Advent of the Archmage - 380: พื้นฐานดาษๆแต่วิสัยทัศน์น่า เหลือเชื่อ

Chapter 380: พื้นฐานดาษๆแต่วิสัยทัศน์น่า เหลือเชื่อ

“เจ้าอยากได้ทาสเด็กผู้หญิงอย่างงั้นรึ?” ร็อกแมนตกใจ

“ใช่ครับ ข้าชอบเธอ” ลิงค์อ้อนวอน

ร็อกแมนพบว่าตัวเองกําลังเผชิญหน้ากับสภาพกลืนไม่เข้าคายไม่ออก หากยังไม่ได้เห็นกําไลเวทมนตร์, เขาคงจะปฏิเสธในทันที ทาสมีราคา 1,000 เหรียญทอง, และเธอก็เป็นของขวัญสําหรับลอร์ดบาลผู้ยิ่งใหญ่ และที่สําคัญที่สุด, เขา ได้แจ้งข่าวนี้กับลอร์ดบาลไปแล้วและบาลก็ตื่นเต้นมากๆเขาไม่สามารถยกเลิกการแลกเปลี่ยนตัวเธอแบบนี้ได้!

อย่างไรก็ตาม, กําไลเวทมนตร์นี้มีค่าอย่างน้อย 300 ทอง เขาจะทํากําไรได้ 200 ทอง, และสามารถครอบคลุมค่าใช้จ่าย 1,000 ทองได้อย่างง่ายดาย เขาจําเป็นต้องดูแลใข่ทองคํานี้ให้ดีเพื่อที่มันจะได้ช่วยเขาหาเงินก้อนใหญ่

พอไตร่ตรองดีแล้ว, ร็อกแมนก็ตัดสินใจที่จะประนีประนอม “ข้ายกเธอให้เจ้าไม่ได้ ข้าสัญญากับลอร์ดบาลผู้ยิ่งใหญ่เอาไว้แล้ว เอาแบบนี้เป็นไง, ข้าจะให้ทาสคนอื่นที่เจ้า ชอบสองคน”

ลิงค์ตกตะลึง ตอนนี้เขารู้แล้วว่าลอร์ดบาลผู้ยิ่งใหญ่คือใคร เขาคือลอร์ดของอาณาบริเวณที่มีเนื้อที่ประมาณ 77 ตารางไมล์นี้ ในฟิรุแมน, เขาคงจะเทียบได้กับดยุค ลูกชายของเขา, คนขายเนื้อกระหายเลือดบัลล่าคือลอร์ดของเมือง ใบไม้ผลิ

ลอร์ดบาลผู้ยิ่งใหญ่นั้นไม่เพียงแค่จะมีสถานะสูงเท่านั้นแต่พละกําลังของเขาเองก็ยังน่าหวาดกลัวอีกด้วย เขาแข็งแกร่งที่สุดในอาณาบริเวณนี้และเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับตํานานเลเวล 15

มีคนบอกว่าบาลเป็นคนอารมณ์ร้อน แค่เห็นต่างเพียงเล็ก น้อยเขาก็ฆ่าทิ้งแล้วมีทาสที่ถูกฆ่าด้วยเงื้อมมือของเขาเกิน 5,000 ชีวิต ซึ่งนิสัยที่น่ารังเกียจนี้ก็ได้สืบทอดมายังลูกชายของเขา, คนขายเนื้อกระหายเลือดบัลล่าด้วยเช่นกัน

ทั้งภพนี้ไม่มีใครกล้าท้าทายคนแบบนี้ ใบหน้าของลิงค์ เต็มไปด้วย “ความผิดหวังในทันที” แล้วเขาก็ส่ายหัวด้วยความผิดหวัง “ถ้างั้นก็ไม่เป็นไรครับ, ข้าเอาหนังสือเวท มนตร์ก็ได้”

ร็อกแมนถอนหายใจด้วยความโล่งอก “555, เจ้าหนุ่ม, ถ้าเจ้าอยากมีชีวิตยืนยาว, เจ้าก็ต้องศึกษาเวทมนตร์อย่างเหมาะสม อย่าหมกมุ่นอยู่แต่กับกิเลสตัณหา มากับข้าสิ, ข้าจะยกหนังสือเวทมนตร์ขั้นที่ 1 ให้เจ้าสองเล่ม ส่วนเด็กผู้ หญิงนั่น, ไม่ต้องไปคิดถึงเธอหรอก ในเร็วๆนี้ข้าจะหาคนที่ น่ารักๆให้เจ้าเอง”

เขาเปิดประตูไปยังศาลาทรงกลมแล้วพาลิงค์เข้าไปข้างใน

ชั้นแรกของศาลานั้นเป็นห้องโถงกว้างใหญ่ ตามแนวกําแพงจะมีชั้นหนังสือวางอยู่เป็นครึ่งวงกลมรอบห้องและแต่ละชั้นก็เต็มไปด้วยหนังสือมากมาย

“มานี่สิ, หนังสือขั้นที่ 1 อยู่ฝั่งนี้ เจ้ามีความรู้ด้านเวทมนตร์อยู่บ้างแล้ว ดังนั้นเจ้าสามารถเลือกเล่มที่เหมาะกับเจ้าได้เลยสองเล่ม” ร็อกแมนพูดอย่างใจกว้าง

ลิงค์พยักหน้าแล้วเดินไปที่ชั้นหนังสือ ร็อกแมนไม่ได้ กวนลิงค์ในขณะที่ลิงค์ไล่หาหนังสือ เขาจดจ่ออยู่กับกําไลเวทมนตร์ที่ลิงค์ทําขึ้นมา

มันคือผลงานที่วิเศษมากจริงๆ!

เขาให้แค่แบบแปลนเครื่องรางสําหรับสร้างกําไลแต่ไม่ได้ระบุรูปร่างหรือแบบเลย เรื่องพวกนี้ขึ้นอยู่กับลิงค์ทั้งหมด

ตัวชิ้นงานสําเร็จนั้นคือกําไลทรงกลมง่ายๆไม่มีตําหนิ อย่างไรก็ตาม, มีสีสันมากมายได้มารวมกันเพื่อสร้างฉากอันงด งามของนกหอกแดงสองตัวที่กําลังจดจ่ออยู่กับการต่อสู้นกทั้งสองตัวนี้ดูมีชีวิตชีวาและเต็มไปด้วยพลัง, พร้อมกับแผ่คองนกออกมา

เขาใช้เวทมนตร์ลงลึกในรายละเอียดและไม่เจอตําหนิใน รายละเอียดไหนเลยแม้กระทั้งรอยย่นที่โค้งรอบตานกก็ยังสามารถมองเห็นได้, ทําให้พวกมันดูเหมือนจริงมากๆ

เขาส่งมานาเข้าไปในกําไลและรู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงที่ดีที่สุด เขาพบว่าเวทมนตร์นั้นไหลเข้าไปในกําไลได้อย่างไหลลื่น, มันไม่เจอกับอุปสรรคหรือสิ่งกีดขวางเลย ทั้งตัวกําไลแผ่ออร่าอันอบอุ่นและออร่าเวทมนตร์ออกมาอย่างเป็นจัง

หวะ

ซึ่งจังหวะนี้เป็นเครื่องช่วยยืนยันว่าโรงสร้างเวทมนตร์ในกําไลนี้เกือบจะสมบูรณ์แบบ!

มันคือความงดงามและความไร้ที่ติที่สมบูรณ์แบบที่สุด, ร์อกแมนพบว่าตอนนี้แม้กระทั่งตัวเขาก็ยังต้านทานมันไม่ไหว

สิ่งนี้เป็นเอกลักษณ์อย่างแท้จริง, แทนที่จะขายมัน, ข้าสามารถนํามันไปเป็นของขวัญให้กับลูกสาวของลอร์ดผู้ยิ่งใหญ่ได้ เธอชอบเก็บของพวกนี้เป็นงานอดิเรก ข้ามั่นใจเลยว่าเธอจะชอบมันแน่ๆ ใครจะรู้หล่ะ, บางทีข้าอาจจะได้หนังสือเว ทมนตร์ขั้น 3 เป็นรางวัลด้วยซ้ํา

ตอนนี้, ลิงค์เลือกหนังสือทั้งสองเล่มได้แล้ว พวกมันคือพื้นฐานการวิเคราะห์และสกิลขั้นสูงสุดของเวทมนตร์ขั้นที่ 1

“อาจารย์ครับ, ข้าเลือกหนังสือได้แล้ว” ลิงค์พูด

ร็อกแมนกลับมาสนใจลิงค์ เขามองหนังสือที่ลิงค์เลือกแล้วแนะนํา “เจ้าสามารถนําหนังสือทั้งสองเล่มนี้กลับไปกับเจ้าได้เลย พอครบสองอาทิตย์ให้เอากลับมาคืนด้วยนะแล้วก็นี่, แบบแปลนสําหรับเครื่องรางอันใหม่, ครั้งนี้, ข้าอยากได้ ดาบเวทมนตร์ เจ้ามีความมั่นใจไหม?”

ลิงค์รับแบบแปลนจากร็อกแมน

โครงสร้างพื้นฐานในแบบแปลนนั้นง่ายดาย, แต่พวกมันก็ยากกว่ากําไลเวทมนตร์เล็กน้อย พวกมันเทียบเท่ากับเวทมนตร์เลเวล 6 อย่างไรก็ตาม, วิธีการจัดเรียงนั้นซับซ้อน กว่า, ความซับซ้อนนี้พอๆกับเวทมนตร์เลเวล 9

ลิงค์ดูอยู่พักนึง เขาคิดอยู่ซักพัก เขารู้ว่าเขาสามารถทํามันให้เสร็จได้ภายในเวลาหนึ่งสัปดาห์ถ้าเขาพยายาม เขาพยักหน้าแล้วพูด “อาจารย์ครับ, นี่มันยากกว่าเดิมนิดหน่อย ข้าคิดว่าข้าน่าจะต้องใช้เวลาสักสามสัปดาห์ครับ”

ร็อกแมนรู้สึกดีใจอย่างคาดไม่ถึง “แค่สามสัปดาห์เองหรอ? เยี่ยมเลย! เจ้าเป็นคนที่มีศักยภาพจริงๆ โอเค, เจ้าไม่ต้องฝืนหรอกนะ, ข้าจะให้เวลาเจ้าหนึ่งเดือน”

“ขอบคุณครับ, อาจารย์”

จากนั้น, ฟูก็ปรากฏตัวขึ้นที่ทางเข้าศาลา “นายท่านครับคนของลอร์ดบัลล่ามาที่นี่”

“พวกเขาต้องการอะไร? ข้าส่งส่วยยาให้กับฝ่ายพลาธิการของกองทัพไปแล้วไม่ใช่หรอ?” ร็อกแมนขมวดคิ้ว

“ดูเหมือนว่าพวกกุ้ยตาแดงในป่าสัตว์ใหญ่จะมีเรื่องอีกแล้ วครับ”

สีหน้าของร็อกแมนหม่นหมอง เขาหันมาพูดกับลิงค์ “เอาหล่ะ, เจ้ากลับไปได้แล้ว โชคดีกับการเรียนนะ, แล้วก็อย่าลืม ดาบข้าหล่ะ!”

“เข้าใจแล้วครับ, อาจารย์” ลิงค์พยักหน้า ตอนนี้เขารู้แล้วว่าเขาไปท้าทายกับคนแบบไหนในป่าสัตว์ใหญ่ ทหารรับจ้างตาแดงนั้นก่อตั้งขึ้นมาจากกลุ่มฮอบบิทที่โดนกดขี่และ ถูกขับไล่ พวกเขาคือหายนะของหมู่บ้านใบไม้ผลิ

พวกเขามีสมาชิกกว่า 500 คน, พร้อมกับสมาชิกหลัก 50 คนที่มีความแข็งแกร่งมากกว่าเลเวล 10 หัวหน้าของพวกเขาเป็นที่รู้จักกันในชื่อนัยน์ตาโลหิตและมีความแข็งแกร่งเลเวล 13 ความแข็งแกร่งของเขาพอๆกับบัลล่าและนักเวทย์ อกแมนของหมู่บ้านใบไม้ผลิ

มันพูดได้เลยว่าบัลล่ากับนัยน์ตาโลหิตนั้นเคยต่อสู้กันมาก่อน, และผลลัพธ์ก็คือบัลล่าแพ้ถ้าบัลล่าหนีไม่เร็วพอ, ตอน นี้เขาคงจะตายไปแล้ว

“ไปกันเถอะ” ร็อกแมนขมวดคิ้ว อารมณ์ของเขาเปลี่ยนเป็นตึงเครียด

ลิงค์ออกมาจากศาลา ก่อนที่จะออกมา, เขาเห็นร็อกแมนเดินออกไปกับทหารสวมชุดเกราะเต็มยศคนนึง ทหารคนนี้ดูแข็งแกร่งมากๆ แค่ยืนอยู่เฉยๆ, ลิงค์ก็รู้สึกเหมือ นกับว่าเขาเป็นภูเขาที่ไม่สามารถสั่นคลอนได้

ฮืมมม, นักรบระดับตํานานอีกแล้วหรอ เขาน่าจะมีเลเวล 10 นะ ลิงค์คิดเขาเริ่มตัวชา

ในโลกนี้, ความหนาแน่นของมานาสูงมาก มันเป็นเรื่องง่ายที่สิ่งมีชีวิตทั้งหมดจะเติบโต โดยที่ไม่ต้องพยายามมากนัก, คนๆนึงก็สามารถไปถึงระดับตํานานได้อย่างง่า ยดายอย่างไรก็ตาม, มันก็มีข้อเสียเปรียบอยู่ บางที่อาจ เป็นเพราะพวกเขาได้รับความแข็งแกร่งมาเร็วเกินไป, พวก เขาจึงขาดพื้นฐานและความเข้าใจในทักษะที่ดี

ยกตัวอย่างเช่น, ในบรรดาเหล่านักเรียนของร็อกแมนนั้น, มีหลายคนที่แข็งแกร่งพอจะไปถึงเลเวล 6, อย่างไรก็ตาม, เพราะความเข้าใจในเวทมนตร์ที่น้อยนิด, พวกเขาจึงติดอยู่ที่เลเวล 2 และทําได้แค่ใช้เวทมนตร์ไม่กี่อย่างเท่านั้น

ดังนั้น, การควบคุมเวทมนตร์ของลิงค์จึงสูงกว่าเพื่อนๆที่มีอายุเท่ากันเป็นอย่างมาก อันที่จริง, ในบางเรื่อง, เขาเหนือกว่าร็อกแมนด้วยซ้ํา

แน่นอนว่า, พลังก็ยังเป็นพลัง หากมีพลังมากพอ, มันก็ไม่สําคัญหรอกต่อให้คุณไม่มีทักษะก็ตามแค่ออกหมัดง่ายๆก็ สามารถปล่อยพลังทําลายอันน่าเหลือเชื่อออกมาได้แล้ว ลิงค์อาจถูกหมัดมั่วๆจากร็อกแมนฆ่าได้เลยด้วยซ้ํา นี่มันก็แค่การชนะด้วยกําลัง

พอคิดถึงเรื่องนี้, ลิงค์ก็รู้สึกกังวลจนอยากรีบเพิ่มความแข็งแกร่งของเขา

เขาเดินทางกลับไปยังที่พัก, และเดินผ่านพวกทาสที่กําลังฝึกอยู่ตรงลานกว้าง เขาเห็นซาโรวินยังเรียนเต้นอยู่จากนั้น, เขาก็จ้องด้วยความตกตะลึง เขาตระหนักได้ว่าแค่ ช่วงสั้นๆ, ซาโรวินี่ก็เต้นได้ดีขึ้นมากแล้ว ก่อนหน้านี้เธอเคลื่อนไหวแข็งๆเหมือนกับท่อนไม้ แต่ตอนนี้, ร่างกายของเธอพริ้วไหวเหมือนกับสายน้ํา, แขนขาขอ งเธอเคลื่อนไหวได้อย่างนุ่มนวลและไหลลื่นตอนนี้มีบางอย่างในตัวเธอที่ดึงดูดความสนใจของผู้คนได้

นี้เธอเปลี่ยนใจแล้วหรอ?

ในตอนนี้, ผู้ฝึกสอนที่เป็นฮอบบิทกําลังชื่นชม “ดี, ดี อย่างน้อยหน้าตาดีๆของเจ้าก็ไม่ได้เสียเปล่าพยายามต่อไปหล่ะ, เมื่อดูจากหน้าตาสละสลวยของเจ้าแล้ว, ข้ามั่นใจ เลยว่าลอร์ดบาลผู้ยิ่งใหญ่จะดูแลเจ้าเป็นอย่างดี”

หัวใจของลิงค์ถูกบีบรัดบาลปกครองที่ดินแห่งนี้ถ้าซาโร วินี้กลายเป็นคนโปรดของเขาและได้รับอิทธิพลของเขา, นั้นจะไม่กลายเป็นภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่สําหรับเขาหรอ?

ลิงค์รู้สึกได้ถึงสายตาของซาโรวินและตรวจพบร่องรอยของจิตสังหารอันหนาวเหน็บ ในตอนที่เขามองกลับไป, จิตสังหารก็หายไปและถูกแทนที่ด้วยรอยยิ้มอันอบอุ่น

ลิงค์รู้ว่าเขาคิดไม่ผิด เขาไม่ได้มัวเอ้อระเหยอยู่และรีบกลับไปยังที่พักของเขา

ในโลกนี้, เขาไม่สามารถเก็บตัวเงียบๆได้ เขาจําเป็นต้องรีบแข็งแกร่งและสร้างชื่อให้ตัวเองเพื่อที่บาลจะได้ไม่สามารถฆ่าเขาได้ง่ายๆตามใจชอบ

พอผ่านไปได้ไม่กี่วัน, ลิงค์ก็เข้าสู่สภาพไฟติดเหมือนกับตอนที่เขาสร้างกําไลก่อนหน้านี้และเริ่มสร้างดาบเวทมนตร์

ในตอนที่เขาว่าง, เขาจะศึกษาหนังสือเวทมนตร์สองเล่มที่ได้มาเจ้าหญิงมิลด้าจะดูหนังสือกับเขา ส่วนริเอล, เขาจะใช้ดาบไม้ฝึกฝนกับนานะ

หลังจากผ่านไปได้สองสามวัน, มิลด้าก็พูด “เนื้อ หาในหนังสือพวกนี้ก็ดูธรรมดาหรอกนะ แต่ว่า, มันพูดถึงเวทมนตร์ได้ลึกซึ้งมากๆ ไอหนังสือที่เกี่ยวกับการวิเคราะห์ เวทมนตร์นี่ก็ถือว่ายังพอได้อยู่, มันน่าจะมีเลเวล 8 แต่ว่า หนังสือทักษะขั้นสูงสุดเล่มนี้, ยากกว่าและต้องการความรู้ด้านเวทมนตร์อย่างน้อยเลเวล 9 ถึงจะสามารถใช้มันได้”

“ก็ประมานนั้นแหล่ะ ฉันลองดูแล้วและได้อะไรจากมันเยอะเลย นอกจากนี้, นี่เป็นแค่หนังสือเวทมนตร์ขั้นที่ 1 ใน โลกนี้นะ หลังจากนี้ยังมีระดับนักบุญกับอาร์คเมจอยู่ด้วย วิสัยทัศน์ของพวกเขาไม่มีที่สิ้นสุดเลยจริงๆ” ลิงค์ถอนหาย

หลังจากที่แข็งแกร่งพอ, วิสัยทัศน์ของคุณจะเพิ่มขึ้นอย่างแน่นอน บางทีพวกเขาอาจจะขาดพื้นฐานเวทมนตร์บางอย่างอยู่, แต่โลกในสายตาของพวกเขานั้นเป็นสิ่งที่ลิงค์ไม่สามารถจินตนาการได้อย่างแน่นอน

หากไม่ได้ยืนอยู่บนยอดเขา, คุณจะไม่มีทางเข้าใจได้เลยว่าภาพจากจุดสูงสุดนั้นกว้างแค่ไหน

ลิงค์พยายามซึมซับความรู้ด้านเวทมนตร์จากโลก นี้อย่างเต็มที่

สองสัปดาห์ผ่านไปในชั่วพริบตา ดาบเวทมนตร์ของลิงค์ เสร็จไปตั้งแต่สามวันก่อนแล้ว ตอนนี้พลังมังกรของเขาอยู่ที่ 7,500 แต้ม, แล้วเขาก็ผลักดันตัวเองไปถึงเลเวล 9 ได้สําเร็จในขณะที่เจ้าหญิงมิลด้ากับริเอลไปถึงเลเวล 8

ที่นี่, ไม่มีอะไรมาขวางกั้นการเพิ่มความแข็งแกร่งของพ วกเขา ดังนั้นจึงเป็นธรรมดาที่พวกเขาจะเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว

บางทีมันอาจเป็นเพราะไม่มีอะไรมาขวางกั้นการเติบโต ของพวกเขา, คนของอารากู่จึงพิจารณาทุกอย่างที่ต่ํากว่าระดับตํานานว่าเป็นเลเวล 1

วันนี้, ลิงค์กําลังฝึกฝนความรู้เวทมนตร์ใหม่ แล้วเขาก็ได้ยินเสียงร้องจากนอกตึก มีบางอย่างเกิดขึ้น

ในขณะที่ลิงค์กําลังคิดเกี่ยวกับมัน เสียงของริเอลก็ดังมาจากระเบียงชั้นสอง “ลิงค์, ลิงค์! มีเรื่องแล้วร็อกแมน แบกใครก็ไม่รู้กลับมาด้วยร่างกายของเขาเต็มไปด้วยเลือด

เลย”