Ancient Strengthening Technique เทพอสูร บรรพกาล - บทที่ 1871 - นายน้อยลำดับที่ 2 แห่งตระกูลฮัว

AST
บทที่1871 – นายน้อยลำดับที่ 2 แห่งตระกูลฮัว
”มันเกิดอะไรขึ้น?”ชิงสุ่ยถามด้วยความสงสัย
”เจ้ายังจำตะกูลฮัวได้อีกหรือไม่?”เหลียนหลิงเฟิงจ้องมองชิงสุ่ยด้วยท่าทางที่แปลกไป
”ตระกูลฮัว?อืม ดูเหมือนจะเป็นตระกูลที่ข้าเจอในวันแรกตอนที่ข้ามาที่นี่ เหมือนว่าคฤหาสน์ที่เป็นที่ตั้งของหอคอยจักรพรรดิแห่งนี้เคยเป็นของพวกเขา?”ชิงสุ่ยกล่าวหลังจากรื้อฟื้นความทรงจำ
ชิงสุ่ยไม่เพียงแค่จำได้เขายังจำคนของตระกูลฮัวคนนึงได้เป็นอย่างดี นั่นก็คือนายน้อย 2 ชายหนุ่มใบหน้าหล่อเหลาและสวยงามคล้ายใบหน้าหญิง คนที่ถูกชิงสุ่ยทำให้กลายเป็นคนพิการ จนตอนนี้ชิงสุ่ยก็นึกภาพไม่ออกว่าเขายังมีชีวิตอยู่หรือไม่　　”ใช่แล้วล่ะตระกูลฮัวเริ่มขยายอำนาจอีกครั้ง โดยเฉพาะนายน้อยที่ 2 แห่งตระกูลฮัว หลังจากที่เขากลายเป็นคนพิการ เขาก็ฟันฝ่าอุปสรรคจนบังเอิญไปเจอกับเหตุการณ์โชคดีเข้า มันทำให้เขาสามารถฝึกฝนจนระดับพลังก้าวขึ้นสู่ระดับสูงส่งอย่างไม่น่าเชื่อ นอกจากยังมีใครบางคนภายในมหาจักรวรรดิราชันย์ปราชญ์คอยให้ท้ายยิ่งทำให้สถานะของนายน้อยที่ 2 สูงมากยิ่งไปกว่าเดิม”หลังจากที่เหลียนหลิงเฟิงกล่าวจบ เขาก็แสดงสีหน้าแปลกประหลาด
ย้อนกลับไปในตอนนั้นมีเพียงผู้คนที่หยิบมือที่รู้ว่านายน้อยที่ 2 ได้กลายเป็นคนพิการเพราะชิงสุ่ย แต่การกระทำของเขายังคงเหมือนเดิม เขายังคงฉกฉวยหญิงสาวจากคนอื่นเป็นบางครั้งบางคราวเหมือนที่เคยทำ
”ว่าแต่เจ้าทำอะไรกับมันรึ?ข้าได้ยินมาว่าเจ้าเป็นคนทำให้การบ่มเพาะของมันพิการ ในตอนนี้ ไม่เพียงแต่มันจะแสดงท่าทางเหมือนผู้หญิง มันยังแสดงพฤติกรรมแปลกประหลาดด้วยการสวมชุดยาวสีแดงโลหิตตลอดเวลา ถ้าหากมีคนไม่รู้จักมาเห็น เขาต้องคิดว่านายน้อยฮัวคนนี้เป็นผู้หญิงอย่างแน่นอน”หยินต่งกล่าว
”ย้อนกลับไปในตอนนั้นตอนที่ข้าทำให้มันกลายเป็นคนพิการฝึกพลังไม่ได้ข้ายังทำให้ความเป็นชายของมันพิการไปด้วย”ชิงสุ่ยตอบกลับอย่างเชื่องช้า
หญิงสาวจำนวนมากที่ยืนอยู่ด้านข้างเมื่อได้ยินคำพูดของชิงสุ่ย พวกเธอเกือบจะสำลักในสิ่งที่ได้ยิน
”เจ้านี่มันชั่วช้าจริงๆตอนแรกข้าก็สงสัยว่าทำไมอารมณ์ของนายน้อยที่สองคนนั้นถึงแปลกประหลาด และเจ้าคิดเจ้าแค้น ที่แท้มันเป็นเพราะเจ้านี้เอง”
”ข้าเป็นคนทำให้ตันเถียนของมันพิการแต่ในเมื่อมันสามารถกลับมาฝึกฝนพลังได้ ก็หมายความว่ามันจะต้องเจอใครบางคนที่เก่งกาจหรือไม่ก็เจอตัวยาสวรรค์ที่มีผลในการรักษาตันเถียนสูง”ชิงสุ่ยกล่าวด้วยความสงสัย　　”ดูเหมือนจุดตันเถียนของมันจะฟื้นฟูสภาพจริงอย่างที่เจ้าว่าที่สำคัญความสามารถของมันก็เพิ่มพูนขึ้นจนไปถึงระดับสวรรค์ ข้าคิดว่าอีกไม่นาน ส่วนต่างๆที่เคยพิการก็น่าจะฟื้นฟูกลับคืนมาได้อย่างสมบูรณ์!!” เหลียนหลิงเฟิงกล่าว
”เอาล่ะเราอย่าไปพูดเรื่องอดีตเลย ว่าแต่สิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ ที่หอคอยจักรพรรดิของเรากำลังจะปิดตัวลงเพราะนายน้อยฮัวคนนั้นเพียงคนเดียวอย่างนั้นเหรอ?”ชิงสุ่ยรู้สึกประหลาดใจในสิ่งที่เกิดขึ้น
”ด้วยความสามารถของเขาเพียงคนเดียวก็สามารถฆ่าทุกคนที่นี่ได้ แต่ที่เขายังปล่อยให้พวกเราอยู่รอดก็เพื่อรอเจ้ากลับมา เขาต้องการให้เจ้า เห็นพวกเราทุกข์ทรมานจนตายด้วยตัวเอง นอกจากนี้เขายังบอกอีกว่าเขาจะไม่มีทางปล่อยใครให้รอดไปได้”เหลียนหลิงเฟิงกล่าว
”พวกเจ้ารวมกำลังกันแล้วยังเอาชนะมันไม่ได้….ดูเหมือนว่ามันจะแข็งแกร่งขึ้นจริงๆ”　　”ชิงสุ่ยเจ้าอย่าได้ประมาท มันแข็งแกร่งจริงๆแต่ท่าทางทักษะการต่อสู้ของมันก็เป็นทักษะที่แปลกประหลาด อาวุธของมันคือกรงเล็บสีเลือด แม้ขนาดจะไม่ใหญ่แต่กลับทำลายทุกสิ่งทุกอย่างได้อย่างง่ายดาย แม้แต่ทักษะของข้ากับเหลียนหลิงเฟิงก็ไม่อาจรับมือได้”หยินต่งกล่าวต่ออย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นท่าทางของชิงสุ่ย
จากคำพูดของหยินต่งเห็นได้ชัดเลยว่าทั้งสองคนไม่อาจรับมือกรงเล็บนั้นได้ และเมื่อบวกกับท่าทางการแสดงออกดูเหมือนทั้งสองคนไม่ใช่คู่มือของนายน้อย 2 แห่งตระกูลฮัวเลยแม้แต่น้อย อะไรถึงทำให้คนพิการพัฒนามาถึงระดับนี้ได้? แล้วพลังที่แท้จริงของเขามีมากเพียงใด?
โฮกกกกกก!!
เสียงนกร้องดังขึ้นจากแดนไกลเสียงของมันคล้ายกับเสียงนกวิหคเพลิง “ดูเหมือนมันกำลังจับตามองพวกเราอยู่”
ชิงสุ่ยไม่เคยคิดเลยว่าพวกมันจะมาเร็วขนาดนี้มันคงเป็นเพราะความเกลียดชังที่นายน้อยสองมีต่อเขา เมื่อได้รับพลังที่ยิ่งใหญ่ การปลดปล่อยความเกลียดชังในใจยอมมาเป็นอันดับแรก
ในอดีตนายน้อยที่2 แห่งตระกูลฮัวเคยเป็นที่อิจฉาของใครหลายคนจนกระทั่งเขาสูญเสียความเป็นลูกผู้ชายไป สำหรับคนที่มียศฐาบรรดาศักดิ์การสูญเสียความเป็นลูกผู้ชายไม่ต่างอะไรจากความตาย หญิงสาวรอบกายเริ่มตีตัวห่าง เพราะไม่อาจตอบสนองความใคร่ สุดท้ายความอยากตายที่สั่งสมก็กลายเป็นความทุกข์ทรมานที่เปลี่ยนแปลงจิตใจคน
เมื่ออีกฝ่ายใกล้เข้ามาเรื่อยๆชิงสุ่ยก็เริ่มมองเห็นนกขนาดใหญ่คล้ายกับวิหคเพลิงแต่ดูน่าเกรงขามกว่า หากพิจารณาให้ดีจะมีลักษณะคล้ายคลึงกับมังกรบางส่วน นี่คงเป็นสัตว์อสูรมังกรวิหคเพลิงเมฆาสายพันธุ์หายาก มันคือสายพันธุ์ที่ผสานระหว่างวิหคเพลิงและมังกรในตำนานได้อย่างลงตัว　　ดวงตาของชิงสุ่ยกำลังจับจ้องไปที่คนผู้ซึ่งยืนโดดเด่นอยู่บนอสูรที่น่าเกรงขามเขามีรูปลักษณ์สูงใบหน้าเรียว เส้นผมมัดปม สวมชุดคลุมยาวสีแดง แสดงให้เห็นถึงความงดงามชั้นสูง ถ้าหากไม่เคยเห็นมาก่อน ชิงสุ่ยคงคิดว่าเขาเป็นเด็กผู้หญิงไม่ใช่ผู้ชาย
ภาพลักษณ์ของนายน้อยลำดับที่2 แห่งตระกูลฮัวเปลี่ยนแปลงดูใหม่ทั้งหมด แต่ความโกรธแค้นที่อยู่ในสายตายังคงเหมือนเดิม
”ข้ารอวันนี้มาแสนนานหวังว่าเจ้าจะไม่ทำให้ข้าเสียใจ?”เสียงที่ดูอ้อนแอ่นอ่อนแอดังออกจากปากชายคนนั้น
ชิงสุ่ยยิ้ม”รอคอยวันนี้? ว่าแต่เจ้าเป็นใครกัน?”
AST บทที่ 1872 – ช่วยรักษาอาการบาดเจ็บของข้า? ผู้สืบทอดกระบี่พิกลพิการ
บทที่1872 – ช่วยรักษาอาการบาดเจ็บของข้า? ผู้สืบทอดกระบี่พิกลพิการ
”อดีตเจ้าของสถานที่แห่งนี้เจ้ายังจำตระกูลฮัวได้หรือไม่?”นายน้อยที่ 2 จ้องมองหอคอยจักรพรรดิก่อนจะเหลือบตามองชิงสุ่ย
”ตระกูลฮัว?ช่างน่าประทับใจ แล้วเจ้ามาที่นี่ด้วยเหตุใด? หรือว่าต้องการการรักษา?”ชิงสุ่ยถามต่อ
”แม้ในอดีตสิ่งที่ข้าทำจะเป็นสิ่งที่ผิดข้าก็คงต้องยอมรับและขอโทษ แต่การที่จะเจ้าทำให้ข้าพิการ มันนำมาสู่สถานะปัจจุบันของข้า ตอนนั้นเจ้าเคยถามว่าอะไรจำได้หรือไม่ เจ้าบอกว่าข้าไม่ใช่คู่มือของเจ้า มันคงเป็นเพราะตระกูลฮัวสู้เจ้าไม่ได้สินะ? เจ้าจึงไม่ยอมรับวิธีการของตระกูลฮัว เจ้าจึงจะทำการเลวร้ายกับข้า”นายน้อยที่ 2 จ้องมองชิงสุ่ยด้วยความเกลียดชัง แต่ไม่ลงมือสังหารเพราะถ้าหากชิงสุ่ยตาย เขาจะบ่นให้ใครฟัง
ตอนนี้นายน้อยที่2 แห่งตระกูลฮัวได้รับพรเป็นพลังอันมหาศาลและพร้อมที่จะแก้แค้น ที่สำคัญเขายังทีมหาจักรวรรดิราชันย์ปราชญ์คอยสนับสนุนให้ท้าย ฉะนั้นเวลาแห่งการแก้แค้นก็มาถึง เขาจะทำให้ศัตรูคู่อาฆาตรู้สึกผิดและตายไปท่ามกลางความสิ้นหวัง
ชิงสุ่ยตะลึงในคำพูดที่ได้ยินตลอดเวลาที่ผ่านมา การทำลายความเป็นลูกผู้ชายของชายที่อยู่เบื้องหน้าเลวร้ายยิ่งกว่าการฆ่าให้ตาย ย้อนกลับไป เขาไม่ได้ตระหนักเรื่องราวทั้งหมดให้ดี เขาปล่อยให้ความโกรธครอบงำและกระทำสิ่งเลวร้ายกับฝ่ายตรงข้าม แต่ทว่าขยะตัวนี้ก็เลยทำสิ่งเลวร้ายกับหญิงสาวไร้เดียงสานับไม่ถ้วน ชิงสุ่ยจึงตัดสินใจให้นายน้อยที่ 2 แห่งตระกูลฮัวได้รับการลงโทษโดยการทำลายความเป็นชายและทำให้พิการ
หลายสิ่งหลายอย่างไม่มีถูกไม่มีผิดทุกอย่างล้วนขึ้นอยู่กับความสามารถของตน ผู้ที่แข็งแกร่งจะได้รับความเคารพและเป็นผู้ตัดสินกฎแห่งชะตากรรม ไม่ว่าจะเป็นประวัติศาสตร์ในโลกใบก่อนโลกใบใหม่ ผู้มีอำนาจมากยืนอยู่เหนือผู้คน แต่สำหรับผู้ที่อยู่ในระดับเดียวกัน ผู้ชนะเท่านั้นที่จะได้รับการเคารพและชี้ถูกชี้ผิด ไม่มีใครต้องการคุยกับคนพ่ายแพ้
โลกใบนี้เต็มไปด้วยทักษะการต่อสู้ผู้ฝึกตน ผู้คนที่ร่ำรวย จึงได้รับความเคารพมากกว่าโลกใบก่อน
เวลาผ่านไปอย่างยาวนานในที่สุดนายน้อยที่ 2 แห่งตระกูลฮัวก็ได้ก้าวผ่านความทุกข์ทรมานเหนือระดับความอดทนของมนุษย์ไปได้ ชิงสุ่ยคิดมากอยู่พักใหญ่ก่อนจะเงยหน้าขึ้น ” ดูเหมือนความเกลียดชังที่เจ้ามีต่อข้าจะหยั่งรากฝังลึกลงไปในจิตใจ เดี๋ยวข้าจะรักษาร่างกายให้เจ้าเองแล้วเราค่อยมาตัดสินกันตอนหลัง นี่ถือเป็นคำขอบคุณและการชดเชยแม้เพียงเล็กน้อย แต่ก็ชดเชยที่เจ้าไม่กระทำการเลวร้ายต่อเพื่อนๆของข้า”
คำพูดของชิงสุ่ยเขย่าหัวใจของนายน้อยที่2 แห่งตระกูลฮัว ความเกลียดชังของเขากินเวลามากกว่า 10 ปี…..ในทุกๆวันชีวิตของเขาจมอยู่กับความมืดมิด อารมณ์ความรู้สึกผันแปรไปด้วยความผิดแปลก เขาไม่ไว้ใจในตัวพวกพ้อง เกือบทุกวันเขาแทบไม่พูดไม่จา นอนอยู่ในมุมมืดทุกคืนวัน และใช้เวลาเกือบทั้งหมดในการฝึกฝน
เหตุผลที่แท้จริงที่เขาเลือกแต่งตัวเหมือนกับผู้หญิงก็เพื่อให้คนรอบข้างรับรู้ได้ว่าตอนนี้เขามีอารมณ์ที่ผิดแปลกเกินมนุษย์ปกติแล้วเขาก็ใช้มันในการยืนหยัดต่อสู้กับความจริง เช่นเดียวกับการใช้มันเป็นเครื่องย้ำเตือนให้เขาไม่ลืมเลือนความเกลียดชังที่เคยมี…….
”ทำไมถึงแสดงสีหน้าเช่นนั้น?หรือว่าเจ้าไม่ยอมรับ ไม่เชื่อในสิ่งที่ข้าจะทำอย่างนั้นรึ?”ชิงสุ่ยมองดูนายน้อยที่ 2 แห่งตระกูลฮัวผู้ซึ่งกำลังยืนนิ่งเงียบๆ
”ขอให้วันนี้ข้าจะต้องพังพินาศไปพร้อมกับเจ้าข้าก็พึงพอใจและถือเป็นการได้รับอิสรภาพไปในตัว วันนี้ข้าไม่มีทางหวาดกลัวเจ้าและไม่สนใจความตายที่ได้รับ เส้นทางแห่งความตายมันไร้จุดสิ้นสุด ถ้าหากจะตาย ตายด้วยเงื้อมมือของเจ้าก็ถือว่าสมควร”
ชิงสุ่ยรับรู้ถึงความหนาวเหน็บที่ส่งตรงมาถึงเขาแต่เขาก็อดชื่นชมการเปลี่ยนแปลงของนายน้อยที่ 2 ไม่ได้ ภายใต้ความชื่นชมเขากลับรู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก
”เจ้าเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ”ชิงสุ่ยยิ้มขณะกล่าว
”ทุกคนย่อมเปลี่ยนแปลงไปหลังจากเผชิญเรื่องราวร้ายๆไปธรรมดา”นายน้อยที่2 กล่าวด้วยความสงบ
ต่อให้ชิงสุ่ยได้รักษานายน้อยที่2 แห่งตระกูลฮัว เขาก็ไม่ได้รับรู้ถึงความสุข สิ่งที่เกิดขึ้นเบื้องหน้าเป็นสิ่งที่ทำให้เขารู้สึกหนักใจ ถึงจะแก้ไขปัญหาได้ ดูเหมือนนายน้อยที่ 2 ก็คงไม่พอใจ ใครจะไปเชื่อว่าคนที่จะรักษาเขาคือชิงสุ่ย?
ความโกรธที่นายน้อยสองแสดงออกมาคงเป็นเพราะความไม่คุ้นเคยกับการเป็นอยู่ในชีวิตปัจจุบัน
เขาไม่เคยรู้สึกสงบสิ่งที่ทำได้คงเป็นเพียงแค่ความอดทน ในเมื่อร่างกายยังเป็นเช่นนี้มันก็คงไม่มีทางมีความสุข ความหมายในสิ่งที่เขากล่าวไปสอดแทรกสิ่งที่แสดงความหมายว่า ต่อให้ชิงสุ่ยจะเล่นแง่เสแสร้งทำเป็นรักษา และลอบสังหารเขา เขาก็ยอมรับมันได้เช่นกัน แต่สิ่งที่เขาต้องการคือการปลดปล่อยความทุกข์
ตัวของนายน้อยสองได้ตะเวนตามหาหมอและนักปรุงยามากมายสุดท้ายสิ่งที่เขาได้รับคือความผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนความหวังพังทลายสูญสิ้นหายไป เมื่อก่อนเขาอาจโชคดีที่เผชิญโชคได้รับศาสตราวุธผู้สืบทอดกระบี่พิกลพิการ มันคือสิ่งที่ทำให้ผู้พิการฝึกฝนได้จะสำเร็จ
ภายใต้สิ่งที่ได้รับยังมียาฟื้นฟูชีวิตที่ช่วยให้จุดตันเถียนของร่างกายกลับมามีชีวิตใหม่อีกครั้ง แต่โชคร้ายที่ข้อบกพร่องภายนอกไม่สามารถเรียกคืนกลับมาได้　　ดังนั้นยาเม็ดที่เขาได้รับจึงทำให้เขากลับคืนสู่พลังเป็นมนุษย์แต่ร่างกายส่วนล่างยังคงสภาพพิการเหมือนเดิม เมื่อได้ยินคำพูดของชิงสุ่ยที่บอกจะช่วยรักษา หัวใจของเขาก็ไปอาจสงบ ทุกคนรู้ดีถึงความสามารถในการรักษาอันแข็งแกร่งของหมอเทวดาอย่างชิงสุ่ย ฉะนั้นชิงสุ่ยก็เปรียบเสมือนความหวังเดียวความหวังสุดท้ายที่อยู่ภายใต้แสงริบหรี่