Advent of the Archmage - 707: รวมภพ (7)
Chapter
ตระกูลมอร์เกนสตาร์กลับมามีชีวิตตามปกติสุขอีกครั้งหลังจากงานเลี้ยงเลิก
หลังจากที่สบายใจแล้วผู้อาวุโสเรย์มอนด์ก็กลับมาใช้ชีวิตอย่างฟุ่มเฟือยอีกครั้ง
ลูเมียนผู้ที่แก่ที่สุดในบรรดาพี่น้องทั้งหมด ได้ลืมเรื่องบาดหมางกับลิงค์ไปอย่างรวดเร็วเพราะเขากำลังตกอยู่ในภวังค์ของมิลมิลูอย่างสมบูรณ์
ลูกคนอื่นๆเองก็ไม่ต่างกันพวกเขาเอาแต่เล่นสนุกไปวันๆ แม้กระทั่งพี่สาวแท้ๆของทีโอดอร์อย่างลาเมียลก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น
ลิงค์เคยคิดที่จะช่วยลาเมียลแต่ไม่นานนักเขาก็มารู้ว่าพี่สาวของเขานั้นคั่วผู้ชายเล่นไม่ซ้ำหน้ากันถึง 5 คน ซึ่งนี่ก็ทำให้เขาตัดสินใจล้มเลิกความคิดนี้ไปอย่างรวดเร็ว
ความจริงมักจะโหดร้ายเสมอการเติบโตขึ้นมาภายในโคลนตมโดยที่เนื้อตัวไม่เปื้อนเลยคงมีอยู่แค่ในความคิดเท่านั้น มันเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่เสียคนถ้าได้เติบโตมาในตระกูลที่เน่าเฟะเช่นนี้
คนที่แตกต่างจากคนอื่นก็คงมีแค่ทีโอดอร์ที่ลิงค์ปลอมตัวมาเท่านั้น เขาเข้าไปในเมืองหลวงแทบทุกวัน แต่แทนที่จะหาความสำราญให้ตัวเองเหมือนพี่น้องของเขา เขากลับเดินร่อนเร่ไปทั่ว ในตอนที่เขาเหนื่อย เขาก็จะตามหาที่พักที่อยู่ใกล้ๆ
กิจวัตรนี้ดำเนินต่อเนื่องไปเป็นเวลา3 วัน
3วันให้หลัง ในตอนที่ลิงค์กำลังไปพักริมถนนที่อยู่ในเมือง เขาก็เห็นนักเวทย์เซบีเดินเข้ามา
ลิงค์นั่งลงโดยที่ไม่ขยับหรือเปลี่ยนสีหน้าเขารอให้นักเวทย์คนนี้พูดขึ้นมาก่อน
ไม่นานนักเซบีก็มายืนอยู่ตรงหน้าลิงค์เธอมองมาที่เขาอยู่พักนึงแล้วพูดขึ้น “คนรับใช้ของข้าบอกว่าช่วงนี้เห็นท่านมาเดินเล่นในเมืองอยู่บ่อยๆ ปกติท่านไม่ใช่คนขี้เบื่อและไม่น่าจะทำเรื่องแบบนี้ด้วย ท่านช่วยบอกเหตุผลให้ข้าฟังหน่อยจะได้มั้ย?”
ลิงค์ยิ้มอ่อนๆ“ข้าเคยผ่านวันคืนที่เต็มไปด้วยอันตรายข้างนอกเกาะรุ่งอรุณมาแล้ว ช่วงเวลาที่ยากลำบากเหล่านั้นทำให้ข้าแข็งแกร่งขึ้นแต่ในขณะเดียวกันมันก็ทำให้ข้ารู้สึกเหนื่อยด้วย ตอนนี้ในเมื่อข้าได้กลับมาใช้ชีวิตอย่างสงบสุขในเกาะรุ่งอรุณแล้ว ข้าก็ต้องดื่มด่ำกับความสงบนี้สิ”
เซบีอาศัยอยู่ที่เกาะรุ่งอรุณมาตั้งแต่เกิดเธอไม่สามารถจินตนาการถึงสิ่งที่ลิงค์พูดมาได้ดังนั้นเธอจึงไม่ได้อินกับมันมาก แต่เธอเห็นว่าลิงค์เป็นอิจฉริยะ และดูเขาจะรู้สึกพอใจอยู่ ดังนั้นเธอจึงไม่ได้ขัดอะไรเขา, แล้วตกอยู่ในความเงียบ
หลังจากผ่านไปพักใหญ่ๆเธอก็พูดขึ้นมา “องค์ราชินีจะเปิดประชุมเร่งด่วนกับพวกสภาผู้อาวุโสในวันพรุ่งนี้”
ลิงค์ตกตะลึงการไปเยี่ยมอารากู่ครั้งสุดท้าย เขาได้เปลี่ยนลัทธิเพลิงไปแล้ว บุคคลที่แข็งแกร่งนั้นมีแค่ซาโรวินี่ที่หนีไปได้มันขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้นว่าซาโรวินี่จะเอาเรื่องที่เกิดขึ้นไปบอกกับราชินีไฮเอลฟ์เมื่อไหร่
นอกจากนี้ซาโรวินี่ยังเป็นตัวแทนของผู้ปกครองแห่งแสงสว่างและความมืดซึ่งเขาคงไม่ต้องการให้เกิดการรวมภพขึ้นมา และด้วยเหตุนี้เอง, ลิงค์จึงคิดว่าการประชุมด่วนจะต้องเกี่ยวกับเรื่องรวมภพแน่ๆ ราชินีไฮเอลฟ์น่าจะพยายามหยุดยั้งมัน
พอคิดได้แบบนั้นลิงค์ก็ยิ้มออกมาอย่างน่าสนใจ “การประชุมกับสภาอาวุโสจะจัดขึ้นปีละครั้ง ปกติจะจัดขึ้นตอนจันทร์แรม แต่ตอนนี้ยังพระจันทร์เต็มดวงอยู่เลย มันเร็วเกินไปนะ มีอะไรเกิดขึ้นหรอ?”
เซบีมองไปรอบๆจากนั้นคทาของเธอก็กระพริบเบาๆ แล้วแสงสีเขียวอ่อนก็ปกคลุมพวกเขาทั้งคู่ ถนนที่ครึกครื้นหายไป และสีหน้าของเธอก็จริงจังขึ้นมา
ลิงค์รู้ว่าเธอมีเรื่องสำคัญจะพูดดังนั้นเขาจึงไม่พูดอะไร เขานั่งลงที่พื้นและรอฟังอย่างอดทน “ท่านทีโอดอร์เป็นอย่างที่ท่านคิดเอาไว้เลยค่ะ ราชินีของเราได้พบกับปีศาจในพระราชวัง ถ้าอิงตามที่สายตาในวังบอก ปีศาจตนนั้นสวมชุดคลุมต่อสู้ที่น่ากลัว และเธอก็ใช้ดาบคู่ เธอดูเป็นคนสวยแต่ว่าภายในนั้นทั้งโหดร้ายและเลือดเย็น ไม่มีอะไรเกิดขึ้นภายในวัง แต่ทุกคนที่เห็นเธอก็สามารถสัมผัสถึงความชั่วร้ายในตัวเธอได้”
ลิงค์ไม่ได้ตกใจกับการมาถึงของซาโรวินี่เลยใบหน้าของเขาไม่ได้ออกอาการอะไรทั้งนั้น เขายักคิ้วขึ้นและพูดออกมา “ต้นไม้โลกน่าจะขับไล่ออร่าแห่งความมืดออกไปทั้งหมด และที่วังก็น่าจะมีความบริสุทธิ์และความศักดิ์สิทธิ์มากเป็นพิเศษด้วย มีสิ่งชั่วร้ายแบบนั้นเข้าไปข้างในได้ยังไงกัน?”
เซบีคิดว่านี่จะต้องเป็นตัวตนที่ทรงพลังบางอย่างแน่ๆในตอนที่พ่อของเธอกับผู้อาวุโสคนอื่นรู้เรื่องนี้ พวกเขาก็ตกอยู่ในความวุ่นวาย
พวกเขาเคยร่วมงานกับปีศาจในป่าทมิฬมาก่อนแต่ว่านั่นเป็นตอนที่ต่อสู้กับมนุษย์เอลฟ์ยังคงเกลียดความมืดมาโดยตลอดตั้งแต่โบราณกาล ตอนนี้ราชินีไฮเอลฟ์ยอมให้ปีศาจมาอาศัยอยู่ในพระราชวังอันบริสุทธิ์ ไม่เพียงแค่มันจะแปลกเท่านั้น แต่มันยังทำให้ความรู้ที่นักปราชญ์โบราณมอบให้กับพวกเขาแปดเปื้อนอีกด้วย
สภาอาวุโสน่าจะจัดประชุมขึ้นเพื่อทำการปลดราชินีออกเพราะเรื่องนี้!
แต่ลิงค์ยังรู้สึกสงสัยเกี่ยวกับปัญหาสำคัญอีกเรื่องนึง“ทำไมต้นไม้โลกถึงไม่ทำอะไรเลยหล่ะ?” นี่เป็นคำถามที่น่ากลัว
“บางทีพลังของปีศาจตนนั้นอาจจะแข็งแกร่งเกินกว่าที่พวกเราจินตนาการได้ข้าเชื่อโดยส่วนตัวว่าองค์ราชินีนั้นไม่อยากร่วมมือกับปีศาจหรอก แต่พระองค์ขับไล่มันออกไปไม่ได้ พระองค์จึงถูกบังคับให้ร่วมมือด้วย” เซบีพูด นี่เป็นความคิดที่น่ากลัว ถ้ามันเป็นจริง นี่ก็หมายความว่าไฮเอลฟ์ทั่วทั้งเกาะจะถูกปีศาจที่มาจากอีกภพนึงบังคับกดขี่ และพวกไฮเอลฟ์ก็จะต้องเผชิญกับหายนะ! ลิงค์เห็นด้วยกับเซบีต้นไม้โลกนั้นทรงพลัง แต่มันก็ยังคงเป็นสิ่งที่ไม่มีชีวิต ซาโรวินี่ไม่ได้มีเลเวล 19 แต่ว่าพ่อของเธอเป็นเทพที่แท้จริง คำแนะนำของเขาอาจจะช่วยให้เธอหลีกเลี่ยงการรับรู้ของต้นไม้โลกได้อย่างง่ายดาย เพราะลิงค์เองก็ทำแบบเดียวกันได้
พอคิดได้แบบนี้ลิงค์ก็เคาะดาบจับดาบของเขา “ดูเหมือนพวกเราจะมีเหตุผลให้เชื่อว่าองค์ราชินีกำลังถูกปีศาจควบคุมสินะ การประชุมพรุ่งนี้คงจะสำคัญมากแน่ๆ ถ้าเกิดมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น พวกผู้อาวุโสอาจจะถูกปีศาจฆ่าทิ้งได้ และนั่นก็จะทำให้เกาะรุ่งอรุณกลายเป็นรังของปีศาจ พวกเราต้องรีบหยุดเรื่องนี้แล้วหล่ะ!”
เขาแค่วางมือของเขาที่ด้ามดาบแต่เซบีก็สัมผัสได้ว่าออร่าของเขาเปลี่ยนไปแล้ว จิตสังหารอันเย็นยะเยือกแผ่ออกมาจากจิตของเขา มันเจาะทะลวงผิวหนังของเธอ ทำให้เธอรู้สึกอึดอัดเหมือนกับว่าศรีษะของเธอจะถูกตัดสบั้นถ้าเกิดเธอขยับตัว ในฐานะนักเวทย์เลเวล9 เธอเคยเจออะไรมามาก เธอตัวสั่นในทันทีที่สัมผัสถึงออร่านี้ได้ หัวใจของความแข็งแกร่งบอกเอาไว้ว่าความแข็งแกร่งที่แท้จริงนั้นไม่ได้มีแค่พลังที่มหาศาลเท่านั้น แต่มันยังหมายถึงความกล้าหาญที่พร้อมเผชิญกับความยากลำบากด้วยและหนังสือยังบอกเอาไว้อีกว่านักรบที่แท้จริงนั้นต่างก็มีออร่าจิตสังหารที่รุนแรง ในตอนที่มันถูกเปิดใช้งาน คนที่อยู่รอบข้างจะรู้สึกอึดอัด คนที่จริงจังอาจจะคิดว่าทีโอดอร์แข็งแกร่งขึ้นมาแล้วจริงๆในช่วงหลายปีที่เขาไปอยู่ป่าทมิฬ แต่ที่น่าเศร้าก็คือ เขายังอ่อนแอเกินไป เขาจะไปต่อสู้กับปีศาจที่น่ากลัวได้ยังไงกัน?
พอคิดแบบนี้เซบีก็พูดออกมา “ท่านทีโอดอร์ ผู้อาวุโสหลายคนก็คิดแบบนี้ แต่ว่าปีศาจนั่นแข็งแกร่งมากจริงๆ พวกเราคิดว่าเธอน่าจะมีเลเวลอย่างน้อย 17 มันไม่ใช่อะไรที่พวกเราหรือทั่วทั้งเกาะรุ่งอรุณจะสามารถต่อสู้ได้นะคะ” คิ้วของลิงค์กระตุกและเขาก็มองมาที่เซบี “สู้ไม่ได้หรอ? แต่ท่านหญิงดูไม่ค่อยกลัวเลยนี่ หรือว่าท่านจะมีความคิดอะไรบางอย่าง?”
“ใช่ค่ะ”เซบีพยักหน้า “พ่อของข้ากับพวกเพื่อนสนิทของเขาได้พูดคุยกันเมื่อคืนแล้ว พวกเขาเตรียมตัวที่จะขอความช่วยเหลือจากลอร์ดเฟิร์ด”
ลิงค์ตกใจเขาไม่คิดว่าเรื่องมันจะง่ายขนาดนี้ แต่มันก็ยังคงเป็นเรื่องที่ดี เขาพยักหน้า “นั่นเป็นความคิดที่เยี่ยมไปเลยและเป็นทางออกเดียวของพวกเราด้วย แต่ท่านหญิงไม่ต้องมาบอกเรื่องนี้กับข้าก็ได้นี้ บอกข้ามาเถอะว่ามีอะไรที่ข้าสามารถทำได้บ้าง?”
“ข้าต้องการให้ท่านอยู่ที่สภาอาวุโสในวันพรุ่งนี้และใช้ประสบการณ์ในป่าทมิฬของท่านยื้อเรื่องให้ช้าลง ถ้าเกิดท่านสามารถทำให้ราชินีมองเห็นเล่ห์กลของปีศาจได้มันก็จะดีมากๆเลยค่ะ”
“เข้าใจหล่ะข้าจะพยายามให้ถึงที่สุดนะ เพราะถึงยังไงมันก็เป็นความต้องการของข้าเองด้วย” ลิงค์เห็นด้วยโดยไม่ลังเล
ตระกูลมอร์เกนสตาร์กลับมามีชีวิตตามปกติสุขอีกครั้งหลังจากงานเลี้ยงเลิก
หลังจากที่สบายใจแล้วผู้อาวุโสเรย์มอนด์ก็กลับมาใช้ชีวิตอย่างฟุ่มเฟือยอีกครั้ง
ลูเมียนผู้ที่แก่ที่สุดในบรรดาพี่น้องทั้งหมด ได้ลืมเรื่องบาดหมางกับลิงค์ไปอย่างรวดเร็วเพราะเขากำลังตกอยู่ในภวังค์ของมิลมิลูอย่างสมบูรณ์
ลูกคนอื่นๆเองก็ไม่ต่างกันพวกเขาเอาแต่เล่นสนุกไปวันๆ แม้กระทั่งพี่สาวแท้ๆของทีโอดอร์อย่างลาเมียลก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น
ลิงค์เคยคิดที่จะช่วยลาเมียลแต่ไม่นานนักเขาก็มารู้ว่าพี่สาวของเขานั้นคั่วผู้ชายเล่นไม่ซ้ำหน้ากันถึง 5 คน ซึ่งนี่ก็ทำให้เขาตัดสินใจล้มเลิกความคิดนี้ไปอย่างรวดเร็ว
ความจริงมักจะโหดร้ายเสมอการเติบโตขึ้นมาภายในโคลนตมโดยที่เนื้อตัวไม่เปื้อนเลยคงมีอยู่แค่ในความคิดเท่านั้น มันเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่เสียคนถ้าได้เติบโตมาในตระกูลที่เน่าเฟะเช่นนี้
คนที่แตกต่างจากคนอื่นก็คงมีแค่ทีโอดอร์ที่ลิงค์ปลอมตัวมาเท่านั้น เขาเข้าไปในเมืองหลวงแทบทุกวัน แต่แทนที่จะหาความสำราญให้ตัวเองเหมือนพี่น้องของเขา เขากลับเดินร่อนเร่ไปทั่ว ในตอนที่เขาเหนื่อย เขาก็จะตามหาที่พักที่อยู่ใกล้ๆ
กิจวัตรนี้ดำเนินต่อเนื่องไปเป็นเวลา3 วัน
3วันให้หลัง ในตอนที่ลิงค์กำลังไปพักริมถนนที่อยู่ในเมือง เขาก็เห็นนักเวทย์เซบีเดินเข้ามา
ลิงค์นั่งลงโดยที่ไม่ขยับหรือเปลี่ยนสีหน้าเขารอให้นักเวทย์คนนี้พูดขึ้นมาก่อน
ไม่นานนักเซบีก็มายืนอยู่ตรงหน้าลิงค์เธอมองมาที่เขาอยู่พักนึงแล้วพูดขึ้น “คนรับใช้ของข้าบอกว่าช่วงนี้เห็นท่านมาเดินเล่นในเมืองอยู่บ่อยๆ ปกติท่านไม่ใช่คนขี้เบื่อและไม่น่าจะทำเรื่องแบบนี้ด้วย ท่านช่วยบอกเหตุผลให้ข้าฟังหน่อยจะได้มั้ย?”
ลิงค์ยิ้มอ่อนๆ“ข้าเคยผ่านวันคืนที่เต็มไปด้วยอันตรายข้างนอกเกาะรุ่งอรุณมาแล้ว ช่วงเวลาที่ยากลำบากเหล่านั้นทำให้ข้าแข็งแกร่งขึ้นแต่ในขณะเดียวกันมันก็ทำให้ข้ารู้สึกเหนื่อยด้วย ตอนนี้ในเมื่อข้าได้กลับมาใช้ชีวิตอย่างสงบสุขในเกาะรุ่งอรุณแล้ว ข้าก็ต้องดื่มด่ำกับความสงบนี้สิ”
เซบีอาศัยอยู่ที่เกาะรุ่งอรุณมาตั้งแต่เกิดเธอไม่สามารถจินตนาการถึงสิ่งที่ลิงค์พูดมาได้ดังนั้นเธอจึงไม่ได้อินกับมันมาก แต่เธอเห็นว่าลิงค์เป็นอิจฉริยะ และดูเขาจะรู้สึกพอใจอยู่ ดังนั้นเธอจึงไม่ได้ขัดอะไรเขา, แล้วตกอยู่ในความเงียบ
หลังจากผ่านไปพักใหญ่ๆเธอก็พูดขึ้นมา “องค์ราชินีจะเปิดประชุมเร่งด่วนกับพวกสภาผู้อาวุโสในวันพรุ่งนี้”
ลิงค์ตกตะลึงการไปเยี่ยมอารากู่ครั้งสุดท้าย เขาได้เปลี่ยนลัทธิเพลิงไปแล้ว บุคคลที่แข็งแกร่งนั้นมีแค่ซาโรวินี่ที่หนีไปได้มันขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้นว่าซาโรวินี่จะเอาเรื่องที่เกิดขึ้นไปบอกกับราชินีไฮเอลฟ์เมื่อไหร่
นอกจากนี้ซาโรวินี่ยังเป็นตัวแทนของผู้ปกครองแห่งแสงสว่างและความมืดซึ่งเขาคงไม่ต้องการให้เกิดการรวมภพขึ้นมา และด้วยเหตุนี้เอง, ลิงค์จึงคิดว่าการประชุมด่วนจะต้องเกี่ยวกับเรื่องรวมภพแน่ๆ ราชินีไฮเอลฟ์น่าจะพยายามหยุดยั้งมัน
พอคิดได้แบบนั้นลิงค์ก็ยิ้มออกมาอย่างน่าสนใจ “การประชุมกับสภาอาวุโสจะจัดขึ้นปีละครั้ง ปกติจะจัดขึ้นตอนจันทร์แรม แต่ตอนนี้ยังพระจันทร์เต็มดวงอยู่เลย มันเร็วเกินไปนะ มีอะไรเกิดขึ้นหรอ?”
เซบีมองไปรอบๆจากนั้นคทาของเธอก็กระพริบเบาๆ แล้วแสงสีเขียวอ่อนก็ปกคลุมพวกเขาทั้งคู่ ถนนที่ครึกครื้นหายไป และสีหน้าของเธอก็จริงจังขึ้นมา
ลิงค์รู้ว่าเธอมีเรื่องสำคัญจะพูดดังนั้นเขาจึงไม่พูดอะไร เขานั่งลงที่พื้นและรอฟังอย่างอดทน “ท่านทีโอดอร์เป็นอย่างที่ท่านคิดเอาไว้เลยค่ะ ราชินีของเราได้พบกับปีศาจในพระราชวัง ถ้าอิงตามที่สายตาในวังบอก ปีศาจตนนั้นสวมชุดคลุมต่อสู้ที่น่ากลัว และเธอก็ใช้ดาบคู่ เธอดูเป็นคนสวยแต่ว่าภายในนั้นทั้งโหดร้ายและเลือดเย็น ไม่มีอะไรเกิดขึ้นภายในวัง แต่ทุกคนที่เห็นเธอก็สามารถสัมผัสถึงความชั่วร้ายในตัวเธอได้”
ลิงค์ไม่ได้ตกใจกับการมาถึงของซาโรวินี่เลยใบหน้าของเขาไม่ได้ออกอาการอะไรทั้งนั้น เขายักคิ้วขึ้นและพูดออกมา “ต้นไม้โลกน่าจะขับไล่ออร่าแห่งความมืดออกไปทั้งหมด และที่วังก็น่าจะมีความบริสุทธิ์และความศักดิ์สิทธิ์มากเป็นพิเศษด้วย มีสิ่งชั่วร้ายแบบนั้นเข้าไปข้างในได้ยังไงกัน?”
เซบีคิดว่านี่จะต้องเป็นตัวตนที่ทรงพลังบางอย่างแน่ๆในตอนที่พ่อของเธอกับผู้อาวุโสคนอื่นรู้เรื่องนี้ พวกเขาก็ตกอยู่ในความวุ่นวาย
พวกเขาเคยร่วมงานกับปีศาจในป่าทมิฬมาก่อนแต่ว่านั่นเป็นตอนที่ต่อสู้กับมนุษย์เอลฟ์ยังคงเกลียดความมืดมาโดยตลอดตั้งแต่โบราณกาล ตอนนี้ราชินีไฮเอลฟ์ยอมให้ปีศาจมาอาศัยอยู่ในพระราชวังอันบริสุทธิ์ ไม่เพียงแค่มันจะแปลกเท่านั้น แต่มันยังทำให้ความรู้ที่นักปราชญ์โบราณมอบให้กับพวกเขาแปดเปื้อนอีกด้วย
สภาอาวุโสน่าจะจัดประชุมขึ้นเพื่อทำการปลดราชินีออกเพราะเรื่องนี้!
แต่ลิงค์ยังรู้สึกสงสัยเกี่ยวกับปัญหาสำคัญอีกเรื่องนึง“ทำไมต้นไม้โลกถึงไม่ทำอะไรเลยหล่ะ?” นี่เป็นคำถามที่น่ากลัว
“บางทีพลังของปีศาจตนนั้นอาจจะแข็งแกร่งเกินกว่าที่พวกเราจินตนาการได้ข้าเชื่อโดยส่วนตัวว่าองค์ราชินีนั้นไม่อยากร่วมมือกับปีศาจหรอก แต่พระองค์ขับไล่มันออกไปไม่ได้ พระองค์จึงถูกบังคับให้ร่วมมือด้วย” เซบีพูด นี่เป็นความคิดที่น่ากลัว ถ้ามันเป็นจริง นี่ก็หมายความว่าไฮเอลฟ์ทั่วทั้งเกาะจะถูกปีศาจที่มาจากอีกภพนึงบังคับกดขี่ และพวกไฮเอลฟ์ก็จะต้องเผชิญกับหายนะ! ลิงค์เห็นด้วยกับเซบีต้นไม้โลกนั้นทรงพลัง แต่มันก็ยังคงเป็นสิ่งที่ไม่มีชีวิต ซาโรวินี่ไม่ได้มีเลเวล 19 แต่ว่าพ่อของเธอเป็นเทพที่แท้จริง คำแนะนำของเขาอาจจะช่วยให้เธอหลีกเลี่ยงการรับรู้ของต้นไม้โลกได้อย่างง่ายดาย เพราะลิงค์เองก็ทำแบบเดียวกันได้
พอคิดได้แบบนี้ลิงค์ก็เคาะดาบจับดาบของเขา “ดูเหมือนพวกเราจะมีเหตุผลให้เชื่อว่าองค์ราชินีกำลังถูกปีศาจควบคุมสินะ การประชุมพรุ่งนี้คงจะสำคัญมากแน่ๆ ถ้าเกิดมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น พวกผู้อาวุโสอาจจะถูกปีศาจฆ่าทิ้งได้ และนั่นก็จะทำให้เกาะรุ่งอรุณกลายเป็นรังของปีศาจ พวกเราต้องรีบหยุดเรื่องนี้แล้วหล่ะ!”
เขาแค่วางมือของเขาที่ด้ามดาบแต่เซบีก็สัมผัสได้ว่าออร่าของเขาเปลี่ยนไปแล้ว จิตสังหารอันเย็นยะเยือกแผ่ออกมาจากจิตของเขา มันเจาะทะลวงผิวหนังของเธอ ทำให้เธอรู้สึกอึดอัดเหมือนกับว่าศรีษะของเธอจะถูกตัดสบั้นถ้าเกิดเธอขยับตัว ในฐานะนักเวทย์เลเวล9 เธอเคยเจออะไรมามาก เธอตัวสั่นในทันทีที่สัมผัสถึงออร่านี้ได้ หัวใจของความแข็งแกร่งบอกเอาไว้ว่าความแข็งแกร่งที่แท้จริงนั้นไม่ได้มีแค่พลังที่มหาศาลเท่านั้น แต่มันยังหมายถึงความกล้าหาญที่พร้อมเผชิญกับความยากลำบากด้วยและหนังสือยังบอกเอาไว้อีกว่านักรบที่แท้จริงนั้นต่างก็มีออร่าจิตสังหารที่รุนแรง ในตอนที่มันถูกเปิดใช้งาน คนที่อยู่รอบข้างจะรู้สึกอึดอัด คนที่จริงจังอาจจะคิดว่าทีโอดอร์แข็งแกร่งขึ้นมาแล้วจริงๆในช่วงหลายปีที่เขาไปอยู่ป่าทมิฬ แต่ที่น่าเศร้าก็คือ เขายังอ่อนแอเกินไป เขาจะไปต่อสู้กับปีศาจที่น่ากลัวได้ยังไงกัน?
พอคิดแบบนี้เซบีก็พูดออกมา “ท่านทีโอดอร์ ผู้อาวุโสหลายคนก็คิดแบบนี้ แต่ว่าปีศาจนั่นแข็งแกร่งมากจริงๆ พวกเราคิดว่าเธอน่าจะมีเลเวลอย่างน้อย 17 มันไม่ใช่อะไรที่พวกเราหรือทั่วทั้งเกาะรุ่งอรุณจะสามารถต่อสู้ได้นะคะ” คิ้วของลิงค์กระตุกและเขาก็มองมาที่เซบี “สู้ไม่ได้หรอ? แต่ท่านหญิงดูไม่ค่อยกลัวเลยนี่ หรือว่าท่านจะมีความคิดอะไรบางอย่าง?”
“ใช่ค่ะ”เซบีพยักหน้า “พ่อของข้ากับพวกเพื่อนสนิทของเขาได้พูดคุยกันเมื่อคืนแล้ว พวกเขาเตรียมตัวที่จะขอความช่วยเหลือจากลอร์ดเฟิร์ด”
ลิงค์ตกใจเขาไม่คิดว่าเรื่องมันจะง่ายขนาดนี้ แต่มันก็ยังคงเป็นเรื่องที่ดี เขาพยักหน้า “นั่นเป็นความคิดที่เยี่ยมไปเลยและเป็นทางออกเดียวของพวกเราด้วย แต่ท่านหญิงไม่ต้องมาบอกเรื่องนี้กับข้าก็ได้นี้ บอกข้ามาเถอะว่ามีอะไรที่ข้าสามารถทำได้บ้าง?”
“ข้าต้องการให้ท่านอยู่ที่สภาอาวุโสในวันพรุ่งนี้และใช้ประสบการณ์ในป่าทมิฬของท่านยื้อเรื่องให้ช้าลง ถ้าเกิดท่านสามารถทำให้ราชินีมองเห็นเล่ห์กลของปีศาจได้มันก็จะดีมากๆเลยค่ะ”
“เข้าใจหล่ะข้าจะพยายามให้ถึงที่สุดนะ เพราะถึงยังไงมันก็เป็นความต้องการของข้าเองด้วย” ลิงค์เห็นด้วยโดยไม่ลังเล