Advent of the Archmage - 645 มันจะจบลงแล้วจริงๆหรอ?
Chapter
ในทันทีที่เขาได้ยินคำพูดของโนโซม่าลิงค์ก็ตกตะลึงในทันที
ตอนที่อยู่ในเกมส์,เมื่อใดก็ตามที่โนโซม่าพูดคำนี้ออกมา นั่นก็หมายความว่าเขาจะร่ายเวทย์โจมตีขนาดใหญ่
พายุแห่งความตาย
พายุแห่งความตาย
เวทย์ระดับตำนานเลเวล19
ผล:เวทย์ประจำตัวของโนโซม่า ใช้พลังความวุ่นวายอันมหาศาลของนรกในการสร้างวังวนความเร็วสูงจำนวนนับไม่ถ้วนขึ้นมา และวังวนนั้นจะรวมตัวเป็นพายุขนาดใหญ่ที่ใหญ่จนไม่สามารถมองเห็นได้หมด ทุกสิ่งที่อยู่ภายใต้พายุนี้จะถูกบดเป็นผุยผง
(หมายเหตุ:เมื่อพายุปรากฏขึ้น จะมีแต่ความตายที่จะตามมา!)
ในเฟดาโร่ที่เป็นต่างภพเวทย์นี้มีเลเวลแค่ประมาณ 13 แต่ว่าผลของเวทมนตร์นี้ก็ยังคงน่ากลัวอยู่ดี บริเวณ 5,000 ไมล์รอบผืนป่าจะถูกทำลาย ต่อให้พวกเขาไม่ตาย พวกเขาก็คงไม่มีที่ให้ซ่อนตัวอยู่ดี
โรเมออนเห็นสีหน้าแปลกๆของลิงค์และถามอย่างเร่งรีบ“มีอะไรครับ เขาแข็งแกร่งขนาดนั้นเลยหรอ?”
ลิงค์พยักหน้าสั้นๆในขณะที่จิตใจของเขายังคงกังวลอยู่ตอนนี้ ร่างกายของโนโซม่าเปลี่ยนไปแล้ว
แสงสีดำส่องออกมารอบตัวเขาแสงนั้นพุ่งมาจากทุกทิศทางและพุ่งเข้าไปในตัวเขา
มันเร็วมากจนเหมือนกับว่าแสงพวกนั้นสร้างน้ำวนขึ้นมาเลย
ภายในเกมเขาใช้เวลา 3 วินาทีในการร่ายพายุแห่งความตาย เขาไม่ได้ให้เวลาในการตอบโต้กับลิงค์เท่าไหร่นัก
วินาทีต่อมาลิงค์ก็รู้ว่าเขาไม่ควรลังเลอีกต่อไป เขาต้องหนีเดี๋ยวนี้เลย เขาหันไปหาโรเมออนและถาม “นี่ทิศเหนือใช่ไหม?”
“ใช่ครับทางนั้นแหล่ะ”โรเมออนชี้ไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ
พลังของลิงค์ไหลออกมาและเขาก็ใช้เวทย์ข้ามมิติ แสงสีขาวสว่างวาบ และคลุมพวกเขาทุกคนเอาไว้ พรึ่บ แสงหายไป แต่ว่าพวกเขายังอยู่ที่เดิม
“เกิดอะไรขึ้น?”โรเมออนตกใจ เขารู้จักเวทย์นี้ แต่ว่าตอนนี้มันไร้ผล
ลิงค์จริงจังขึ้นมา“มิติถูกปิดกันเอาไว้อยู่ ไม่มีเวลาแล้ว เขากำลังจะร่ายเวทย์!”
ในขณะที่พูดหลังของลิงค์ก็สั่น มีปีกมังกรคู่หนึ่งที่กว้างกว่า 30 ฟุตกางออกมา
มันขดลงมารอบทุกคนและปกคลุมพวกเขาเอาไว้จนเกิดเป็นโล่ปีกมังกรที่แน่นหนา
แทบจะในเวลาเดียวกันเสียงของโนโซม่าที่ผสมไปด้วยออร่าแห่งความเกรี้ยวกราดก็ดังขึ้น “ขอให้ความตายกลืนกินพวกเจ้าทุกคน!”
ลิงค์เงยหน้ามองทั่วทั้งท้องฟ้าเป็นสีดำมันเป็นเวลากลางวันแท้ๆ แต่ว่ามันดูเหมือนกับตอนกลางคืนเลย ในความมืดที่ไร้แสงอาทิตย์นี้ โนโซม่าได้ยื่นมือออกมา และกดลงไปที่ด้านล่าง จากนั้นวงวนสีม่วงเข้มก็ปรากฏขึ้นมาจากความว่างเปล่า และมันก็กระจายออกไปทั่วจนบดบังทัศนวิสัยของลิงค์
ครืนนครืนน พายุแห่งความตายส่งเสียงอย่างบ้าคลั่งและมีเสียงร้องโหยหวนมากมายผสมอยู่ด้วย ถ้าฟังดีๆ คุณจะได้ยินเสียงครวญครางอันหนาวเหน็บอีกด้วย มันเหมือนกับว่ามีนรกที่เต็มไปด้วยวิญญาณอันน่าสงสารพยายามจะหนีอยู่เบื้องหน้าพวกเขา โดยวิญญาณพวกนั้นถูกบางอย่างขังเอาไว้อยู่และทำได้แค่ยื่นมือออกมาเพื่อจับและลากสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในแสงสว่างให้เข้ามาสู่ความมืดมิดและลิ้มรสความทรมานไปด้วยกัน
ในพายุนี้ภูเขาถูกลดขนาดลง ต้นไม้ถูกบดขยี้ หินแหลกเป็นผุยผง ในพริบตาต่อมา ลมพายุก็พัดเข้าใส่ปีกของลิงค์
ในตอนนั้นเองลิงค์ก็รู้สึกได้ถึงแรงกดดันอันมหาศาลที่ถาโถมเข้าใส่ตัวเขา มันพยายามบดขยี้เขา เขาไม่สามารถทำอะไรหรือแม้แต่ขยับได้เลย เขาทำได้แค่กัดฟันและอดทน
เกล็ดมังกรสดใสของเขานั้นแข็งแกร่งผิดธรรมดาพวกมันต้านทานเวทย์ทุกชนิดที่มีเลเวลต่ำกว่า 18 ได้ ซึ่งเวทย์ที่โนโซม่าร่ายนั้นมีเลเวลแค่ 14 ด้วยความที่มันมีขนาดใหญ่ ลิงค์จึงรู้สึกได้ถึงแรงกดดัน แต่ว่ามันก็ยังไม่สามารถทะลวงผ่านการป้องกันของปีกเขาเข้ามาได้
1วินาที 2 วินาที 3 วินาทีผ่านไปแล้ว แต่พายุก็ยังคงพัดอยู่ ที่ด้านนอกของปีก มีคลื่นซัดไปมา และพายุก็กำลังฉีกโลกออก ในขณะที่ด้านในของปีกนั้น มันเงียบสงบเหมือนกับหลุมหลบภัย
ผู้คนที่ถูกปกป้องด้วยปีกนี้อันได้แก่นักเวทย์มนุษย์ดาดาร่าพวกปีศาจ และผู้พิทักษ์โรเมออน ต่างก็ตกใจกับพลังอันบ้าคลั่งของโนโซม่า และพวกเขาก็ยังตกใจกับร่างกายที่แข็งแกร่งของลิงค์ด้วย ทั้งโนโซม่าและมังกรต่างก็มีพลังที่มนุษย์ธรรมดาไม่สามารถจินตนาการถึงได้!
10วินาทีต่อมา พายุก็เริ่มอ่อนกำลังลง หลังจากนั้นไม่นานพายุก็สงบ ลิงค์กางปีกออกและมองดูพื้นผิวของมัน มันเต็มไปด้วยฝุ่นทุกชนิด จากนั้นเขาก็สบัดปีกและฝุ่นก็ร่วงลง ปีกไม่ได้รับความเสียหายเลยแม้แต่นิดเดียว มันแค่ทำให้พื้นผิวของมันร้อนขึ้นมาเพียงเล็กน้อย
พวกเขาเคยถูกล้อมรอบด้วยภูเขาสูงและป่าไม้แต่พอมองดูรอบๆ ตอนนี้พวกเขาเห็นแค่ทุ่งกว้าง สิ่งที่เหลืออยู่ก็คือผงไหม้สีดำที่มีออร่าแห่งความมืดพุ่งออกมา
สิ่งมีชีวิตที่เหลืออยู่ก็คือหญ้าและดอกไม้ที่อยู่ใกล้กับลิงค์ประมาณ6 ฟุต แต่ว่าภายใต้การกัดเซาะของออร่าแห่งความมืด พวกมันก็เหี่ยวเฉาอย่างรวดเร็ว ในเมื่อไม่มีที่ให้หลบแล้ว กลุ่มของลิงค์ก็ถูกโนโซม่าเจอตัวในที่สุด
โนโซม่าค่อยๆลงมาอย่างช้าๆเขายิ้มอ่อนๆ แต่ว่าดวงตาสีแดงเลือดของเขายังคงแฝงไปด้วยความหนาวเหน็บ “ซ่อนตัวได้เก่งนิ ลอร์ดเฟิร์ด เวทย์ของข้าเจาะเกล็ดของเจ้าไม่เข้าหรอเนี่ย เจ้ามักจะทำให้ข้าประหลาดใจตลอดเลยนะ”
ในตอนที่เขาพูดดาบสีดำก็ปรากฏขึ้นที่มือของเขา มันบางและแหลมคม มันกว้างแค่ 5 เซนติเมตรแต่มีความยาวถึง 6 ฟุต ตัวด้ามดาบนั้นเป็นสีดำและไม่สะท้อนแสงเลยในขณะที่ตัวใบดาบนั้นเป็นสีเงิน ในตอนที่เขาชักดาบออกมา คุณจะเห็นเพียงแค่เส้นแสงสีเงินเท่านั้น
ลิงค์จำมันได้มันคืออาวุธที่โนโซม่าภาคภูมิใจที่สุด ‘ภัยพิบัติของผู้กล้า’
ภัยพิบัติของผู้กล้า
อาวุธระดับตำนานเลเวล19
ผล:คมมากๆ! เบามากๆ! และเร็วมากๆ!
(หมายเหตุ:ในช่วงพันปีมานี้ ใครก็ตามที่ตายด้วยดาบเล่มนี้ต่างก็เคยถูกเรียกว่าผู้กล้ากันทั้งนั้น)
พอเห็นดาบเล่มนี้ลิงค์ก็รู้สึกว่าเขาได้เจอกับศัตรูตัวฉกาจเข้าแล้วจริงๆ
จ้าวนรกโนโซม่าอยู่ที่จุดสูงสุดของเลเวล19 แต่เขาไม่ได้เป็นเพียงคนเดียวในโลกนี้ ในช่วงหลังเกม ขุนศึกแห่งความรุ่งโรจน์อวาตาร์ ครึ่งเอลฟ์เอเลียร์ด และคาร์โนสต่างก็ขึ้นมาถึงระดับเลเวลที่ใกล้เคียงกันแล้ว ยังไงก็ตาม ในบรรดาทุกคนที่อยู่ในระดับตำนานนั้น โนโซม่าอยู่ระดับสูงสุด เขาเป็นอันดับหนึ่งของบุคคลระดับตำนานอย่างแท้จริง
ภายในเกมทั้งสามคนนี้ได้ร่วมมือกันต่อสู้กับโนโซม่า และในท้ายที่สุดนั้น ขุนศึกแห่งความรุ่งโรจน์ก็ตายลง จากนั้นคาร์โนสก็ตายตาม ส่วนเอเลียร์ดได้รับบาดเจ็บสาหัส ความจากความสูญเสียอย่างมหาศาลนี้, สิ่งที่ได้กลับมาก็มีแค่การทำให้โนโซม่าบาดเจ็บเท่านั้น มันฆ่าเขาไม่ได้เลย
โนโซม่ามีชีวิตอยู่มานานมากเขาเข้าใจความลับของพลังอย่างสมบูรณ์ เขาเชี่ยวชาญเวทย์ทุกแขนงและทักษะการต่อสู้ทุกรูปแบบ เขาสามารถใช้ทักษะใดก็ได้อย่างง่ายดาย ทุกสิ่งที่เขามีนั้นมีค่าและทำให้โลกสั่นสะเทือน แถมเขายังมีผู้ติดตามเป็นปีศาจอีกมากมายนับไม่ถ้วน
ในภพเขาเป็นที่รู้จักในชื่อ “ผู้ไร้เทียมทาน” ถ้าเกิดว่าเขาเลือกที่จะอาศัยอยู่ในภพ แม้แต่พระเจ้าก็ไม่อาจทำอะไรเขาได้
ตอนนี้ลิงค์ได้เจอกับชายคนนี้ตัวเป็นๆแล้ว แม้ว่าเขาจะมีประสบการณ์การต่อสู้มากมาย เขาก็ยังรู้สึกได้ถึงแรงกดดันอันน่ากลัว แรงกดดันนั้นมาจากพลังของอีกฝ่าย
ตอนนี้ลิงค์มีเลเวล10 ในขณะที่โนโซม่าน่าจะมีเลเวล 14 เขาพ่ายแพ้ในด้านพลังอย่างหมดรูป เขายังคงมีแต้มโอมนิเหลืออยู่เล็กน้อยในการซื้อเวทย์ที่ระดับสูงกว่า แต่ว่าเขาไม่มีพลังมากพอที่จะร่ายมัน พวกมันต่างก็ไร้ประโยชน์
สถานการณ์มันช่างสิ้นหวังจริงๆ! ตุบโนโซม่าลงมาถึงพื้นและมองดูคนที่อยู่ข้างๆลิงค์ “นักเวทย์ 6 คนนั้นน่าจะเป็นคนที่อัญเชิญเจ้ามาใช่มั้ย? พวกเขาช่วยแบกรับการปฏิเสธจากภพนี้ ดังนั้นเจ้าถึงมีพลังระดับตำนานได้ ถ้าอย่างนั้น มันก็ไม่มีเหตุผลที่จะไว้ชีวิตพวกมันสินะ”
หลังจากนั้นนักเวทย์ทุกคนรวมไปถึงดาดาร่าก็ล้มลง ไม่เพียงแค่นั้น ร่างกายของพวกเขาเริ่มที่จะเน่าเปื่อยด้วย มีน้ำเหลืองและหนอนพุ่งออกมา พวกเขายังไม่ตายในทันที พวกเขาทำได้แค่มองร่างของตัวเองเน่าเปื่อย มันน่ากลัวมาก พวกเขาทั้งหมดต่างก็ร้องโหยหวน
“นายท่านช่วยข้าด้วย ช่วยข้าด้วย!”
ลิงค์เป็นความหวังสุดท้ายของพวกเขาแต่ว่าลิงค์ก็ช่วยอะไรไม่ได้เลย เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าโนโซม่าร่ายเวทย์ยังไง ความแตกต่างระหว่างพวกเขากว้างเกินไป ไม่ว่าจะเป็นพลังของเขาเองหรือของโนโซม่า พวกเขาเทียบกันไม่ได้เลย ด้วยการมองมาที่ลิงค์โนโซม่าก็ยิ้มออกมา “เจ้าหนุ่ม ไม่จำเป็นต้องรู้สึกเสียใจกับพวกมันหรอก อีกไม่นานเจ้าก็จะอยู่ในสภาพณ์เดียวกับพวกมัน และก็ไม่จำเป็นต้องรู้สึกละอายด้วย ในตอนที่ข้าอายุเท่าเจ้า ข้ายังคงเป็นไอขี้แพ้ในเมืองหลวงที่ใช้ชีวิตแต่ละวันไปกับการดื่มกินและเคล้านารี แต่ว่าเจ้ากลับมีคุณสมบัติที่ได้มายืนต่อหน้าข้าแล้ว มันถือเป็นเกียรติอย่างมากเลยนะ!”
เมืองหลวงหรอ?แล้วก็ดื่มกินกับเคล้านารี? สองประโยคนี้ทำให้หัวใจของเขาหวั่นไหว แต่ว่าเขาไม่มีเวลามาสนใจมันในตอนนี้ ในตอนที่นักอัญเชิญตายไปแล้ว การปฏิเสธของภพจะพุ่งตรงมาหาเขาแรงขึ้นอีกหลายเท่า พลังของเขาจะถูกลดลงอย่างมาก; เขาน่าจะมีเลเวลเหลือแค่ 6
การเผชิญหน้ากับโนโซม่าที่มีเลเวล14 นั้น มันก็เหมือนกับการพยายามไปเขย่าต้นไม้ มันไม่มีโอกาสเลย
โนโซม่าไม่ได้รีบเขายิ้มให้ปีศาจทั้งสอง“กอลล์กับกันย่า พวกเจ้าสองคนไม่ได้ทำให้ข้าผิดหวังเลย การยอมแพ้ชั่วคราวเพื่อให้มีชีวิตรอดนั้นเป็นเรื่องปกติ พวกเราปีศาจเป็นแบบนั้นเสมอ แต่ในเมื่อพวกเจ้ายอมแพ้แล้ว พวกเจ้าทั้งสองก็ต้องชดใช้กับผลที่ตามมา”
ตุบตุบ! ก่อนโนโซม่าจะพูดจบ ปีศาจทั้งสองก็หมดสติไปก่อนเพราะความกลัว
“น่าขายหน้าจริงๆ”โนโซม่าส่ายหัวก่อนที่จะเตรียมลงมือ
“เดี๋ยวก่อน!”มีเสียงดังขึ้น มันคือเสียงของโรเมออน
โนโซม่ามองดูและหัวเราะ“คนที่เรียกตัวเองว่าผู้พิทักษ์แห่งภพงั้นหรอ? เจ้าหล่อมากเลยนะ หล่อกว่าตอนที่ข้ายังหนุ่มซะอีก แต่ก็ช่างน่าเศร้าจริงๆที่ตั้งแต่หนุ่มจนถึงตอนนี้ ข้ามักจะเกลียดคนที่ดูดีกว่าข้า ดังนั้น ข้าขอโทษด้วยละกันนะ”
เขาเหวี่ยงดาบใส่โรเมออนอย่างเฉยเมยแต่ในตอนที่มันไปถึงครึ่งทาง มันก็ถูกป้องกันเอาไว้ มันคือฝีมือของลิงค์
เขาใช้พลังทั้งหมดในการป้องกันการโจมตีนี้เขาถูกกดลงกับพื้นด้วยพลังของดาบด้วย ถ้าเกิดว่าร่างกายของเขาไม่ได้มีเลเวล 13 เขาก็คงจะตายไปแล้วด้วยพลังของดาบ
พอสัมผัสได้ถึงความแตกต่างของพลังนั่นก็ยิ่งทำให้ลิงค์รู้สึกสิ้นหวังมากกว่าเดิม
นี่มันจะจบลงแล้วจริงๆหรอ?
ในทันทีที่เขาได้ยินคำพูดของโนโซม่าลิงค์ก็ตกตะลึงในทันที
ตอนที่อยู่ในเกมส์,เมื่อใดก็ตามที่โนโซม่าพูดคำนี้ออกมา นั่นก็หมายความว่าเขาจะร่ายเวทย์โจมตีขนาดใหญ่
พายุแห่งความตาย
พายุแห่งความตาย
เวทย์ระดับตำนานเลเวล19
ผล:เวทย์ประจำตัวของโนโซม่า ใช้พลังความวุ่นวายอันมหาศาลของนรกในการสร้างวังวนความเร็วสูงจำนวนนับไม่ถ้วนขึ้นมา และวังวนนั้นจะรวมตัวเป็นพายุขนาดใหญ่ที่ใหญ่จนไม่สามารถมองเห็นได้หมด ทุกสิ่งที่อยู่ภายใต้พายุนี้จะถูกบดเป็นผุยผง
(หมายเหตุ:เมื่อพายุปรากฏขึ้น จะมีแต่ความตายที่จะตามมา!)
ในเฟดาโร่ที่เป็นต่างภพเวทย์นี้มีเลเวลแค่ประมาณ 13 แต่ว่าผลของเวทมนตร์นี้ก็ยังคงน่ากลัวอยู่ดี บริเวณ 5,000 ไมล์รอบผืนป่าจะถูกทำลาย ต่อให้พวกเขาไม่ตาย พวกเขาก็คงไม่มีที่ให้ซ่อนตัวอยู่ดี
โรเมออนเห็นสีหน้าแปลกๆของลิงค์และถามอย่างเร่งรีบ“มีอะไรครับ เขาแข็งแกร่งขนาดนั้นเลยหรอ?”
ลิงค์พยักหน้าสั้นๆในขณะที่จิตใจของเขายังคงกังวลอยู่ตอนนี้ ร่างกายของโนโซม่าเปลี่ยนไปแล้ว
แสงสีดำส่องออกมารอบตัวเขาแสงนั้นพุ่งมาจากทุกทิศทางและพุ่งเข้าไปในตัวเขา
มันเร็วมากจนเหมือนกับว่าแสงพวกนั้นสร้างน้ำวนขึ้นมาเลย
ภายในเกมเขาใช้เวลา 3 วินาทีในการร่ายพายุแห่งความตาย เขาไม่ได้ให้เวลาในการตอบโต้กับลิงค์เท่าไหร่นัก
วินาทีต่อมาลิงค์ก็รู้ว่าเขาไม่ควรลังเลอีกต่อไป เขาต้องหนีเดี๋ยวนี้เลย เขาหันไปหาโรเมออนและถาม “นี่ทิศเหนือใช่ไหม?”
“ใช่ครับทางนั้นแหล่ะ”โรเมออนชี้ไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ
พลังของลิงค์ไหลออกมาและเขาก็ใช้เวทย์ข้ามมิติ แสงสีขาวสว่างวาบ และคลุมพวกเขาทุกคนเอาไว้ พรึ่บ แสงหายไป แต่ว่าพวกเขายังอยู่ที่เดิม
“เกิดอะไรขึ้น?”โรเมออนตกใจ เขารู้จักเวทย์นี้ แต่ว่าตอนนี้มันไร้ผล
ลิงค์จริงจังขึ้นมา“มิติถูกปิดกันเอาไว้อยู่ ไม่มีเวลาแล้ว เขากำลังจะร่ายเวทย์!”
ในขณะที่พูดหลังของลิงค์ก็สั่น มีปีกมังกรคู่หนึ่งที่กว้างกว่า 30 ฟุตกางออกมา
มันขดลงมารอบทุกคนและปกคลุมพวกเขาเอาไว้จนเกิดเป็นโล่ปีกมังกรที่แน่นหนา
แทบจะในเวลาเดียวกันเสียงของโนโซม่าที่ผสมไปด้วยออร่าแห่งความเกรี้ยวกราดก็ดังขึ้น “ขอให้ความตายกลืนกินพวกเจ้าทุกคน!”
ลิงค์เงยหน้ามองทั่วทั้งท้องฟ้าเป็นสีดำมันเป็นเวลากลางวันแท้ๆ แต่ว่ามันดูเหมือนกับตอนกลางคืนเลย ในความมืดที่ไร้แสงอาทิตย์นี้ โนโซม่าได้ยื่นมือออกมา และกดลงไปที่ด้านล่าง จากนั้นวงวนสีม่วงเข้มก็ปรากฏขึ้นมาจากความว่างเปล่า และมันก็กระจายออกไปทั่วจนบดบังทัศนวิสัยของลิงค์
ครืนนครืนน พายุแห่งความตายส่งเสียงอย่างบ้าคลั่งและมีเสียงร้องโหยหวนมากมายผสมอยู่ด้วย ถ้าฟังดีๆ คุณจะได้ยินเสียงครวญครางอันหนาวเหน็บอีกด้วย มันเหมือนกับว่ามีนรกที่เต็มไปด้วยวิญญาณอันน่าสงสารพยายามจะหนีอยู่เบื้องหน้าพวกเขา โดยวิญญาณพวกนั้นถูกบางอย่างขังเอาไว้อยู่และทำได้แค่ยื่นมือออกมาเพื่อจับและลากสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในแสงสว่างให้เข้ามาสู่ความมืดมิดและลิ้มรสความทรมานไปด้วยกัน
ในพายุนี้ภูเขาถูกลดขนาดลง ต้นไม้ถูกบดขยี้ หินแหลกเป็นผุยผง ในพริบตาต่อมา ลมพายุก็พัดเข้าใส่ปีกของลิงค์
ในตอนนั้นเองลิงค์ก็รู้สึกได้ถึงแรงกดดันอันมหาศาลที่ถาโถมเข้าใส่ตัวเขา มันพยายามบดขยี้เขา เขาไม่สามารถทำอะไรหรือแม้แต่ขยับได้เลย เขาทำได้แค่กัดฟันและอดทน
เกล็ดมังกรสดใสของเขานั้นแข็งแกร่งผิดธรรมดาพวกมันต้านทานเวทย์ทุกชนิดที่มีเลเวลต่ำกว่า 18 ได้ ซึ่งเวทย์ที่โนโซม่าร่ายนั้นมีเลเวลแค่ 14 ด้วยความที่มันมีขนาดใหญ่ ลิงค์จึงรู้สึกได้ถึงแรงกดดัน แต่ว่ามันก็ยังไม่สามารถทะลวงผ่านการป้องกันของปีกเขาเข้ามาได้
1วินาที 2 วินาที 3 วินาทีผ่านไปแล้ว แต่พายุก็ยังคงพัดอยู่ ที่ด้านนอกของปีก มีคลื่นซัดไปมา และพายุก็กำลังฉีกโลกออก ในขณะที่ด้านในของปีกนั้น มันเงียบสงบเหมือนกับหลุมหลบภัย
ผู้คนที่ถูกปกป้องด้วยปีกนี้อันได้แก่นักเวทย์มนุษย์ดาดาร่าพวกปีศาจ และผู้พิทักษ์โรเมออน ต่างก็ตกใจกับพลังอันบ้าคลั่งของโนโซม่า และพวกเขาก็ยังตกใจกับร่างกายที่แข็งแกร่งของลิงค์ด้วย ทั้งโนโซม่าและมังกรต่างก็มีพลังที่มนุษย์ธรรมดาไม่สามารถจินตนาการถึงได้!
10วินาทีต่อมา พายุก็เริ่มอ่อนกำลังลง หลังจากนั้นไม่นานพายุก็สงบ ลิงค์กางปีกออกและมองดูพื้นผิวของมัน มันเต็มไปด้วยฝุ่นทุกชนิด จากนั้นเขาก็สบัดปีกและฝุ่นก็ร่วงลง ปีกไม่ได้รับความเสียหายเลยแม้แต่นิดเดียว มันแค่ทำให้พื้นผิวของมันร้อนขึ้นมาเพียงเล็กน้อย
พวกเขาเคยถูกล้อมรอบด้วยภูเขาสูงและป่าไม้แต่พอมองดูรอบๆ ตอนนี้พวกเขาเห็นแค่ทุ่งกว้าง สิ่งที่เหลืออยู่ก็คือผงไหม้สีดำที่มีออร่าแห่งความมืดพุ่งออกมา
สิ่งมีชีวิตที่เหลืออยู่ก็คือหญ้าและดอกไม้ที่อยู่ใกล้กับลิงค์ประมาณ6 ฟุต แต่ว่าภายใต้การกัดเซาะของออร่าแห่งความมืด พวกมันก็เหี่ยวเฉาอย่างรวดเร็ว ในเมื่อไม่มีที่ให้หลบแล้ว กลุ่มของลิงค์ก็ถูกโนโซม่าเจอตัวในที่สุด
โนโซม่าค่อยๆลงมาอย่างช้าๆเขายิ้มอ่อนๆ แต่ว่าดวงตาสีแดงเลือดของเขายังคงแฝงไปด้วยความหนาวเหน็บ “ซ่อนตัวได้เก่งนิ ลอร์ดเฟิร์ด เวทย์ของข้าเจาะเกล็ดของเจ้าไม่เข้าหรอเนี่ย เจ้ามักจะทำให้ข้าประหลาดใจตลอดเลยนะ”
ในตอนที่เขาพูดดาบสีดำก็ปรากฏขึ้นที่มือของเขา มันบางและแหลมคม มันกว้างแค่ 5 เซนติเมตรแต่มีความยาวถึง 6 ฟุต ตัวด้ามดาบนั้นเป็นสีดำและไม่สะท้อนแสงเลยในขณะที่ตัวใบดาบนั้นเป็นสีเงิน ในตอนที่เขาชักดาบออกมา คุณจะเห็นเพียงแค่เส้นแสงสีเงินเท่านั้น
ลิงค์จำมันได้มันคืออาวุธที่โนโซม่าภาคภูมิใจที่สุด ‘ภัยพิบัติของผู้กล้า’
ภัยพิบัติของผู้กล้า
อาวุธระดับตำนานเลเวล19
ผล:คมมากๆ! เบามากๆ! และเร็วมากๆ!
(หมายเหตุ:ในช่วงพันปีมานี้ ใครก็ตามที่ตายด้วยดาบเล่มนี้ต่างก็เคยถูกเรียกว่าผู้กล้ากันทั้งนั้น)
พอเห็นดาบเล่มนี้ลิงค์ก็รู้สึกว่าเขาได้เจอกับศัตรูตัวฉกาจเข้าแล้วจริงๆ
จ้าวนรกโนโซม่าอยู่ที่จุดสูงสุดของเลเวล19 แต่เขาไม่ได้เป็นเพียงคนเดียวในโลกนี้ ในช่วงหลังเกม ขุนศึกแห่งความรุ่งโรจน์อวาตาร์ ครึ่งเอลฟ์เอเลียร์ด และคาร์โนสต่างก็ขึ้นมาถึงระดับเลเวลที่ใกล้เคียงกันแล้ว ยังไงก็ตาม ในบรรดาทุกคนที่อยู่ในระดับตำนานนั้น โนโซม่าอยู่ระดับสูงสุด เขาเป็นอันดับหนึ่งของบุคคลระดับตำนานอย่างแท้จริง
ภายในเกมทั้งสามคนนี้ได้ร่วมมือกันต่อสู้กับโนโซม่า และในท้ายที่สุดนั้น ขุนศึกแห่งความรุ่งโรจน์ก็ตายลง จากนั้นคาร์โนสก็ตายตาม ส่วนเอเลียร์ดได้รับบาดเจ็บสาหัส ความจากความสูญเสียอย่างมหาศาลนี้, สิ่งที่ได้กลับมาก็มีแค่การทำให้โนโซม่าบาดเจ็บเท่านั้น มันฆ่าเขาไม่ได้เลย
โนโซม่ามีชีวิตอยู่มานานมากเขาเข้าใจความลับของพลังอย่างสมบูรณ์ เขาเชี่ยวชาญเวทย์ทุกแขนงและทักษะการต่อสู้ทุกรูปแบบ เขาสามารถใช้ทักษะใดก็ได้อย่างง่ายดาย ทุกสิ่งที่เขามีนั้นมีค่าและทำให้โลกสั่นสะเทือน แถมเขายังมีผู้ติดตามเป็นปีศาจอีกมากมายนับไม่ถ้วน
ในภพเขาเป็นที่รู้จักในชื่อ “ผู้ไร้เทียมทาน” ถ้าเกิดว่าเขาเลือกที่จะอาศัยอยู่ในภพ แม้แต่พระเจ้าก็ไม่อาจทำอะไรเขาได้
ตอนนี้ลิงค์ได้เจอกับชายคนนี้ตัวเป็นๆแล้ว แม้ว่าเขาจะมีประสบการณ์การต่อสู้มากมาย เขาก็ยังรู้สึกได้ถึงแรงกดดันอันน่ากลัว แรงกดดันนั้นมาจากพลังของอีกฝ่าย
ตอนนี้ลิงค์มีเลเวล10 ในขณะที่โนโซม่าน่าจะมีเลเวล 14 เขาพ่ายแพ้ในด้านพลังอย่างหมดรูป เขายังคงมีแต้มโอมนิเหลืออยู่เล็กน้อยในการซื้อเวทย์ที่ระดับสูงกว่า แต่ว่าเขาไม่มีพลังมากพอที่จะร่ายมัน พวกมันต่างก็ไร้ประโยชน์
สถานการณ์มันช่างสิ้นหวังจริงๆ! ตุบโนโซม่าลงมาถึงพื้นและมองดูคนที่อยู่ข้างๆลิงค์ “นักเวทย์ 6 คนนั้นน่าจะเป็นคนที่อัญเชิญเจ้ามาใช่มั้ย? พวกเขาช่วยแบกรับการปฏิเสธจากภพนี้ ดังนั้นเจ้าถึงมีพลังระดับตำนานได้ ถ้าอย่างนั้น มันก็ไม่มีเหตุผลที่จะไว้ชีวิตพวกมันสินะ”
หลังจากนั้นนักเวทย์ทุกคนรวมไปถึงดาดาร่าก็ล้มลง ไม่เพียงแค่นั้น ร่างกายของพวกเขาเริ่มที่จะเน่าเปื่อยด้วย มีน้ำเหลืองและหนอนพุ่งออกมา พวกเขายังไม่ตายในทันที พวกเขาทำได้แค่มองร่างของตัวเองเน่าเปื่อย มันน่ากลัวมาก พวกเขาทั้งหมดต่างก็ร้องโหยหวน
“นายท่านช่วยข้าด้วย ช่วยข้าด้วย!”
ลิงค์เป็นความหวังสุดท้ายของพวกเขาแต่ว่าลิงค์ก็ช่วยอะไรไม่ได้เลย เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าโนโซม่าร่ายเวทย์ยังไง ความแตกต่างระหว่างพวกเขากว้างเกินไป ไม่ว่าจะเป็นพลังของเขาเองหรือของโนโซม่า พวกเขาเทียบกันไม่ได้เลย ด้วยการมองมาที่ลิงค์โนโซม่าก็ยิ้มออกมา “เจ้าหนุ่ม ไม่จำเป็นต้องรู้สึกเสียใจกับพวกมันหรอก อีกไม่นานเจ้าก็จะอยู่ในสภาพณ์เดียวกับพวกมัน และก็ไม่จำเป็นต้องรู้สึกละอายด้วย ในตอนที่ข้าอายุเท่าเจ้า ข้ายังคงเป็นไอขี้แพ้ในเมืองหลวงที่ใช้ชีวิตแต่ละวันไปกับการดื่มกินและเคล้านารี แต่ว่าเจ้ากลับมีคุณสมบัติที่ได้มายืนต่อหน้าข้าแล้ว มันถือเป็นเกียรติอย่างมากเลยนะ!”
เมืองหลวงหรอ?แล้วก็ดื่มกินกับเคล้านารี? สองประโยคนี้ทำให้หัวใจของเขาหวั่นไหว แต่ว่าเขาไม่มีเวลามาสนใจมันในตอนนี้ ในตอนที่นักอัญเชิญตายไปแล้ว การปฏิเสธของภพจะพุ่งตรงมาหาเขาแรงขึ้นอีกหลายเท่า พลังของเขาจะถูกลดลงอย่างมาก; เขาน่าจะมีเลเวลเหลือแค่ 6
การเผชิญหน้ากับโนโซม่าที่มีเลเวล14 นั้น มันก็เหมือนกับการพยายามไปเขย่าต้นไม้ มันไม่มีโอกาสเลย
โนโซม่าไม่ได้รีบเขายิ้มให้ปีศาจทั้งสอง“กอลล์กับกันย่า พวกเจ้าสองคนไม่ได้ทำให้ข้าผิดหวังเลย การยอมแพ้ชั่วคราวเพื่อให้มีชีวิตรอดนั้นเป็นเรื่องปกติ พวกเราปีศาจเป็นแบบนั้นเสมอ แต่ในเมื่อพวกเจ้ายอมแพ้แล้ว พวกเจ้าทั้งสองก็ต้องชดใช้กับผลที่ตามมา”
ตุบตุบ! ก่อนโนโซม่าจะพูดจบ ปีศาจทั้งสองก็หมดสติไปก่อนเพราะความกลัว
“น่าขายหน้าจริงๆ”โนโซม่าส่ายหัวก่อนที่จะเตรียมลงมือ
“เดี๋ยวก่อน!”มีเสียงดังขึ้น มันคือเสียงของโรเมออน
โนโซม่ามองดูและหัวเราะ“คนที่เรียกตัวเองว่าผู้พิทักษ์แห่งภพงั้นหรอ? เจ้าหล่อมากเลยนะ หล่อกว่าตอนที่ข้ายังหนุ่มซะอีก แต่ก็ช่างน่าเศร้าจริงๆที่ตั้งแต่หนุ่มจนถึงตอนนี้ ข้ามักจะเกลียดคนที่ดูดีกว่าข้า ดังนั้น ข้าขอโทษด้วยละกันนะ”
เขาเหวี่ยงดาบใส่โรเมออนอย่างเฉยเมยแต่ในตอนที่มันไปถึงครึ่งทาง มันก็ถูกป้องกันเอาไว้ มันคือฝีมือของลิงค์
เขาใช้พลังทั้งหมดในการป้องกันการโจมตีนี้เขาถูกกดลงกับพื้นด้วยพลังของดาบด้วย ถ้าเกิดว่าร่างกายของเขาไม่ได้มีเลเวล 13 เขาก็คงจะตายไปแล้วด้วยพลังของดาบ
พอสัมผัสได้ถึงความแตกต่างของพลังนั่นก็ยิ่งทำให้ลิงค์รู้สึกสิ้นหวังมากกว่าเดิม
นี่มันจะจบลงแล้วจริงๆหรอ?
เราใช้คุกกี้เพื่อให้แน่ใจว่าเรามอบประสบการณ์ที่ดีที่สุดแก่คุณบนเว็บไซต์ของเรา หากคุณยังคงใช้ไซต์นี้ต่อไป เราจะถือว่าคุณยอมรับและเข้าใจ