Ancient Strengthening Technique เทพอสูร บรรพกาล - บทที่ 1794 - ความปรารถนาของหยวนซู

AST
บทที่1794 – ความปรารถนาของหยวนซู
อี่หวงกู่หวู๋แสดงความประหลาดใจที่พลังของตัวเองเปลี่ยนแปลงไปมากมายขนาดนี้ เธอมองดูชิงสุ่ยด้วยสายตาที่เป็นไปด้วยความไม่เชื่อ
เธอรู้สึกยินดีอย่างมากถึงขั้นกระโดดกอดคอชิงสุ่ยแน่นอนว่าสายตาทุกคนต่างก็จะต้องมาที่เธอเช่นกัน ซึ่งมันทำให้เธอรู้สึกเขินอายอย่างมาก
เมื่อเปรียบเทียบกับหญิงสาวคนอื่นแล้วอี่หวง กู่หวู๋มีบุคลิกที่ห้าวหาญ สำหรับเธอแล้ว เธอสามารถแยกแยะระหว่างความรัก หน้าที่ และความเกลียดชังออกมาได้อย่างชัดเจน นอกเหนือจากคุณสมบัติเหล่านี้แล้วเธอยังเป็นผู้หญิงที่ทรงเสน่ห์และมีความดึงดูดอย่างมาก ร่างกายของเธอแสดงกลิ่นอายที่เข้มข้นเหมือนกับหญิงสาวในชนชั้นขุนนาง　　สำหรับคนตระกูลชิงเธอคอยระมัดระวังดูแลปกป้องตระกูลชิงโดยให้ความสำคัญเป็นอันดับ 1 นอกเหนือจากนั้นเธอเองก็ใช้เวลาอีกบางส่วนในการช่วยเหลือพัฒนาเด็กรุ่นเยาว์ของตระกูลชิง
ฉะนั้นเธอจึงเข้ากันได้ดีกับชิงอี้และแม่ของชิงสุ่ยก็คอยดูแลเธอเป็นเหมือนทุกสิ่งทุกอย่าง อี่หวง กู่หวู๋ยอมทำทุกวิถีทางเพื่อปกป้องตะกูลชิง ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นถ้าหากที่นี่ยังเป็นที่ของชิงสุ่ย เธอจะไม่ยอมให้มีอะไรเกิดขึ้นที่นี่เด็ดขาด
เมื่อชิงสุ่ยสังเกตเห็นแววตาของถานท่าย หยวนที่มองกลับมาที่เขา เขาก็มองเธอกลับไปด้วยรอยยิ้ม ” เมื่อคืนที่ผ่านมาดีสำหรับเจ้าหรือไม่?”
คำพูดของชิงสุ่ยทำให้เธอเขินอายเป็นอย่างมาก”มีคนตั้งมากมายอยู่แถวนี้ เจ้ากล้าพูดเรื่องนี้ได้อย่างไร”
”การให้กำเนิดมนุษย์เป็นเรื่องที่ทุกคนต้องปฏิบัติเจ้าจะคิดมากไปทำไม เจ้าไม่เห็นหรือว่าคนบนโลกนี้ทำเช่นเดียวกับข้าแทบทุกวัน”ชิงสุ่ยจ้องมองถานท่าย หยวนด้วยสายตาจริงจัง
”เจ้าคนชั่วข้าจะไม่ฟังสิ่งที่เจ้าพูด”ถานท่าย หยวนหมดความคิดที่จะจัดการกับชายคนนี้ เธอตะโกนกลับมาด้วยใบหน้าแดงก่ำ
โชคดีที่บริเวณโดยรอบล้วนแล้วแต่เป็นหญิงสาวของชิงสุ่ย
”ใช่แล้วละน้องหยวนเอ๋อ เจ้าจะไปฟังคำพูดของชายคนนั้น ชายคนนั้นพยายามจะทำให้เจ้าเขินอาย” อี่หวง กู่หวู๋กล่าวพร้อมกับรอยยิ้ม
ถานท่ายหยวนใบหน้าแดงก่ำขณะที่เธอกลอกตาไปมาและกล่าวว่า “ชายหนุ่มใจร้ายคนนั้นยังเล่าเรื่องราวทุกอย่างทุกท่วงท่าที่เขาทำกับท่านพี่กู่หวู๋อีกด้วย…..”
อี่หวงกู่หวู๋จ้องมองไปที่ชิงสุ่ยก่อนจะแสดงสีหน้าเขินอายและกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจว่า”เจ้าคนร้าย เจ้ากล้าพูดเรื่องนี้โดยไม่ละอายแก่ใจเลยอย่างนั้นรึ”　　ชิงสุ่ยถึงกับลูบหน้าผาก”สาวน้อย เจ้าโง่เกินไปจนโดนเธอหลอก เหตุใดเจ้าถึงเชื่อคนง่าย”
”ฉะนั้นเจ้าจะต้องถูกข้าทำโทษ……คืนนี้จะต้องมาหาข้าชดใช้ในสิ่งที่เจ้าสมควรโดน”
หลังจากกล่าวด้วยคำพูดที่ดูเป็นธรรมชาติเขาเอื้อมมือออกไปสัมผัสหน้าอกของเธอและรีบออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว
…………………………
ในขณะที่ชิงสุ่ยเดินออกมาที่ลานกว้างหน้าบ้านเขาก็ได้พบกับหยวนสู่ที่กำลังเดินเข้ามาเช่นกันเขาจึงตรงเข้าไปจับมือเธอแล้วพาเดินออกไปข้างนอก ซึ่งตอนนี้ก็ใกล้เวลาเที่ยงเข้ามาทุกที
หยวนสู่ไม่ตอบสนองมากนักเธอทำเพียงแค่ยิ้มและปล่อยให้เขาจับมือเธอตามที่เขาพอใจ และเธอก็ไม่ได้พยายามพูดอะไรเลยนอกจากเดินตามชิงสุ่ยไป
”เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง”ชิงสุ่ยกล่าวถามขณะเดินเล่นตอนที่เขากลับมาเป็นครั้งแรกเขาทักทายโดยการโอบกอดเธอ แต่ดูเหมือนว่าภารกิจของเขานั้นมีมากมายจนไม่อาจแบ่งเวลาไปใช้อยู่กับเธอได้
”ข้าสบายดีแล้วก็ไม่นึกว่าเจ้าจะกลับมา”หยวนสู่ยิ้มขณะมองดูชิงสุ่ย ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยจิตวิญญาณอันแสนดึงดูด ผิวเรียบเนียนของเธอดูสดใส เมื่อมองดูริมฝีปากที่นุ่มนวลของเธอ ชิงสุ่ยอยากจะก้าวไปข้างหน้าและจูบมัน
”เจ้าคิดถึงข้าหรือไม่?”ชิงสุ่ยยิ้มและจ้องมองเธอ
”ไม่ทำไมล่ะ?”หยวนสู่ยิ้ม น้ำเสียงที่ทรงเสน่ห์ยิ่งทำให้รอยยิ้มของเธอมีเสน่ห์มากยิ่งขึ้น
ชิงสุ่ยถึงกับลูบหัว”ข้าเกรงว่าคำถามคาดจะดูตรงไปตรงมา เจ้าอยากมาเป็นผู้หญิงของข้าหรือไม่? ถ้าหากเจ้าเห็นด้วย เจ้าจะพบว่าทุกวินาทีเจ้าจะคิดถึงข้าตลอดเวลา”
หยวนสู่ใบหน้าแดงกล่ำ”เจ้าคนร้าย!!”
”เจ้าพยายามชื่นชมข้าด้วยวิธีนี้ใช่หรือไม่?”ชิงสุ่ยกล่าวถามเชิงหยอกล้อ
”เจ้ามันคนไร้สาระ!!ตลอดทั้งคืนเมื่อวานเจ้าไม่เหน็ดเหนื่อยบ้างหรือไง?”หยวนสู่ใบหน้าแดงก่ำเธอไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงพูดเรื่องนี้ออกมา
ชิงสุ่ยตกตะลึงเล็กน้อย”เจ้าประเมินข้าต่ำเกินไปแล้ว ข้านี่แหละคือผู้ครอบครองหอกเทวะทองคำที่ไม่มีวันยอมแพ้ผู้ใด”
”ฝันไปเถอะ!!”
น่าแปลกใจที่ชิงสุ่ยกลับรู้สึกประหม่าเล็กน้อยหลังจากได้เห็นปฏิกิริยาของเธอเขาหัวเราะและกล่าวว่า “ข้ามีความสุขทุกครั้งที่ได้พูดคุยกับคนที่ข้าชอบ และตอนที่ข้าอยู่กับเจ้าข้าก็รู้สึกดีเป็นพิเศษ”
หยวนสู่รู้สึกถึงความอบอุ่นในใจเธอมีความสุขเล็กน้อยแน่นอนว่าเธอเข้าใจสิ่งที่ชิงสุ่ยพยายามจะพูด “ชิงสุ่ย ข้าเองก็ชอบเจ้า แต่เนื่องจากเจ้าเองก็มีภรรยาอยู่มากมายฉะนั้นอย่ามาเร่งรีบข้าเลย ตลอดชีวิตนี้ ข้าคงมีใจให้เจ้าเพียงแค่คนเดียว ฉะนั้นได้โปรดให้เวลาข้าหน่อย ข้าเองก็ไม่รู้ว่าทำไม แต่เมื่อไหร่ก็ตามที่เจ้าพูดถึงข้าว่าเป็นผู้หญิงของเจ้า ขากลับรู้สึกไม่ปลอดภัย…….”
ที่จริงแล้วชิงสุ่ยก็รู้ว่านี้ไม่ใช่เรื่องอะไรที่น่ากังวลและไม่ใช่เรื่องน่ากลัวและเธอเองก็ไม่ได้ผลักไสเขาทุกครั้งที่เขาเข้าใกล้ ฉะนั้นเธอไม่ได้รังเกียจผู้ชายอย่างแน่นอน แต่สิ่งที่เธอกลัวอาจจะเป็นความสัมพันธ์ใกล้ชิดที่เพิ่มขึ้นอย่างฉับพลัน
”เจ้าคือผู้หญิงของข้าฉะนั้นข้าจะไม่บังคับให้เจ้าทำอะไรก็ตามที่เจ้าไม่ต้องการ อย่าเครียดไปเลย ข้ายังเป็นคนใกล้ชิด ยังเป็นคนสนิทหรือจะเป็นเช่นนั้นไปตลอด”ชิงสุ่ยจับมือเธอและกล่าวเบาๆ
คำพูดเหล่านี้มาจากใจของเขาเขารู้สึกว่าหญิงสาวผู้นี้มีชีวิตที่ขมขื่น เขาจึงอยากให้เธอรู้สึกผ่อนคลายและใช้ชีวิตอย่างสงบสุขมากยิ่งขึ้น

เราใช้คุกกี้เพื่อให้แน่ใจว่าเรามอบประสบการณ์ที่ดีที่สุดแก่คุณบนเว็บไซต์ของเรา หากคุณยังคงใช้ไซต์นี้ต่อไป เราจะถือว่าคุณยอมรับและเข้าใจ