Almighty Game Designer ใครจะออกแบบเกมได้เทพเท่าผม! - บทที่ 311 ในที่สุดก็ออกแล้ว

บทที่ 311 ในที่สุดก็ออกแล้ว

เฉินโม่กดปุ่มอีกครั้ง แต่มันก็ไร้ประโยชน์!

เห็นได้ชัดว่าภายใต้ผลของ ‘เทพแห่งหายนะประทับร่าง’ ประตูมีความผิดปกติบางอย่างที่ไม่ทราบสาเหตุ และปุ่มเปิดประตูก็ล้มเหลวโดยสิ้นเชิง

เมื่อไม่มีทางเลือกอื่น เฉินโม่จึงหยิบโทรศัพท์มือถือออกจากกระเป๋าและเตรียมโทรหาเฉียนคุน

ส่งผลให้มือของเขาหลุดและโทรศัพท์ล้มลงกับพื้น

“แม่ง!”

โชคดีที่เฉินโม่ตอบสนองอย่างรวดเร็วและหยิบโทรศัพท์ที่เกือบจะล้มลงพื้นขึ้นมา

“ฟู่ ต้องขอบคุณที่กิน Reactive Injection และยาเพิ่มความเร็วมือเข้าไปเยอะ ไม่อย่างนั้นผลที่ตามมาก็คงไม่สามารถจินตนาการได้” เฉินโม่ถอนหายใจยาว

โดยปกติแล้วโทรศัพท์ที่ตกลงมาจากความสูงระดับนี้มีแต่กระจกหน้าจอแตกเท่านั้นและจะไม่มีปัญหาร้ายแรง

อย่างไรก็ตาม ปัจจุบันเฉินโม่ถูก ‘เทพแห่งหายนะประทับร่าง’ ถ้ามันตกลงมาจริงๆ โทรศัพท์ทั้งเครื่องก็อาจจะแตกเป็นชิ้นๆ เฉินโม่ไม่กล้ารับความเสี่ยงนี้

หลังจากสงบสติอารมณ์ลงแล้ว เฉินโม่ก็ถือโทรศัพท์ไว้ในมือแน่นแล้วโทรหาเฉียนคุน

“บี๊บ…สวัสดีครับ หมายเลขที่คุณโทรไม่ว่าง โปรดลองอีกครั้งในภายหลัง Sorry, the number…”

เฉินโม่วางสายโทรศัพท์แล้วโทรอีกครั้ง

เขาโทรไปสามครั้งติดต่อกัน และติดสายทุกรอบ

เฉินโม่ “…”

จากนั้นเขาก็โทรหาคนอื่นๆ แต่พวกเขาก็ยุ่งอยู่หรือไม่ได้รับสาย แม้แต่โทรศัพท์ของแผนกต้อนรับก็ไม่สามารถติดต่อได้

เขาส่งข้อความไปทีละคนแต่ไม่มีใครตอบ

“บ้าเอ๊ย แบบนี้ก็ได้ด้วยเหรอ”

เฉินโม่ทำอะไรไม่ถูก เขามีห้าภารกิจที่ต้องทำให้สำเร็จ และเขาติดอยู่กับภารกิจแรก

เฉินโม่ส่งข้อความในกลุ่มของบริษัท “ใครอยู่ในร้านบ้าง มาช่วยฉันหน่อยสิ!”

ในไม่ช้า ซูจิ่นอวี๋ก็ตอบว่า “มีอะไรหรือเปล่าคะผู้จัดการ”

เฉินโม่ “…คุณช่วยติดต่อกับคนอื่นๆ ในร้านได้ไหม ประตูสตูดิโอของผมพัง และผมก็ถูกขังอยู่ข้างใน”

ซูจิ่นอวี๋ “อุ๊บ”

เฉินโม่ “…”

ซูจิ่นอวี๋ “เฉียนคุนและคนอื่นๆ ยังอยู่ในร้านไม่ใช่เหรอคะ”

เฉินโม่ “ติดต่อไม่ได้ ไม่รู้จะทำยังไง”

ซูจิ่นอวี๋ “ไม่เป็นไรค่ะ ผู้จัดการรอสักครู่ ฉันจะโทรไปถาม”

ไม่เชื่อแล้ว

ถึงซูจิ่นอวี๋จะรู้เรื่องแล้ว แต่เธอไม่สามารถทำอะไรกับมันได้เพราะเธอกลับบ้านไปแล้ว และเป็นไปไม่ได้ที่จะขึ้นรถไฟความเร็วสูงกลับมา

เฉินโม่ตะโกนสุดเสียงว่า “มีใครอยู่ไหม มาช่วยผมหน่อย!”

เขาตะโกนหลายครั้งแต่ไม่มีใครตอบ สตูดิโอของเฉินโม่กันเสียงได้ดีจริงๆ เมื่อปิดประตูกันขโมยแล้วจะไม่ได้ยินเสียงจากภายนอกเลยบราวนี่ออนไลน์

ถ้าคนอื่นกำลังตั้งใจทำงานพวกเขาคงไม่ได้ยินมัน

เฉินโม่สิ้นหวังมาก เห็นได้ชัดว่าสถานะของ ‘เทพแห่งหายนะประทับร่าง’ ได้ปิดกั้นโทรศัพท์มือถือทั้งหมดของผู้ที่อาจช่วยเหลือเขาใน Experience Store โดยตรงและพวกเขาไม่สามารถรับสายใดๆ ได้

เมื่อเห็นว่าภายในเวลายี่สิบนาทีที่จำกัดไว้ได้ผ่านไปห้านาทีแล้ว เฉินโม่ก็ไม่สามารถนั่งนิ่งได้อีกต่อไป

เขาโทรไปหลายรอบแต่ก็ยังไม่มีใครรับสาย!

จู่ๆ เฉินโม่ก็มีความคิด ใช่แล้ว สั่งอาหารมาส่ง! ขอให้เด็กส่งของมาเปิดประตูให้!

เวลาไม่คอยท่า เฉินโม่เปิดแอป ‘กินอะไรดี’ และสั่งชานมหนึ่งแก้วจากร้านชานมที่ใกล้ที่สุด

สักพักก็มีสายจากร้านชานมเข้ามา

“สวัสดีครับ ตอนนี้ที่ร้านยุ่งมาก แถวยาวพอไปถึงถนนสายหลักแล้ว ออเดอร์นี้อาจส่งให้คุณช้าไปยี่สิบนาที คุณสะดวกรอไหมครับ”

เฉินโม่ “…งั้นไม่เป็นไรครับ ขอบคุณ”

นี่มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ย

ร้านชานมดังจนคนเข้าคิวกันเต็มถนนเลยเหรอ ล้อเล่นกันหรือเปล่า นี่เป็นครั้งแรกที่ได้ยินว่าต้องรอยี่สิบนาทีถึงจะชงชานมได้!

มันจะสายเกินไปถ้าจะรอให้มาส่งภายในยี่สิบนาที!

เห็นได้ชัดว่านี่เป็นผลงานของเทพแห่งหายนะประทับร่าง!

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าผลลัพธ์จะเหมือนเดิมถ้าเขาสั่งกลับบ้านจากร้านอื่น!

ในขณะที่เฉินโม่จวนจะสิ้นหวัง ซูจิ่นอวี๋ก็โทรเข้ามา

“ฮัลโหล ผู้จัดการคะ ฉันโทรหาทุกคนแล้ว แต่มันแปลกมากไม่มีใครรับสายเลย แม้แต่โทรศัพท์แผนกต้อนรับ ฉันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากโทรไปที่ร้านข้างๆ ขอให้คุณตาเปิดประตูให้คุณ”

เฉินโม่ดีใจมาก “เยี่ยมมากปลาทอง คุณเก่งที่สุด! ผมจะเพิ่มเงินเดือนให้คุณในปีหน้า! แล้วเมื่อไหร่คุณตาจะมาถึง”

ซูจิ่นอวี๋ “ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เมื่อกี้เขาบอกว่าเขาจะไปทันที ฉันไม่รู้ว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน”

เฉินโม่มีลางสังหรณ์เป็นลางร้าย “เอ่อ ผมจะไม่ถามว่าคุณได้เบอร์โทรศัพท์ร้านข้างๆ มาได้ยังไง แค่อยากถามว่าคุณบอกคุณตาไปว่ายังไงบ้าง”

ซูจิ่นอวี๋พูด “แค่บอกให้เขาเปิดประตูให้คุณ”

เฉินโม่ “…ขอเบอร์โทรศัพท์ร้านข้างๆ หน่อย”

“อ้อ” หลังจากนั้นครู่หนึ่งซูจิ่นอวี๋พูดว่า “ส่งข้อความไปให้แล้วค่ะ”

“โอเค ปลาทองคุณช่วยได้มาก ผมยังมีสิ่งที่ต้องทำ ดังนั้นผมจะวางสายก่อน” เฉินโม่รีบวางสายโทรศัพท์

เมื่อดูเวลา เหลือเวลาเพียงสิบนาที เฉินโม่จึงรีบโทรไปที่ร้านค้า

“ฮัลโหล” เสียงชายชราดังมาจากโทรศัพท์

เฉินโม่คิดในใจว่าอย่างนี้นี่เอง แม้ว่าซูจิ่นอวี๋จะบอกชายชราให้เปิดประตู แต่ในสภาพที่เทพแห่งหายนะประทับร่าง ชายชราจะต้องพบกับอุปสรรคใหม่อย่างแน่นอน เช่น…กลุ่มลูกค้า จู่ๆ ลูกค้ากลุ่มหนึ่งก็มาที่ร้านสะดวกซื้อ

เฉินโม่พูดว่า “สวัสดีครับ ผมเป็นเจ้าของ Experience Store ข้างๆ ผมบังเอิญถูกล็อคอยู่ข้างใน มาช่วยผมด้วย…”

ชายชราพูดว่า “ที่นี่ลูกค้าเยอะมากจนปลีกตัวออกไปไม่ได้ รออีกห้านาทีได้ไหม”

เฉินโม่ “คุณตาครับ มาตอนนี้เลยครับ ผมให้คุณตาห้าร้อยหยวนเลย”

ชายชรารู้สึกขบขัน “คุณมันคนโกหก! เป็นไปได้ยังไงที่คนจะถูกขังอยู่ในห้องของตัวเอง อย่ามาเล่นตลกกันเลย!”

โทรศัพท์ถูกตัดสาย

เฉินโม่ “…แม่ง!”

เฉินโม่พิมพ์บนโทรศัพท์ด้วยความเร็วอันน่าทึ่ง ค้นหาบัญชีแชตของของร้านค้าจากนั้นจึงส่งคำขอเป็นเพื่อน

“คุณตา เร็วเข้า!” เฉินโม่พูดไม่ออกเมื่อเห็นว่าเหลือเวลาเพียงเจ็ดนาทีเท่านั้น

คำขอเป็นเพื่อนได้รับการอนุมัติแล้ว ตามที่คาดไว้ร้านค้าเล็กๆ แบบนี้มักจะต้องสแกนรหัสเพื่อชำระเงิน ดังนั้นบัญชีแชตมักจะแสดงการแจ้งเตือนขึ้นมา ชายชราจึงเพิ่มเข้าไปหลังจากเห็นคำขอเป็นเพื่อน

เฉินโม่โอนเงินห้าร้อยหยวนทันที จากนั้นจึงโทรหาชายชราอีกครั้ง

“ฮัลโหล” ชายชรารับสายอีกครั้ง

เฉินโม่ “คุณตา ผมโอนเงินห้าร้อยหยวนให้คุณแล้ว ช่วยรีบเปิดประตูให้ผมด้วย! ผมไม่ได้โกหกคุณ!”

ชายชราตกตะลึง “เจ้าหนุ่มนั้นน่ะเหรอ โอนเงินมาจริงๆ ด้วย…”

เฉินโม่แทบบ้า “คุณตา ไม่มีเวลาแล้ว รีบหน่อยสิ! มาที่ชั้นสี่ของร้านตอนนี้เลย! ผมจะตายแล้ว!”

ในที่สุดชายชราก็พูดว่า “โอเค รอสักครู่”

หลังจากวางสายแล้ว เฉินโม่ก็กังวลมากจนอยากจะเกาผนัง

หลังจากนั้นประมาณสามนาที ในที่สุดชายชราก็มาถึง เฉินโม่ตะโกนผ่านประตู “คุณตา ทางนี้! รหัสสำหรับประตูรหัสผ่านนี้คือ 14890 รีบหน่อย!”

ขาของชายชราค่อนข้างว่องไว เขามาที่ประตูแล้วป้อนรหัสผ่าน ในที่สุดประตูก็เปิดออก

“ขอบคุณครับ!”

เฉินโม่ไม่มีเวลาพูดอะไรอีก เขาแค่วิ่งไปที่ลิฟต์

………………