Ancient Strengthening Technique เทพอสูร บรรพกาล - บทที่ 2039 – เลือกตัวแทน สังหารนักฆ่าที่แสนโชคร้าย

บทที่ 2039 – เลือกตัวแทน สังหารนักฆ่าที่แสนโชคร้าย
　　ก่อนวันต่อสู้จะมาถึง ตระกูลหลิวคงจะทดสอบฝีมือของเขาด้วยการส่งนักฆ่ามาสังหาร และต่อให้การลอบสังหารจะไม่สำเร็จ แต่พวกเขาก็จะได้ข้อมูลเพื่อประเมินความแข็งแกร่งของชิงสุ่ย
　　ชิงสุ่ยจึงปล่อยเจ้ากิเลนน้อยออกมาข้างนอก
　　จากการประลองทั้ง 3 รอบ เขาจะต้องชนะอย่างน้อย 2 ครั้ง ซึ่งเขาอาจจะให้อวี้ซีหยวนเข้าร่วมการต่อสู้ เมื่อผสานกำลังรวมกับแมงมุมอสูรเศียรมังกร อสูรอัสนีคลั่งและอสูรหมีทลายเหมันต์ ทุกอย่างก็จะไม่น่าเป็นห่วง โดยเฉพาะแมงมุมอสูรเศียรมังกรที่ปัจจุบันมีพลังแข็งแกร่งเหนือยิ่งกว่าเจ้ากิเลนน้อยด้วยซ้ำ
　　เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ ชิงสุ่ยก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก และหันไปยิ้มให้กับอวี้ซีหยวน“ซีหยวน ข้าคงจะต้องขอให้ท่านเข้าร่วมการประลองครั้งนี้ด้วย”
　　“หืม? ข้ามีพลังมากพอจะเข้าร่วมแล้วหรือ?”อวี้ซีหยวนจ้องมองชิงสุ่ยด้วยความตกใจ
　　“เพื่อลดความเสี่ยง ท่านจงนำอสูรทั้ง 2 ตัวของข้าไปด้วย อย่างน้อยท่านก็จะได้สบายใจ”ชิงสุ่ยยิ้มกว้าง
　　อวี้ติงเหอยังคงไม่พูดอะไร เขาไม่อาจมองเห็นความแข็งแกร่งของเด็กหนุ่มผู้นี้ได้ เขารู้สึกว่าชายหนุ่มคนนี้ได้เลือกแผนที่ดีที่สุดเอาไว้แล้ว ด้วยสถานะปัจจุบันของตระกูลอวี้ที่ไม่มีผู้เหมาะสม เขาจึงคิดเล็กน้อยก่อนจะกล่าวออกไปว่า “สำหรับตัวแทนคนสุดท้าย ทำไมท่านไม่ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของข้าละ?”
　　ความแข็งแกร่งของอวี้ติงเหออยู่ในระดับเหมาะสม แต่เพื่อไม่ให้เกิดเหตุผิดพลาด ชิงสุ่ยจึงคิดชั่วครู่หนึ่งก่อนจะกล่าวว่า “ถ้าหากข้าจำไม่ผิด ความแข็งแกร่งของผู้นำตระกูลอวี้อยู่เหนือกว่าท่านลุงเล็กน้อย” 　　“มันก็จริง แต่ตระกูลอวี้จะอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีพี่ใหญ่ คุณชายชิง แล้วถ้าเกิดอะไรขึ้นกับซีหยวนละ?”อวี้ติงเหอกล่าวด้วยความกังวล
　　“ท่านลุงโปรดมั่นใจ จะไม่มีทางมีอะไรเกิดขึ้นกับซีหยวนเด็ดขาด เธอแทบไม่ต้องทำอะไรเลย ปล่อยให้อสูรของข้ารับหน้าที่จัดการศัตรูเอง”ชิงสุ่ยกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
　　“หน้าที่ตำแหน่งสุดท้าย ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของข้า”เสียงที่ดูชราดังขึ้นอย่างชัดเจน
　　“ท่านพ่อ!!”
　　“ท่านปู่!!”
　　ทั้งอวี้ติงเหอและอวี้ซีหยวนลุกขึ้นยืนด้วยความตกใจ ชายชราเดินตรงเข้ามาหาสองพ่อลูกพร้อมโอบกอดทั้งสองคน
　　“ชิงสุ่ย ข้าขอแนะนำให้ท่านรู้จักกับท่านปู่ของข้า ข้าสนิทกับท่านปู่มากที่สุด”อวี้ซีหยวนกล่าวด้วยความดีใจ　　“ลูกพ่อ เจ้ากำลังบอกว่าเจ้าสนิทกับปู่มากกว่าพ่อหรือ”อวี้ติงเหอยิ้มกว้าง
　　“เหอเอ๋อ อย่าใส่ใจเลย มันคือความจริง”
　　“ยินดีที่ได้พบ ท่านปู่”ชิงสุ่ยรีบลุกขึ้นยืนกล่าวทักทายชายชรา
　　ชายชราหลังค่อมเล็กน้อย เขาสวมชุดคลุมขาว ร่างกายอัดแน่นราวกับพลังมหาศาลกำลังไหลผ่าน ชิงสุ่ยยิ้มกว้างทันทีที่เห็นเขา “การมีท่านอยู่ที่นี่ ขุมกำลังที่จะเข้าต่อสู้ก็พร้อมแล้ว”
　　ชิงสุ่ยไม่คิดว่าจะมีผู้ที่แข็งแกร่งซ่อนตัวอยู่ในตระกูลอวี้ สิ่งเดียวที่น่าเศร้าคือพลังชีวิตของผู้อาวุโสกำลังหมดสิ้น โดยทั่วไปแล้วเขาจะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน อย่างมากที่สุดก็ครึ่งปี
　　“พ่อหนุ่มน้อย ท่านคือคนที่โดดเด่นที่สุดเท่าที่เคยเห็น ข้าสุขใจมากที่เจ้าหนูน้อยซีหยวนอยู่กับท่าน น่าเสียดายที่ตระกูลอวี้ต้องเผชิญหน้ากับเรื่องร้าย”ชายชราถอนหายใจ　　“ท่านปู่อย่าได้กังวล เดี๋ยวทุกอย่างจะต้องผ่านไปได้ด้วยดีเอง”อวี้ซีหยวนมีความสุขมากที่ได้เจอกับชายชรา
　　“จากคนของตระกูลอวี้ ข้าคาดหวังกับพ่อของเจ้ามากที่สุด น่าเสียดายที่เขามีจิตใจที่อ่อนแอ ไม่สามารถอุทิศตนเพื่อดูแลตระกูลอวี้ของเราได้ ในทางกลับกัน ท่านลุงใหญ่ของเจ้าก็ยึดติดกับชื่อเสียงและเงินทองมากเกินไป เห้ออ อย่าพูดถึงเรื่องนี้เลย “ชายชราส่ายหน้า
　　“พ่อหนุ่มน้อย ทักษะการรักษาของท่านช่างล้ำเลิศยิ่ง เนื่องจากท่านสามารถรักษาตาเฒ่าโซว่ได้ ท่านมองเห็นอาการของข้าหรือไม่?”ชายชรายิ้มขณะกล่าวถาม
　　“ท่านต้องการให้ข้าพูดออกมาจริงๆหรือ?”ชิงสุ่ยกล่าวหลังจากคิดสักพักหนึ่ง
　　“พูดมาได้เลยไม่มีอะไรต้องปิดบัง”ชายชรากล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบง่าย
　　“ท่านผู้อาวุโส ความเจ็บปวดที่ซ่อนอยู่ในตัวของท่าน ท่านไม่อาจควบคุมมันได้อีกแล้วชีวิตท่านจะอยู่ได้อีกไม่ถึงครึ่งปี”ชิงสุ่ยกล่าว เพราะรู้ว่านี่คือสิ่งที่ชายชราอยากจะพูด
　　“มันเป็นไปตามข่าวลือจริงๆ ทักษะการแพทย์ของท่านคนเดียวสามารถสั่นคลอนโลกทั้งใบ แต่ท่านอายุยังน้อย ต้นไม้ที่โดดเด่นมักจะถูกสายลมพัดทำลาย ท่านควรเรียนรู้ที่จะปกป้องตัวเอง คนจำนวนมากบนโลกมีจิตใจชั่วร้าย ส่วนใหญ่มักจะรังเกียจผู้ที่มีความสามารถมากกว่าตน”ชายชรากล่าวกับชิงสุ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง
　　ชิงสุ่ยก็รู้เรื่องนี้ดี “ขอบคุณ ท่านผู้อาวุโสที่เป็นห่วง”
　　“ข้ารู้อยู่แล้วว่าท่านจะต้องมีแผน อย่างไรก็ตาม ช่วงเวลานี้ ท่านจะต้องดูแลตัวเองให้ดี เจ้าเด็กน้อยซีหยวนด้วย”ชายชรากล่าวอย่างผ่อนคลาย
　　“ท่านผู้อาวุโส หลังจากการประลองจบลง โปรดให้ข้าช่วยรักษาอาการบาดเจ็บของท่านเถิด”ชิงสุ่ยยิ้มขณะกล่าว
　　หลังจากที่ชิงสุ่ยกล่าวเรื่องโลกและความตายของชายชรา อวี้ซีหยวนและอวี้ติงเหอก็ดูไม่ตกใจเหมือนจะรู้อยู่แล้ว เพียงแต่แววตาของทั้งสองแฝงไปด้วยความหดหู่ ทุกคนเหมือนรู้ดีว่าอาการบาดเจ็บของชายชรามันอยู่ในขั้นที่ไม่อาจรักษาได้แล้ว
　　แต่ทันทีที่อวี้ซีหยวนได้ยินว่าชิงสุ่ยสามารถรักษาได้ สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไป เธอถึงกับพูดด้วยความประหลาดใจว่า “ท่านสามารถรักษาอาการบาดเจ็บที่ซ่อนเร้นอยู่ในตัวท่านปู่ได้จริงๆหรือ?”
　　“แน่นอน ข้าทำได้อยู่แล้ว ข้าก็บอกไปแล้วว่าทักษะการรักษาของข้านั้นน่ากลัวกว่าผู้ใด”ชิงสุ่ยหัวเราะเล็กน้อย
　　“ข้าดูสภาพร่างกายของข้าดี พ่อหนุ่ม ขอบคุณที่จะพยายามช่วยข้า”ชายชราส่ายหน้าเล็กน้อย
　　ชิงสุ่ยรู้ว่าฉลามไม่เชื่อ และเขาเองก็ไม่ต้องการอธิบาย ทุกอย่างจะเป็นที่ประจักษ์หลังจากการต่อสู้จบหรอก
　　ตอนแรกอวี้ซีหยวนก็เตรียมจะแย้ง แต่เธอเห็นสัญญาณสายตาของชิงสุ่ย เธอจึงตัดสินใจเงียบ
　　เมื่อพูดคุยเรื่องการประลองจบลง ชายชราก็จากไป
　　ชิงสุ่ยและอวี้ซีหยวนตัดสินใจพักในคฤหาสน์หลังหนึ่งที่อยู่ในพื้นที่ภัตตาคาร
　　“ชิงสุ่ย ท่านรักษาท่านปู่ได้จริงๆหรือ?”อวี้ซีหยวนถามระหว่างรับประทานอาหารเย็น
　　“ไม่ต้องกังวล ข้ามั่นใจในสิ่งที่พูด”
　　อวี้ซีหยวนรู้สึกโล่งอก
　　…………..
　　เวลาประมาณเกือบเที่ยงคืน ชิงสุ่ยออกมาสูดอากาศบริสุทธิ์ โดยมีอสูรสยบมังกรและแมงมุมมังกรรออยู่ข้างนอก ตัวของแมงมุมมังกรคงอยู่ในรูปร่างมนุษย์เหมือนเด็กสาววัยรุ่นแสนงดงาม ดวงตาคู่งามของเธอสดใสเต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง
　　ชิงสุ่ยชำเลืองมองออกไปในที่ที่ไกลแสนไกล แม้ดวงตาจะมองไม่เห็น แต่การรับรู้ปราณจิตของเขาตรวจจับมนุษย์ได้กลุ่ม 1
　　กลุ่มนักฆ่า!!
　　มือสังหารที่มีความเชี่ยวชาญในด้านการซ่อนตัว เราไม่สามารถค้นหาตัวพวกเขาได้ด้วยตาเปล่า แต่ด้วยพลังการรับรู้เหนือธรรมชาติของชิงสุ่ย มันทำให้เขาตรวจจับมือสังหารได้อย่างง่ายดาย ชิงสุ่ยเผยให้เห็นรอยยิ้ม ก่อนที่ร่างของเขาจะเหลือเพียงแค่ภาพลวงตา
　　ร่างมนุษย์ 5 คนเข้ามาภายในคฤหาสน์
　　ชิงสุ่ยอดทนอดกลั้นไล่ตามเป้าหมาย ศัตรูมาจากรอบข้างสี่ทิศทางฉะนั้นพวกเขาจึงค่อนข้างอยู่ห่างกัน
　　ชายคนแรกเป็นชายวัยกลางคนร่างผอม ก่อนที่เขาจะรู้สึกว่ามันมีบางอย่างผิดแปลก ชิงสุ่ยก็ทำการหักคอของเขา
　　ในเมื่อพวกมันกล้าล่วงล้ำสถานที่ที่เรียกว่าบ้าน พวกมันก็สมควรตาย
　　เหล่านักฆ่าล้วนเป็นพวกอ่อนแอ อันที่จริงทักษะของชิงสุ่ยแข็งแกร่งเกินไป พวกมันทำได้เพียงแค่ตำหนิตัวเองที่โชคร้าย
　　ชิงสุ่ยลงมือจัดการคนอื่นๆโดยไม่ต้องใช้ความพยายามมากนัก ทุกคนต่างจบชีวิตด้วยร่างกายที่ถูกเผา ก่อนที่เขาจะกลับเข้าสู่ดินแดนหยกยุพราชอมตะและเริ่มฝึกฝนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
　　��