A Stay-at-home Dad’s Restaurant In An Alternate World - ตอนที่ 405

Chapter 405 : เป็นอย่างนั้นจริง ๆ เหรอ?

 นี่มันน่าทึ่งมาก! ขอบคุณนะถั่วน้อย  ดวงตาของเอมเป็นประกายขึ้นมาในทันที เธอวางเมล็ดทั้งสองลงในก ล่องอย่างระมัดระวัง

 ระวังอย่าให้พวกมันโดนน้ำล่ะ ไม่งั้นพวกมันอาจจะทำลายบ้านของเธอ  อิคนัตสึเตือนเธอ จากนั้นเขาก็ถามต่อ  ทำไมเธอถึงเรียกฉันว่าถั่วน้อยล่ะ? ฉันแก่กว่าเธอนะ! 

เอมี่ยิ้มในขณะที่เธอมองต้นอ่อนถั่วเขียวที่งอกออกมาจากหัวของเขาแล้วตอบ  นั่นเพราะว่านายมีถั่วงอกเล็ก ๆ อยู่บนหัว! ถั่วงอกเล็ก ๆ พวกนั้นน่ารักมาก ฉันคิดว่ามันเป็นชื่อที่ดีสำหรับนาย 

 นี่เป็นต้นไม้แห่งปัญญาไม่ใช่ต้นถั่วงอกนะ! พ่อของฉันบอกว่ามีแค่ปีศาจที่เก่งที่สุดเท่านั้นที่จะมีต้นไม้แห่งปัญญาเติบโตขึ้นมาบนหัวของพวกเขา นี่คือสัญลักษณ์ของสติปัญญาและความถนัดของฉัน!  อิคนัตสึตอบโต้ด้วยความภาคภูมิใจ

 แล้วทำไมนายถึงสอบตกอยู่เสมอเลยล่ะ?  เอมสับสน

 นั่นเป็นเพราะ…  อิคนัตสึรู้สึกราวกับว่าเขาได้รับการกระทบอย่างหนักและได้สูญเสียคำพูดไป เขาเกาหัวแล้วก็พูดว่า  ที่จริงแล้วฉันไม่อยากจะแข่งขันกับพวกเขาเลย ไม่อย่างนั้นด้วยความฉลาดของฉันฉันก็จะได้ที่หนึ่งมาอย่างง่าย ๆ เลย 

แดฟเน่กอดอกแล้วพูดอย่างดูถูก  นายไม่รู้สึกอายบ้างเหรอที่นายพูดแบบนี้ต่อหน้าคนที่ได้ที่หนึ่งอยู่เสมออย่างฉันน่ะ? 

อิคนัตสึอายจนหน้าแดงและรีบหันกลับไปพูดกับเอมี่  ไม่ว่ายังไงมันก็ไม่ใช่ถั่วงอก มันเป็นต้นไม้แห่ง ปัญญาถ้าเธอจะให้ชื่อเล่นกับฉันมันก็ควรจะเป็นต้นไม้แห่งปัญญา 

 ตกลงถั่วน้อย  เอมพยักหน้าด้วยสีหน้าจริงจัง

 มันคือต้นไม้แห่งปัญญา! 

 ถั่วน้อยที่ชาญฉลาด? 

 มันคืออะไรล่ะนั่น? 

 ฉันคิดว่าถั่วน้อยฟังดูดีกว่า 

 เอาล่ะ ฉันยอมให้เธอเรียกฉันว่าถั่วน้อยก็ได้  ในที่สุดอิคนัตสึก็ทำได้แค่สายหน้าและยอมแพ้

 เพื่อนของเอมมาถึงสองคนแล้ว พาเบอร์ พี่สาวที่ลูกชอบบ่นคิดถึงอยู่ตรงนั้นแหนะ แถมยังมีกันอยู่สองคนด้วยนะ  รถม้าที่วิ่งมาอย่างช้า ๆ หยุดลงที่หน้าร้านอาหารมามี จอร์จหัวเราะเบา ๆ ในขณะที่เขามองดูผู้คนที่ยืนรวมตัวกันอยู่ที่หน้าประตู

 พี่สาวเหรอครับ? พี่สาวอยู่ไหนล่ะ?  หัวเล็ก ๆ โผล่ออกมาจากรถม้าในทันทีที่ได้ยินแบบนั้น เขาเริ่มปรบมือด้วยความดีใจเมื่อเขามองเห็นเอมและแดฟเน่  พี่สาว! จูบผมหน่อย! ผมอยากกอด! แล้วก็ยกผมขึ้นสูง ๆ ด้วยนะ! 

 ไม่ ไม่และก็ไม่  เอมีปฏิเสธคำขอทั้งสามของพาเบอร์ด้วยสีหน้าเย็นชา

สีหน้ามีความสุขของพาเบอร์หดหูลงในทันที เขารีบหันไปมองแดฟเน่ด้วยท่าที่น่าสงสาร

 แดฟเน่เองก็จะไม่ทำแบบนั้น  ก่อนที่พาเบอร์จะได้พูดอะไรเอมี่ก็ปฏิเสธเขาแทนแดฟเน่ในทันทีแล้วพูดว่า  พวกเราทุกคนที่นี่เป็นเด็ก ไม่มีใครจะคอยตามใจนายหรอกนะ 

 ผม…ผมเดินด้วยตัวเองและกอดตัวเองก็ได้…  พาเบอร์สูดกายใจและพยายามอย่างเต็มที่ที่จะระงับน้ำตาของเขาไว้

 ฮ่าฮ่าฮ่า เธอเป็นเด็กน้อยที่น่ารักจริง ๆ ที่รัก เธอคือเอมีใช่มั้ย? เธอน่ารักมาก ๆ เลย!  ผู้หญิงท้องโตคนหนึ่งโผล่ออกมาจากรถม้าและมองเอมด้วยรอยยิ้ม เห็นได้ชัดว่าเธอไม่มีความตั้งใจที่จะปกป้องลูกชายของเธอเลย

 ใช่แล้วมิแรนดา เธอคือเอมี่ ผมแน่ใจว่าในท้องของคุณเองก็มีเจ้าหญิงน้อยที่น่ารักอยู่  จอร์จที่กำลังอุ้มเด็กชายตัวน้อยที่มีจุกนมหลอกอยู่ในปากพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม จากนั้นเขาก็สะกิดพาเมอร์ที่ยังคงนั่งอยู่ในรถม้าแล้วถาม  พาเมอร์ ทำไมลูกไม่ลงมาทักทายทุกคนล่ะ? 

 พาเมอร์? ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะ?  แดฟเน่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยที่เห็นพาเมอร์ในรถม้า

 เขาไม่ได้โกรธที่ครั้งก่อนเขาแพ้เอมีในวิชาคณิตศาสตร์เหรอ?  อิคนัตสึพึมพำ

 พวกเขาบังคับให้ฉันมา จริง ๆ แล้วฉันไม่ได้อยากมาเลย ฉันอยากอยู่บ้านอ่านหนังสือ การเรียนทำให้ฉันมีความสุข  พาเมอร์มีสีหน้าแปลก ๆ เล็กน้อยเมื่อเขามองเห็นแดฟเน่และอิคนัตสึที่มีสีหน้าอยากรู้อยากเห็น เขาไม่คิดว่าเอมจะเชิญสองคนนี้มาด้วย

 แต่พี่…พี่ไม่ได้ขึ้นรถม้าด้วยตัวเองหลังจากที่พ่อบอกว่าวันนี้เราจะไปกินของหวานเหรอ?  พาเบอร์มองพาเมอร์ท่าทิ้งนงง

 อับบ…ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า…  อิคนัตสึระเบิดเสียงหัวเราะออกมาในทันที ไขมันในท้องเล็ก ๆ ของเขาสั่นกระเพื่อมและเขาก็ไม่สามารถหยุดหัวเราะได้

สีหน้าของพาเมอร์แข็งที่อไป เขามองพาเบอร์ด้วยสีหน้าไม่พอใจในทันที  วันนี้พี่ก็จะไม่อุ้มนายเหมือนกันนายเดินเองนะ 

จากนั้นเขาก็กระโดดลงจากรถม้าไป

 ดูเหมือนว่าหนุ่มน้อยของเราจะหน้าบางไปหน่อยนะ เขารู้ว่าเขาไม่สามารถปล่อยให้ตัวเองอับอายต่อหน้าผู้หญิงได้  มิแรนดาหัวเราะเบา ๆ ด้วยความขบขัน

 เขาก็เป็นแบบนี้แหละ  จอร์จพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม เขาวางมือของเขาลงบนตักมิแรนด้าและพูดเสียงเบา  คุณนั่งรอแปปนึงนะ เดี๋ยวผมจะมาช่วยประคองคุณลงจากรถม้า 

เขาค่อย ๆ วางพาเบอร์ลงพื้น จากนั้นเขาก็ส่งแองกัสไปให้คนรับใช้ที่ยืนรออยู่ ก่อนที่จะช่วยประคองมิแรนด้าลงมาจากรถม้า

 ว้าว คุณลุงอ้วนน้ำเงินคะ น้องสาวตัวน้อยอยู่ในท้องของคุณป้าคนนี้ใช่มั้ยคะ?  เอมมองดูท้องของมิแรนด้าด้วยสีหน้าประหลาดใจ

 ใช่แล้วล่ะ เธอมีพี่ชายสามคนแล้วดังนั้นคราวนี้เธอจะต้องเป็นน้องสาวแน่  ยอร์จพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม

มิแรนด้ามองสำรวจเอมีด้วยท่าที่อ่อนโยนแล้วถามว่า  สาวน้อย หนูชอบน้องสาวมากกว่าน้องชายเหรอ? 

 ใช่ค่ะ น้องสาวตัวน้อยน่ารักและเล่นด้วยสนุกกว่า หนูรักน้องสาวตัวน้อยเลยล่ะค่ะ!  เอมี่พยักหน้าด้วยความตื่นเต้น

 หลังจากที่ป่าคลอดสาวน้อยของป้าแล้วป้าจะพาเธอมาเล่นกับหนูนะ วันนี้ป้าเอาของขวัญมาให้หนูด้วย  มิแรนด้าหยิบสร้อยข้อมือทองคำเส้นเล็ก ๆ ขึ้นมาก่อนที่จะคว้ามือของเอมมาแล้วใส่มันให้เธออย่างเบามือ สร้อยข้อมือทองคำถูกทำขึ้นมาอย่างประณีตและดูดีมากยิ่งขึ้นเมื่อมันอยู่บนผิวที่ขาวราวกับหิมะของเอม

 เป็นสร้อยข้อมือที่สวยมาก มันดูเหมาะกับเธอมากเลยเอม  แดฟเน่ชมก่อนที่จะมองกล่องยาวสีเทาในมือของเอมด้วยสีหน้ายุ่งยากใจ เมื่อเปรียบเทียบกันแล้วของขวัญของเธอดูน่าเกลียดไปเลย…  ขอบคุณค่ะคุณป้าหนูชอบสร้อยข้อมือนี้มากเลย แล้วฉันก็ชอบของขวัญของแดฟเน่กับถั่วน้อยมากเหมือนกันนะ  เอมี่จับมือเล็ก ๆ ของแดฟเน่แล้วพูดต่อ  เชิญเข้ามาข้างในกันได้เลยค่ะ มีแขกบางคนที่ยังมาไม่ถึงแต่ทุกคนสามารถเข้าไปนั่งข้างในร้านกันก่อนได้นะคะ 

ดวงตาของแดฟเน่กลับมาสดใสอีกครั้งและมองเอมี่ด้วยความขอบคุณ

 แน่นอน นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันมาที่ร้านนี้  มิแรนด้าพยักหน้าด้วยรอยยิ้มและเดินไปที่ร้านอาหารขณะที่เธอพูด  ที่รัก คุณบอกฉันว่าร้านอาหารนี้มีอาหารแค่สองอย่าง มันเป็นความจริงรึเปล่า? 

 แม็กซ์บอกว่าวันนี้เขาจะออกเมนูใหม่ ดังนั้นมันอาจมีเพิ่มมาอีก…  จอร์จตอบด้วยท่าที่ลุกลี้ลุกลนเล็กน้อยทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าดูเหมือนว่าเขาจะลืมอะไรบางอย่างที่สิ่งที่สำคัญมากไป  จริงเหรอ?  มิแรนด้าค่อนข้างสงสัย