Advent of the Archmage - 353: มาตายด้วยกันเถอะ!

ถ้ำมืด

ด้วยเสียงตุ้บเบาๆ อยู่ๆปีศาจปีกโหยหวนเลเวล 7 ก็ตัวกระตุกและล้มลงไป ตาของมันเหลือกขึ้น มันชักอยู่แปปนึงก่อนที่จะตาย

ที่หลังหัวของมันมีรูขนาดเท่ากำปั้นอยู่ มีของเหลวสีเงินไหลออกมา-มันคือธาตุเงินศักดิ์สิทธิ์ ข้างหลังมันมีเงาเล็กๆหลบซ่อนอยู่ในความมืดเหมือนกับผี

นั่นคือนานะ

“บ้าเอ้ย ข้าบอกแล้วไงให้ระวังในตอนที่เลี้ยวตรงหัวมุมหน่ะ ระวังตัวสิ! เจ้าโง่พวกนี่ไม่รู้จักสนใจอะไรบ้างเลย” ปีศาจปีกโหยหวนเลเวล 8 พูดสบถอยู่ด้านหน้า

ในตอนที่ศัตรูทำการลอบโจมตี เขารู้สึกถึงมันได้อย่างชัดเจน แต่โชคร้ายที่ เขาอยู่ด้านหน้าสุดของแถวและหันไปไม่ทันเวลา ในตอนที่เขาหันมา นานะก็ได้ลอบโจมตีสำเร็จและถอยไปแล้ว

“หัวหน้า พวกเราจะทำยังไงกันต่อดี?” ปีศาจปีกโหยหวนเลเวล 7 อีกตัวพูดขึ้นมา เขากำลังตัวสั่นด้วยความกลัว

ตอนนี้ในกลุ่มเหลือพวกเขาแค่ 2 ตัว ถ้าเกิดว่าศัตรูโจมตีมาอีกครั้ง เขาก็จะเหลือตัวคนเดียว

ปีศาจปีกโหยหวนเลเวล 8 คิดอยู่พักนึง เขาเองก็กลัวเช่นกัน สถานที่บ้าแห่งนี้เชื่อมต่อกันทุกทิศทาง และดูเหมือนว่าศัตรูจะค่อนข้างคุ้นเคยกับอุโมงค์นี้มากเลยด้วย พวกเขาจะต้องถูกเล่นสนุกจนตายในอีกไม่นานอย่างแน่นอน “ออกจากถ้ำกันเถอะ”

ช่างหัวภารกิจ ช่างหัวไอนักเวทย์ เขาอยากจะมีชีวิตรอด

ปีศาจปีกโหยหวน 2 ตัวถอยกลับไปในเส้นทางเดิมที่พวกเขามา

ต้องขอบคุณที่พวกเขาได้ทิ้งร่องรอยเอาไว้ตลอดทาง ไม่อย่างนั้นพวกเขาคงจะหลงระหว่างที่ถอย หลังจากที่เดินทางผ่านเส้นทางที่ชวนหลงไปประมาณ 1,000 ฟุต ก็มีทางเลี้ยวอีกครั้ง ในครั้งนี้มันต่างจากครั้งอื่นๆ-มันดูกว้างกว่า และไม่ค่อยมีสถานที่ให้ซ่อนตัว

“ข้าจะไปก่อน แล้วเจ้าตามมานะ ครั้งนี้ระวังตัวด้วยหล่ะ!” ปีศาจปีกโหยหวนเลเวล 8 พูด

“รับทราบครับ”

ปีศาจปีกโหยหวนเลเวล 8 ชักดาบยักษ์ของมันออกมาและเดินไปข้างหน้าอย่างระมัดระวัง หลังจากที่เลี้ยว เขาก็มองซ้ายมองขวาก่อนที่จะหันไปหาปีศาจเลเวล7 “ทางสะดวก”

ทางเดินหลังจากที่เลี้ยวนั้นกว้างมากๆและไม่มีอะไรบดบังสายตาเลย มันปลอดภัยมากๆ

แต่ในตอนนั้นเอง ก็มีเสียงดังขึ้นเบาๆ มันเบามากจนแทบไม่รู้สึก ในเวลาต่อมา ปีศาจเลเวล 8 ก็ดูเหมือนว่าจะโดนโจมตีด้วยอะไรบางอย่างเข้าที่หัวจนหันไปอีกทางหนึ่ง

หัวของเขาระเบิดออก ลูกตา เนื้อ กระดูก และสมองของเขากระจายไปทุกทิศทาง ปีศาจปีกโหยหวนเลเวล 8 กระเด็นออกไปด้านข้างในทันที เขาชนเข้ากับกำแพงหินและตกลงมา จากนั้นเขาก็เริ่มนอนดิ้นอยู่กับพื้น

หัวของเขาหายไปครึ่งซีก แม้กระทั่งปีศาจก็ไม่อาจทนต่อบาดแผลแบบนี้ได้ ในตอนนี้เขาทำได้แค่ดิ้นเพื่อเอาชีวิตรอดเท่านั้น

พอเห็นภาพแบบนี้ ปีศาจปีกโหยหวนเลเวล 7 ก็เริ่มตัวสั่น เขาไม่รู้ว่าใครเป็นคนโจมตีและโจมตีได้ยังไง สิ่งเดียวที่เขาทำได้คือการตื่นกลัว

ด้านหลังของเขามีหุ่นเชิดเวทมนตร์และตอนนี้ก็มีนักฆ่าปริศนาอยู่ตรงหน้าของเขา เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าควรวิ่งไปทางไหน ยักษ์สูง 14 ฟุตคนนี้ทำได้แค่นอนขดอยู่ที่ข้างอุโมงค์ เขากอดเข่าของตัวเองและเอาปีกมาคลุมตัว และสั่นด้วยความหวาดกลัว

ที่อีกด้านของทางโค้ง เมอลินดาหลบอยู่หลังก้อนหินที่สูงเพียง 3 ฟุต เมื่อเห็นว่าปีศาจลงไปนอนกับพื้น เธอก็กำหมัดอย่างตื่นเต้น

แมวดำนั้นเชื่อถือได้จริงๆ หลังจากการปรับแต่ง ปืนของเธอก็แรงขึ้นกว่าเดิมถึง 5 เท่าและแทบไม่มีเสียงตอนที่ยิงเลย! แต่ก่อน ปืนของเธอทำได้แค่ให้พวกปีศาจคัน และไม่นานนักพวกมันก็ฟื้นตัวขึ้นมาได้ แต่ในครั้งนี้ เธอเป่าหัวของปีศาจหายไปครึ่งนึงได้ด้วยกระสุนเพียงนัดเดียว!

“มาสเตอร์ลิงค์ ตอนนี้ข้าสามารถช่วยท่านได้แล้ว!”

“โอเค ออกไปกันได้แล้ว” แมวดำเร่ง “ไปที่อุโมงค์ทางซ้าย!”

เมอลินด้าถือปืนลุกขึ้นมาในทันที เธอเดินกระเผลกผ่านอุโมงค์ไป ด้วยความที่เธออารมณ์ดี เธอจึงค่อนข้างเร็วและผ่านไปได้อย่างรวดเร็วเหมือนกับหนูตัวเล็กๆ

…

ที่อีกด้านนึง

หลังจากที่หาโอกาสฆ่าปีศาจปีกโหยหวนไปได้บางส่วน นานะก็กลับมาหาลิงค์ เธอแบกเขาขึ้นและเริ่มเดินทางอีกครั้ง

“ทางนั้น” ลิงค์พูดในขณะที่ชี้ไปที่อุโมงค์ นี่คือทางไปสู่ใจกลางภูเขาไฟ ที่ตรงกลางภูเขา มันอันตรายมากๆ เนื่องจากสัตว์ป่าธาตุไฟและอุณหภูมิที่สูงมากๆ แต่ด้วยเหตุผลบางประการ ความกระหายของลิงค์กลับรุนแรงขึ้น ตอนนี้เขาต้องการจะไปในที่ๆร้อนมากๆ

แทนที่จะทำให้เขารู้สึกไม่สบายตัว ความร้อนนั้นกลับทำให้เขารู้สึกมีความสุขมากๆ

นานะไม่ได้สนใจอยู่แล้วเพราะว่าเธอรู้สึกถึงความร้อนไม่ได้ ต่อให้เธอกระโดดลงไปในลาวา เธอก็จะรู้สึกเหมือนกับว่าอาบน้ำอยู่

ยิ่งพวกเขาไปไกลขึ้นเท่าไหร่ อุโมงค์ก็ยิ่งกว้างขึ้นและร้อนขึ้นเท่านั้น ในตอนนี้มันร้อนกว่า 120 องศาแล้ว และแสงสีแดงสลัวๆก็ได้ปรากฏขึ้นมาที่ส่วนลึกสุดของอุโมงค์

ลิงค์รู้สึกสบายขึ้นเรื่อยๆ เขารู้สึกถึงคลื่นความร้อนที่ไหลเข้ามาในผิวหนังของเขาได้อย่างชัดเจน มันไหลเข้ามาในร่างกายของเขาและผสมเข้ากับคลื่นความอุ่นปริศนา

หลังจากนั้น คลื่นความร้อนก็ใหญ่ขึ้น และยังเร็วขึ้นด้วย ลิงค์รู้สึกว่าอุณหภูมิในร่างกายของเขาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆราวกับกำลังติดไฟอยู่ แต่ว่าเขาไม่ได้รู้สึกแย่เลยแม้แต่นิดเดียว กลับกัน เขากลับรู้สึกว่ามันไม่เพียงพอ

มันเป็นแค่ประกายไฟ มันอ่อนเกินไป เขาต้องการเปลวเพลิงที่ลุกโชน!

“นานะ ไปข้างหน้าเร็วเข้า เดินชิดทางขวาเอาไว้และระวังตัวด้วย มีซาลาแมนเดอร์ท้องเพลิงอยู่ที่ด้านซ้าย เธอเห็นมันมั้ย?”

ในตอนนี้อุโมงค์นั้นกว้างมากๆ มันกว้างกว่า 100 ฟุตและสูงกว่า 65 ฟุต ซาลาแมนเดอร์ยาว 6 ฟุต นอนขดอยู่ตรงเสาลาวาขนาดเล็ก มันดูเหมือนกับต้นไม้ที่เหี่ยวเฉาเลย

นานะเคลื่อนไหวเบาลง

ซาลาแมนเดอร์ท้องเพลิงนั้นจัดการง่ายแต่มันจะทำให้เกิดความวุ่นวายมากเกินไป และจะทำให้พวกปีศาจที่ไล่ตามเขาอยู่รู้ตัวได้

หลังจากเดินทางไปได้อีก 150 ฟุต นานะก็พาลิงค์มาถึงครึ่งทาง ที่นี่กว้างมากๆ ทุกที่เต็มไปด้วยแสงสีแดงเข้ม และมีลาวาเป็นหย่อมๆ ในขณะที่ตรงกลางนั้นเป็นบ่อลาวา

ฟองลาวาเดือดขึ้นมาปุดๆ และปล่อยสะเก็ดไฟกับควันออกมา ในบางครั้ง มันก็จะปล่อยความร้อนออกมาก่อนที่ลาวาร้อนๆจะพุ่งออกมาเหมือนกับพื้นผิวของดวงอาทิตย์ มันร้อนอย่างไม่น่าเชื่อ มีคลื่นความร้อนเต็มไปหมดทุกที่ ผ้าคลุมผู้ควบคุมเปลวเพลิงและเกราะหนังของนานะไม่สามารถทนมันได้ มันเริ่มที่จะม้วนงอ จากนั้นก็มีลูกบอลลาวาพุ่งออกมา และหยดลงที่เสื้อผ้าและเริ่มเผาไหม้

แน่นอนว่านานะไม่เป็นอะไร แต่ที่แปลกคือ ลิงค์ไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดจากเปลวเพลิงเลย ผิวหนังของเขาไม่ไหม้ด้วยซ้ำ ลาวาหยดลงใส่เขาและไหลออกเหมือนกับน้ำ

“นายท่าน เป็นอะไรไหมคะ?” นานะถาม

“ไม่เป็นไร เธอเห็นเสาสูงๆตรงนั้นรึเปล่า?”

นานะพยักหน้า เสานั้นอยู่ห่างไป 150 ฟุต มันเป็นเสาหินที่อยู่ในบ่อลาวา และมันก็เป็นสีแดงเพราะว่าโดนเผาด้วยความร้อนสูง ความร้อนของมันนั้นไม่อาจจะจินตนาการได้

“แถวนั้นไม่มีสัตว์ป่าธาตุไฟอยู่ระหว่างทาง วางฉันลงตรงนั้น ฉันจะพักซักหน่อย” ลิงค์นั้นรู้สึกดีขึ้นมากตั้งแต่ที่พวกเขาเข้ามาในถ้ำ

“รับทราบค่ะ” นานะเดินไป

แต่ก่อนที่เธอจะได้เดินไป เสียงก็ดังขึ้นมาจากด้านหลังของพวกเขา “ลิงค์ แกจะไปไหน?”

ลิงค์หันกลับไป เสียงนั้นคือเมียสเมอร์ เธออยู่ห่างออกไป 100 ฟุตพร้อมกับปีศาจเลเวล 8 อีก 2 ตัวที่อยู่ข้างๆเธอ ในตอนที่เธอเห็นลิงค์ เธอได้เอาแส้ยาวของเธอออกมาและเดินเข้ามาหา

ที่นี่มันร้อนมากๆ แต่ว่ามันไม่มีผลกับพวกปีศาจ

ในตอนนี้พลังต่อสู้ของเมียสเมอร์ฟื้นฟูขึ้นมาก แม้ว่ามันจะยังห่างจากจุดสูงสุดของเลเวล 9 แต่ตอนนี้มันก็อยู่ที่ประมาณจุดสูงสุดของเลเวล 8 และด้วยความช่วยเหลือจากปีศาจเลเวล 8 อีก 2 ตัวที่อยู่กับเธอ มันก็น่าจะเพียงพอแล้วที่จะจัดการกับลิงค์

“เดินไปข้างหน้าต่อไม่ต้องสนใจเธอ วางฉันลงที่เสาก่อน”

ระหว่างที่เขาพูดเขาก็ยกคทาขึ้นมา ด้วยการอดทนกับอาการปวดหัวของเขา เขาก็ร่ายเวทย์เสียงคำรามเลเวล 0 ใส่ฉลามไฟที่อยู่ในบ่อลาวา

หลังจากนั้นเขาก็ร่ายเวทย์เลเวล 0 หายตัวระดับต้นใส่ตัวเองและนานะในทันที

“โฮก!” เสียงคำรามทำให้ฉลามที่ตัวยาวกว่า 15 ฟุตตกใจ มันขึ้นมาจากน้ำในทันทีและเห็นเมียสเมอร์ที่กำลังวิ่งเข้ามา

“ก๊าซ!”ฉลามไฟพุ่งไปหาผู้บุกรุกในทันที

“เวรเอ๊ย หยุดมันซะ!” เมียสเมอร์สั่งผู้ช่วยของเธอ

ในตอนที่เธอสั่ง ปีศาจปีกโหยหวนเลเวล 8 ที่ยืนอยู่ตรงทางเข้าก็หยุดขยับ มันมีรูขนาดใหญ่อยู่ที่หลังหัวของมัน

ตาของเมียสเมอร์กระตุก นี่มันแย่มาก ลิงค์มีผู้ช่วย-ผู้ช่วยที่แข็งแกร่ง!

เธอกัดฟันของเธอ ตอนนี้เธอถอยไม่ได้แล้ว เธอต้องฆ่าลิงค์!

ปีศาจเลเวล 8 อีกตัวนึงตื่นกลัว เขาได้ยินเสียง มันมาจากอุโมงค์ที่อยู่ด้านหลังพวกเขา เขาออกจากทางเข้าและวิ่งไปหาเมียสเมอร์ในทันที

ฉลามไฟกระโดดขึ้นมา ปีศาจปีกโหยหวนสะบัดดาบของเขาใส่ฉลาม

ฉลามนั้นเป็นแค่สัตว์วิเศษเลเวล 6 เมียสเมอร์รู้ว่าลูกน้องของเธอสามารถฆ่ามันได้อย่างง่ายดาย ดังนั้นเธอจึงเตือนเขา “ระวังการลอบโจมตีด้วย ข้าจะไปฆ่าไอ้นักเวทย์!”

หลังจากนั้นเธอก็เดินตรงไปหาลิงค์

ในตอนนี้ นานะได้พาลิงค์ไปวางไว้บนเสาแล้ว ลิงค์นอนลงกับพื้น ซึ่งหินนั้นไม่ได้ลวกเขา กลับกันมันกลับรู้สึกอุ่น-มันอุ่นสบายมาก

มันสบายแต่ว่ามันยังไม่มากพอ เขายังรู้สึกหนาวอยู่นิดหน่อย ลิงค์มองไปที่บ่อลาวาที่ร้อนที่สุดโดยไม่รู้ตัว เขาอยากจะกระโดดลงไปในนั้น แต่ว่ามันเป็นการท้าทายทางจิตวิทยามากๆ เขายังรู้สึกลังเลอยู่เล็กน้อย

นานะหันไปเตรียมที่จะหยุดเมียสเมอร์

ซัคคิวบัสขู่เธอ “สาวน้อย เจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้าอีกต่อไปแล้ว!”

แม้ว่าจะบาดเจ็บ แต่พลังของเธอก็ยังมากกว่าครั้งที่แล้วที่อยู่ในเมืองผีมาก

นานะไม่ได้พูด เกราะหนังของเธอเสียหายเพราะลาวาไปแล้ว เธอฉีกมันออกและโยนมีดของเธอทิ้งด้วย ตอนนี้เธอมีแค่มีดจุดแตกหักอยู่ในมือ

“เข้ามาเลย!” นานะปิดทางไว้ แทนที่จะโจมตีก่อน เธอกลับเลือกที่จะยั่วให้เข้ามา

เพี๊ยะ! เมียสเมอร์ฟาดแส้ใส่นานะ การตอบสนองนั้นง่ายมาก เธอตัดมันอย่างง่ายดายด้วยมีดจุดแตกหัก

การโจมตีนั้นง่ายดายแต่มันกลับน่ากลัวมาก เมียสเมอร์ถูกบังคับให้ดึงแส้กลับ เธอรู้ว่ามีดนั้นคมแค่ไหนและแส้ของเธอก็สู้ไม่ได้ ยังไงก็ตาม เธอไม่มีทางเลือกอื่น

“หึ เจ้ามีมีด แต่ที่น่าเศร้าก็คือ เจ้าเป็นแค่นักรบยังไงหล่ะ!”

ในตอนที่เธอพูด เธอก็ยื่นมือออกมา ลูกบอลสีแดงเข้มปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของเธอ เธอโยนมันใส่นานะ และมันก็ระเบิดออก

มันคือเวทย์ขีดจำกัดสายเลือดของเธอ!

ด้วยการโจมตีทีเผลอ นานะถูกบังคับให้ถอยกลับมา และเธอก็เสียสมดุลและตกลงไปในลาวา

ในตอนนั้นเองเธอก็รู้ตัวว่าเธอทำพลาด ด้วยการตอบสนองที่รวดเร็ว นานะได้โยนมีดกลับไปทางเมียสเมอร์

เมียสเมอร์เพิ่งร่ายเวทย์ไปและตอบสนองช้าลงเล็กน้อย ขาซ้ายของเธอโดนมีดปัก ด้วยเสียงแตกเล็กๆ ทั้งน่องขาของเธอก็หลุดออกมาจากร่างกาย

ต๋อม! นานะปลิวออกไป 150 ฟุตด้วยแรงระเบิดและตกลงไปในลาวา

ตุบ! ด้วยขาซ้ายของเธอที่หายไป เมียสเมอร์ก็เสียสมดุลและล้มลงกับพื้นเช่นกัน

มันไม่เป็นอะไร แค่ขาข้างเดียวไม่ใช่เรื่องใหญ่มากนัก เธอนั้นอยู่ห่างจากลิงค์ไม่ถึง 100 ฟุตแล้ว ก่อนที่นานะจะกลับมาได้ เธอจะต้องไปฆ่าลิงค์ให้ได้แม้ว่าเธอจะต้องคลานก็ตาม!

เมียสเมอร์เริ่มทำการคลาน

หลังจากไปได้ 60 ฟุต หัวใจเธอก็เต้นแรงขึ้นมา เธอพลิกตัวเพื่อมองไปข้างหลัง ถ้าร่างกายของเธอไม่ได้บาดเจ็บ เธอคงจะหลบมันได้อย่างแน่นอน ยังไงก็ตาม ขาของเธอหายไปข้างนึง เธอจึงขยับได้ช้าลง

พรี่บ หลังของเธอกระตุก และเธอก็กระอักเลือดออกมาเต็มปาก เมื่อมองลงไป เธอก็เห็นรูอยู่ที่หน้าอกของเธอ จากนั้นเมื่อเธอหันกลับไปที่ทางเข้า ก็มีเงาตัวเล็กๆมองมาที่เธออยู่พร้อมกับปืนเวทมนตร์

ตรงนั้นมันร้อนมากเกินไป เมอลินดาจึงไม่สามารถเข้าไปได้ แต่ว่ามันไม่เป็นไรเพราะปืนของเธอยิงได้ไกล เธอสามารถยืนยิงจากระยะไกลได้

ยับบ้าหญิงนี่เอง บ้าชะมัด! เมียสเมอร์คิดไม่ถึงเลยว่าสิ่งเล็กๆที่เธอมองข้ามไปจะเป็นคนพังทุกอย่าง

เธอมองกลับไปที่ลิงค์ เขานั้นยังคงนอนแน่นิ่งอยู่ข้างเสา

เธอกัดฟัน และดึงเอาแรงที่เหลืออยู่ทั้งหมดกระโดดไปข้างหน้า เธอจับลิงค์และจากนั้นก็กระโดดลงไปในลาวา

“มาตายด้วยกันเถอะ!”