Advent of the Archmage - 449: สุดท้ายแล้ว, คนที่ไว้ใจได้จริงๆก็มีแค่ตัวเองเท่านั้น

Chapter
ราชินีมังกรแดงเป็นคนที่ฉลาดมากเธอสามารถทำแบบที่ลิงค์ทำในตอนนี้ได้ ยังไงก็ตาม เธอไม่สามารถตัดสินใจหรือตอบสนองได้เร็วเท่าเขา
ซึ่งนี่เป็นเพราะวิธีการใช้ชีวิตของเธอ
ตลอด2,000 ปีที่ผ่านมานี้ เกรเทลเป็นคนที่อยู่เหนือกว่าคนอื่นมาโดยตลอด เธอมีพลังที่ไร้ผู้เทียบเคียงและคอยดูถูกทุกคน เธอนั้นไม่ค่อยให้ความร่วมมือกับคนอื่นและแทบจะไม่เคยร้องขอความช่วยเหลือเลย
ตอนนี้กาลเวลาได้เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตาม, จิตใจของเธอนั้นไม่อาจเปลี่ยนได้เร็วพอ ภายใต้สถานการณ์ที่บีบบังคับเช่นนี้ เธอทำได้แค่เรียนรู้การถ่อมตัวเหมือนกับที่เธอยอมเจียมเนื้อเจียมตัวแล้วขอความช่วยเหลือจากลิงค์ แต่ว่าเรื่องแบบนี้ต้องใช้เวลาและพวกเขาก็ไม่มีเวลาขนาดนั้น
แต่ก็แน่นอนว่าเธอไม่จำเป็นต้องถ่อมตัวอีกต่อไปแล้วเพราะลิงค์ได้จัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยแล้ว
“แยกกันออกตามหาเถอะ”
หุบเขามังกรนั้นมีความกว้างประมาณ200 ไมล์ พวกเขามีบุคลากรระดับตำนาน 6 คน ซึ่งต่างคนต่างก็รับผิดชอบในหน้าที่ของตัวเอง พวกเขาทั้งหกนั้นสามารถร่วมมือกันเพื่อตามหาลูเซีย ซิลเวอร์สตาร์ได้!
ทั้งหกไปที่จัตุรัสของวิหารมังกรหลังจากตัดสินใจเลือกสัญญาณขอความช่วยเหลือได้พวกเขาก็เริ่มแสดงความสามารถของตัวเอง
ลิงค์กับเกรเทลแปลงร่างเป็นมังกรในขณะที่ไบรอันแปลงร่างเป็นลำแสงพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าส่วนคนแคระก็ขุดดินลงไปและเดินทางด้วยการมุดดิน
นักเวทย์แห่งความมืดนั้นวิ่งอยู่บนพื้นความเร็วของเขาสูงมากเกินกว่าที่จะอธิบายได้และเขาก็จากไปโดยทิ้งไว้เพียงแค่ภาพติดตา ในตอนแรกเขาอยู่ในจัตุรัส และในพริบตาต่อมาเขาก็ออกไปไกลกว่า 1,000 ฟุตแล้ว
นักเวทย์แห่งแสงเป็นคนที่น่าทึ่งที่สุดเขาแปลงร่างเป็นลูกบอลแสงสีขาวที่มีขนาดกว้าง 2 ฟุต จากนั้นเขาก็พุ่งไปในทิศทางตรงกันข้ามราวกับสายฟ้า เขารวดเร็วมากๆเหมือนกับอุกาบาต
ในท้ายที่สุดลิงค์กับเกรเทลก็กางปีกออกแล้วบินไป
เกรเทลนั้นเป็นราชินีมังกรแดงและเหล่าผู้อาวุโสต้องตามเธอไปอย่างสุดความสามารถ เหตุผลของพวกเขานั้นง่ายมาก: ถ้าเกิดว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้น พวกเขาก็จะสามารถสละชีวิตของตัวเองเพื่อช่วยเธอได้
แต่ก็ต้องคาดไม่ถึงมีผู้อาวุโสคนนึงตามลิงค์ไปด้วย-นั่นคือเพทตาลอง ลิงค์ไม่ได้ปฏิเสธ ถ้าเกิดว่าผู้อาวุโสต้องการจะตามเขา งั้นก็ปล่อยเขาไป
ลิงค์ไปถึงบริเวณที่เขาต้องค้นหาอย่างรวดเร็วสายตาของมังกรนั้นดีจนน่ากลัว โดยเฉพาะหลังจากที่แปลงร่างเป็นมังกร สายตาของเขานั้นคือกล้องส่องทางไกลคุณภาพสูง 2 ตัวที่ไม่มีจุดบอด ถ้าเกิดว่าเขาเพ่งสมาธิ เขาจะสามารถเห็นสิ่งที่สลักอยู่บนเหรียญทองที่อยู่ห่างออกไปเป็นไมล์ได้เลยทีเดียว
ตอนนี้เขากำลังใช้สายตาพวกนั้นตรวจดูพื้นดิน
ในขณะที่บินเพทตาลองก็บินมาหา “ท่านลอร์ด” เขาพูด “หลังจากจบเรื่องนี้ท่านมีแผนยังไงบ้างครับ?”
“กลับไปที่เฟิร์ด”ลิงค์พูดในขณะที่มองพื้นดินอยู่
เกิดความเงียบขึ้นมาพักนึงหลังจากผ่านไปซักพัก เพทตาลองก็พูดขึ้นมาอีกครั้ง “นั่นมันเป็นเรื่องของพวกมนุษย์ ถึงแม้ว่ามันจะเจริญขึ้นมาได้ แต่ก็อยู่ได้ไม่เกิน 100 ปีหรอก แล้วหลังจากนั้นหล่ะครับ?”
“นั่นมันไกลเกินไปผมยังไม่ได้คิดถึงขนาดนั้นหรอก” ลิงค์ส่ายหัว เขายังคงมองลงไปข้างล่าง พื้นข้างล่างนั้นปกคลุมไปด้วยภูเขาและผืนป่า และในบางส่วนก็จะมีหมู่บ้านอยู่ด้วย พวกมันทั้งหมดดูปกติ
“ตอนนี้ท่านเป็นสมาชิกคนสำคัญของเผ่าของเราแล้วบางทีท่านน่าจะมาอาศัยอยู่ที่หุบเขามังกรนะ” เพทตาลองพูด
พอได้ยินอย่างนี้ลิงค์ก็มองไปที่เขาและส่ายหน้า “ผมรู้ว่าคุณคิดอะไรอยู่ แต่ว่าเฟิร์ดเป็นสถานที่ๆผมรัก เรื่องขององค์ราชินีนั้นไม่เกี่ยวข้องอะไรกับผม”
ลิงค์ไม่ได้โง่ดยุคทั้งสามได้ตายไปแล้ว ระบบเกมเองก็ได้ส่งข้อความเตือนเขา แถมพวกมังกรยังแสดงท่าทีแปลกๆด้วย จากเรื่องทั้งหมดนี้ เขาพอจะเดาสถานการณ์ได้ แต่เขาก็ขี้เกียจพูดออกมา ตอนนี้ เพทตาลองได้พูดออกมาทั้งหมดแล้ว มันเกือบจะตรงประเด็นทั้งหมด ลิงค์จึงต้องปฏิเสธเขาไปตรงๆ
ราชินีมังกรแดงนั้นเป็นแค่เพื่อนคนนึงมันรู้สึกดีที่ได้พยายามร่วมกับเธอในการศึกษาความลึกลับของมิติ แต่ว่ามันก็แค่นั้น
ดูเหมือนว่าเพทตาลองอยากจะพูดต่ออีกเมื่อเห็นว่าเขาไม่ยอมแพ้ ลิงค์จึงหรี่ตามองและทำน้ำเสียงจริงจังมากขึ้น “เอาไว้ก่อนเถอะ ไม่มีใครยืนยันสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตได้ถูกไหม? มาจัดการเรื่องผู้ปกครองแห่งความว่างเปล่ากันก่อนดีกว่า!”
คำพูดนี้ทำให้เพทตาลองต้องกลืนคำพูดของเขากลับไปแต่ว่ามันก็ไม่ได้ทำให้เขามีความสุขเลย หลังจากนั้น เขาก็เงียบอยู่ตลอดเวลา เขาตามลิงค์ไปพร้อมอาการเซื่องซึม
ลิงค์จัดการสิ่งรบกวนออกไปและมีสมาธิอยู่กับการหาสัญลักษณ์แปลกๆบนพื้นเพื่อที่จะไม่ให้เขาพลาดรายละเอียดทั้งหมด เขาจึงบินช้ามากๆ 10 นาทีผ่านไป เขาบินไปได้แค่ไม่กี่ไมล์เท่านั้น และทุกอย่างก็ดูเป็นปกติ
ในตอนนั้นเองลิงค์ก็สัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่าง เขามองไปทางทิศตะวันออกและจับสัญญาณได้ มันมาจากทางฝั่งไบรอัน
“มีอะไรบางอย่างอยู่ทางทิศตะวันออก!ไปกันเถอะ!” ลิงค์พูด เขาเร่งความเร็วขึ้นในทันที ด้วยเสียงระเบิดในอากาศ ร่างกายของเขาก็กลายเป็นริ้วยาวสีดำ
เพทตาลองตามเขาไปด้วยกำลังทั้งหมดที่มีแต่ว่าในวินาทีต่อมา เขาก็ไม่เห็นลิงค์อีกแล้ว เขาทำได้แค่ถอนหายใจ ความแตกต่างมันมีมากเกินไป
ในตอนที่สร้างหัวใจมังกรให้เขาลิงค์ได้ดูดซับพลังมังกรไปมากมาย ขีดจำกัดสูงสุดของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมาก อยู่ที่ 13,900 แต้ม มันคือพลังของเลเวล11 ตอนนี้เขาใช้พลังทั้งหมดและมันก็รวดเร็วราวกับสายฟ้า เขาเดินทางด้วยความเร็ว 3,000 ฟุตต่อวินาที
เห็นได้ชัดว่าผู้อาวุโสไม่อาจตามทันได้
ยังไงก็ตามนั่นก็เป็นแค่การระเบิดพลัง ลิงค์สามารถรักษาความเร็วขนาดนั้นได้แค่ 1 นาที หลังจากนั้น เขาก็เคลื่อนที่ด้วยความเร็วแค่ 2,000 ฟุตต่อวินาที นี่เป็นความเร็วที่ดีสำหรับตอนที่รีบ
ด้วยความเร็วขนาดนี้หุบเขามังกรดูเล็กไปเลย ไม่ถึง 2 นาที ไบรอันก็ปรากฏขึ้นในทัศนวิสัยของลิงค์ ในเวลาเดียวกันนั้นเอง เขาก็เห็นเกรเทลกับฮีโรโตะ พวกเขาทุกคนต่างก็อยู่ในระดับตำนานและมีความเร็วใกล้เคียงกัน
สถานการณ์เบื้องหน้าของเขานั้นค่อนข้างแปลกมีเมืองเล็กๆอยู่ และไบรอันกับลูเซีย ซิลเวอร์สตาร์ก็อยู่ด้วยกันในซอยเปลี่ยว พวกเขายืนอยู่ห่างกัน 300 ฟุตแต่กลับไม่ได้ทำอะไรเลย
เห็นได้ชัดว่าไบรอันกำลังกังวลเขาคอยมองไปรอบๆเหมือนกับว่าพร้อมที่จะวิ่งหนีอยู่ตลอดเวลา
ในระหว่างที่ร่อนลงลิงค์กับเกรเทลก็เปลี่ยนกลับเป็นร่างมนุษย์เพื่อไม่ให้เกิดความวุ่นวาย พวกเขาร่อนลงไปใกล้ๆซอยนั้น เพื่อปิดทางหนีของลูเซีย
ฮีโระโตะพุ่งขึ้นมาจากพื้นในตอนที่เขาปรากฏตัวขึ้น เขาก็ตะโกนใส่ลูเซีย “นี่ เกิดอะไรขึ้น? เจ้าคือซิลเวอร์สตาร์ใช่ไหม?”
ลิงค์มองดูรอบตัวเธอเธอทำท่าทีเย้ยหยันและถอนหายใจออกมา “ดูเหมือนว่าข้าจะถูกจับได้แล้วสิ แต่ว่า พวกเจ้าช้าไปหน่อยนะ”
“หมายความว่ายังไงกัน?”ไบรอันเป็นคนแรกที่พบกับเธอ ในตอนที่เขาเผชิญหน้ากับเธอตามลำพัง เขารู้สึกได้ถึงแรงกดดันอันมหาศาล แล้วยิ่งลูเซียพูดออกมาแบบนี้ เขาก็ยิ่งสูญเสียความมั่นใจขึ้นไปอีก
“พวกเจ้าทุกคนมารวมตัวกันที่นี่ก็ดีแล้ว!ข้าจะได้ไม่ต้องเสียเวลาไปตามหาพวกเจ้าทุกคน เอาหล่ะ ระวังตัวให้ดีหล่ะ ไอ้พวกนักเวทย์!” ลูเซียหัวเราะ
ในตอนที่เธอพูดจบก็เกิดระเบิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง พื้นดินแตกออกในทันที สิ่งก่อสร้างพังทลาย และหนวดสีดำจำนวนมหาศาลก็พุ่งขึ้นมาจากพื้น ทั่วทั้งเมืองนั้นได้กลายเป็นป่าแห่งความมืด
“ข้าได้ดูดพลังจากผู้คนไป10,000 คนแล้ว มันทั้งสดใหม่และสวยงามมากๆ มากเสียจนข้าสามารถทำลายโลกทั้งใบได้เลยหล่ะ ไม่มีใครหยุดข้าได้แล้ว ตอนนี้ พวกเจ้าทุกคนมารนหาที่ตายกันชัดๆ ดี ดีมากจริงๆ วันนี้ ข้าจะได้รู้สักทีว่าคนที่พวกเจ้าเรียกว่าบุคคลระดับตำนานนั้นมีรสชาติเป็นยังไง 55!”
ในระหว่างที่เธอพูดหนวดก็พุ่งไปทางประชาชนที่อาศัยอยู่ในเมืองเหมือนกับลูกธนู มันแทงทะลุพวกเขาและเริ่มดูดพลังชีวิต นอกจากนี้ยังมีหนวดเส้นอื่นพุ่งมาทางลิงค์กับคนอื่นๆด้วย..Aileen-novel
หนวดนั้นมีจำนวนเยอะมากจนพวกเขาไม่สามารถหลบได้แต่พวกเขาเองก็แข็งแกร่งมากๆ ในครั้งนี้ พวกมันไม่ได้ถูกจำกัดไว้และพวกมันก็เร็วเหมือนกับเงา ลิงค์มองตามไม่ทันเลยแม้แต่นิดเดียว!
มันไม่มีทางที่จะป้องกันหนวดพวกนี้ได้ถ้าเกิดว่ากลุ่มของพวกเขายังคงอยู่ในเมือง พวกเขาก็อาจจะตัดหนวดออกไปได้หลายเส้น แต่ว่าพลังที่พวกเขาปล่อยออกไปก็จะถูกดูดซับอย่างรวดเร็ว และก็จะมีหนวดเกิดขึ้นอีกเป็นจำนวนมาก
และพวกเขาก็จะตายทั้งอย่างนั้น!
ภายใต้การโจมตีที่รุนแรงเช่นนี้พวกเขาจะถูกจัดการด้วยเวลาแค่ 5 วินาที
”ไป!”
ลิงค์ใช้ข้ามมิติโดยไม่ลังเลพรึ่บ พรึ่บ พรึ่บ ลำแสงสีขาวสว่างขึ้น กลุ่มของพวกเขาที่ถูกล้อมด้วยป่าแห่งความมืดได้เทเลพอทไปนอกเมืองในทันที
จากด้านนอกเมืองเมืองนั้นยังคงดูรุ่งเรื่องเหมือนเช่นเคย แต่พอผ่านไป 10 วินาที มันก็กลายเป็นเมืองร้างในทันที ไม่มีแม้กระทั่งเสียงร้องโหยหวนดังออกมา
หนวดสีดำนั้นมีจำนวนนับไม่ถ้วนทั้งหมดที่พวกเขาเห็นก็คือหนวดที่มีรูปร่างเหมือนกับหนอนเลื้อยไปมาในอากาศ ไม่เพียงแค่พวกมันจะมีเยอะมากเท่านั้น แต่พวกมันยังอยู่กระจัดกระจายกันอีกด้วย ในการที่จะสร้างความเสียหายให้กับหนวดพวกนี้ พลังระดับตำนานเป็นสิ่งที่จำเป็นมาก!
คนแคระฮีโรโตะถึงกับกลืนน้ำลาย“องค์ราชินี คราวนี้ท่านซวยจริงๆแล้วหล่ะ พวกเราจะสู้กับไอ้สิ่งนี้ยังไงกันหล่ะเนี่ย?”
ไบรอันเองก็เริ่มถอยออกมาเหมือนกัน“องค์ราชินี ตอนนี้พวกเราคงช่วยซิลเวอร์สตาร์ไม่ได้แล้ว และพวกเราก็ไม่สามารถสู้กับไอ้สิ่งนี้ได้ด้วย เอาเป็นว่าพวกเราถอยกันก่อนจะดีกว่าไหม?”
พวกเขาไม่สามารถสู้ได้เขามีความรู้สึกว่าเขาสามารถฆ่าศัตรูที่แข็งแกร่งขนาดนี้ได้วิธีเดียว ซึ่งก็คือการกลับไปยังเกาะรุ่งอรุณ รวบรวมกองทัพนักเวทย์ และร่ายเวทย์ขนาดใหญ่ระดับตำนานที่มีเลเวลมากกว่า 15 ขึ้นไป
เกรเทลหน้าซีดเป็นอย่างมากเธอมองมาที่ลิงค์ “พวกเราจะสู้ยังไงดี?”
สองคนนั้นถอยไปแล้วแต่เธอไม่สามารถทำแบบนั้นได้เธอต้องกำจัดเจ้าสัตว์ประหลาดตัวนี้ไม่อย่างนั้นหุบเขามังกรจะถูกทำลาย
ในตอนนั้นเองก็มีเงาสีดำและแสงสว่างปรากฏขึ้น
“ชินี่คือผู้ปกครองแห่งความว่างเปล่าอย่างงั้นหรอ แถมมันยังพัฒนามาถึงขั้นนี้แล้วด้วย แบบนี้มันค่อนข้างจะเป็นปัญหานะเนี่ย” นักเวทย์แห่งความมืดพูด ดูเหมือนว่าเขาจะมีความสุขเล็กน้อย
นักเวทย์แห่งแสงถอนหายใจออกมา“เห้อ ดูเหมือนว่าหุบเขามังกรจะงานเข้าซะแล้วสิ”
“แล้วพวกคุณทั้งสองจะช่วยรึเปล่า?”ลิงค์ถาม
นักเวทย์แห่งความมืดส่ายคทาของเขาอย่างรวดเร็ว“ไม่ ไม่ ไม่ ข้าบอกแล้วไงว่าจะไม่ช่วย ซึ่งข้าก็จะไม่ช่วยจริงๆ ลาก่อนทุกคน ข้าจะกลับแล้ว องค์ราชินี ท่านสามารถใช้รูนหาวิธีจัดการมันได้นะ เวทย์นั้นเสร็จสมบูรณ์แล้ว ตอนนี้เหลือแค่ลงมือทำเท่านั้นเอง”
เขาได้แปลงกายเป็นภาพเบลอสีดำและหายตัวไป
หลังจากนั้นนักเวทย์แห่งแสงเองก็แปลงเป็นแสงและหายไป “นักเวทย์แห่งความมืดจะต้องวางแผนไม่ดีอยู่แน่ๆ ข้าจะต้องไปหยุดเขา องค์ราชินี ข้าจะออกไปจากหุบเขามังกรและใช้เขาวงกตหมอกหยุดเขาเอาไว้ และจากนั้นข้าก็จะไปพากำลังเสริมมาช่วย!”
และเขาก็จากไปเช่นกัน
ฮีโรโตะถอนหายใจเขามองไปที่ราชินีมังกรแดงอย่างขอโทษ “องค์ราชินี ซิลเวอร์สตาร์เสร็จมันไปแล้ว ไม่ใช่ว่าข้าไม่อยากช่วยนะ แต่ว่าข้าไม่ไหวจริงๆ ขอโทษด้วย!”
เขาขุดหลุมลงไปในดินและหายตัวไป
ไบรอันเป็นคนสุดท้ายที่เหลืออยู่เขายักไหล่ “ผู้ปกครองแห่งความมืดนั้นสามารถดูดพลังงานได้อย่างต่อเนื่อง แต่ว่ามันก็มีขีดจำกัดอยู่ และตัวนี้มันก็กำลังจะถึงจุดนั้นแล้ว เห็นได้ชัดว่า พวกเราไม่สามารถสู้กับมันได้ต่อให้พวกเราร่วมมือกันก็ตาม ข้าขอตัวก่อนแล้วกัน ข้าจะต้องไปเตือนผู้คนที่เกาะรุ่งอรุณ”
ร่างของเขาเปล่งแสงและหายไป
ในบรรดาเหล่าบุคคลระดับตำนานทั้งหมดมีแค่ลิงค์กับเกรเทลเท่านั้นที่ยังเหลืออยู่ เกรเทลมองมาที่ลิงค์ น้ำตาของเธอแทบจะไหลออกมาแล้ว “พวกเราจะทำยังไงกันดี?”
มีแค่มังกรระดับสูงเท่านั้นที่หนีออกไปได้(เพราะวงกตหมอก) ยังมีมังกรธรรมดาอีกหลายล้านตัวที่อยู่ในหุบเขามังกรแห่งนี้ และที่นี่เองก็ยังเป็นรากฐานหลายพันปีของเผ่ามังกร พวกเขาจะทิ้งมันไปเฉยๆได้ยังไงกัน?
เขามองไปทางเมืองที่สัตว์ประหลาดกำลังทำท่าเหมือนกับเต้นรำและคิดหาวิธีแก้ไขอันที่จริง เขาเองก็อยากจะหนีไปเหมือนกัน ตราบใดที่เขายังมีชีวิตอยู่ เขาก็จะสามารถหาวิธีแก้ไขได้
ในตอนนั้นเองก็มีข้อความปรากฏขึ้นในทัศนวิสัยของเขา
เปิดเซ็ทภารกิจระดับอีพิค:มังกร
ภารกิจแรก:ช่วยเหลือ
เนื้อหาภารกิจ:เข้าไปในภพวิญญาณและตามหาวิญญาณของนักเวทย์แห่งดวงดาว ลูเซีย ซิลเวอร์สตาร์
รางวัลภารกิจ1:10โจกู
รางวัลภารกิจ2:ค่าโอมนิ 300 แต้ม
จากประสบการณ์ในอดีตลิงค์รู้ว้าถ้าระบบเกมให้เซ็ทภารกิจมาแบบนี้ นั่นหมายความว่ามันมีทางที่จะจัดการผู้ปกครองแห่งความว่างเปล่าได้ ถ้าเกิดว่าเขาทำสำเร็จตามขั้นตอน เขาก็จะสามารถแก้ไขวิกฤตนี้ได้
นอกเหนือจากตอนที่เจอกับเทพแห่งการทำลายล้างระบบเกมก็ไม่เคยผิดพลาด เมื่อคิดได้อย่างนั้น ลิงค์ก็รับภารกิจในทันที
เขามองเกรเทลที่กำลังตื่นตระหนกและพูดขึ้น “พวกเราไม่สามารถสู้กับสัตว์ประหลาดตัวนี้ในภพกายภาพได้ ลองไปที่ภพวิญญาณกันเถอะ!”