Advent of the Archmage - 534: นี่เขาคิดจะฆ่าตัวตายรึไง?
Chapter
ท้องฟ้าเป็นสีแดงฉานท่ามกลางสีแดงนี้ มีเงาสีแดงพุ่งลงมาอย่างรวดเร็วเหมือนกับอุกกาบาต
ในตอนที่เงานั้นมาถึงก็มีแสงสีขาวสว่างจ้า เสียงทั้งหมดหายไป และจู่ๆก็มีชายคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นใต้ต้นไม้
ดวงตาสีดำของชายคนนี้กำลังเปล่งประกายอยู่ภายใต้เส้นผมสีดำเขาสวมชุดคลุมต่อสู้สีน้ำเงินเข้มที่มีริ้วสีเงินอยู่ มีดาบเวทมนตร์สีแดงที่มีเกล็ดมังกรเหน็บอยู่ที่เอวของเขา ร่างกายของเขาปกคลุมไปด้วยหมอก ซึ่งมันค่อยๆหนาขึ้นเรื่อยๆจนตัวเขาโดนปกคลุมทั้งหมด
จากภายในหมอกมีเสียงที่เรียบเฉยดังออกมา“ที่นี่คนเยอะจังเลยนะ”
ความกลัวได้แสดงออกมาบนใบหน้าของไฮเอลฟ์ทั้งสามพวกเขาต่างก็กลัวลิงค์ ครึ่งปีก่อน เขาเคยประลองกับไบรอัน หนึ่งในนักเวทย์ที่แข็งแกร่งที่สุดของไฮเอลฟ์ หลังจากการต่อสู้นั้นไบรอันก็ไม่ค่อยเต็มใจจะเล่าผลการประลองของพวกเขาให้คนอื่นฟังเลย ซึ่งมันเห็นได้ชัดอยู่แล้วว่าเขาพ่ายแพ้ให้กับลิงค์อย่างหมดท่า
จากตอนนั้นเวลาได้ผ่านมาครึ่งปีแล้วและเกาะรุ่งอรุณก็มีนักเวทย์หนุ่มสาวมากมายที่ได้ก้าวเข้าสู่ระดับตำนาน ยังไงก็ตาม ไม่มีพวกเขาคนไหนเลยที่ลืมไปว่าลอร์ดเฟิร์ดนั้นยังเด็กกว่าพวกเขามากในตอนที่เขาเข้าสู่ระดับตำนานและเขาก็ยังมีศักยภาพมากพอที่จะพัฒนาตัวเองขึ้นไปอีกด้วย
ไม่มีใครบอกได้เลยว่าลิงค์,คนวัยหนุ่มสาวที่ก้าวเข้าสู่ระดับตำนานคนแรกของฟิรุแมนนั้น จะยังสามารถเติบโตไปได้อีกไกลแค่ไหน มันเป็นเรื่องที่ไม่สามารถจินตนาการได้เลย
ตอนนี้แค่การปรากฏตัวของเขาก็ทำให้ไฮเอลฟ์ทั้งสามขวัญกระเจิงไปหมดแล้ว
แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ว่าลิงค์มาที่นี่ทำไมแต่พวกเขาก็ไม่ได้โง่พอที่จะลืมทำตัวสุภาพ โดยเฉพาะเมื่อพวกเขาต้องมาเผชิญหน้ากับลิงค์โดยตรง อีโลแวนก้าวขึ้นมาและโค้งคำนับต่อหน้าเขา “ท่านลอร์ด เป็นเกียรติจริงๆที่ได้พบท่าน”
โดยที่ไม่ได้พูดอะไรลิงค์ก็กวาดสายตามองรอบๆและสังเกตเห็นเอวิเลน่าที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสอยู่บนยอดต้นไม้ข้างๆเขา เธอนอนพิงเอเลียร์ดอยู่ซึ่งเอเลียร์ดเองก็ประคองเธอเอาไว้อย่างระมัดระวัง เขาคิดไม่ถึงเลยว่าเหตุการณ์มันจะเป็นแบบนี้
เอเลียร์ดนั้นเอาแต่หมกตัวอยู่กับการเรียนเวทมนตร์และแทบไม่ได้สนใจผู้หญิงเลยตั้งแต่ตอนที่เขาอกหักเมื่อครั้งก่อนลิงค์ไม่เคยเห็นเขาเป็นห่วงผู้หญิงคนไหนมากขนาดนี้มาก่อนเลย
ดูจากท่าทีของเขาแล้วเขาน่าจะหลงรักผู้หญิงคนนี้ ซึ่งดูเหมือนว่าเธอเองก็น่าจะตอบสนองความรู้สึกของเขาหมือนกัน และในเมื่อมันเป็นเช่นนี้ ลิงค์ก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะไม่ช่วยพวกเขา
หลังจากที่คิดอยู่ซักพักเขาก็พูดกับพวกไฮเอลฟ์ “ฉันกำลังตามจับนักโทษของเฟิร์ดอยู่ เธอเป็นครึ่งเอลฟ์ที่ชื่อว่าเอวิเลน่า พวกนายเห็นเธอบ้างไหม?”
ไฮเอลฟ์ทั้งสามมองหน้ากันอยู่พักนึงจากนั้นอีโลแวนก็ถามอย่างระมัดระวัง “ท่านช่วยบอกความผิดที่เอวิเลน่าทำให้พวกเราทราบได้ไหมครับ?”
ลิงค์ตอบอย่างเคร่งขรึม“เธอถูกตัดสินว่ามีความผิดในฐานะที่เป็นผู้สมรู้ร่วมคิดในการคุกคามอาณาจักรเซาท์มูน การกระทำของเธอนั้นได้เปลี่ยนอาณาจักรจากหน้ามือเป็นหลังมือ แถมเธอยังลักพาตัวเพื่อนสนิทของฉัน เอเลียร์ดไปด้วย พวกนายคิดว่าฉันควรเอาตัวเธอไปไต่สวนไหมหล่ะ?”
“นั่นสินะครับ…”อีโลแวนพูดไม่ออก
ในตอนนั้นเองซอนย่าก็เดินขึ้นมาช่วยพูด“ท่านลอร์ดคะ ข้านั้นไม่ได้คิดจะปกปิดความจริงจากท่าน พวกเราเองก็มาตามตัวเอวิเลน่าไปรับการตัดสินเหมือนกัน แต่พวกเราก็คิดไม่ถึงว่าเธอจะทำรุนแรงขนาดนี้ แม้ว่าเธอจะเป็นเจ้าหญิงไฮเอลฟ์ แต่เธอกลับไปเข้าร่วมกับสมาคมอย่างหน้าไม่อาย เกาะรุ่งอรุณจะไม่มีวันปล่อยให้คนทรยศอย่างเธอลอยนวล ปล่อยเรื่องที่เหลือให้พวกเราจัดการเองเถอะค่ะ ในตอนที่พวกเราหาเธอพบเธอจะถูกประหารในทันที และพวกเราจะไม่สร้างปัญหาให้ท่านอย่างแน่นอน
“จะประหารทันทีเลยหรอ?”ลิงค์ตกตะลึง เขาคิดไม่ถึงเลยว่าเอวิเลน่าจะตกที่นั่งลำบากขนาดนี้ เธอแค่หันหลังให้กับเกาะรุ่งอรุณเท่านั้น เขาไม่เคยเจอฉากแบบนี้มาก่อนภายในเกม
บนยอดต้นไม้เอวิเลน่าหน้าซีดเผือด
เอเลียร์ดเองก็ตกใจเหมือนกันจากนั้นเขาก็ตั้งสติและยิ้มให้เธออย่างเย็นชา “หึ เธอชื่อเอวิเลน่านี่เอง ชื่อเพราะดีนี่ ตอนนี้เห็นรึยังหล่ะ นี่แหล่ะคือเกาะรุ่งอรุณที่เธอพยายามจะปกป้อง คนพวกนี้ตั้งใจจะฆ่าเธอเลยนะ”
เขาไม่กังวลว่าไฮเอลฟ์ที่อยู่ใต้ต้นไม้จะได้ยินมิติทับซ้อนนั้นเป็นกำแพงกันเสียงได้ด้วย แม้ว่าเขาจะได้ยินทุกอย่างจากภายนอก แต่ก็จะไม่มีใครได้ยินเขา
ที่ใต้ต้นไม้
ลิงค์เป็นคนเดียวที่เห็นทุกอย่างรอบตัวเขาเขาเงยหน้ามองทั้งสองคนที่อยู่บนต้นไม้และเห็นสีหน้าที่สลดของเอวิเลน่า ในชั่วแวบนึงนั้นเอง เขาก็มีความคิดเหมือนกับเอเลียร์ด; มันคงจะเป็นเรื่องที่ดีกับเขามากถ้าเกิดว่าเขาดึงเธอมาเข้าร่วมกับเฟิร์ดได้
และจากนั้นเขาก็สบัดมือให้ไฮเอลฟ์ทั้งสามและพูดต่อ “ไม่ต้องหรอก ฉันสามารถจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเองได้ แถมฉันก็เจอตัวเธอแล้วด้วย เธอซ่อนอยู่บนต้นไม้ต้นนี้ เพราะฉะนั้นทำไมพวกนายไม่กลับบ้านไปแล้วปล่อยให้ฉันจัดการเรื่องนี้เองซะหล่ะ?”
อีโลแวนเดาความคิดของลิงค์ออกในทันทีถ้าเกิดว่าเอวิเลน่าเป็นนักเวทย์คนอื่น พวกเขาก็คงจะปล่อยให้ลิงค์จัดการเธอ แต่ว่าเธอนั้นเป็นผู้เชี่ยวชาญเวทย์เก่าแก่ระดับตำนานของเกาะรุ่งอรุณ ถ้าเกิดว่าเฟิร์ดได้ตัวคนอย่างเธอไป ความรู้ด้านเวทมนตร์ของเกาะรุ่งอรุณก็จะถูกเปิดเผยต่อโลกภายนอก ไอรีนโนเวล
เขามองขึ้นไปบนยอดต้นไม้ด้วยความที่มันมีมิติทับซ้อนอยู่ เขาจึงสัมผัสถึงออร่าของคนที่อยู่บนนั้นได้แค่เล็กน้อยเท่านั้น เขาไม่มีทางรู้เลยว่าคนที่อยู่ในมิติทับซ้อนนั้นเป็นใคร
ด้วยความที่ไม่มีทางเลือกอื่นเขาจึงพูดออกมา “ท่านลอร์ด ข้าไม่อยากจะปิดบังเรื่องนี้กับท่าน ดังนั้นข้าขอพูดตรงๆเลยนะ เอวิเลน่านั้นทรยศเผ่าไฮเอลฟ์ และผู้อาวุโสของเกาะก็ต้องการให้เธอถูกประหารในทันที…”
ลิงค์ส่ายหัวอย่างช้าๆ“ฉันว่าพวกนายคงไม่ได้ยินที่ฉันพูดสินะ ที่นี่ไม่มีอะไรให้พวกนายทำแล้ว ไม่ว่าที่เกาะรุ่งอรุณจะว่ายังไงมันก็ไม่เกี่ยวกับฉัน ถ้าเกิดว่านายยังอยากทำการประหารอยู่ นายก็ต้องรอจนกว่าฉันจะสอบสวนเธอเสร็จ”
“นี่เจ้า…” อีโลแวนโกรธขึ้นมา
ไฮเอลฟ์ทั้งสามมองหน้ากันอย่างเคร่งเครียดครั้งนี้ มิโลสเป็นคนก้าวออกมา สีหน้าของเขาแสดงถึงความนอบน้อมและความเคารพ “ท่านลอร์ด เอาแบบนี้เป็นไงครับ? พวกเราจะขอตัวเอวิเลน่าไป ส่วนท่านก็พาตัวเอลียร์ดกลับไป และทางเกาะรุ่งอรุณจะชดเชยค่าเสียหายของท่านให้ ท่านคิดว่ายังไงหล่ะ?”
ลิงค์ตกอยู่ในความเงียบไม่กี่วินาทีต่อมาเขาก็พูดต่อ “ฉันไม่ชอบพูดเรื่องเดิมๆซ้ำซากเป็นรอบที่ 3 หรอกนะ ไปได้แล้ว”
พอมาถึงจุดนี้ก็ไม่มีทางให้หันหลังกลับแล้ว
ไฮเอลฟ์ทั้งสามยังอยู่ในวัยหนุ่มสาวคนที่มีอายุมากที่สุดในหมู่พวกเขาก็คืออีโลแวน เขามีอายุไม่ถึง 50 ปี พวกเขาทุกคนนั้นต่างก็มีพละกำลังของคนวัยหนุ่มสาวอยู่อย่างเต็มเปี่ยม ในตอนที่พวกเขาเห็นว่าการต่อรองมาถึงทางตันแล้ว สีหน้าของพวกเขาก็ดูมืดมนขึ้นมาในทันที
ไฮเอลฟ์ผู้หญิงก้าวออกมาอีกครั้ง“ท่านลอร์ด พวกเราเคารพท่านนะ แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าท่านจะสามารถทำทุกอย่างได้ตามที่ต้องการ ถ้าเกิดว่าท่านยังคงยืนกรานที่จะเลือกเดินเส้นทางนี้ ข้าก็คิดว่าพวกเราคงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากใช้วิธีโบราณมาตัดสินกัน”
ในตอนที่พูดจบเธอก็หยิบคทาเวทมนตร์ออกมา แม้ว่ามันจะดูเหมือนกับกิ่งไม้ธรรมดา แต่ภายในนั้นก็มีพลังธรรมชาติไหลเวียนอยู่มากมายจนไม่สามารถจินตนาการได้
ไฮเอลฟ์อีกสองคนทำตามคทาของพวกเขาก็เป็นกิ่งไม้เหมือนกัน
แม้ว่าคทาของพวกเขาจะไม่ได้ดูสวยงามแต่มันก็เป็นคทาที่ถูกตัดออกมาจากต้นไม้โลก มันมีพลังอยู่อย่างมหาศาล ในโลกเกมนั้น กิ่งไม้พวกนี้เป็นอุปกรณ์พื้นฐานของไฮเอลฟ์ระดับตำนานทุกคน
ดูจากท่าทีของพวกเขาแล้วดูเหมือนว่าตอนนี้พวกเขาจะพร้อมสู้เต็มที่
ลิงค์ถอนหายใจเขาเอามือจับด้ามดาบราชามังกรพิโรธ เสียงของเขาเย็นชาขึ้น “พวกนายเป็นหนึ่งในยอดฝีมือของเกาะรุ่งอรุณ การที่พวกนายต้องมาตายด้วยดาบของฉันมันคงจะน่าเสียดายเกินไป เอาแบบนี้เป็นไง; ฉันจะยืนอยู่ตรงนี้ไม่ขยับไปไหน และจะให้พวกนายใช้เวทย์โจมตีฉันก่อน ถ้าเกิดว่าพวกนายทำให้ฉันขยับได้แม้แต่นิดเดียว ก็จะถือว่าฉันแพ้ และพวกนายก็พาตัวเอวิเลน่าไปได้เลย แต่ถ้าเกิดว่าทำไม่ได้ พวกนายก็กลับบ้านไปซะ คิดว่ายังไงหล่ะ?”
ถ้าเขาไม่ใช่ลอร์ดเฟิร์ดลิงค์ก็คงจะไม่ต่อให้พวกเขาขนาดนี้ เขาคงจะลงมือก่อนและฆ่าพวกเขาทั้งสามคนด้วยสามกระบวนดาบ
ยังไงก็ตามเฟิร์ดนั้นไม่ได้อยู่ในจุดที่รับความพิโรธของเกาะรุ่งอรุณได้ ดังนั้นเขาจะไปฆ่าคนหนุ่มสาวที่มีพรสวรรค์ของเกาะรุ่งอรุณโดยไม่มีเหตุผลไม่ได้
แต่ถึงอย่างนั้นการที่ลิงค์ต่อให้ขนาดนี้มันก็ดูอวดดีเกินไปหน่อย พวกเขาทุกคนต่างก็อยู่ระดับตำนาน และลิงค์ก็ต่อสู้แบบ 1:3 เห็นได้ชัดว่าลิงค์กำลังดูถูกพวกเขา!
ไฮเอลฟ์ทั้งสามหน้าแดงก่ำด้วยความโกรธพวกเขาไม่สามารถทนต่อการยั่วยุแบบนี้ได้!
หนุ่มสาวหรอ?พวกเขาร่ำเรียนเวทมนตร์มานานกว่า 30 ปี แล้วลิงค์เรียนเวทมนตร์มานานแค่ไหนกัน? เพียงแค่ 2 ปีกับอีกนิดๆเท่านั้นเอง!
เอวิเลน่ามองเหตุการณ์นี้อย่างเงียบๆแล้วเธอก็กระซิบถามเอเลียร์ด “เขาไม่ได้เอาจริงใช่มั้ย? นี่เขาคิดจะฆ่าตัวตายรึไง! แม้แต่ไบรอันก็ยังไม่กล้าต่อสู้กับสามคนนี้พร้อมกันเลย!”
เอเลียร์ดยักไหล่“ไม่รู้สิ แต่ฉันรู้อยู่อย่างนึงว่าลิงค์จะไม่ทำอะไรที่เขาไม่มั่นใจ”
ที่ใต้ต้นไม้อีโลแวนสูดหายใจเข้าลึกๆและสงบสติอารมณ์ของตัวเอง เขารู้ว่านี่เป็นทางออกเดียวของสถานการณ์ที่พวกเขากำลังเผชิญอยู่ในตอนนี้ “ท่านลอร์ด นี่จะไม่ล้อเล่นกันเกินไปหน่อยหรอ?”
“ฉันไม่ใช่คนที่จะพูดล้อเล่นกับเรื่องแบบนี้หรอกนะ”ลิงค์ยิ้มให้เล็กน้อย
“เอางั้นก็ได้ครับถ้างั้นพวกเราก็ขออนุญาติแสดงเวทย์ธรรมชาติที่แท้จริงของพวกเราไฮเอลฟ์ให้ท่านได้เห็นซักหน่อยละกัน!”