Ancient Strengthening Technique เทพอสูร บรรพกาล - บทที่ 2064 – ร้อยดอกไม้คุ้มกาย พลังสะท้อนวกวน

บทที่ 2064 – ร้อยดอกไม้คุ้มกาย พลังสะท้อนวกวน
　　ชิงสุ่ยคือสารคุยกับสัตว์อสูรสยบมังกร จากการพูดคุยมันทำให้ชิงสุ่ยตกใจอย่างมาก เขาถามอสูรสยบมังกรว่ามันสามารถทำลายกายจิตได้หรือไม่ แต่ด้วยความกลัวว่าอสูรสยบมังกรจะไม่รู้ว่าเขาหมายถึงอะไร เขาจึงถามปีศาจดอกไม้แทน
　　และคำตอบที่เขาได้รับคือ เขาเกลียวทองบนหัวอสูรสยบมังกรสามารถทำลายทุกสิ่งอย่าง เมื่อเขาแทงทะลุสร้างศัตรู พลังลึกลับจะปรากฏขึ้นจากภายในตัวอสูรสยบมังกร จากนั้นก็ทำลายล้างศัตรู แม้ว่าจะเป็นร่างจำแลงจิตก็ตาม
　　ชิงสุ่ยตกใจอย่างมากที่สุดที่ได้ยินคำตอบนั้น เขาที่แหลมคมของอสูรสยบมังกรมีพลังรุนแรงยิ่งกว่าฟันของมัน เขาไม่คิดเลยว่าเขาเกลียวทองจะมีพลังมากขนาดนี้
　　เฉินหวงเองก็ประหลาดใจกับพลังอันแสนน่ากลัวของอสูรสยบมังกร เธอเองก็ไม่ได้คิดว่ามันจะแข็งแกร่งถึงขั้นนี้ ใครจะไปคิดว่าสัตว์อสูรตัวเล็กๆ ที่อาศัยความเร็วในการต่อสู้ จะครอบครองเขาและฟันที่คมกริบ
　　พลังหลักของอสูรสยบมังกรแน่นอนว่าคือความเร็ว ตราบใดที่ความเร็วของมันเหนือกว่าศัตรู ศัตรูก็จะตกอยู่ในที่นั่งลำบาก เมื่อศัตรูไม่สามารถหลบการโจมตีของมันได้ ความตายก็จะเป็นสิ่งเดียวที่เหลืออยู่ ตัวอย่างที่เห็นเด่นชัด ก็คืออสูรบุปผชาติตัวก่อนหน้า ความเร็วที่แตกต่างกัน มันทำให้ภายในไม่กี่วินาที อสูรสยบมังกรก็สร้างรูขนาดใหญ่เท่าตัววัว ทั่วทั้งร่างอสูรบุปผชาติ
　　ร้อยดอกไม้คุ้มกาย!!
　　ทันใดนั้นดอกไม้ที่สดใสก็ลอยอยู่ทั่วพื้นที่ 10 เมตรรอบรอบตัวปีศาจดอกไม้ หากจ้องมองอย่างละเอียดพบว่ากลีบดอกไม้กำลังหมุนวนรอบตัวเอง แต่ถ้าหากมองผ่านๆจะแทบไม่เห็นความแตกต่าง เพราะการเคลื่อนไหวของมันช้ากว่าหอยทาก 10 เท่า　　“ใครจะไปคิดว่าเจ้าครอบครองสัตว์อสูร……”ปีศาจดอกไม้จ้องมองชิงสุ่ยด้วยอารมณ์ตกใจที่ยังคงค้าง
　　ปีศาจดอกไม้ที่ตอนแรกรู้สึกหวาดกลัว เริ่มร่ายรำด้วยร่างกายอันแสนสง่างาม ชิงสุ่ยรู้สึกได้ทันใดว่าการจะฝ่าพายุดอกไม้ที่เกิดขึ้นรอบตัวปีศาจดอกไม้ครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายแน่
　　ชิงสุ่ยปลดปล่อยกระบวนท่าฝ่ามือกระชากมังกรอีกครั้ง ฝ่ามือมังกรสีทองคำที่มีความแม่นยำมาก จู่ๆก็สูญสลายหายไป ราวกับจมลงสู่เบื้องลึกมหาสมุทร
　　“ฮ่าฮ่าฮ่า เจ้าไม่คิดว่า ค่ายกลพายุดอกไม้ที่ข้าสร้างขึ้นยอดเยี่ยมยิ่งใหญ่บ้างเลยรึ? ถ้าหากเจ้าพยายามจะฝ่าเข้ามา เจ้าก็จะถูกขับไล่กลับไป แม้ว่าเจ้าจะฝ่ามันเข้ามาได้สำเร็จ คลื่นพายุที่อยู่ข้างในก็จะบีบคอเจ้าจนตาย”ปีศาจดอกไม้กล่าวด้วยน้ำเสียงเย่อหยิ่ง
　　“ข้าสามารถรอจนกว่าท่านจะหมดแรงเมื่อถึงตอนนั้น พายุดอกไม้รอบตัวท่านก็คงจะหายไป ซึ่งมันก็คงไม่สายที่จะฆ่าท่าน”ชิงสุ่ยจ้องมองพายุดอกไม้ที่เกิดขึ้นรอบตัวเขา
　　“ฮ่าฮ่าฮ่า ข้าลืมบอกไปอย่างนึง การควบคุมพายุดอกไม้เหล่านี้เป็นเหมือนกับสัญชาตญาณที่ 2 ของข้า มันเหมือนกับข้าขยับแขนขา แน่นอนว่าข้าไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อยในการใช้มัน เหตุผลเดียวที่ข้าไม่ใช้งานมาตลอดเวลาก็เพราะความรู้สึกไม่สบายใจหลังจากใช้ทักษะนี้ ท้ายที่สุดแล้ว เมื่อข้าหยุดทักษะ ทุกอย่างที่อยู่รอบกายจะถูกทำลาย ข้าจึงเก็บเอาไว้ใช้ในยามต่อสู้”ปีศาจดอกไม้กล่าวด้วยรอยยิ้มอันแสนสุขพร้อมกับความเย่อหยิ่งที่ไม่อาจพรรณนาได้
　　ชิงสุ่ยรู้สึกอึดอัด เขาได้ลองพยายามโจมตีเธอ แต่ก็ไม่อาจทำลายค่ายกลพายุดอกไม้ ถ้าหากเขาทำลายมัน อสูรสยบมังกรก็ไม่สามารถใช้เขาทำร้ายเธอได้เช่นกัน สุดท้าย ชิงสุ่ยก็คงได้แต่รอความพ่ายแพ้
　　“ที่รัก มันถึงเวลาแล้วที่ข้าจะได้แสดงกระบวนท่า ฮ่าฮ่าฮ่า”
　　ปีศาจดอกไม้ใช้ดาบดอกไม้ในมือพุ่งเข้าหาชิงสุ่ยพร้อมค่ายกลพายุดอกไม้
　　ดอกไม้ลึกลับแต่ละชนิดมีพลังที่แตกต่างกัน ชิงสุ่ยพยายามจ้องมองค่ายกล แต่ก็มองไม่เห็นวิธีการทำลายค่ายกลนี้
　　ครึ้นนนน!!
　　เพียงแค่ฟาดฟันดาบ 2 ครั้ง ปีศาจดอกไม้ก็เป่าชิงสุ่ยและภูเขา 9 เทวาให้ปลิวลอยไปทันที อย่างไรก็ตามเธอเองก็ไม่สามารถทำร้ายชิงสุ่ยได้ ในช่วงเวลานั้น ชิงสุ่ยเขาเปิดใช้ทักษะเบิกเนตรสวรรค์
　　ความเร็วในการเคลื่อนที่ของปีศาจดอกไม้ลดลงอย่างฉับพลัน เพราะเหตุนี้ ชิงสุ่ยจึงสามารถหลบหลีกการโจมตีทุกกระบวนท่าได้ง่ายเหมือนปอกกล้วย น่าเสียดายที่เขาเองก็ไม่อาจโจมตีปีศาจดอกไม้ได้ สายด้วยทักษะเบิกเนตรสวรรค์ที่เปิดใช้อย่างฉับพลัน มาทำให้เขาสังเกตเห็นบางอย่างที่เขามองไม่เห็นมาก่อน　　ดอกไม้ทั้งหมดกำลังสั่นสะเทือนด้วยความเร็วที่น่ากลัว พวกมันสั่นสะเทือนเร็วมากจนเกือบจะเหมือนนิ่ง และแรงสั่นสะเทือนที่เกิดขึ้นก่อสร้างพันธะเชื่อมโยงแต่ละดอกเข้าด้วยกัน ชิงสุ่ยเริ่มรู้แล้วว่ามันคือพลังประเภทใด
　　มันก็คือพลังแห่งเสียงสะท้อน พลังที่สร้างรูปลักษณ์คลื่นวกวร สะท้อนก้องกังวาล!!
　　พลังคลื่นสะท้อน!!
　　ในชาติที่แล้ว เพียงแค่แรงกระทืบของม้าหลายๆตัวรวมกันก็มากพอจะสร้างคลื่นสะท้อนที่ทำให้สะพานหักได้
　　ปีศาจดอกไม้เริ่มรู้สึกเสียใจที่เปิดศึกต่อสู้ในครั้งนี้ ใช้ที่อยู่ตรงหน้าครอบครองพลังป้องกันที่น่ากลัวระดับนี้ได้อย่างไร?…..เธอไม่อาจทำให้เขาบาดเจ็บได้ หากยังเป็นเช่นนี้ ผลลัพธ์ก็คงไม่มีใครรู้แพ้รู้ชนะ ยิ่งเธอนึกถึงเธอก็ยิ่งโกรธและรำคาญ ในขณะที่หัวของเธอเต็มไปด้วยความโกรธ ชิงสุ่ยก็ตระหนักได้ว่าพายุดอกไม้มันเริ่มไม่มั่นคง　　ภายใต้ทักษะเบิกเนตรสวรรค์ ชิงสุ่ยรีบปลดปล่อยจิตวิญญาณมังกรเก้าหยาง
　　ปังงง!!
　　ชิ้นส่วนดอกไม้ส่วนหนึ่งแต่ออกเป็นเศษเล็กเศษน้อย
　　ร่างกายของชิงสุ่ยถูกผลักกลับมาจากแรงกระแทก แต่ในขณะที่เขาถูกผลักกลับ เขาก็พยายามรู้สึกถึงพลังที่เขย่าร่างกายของเขา และแล้วดวงตาของเขาก็ส่องประกาย การรับรู้ปราณจิตของเขาเริ่มว่องไวขึ้น ด้วยการช่วยเหลือของเต๋าแห่งสวรรค์ เขาถึงเริ่มตรวจจับความถี่ของพายุดอกไม้ได้
　　อย่างไรก็ตาม เขาก็สัมผัสได้เพียงแค่ส่วนหนึ่ง แต่มันก็มากพอ
　　ในขณะที่ชิงสุ่ยพยายามหลีกเลี่ยงดอกไม้ เขาก็กระแทกพวกมันเป็นบางครั้ง ซึ่งส่งผลให้ดอกไม้ที่เขากระแทกแตกสลาย ปีศาจดอกไม้เริ่มกลัวมากขึ้นเมื่อเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด เธออ่อนล้าด้วยความกลัว พายุดอกไม้ก็ยิ่งสั่นคลอน　　เมื่อไม่อาจรักษาความเสถียรภาพของพลัง ความถี่คลื่นก็ลดลง ชิงสุ่ยอาศัยช่องว่างที่เกิดขึ้นเร่งเผด็จศึก ในไม่กี่อึดใจ ดอกไม้หลายร้อยดอกของค่ายกลก็ถูกทำลาย
　　ปีศาจดอกไม้สูญสิ้นความเยือกเย็น จนจมอยู่กับความกลัว และแล้วฝ่ามือกระชากมังกรของชิงสุ่ยก็ทะลวงผ่านชั้นพายุดอกไม้ปะทะเข้าที่หน้าปีศาจดอกไม้
　　ปังงง!!