Advent of the Archmage - 471: นี่พวกเรามาถึงทางตันแล้วหรอ?

Chapter
กร้อบ,กร้อบ, ฟิ้ว, ฟิ้ว
ในป่าริมเขา,มีผู้ชายหนึ่งคนและผู้หญิงหนึ่งคนกำลังวิ่งตามกันอยู่
นั่นคือคาร์โนสกับแอนนี่ที่เพิ่งออกมาจากป้อมปราการพวกเขาวิ่งมาได้กว่าสิบไมล์และกำลังหอบแฮก, แต่พวกเขาก็ไม่กล้าลดความเร็วลง
“เร็วเข้า,แอนนี่ พวกนั้นกำลังไล่ตามมา!” คาร์โนสตะโกนจากข้างหน้า เขาเป็นนักรบเลเวล 9 และแข็งแกร่งกว่าแอนนี่, ที่เป็นนักฆ่าเลเวล 7
อย่างไรก็ตาม,เขาเองก็แทบไม่เหลือแรงแล้ว ก่อนหน้านี้ในตอนที่พวกเขาเผชิญหน้ากับหน่วยสอดแนมจาก MI3, เขาได้ป้องกันลูกธนูเกือบทั้งหมดเอาไว้ ในจังหวะสุดท้าย, เขาถึงกับต้องเปิดใช้ออร่าต่อสู้เพื่อหนีออกมาพร้อมกับแอนนี่ ซึ่งมันได้ผลาญเรี่ยวแรงของเขาไปอย่างมาก
แอนนี่ไม่ได้พูดอะไรเธอพยายามควบคุมลมหายใจของเธอและเร่งความเร็วขึ้นเล็กน้อย
สภาพของเธอนั้นไม่ค่อยดีนักเกราะหนังของเธอฉีกขาด, เผยให้เห็นบาดแผลมากมาย แผลที่ลึกที่สุดอยู่ตรงเอวของเธอ มันคือแผลถูกมีดแทง, และคมมีดนั้นก็ยังฝังอยู่ในบาดแผลครึ่งเซนติเมตร ทุกๆการเคลื่อนไหวจะสร้างความเจ็บปวดวูบวาบที่ลำตัวของเธอ
หลังจากวิ่งมาได้ครึ่งชั่วโมง,พวกเขาก็พ้นจากแนวป่าและไปถึงถนนหลัก ไม่มีทหารอยู่ที่นี่ พวกเขาเริ่มออกวิ่งอีกครั้ง
ตึก,ตึก, ตึก, ตึก มีเสียงกีบม้ากระทบกันดังขึ้นเบื้องหน้าพวกเขา ครืด, ทั้งสองเข้าไปหลบใต้ต้นไม้ต้นหนึ่งแล้วแอบฟัง
“ช่างน่าเศร้าจริงๆมีการแพร่ระบาดเกิดขึ้นในแกลดสโตนด้วย”
“พวกเขาจบแล้วแหล่ะแม่ทัพกระหายเลือดจะออกมาสังหารหมู่อีกครั้ง”
“โถ่,โลกนี้มันวุ่นวายขึ้นเรื่อยๆเลย แล้วพวกเราจะมีชีวิตอยู่ได้ยังไงเนี่ย?”
“ไม่ต้องสนเรื่องพวกนั้นหรอกหน่าพวกเราจะออกเดินทางลงใต้หลังจากที่ไปขึ้นรางวัลเสร็จแล้ว ข้าได้ยินมาว่าตอนนี้เฟิร์ดดีมากเลย มีนักเวทย์ระดับตำนานคอยคุ้มครองที่นั่นด้วย ข้าว่ามันปลอดภัยนะ”
“นั่นสินะ”
เสียงใกล้เข้ามาเรื่อยๆ“พวกเขาคือทหารรับจ้างที่ไปล่าปีศาจมา” คาร์โนสกระซิบ “หากตัดสินจากเสียงแล้วน่าจะมากันสองคน, ม้าของพวกเขาใช้ได้เลย รอนี่นะครับ, ข้าจะไปขโมยม้าของพวกเขา”
แอนนี่พยักหน้าเธอวิ่งไม่ไหวแล้วจริงๆ มันจะดีกว่าถ้ามีม้า
คาร์โนสวิ่งออกไปหลังจากนั้นสักพัก, แอนนี่ก็ได้ยินเสียงอู้อี้แล้วจากนั้นก็เสียงผิวปาก เธอเดินออกมาแล้วเห็นคาร์โนสกำลังจูงม้าสองตัวเดินเข้ามา ไม่ไกลจากเขา, มีทหารรับจ้างสองคนนอนกองอยู่บนพื้นด้วยความเจ็บปวด
“ขึ้นม้าเถอะครับ”คาร์โนสเรียก เขาส่งม้าสีดำที่ดูแข็งแรงกว่าให้กับแอนนี่
พวกเขาขึ้นม้าของตัวเองในตอนที่ควบผ่านทหารรับจ้าง, แอนนี่ก็โยนเหรียญทองไปให้จำนวนนึง “อย่าไปทางเหนือนะ มันไม่ปลอดภัย เอาเงินนี่ไปแล้วรีบออกเดินทางลงใต้ซะ”
ทหารรับจ้างทั้งสองคิดว่าพวกเขาดวงซวยมากและกำลังจะร้องไห้แต่พอเห็นเงิน, ดวงตาของพวกเขาก็สดใสขึ้นมา พวกเขาดีดตัวขึ้นในทันทีแล้วรีบไปเก็บเหรียญ
หลังจากนั้น,คาร์โนสกับแอนนี่ก็ควบม้ามุ่งหน้าลงใต้ไปตามถนน พวกเขาช้าลงหลังจากเดินทางไปได้ครึ่งชั่วโมงเนื่องจากม้าเหนื่อยแล้วและเปลี่ยนเป็นให้ม้าเดินแทน
ตอนนี้,ยารักษาอย่างแรงที่แอนนี่เดิมไปก่อนหน้านี้เริ่มส่งผลแล้ว บาดแผลที่เอวของเธอปิดและเริ่มมีอาการชาๆคันๆ มันไม่เจ็บอีกแล้ว
“ทำไมนายพลถึงพยายามไล่ล่าพวกเรากัน?”คาร์โนสถามคำถามที่กำลังกวนใจเขาอยู่
ตอนนี้แอนนี่กำลังดื่มน้ำพอได้ยินแบบนี้, เธอก็ตอบอย่างเย็นชา “เขาเป็นบ้าไปแล้ว…ข้ารู้สึกได้ว่าที่อยู่ในร่างนั่นไม่ใช่พ่อของข้า มันคือปีศาจ!”
“องค์หญิง,ท่านแน่ใจนะ?” คาร์โนสไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง เขาคิดว่าแอนนี่แค่พูดออกมาเพราะความโกรธ
แอนนี่ถอนหายใจ“มันก็แค่ความสงสัยของข้าหน่ะ ก่อนหน้านี้, เขาบอกให้ข้าเอาจดหมายไปส่งทางใต้ เขาพูดกำชับเลยว่าต่อให้เขาส่งใครมาเอามันกลับไป, ข้าก็ห้ามให้เด็ดขาด เขาดูค่อนข้างขัดแย้งกับตัวเองในตอนที่เขาพูดเหมือนกับว่ามีวิญญาณอื่นอยู่ในร่างเลย”
คาร์โนสรู้สึกสยองกับเรื่องนี้เขาเคยโดนพิษของอสรพิษทมิฬมาก่อนดังนั้นเขาจึงเข้าใจความรู้สึกนี้ดี ในตอนนั้น, มีอีกตัวตนนึงกำลังต่อสู้เพื่อแย่งชิงการควบคุมร่างกายของเขา ในตอนที่เขาสูญเสียการควบคุม, มันจะเหมือนกับว่าเขาหลับไป เขาจะไม่รู้ถึงสิ่งที่ตัวเองทำเลย
แต่ในตอนที่เขาถูกควบคุมอยู่,เขาจะแผ่พลังงานความมืดอันรุนแรงออกมา ซึ่งแม่ทัพไม่ได้เป็นเช่นนั้น แถมนักบวชในป้อมปราการก็บอกว่าเขาเป็นปกติดี
แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้นกัน?คาร์โนสไม่เข้าใจเลย
ทั้งสองต่างก็เงียบไปหลังจากนั้นพวกเขาทั้งคู่กำลังคิดหนัก
หลังจากผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง,พวกเขาก็ไปถึงถนนหลวงที่มีต้นไม้อยู่สองข้างทาง ที่นี่, หูของคาร์โนสกระตุกขึ้นมาอย่างกระทันหัน เขาดังบังเหียนในทันที “หยุดก่อนครับ”
“มีอะไรหรอ?”แอนนี่ถือหน้าไม้เตรียมเอาไว้ในมือแล้ว เธอดูระมัดระวังมาก
คาร์โนสเองก็คว้าดาบสายฟ้าของเขา“ถนนเส้นนี้ไม่ปกติครับ” เขากระซิบ “ข้าคิดว่าข้าได้ยินเสียงแปลกๆ”
ทั้งสองมองรอบๆอย่างระมัดระวัง
จุ้กกรู้,จุกกรู้ มีนกตัวนึงส่งเสียงร้องไปทั่วป่า, แล้วนกจำนวนหนึ่งก็บินขึ้นไปบนท้องฟ้า
ครืด,ครืด มีกระรอกกลุ่มนึงกระโดดไปตามกิ่งไม้แล้วสู้กันเอง ซึ่งพวกมันก็ดูปกติดี
หลังจากผ่านไปสักพัก,แอนนี่ก็ส่ายหัวเล็กน้อย เธอไม่เจออะไรผิดปกติ
คาร์โนสเองก็ดูไม่มั่นใจเขารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติจริงๆ, แต่เขาก็บอกไม่ได้ว่ามันคืออะไร และจากนั้นเขาก็ยอมแพ้ไป, เขาพูดในขณะที่ยังตั้งท่าป้องกันอยู่ “บางทีข้าอาจจะคิดไปเอง ไปกันต่อเถอะครับ”
แอนนี่เองก็กำหน้าไม้ของเธอแน่นหน้าไม้นี้เป็นแบบทำขึ้นมาพิเศษและแข็งแกร่งมาก ลิงค์เป็นคนปรับแต่งให้เธอเอง มันมีความแข็งแกร่งเลเวล 8 เธอมองซ้ายมองขวา, ด้วยความระมัดระวังอย่างเต็มที่
หลังจากเดินไปได้หนึ่งร้อยฟุต,หมอกสีขาวก็ปรากฎขึ้นเบื้องหน้าพวกเขาอย่างกระทันหัน ตอนนี้มันเป็นช่วงเย็นแล้ว, และอุณหภูมิก็กำลังลดลง การที่มีหมอกปรากฎขึ้นที่ป่าทางเหนือนั้นมันค่อนข้างจะเป็นเรื่องปกติ อย่างไรก็ตาม, พวกเขากำลังถูกไล่ล่าอยู่, และหมอกก็บดบังวิสัยทัศน์ของพวกเขา มันค่อนข้างน่ากลัวหากต้องเดินทางในสภาพแบบนี้
“พวกเราจะเอายังไงกันดี?”แอนนี่ถาม
ในตอนที่เธอพูดจบ,ก็มีเสียงสั้นๆตามมา เธอมองเห็นบางอย่างกำลังเคลื่อนไหวในต้นไม้
แอนนี่ตื่นตัวเต็มที่พอได้ยินเสียง, เธอก็ยกหน้าไม้ขึ้นแล้วลั่นไก ฉึก, ฉึก, ฉึก ลูกดอกถูกยิงออกไปข้างหน้า.Aileen-novel.
โฮกก!มีเสียงคำรามดังขึ้น, แล้วหมูป่าก็วิ่งออกมา ท้องของมันถูกเจาะเป็นรู, แต่มันก็ยังมีชีวิตอยู่แล้ววิ่งหนีไปอย่างบ้าคลั่ง
พอเห็นแบบนี้,คาร์โนสก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก “เห้อ, ดีนะที่เป็นแค่หมูป่า…ระวังครับ!”
เขาเห็นเงาดำปรากฎขึ้นมาอย่างกระทันหันที่ด้านหลังม้าของแอนนี่พวกเขาอยู่ในตำแหน่งที่ดีเยี่ยม—มันคือจุดบอดของแอนนี่
พอเห็นว่ามีคนกำลังจะโจมตี,คาร์โนสก็ชักดาบออกมา พลังไหลเข้าไปในดาบ, แล้วด้วยเสียงเปรี้ยง เส้นสายฟ้าก็ถูกยิงออกไปทางเงาดำ
ตอนนี้เขามีเลเวล9 และสามารถร่ายการโจมตีสายฟ้าเลเวล 9 ได้ในทันที ขอแค่ศัตรูมีเลเวลน้อยกว่า 9, ศัตรูก็จะแพ้ด้วยสายฟ้าแค่ดอกเดียว
แต่ก็ไม่ใช่กับเงานี่!
แสงสีแดงเข้มเปล่งออกมารอบตัวเขาในตอนที่โดนฟ้าผ่า, แสงสีขาวนั้นห่อหุ้มตัวเขาเหมือนกับเส้นใยสีเงิน มันดูงดงามแต่ก็ถูกหยุดเอาไว้ข้างนอกแสงสีแดง ชายคนนั้นไม่ได้รับบาดเจ็บหรือถูกขัดขวางเลย
อย่างไรก็ตาม,การโจมตีของคาร์โนสนั้นทำให้แอนนี่รู้ตัว เธอไม่รู้ว่าศัตรูอยู่ตรงไหน, ดังนั้นเธอจึงไม่ได้โจมตี แต่เธอก็เปิดใช้ออร่านักฆ่า: ก้าวว่องไว แทน
หมอกสีเงินแผ่ออกมารอบตัวเธอ,เธอเทเลพอร์ทไป 30 ฟุต, แล้วปรากฎตัวขึ้นอีกครั้งที่ใต้ต้นไม้ต้นนึง จากนั้นเธอก็ยื่นหน้าไม้ออกไปแล้วหาตำแหน่งของศัตรูด้วยการฟังจากเสียง เธอยิงลูกดอกใส่เงาดำอย่างต่อเนื่อง
แสงสีแดงของศัตรูนั้นมีผลต้านทานการโจมตีด้วยเวทมนตร์ล้วนๆที่สูงมาก,อย่างเช่นสายฟ้า, ไฟ, และมีดลม อย่างไรก็ตาม, มันป้องกันการโจมตีทางกายภาพอย่างธนูพวกนี้ไม่ได้ การโจมตีนี้ต้องป้องกันด้วยเสื้อเกาะหรือเวทย์ที่เฉพาะเจาะจงเท่านั้น ซึ่งเขาไม่มีพวกนี้เลย
ในการเผชิญหน้ากับลูกดอกอันทรงพลังนี้,เงาดำได้ทำการหลบอย่างรวดเร็ว ซึ่งนี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุดที่จะโจมตี
คาร์โนสกระโดดลงจากหลังม้าแล้วพุ่งไปทางเงาดำแต่ในตอนที่เขาอยู่กลางอากาศนั้นเอง, เขาก็ได้ยินเสียงลั่นไกหน้าไม้และเสียงผิวปากในหู
“มีนักฆ่าอีกคน!”ด้วยความตกใจ, คาร์โนสเหวี่ยงดาบสายฟ้าเพื่อป้องกันลูกดอก เขากันเอาไว้ได้ในชั่วเสี้ยววินาทีแล้วก็ลงมาที่พื้น
พอลงมาถึงพื้น,เขาก็พุ่งไปทางเงาดำที่โจมตีแอนนี่ ในเวลาเดียวกันนั้นเอง, เขาก็ตะโกนออกมา “องค์หญิง, ระวังด้วย! ศัตรูมีสองคน!”
ที่ใต้ต้นไม้,แอนนี่ยิงลูกดอกหมดแม็กแล้ว เธอใส่แม็กใหม่เข้าไปจากนั้นก็ยื่นหน้าไม้ไปทางมือยิงอีกคนโดยไม่ลังเล
คาร์โนสกำลังจัดการกับเงาดำแอนนี่มั่นใจว่า, ถ้าเป็นการต่อสู้ตัวต่อตัว, คาร์โนสจะต้องเอาชนะได้อย่างแน่นอน ซึ่งเธอก็แค่ต้องสร้างสถานการณ์นี้ให้เขา—ขอเวลาแค่หนึ่งวินาทีก็พอ
ฟิ้ว,ฟิ้ว, ฟิ้ว ลูกดอกลอยผ่านป่าแล้วจากนั้นแอนนี่ก็ได้ยินเสียงเหล็กกระทบกัน ศัตรูป้องกันลูกดอกของเธอได้ เมื่อตัดสินจากเสียงแล้ว, ศัตรูทำได้อย่างง่ายๆเลยด้วย
แข็งแกร่งแถมยังเร็วมาก!แอนนี่ตกใจกับเหตุการณ์นี้ ลูกดอกของเธอมีเลเวล 8 และสามารถทะลวงวัตถุดิบเลเวล 8 ได้ ถ้าศัตรูกันได้ชิวๆแบบนี้, แสดงว่าศัตรูต้องมีเลเวล 9 แน่ๆ
ก่อนหน้านี้เงาดำก็กันสายฟ้าของคาร์โนสได้เขาเองก็น่าจะมีเลเวล 9 เหมือนกัน
จู่ๆก็มีนักสู้เลเวล9 สองคนโผล่ออกมาจากไหนไม่รู้แถมยังมีหน้าไม้อัตโนมัติที่มีแค่ในกองทัพเท่านั้นด้วย พวกเขาเป็นใครกัน? หรือว่าจะเป็นลูกน้องของพ่อเธอ?
ความคิดพวกนี้วนเวียนอยู่ในหัวของเธอในเวลาเดียวกันนั้นเอง, เธอก็ยิงลูกดอกหมดแม็กแล้วต้องกลับมาเติมใหม่อีกครั้ง จากนั้นเธอก็ได้ยินคาร์โนสตะโกน “องค์หญิง, วิ่ง!”
สิ่งที่ตามมากับเสียงของเขาก็คือเสียงหวีดแหลมแอนนี่รู้ในทันทีว่ามันคือการโจมตีเลเวล 9!　　ด้วยความที่ตกอยู่ในอันตราย,เธอจึงเปิดใช้ก้าวว่องไวอีกครั้ง, แล้วย้ายออกจากต้นไม้ แทบจะในเวลาเดียวกัน, ต้นไม้ที่เธอเคยซ่อนอยู่ก็ถูกหอกแสงสีแดงเจาะทะลุ
หอกนี้แข็งแกร่งมากมันไม่โดนแอนนี่, แต่ในขณะที่มันทะลวงผ่านต้นไม้, คลื่นอากาศกับเศษไม้ก็กระเด็นมาโดนแอนนี่ ร่างกายของเธอสั่นกลางอากาศเหมือนกับมีบางอย่างฝังเข้าไปที่กลางหลังเธอ เธอเสียสมดุลแล้วล้มกระแทกพื้น
ตุบ!เธอตกไปในพุ่มไม้ที่อยู่ห่างออกไป 60 ฟุต จากนั้นเธอก็ลุกขึ้นแล้วไปซ่อนใต้ต้นไม้อีกต้นนึง ในตอนที่เธอลุกขึ้น, ขาของเธอก็สูญเสียพลัง, และเธอก็สูญเสียการควบคุมล้มลงกับพื้น
ตอนนี้เธอรู้สึกเจ็บที่หลังมากเธอเอี้ยวไปดูและเห็นว่าเกาะของเธอถูกฉีกเป็นชิ้นๆ มันทั้งอุ่นแล้วก็ชุ่มไปด้วยเลือด เธอรู้สึกเหมือนว่าร่างกายจะถูกเจาะเป็นรูด้วย
จากนั้นเธอก็รู้สึกตัวว่าเธอขยับไปไหนไม่ได้เลยมันดูเหมือนกับว่าทั่วทั้งร่างของเธอแตกเป็นเสี่ยงๆ
“องค์หญิง!”คาร์โนสอุทาน เขากำดาบแน่นแล้วสู้ด้วยกำลังทั้งหมดที่มี หนึ่งวินาทีต่อมา, เขาก็ถูกแทงที่ข้างลำตัว, แต่เขาก็ตัดหัวของศัตรูได้
หลังจากนั้นเขาก็ดึงหอกที่ปักอยู่ที่เอวออกมา,แล้วเขวี้ยงใส่นักฆ่าอีกคนโดยไม่คิดอะไร และโดยไม่รอดูผลลัพธ์, เขาก็วิ่งเข้าไปในป่าแล้วคว้าตัวเจ้าหญิงแอนนี่ที่ได้รับบาดเจ็บหนักพร้อมกับเปิดใช้ออร่าต่อสู้แล้วหนีเข้าไปในป่าทึบ
เขารู้สึกได้ว่ามีเลือดไหลออกมาจากเอวของเขาและเรี่ยวแรงของเขาก็ค่อยๆหายไปลมหายใจของแอนนี่เองก็เบาบาง หลังจากผ่านไปสักพัก, เขาก็ได้ยินเสียงจากข้างหลัง นักฆ่ากำลังไล่ตามมา
ดูเหมือนว่าพวกเขาจะถึงทางตันแล้ว