A Stay-at-home Dad’s Restaurant In An Alternate World - ตอนที่ 99
Chapter 99 : ใช่แล้ว นายแพ้
พาเมอร์นั่งกลับลงไป เขามองโจทย์ทั้งห้าข้อบนกระดานดำและพูดกับเอมี่อย่างมั่นใจ “ฉันจะนับหนึ่งถึงสามแล้วเราก็เริ่มพร้อมกัน คนที่คิดได้เร็วกว่าถือว่าเป็นผู้ชนะ หนึ่ง…”
“64, 42, 72, 48, 63 ฉันทำเสร็จแล้ว” เอมี่พูดนิ่งๆในขณะที่กำลังมองกระดานอยู่
พาเมอร์เพิ่งจะนับถึงสาม ก่อนที่เขาจะพูดจบและจดโจทย์ลงไปในสมุดเอมี่ก็ทำเสร็จแล้ว
ทั้งห้องเรียนตกอยู่ในความเงียบในทันที พวกเขาไม่รู้ว่าเอมี่ทำได้ถูกต้องทั้งหมดหรือไม่แต่เธอก็เร็วกว่าพาเมอร์มาก เอมี่ตอบก่อนที่พาเมอร์จะเริ่มคำนวณซะอีก ทุกคนต่างก็มองไปที่คุณครูของพวกเขาแล้วรอให้เธอเฉลยคำตอบที่ถูกต้อง
“เธอแค่พูดตัวเลขออกมาสุ่มๆ ?” พาเมอร์ถามอย่างกังขา
“ฉันคำนวณแล้ว” เอมี่พูดอย่างจริงจังแล้วมองไปที่ลูน่า
ลูน่ามองไปที่กระดานและเฉลยคำตอบ “64, 42, 72, 48, 63 คำตอบของเอมี่ถูกต้องทั้งหมด !” เสียงเธอดังขึ้นเล็กน้อยด้วยความแปลกใจ
แน่นอนว่าโจทย์พวกนี้เป็นเรื่องง่ายสำหรับเธอแต่เธอก็ต้องใช้เวลาเล็กน้อยเพื่อคำนวณภายในหัว มันดูเหมือนว่าเอมี่จะรู้คำตอบโดยไม่ต้องคิด บางทีคงจะมีแต่อัจฉริยะเท่านั้นที่สามารถคำนวณอย่างรวดเร็วแบบนี้ได้ !
“เอมี่น่าทึ่งมาก !” แดฟเน่อุทาน เธอเพิ่งพูดในสิ่งที่เด็กคนอื่นๆต้องการพูด พาเมอร์นั้นน่าทึ่ง แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเอมี่จะน่าทึ่งยิ่งกว่าเขามาก
“พระเจ้าช่วย ! ฉันไม่สามารถเล่นกับเธอได้อีกแล้ว เด็กเรียนดีทุกคนเป็นพวกเพี้ยนๆ” อิคนัตสึพูดด้วยความตกใจและส่ายหัวไปมาด้วยความผิดหวัง
พาเมอร์เงียบไปซักพักหนึ่งจากนั้นเขาก็พยักหน้าอย่างเคร่งขรึม “ฉันแพ้” เขาพูด พ่อเคยบอกเอาไว้ว่าไม่ว่าจะชนะหรือแพ้ลูกผู้ชายก็ต้องทำตัวให้เหมาะสมกับที่เป็นลูกผู้ชายอยู่เสมอโดยเฉพาะต่อหน้าผู้หญิง
ถึงแม้ว่าพ่ออาจจะแค่พูดเพื่อปลอบใจตัวเองเพราะว่าเขามักจะถูกแม่ทำร้ายอยู่บ่อยๆและไม่กล้าตอบโต้กลับก็ตาม ฉันก็คิดว่าเขาพูดได้ถูกต้อง
เอมี่พยักหน้า “ใช่แล้ว นายแพ้” เสียงของเธอไม่ได้ดูภาคภูมิใจเลยแต่มันเหมือนกับว่ายังไงซะเธอก็ควรจะชนะอยู่แล้ว
น้ำเสียงของเธอทำให้พาเมอร์รู้สึกผิดหวังมากยิ่งขึ้น
เธอน่าทึ่งมากๆ ! นี่เป็นความคิดของเด็กหลายๆคนเกี่ยวกับเอมี่ เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆที่เคยแต่งตัวมอมแมมกลายเป็นคนที่ฉลาดกว่าพาเมอร์ไปแล้ว
แม็กซ์ยิ้ม เปรียบเทียบกันแล้วสูตรคูณของเราเหนือกว่ามาก ! จากนั้นเขาก็มองไปที่เด็กชายที่เป็นสุภาพบุรุษ ใบหน้าของเขาดูคุ้นๆแต่ฉันจำไม่ได้ว่าฉันเคยเห็นเขาที่ไหน
เสียงระฆังดังขึ้น เด็กๆเลิกสนใจเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ในทันทีและแทบจะอดทนรอให้ลูน่าบอกว่า ‘เลิกเรียนแล้ว’ ไม่ไหว
“เอาล่ะ ชั้นเรียนเลิกแล้ว” เธอพูดและไม่ได้คิดที่จะยืดเวลาเรียนออกไป ตอนนี้ภายในใจของลูน่ามีคำถามอยู่มากมาย เธอจับมือของเอมี่แล้วเดินออกไปจากห้องเรียน “ขอโทษนะแม็กซ์ ฉันขอถามคำถามคุณสักสองสามข้อได้มั้ย ?” เธอพูด “ถ้าคุณไม่รังเกียจเราไปคุยกันที่ห้องทำงานของฉันได้มั้ย ?”
แม็กซ์พยักหน้ายิ้ม “ได้เลย” เขาเองก็มีบางอย่างที่อยากจะถามเธอเช่นกัน
หลังจากที่พวกเขามาถึงห้องทำงานของเธอลูน่าก็เอาขนมให้กับเอมี่และให้เธอเล่นอยู่บนเก้าอี้ใกล้ๆ เธอไม่สามารถทนเก็บคำถามของเธอเอาไว้ได้อีกต่อไป
“เอมี่เรียนรู้วิธีที่จะแก้โจทย์พวกนั้นอย่างรวดเร็วในเวลาอันสั้นได้ยังไง ก่อนหน้านี้ฉันสอนเกี่ยวกับเรื่องการคูณแต่ก็มีคำศัพท์มากมายที่เธอไม่สามารถจำได้ ไม่มีทางที่เธอจะแก้โจทย์พวกนั้นได้อย่างรวดเร็วโดยการใช้วิธีคิดแบบนั้น”
“ฉันสอนเธอเกี่ยวกับสูตรการคูณแบบใหม่และระบบตัวเลขแบบใหม่ มันง่ายกว่ามากดังนั้นเธอจึงสามารถหาคำตอบได้อย่างรวดเร็ว” แม็กซ์ไม่ได้โกหกเพราะว่าเขาไว้วางใจลูน่าและไม่จำเป็นต้องซ่อนอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้
มันน่าสนใจที่จะได้เห็นตารางสูตรคูณยึดครองโลกใบนี้
สงครามอาจจะเป็นวิธีการที่เร็วที่สุดที่ทำให้เกิดการปรับตัวแต่มันก็จะทำให้เกิดปัญหาขึ้นมามากมาย มันจะดีกว่ามากถ้ามีวัฒนธรรมที่ส่งเสริมปรับตัว
ดวงตาของลูน่าเป็นประกายขึ้นมาในทันที “ระบบตัวเลขใหม่ ?” เธอคิดว่าทุกวันนี้เอมี่คงจะต้องเรียนหนักมากภายใต้การสอนของแม็กซ์
ถ้าระบบเลขที่ง่ายกว่านี้มีอยู่จริงมันก็ถือได้ว่าเป็นเหตุการณ์ที่สำคัญมากสำหรับโลกคณิตศาสตร์ ! มือของเธอเริ่มสั่นด้วยความตื่นเต้น “แม็กซ์ ระบบเลขนี้เป็นระบบที่เป็นสากลใช่มั้ย ?” เธอถามอย่างจริงจัง
แม็กซ์พยักหน้า “ใช่ ฉันคิดว่ามันเป็นอย่างนั้นนะ” เขาพูด มันถูกใช้ในประเทศจีนมานานหลายพันปีแล้ว ดังนั้นแน่นอนว่ามันต้องเป็นสากล
แต่มันเป็นไปไม่ได้ที่จะพึ่งพาลูน่าเพื่อเผยแพร่ระบบนี้ เราจำเป็นต้องมีสถาบันที่มีขนาดใหญ่กว่า เช่น วิหารสีเทา
“คุณครูลูน่า พ่อเป็นคนที่น่าทึ่งมาก” เอมี่พูดพร้อมกับอุ้มลูกเป็ดขี้เหร่เอาไว้ในอ้อมแขนของเธอ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความภูมิใจมาก
“แม็กซ์ ฉันรู้ว่ามันอาจจะเป็นคำขอที่มากเกินไปหน่อยแต่ฉันขอดูระบบตัวเลขใหม่ของคุณหน่อยได้มั้ย ?” ลูน่าถามอย่างจริงจัง “ถ้าคุณวางแผนที่จะเผยแพร่มันฉันอาจจะช่วยได้ ปู่ของฉันเป็นหนึ่งในเจ้าหน้าที่ทางการศึกษาในอาณาจักรรอท ฉันบอกชื่อของเขาไม่ได้แต่เขาทุ่มเทให้กับการเผยแพร่ความรู้เกี่ยวกับคณิตศาสตร์มาก ระบบตัวเลขของเรานั้นซับซ้อนเกินไปมันจึงมีคนไม่มากนักที่จะเรียนรู้มันและคนที่เชี่ยวชาญก็มีอยู่น้อยมาก ในโรงเรียนเคออสทุกๆปีจะมีเด็กแค่ครึ่งเดียวเท่านั้นที่สามารถสอบผ่านการทดสอบวิชาคณิตศาสตร์เมื่อเรียนจบระดับประถม
“ถ้าระบบตัวเลขของคุณง่ายขึ้นและเป็นสากลฉันมั่นใจเลยว่าเขายินดีที่จะช่วยเหลือ ชื่อของคุณจะอยู่ในประวัติศาสตร์ของวิชาคณิตศาสตร์”
มันเป็นเรื่องดีที่สามารถมีชีวิตอยู่ในประวัติศาสตร์ได้ แต่แม็กซ์ไม่ต้องการเป็นที่สนใจในตอนนี้ ‘แม็ก อเล็กซ์’ ชื่อนี้เป็นเสี้ยนหนามสำหรับใครหลายๆคนในเมืองโรดู ถ้าตอนนี้เขาเปิดเผยตัวตนออกไปผู้คนจำนวนมากจะถูกกระตุ้น
เขาแปลกใจเล็กน้อยที่พบว่าปู่ของลูน่าเป็นเจ้าหน้าที่ทางการศึกษา เขาคิดว่าเธอเป็นแค่ผู้หญิงจากครอบครัวธรรมดาซะอีก
คนส่วนใหญ่ในชีวิตของแม็ก อเล็กซ์นั้นเป็นทหารดังนั้นเขาจึงไม่ค่อยรู้จักเจ้าหน้าที่จากหน่วยอื่นๆ ตอนนี้เมื่อฉันพยายามจะนึกเกี่ยวกับนามสกุลฟิลด์ ทันใดนั้นก็มีความทรงจำที่โผล่ขึ้นมา ดูเหมือนว่าชายชราในงานเลี้ยงของกษัตริย์ก็มีนามสกุลฟิลด์ เราเคยดื่มด้วยกัน เขาสามารถดื่มได้เป็นจำนวนมาก บางทีเขาและลูน่าอาจจะมีความเกี่ยวข้องกัน
แม็กซ์พยักหน้ายิ้ม “แน่นอน ฉันสามารถเขียนระบบตัวเลขใหม่ให้คุณดูได้ แต่ฉันใช้ชื่อมามี่แทนชื่อฉันได้มั้ย ?” มันเป็นโอกาสที่สมบูรณ์แบบในการโฆษณาร้านอาหารของเขา
ถ้าพวกเขาใช้ชื่อของระบบตัวเลขและตารางสูตรคูณเหมือนกับชื่อของร้านอาหารฉันสงสัยจริงๆว่าเด็กๆที่นี่จะคิดยังไงเมื่อพวกเขาเรียนตารางมามี่ แม็กซ์คิด
ลูน่าพยักหน้า “ได้แน่นอน” เธอพูด มันเร็วเกินไปที่จะพูดถึงเรื่องนี้ ฉันต้องได้เห็นมันก่อน