Advent of the Archmage - 498: ตะขาบในทะเลแห่งความว่างเปล่า
Chapter
ที่จตุรัสมังกร
ราชินีมังกรแปลงเป็นร่างมังกรก่อนที่ลิงค์จะขึ้นขี่บนหลังเธอ, เธอก็หันมาหาเขาแล้วพูดขึ้น “ตอนนี้หลับตาซะ”
“ทำไมหล่ะ?”ลิงค์ถามอย่างสงสัย แต่เขาก็ยังหลับตาอยู่ดี
“ข้าจำเป็นต้องกินเจ้าเข้าไปในร่างมังกรดูเหมือนว่าทั้งร่างนี้จะค่อนข้างวุ่นวายหน่ะ, และเอาจริงๆข้าก็ไม่อยากแสดงเขี้ยวที่น่ากลัวให้เจ้าเห็นด้วย เจ้าอาจจะเกลียดข้าเพราะเรื่องนั้นก็ได้ แล้วเจ้ารู้อะไรไหม, แค่หลับตาอาจจะยังไม่พอนะ, ข้าจำเป็นต้องร่ายเวทย์ไร้ความรู้สึกใส่เจ้าด้วย
ในตอนที่เธอพูดจบ,ลิงค์ก็รู้สึกได้ว่าพลังมังกรของเกรเทลปกคลุมตัวเขาอยู่ เธอต้องร่ายเวทย์ใส่เขาแน่ๆ
เวทย์นี้ทำให้ประสาทสัมผัสของลิงค์ด้านชาในทันทีไม่ใช่แค่รอบตัวของเขาจะมืดลงเท่านั้น, แต่เขายังไม่ได้ยินหรือรู้สึกถึงอะไรที่อยู่รอบตัวเลย จากนั้นลิงค์ก็รู้สึกว่าตัวเองถูกยกขึ้นแล้วกำลังลื่นลงไปในท่ออุ่นๆ
ห้าวินาทีต่อมา,เสียงของราชินีมังกรแดงก็ดังขึ้นอีกครั้ง “เอาหล่ะ, ตอนนี้ลืมตาได้แล้ว”
ในตอนที่ลิงค์ลืมตา,เขาก็พบว่าตัวเองกำลังจมอยู่ในของเหลวที่ไม่รู้จัก รอบตัวเขาคือกลุ่มแสงสีแดงมัวๆ, และมันก็น่าแปลก, เขารู้สึกว่าเขาสามารถหายใจได้อย่างปกติทั้งๆที่อยู่ข้างในของเหลวโดยที่ไม่มีความรู้สึกเหมือนหายใจไม่ออกเลย
ความรู้สึกนี้แทบจะเหมือนกลับไปอยู่ในครรภ์ของแม่เลย
ด้วยเสียงกริ้กอย่างกระทันหัน,กลุ่มแสงสีแดงรอบตัวลิงค์ก็หายไป, แล้วมันก็ถูกแทนที่ด้วยกระจกเวทมนตร์ที่แสดงภาพสิ่งที่ราชินีมังกรแดงเห็นออกมาอย่างเรียล์ไทม์
“เจ้ามองเห็นไหม?”เสียงของเกรเทลดังก้องมาจากข้างนอก
“ครับ,ผมเห็นทุกอย่างชัดแจ๋วเลย, มันเป็นภาพที่ยอดเยี่ยมจริงๆ” ลิงค์อุทาน เขาไม่เคยสัมผัสกับความรู้สึกที่สะดวกสบายในห้องที่เหมือนกับครรภ์แม่เลย มันดูเหมือนกับสถานที่อันยอดเยี่ยมที่เอาไว้พักผ่อนได้นานเท่าที่เขาต้องการ
เสียงของเกรเทลดังขึ้นอีกครั้ง,ครั้งนี้มันแฝงไปด้วยความพึงพอใจ “มันเรียกว่าเวสิเคิล แต่เดิมมันเอาไว้ใช้สำหรับรองรับผู้โดยสาร หลังจากพัฒนามาหลายรุ่น, แม้ว่ามันจะยังคงเหลือฟังก์ชันห้องสำหรับผู้โดยสารนี้เอาไว้อยู่, แต่พวกเราก็เลิกปล่อยให้คนนอกใช้มันแล้ว”
“ถ้าเป็นแบบนั้น,ทำไมถึงยังเก็บเอาไว้อยู่หล่ะ? ผมคิดว่าการบำรุงรักษาเวสิเคิลต้องใช้พลังงานจำนวนมหาศาลเลยนะ” นี่คือหนึ่งในคำถามที่มีอยู่มากมายของลิงค์; ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่เจอกับเรื่องที่ดูไร้เหตุผลสำหรับเขา, เขาก็จะพยายามทำความเข้าใจผ่านเหตุผลเชิงตรรกะ
เกรเทลหัวเราะโดยไม่ให้คำตอบกับลิงค์“ช่างเถอะ, ตอนนี้หมดเวลาถามแล้ว ข้าจะออกตัวแล้วนะ”
ผ่านภาพเวทมนตร์ในเวสิเคิล,ลิงค์มองเห็นระลอกแสงในอากาศเบื้องหน้าเกรเทล จากนั้นเธอก็พุ่งไปข้างหน้า, แล้วร่างมังกรของเธอก็ค่อยๆหลอมรวมไปกับคลื่นนั้น
ในโลกภายนอก,ลิงค์มองเห็นรอยแตกทรงสี่เหลี่ยมกำลังเปล่งประกายออกมาเป็นจำนวนมาก นี่คือผลของการสั่นสะเทือนมิติที่ปล่อยออกมาจากร่างมังกรอย่างต่อเนื่อง ซึ่งมันคล้ายกับผลของการย้ายภพอยู่เล็กน้อย
สองวินาทีต่อมา,ร่างของเกรเทลก็จมเข้าไปในส่วนลึกของมิติ พลังมังกรสีแดงเข้มได้ปกคลุมทั่วทั้งร่างของเธอเอาไว้, ทำให้เธอมีลักษณะเหมือนกับมังกรคริสตัล
พวกเขาถูกห้อมล้อมด้วยภาพอันน่าอัศจรรย์ในทันที,มีภาพเงาอันงดงามกำลังร่ายรำอยู่รอบผืนมิติของเขตแดนภายในของฟิรุแมน ยิ่งพวกเขาผ่านมิติไปลึกเท่าไหร่, แสงรอบๆตัวก็ค่อยๆเลือนหายไปเท่านั้น หลังจากผ่านไปไม่นาน, พวกเขาก็จมเข้าสู่ความมืดมิด
ตลอดกระบวนการนี้คล้ายกับการดำดิ่งเข้าไปในส่วนลึกของมหาสมุทรความแตกต่างเพียงอย่างเดียวก็คือนักดำน้ำจะไปเจอกับก้นสมุทรในที่สุด, แต่สุดเขตแดนของมิตินั้นจะมีกำแพงระหว่างภพอยู่ ซึ่งหลังกำแพงนั้นก็คือทะเลแห่งความว่างเปล่า
บาเรียมิติในหมู่บ้านมังกรแทบจะไม่มีทางเจาะทะลวงเข้ามาได้,โดยเฉพาะรอบๆวิหารมังกร มันทำหน้าที่เป็นตัวยับยั้งอะไรก็ตามที่พยายามบุกรุกเข้ามาจากทะเลแห่งความว่างเปล่า
ด้วยการที่มีลิงค์อยู่ในร่าง,เกรเทลก็ว่ายลงไปอีกเป็นเวลากว่าหนึ่งนาที ในเวลานี้ความมืดได้กลืนกินพวกเขาอย่างสมบูรณ์ จากนั้น, ลิงค์ก็เห็นริ้วแสงอยู่เบื้องหน้า แล้วราชินีมังกรแดงก็พูดขึ้น “เอาหล่ะ, พวกเราเข้ามาในทะเลแห่งความว่างเปล่าแล้ว”
จากภาพเวทมนตร์,ลิงค์มองเห็นหมอกสีขาวปกคลุมรอบตัวราชินีมังกรแดงอยู่, และบดบังทัศนวิสัยของเธออย่างมาก ผ่านหมอกนี้, จะมีริ้วแสงสว่างวาบขึ้นมาในบางครั้ง แล้วลิงค์ก็เห็นกระแสวนสองลูกกำลังหมุนอยู่ไกลๆด้วย
ข้างหลังราชินีมังกรแดงคือร่างแสงขนาดยักษ์อย่างไรก็ตาม, เนื่องจากหมอกขาวที่อยู่รอบตัวเธอ, จึงไม่มีใครรู้ถึงรูปร่างที่แท้จริงของมัน, แต่ลิงค์ก็รู้ว่านั่นคือภพฟิรุแมน
“เอาหล่ะ,ข้าจะไปข้างหน้าต่อแล้วนะ แต่ว่าทัศนวิสัยไม่ดีเลย, และอาจจะมีอันตรายโผล่มาได้ทุกเมื่อ, ดังนั้นข้าจำเป็นต้องมีสมาธิกับการบิน ถ้ามีหินหินอวกาศอยู่ข้างหน้าพวกเราอยู่, เจ้าต้องบอกข้าด้วยนะ” เกรเทลพูด
“เข้าใจแล้ว”ลิงค์พูด จากนั้นเขาก็สังเกตเห็นว่าเกรเทลเริ่มบินออกห่างจากภพฟิรุแมน เส้นทางที่อยู่เบื้องหน้าพวกเขานั้นไม่ชัดเจนและเต็มไปด้วยอันตราย ลิงค์ไม่กล้าที่จะผ่อนคลายตัวเองเลยสักวินาทีเดียว, และเขาก็เบิกตากว้างคอยสอดส่องสภาพรอบๆตลอดการเดินทางของพวกเขา
ราชินีมังกรแดงบินผ่านทะเลอย่างช้าๆประมาณห้านาทีต่อมา, ลิงค์ก็สังเกตเห็นว่าภพฟิรุแมนนั้นได้หายไปจากพวกเขาแล้ว ตอนนี้พวกเขาถูกห้อมล้อมด้วยบอลแสงและพลังงาน (ในจุดนี้การคำนวณเวลาทั้งหมดนั้นลิงค์เป็นคนจัดการ, โดยอิงจากภพฟิรุแมน, เนื่องจากแนวคิดเรื่องเวลานั้นไม่มีความหมายอะไรเมื่ออยู่ในทะเลแห่งความว่างเปล่า)
ในสถานที่แบบนี้,ไม่ว่าใครก็สามารถสับสนทิศทางได้อย่างง่ายดายเนื่องจากไม่มีจุดยึดในมิติ, และอาจจะหลงเข้าไปในทะเลแห่งความว่างเปล่าจนหาทางออกไม่ได้ด้วย ทันใดนั้นเองลิงค์ก็นึกถึงนักปราชญ์เฒ่าคนนึงขึ้นมา เขาคนนั้นได้หนีจากฟิรุแมนและต้องลอยผ่านทะเลแห่งความว่างเปล่าเป็นเดือนๆก่อนที่ในที่สุดเขาจะสามารถหาทางกลับไปที่ภพฟิรุแมนได้ ซึ่งความสำเร็จเช่นนั้นถือว่าเป็นปาฏิหารย์จริงๆ
ราชินีมังกรแดงลดความเร็วลงอย่างเห็นได้ชัดตอนนี้เธอรู้สึกกังวลยิ่งกว่าเดิม ลิงค์เองก็รู้สึกว่าหัวใจของเธอนั้นเต้นเร็วขึ้นอย่างไม่สามารถควบคุมได้, และอุณหภูมิในครรภ์นี้ก็กำลังเพิ่มขึ้นเช่นกัน
“ลิงค์,เจ้าเห็นอะไรบ้างไหม?” เสียงของเกรเทลดังขึ้น
“ไม่นะ,ผมไม่เห็นอะไรเลยนอกจากบอลพลังงานที่อยู่รอบตัวพวกเรา ไม่มีอะไรที่เป็นรูปธรรมเลย” ลิงค์กำลังตรวจสอบภาพเวทมนตร์อย่างตั้งใจ, แต่ก็ไม่พบเศษหินอวกาศเลยสักชิ้น
เกรเทลบินไปข้างหน้าต่อ
หลังจากนั้น,ลิงค์ก็บังเอิญเห็นเงาดำลอยแวบผ่านหมอกขาว เขาเขม่นตามองไปทางนั้น, แต่ก็ไม่พบอะไร
“ผมคิดว่าผมเห็นอะไรบางอย่างกำลังเคลื่อนไหวอยู่นะ”ลิงค์กระซิบ
ชีพจรของเกรเทลเต้นเร็วยิ่งกว่าเดิมเธอลดความเร็วลงอีก, และร่างของเธอก็อยู่ในท่าป้องกัน “ข้าก็รู้สึกเหมือนกัน มันน่าจะเป็นสิ่งมีชีวิตนะ ข้ารู้สึกว่ามันกำลังจ้องมาที่ข้าอยู่ด้วย””
ตอนนี้เกรเทลรู้สึกกังวลขึ้นไปอีกเธอไม่ค่อยมีประสบการณ์ในการเดินทางผ่านทะเลแห่งความว่างเปล่า
“ตอนนี้พวกเรากลับก่อนดีกว่าไหม?พอร่างมังกรของผมฟื้นกลับมาเต็มที่, พวกเราค่อยกลับเข้ามาในทะเลแห่งความว่างเปล่าพร้อมกัน อีกอย่างนึง, ร่างมังกรของผมจะฟื้นกลับมาเต็มที่ก็อีกแค่สามเดือนเท่านั้นเอง, มันไม่ได้นานขนาดนั้นหรอก” ลิงค์เสนอ ในจุดนี้ถ้าเดินหน้าต่อมันจะอันตรายเกินไป, โดยเฉพาะการที่มีวัตถุไม่รู้ตัวตนกำลังจ้องมาที่พวกเขาจากที่ไกลๆด้วย ถ้าลิงค์สามารถแปลงเป็นร่างมังกรได้, เขาก็ยังพอช่วยราชินีมังกรแดงในทะเลแห่งความว่างเปล่าได้อยู่บ้าง
ในส่วนของหินอวกาศนั้น,พวกเขาไม่จำเป็นต้องหามันให้ได้ในรอบเดียว พวกเขาค่อยๆเก็บรวบรวมทีละนิดหลังจากที่เดินทางเข้ามาในทะเลแห่งความว่างเปล่าอีกซักสองสามครั้งก็ได้
เกรเทลเงียบไปพักนึงจากนั้นเธอก็พูดออกมา “เอางั้นก็ได้, ช่างน่าอับอายจริงๆที่ครั้งนี้พวกเราไม่เจอหินหินอวกาศเลย”
ด้วยการสัมผัสพิกัดของฟิรุแมน,เธอก็เริ่มเดินทางกลับ ประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมา, ก็เกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้น, เงาดำได้พุ่งผ่านหมอกและมุ่งหน้าเข้าหาของเกรเทล
แต่ก็ต้องขอบคุณสติของเกรเทล,ในตอนที่เงาดำนั้นปรากฎขึ้น, เธอก็เอี้ยวตัวหลบในทันทีและพ่นลมหายใจมังกรใส่มัน
เงาดำรับการโจมตีของเธอเข้าเต็มๆ
ลมหายใจแห่งความว่างเปล่าของราชินีมังกรแดงมีรัศมีกว่าห้าฟุตพลังของมันเป็นสีขาวบริสุทธิ์และหนาแน่นมากๆ ในตอนที่ระเบิดพลังงานโดนเงาดำนั้น, ความเร็วของมันก็ลดลงไปอย่างเห็นได้ชัด
อย่างไรก็ตาม,แทนที่จะถอยกลับ, มันค่อยๆพยายามผ่านกระแสพลังงานจากปากของเกรเทล
ในตอนที่มันพุ่งเข้าหาเกรเทลนั้น,ลิงค์มองเห็นรูปร่างของมันอย่างชัดเจน ร่างของมันเป็นสีเทา, และคล้ายกับตะขาบยักษ์ ลำตัวของมันยาวประมาณ 50 ฟุตและมีขาสีดำหลายร้อยขาอยู่ทั้งสองข้างลำตัว
ดูเหมือนว่าขาของมันจะไม่ได้กำลังเดินอยู่,แต่ทำหน้าที่เหมือนไม้พายที่ผลักร่างสีดำผ่านทะเลแห่งความว่างเปล่า
ลิงค์ตกตะลึงเขาเคยเห็นสิ่งมีชีวิตชนิดนี้มาก่อนตอนที่อยู่ในเกมส์, อย่างไรก็ตามเจ้าตัวที่อยู่เบื้องหน้าเขาในตอนนี้มีขนาดใหญ่กว่าตัวที่เขาเคยเจอในเกมส์หลายเท่า
ตอนที่อยู่ในเกมส์,ผู้เล่นจะเรียกมันว่าตะขาบ, แต่พิษของมันนั้นรุนแรงกว่าตะขาบทั่วไปหลายร้อยเท่า
“ระวังขาของมันด้วย,องค์ราชินี…” ลิงค์ไม่ทันจะพูดจบ
เกรเทลสบัดหางใส่ตะขาบ,ซึ่งตอนนี้อยู่ห่างจากเธอหกสิบฟุต
การเคลื่อนไหวของตะขาบนั้นถูกลดทอนลงไปมากเนื่องจากมันถูกโจมตีด้วยลมหายใจของราชินีมังกรแดงซึ่งนี่ก็ส่งผลให้มันไม่สามารถหลบหางของเธอได้ทันเวลาและโดนอัดเข้าไปเต็มๆ
ลิงค์เห็นลำตัวของตะขาบถูกหางมังกรโจมตีจนเกล็ดสีเทาของมันเปิดออกไปข้างนึงขาบางส่วนของมันเองก็ได้รับแรงปะทะจนหลุดออกไป.Aileen-novel.
หากมองผิวเผินแล้ว,ดูเหมือนว่าตอนนี้ราชินีมังกรแดงจะถือไพ่เหนือกว่า อย่างไรก็ตาม, ลิงค์สัมผัสได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ, แล้วตะโกน “องค์ราชินี, ระวังเหล็กในของมันนะ
พอพูดจบ,ลิงค์ก็วางมือบนเวสิเคิล, แล้วส่งพลังมังกรเข้าไปในร่างของเกรเทลในทันที
พลังมังกรของเขาได้มาจากเกรเทลแม้ว่าสภาพของมันจะเปลี่ยนไปมาก, แต่มันก็ยังสามารถผสานกับพลังของเกรเทลได้ พลังมังกรสูงสุดของเขาในตอนนี้ได้ไปถึง 14,500 แต้มแล้ว, ซึ่งมากกว่าเกรเทล 20,000 แต้ม มันไม่มีโอกาสเลยที่พลังมังกรผสานจากสองผู้เชี่ยวชาญจะแพ้สิ่งมีชีวิตระดับตำนานเลเวล 14
แม้ว่าเกรเทลจะไม่เข้าใจว่าทำไมลิงค์ถึงเตือนแบบนั้น,แต่เธอก็ไม่กล้าลดการป้องกันลง ด้วยเสียงฟุบ, บาเรียสีแดงระดับตำนานก็ปรากฎขึ้นรอบตัวเธอ แล้วเธอก็เริ่มถ่ายพลังมังกรเข้าไปในบาเรีย
ตะขาบส่งเสียงกรี๊ซซ,แล้วด้วยความรวดเร็ว, คลื่นพลังงานสีดำก็แผ่ออกมาจากตัวมัน สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าก็คือความจริงที่ว่าขาเรียวๆสีดำที่อยู่รอบตัวมันนั้นถูกยิงออกมาเหมือนกับมิสไซล์แล้วพุ่งเข้าหาเกรเทลจากทุกทิศทาง
ลิงค์มองเห็นควันสีดำถูกปล่อยออกมาจากขาที่เหมือนกับมิสไซล์พวกนั้นเขารู้ว่าควันนั้นเต็มไปด้วยพิษ ซึ่งมันไม่ได้กัดกร่อนแค่เนื้อสดๆเท่านั้น, แต่มันยังสลายพลังงานบริสุทธิ์ได้ด้วย
ขาของสิ่งมีชีวิตตัวนั้นพุ่งกระหน่ำใส่บาเรียอย่างไม่ลดละ,และค่อยๆเปิดผิวบาเรียไปทีละชั้น มันบางเหมือนกับกระดาษในตอนที่ขาข้างที่ยี่สิบโจมตีใส่บาเรีย
“ควันพวกนี้ละลายบาเรียพลังงานของข้า!”เกรเทลตะโกนด้วยความตื่นตระหนก แล้วเธอก็ปล่อยลมหายใจมังกรใส่ตะขาบอีกครั้ง
ครั้งนี้,การโจมตีของเธอได้ผล
หลังจากที่กระหน่ำยิงขาออกมาใส่บาเรียของเกรเทล,ตะขาบก็ได้ใช้พลังไปเกือบหมดแล้ว มันถูกลมหายใจมังกรพัดกระเด็นออกไป, และหายเข้าไปในส่วนลึกของทะเลแห่งความว่างเปล่า
เกรเทลไม่อยากจะยืดเวลาการต่อสู้ออกไปอีกแล้วรีบมุ่งหน้าไปทางภพฟิรุแมนในทนัที
หลังจากผ่านไปสักพัก,เธอก็ตะโกนออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ไม่ดีแล้ว, หางของข้าโดนเหล็กในของไอ้สิ่งมีชีวิตนั่น!”
ลิงค์มองกลับไปแล้วเห็นว่ามีเหล็กในปักอยู่ที่หางของเธอสองจุดแม้ว่าจะมีเกล็ดมังกรปกป้องเอาไว้อยู่, แต่ปลายเหล็กในนั้นได้เจาะเข้าไปถึงผิวหนังของเธอ
เธอต้องโดนต่อยในตอนที่สบัดหางใส่ตะขาบแน่ๆ
พิษนั้นรุนแรงจริงๆเกรเทลตะโกนออกมาด้วยความเจ็บปวด, ลิงค์เห็นว่าทัศนวิสัยของเธอเริ่มพล่ามัว และการเคลื่อนไหวของเธอก็เริ่มผิดปกติ
“ไหวไหม?”ลิงค์รู้สึกได้ว่าพลังมังกรของเกรเทลกำลังลดลงอย่างรวดเร็ว เขาเริ่มตื่นตระหนกและเติมพลังเข้าไปในร่างของเกรเทลอย่างต่อเนื่อง
“พิษกำลังดูดกลืนพลังของข้าแล้วมันก็กำลังทำให้จิตใจของข้าปั่นป่วนด้วย…”
ดูเหมือนว่าสถานการณ์จะแย่ลงทุกนาทีอย่างไรก็ตาม, มันก็น่าสงสัย, ลิงค์สังเกตเห็นว่าพิษนั้นไม่ได้เข้ามาที่เวสิเคิล เขารู้สึกปกติดีในขณะที่เขาหายใจอยู่ในของเหลวรอบตัวเขา
ในตอนนั้นเอง,ลิงค์ก็เห็นอะไรบางอย่างสีดำกำลังลอยอยู่ไม่ไกล เขาตะโกนออกมาในทันที “ดูนั่นสิ, มีหินอวกาศอยู่ข้างๆคุณด้วย”
ด้วยความที่ยังได้ยินเขาอยู่,ราชินีมังกรแดงก็มองไปรอบๆและสังเกตเห็นหินหินอวกาศเหมือนกัน เธอสามารถใช้กรงเล็บคว้ามันเอาไว้ได้, และเหมือนกับคนเมา, เธอก็ค่อยๆมุ่งหน้าไปทางฟิรุแมนอย่างโซซัดโซเซ
ครึ่งชั่วโมงต่อมา,แสงขนาดยักษ์ก็มาอยู่เบื้องหน้าพวกเขา มันคือภพฟิรุแมน
ณจุดนี้อาการของเกรเทลแย่ลงมาก ตอนนี้เธอแยกซ้ายขวาไม่ออกแล้ว อย่างไรก็ตาม, ในท้ายที่สุดแล้วเธอก็สามารถฝ่ากำแพงมิติของฟิรุแมนเข้าไปได้อย่างทุลักทุเล
หลังจากว่ายผ่านมิติเป็นเวลาสามนาที,พวกเขาทั้งคู่ก็มาถึงฟิรุแมนในที่สุด
ผ่านสิ่งที่แสดงอยู่ในภาพเวทมนตร์ของเวสิเคิล,ลิงค์เห็นว่าตอนนี้พวกเขาอยู่เหนือพื้นดินหนึ่งพันฟุต อย่างไรก็ตาม, ข้างล่างนั่นไม่ใช่หมู่บ้านมังกร, แต่มันคือเกาะขนาดยักษ์ใจกลางมหาสมุทร มีป่าหนาทึกปกคลุมเกาะเอาไว้อยู่, และมีร่องรอยวัฒนธรรมอยู่เป็นหย่อมๆ รูปแบบสถาปัตยกรรมรอบเกาะนั้นพวกเขาไม่เคยเห็นที่ไหนในทวีปเลย ทันใดนั้นเอง, โดยไม่มีคำเตือน, ภาพเวทมนตร์ของเวสิเคิลก็หายไปเบื้องหน้าลิงค์
“ข้าไม่เหลือแรงแล้วข้ากลัวว่าข้าคงไม่สามารถลงพื้นได้อย่างปลอดภัย เจ้ารีบออกไปจากตรงนั้นจะดีกว่านะลิงค์”
มีรูปรากฎขึ้นในเวสิเคิลโดยไม่คิดอะไรมากนัก, ลิงค์ก็กระโดดเข้าไปในรูนั้น
ในขณะที่คลานไปตามรู,ลิงค์ก็เข้าใจแล้วว่าทำไมเกรเทลถึงปิดกั้นความรู้สึกของเขาในตอนที่กลืนเขาเข้าไป ความรู้สึกเหมือนคลานผ่านช่องเนื้อเหนียวๆมืดๆนั้นคงไม่ใช่สิ่งที่ลิงค์จะลืมลงได้ในเร็วๆนี้