Advent of the Archmage - 467: เจ้าช่วยข้าไว้ทำไม?

Chapter
บนทะเล
ในทันทีที่ไบรอันพูดจบก็มีเสียงดังขึ้นสามครั้ง ลำแสงสีแดงเข้มพุ่งขึ้นมาจากทะเล มันพุ่งมาหาเขาจากหลายทิศทาง
ลำแสงแต่ละเส้นนั้นแข็งและหนามากๆเหมือนกับแขนในแวบแรก พวกมันดูเหมือนกับหนามคริสตัลสีแดงเข้ม ไม่เพียงแค่มันจะโจมตีไบรอันเท่านั้น แต่พวกมันยังปิดทางหนีของเขาด้วย
ในตอนนั้นเองไบรอันรู้สึกได้ว่าพลังทำลายล้างอันบ้าคลั่งกำลังพุ่งเข้ามาหาเขา มันรู้สึกเหมือนกับโดนฟ้าผ่าและเขาก็ชาไปทั้งตัว เขาไม่สามารถคิดอะไรได้เลย
ทุกอย่างที่อยู่ในทัศนวิสัยของเขามีแค่แสงสีแดงเขามีความคิดเพียงอย่างเดียว: เทพแห่งการทำลายล้างมีตัวตนอยู่จริงๆสินะ
มีแค่เทพเจ้าเท่านั้นที่จะมีพลังมหาศาลแบบนี้
เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีเช่นนี้การชักช้าเพียงเล็กน้อยก็อาจถึงตายได้แล้ว ไบรอันกำลังจะโดนโจมตี แต่ในตอนนั้นเองคลื่นหมอกก็ปรากฏขึ้นที่ระยะ 30 ฟุตด้านหน้าเขา ลำแสงทั้งสามได้พุ่งเข้าหาหมอกนั้นและช้าลงพร้อมกัน
และในจังหวะนั้นเองก็เป็นช่วงเวลาที่ไบรอันตอบสนองได้ในที่สุดร่างของเขากลายเป็นหมอกไปในพริบตา และเขาก็ใช้พลังทั้งหมดในการลบตัวเองออกจากเส้นทางของลำแสงสีแดง
แกร๊กแกร๊ก ที่ด้านหลังของเขา มีเสียงเหมือนกับคริสตัลแตกดังขึ้น เขาหันกลับไปและเห็นเวทย์มิติสลาย ลำแสงทั้งสามนั้นได้พุ่งผ่านที่ๆมันเคยอยู่
เกือบไปแล้วไง!ไบรอันท์ยังรู้สึกตกใจค้างอยู่ เขาเกือบจะต้องตายไปแล้วจริงๆ
หลังจากนั้นในทันที,เขาก็มองไปอีกทางนึง ทางนั้น, มีเด็กหนุ่มผมดำในชุดผ้าคลุมสีน้ำเงินเข้มลอยอยู่บนฟ้า เขายังไม่ได้เก็บดาบเวทมนตร์ของเขา; และแสงสีขาวรอบตัวเขาก็ยังไม่หายไปเช่นกัน
นั่นคือลิงค์เขามาถึงแล้วและช่วยไบรอันท์เอาไว้ได้
ทำไมเจ้าเด็กนั่นถึงทำแบบนี้?มันไม่รู้รึไงว่าฉันอยากจะฆ่ามัน? ไบรอันท์สับสนอยู่ในใจ
“อย่ามัวแต่อ้ำอึ้งอยู่สิ!”ลิงค์ตะโกน “นั่นมันข้ารับใช้ของเทพแห่งการทำลาย! พวกเราต้องร่วมมือกันต่อสู้นะ!”
ในขณะที่พูด,เขาก็รับภารกิจ มันคือภารกิจต่อจากกอันก่อน
กำลังเสริม
รายละเอียดภารกิจ:ช่วยไฮเอลฟ์เอาชนะข้ารับใช้ของเทพแห่งการทำลาย ปกป้องนกกระจอกวายุเงินจากความเสียหาย
รางวัลภารกิจ:20 โจกุ
รางวัลเสริม:ผู้เล่นจะได้รับห้าโจกุต่อนกกระจอกวายุเงินหนึ่งลำที่ช่วยได้
ลิงค์ขี้เกียจเกินกว่าจะทำเรื่องที่ได้รางวัลไม่คุ้มค่าเหนื่อยและยุ่งยากอย่างการปกป้องเรือนกกระจอกวายุเงิน
อันที่จริง,เขามาถึงที่นี่ตั้งแต่ตอนที่ข้ารับใช้ของเทพแห่งการทำลายโจมตีนกกระจอกวายุเงินลำแรกแล้ว, แต่เขาก็แค่เฝ้าดูเฉยๆ และทิ้งรางวัลเสริมสิบห้าโจกุไป
ในตอนที่เรือนกกระจอกวายุเงินล่มหมดทุกลำและข้ารับใช้เตรียมตัวจะโจมตีไฮเอลฟ์ที่รอดมาได้,ลิงค์ก็แกล้งทำเป็นว่าเขาเพิ่งมาถึงแล้วช่วยไบรอันท์เอาไว้
ลิงค์ไม่ใช่คนดีขนาดนั้น,และไฮเอลฟ์เองก็ไม่ใช่เหมือนกัน ไบรอันท์คิดว่าลิงค์ฆ่าหลานสาวของเขาและน่าจะอยากแก้แค้น
แต่ตอนนี้,ข้ารับใช้ของเทพแห่งการทำลายได้ปรากฎขึ้น ลิงค์เดาว่าพวกมันคงอยากทำลายกองเรือนี้เพื่อกระตุ้นให้เกิดความขัดแย้งระหว่างเฟิร์ดกับเกาะรุ่งอรุณ ซึ่งลิงค์เองก็สามารถใช้โอกาสนี้ทำให้ไฮเอลฟ์ตระหนักได้ว่าเทพแห่งการทำลายนั้นแข็งแกร่งขนาดไหน—นอกจากนี้พวกเขาจะได้รู้ด้วยว่ามีศัตรูตัวปัญหากำลังซ่อนอยู่ในความมืด และด้วยวิธีนี้เอง, พวกเขาก็คงจะไม่มารบกวนลิงค์อีก
ไม่ว่าไฮเอลฟ์จะมีจำนวนผู้บาดเจ็บเสียชีวิตสูงแค่ไหน,ลิงค์ก็ไม่สน เท่าที่เขารู้, มีนกกระจอกวายุเงินมากกว่าสี่สิบลำ การเสียไปสามลำนั้นก็เป็นได้แค่บทเรียนที่น่าจดจำเพียงเท่านั้น
ความคิดพวกนี้กำลังแล่นอยู่ในหัวของลิงค์ไม่มีใครรู้ถึงมัน หากตัดสินจากการกระทำของเขา, เขานั้นได้โผล่มาช่วยในช่วงเวลาที่สำคัญที่สุด
ในอีกด้านนึง,ดูเหมือนว่าไบรอันท์จะได้สติกลับมาจากคำพูดของลิงค์ ในการเผชิญหน้ากับศัตรูตัวฉกาจนี้, เขาไม่มีความคิดอื่นอีก เขาเลือกได้แค่ร่วมมือกับมนุษย์คนนี้ “ข้าไม่รู้นะว่ามันกำลังซ่อนตัวอยู่ที่ไหน!”
เรื่องที่น่าอึดอัดที่สุดนั้นไม่ใช่ว่าเขากลัวการต่อสู้กับศัตรูพวกนี้ตรงๆ,แต่เป็นการที่พวกมันกำลังซ่อนอยู่ในทะเลแล้วหาโอกาสโจมตีทีเผลอต่างหาก แถมเทคนิคการซ่อนตัวของพวกมันนั้นก็ยังอยู่ในระดับที่สูงมากเลยด้วย เขาไม่เห็นเป้าหมายเลย; เขากำลังตกที่นั่งลำบาก
ในขณะที่พูด,ลิงค์ก็ขยับสนามพลังเข้ามาหาเขา เขาเอาดาบเวทมนตร์ออกมาแล้วชี้ไปที่ผิวทะเล “ฉันจะช่วยคนก่อน คอยระวังหลังให้ด้วยหล่ะ”
บิดเบือนมิติ:สนามพลังแรงโน้มถ่วงสมมาตร!
สนามพลังขนาดยักษ์กระจายออกมา,แล้วกดลงไปทั่วผิวน้ำหลายพันฟุต
มีบางอย่างแปลกๆเกิดขึ้นภายใต้สนามพลังนี้, น้ำทะเลได้เว้าลงไปเล็กน้อย มันดูเหมือนกับลุ่มน้ำที่อยู่กลางทะเล ไฮเอลฟ์ผู้รอดชีวิตที่อยู่ในพื้นที่นั้นรู้สึกได้ถึงแรงตรงข้าม ตอนแรกพวกเขากำลังหนีจากปลาสีเงินอย่างเอาเป็นเอาตาย, แต่ตอนนี้, พวกเขากลับลอยขึ้นมาในอากาศ
ตั้งแต่เริ่มการโจมตีจนถึงตอนนี้,มีไฮเอลฟ์เหลืออยู่แค่แปดสิบคนเท่านั้น เห็นได้ชัดว่าศัตรูมีทักษะที่สูงมากๆ
ในตอนที่พวกเขาลอยอยู่ในอากาศ,ปลาในทะเลก็พยายามกระโดดขึ้นมาโจมตี อย่างไรก็ตาม, สนามพลังก็ได้ตอบสนองกับพวกมัน, และเพิ่มน้ำหนักของพวกมันหลายเท่าตัว
ครืน,ครืน ปลาทั้งสองโผล่พรวดออกมาจากทะเลแต่ก็ต้องถูกพลังดันกลับไป, พวกมันกระโดดขึ้นมาเหนือระดับน้ำทะเลได้แค่สามสิบฟุตเท่านั้น พวกมันไม่สามารถจับเอลฟ์ที่ลอยอยู่ได้
ฉากนี้มันน่าทึ่งเกินไปไฮเอลฟ์นักเวทย์ทุกคน, รวมทั้งนักเวทย์มิติวอนเฮลอน, ต่างก็พากันตกตะลึง พวกเขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะมีนักเวทย์ระดับตำนานที่มีพลังอันน่าเหลือเชื่อขนาดนี้อยู่!
“พาพวกเขาไป!”ลิงค์ตะโกนบอก
ในขณะที่เขาพูด,ก็มีเสียงครืนเบาๆจากใต้ทะเล จากนั้นก็มีลำแสงสีแดงเข้มยิงมาทางเขา พวกมันมีจิตสังหารอันรุนแรง, พยายามที่จะทำลายจิตใจของลิงค์
อย่างไรก็ตาม,เขาไม่เหมือนกับไบรอันท์
มีพลังมังกรระดับตำนานไหลวนอยู่ในสายเลือดของเขาแล้วเขาก็มีหัวใจมังกร วิญญาณของเขานั้นได้ถูกพลังมังกรปกป้องเอาไว้อยู่, ดังนั้นเขาจึงไม่ได้รับผลกระทบเลยสักนิด นี่เป็นข้อได้เปรียบตามธรรมชาติของมังกร ถ้าไม่มีมัน, พวกเขาคงจะเอาตัวรอดจากความโกลาหลในความว่างเปล่าในตอนที่เข้าไปในทะเลแห่งความว่างเปล่าไม่ได้
ลิงค์ไม่ได้ขยับไปไหน,แต่เขาก็กำลังทำหลายอย่างพร้อมกัน ฟุบ, ฟุบ, ฟุบ มีลูกบอลสามลูกที่เก็บวังวนสีดำเอาไว้ปรากฎขึ้นเบื้องหน้าเขา พวกมันคือลูกบอลความสิ้นหวัง
อย่างไรก็ตาม,ลำแสงทำลายล้างไม่ได้โจมตีลูกบอลความสิ้นหวังเพราะพวกมันถูกหยุดเอาไว้ครึ่งทาง
มีโล่น้ำกว้างกว่าสิบห้าฟุตถูกยิงขึ้นมาเบื้องหน้าลิงค์พื้นผิวผลึกเหมือนน้ำนี้ได้เปลี่ยนเป็นกระจกอันเรียบเนียน แล้วในจังหวะต่อมา, ลำแสงก็โจมตีโดนกระจก ครืน, ครืน, ครืน โล่ละลาย, แต่ลำแสงก็ถูกสะท้อนกลับเข้าไปในทะเล
ไบรอันท์เคลื่อนไหวแล้ว
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง,นักเวทย์ที่เหลือ, ที่ถูกนำโดยวอนเฮลอน, ก็เคลื่อนไหวเช่นกัน พวกเขาเริ่มช่วยผู้รอดชีวิตที่ถูกลิงค์ดึงขึ้นมาบนฟ้า
มีนักเวทย์อยู่กว่าสามสิบคน,พวกเขาทุกคนมีเลเวลตั้งแต่ 7 ขึ้นไป และวอนเฮลอนที่อยู่เลเวล 9 การช่วยเหลือผู้รอดชีวิตนั้นเป็นแค่งานง่ายๆ พวกเขาคว้าตัวทุกคนอย่างรวดเร็วแล้วเริ่มทำการล่าถอย
จากนั้นลิงค์ก็ยกเลิกเวทย์สนามพลังขนาดยักษ์ในระหว่างกระบวนการนี้, สายตาของเขายังคงจับจ้องไปที่ทะเล เขาใช้สายตาแห่งความจริงอยู่; นี่คือข้อได้เปรียบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา ศัตรูไม่มีทางหลบซ่อนได้หากเขามีสายตานี้อยู่
ทะเลไม่มีตัวตนอยู่ในดวงตาของเขาเขายืนยันตำแหน่งของศัตรูได้แล้วจากการโจมตีเมื่อสักครู่นี้ ภายใต้สายตาแห่งความจริง, เขาเห็นจุดแสงสามแห่งในน้ำ พวกมันดูเหมือนกับอกาธา นากา
“ฉันเห็นพวกมันแล้ว”เขาเรียกไบรอันท์ “พวกมันอยู่ลึกลงไป 300 ฟุต ฉันจะชี้ตำแหน่งของพวกมันให้ส่วนนายเป็นคนโจมตีนะ!”
ไบรอันท์โบกคทาแล้วใบไม้สีเงินก็ลอยออกมาอยู่ข้างๆเขา, รอให้ลิงค์เปิดเผยตำแหน่งของศัตรู
ลิงค์เพ่งสมาธิแล้วชี้ดาบราชามังกรพิโรธในอากาศ“ความสิ้นหวัง!”
ฟุบลูกบอลความสิ้นหวังปรากฎขึ้นเบื้องหน้าไบรอันท์ เขาเคยเห็นเวทย์นี้มาก่อน หลังจากลังเลอยู่พักนึง, เขาก็ยิงใบไม้เข้าไปในลูกบอล
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง,ลูกบอลความสิ้นหวังอีกลูกก็ปรากฎขึ้นข้างๆนากา ใบไม้สีเงินถูกยิงออกมาแล้วฝังเข้าไปในตัวนากา
นากานั้นมีโล่ศักดิ์สิทธิ์อันทนทานอยู่ในตอนที่ใบไม้สีเงินปะทะกับโล่, ก็มีแสงสว่างจ้าขึ้นมา หลังจากผ่านไปเสี้ยววินาที, ใบไม้ก็มีแสงอ่อนลงแล้วกลับมาหาไบรอันท์ อย่างไรก็ตาม, โล่ของนากาเองก็อ่อนลงเช่นกัน โดนโจมตีอีกแค่ครั้งเดียวก็จัดการได้แล้ว
“ความสิ้นหวัง!”.ไอรีนโนเวล.
มีลูกบอลความสิ้นหวังอีกลูกปรากฎขึ้นเบื้องหน้าลิงค์เขาแทงดาบเข้าไป ฟุบ! ปลายดาบปรากฎขึ้นที่ด้านหลังของนากา มันทะลุโล่บางๆได้อย่างง่ายดายและแทงเข้าไปที่หัวของนากา
“ร่วงไปหนึ่ง,เหลืออีกสอง ต่อเลยนะ!”
ลิงค์โยนลูกบอลความสิ้นหวังอีกลูกไปทางไบรอันท์ครั้งนี้, ไบรอันท์ไม่ลังเลเลย เขายิงใบไม้สีเงินเข้าไป, สมาธิของเขาหนักแน่นกว่าตอนแรกอย่างน้อยสิบเปอร์เซนต์
ฉึก!
ใบไม้ปะทะกับโล่ศักดิ์สิทธิ์อีกครั้งมีคลื่นกระแทกเกิดขึ้น, แล้วโล่ก็ถูกทำลาย นากาถูกโจมตีด้วยใบไม้ เธอยังไม่ตาย, แต่ก็อยู่ในสภาพสับสน จากนั้นลิงค์ก็แทงเข้าไปอีกครั้งแล้วจัดการเธอได้อย่างง่ายดาย
สองในสามถูกฆ่าแทบจะทันทีตัวที่สามรู้สึกได้ถึงความผิดปกติและรีบดำลึกลงไปอย่างรีบร้อน ในเวลาเดียวกันนั้นเอง, ปลายักษ์สองตัวก่อนหน้านี้ก็ว่ายมาทางเธอเพื่อปกป้องเธอ
“เหลืออีกตัวเธอกำลังจะหนี ฉันจะบังคับให้เธอออกมาส่วนนายก็เตรียมพร้อมเอาไว้นะ!” ลิงค์ตะโกนบอก
ฟุบ!ลูกบอลความสิ้นหวังปรากฎขึ้น มันกว้างกว่าสามสิบฟุตและใช้พลังมังกรไปกว่า 2,000 แต้ม ในเวลาเดียวกันนั้นเอง, บอลเพลิงทลายความว่างเปล่ากว้างหกฟุตก็ปรากฎขึ้นบนมืออีกข้างของเขา เขารอจังหวะแทนที่จะรีบโจมตี
ในตอนที่นากากับปลาอีกสองตัวมาอยู่ด้วยกัน,เขาก็โยนทลายความว่างเปล่าเข้าไปในลูกบอลความสิ้นหวัง
ตูม!ไบรอันท์เห็นแสงจ้าขนาดยักษ์อยู่ใต้น้ำ ทะเลกลายเป็นสีแดงสดใส หลังจากนั้น, น้ำทะเลก็เริ่มถูกดันขึ้นมาจากพลังของบอลเพลิงแล้วนูนขึ้นมา
ในสายตาแห่งความจริงของลิงค์,เขาเห็นว่าทั้งสามมีแสงสดใสระเบิดออกมาจากตัวพวกเขา ปลาสองตัวและนากาเริ่มลอยขึ้น โล่ศักดิ์สิทธิ์เองก็แทบจะหายไปแล้วเช่นกัน
“ตอนนี้แหล่ะ!”ลิงค์ตะโกน
ครั้งนี้,ไบรอันท์เห็นศัตรูแล้ว พวกเขาอยู่ในสภาพกึ่งหลับกึ่งตื่น; มันคือช่วงเวลาที่ดีที่สุดในการโจมตี
ใบไม้สีเงินของเขาเจาะผิวทะเลมันพุ่งทะลุนากาแล้วตรงก็ไปทางปลาตัวแรก มันเจาะเข้าไปในดวงตาข้างนึงของปลาตัวนั้นแล้วออกมาจากอีกข้างนึง, จากนั้นมันก็ตรงไปทางตัวที่สอง, และโจมตีเข้าไปที่หัวในรูปแบบเดียวกัน
ฟิ้วจากนั้นใบไม้ก็ลอยกลับมาที่คทาของไบรอันท์
ข้ารับใช้ของเทพแห่งการทำลายถูกฆ่าหมดแล้วทะเลได้กลับมาเงียบสงบอีกครั้ง
ลิงค์มองไบรอันท์แล้วยิ้มให้อ่อนๆ“ตอนนี้นายรู้ถึงพลังของเทพแห่งการทำลายรึยังหล่ะ? มันกำลังเฝ้ามองพวกเราจากความมืด, พยายามที่จะทำให้พวกเราต่อสู้กัน ในวันนั้นที่ประภาคาร, หลานสาวของนายก็ใช้พลังแบบเดียวกันเพื่อพยายามฆ่าฉัน หลังจากที่เธอล้มเหลว, เธอก็ต้องทุรนทุรายเพราะถูกพลังนี้ย้อนเข้าใส่ตัว”
ไบรอันท์มองซากที่เหลือจากการต่อสู้อย่างเงียบๆหลังจากที่คิดอยู่สักพัก, เขาก็ถาม “แล้วทำไมเจ้าถึงช่วยข้า?”
เขามองออกว่าลิงค์สามารถฆ่าพวกมันทุกตัวได้อย่างง่ายดายพวกไฮเอลฟ์คนอื่นๆยังมีชีวิตอยู่และสามารถยืนยันความบริสุทธิ์ของเขาได้ เขาไม่จำเป็นต้องช่วยไบรอันท์เลย
ถ้าไบรอันท์อยู่ในสถานการณ์แบบเดียวกัน,เขาคงจะมองลิงค์ถูกฆ่าตายโดยไม่ลังเล, แล้วจากนั้นค่อยออกมาช่วยคนอื่น
ลิงค์ยิ้ม“ฉันแค่อยากจะดูว่าฮีโร่เผ่ามนุษย์จากเมื่อ 300 ปีก่อนเสียสติไปแล้วจริงๆรึเปล่า”
พอพูดจบ,ก็มีแสงสว่างวาบ, แล้วครึ่งวินาทีต่อมา, ลิงค์ก็หายไป มีแค่ไบรอันท์เท่านั้นที่ยังอยู่, เขาลอยนิ่งอยู่กลางทะเลอย่างเงียบๆ
หลังจากผ่านไปซักพัก,วอนเฮลอนก็รีบเข้ามา “ท่านนักทำนาย, พวกเราปลอดภัยรึยังครับ?” เขาถาม
“ปลอดภัยแล้วข้ารับใช้พวกนั้นถูกฆ่าหมดแล้ว ศพอยู่ตรงนั้น” ไบรอันท์ชี้ไปทางนากาที่ลอยอยู่บนผิวน้ำ “เอาตัวพวกมันกลับไปศึกษาด้วย”
“เรือของพวกเราพังไปหมดแล้วพวกเราจะไปที่ไหนหล่ะครับ?” วอนเฮลอนถาม
“กลับไปที่เฟิร์ดพวกเราจะไปขอเรือจากลอร์ดลิงค์”
“เขาจะไม่พยายามต่อรองหรอครับ?”
ไบรอันท์ขมวดคิ้วเล็กน้อยคำพูดของไฮเอลฟ์คนนี้ทำให้รู้สึกแสลงหูขึ้นมาอย่างกระทันหัน
ในสถานการณ์เช่นนี้,ลอร์ดเฟิร์ดไม่ใช่ศัตรูของพวกเขาอีกต่อไปแล้ว พวกเขามีศัตรูร่วมกัน—เทพแห่งการทำลาย ในเมื่อลิงค์ช่วยพวกเขา, แล้วเขาจะยึกยักกับเรื่องเล็กๆอย่างการขอเรือไปทำไม? และถึงเขาจะยึกยักจริงๆ, แล้วยังไงหล่ะ? เขาเพิ่งจะช่วยพวกเขาเอาไว้นะ ยังไงพวกเขาก็ต้องตอบแทนอยู่ดี
“แล้วจะทำไมหล่ะ?”เขาเถียง “เจ้ามีความคิดอื่นรึไง?”
“ข้าเข้าใจแล้วครับ”วอนเฮลอนหันหลังกลับ เขาพากลุ่มผู้รอดชีวิตลอยไปทางแผ่นดินใหญ่
ไบรอันท์ไม่ได้พูดอะไรเลยในระหว่างการเดินทางนี้ไม่มีใครรู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่