอาหารอีกแล้วเหรอ? พวกเขากล้าหาเรื่องลูกศิษย์ของฉันได้ยังไง? ดูเหมือนว่าพวกเขาจะอยากเจอกับลูกไฟของฉัน! บอกฉันมาว่ามันคือใคร ฉันจะเผาพวกมันจนตาย!”