Advent of the Archmage - 474:ใครลอบโจมตีใครกันแน่

Chapter
เฟิร์ด,บนฐานปล่อยเรือเหาะ
เรือเหาะรบยับบ้าได้ลอยขึ้นเหนือฐานปล่อย20 ฟุต, เตรียมพร้อมที่จะออกตัว มันเปิดประตูเอาไว้อยู่, กำลังรอให้คนบนฐานเดินเข้ามา
จุดประสงค์ของลิงค์ในการไปเยี่ยมป้อมโอริด้าในครั้งนี้ก็คือการถอดถอนอำนาจของแม่ทัพอาเบล,แต่เขาไม่สามารถทำเรื่องนี้ด้วยตัวคนเดียวได้ แม้ว่าจะเป็นลอร์ดเฟิร์ด, แต่ดยุคอาเบลก็มีตำแหน่งสูงกว่าเขา ไม่ว่าเขาจะมีเกียรติประวัติที่สูงส่งขนาดไหน, เขาก็ไม่มีอำนาจที่จะสั่งปลดดยุคอาเบลได้
แน่นอนว่า,ถ้าจะมีใครที่มีอำนาจในการออกคำสั่งแบบนั้นให้กับดยุคได้, มันก็คงจะต้องเป็นตัวกษัตริย์ลีออน, ที่กำลังพำนักอยู่ที่เฟิร์ด
และด้วยเหตุนั้นเอง,กษัตริย์ลีออนจึงยอมตกลงที่จะมากับเขาด้วย
ลีออนมักจะกังวลเรื่องน้องชายของเขาและด้วยการที่มีกษัตริย์อยู่ฝั่งเขา, ลิงค์ในตอนนี้จึงมีจุดยืนที่จะเคลื่อนไหว
นอกจากนี้เขายังต้องการพลังที่จะปกป้องตัวเขาจากอีกฝ่าย
เขาจะต้องเผชิญหน้ากับบอดี้การ์ดประจำตัวของดยุคอาเบล,ซึ่งอาจจะรวมทั้งพวกอกาธา นากาด้วย
เขาไม่สามารถวางแผนที่ครอบคลุมทุกความไม่แน่นอนได้ในปฏิบัติการนี้,และนั่นจึงเป็นเห็นผลที่ทำไมเขาถึงพาความช่วยเหลือมาด้วย
เซลีนเป็นคนแรกที่ลิงค์พามาปืนเพลิงยักษ์ของเธอมีพลังโจมตีเลเวล 9 และเธอก็มีความสามารถในการโจมตีก่อน ระยะโจมตีของเธอนั้นไกลถึง 2,000 ฟุต, และลิงค์จะเป็นฝ่ายเหนือกว่าอย่างแน่นอนถ้าเขามีเธอคอยคุ้มกันจากระยะไกล
เธอคือไพ่ตายของลิงค์
ข้างๆเธอ,ลิงค์ได้พานักรบชุดเกราะ 40 คนพร้อมปืนเวทมนตร์มาด้วย ถ้าจำเป็น, พวกเขาจะสาดห่ากระสุนเลเวล 7 ในทันที
แล้วเขาก็ยังพานักรบมังกรเลเวล8 มา, รวมทั้งเฟลิน่า
การรวมพลนักรบเหล่านี้,และปืนใหญ่เวทมนตร์ที่ติดตั้งอยู่บนเรือเหาะก็น่าจะเพียงพอแล้วที่จะข่มขวัญไปทั่วทั้งสนามรบ
หลังจากผ่านไปพักนึง,ทุกคนก็ขึ้นไปบนเรือ จากนั้นเรือเหาะก็เริ่มลอยขึ้นในตอนที่ทุกคนเข้าประจำที่เรียบร้อยแล้ว พอพวกเขาไปถึงระยะ 6,000 ฟุตในอากาศ, เรือเหาะก็เริ่มมุ่งหน้าตรงไปยังโอริด้า
หลังจากที่บินไปได้ครู่นึง,ลิงค์ก็รู้สึกขึ้นมาอย่างกระทันหันว่ามีบางอย่างผิดปกติ
มันเป็นความรู้สึกที่เลือนลาง,แต่เขาก็สัมผัสได้ว่าอาจจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นถ้าพวกเขาบินตรงไปทางป้อม
ก่อนที่ลิงค์จะกลายเป็นนักรบระดับตำนาน,เขามีลางสังหรณ์แบบนี้อยู่พอสมควร เขาเคยฝันร้ายว่าปีศาจทาร์วิสหลุดจากที่คุมขังในตอนที่เขายังเป็นนักเรียนที่สถาบันเวทมนตร์อีสโควฟ
แต่มันก็เกิดขึ้นแค่ในความฝันของเขา
ในขณะที่หลับ,สมองของมนุษย์จะเข้าสู่สภาพพักผ่อน และในระหว่างนี้เอง, ลางสังหรณ์อาจจะแสดงขึ้นมาได้ในรูปแบบความฝันสำหรับผู้คนที่มีวิญญาณแกร่งกล้า, อย่างเช่นนักเวทย์, เพื่อเป็นการตอบสนองกับอันตรายที่กำลังใกล้เข้ามา
อย่างไรก็ตาม,ในตอนที่ตื่น, สมองของมนุษย์ก็จะเข้าสู่สภาพสับสน ลางสังหรณ์ทุกรูปแบบจะเผชิญกับการแทรกแซงจากความคิดต่างๆนาๆและจะถูกตีความผิดได้อย่างง่ายดายว่าเป็นจิตนาการที่เกินจริง ในอดีต, ลิงค์ค่อนข้างจะเพิกเฉยกับคำเตือนพวกนี้ที่ได้รับจากจิตใจของเขา
ตอนนี้,ลิงค์ก็มีความรู้สึกกวนใจแบบเดียวกัน, แต่ว่ามันเบาบางกว่ามาก เขาไม่มีทางรู้เลยว่าสังหรณ์นี้เป็นเรื่องจริงหรือเปล่าหรือเป็นแค่สมองของเขากำลังหลอกเขาอีกครั้ง หลังจากที่ครุ่นคิดอยู่นาน, เขาก็ตัดสินใจเดินทางปลอดภัย
ก่อนที่เขาจะพูดออกมา,เซลีน, ที่นั่งอยู่ข้างเขา, ก็กระซิบ “ลิงค์, นายควรให้กัปตันเปลี่ยนเส้นทางบินนะ ทางนี้มีบางอย่างผิดปกติ”
เซลีนมีพรสวรรค์ด้านการทำนายพอได้ยินคำแนะนำนี้จากเธอ, ลิงค์ก็สั่งกัปตันโดยไม่ลังเล “เมอร์ลิน, เปลี่ยนไปใช้ทางอ้อม”
ดูเหมือนว่าเมอร์ลินจะรู้สึกกังวลกับคำสั่งนี้“นายท่าน, ข้าเกรงว่านั่นจะเป็นไปไม่ได้นะครับ”
“ทำไมหล่ะ?”
เมอร์ลินอธิบาย“ระยะบินของเรือเหาะมีจำกัดอยู่ครับ คริสตัลเวทมนตร์พอให้บินได้ไกลที่สุดแค่ 2,800 ไมล์เท่านั้น เส้นทางตรงจากจุดออกบินของพวกเราถึงป้อมโอริด้าคือ 1,200 ไมล์, พวกเรามีพอบินไปกลับได้แค่รอบเดียว ถ้าพวกเราอ้อมตอนนี้, ข้าเกรงว่าพวกเราอาจจะไม่สามารถกลับไปที่เฟิร์ดได้ครับ”
ลิงค์คิดอยู่พักนึง,จากนั้นก็ได้ไอเดียขึ้นมา “ถ้างั้นเอาแบบนี้เป็นไง; ตอนนี้หยุดใช้ผนึกเวทมนตร์ก่อน, แล้วฉันจะใช้สนามพลังมิติเคลื่อนย้ายเรือเหาะเอง”
ทุกคนในห้องเครื่องพูดไม่ออกกับวิธีนี้เรือเหาะหนึ่งลำมีน้ำหนักประมาณ 100 ตัน ต่อให้ลิงค์สามารถยกมันลอยในอากาศได้, แต่เขาจะต้องใช้พลังมากแค่ไหนกัน? แล้วเขาจะสามารถทนแบกไปได้นานเท่าไหร่?
แล้วมันยังมีเรื่องที่สำคัญอีกอย่างก็คือว่าพวกเขายังเหลือระยะทางอีกพันนิดๆไมล์ก่อนจะถึงเป้าหมาย
เมอร์ลินพูดอย่างไม่มั่นใจ“นายท่าน, เอาจริงหรอครับ?”
เขาไม่เคยเจอประสบการณ์แบบนี้มาก่อนในชีวิตกัปตันเรือเหาะของเขา
ลิงค์พยักหน้า“เอาจริง, ไม่ต้องห่วงหรอกหน่า”
เมอลินรู้ถึงความแข็งแกร่งของลิงค์ดี,จากนั้นเขาก็สั่งลูกเรือคนที่เหลือ “ลดความเร็วเรือเหาะ, แล้วทำให้มันลอยอยู่กลางอากาศ”
ครืน,ครืน…ผนึกเวทมนตร์เริ่มหมุนย้อนกลับ หลังจากผ่านไปครึ่งนาที, เรือเหาะก็หยุดเคลื่อนที่ไปข้างหน้าและตอนนี้ก็กำลังลอยอยู่กลางอากาศอย่างเงียบๆ
ลิงค์เริ่มตั้งจิต,แล้วเขาก็ด่ำดิ่งเข้าไปในสมาธิ พลังมังกรแผ่ออกมาจากร่างของเขาไหลเข้าไปในเรือเหาะและกระจายไปทั่วจุดต่างๆของเรือ ด้วยการผลักดันความตั้งใจอย่างเฉียบพลัน, ลิงค์ก็เปิดใช้เวทย์ที่เขาใช้เวลาสองวันในการสร้าง: เดินอากาศ
เดินอากาศ
เวทย์ระดับตำนานเลเวล11
พลังมังกร:100 แต้มต่อวินาที
น้ำหนักจำกัด:500 ตัน.Aileen-novel.
รายละเอียด:ใช้การเปลี่ยนทางมิติโค้งเพื่อสร้างแรงผลัก ไม่มีขีดจำกัดในเรื่องของทิศทางการผลัก และการเปลี่ยนทิศทางนั้นจะมีผลทันที
(หมายเหตุ:นี่คือเวทย์สนามพลังที่แข็งแกร่งมากๆ”
ในตอนที่เวทย์นี้ถูกร่าย,ทุกคนก็รู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนเล็กๆในเรือเหาะ หลังจากนั้นสักพัก, มันก็กลับมาเสถียรอีกครั้ง แล้วลิงค์ก็พูดกับเมอร์ลิน “เอาหล่ะ, ค่อยๆปิดผนึกเวทมนตร์นะ”
สมาชิกลูกเรือมองกัปตันเมอร์ลินด้วยความไม่มั่นใจเมอร์ลินเองก็กังวลกับเรื่องนี้, เพราะเขากลัวว่าเรือเหาะอาจจะตกได้ทุกเวลา หลังจากที่ลังเลอยู่ครู่นึก, ในที่สุดเขาก็ส่งสัญญาณให้ลูกเรือทำตามคำสั่ง
พลังเวทย์ที่ใส่เข้าไปในเรือเหาะค่อยๆลดระดับลงครึ่งนาทีต่อมา, แหล่งพลังเวทย์ทั้งหมดก็ถูกปิดอย่างสมบูรณ์ แต่ถึงจะปิดไปแล้ว, เรือเหาะก็ยังคงลอยอยู่บนฟ้าอย่างมั่นคง
ลิงค์เริ่มยกเรือเหาะเขารู้สึกได้ว่าพลังมังกรของเขาถูกใช้ไปในอัตราประมาณ 41 แต้มต่อวินาที และเมื่อนำมาหักลบกับอัตราฟื้นฟูพลังมังกรในตอนนี้, เขาจะใช้พลังในอัตรา 37 แต้มต่อวินาที,
ตอนนี้พลังมังกรสูงสุดของเขาอยู่ที่13,900 แต้ม การผลักเรือเหาะไปข้างหน้าเป็นเวลา 40 นาทีด้วยพลังมังกรนั้น, ลิงค์สามารถชดเชยพลังเวทย์ที่เสียไปจากการเดินทางอ้อมได้
“เอาหล่ะ,นั่งดีๆนะ ฉันจะเร่งความเร็วแล้ว” ลิงค์พูด
ลิงค์เริ่มเปลี่ยนทิศทางของสนามพลังอย่างช้าๆในขณะที่เพิ่มพลังมังกรเข้าไปในเรือเหาะเรือทั้งลำเริ่มเพิ่มความเร็วขึ้นจนมันพุ่งผ่านอากาศด้วยความเร็วที่สูงกว่าก่อนหน้านี้ด้วยซ้ำ
ฟิ้ว,ฟิ้ววว…ลมพัดผ่านห้องบังคับเรือในขณะที่พวกเขาเร่งความเร็วผ่านอากาศ เมอร์ลินมองเกณฑ์วัดความเร็วของเรือเหาะแล้วมันก็แสดงความเร็วออกมาที่ 1,060 ไมล์ต่อชั่วโมง พวกเขากำลังเดินทางด้วยความเร็วที่สูงกว่าตอนที่เรือเหาะใช้พลังจากคริสตัลเวทมนตร์ถึงสองเท่า
และที่น่าประหลาดใจยิ่งกว่านั้นก็คือความจริงที่ว่าเรือทั้งลำไม่โคลงเคลงเลยในขณะที่มันลอยผ่านอากาศถ้าไม่มีลมพัดเข้ามาและทิวทัศน์ที่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว, พวกเขาคงจะไม่รู้สึกเลยว่าเรือเหาะกำลังเคลื่อนที่อยู่
การเคลื่อนไหวของเรือเหาะนั้นมั่นคงกว่าตอนแรกด้วยซ้ำ
ลูกเรือยับบ้าที่อยู่ในเรือเหาะต่างก็ตกตะลึงกับเหตุการณ์นี้
สีหน้าของนักรบมังกรทั้งสามคนนั้นเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจและพวกเขาก็ทำความเคารพให้กับการแสดงพลังอันยิ่งใหญ่ของดยุคของพวกเขา
ในด้านของกษัตริย์ลีออนเอง,ตอนแรกเขารู้สึกค่อนข้างกังวลกับการเดินทางขึ้นเหนือ อย่างไรก็ตาม, พอได้เห็นพลังของลิงค์, เขาก็ถอนหายใจออกมา ลิงค์น่าจะดูแลความปลอดภัยของเขาได้
นักรบคนที่เหลือเองก็มองลิงค์ด้วยความชื่นชมอย่างแรงกล้า
มีแค่เซลีนเท่านั้นที่ไม่ได้สะทกสะท้านกับเรื่องนี้เธอรู้จักพลังของลิงค์ดี พอเห็นสีหน้าหวั่นเกรงและความตกใจของทุกคนที่อยู่บนเรือ, เธอก็อดยิ้มออกมาไม่ได้
อย่างไรก็ตาม,ลิงค์หลงลืมสภาพรอบตัวไปชั่วขณะนึง สมาธิของเขาทุ่มไปกับการเคลื่อนย้ายเรือเหาะอย่างเต็มที่ในขณะที่คอยสัมผัสการทำงานภายในเรือและทุกๆการเปลี่ยนแปลงของกระแสลมที่อยู่ด้านนอก
ห้านาทีต่อมา,ตอนนี้เรือเหาะก็บินอยู่เหนือมหาสมุทรและเลียบไปตามแนวชายฝั่งเป็นเส้นตรง
หลังจากบินไปได้ประมาณ500 ไมล์ในเวลาครึ่งชั่วโมง, ลิงค์ก็เริ่มลดความเร็วลง ในตอนที่เขาลดความเร็วของเรือเหาะมาอยู่ที่ 500 ไมล์ต่อชั่วโมง, ลิงค์ก็พูดกับเมอร์ลิน “เอาหล่ะ, กลับมาใช้พลังเวทย์ต่อเลย ฉันจะปล่อยแล้ว”
ด้วยความที่รู้สึกมั่นใจในความสามารถของลิงค์มากขึ้น,เมอร์ลินจึงสั่งให้ลูกเรือของเขาปฏิบัติในทันที
ลูกเรือเริ่มใส่พลังเวทย์เข้าไปในเรือเหาะตามคำสั่งและลิงค์ก็ค่อยๆลดพลังมังกรของเขาลงในขณะที่ปล่อยให้เรือเหาะกลับมาควบคุมตัวเอง
ห้านาทีต่อมา,ในที่สุดลิงค์ก็คืนการควบคุมเรือเหาะกลับไปให้ลูกเรือ ตลอดกระบวนการนี้, เรือเหาะไม่ได้โคลงเคลงเลยสักนิด
หลังจากนั้นลิงค์ก็มองเซลีน,ที่รู้ในทันทีว่าเขากำลังจะถามอะไร เธอพยักหน้า “ตอนนี้น่าจะไม่มีปัญหาอะไรแล้วหล่ะ”
พอได้ยินแบบนี้,เขาก็ออกคำสั่งกับลูกเรือ “บินตรงไปที่โอริด้าเลย”
พวกเขาได้อ้อมมาตามที่ต้องการถ้ายังมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นอีก ลิงค์ก็คงทำได้แค่ยอมรับว่าโชคไม่ได้อยู่ข้างพวกเขามาตั้งแต่แรกแล้ว
หลังจากที่บินไปอีก20 นาที, พลังมังกรของลิงค์ก็ฟื้นฟูกลับมาอย่างเต็มที่, จากนั้นเมอร์ลินก็เข้ามารายงานเขาอย่างกระทันหัน “นายท่าน, มีบางอย่างอยู่ข้างหน้าครับ”
เขาส่งสัญญาณให้รองกัปตัน,จากนั้นรองกัปตันคนนั้นก็ไปแตะรูนบางจุด แล้วภาพเวทมนตร์ก็ปรากฎขึ้นที่กลางห้องเครื่อง, แสดงให้เห็นถึงนกอินทรีย์ยักษ์ตัวนึงที่กำลังบินถลาอยู่เบื้องหน้าพวกเขา บนหลังของนกอินทรีย์มีคนขี่อยู่สิบคนหรืออาจจะมากกว่านั้น
จากภาพ,ลิงค์จำลักษณะร่างกายได้ว่าเป็นของอกาธา นากา จากทิศทางการบินของมัน, พวกเธอน่าจะมุ่งหน้าไปยังป้อมโอริด้า ซึ่งนี่ไม่ใช่ลางดีสำหรับพวกเขาเลย
ลิงค์ถามด้วยความตกตะลึงเล็กน้อย“พวกมันอยู่ไกลแค่ไหน? แล้วสังเกตเห็นพวกเราไหม?”
“พวกมันอยู่ห่างจากเรา50 ไมล์, น่าจะยังไม่สังเกตเห็นพวกเราครับ” เมอร์ลินตอบกลับ
ลิงค์คิดอยู่พักนึงแล้วพูดขึ้น“ตามไปซะ, พวกเราจะลอบโจมตีพวกมันจากด้านหลัง!”
ในโลกเกมส์ก่อนหน้านี้,นอกจากนากานักบวชบางคนแล้ว, อกาธา นากาส่วนใหญ่จะบินไม่ได้ แค่ฆ่าอินทรีย์ยักษ์ทิ้ง, เขาก็สามารถส่งนาการ่วงลงไปตายจากความสูง 6,000 ฟุตได้แล้ว