A Wizard’s Secret ความลับของพ่อมด - ตอนที่ 110

เทคนิคการทําสมาธิเป็นสิ่งที่เมอร์ลินกําลังตามหา มันจะช่วยเพิ่มพลังจิตของเขาซึ่งพลังจิตนั้นมีผลต่อคาถาที่ร่ายออกมา ทําให้ผลของมันรุนแรงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

แม้จะมีพลังจิตที่ทรงพลังแต่ถ้าหากไม่สามารถสร้างโครงสร้างเวทมนต์ของคาถาระดับหนึ่งได้ คนนั้น ๆ ก็ไม่สามารถเป็นนักเวทย์ระดับหนึ่งแบบเดียวเลอแรนก้า ดังนั้นทั้งสองอย่างนี้ต้องทําควบคู่กันไป

แต่สําหรับเมอร์ลินไม่มีปัญหาในเรื่องของโครงสร้างเวทมนต์เลยเพราะเขามีเดอะเมทริกซ์ เขาจึงขาดเพียงพลังจิตที่เหมาะสมในการประทับคาถาพวกนั้นลงในจิตใต้สํานึกบ้าน

สําหรับเทคนิคการทําสมาธิของชายชราอีธานนั้นผลลัพธ์ของมันทดถอยลงไปมาก ดังนั้นเขาจึงต้องการเทคนิคการทําสมาธิที่ระดับสูงกว่านี้

เมอร์ลินจ้องมองชั้นหนังสือที่อยู่เบื้องหน้าของเขามีเทคนิคทําสมาธิมากกว่าหนึ่งร้อยเทคนิค

เขาได้ตัดเทคนิคขั้นเริ่มต้นทิ้งไปทันทีและให้ความสนใจไปที่ขั้นกลางกับขั้นสูง

อย่างไรก็ตามเทคนิคการทําพวกเทคนิคขั้นสูงมันต้องใช้แต้มสนับสนุนจํานวนมากอย่างไม่น่าเชื่อ มันต้องใช้เกือบพันแต้มเพื่อแลกมันมาและอีกอย่างมันมีเพียงสิบกว่าเทคนิคเท่านั้น นี่แสดงให้เห็นว่าเทคนิคเหล่านี้เป็นของที่ล้ำค่ามาก แม้แต่ในดินแดนมนต์ดําก็ตาม

เมอร์ลินจึงหันไปมองหาเทคนิคขั้นกลางซึ่งแต้มที่ใช้แลกไม่มากนัก ใช้อย่างน้อยราว ๆ 30แต้มสนับสนุน

“แต่ฉันมีแค่ 10แต้ม เท่านั้นเอง”

เมอร์ลินขมวดคิ้ว แม้ว่าเขาจะสามารถเพิ่มแต้มสนับสนุนได้แต่เขาต้องใช้เวลามากเกินไป แบบนี้มันจะทําให้การเติบโตของเขาเป็นไปได้ช้ากว่าที่เขาต้องการ

เขาได้มองเทคนิคขั้นกลางอย่างเสียดาย แม้ว่ามันจะอยู่ตรงหน้าแต่เขาไม่สามารถคว้ามันเอาไว้ได้

ทันใดนั้นเอง เขาก็นึกบางอย่างขึ้นมาได้ ก่อนหน้านี้พ่อมดลีโอได้บอกเขาว่าจะให้คาถาระดับศูนย์ฟรี ๆ

หากเทียบจํานวนแต้มแบบคร่าว ๆ ก็คิดเป็นคาถาละ 5แต้ม สามคาถาก็เป็น 15แต้ม

หากนามารวมกับคาถาที่เขามี มันก็มีจํานวนมากพอที่จะแลกเทคนิดทําสมาธิขั้นกลางได้

“แม้ว่า 25แต้ม จะน้อยไปหน่อยแต่ฉันน่าจะโน้มน้าวเขาให้แลกเปลี่ยนมันให้เป็นเทคนิคขั้นกลางได้”

เมื่อตัดสินใจได้แล้ว เขาก็ได้เดินออกจากหอสมุดทันที เขารีบเดินกลับไปที่หอคอยเพื่อไปหาพ่อมดลีโอ

เมื่อเมอร์ลินมาถึงหอคอย เขาก็เห็นเลอแรนก้าอยู่ด้านใน เมื่อเธอเห็นเขาเธอได้ส่งยิ้มบาง ๆ ทักทายเขา “พ่อมดเมอร์ลิน คุณเลือกคาถาที่ถูกใจได้รึยัง?”

เมอร์ลินไม่ตอบแต่ถามกลับไปแทน “พ่อมดลีโอยังอยู่ที่บนหอคอยใช่มั้ย?”

“ใช่ เขาจะอยู่ที่นั่นตลอดเวลา เว้นแต่จะมีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้น คุณสามารถไปหาเขาได้ทุกเมื่อตามที่คุณต้องการ”

เมอร์ลินพยักหน้าอย่างรวดเร็วและเดินไปที่วงแหวนเวทมย์และเปิดใช้งานมันทันที เพียงพริบเขาก็ถูกส่งมายังบนหอคอย

“อาจารย์ลีโอขอรับ ท่านอยู่ข้างในรึเปล่า?” เมอร์ลินหยุดตรงหน้าประตูและถามออกมาเบาๆ

“อยู่ เข้ามาเลย”

ทันทีที่สิ้นเสียงประตูได้แง้มออกมาอย่างช้า ๆ เมอร์ลินเดินเข้าไปข้างในทันที เขาสังเกตเห็นว่าพ่อมดลีโอดูเหนื่อยเล็กน้อย

“บอกข้ามาสิว่าเจ้าต้องการคาถาแบบไหน” พ่อมดลีโอถามอย่างใจร้อน

เมอร์ลินได้รวบรวมคําพูดและถามไปอย่างระมัดระวัง “อาจารย์ลีโอ ผมต้องขอบคุณท่านที่มอบโอกาสเลือกคาถาระดับศูนย์ถึงสามอย่างฟรี ๆ แต่ผมขอแลกพวกมันกับ 10แต้มสนับสนุนที่ผมมีเป็นเทคนิคการทําสมาธิขั้นกลางได้มั้ยขอรับ”

“หืม? เจ้าอยากได้เทคนิคการทําสมาธิอย่างงั้นเหรอ?” พ่อมดลีโอขมวดคิ้ว ดวงตาสีแดงที่อยู่บนหน้าผากของเขากระตุกเล็กน้อย

แม้ว่าเมอร์ลินจะเคยเป็นด้านที่น่ากลัวของพ่อมดลีโอมาก่อนแต่เขาก็ยังรู้สึกกลัวเมื่อมองไปยังดวงตาสีแดงของเขา

หลังจากที่เขาเงียบไปพักใหญ่ เขาก็พูดออกมาว่า “จริงสิ ตอนนี้เจ้ามีคาถาทั้งสามอย่างแล้ว เอาสิข้าจะให้เทคนิคการทําสมาธิแต่อย่างไรก็ตามโครงสร้างเวทมนต์ของเจ้ามีแนวโน้มที่จะไม่เสถียร แม้ว่าเจ้าจะมีพลังจิตที่เพียงพอรองรับคาถาระดับหนึ่งได้แต่เจ้าต้องระมัดระวังให้การจําลองมันขึ้นมา”

ดูเหมือนพ่อมดลีโอจะมองเมอร์ลินแบบที่คนอื่น ๆ พวกเขาคงไม่คิดว่าพวกพ่อมดพเนจรจะมีโครงสร้างเวทมนต์ที่เสถียรได้อย่างไร

“ หมายความว่าอาจารย์ลีโอยอมรับข้อเสนอของผมใช่มั้ยขอรับ” เมอร์ลินรู้สึกประหลาดใจ เขาไม่คิดว่ามันจะราบรื่นแบบนี้

“เอานี่ เทคนิคการสมาธิขั้นกลางที่เจ้าต้องการ”

ก่อนหน้านี้พ่อมดลีโอได้หยิบปากกาและกระดาษขึ้นมา เขาได้ขีดเขียนพวกมันลวก ๆ เมอร์ลินรีบไปรับแผ่นกระดาษนั้นมาและมองดูอย่างยินดี

เขาได้เทคนิคกลางมาอย่างง่ายดายโดยไม่ต้องเสียแต้มสนับสนุนแม้แต่แต้มเดียว

จากนั้นเมอร์ลินเงยหน้าขึ้นมามองใบหน้าของพ่อมดลีโออกครั้ง เขาพบว่าสีหน้าของเขาดูเป็นมิตรมากกว่าก่อนหน้านี้

“เอาล่ะ ออกไปได้แล้ว ข้ามีการทดลองสําคัญรออยู่ ดังนั้นอย่ามารบกวนข้าอีก หากไม่จําเป็นจริง ๆ ก็อย่าเข้ามา”

หลังจากกล่าวจบพ่อมดลีโอก็ไล่เมอร์ลินออกจากห้องไปทันที

เมอร์ลินหันไปมองประตูที่ปิดไล่หลังเขาและส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้พบกับพ่อมดลีโออีกพักใหญ่เลย

ตอนนี้เขามีเทคนิคการสมาธิขั้นกลางแล้ว นี่จะช่วยทําให้เขาแขณงแกร่งไปอีกขั้น

“อ้าว พ่อมดเมอร์ลิน คุณเลือกคาถาเสร็จแล้วเหรอ?”

อยู่ ๆ เลอแรนก้าก็ได้ปรากฏตัวชั้นบน ทันทีที่เธอมาถึง เธอก็ได้เปิดปากถามเขาทันที

เมอร์ลินพยักหน้า “คาถาระดับศูนย์มันไม่มีประโยชน์สําหรับผมในตอนนี้ดังนั้นผมจึงขอเปลี่ยนเทคนิคทําสมาธิขึ้นกลาง”

“โอ้ เทคนิคขั้นกลางที่ต้องใช้อย่างน้อย 30แต้ม ในการแลกมันมา” ใบหน้าของเลอแรนก้าแสดงออกมาถึงความอิจฉาออกมา จากนั้นเธอได้กระซิบว่า “จริงแล้วพ่อมดลีโอแนคนที่ดีมากแต่เขาไม่ถนัดในการสอนผู้อื่น พวกเราจึงไม่ได้เรียนรู้อะไรจากเขามากนัก”

เมอร์ลินพยักหน้ารับอย่างเงียบ ๆ แม้ว่าเขาจะพบกับพ่อมดลีโอเพียงสองครั้งแต่เขาพอจะรู้นิสัยของชายคนนั้นบ้างแล้ว เขาเป็นคนตรงไปตรงมาและหมกหมุ่นอย่างกับการทดลอง เขาเป็นพวกที่คลั่งไคล้การทดลองมาก

“จริงสิ มันเกิดอะไรขึ้นกับดวงตาของพ่อมดลีโอเหรอ?” เมอร์ลินกระซิบ

เขานึกถึงดวงตาสีแดงเลือกบนหน้าผากของพ่อมดลีโอ ไม่ว่าใครเห็นต้องหวาดกลัวกับดวงตาสีแดงที่จ้องมองเข้ามา