Advent of the Archmage - 577: ช่วยเหลือนากา 4
Chapter
พลังของเวทย์ตะวันสาดแสงนั้นอยู่ที่จุดสูงสุดของพลังระดับสิ่งมีชีวิตหลังจากที่มันระเบิด, เปลวเพลิงก็กระจายไปทุกทิศทาง, และกวาดไปทั่วเฟิร์ดภายในไม่กี่วินาที
ภายใต้แสงของคลื่นบอลเพลิงยักษ์นี้,ทั่วทั้งเมืองมอดไหม้ก็จมสู่ความหวาดหวั่นและความโกลาหล ถ้ามองลงมาจากหอคอยเวทมนตร์, จะเห็นผู้คนกำลังวิ่งพล่านอยู่บนถนนเพื่อหาที่หลบซ่อน ซึ่งลิงค์เป็นคนที่หูดีมาก; เขาได้ยินเสียงร้องตกใจมาจากทุกที่
แม้กระทั่งหอคอยเวทมนตร์เองก็ตกอยู่ในความวุ่นวาย
มีนักเวทย์ฝึกหัดหลายคนวิ่งวุ่นเหมือนกับแมลงที่บินว่อนอย่างไร้จุดหมายในการเผชิญหน้ากับความเปลี่ยนแปลงระดับนี้, ผู้คนส่วนใหญ่ก็พากันสับสน; พวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำยังไงดี
ภายในห้องของลิงค์,เอวิเลน่า, อีโลแวน,แล้วก็มิโรสได้มารวมตัวกันหมด ซึ่งพวกเขาต่างก็ตกใจกับภาพบอลเพลิงสีขาวที่อยู่ไกลๆ ไฮเอลฟ์ทั้งสามคนจินตนาการไม่ออกเลยว่าใครกันที่กล้าใช้เวทย์แบบนั้นในเฟิร์ด นี่คนๆนั้นไม่รักชีวิตตัวเองบ้างเลยหรอ? หรือว่าเขาไม่กลัวพลังของเฟิร์ด?”
ความคิดของพวกเขาปั่นป่วนอย่างไรก็ตาม, มันก็ยังมีความเยือกเย็นอยู่บ้าง
ลิงค์ฟื้นสติกลับมาในทันทีแล้วออกคำสั่ง“ลิลลี่, เปลี่ยนเป็นโหมดต่อสู้!”
ในโหมดต่อสู้นั้น,ลิลลี่จะได้รับอำนาจที่ใหญ่ที่สุด เธอจะมีหน้าที่ควบคุมพื้นที่ในระยะสิบไมล์รอบหอคอยเวทมนตร์ ซึ่งภายในระยะนี้, เธอจะกำจัดอะไรก็ตามที่ไม่ทำตามกฏความปลอดภัย!
“เปลี่ยนโหมดเสร็จสิ้นณ เวลานี้ เข้าสู่โหมดต่อสู้!” โดยปกติน้ำเสียงของลิลลี่นั้นมักจะนุ่มนวล, แต่ในตอนที่เปลี่ยนโหมด, น้ำเสียงก็กลายเป็นเย็นชาและแฝงไปด้วยจิตสังหารในทันที วิ้ง,วิ้ง, วิ้ง เครื่อข่ายป้องกันในกลุ่มหอคอยเวทมนตร์ถูกเปิดใช้ทั้งหมด ภายใต้ประกายแสงวาบมากมาย, โล่คริสตัลสีทองหน้า 20 เซนติเมตรก็ปรากฎขึ้นบนกำแพง นี่คือเวทย์ป้องกันเลเวล 11—คริสตัลเสริมพลัง มันทนทานมากๆ
ไม่เพียงแค่นั้น,มันยังมีประตูเวทมนตร์หนาปรากฎขึ้นเบื้องหน้าทางเข้าส่วนสำคัญทั้งหมดในหอคอยเวทมนตร์ด้วย พื้นที่สำคัญถูกปิดกั้นและไม่สามารถผ่านได้
ในขณะที่ทำการออกคำสั่งเหล่านี้ตามขั้นตอน,ลิลลี่ก็ส่งคำสั่งไปให้นักเวทย์ระดับต่างๆในหอคอยเวทมนตร์ด้วย
“นักเวทย์ฝึกหัดทุกคนต้องอยู่ประจำที่และรักษาความสงบเอาไว้”นี่คือสิ่งที่นักเวทย์ฝึกหัดได้รับ
“นักเวทย์ทางการทุกคน,ไปรวมตัวกันที่ห้องโถงชั้นสอง…นักเวทย์ทางการทุกคน, ไปรวมตัวกันที่ห้องโถงชั้นสองและรอการตรวจสอบเพิ่มเติม” นี่คือคำเตือนสำหรับนักเวทย์ทุกคนที่มีเลเวลไม่เกินหกทางเดินถูกปิดไปแล้ว, แต่พวกเขาสามารถผ่านเข้าไปได้ด้วยตราประจำตัวของพวกเขา
ข้อความสำหรับนักเวทย์เลเวล6 ขึ้นไปนั้นแตกต่างกัน พวกเขาเป็นพวกระดับสูงของเฟิร์ดและมีแค่ประมาณ 30 คนเท่านั้น ซึ่งพวกเขาถูกบอกให้ไปรวมกันที่ชั้นสาม และในตอนที่ทุกคนไปถึง, พวกเขาก็จะเห็นว่านักเวทย์เอเลียร์ดได้ไปรอพวกเขาอยู่ที่นั่นแล้ว
เอเลียร์ดรีบแจกจ่ายงานอย่างรวดเร็วเขาส่งนักเวทย์ไปเฝ้าระวังแต่ละโหนดในหอคอยเวทมนตร์เพื่อทำให้มั่นใจว่าหอคอยจะทำงานได้อย่างปกติ
ในตอนที่นักเวทย์แต่ละคนได้รับงานของตัวเองพวกเขาก็รีบไปประจำตำแหน่งของตน,และจะมีหุ่นเชิดเวทมนตร์สองคนตามแต่ละคนไปด้วยอย่างใกล้ชิดเพื่อทำการคุ้มกัน ซึ่งหุ่นเชิดเวทมนตร์เหล่านี้ไม่ใช่แค่คนใช้ เมื่อถึงยามจำเป็น, พวกเธอก็จะเป็นนักรบที่แข็งแกร่งเทียบเท่ากับนานะ, หุ่นเชิดเวทมนตร์คนแรก
ในอีกด้านนึง,ลิงค์ก็มอบคำสั่งให้เอวิเลน่ากับคนอื่นๆ คนแรก, เขามองเอวิเลน่าแล้วพูดอย่างรวดเร็วและเด็ดขาด “อีวี่, ไปคุ้มกันแกนกลางของหอคอยเวทมนตร์!”
“เอ้ะ…รับทราบค่ะ!”เอวิเลน่าได้สติกลับมาในที่สุด
แล้วลิงค์ก็หันไปหาอีกสองคน“อีโลแวน, มิโรส, อำนาจของพวกนายถูกเลื่อนขั้นแล้ว ไปที่ห้องลับใต้ดินเดี๋ยวนี้ และไปทำให้มั่นใจว่าการแปลง ‘อาวุธ’ จะไม่ถูกขัดขวาง!”
อาวุธที่ว่านั้นก็คือคาทูช่าลิงค์มีความรู้สึกว่าวิกฤตการณ์นี้มีสาเหตุมาจากเธอ
“รับทราบครับ!”ไฮเอลฟ์ทั้งคู่กลับหลังหันแล้วตรงไปที่ห้องใต้ดิน
หลังจากออกคำสั่งเสร็จ,แสงสีขาวก็สว่างขึ้นรอบตัวเขา เขาหายตัวไป, และพริบตาต่อมา, เขาก็มาถึงระเบียงชั้นบนสุดที่ซึ่งเซลีนกำลังสังเกตการณ์ไบรอันท์อยู่
แม้ว่าการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้จะรุนแรงและกระทันหัน,แต่เซลีนก็ยังไม่วอกแวก เนื่องจากผ่านสงครามมามากมาย, จิตใจของเธอจึงเข้มแข็งยิ่งกว่าพวกไฮเอลฟ์ซะอีก ถ้าลิงค์ยังอยู่ดีไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น, เธอก็จะไม่กระพริบตาด้วยซ้ำ
ตอนนี้,เธอก็ยังจับตาดูไบรอันท์อยู่
“เป็นยังไงบ้าง?”ลิงค์ถาม
เซลีนไม่ได้ละสายตาจากลำกล้องเธอรู้ว่าลิงค์อยู่ที่นี่แล้วพูดออกมา “ไบรอันท์ยังอยู่ในสวน เขาดูปกติดี”
“งั้นหรอ?”ลิงค์เปิดใช้เลนส์มิติแล้วส่องดูไบรอันท์ เอลฟ์เฒ่าคนนั้นกำลังอ่านหนังสืออยู่ในห้อง, โดยไม่สะทกสะท้านกับความวุ่นวายภายนอกเลย การเคลื่อนไหวของเขาไม่ได้เปลี่ยนไปด้วยซ้ำ เขาแค่กำลังอ่านหนังสือไปทีละหน้า
“ฉันเฝ้าดูมาสองสามวันแล้ว,และเขาก็อยู่ในสภาพนี้ตลอด” เซลีนพูด “ดูเหมือนว่าเขากำลังอดทนรอให้นายแก้แบบแปลนเสร็จนะ”
ลิงค์ตรวจสอบดูอย่างละเอียดแต่ก็ไม่เห็นอะไรผิดปกติเลยเขาไม่สามารถเฝ้าดูไปเรื่อยๆได้ ในฐานะลอร์ด, เขาต้องรีบไปที่ชานเมืองและจัดการเหตุระเบิดนี้
ในขณะที่กำลังคิด,เขาก็พูดออกมา “จับตาดูเขาเอาไว้และถ้ามีอะไรผิดปกติให้เรียกลิลลี่, แล้วสั่งยิงได้เลยนะ อย่าให้เขามีโอกาสตอบโต้ได้หล่ะ! เดี๋ยวฉันจะรีบเทเลพอร์ทกลับมา”
“เข้าใจแล้ว”เซลีนพยักหน้า เธอลูบดวงตาสีแดงของเธอแล้วจับตาดูไบรอันท์ต่อ
พอเห็นเธออยู่ในสภาพนี้,ลิงค์ก็ร่ายเวทย์มังกรรักษาใส่เธอ เซลีนรู้สึกว่าพลังกำลังพลั่งพรูไปทั่วร่างแล้วยิ้มให้ลิงค์ ซึ่งลิงค์ก็ยิ้มกลับไปเหมือนกัน จากนั้นเขาก็เปิดใช้เวทย์เทเลพอร์ทอีกครั้ง, แล้วรีบไปที่ชานเมือง
ในตอนที่ไปถึงที่นั่น,มันว่างเปล่า ลิงค์สัมผัสได้ว่าแจ็คเกอร์กำลังพาทหารจำนวนมากมาที่นี่ พวกเขารวดเร็ว, แต่ก็ไม่สามารถเทียบกับเวทมนตร์ของลิงค์ได้ Aileen-novel
พื้นที่เกิดเหตุนั้นอยู่ห่างจากหอคอยเวทมนตร์ห้าไมล์มันคือพรมแดนของเมืองมอดไหม้, และสิ่งก่อสร้างก็เบาบาง เวทย์เลเวล 9 นี้ทำลายบ้านไปแค่ประมาณ 30 หลัง ลิงค์บินวนรอบๆที่เกิดเหตุและประเมินความเสียหาย มีคนตายประมาณ 100 คนในขณะที่บาดเจ็บเกือบ 1,000 คน ดูเหมือนว่าจะดีกว่าที่ฉันคิดเอาไว้นะ
ในตอนที่ลิงค์บินลงมาถึงพื้น,แจ็คเกอร์ก็มาถึงพร้อมกับนักรบแสงอรุณเลเวล 6 ขึ้นไปจำนวนหนึ่งพันคน
“ลอร์ดครับ!”แจ็คเกอร์วิ่งมาหาแล้วทำความเคารพ ทหารคนอื่นๆเองก็ทำตามเขา
ลิงค์พยักหน้าแล้วออกคำสั่ง“คนโจมตีหนีไปแล้ว, และที่นี่ก็ปลอดภัยแล้ว ไปช่วยประชาชนที่ได้รับบาดเจ็บ…อ่อแล้วก็แบ่งคนไว้ช่วยฉันด้วยบางส่วน ฉันจะตรวจสอบที่เกิดเหตุ” “ครับลอร์ด”แจ็งเกอร์หันกลับไปในทันที “เจ้า, เจ้า, เจ้า, แล้วก็พวกเจ้าไปช่วยลอร์ดซะ!”
นักรบที่ถูกเลือกต่างก็รู้สึกตื่นเต้นด้วยการยืดอก, พวกเขาก็เดินมาข้างหน้าพร้อมกัน, และตะโกนออกมา, “รับทราบครับ, ท่านนายพล!”
ลิงค์กวักมือ“ตามฉันมา”
“ครับลอร์ด!”พวกเขาขานตอบพร้อมกัน พวกเขาตื่นเต้นมากจนเกร็งเหมือนกับหุ่นยนต์
จากนั้นทั้งกลุ่มก็รีบมุ่งหน้าไปที่ใจกลางระเบิด
…
ในขณะที่ระดับสูงทุกคนในเฟิร์ดตกอยู่ในความวุ่นวาย,ไบรอันท์ก็ยังคงอ่านหนังสืออยู่ในห้อง เขาดูสงบนิ่ง ตั้งแต่เกิดเหตุระเบิดเวลาก็ผ่านไปสิบห้านาทีแล้ว ในช่วงเวลานี้, มันดูเหมือนกับว่าเขาอ่านหนังสือไปได้ 20 หน้า แต่จริงๆแล้วเขาไม่ได้ทำความเข้าใจในเนื้อหาเลย
ด้วยการใช้ประโยชน์จากความวุ่นวาย,เมอร์น่าแทรกซึมเข้าไปในหอคอยเวทมนตร์ได้สำเร็จ อย่างไรก็ตาม, ดูเหมือนว่าเธอจะหายตัวไป, และไม่ได้ติดต่ออะไรกลับมาเลยในช่วงเวลาที่ผ่านมานี้
เธอไม่ได้ส่งสัญญาณด้วยซ้ำ,และทำการลุยเดี่ยว
ไบรอันท์มองออกไปนอกหน้าต่างหอคอยเวทมนตร์ตั้งตระหง่านอยู่เบื้องหน้าเขา ในครั้งนี้, มันเปล่งประกายด้วยแสงเวทมนตร์ ไม่ถึงสามวินาทีหลังจากการระเบิด, ทั่วทั้งหอคอยเวทมนตร์ก็ถูกปิดตายอย่างสมบูรณ์ ผนึกเวทมนตร์นี้แข็งแกร่งมาก—อย่างน้อยก็เลเวล 11 สินะ
ลิงค์ตอบสนองเร็วเกินไปเมอร์น่าทะลวงผนึกเวทมนตร์นี้ด้วยตัวคนเดียวไม่ไหวแน่ หวังว่าเธอจะไม่เป็นอะไรนะ
ไบรอันท์รู้สึกกังวลมากพูดตามตรง, ถ้าเมอร์น่าไม่ใช่ลูกสาวของโนโซม่า, เขาคงจะทิ้งเธอไปในทันทีหลังจากที่เห็นความเปลี่ยนแปลงของหอคอยเวทมนตร์ ที่นั่นอันตรายเกินไป การพยายามช่วยพาคนหลบหนีจากหอคอยนั้นก็ไม่ต่างอะไรจากการฆ่าตัวตาย
ข้าจะรออีกสี่ชั่วโมงถ้ายังไม่มีข่าวคราวอะไร, ข้าจะหาข้ออ้างหนีไปจากเฟิร์ด! ไบรอันท์ทำการตัดสินใจอยู่ในใจ
ในส่วนของภารกิจช่วยเหลือนั้น,ไบรอันท์ไม่ได้ใส่ใจกับมันมาก เกาะรุ่งอรุณกับกองทัพแห่งการทำลายก็เป็นแค่พันธมิตรชั่วคราว มันไม่มีความจำเป็นที่จะต้องตายเพื่ออีกฝ่าย
ในเวลานี้,เมอร์น่ากำลังเป็นบ้าอยู่ในหอคอย
ด้วยต่างหูตรวจจับจากเทพแห่งการทำลาย,เธอจึงพอสัมผัสได้ลางๆว่าคาทูช่าอยู่ที่ไหน ดังนั้น, เธอจึงตรงไปที่ห้องใต้ดินหลังจากที่เข้ามาในหอคอยเวทมนตร์
เธอรวดเร็วมากภายในสิบวินาที, เธอก็อยู่ที่ใต้ดินชั้นหนึ่งแล้ว และเธอก็เจอปัญหาในตอนที่พยายามจะเข้าชั้นสอง
ในขณะที่เธอกำลังจะผ่านทางเข้า,ประตูเวทมนตร์บานนึงก็ปรากฎขึ้นในเส้นทางที่เปิดโล่งเมื่อก่อนหน้านี้ ด้วยความตกใจ, เธอจึงถอยในทันทีแต่ก็พบว่ามันได้ขวางทางเธอเอาไว้
และที่น่าตกใจยิ่งกว่านั้นก็คือประตูเวทมนตร์นี้แข็งแกร่งมากมันหนาอย่างน่าเหลือเชื่อ, และรูนที่สลักอยู่ก็เกินความเข้าใจของเธอ เธอไม่สามารถใช้กำลังฝ่าไปได้, ไม่ต้องพูดถึงการลบล้างมันเลย
และด้วยเหตุนี้เอง,เธอจึงติดอยู่ที่ใต้ดินชั้นหนึ่ง นอกจากนี้เธอยังไม่สามารถเดินตามเส้นทางที่ต้องการได้ด้วยเพราะมีรูนตรวจจับอยู่รอบๆเธอ แถมยังมีอีกหลายจุดที่ซ่อนเอาไว้ในมุมที่ไม่สามารถสังเกตได้ เธอคงจะถูกเปิดโปงอย่างง่ายดายถ้าเธอไม่ระวังตัว
ไอ้หอคอยเวทมนตร์บ้านี่น่ากลัวกว่าในนรกอีก!
สิ่งเดียวที่เธอสามารถทำได้ก็คือซ่อนตัวอยู่ในมุมๆนึงและรอจนกว่าการเฝ้าระวังจะลดลงจากนั้นเธอก็จะหาโอกาสได้
อย่างไรก็ตาม,เมอร์น่าไม่ได้สังเกตเลยว่ามีภาพวาดกษัตริย์ชาร์ลีอยู่ข้างหลังเธอ ดวงตาของราชานั้นละเอียดมากจนดูเหมือนกับของจริงเลย
และตอนนี้,ดวงตาคู่นั้นก็กำลังจ้องมาที่แผ่นหลังของเมอร์น่า