Ancient Strengthening Technique เทพอสูร บรรพกาล - บทที่ 2063 – อสูรสยบมังกรทำร้ายร่างอสูรบุปผชาติ

บทที่ 2063 – อสูรสยบมังกรทำร้ายร่างอสูรบุปผชาติ
　　“ดูเหมือนว่าเจ้าจะไม่ได้แย่อย่างที่ข้าคิด ใครจะไปคิดว่าเจ้าจะสามารถปิดกั้นดอกไม้แห่งความปรารถนาของข้าได้”ปีศาจดอกไม้ดูประหลาดใจ
　　ชิงสุ่ยรู้สึกไม่สบายใจที่ได้ยินเสียงปีศาจดอกไม้ เขาพยายามจะมองปีศาจดอกไม้ให้ดูน่าเกลียดที่สุด อย่างน้อยด้วยวิธีนี้เขาจะได้โจมตีเธอเป็นกำลัง แต่มันก็ปฏิเสธไม่ได้อยู่ดีว่าเธอนั้นงดงาม โชคดีที่เขามีเฉินหวงอยู่ข้างกาย ความยาวของเธอโค่นล้มปีศาจดอกไม้ได้อยู่หมัด
　　“ข้าขอพูดอีกครั้ง ข้าไม่ได้มาเพื่อหาปัญหา ถ้าหากท่านปล่อยพวกเราไป ข้าจะทำเป็นลืมทุกอย่าง ท่านไม่มีวันได้แตะตัวข้า อันที่จริงแล้วถ้าหากท่านยิ่งพยายาม ท่านอาจจะต้องตาย”ชิงสุ่ยกล่าวหลังจากคิดสักพักหนึ่ง
　　“เจ้าต้องการจะฆ่าข้ารึ? ฮ่าฮ่าฮ่า รู้หรือไม่ว่าข้าคืออะไร? ข้าไม่ใช่อสูรทั่วไป ข้าคือกายจิตแห่งโลกและสวรรค์ที่เกิดขึ้นจากดอกไม้!! มีเฉพาะดอกไม้ที่อายุไม่ต่ำกว่าหมื่นปีเท่านั้นที่มีโอกาสออกดอกงดงามเป็นนางฟ้าดอกนิรันดร์ และความเป็นไปได้ที่จะออกดอกก็น้อยมาก”
　　“แล้วมันยังไง?”ชิงสุ่ยถามด้วยความสับสน
　　“พวกเราคือเป็นร่างสถิตวิญญาณชนิดหนึ่ง การโจมตีทั่วไปไม่มีทางส่งผลถึงตัวพวกเราได้ แม้ว่ามันจะโดนตัวเราและสร้างความเสียหาย ความเสียหายก็จะลดลงมาก”ปีศาจดอกไม้ยิ้มอย่างอ่อนโยน เธอมั่นใจในตัวเองมาก
　　หลังจากเธออธิบาย ชิงสุ่ยก็เข้าใจได้ทันทีว่าเธอพยายามจะสื่ออะไร ร่างกายของเธอมีภูมิคุ้มกันต่อการโจมตีทางกายภาพ แต่ก็อาจได้รับบาดเจ็บหากถูกโจมตีจากพลังปราณจิต แต่สุดท้าย ความเสียหายที่เกิดขึ้นก็จะลดลงอยู่ดี　　ก่อนหน้านี้การโจมตีของปีศาจดอกไม้ก็เกี่ยวข้องกับปราณจิต สิ่งเดียวที่จะตอบโต้พิษดอกไม้ได้คือพลังโจมตีขึ้นจากรากฐานจิต ยอดยุทธที่ฝึกฝนกำลังกายส่วนมากคงจะกลายเป็นเพียงแค่หนอนไร้ประโยชน์ พวกเขาไม่ต่างจากร่างไร้ชีวิตหากยืนประจันหน้าปีศาจดอกไม้
　　อย่างไรก็ตามชิงสุ่ยก็ไม่ได้ประหม่า เพราะเขาไม่กลัวการโจมตีปราณจิตของปีศาจดอกไม้ จิตวิญญาณมังกรเก้าหยางของเขาทั้งโดดเด่นและแข็งแกร่ง เขาจึงไม่จำเป็นต้องกังวล
　　ในกรณีที่เขาใช้จิตวิญญาณมังกรเก้าหยางเข้าโจมตีมันไม่ได้เป็นปัญหามากนัก นี่คือพลังโจมตีที่แสนบริสุทธิ์ เพียงแต่เขาไม่แน่ใจว่ามันจะพอทำร้ายร่างกายปีศาจดอกไม้ได้จริงหรือ? เพราะการถูกลดพลังลงไปกว่า 50 ส่วนมันส่งผลต่อพลังโจมตีอย่างมาก
　　อีกสิ่งหนึ่งที่ชิงสุ่ยยังไม่แน่ใจคือความสามารถของอสูรสยบมังกรและแมงมุมมังกรจะโจมตีเธอได้หรือไม่
　　“เจ้าเด็กน้อย!! ถึงเวลาตายของเจ้าแล้ว!”
　　ดาบดอกไม้ปรากฏขึ้นในมือของปีศาจดอกไม้ แสงสะท้อนแวววาวชิงสุ่ยและเฉินหวง จากที่ดู การโจมตีที่เกิดขึ้นมีพลังยิ่งกว่าพลังของเจ้ากิเลนน้อย เนื่องจากชิงสุ่ยและเฉินหวงถูกสะกดพลังลงครึ่งหนึ่ง มันยิ่งทำให้การป้องกันเป็นไปได้ยาก
　　ปังงง!!
　　ชิงสุ่ย เฉินหวงและเจ้ากิเลนน้อยถูกโจมตีจนถอยหลัง เธอไล่ฟาดทั้ง 3 อย่างรุนแรง เจ้ากิเลนน้อยได้แต่ส่งเสียงคำรามด้วยความโกรธ แม้ว่าตัวของมันจะมีพลังมากมายแต่ก็ยังด้อยกว่าปีศาจดอกไม้ ตอนนี้ตัวมันเองยังไม่โตเต็มที่ จริงๆไม่สามารถทำร้ายปีศาจดอกไม้ได้
　　เฉินหวงรู้สึกกังวลและมองไปที่ชิงสุ่ย “พวกเราควรทำอย่างไรดี?” 　　“ไม่ต้องกังวล เดี๋ยวข้าจะลองดู ท่านคอยอยู่ข้างเจ้ากิเลนน้อยอย่าไปไหน”ชิงสุ่ยจำเป็นต้องอยู่ใกล้กับตัวเฉินหวง มิฉะนั้น เขตแดนอำนาจของเขาจะไร้ผลกับเธอ นั่นก็หมายความว่ากระแสพิษดอกไม้ที่อยู่รอบข้างก็จะกลับมาส่งผลกับเธอทันที
　　จิตวิญญาณมังกรเก้าหยาง
　　พลังมังกรที่อยู่ภายในตัวชิงสุ่ยเริ่มแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย เติมเต็มร่างกายของเขาให้อัดแน่นไปด้วยพลังมหัศจรรย์ จากนั้นเขาก็เหยียดแขนออกไป
　　ฝ่ามือกระชากมังกร
　　ฝ่ามือกระชากมังกรที่ผสมไปด้วยจิตวิญญาณมังกรเก้าหยางปลดปล่อยพลังที่น่ากลัว ชิงสุ่ยจับตัวปีศาจดอกไม้ และโยนเธอลงมาจากหลังอสูรบุปผชาติ
　　เธอไม่อาจหยุดอาการมึนงงได้ แม้ฝ่ามือกระชากมังกร จะทำร้ายปีศาจดอกไม้ไม่ได้ แต่มันก็สร้างความตกตะลึงให้กับเธอไม่น้อย เธอไม่สามารถหลบหลีกการโจมตีของชิงสุ่ยทั้งยังกลายเป็นอัมพาตชั่วคราว ทั้งตัวและจิตใจของเธอสั่นคลอนจนลืมไปเลยว่าต้องทำอะไรต่อ
　　ปีศาจดอกไม้ฟื้นคืนสติด้วยความโกรธ เธอรีบพุ่งเข้าใส่ชิงสุ่ยอย่างรวดเร็ว พายุดอกไม้ที่เกิดขึ้นจากดอกไม้ โหมกระหน่ำเข้าใส่ชิงสุ่ย กลีบดอกไม้ที่อยู่รอบกายชิงสุ่ย สร้างหนามแหลมเสียบเข้าที่ตัวชิงสุ่ย
　　ผู้ใดที่ถูกหนามแหลมคมทิ่มแทง เพียงแค่เสี้ยววินาทีจากดอกไม้ก็จะเข้าไปสู่ร่างกายของเหยื่อ และสูญเสียความสามารถในการต่อสู้ทันที
　　เธอคือปีศาจดอกไม้ นางฟ้าที่ควบคุมดอกไม้ทุกชนิด
　　ภูเขา 9 เทวา!!
　　ภูเขา 9 เทวาปรากฏขึ้นตรงหน้าชิงสุ่ยและเข้าปะทะกับพายุกลีบดอกไม้
　　ตราบใดที่มันไม่ใช่การโจมตีรากฐานปราณจิต ชิงสุ่ยก็จะไม่กลัวเธอ ยิ่งไปกว่านั้นภูเขา 9 เทวาก็สามารถป้องกันการโจมตีที่เกิดจากปราณจิตได้ ข้อบกพร่องเดี๋ยวของมันคือการขาดพลังโจมตีปราณจิต ดังนั้นมันเองก็ไม่สามารถทำร้ายร่างจำแลงจิตได้
　　อย่างไรซะ การปิดกั้นพายุดอกไม้พิษก็ถือว่าเพียงพอต่อการใช้งานแล้ว
　　ปีศาจดอกไม้ยังคงโกรธจัด เธอเบี่ยงดาบในมือ สร้างคลื่นดอกไม้สดรวมร่างกายเป็นงูขนาดใหญ่พุ่งเข้าชนชิงสุ่ย
　　นี่คือการโจมตีรากฐานปราณจิต แม้ว่าภูเขา 9 เทวาจะแข็งแกร่งเพียงใด สุดท้ายมันก็ต้องอ่อนแอกว่าการโจมตีครั้งนี้ของปีศาจดอกไม้
　　ปัง ปัง ปัง……..
　　เสียงกระแทกดังสนั่นหวั่นไหว แม้จะเสริมด้วยทักษะปราการจู่โจม แต่ภูเขา 9 เทวาก็ยังคงปลิวกระเด็นไปอยู่ดี ช่องว่างความแตกต่างกันดังนั้นกว้างเกินไป ถ้าหากพลังโจมตีมามีมากกว่าเขา 2 เท่าเหมือนเดิม ภูเขา 9 เทวาก็คงจะต้านทานไหว แต่ครั้งนี้มันมากถึง 3 เท่า สิ่งที่มันทำได้คือการยืนหยัดรับแรงปะทะซ้ำแล้วซ้ำเล่า
　　ภูเขา 9 เทวาสามารถลดพลังโจมตีจากงูดอกไม้ แม้ว่ามันจะพุ่งเข้าหาชิงสุ่ย แต่พลังที่เหลืออยู่ก็อ่อนแอกว่าเดิมมาก
　　จิตวิญญาณมังกรเก้าหยางโจมตี!!
　　ชิงสุ่ยขยับแขน ทันใดนั้น จิตวิญญาณมังกรสีทองก็ปรากฏกาย พันรอบตัวงูดอกไม้
　　ครึ้นนนนน!!
　　จิตวิญญาณมังกรเก้าหยางของชิงสุ่ยมีความสามารถในการหยุดยั้งการโจมตีที่เกิดขึ้นจากปราณจิตได้ทุกชนิด แต่แน่นอนว่ามันเองก็มีขีดจำกัด ตัวอย่างเช่นมันสามารถโต้ตอบการโจมตีที่มากกว่ามันได้ครึ่งเท่าหรือ 1 เท่าก็แล้วแต่ขอบเขตพลังที่ถ่ายทอดออกไป
　　งูดอกไม้สลายหายไปทันที ไม่เพียงแค่มันจะถูกบีบบังคับให้สูญสลาย จอมปีศาจดอกไม้เองก็จ้องมองด้วยสายตาไม่เชื่อ
　　จิตวิญญาณมังกรเก้าหยางในปัจจุบันของชิงสุ่ยยังไม่สามารถยับยั้งพลังที่มากกว่าตัวเองเท่าตัวได้ แต่ก็เกือบจะถึงในระดับนั้น
　　โฮกกกกก!!
　　ทันใดนั้น อสูรบุปผชาติก็เริ่มเคลื่อนไหวเข้าโจมตีชิงสุ่ย เพื่อต่อต้านอสูร ชิงสุ่ยจึงเรียกอสูรสยบมังกรออกมา
　　อสูรบุปผชาติไม่ใช่ร่างสถิตวิญญาณ ดังนั้น อสูรสยบมังกรจึงสามารถกำจัดศัตรูได้โดยไม่ต้องใช้ความพยายามมากนัก สำหรับปีศาจดอกไม้ อสูรบุปผชาติเป็นเพียงพาหนะ หรืออาจเป็นแค่กายเนื้อป้องกันยามฉุกเฉิน แต่พลังในการควบคุมบรรยากาศของมันก็ยังคงน่ากลัว
　　โชคร้ายที่มันต้องมาเผชิญหน้ากับชิงสุ่ย เขาสามารถใช้เขตแดนอำนาจในการยับยั้งทักษะทุกอย่างของศัตรูที่อยู่รอบตัวได้
　　ในขณะเดียวกันชิงสุ่ยก็เริ่มปลดปล่อยกระบวนท่าทักษะล่าสังหารและปราณจักรพรรดิ เมื่อผสานรวมกับเขตแดนอำนาจ มันก็จะยิ่งช่วยเพิ่มพูนพลังให้กับเหล่าพันธมิตรและลดพลังศัตรู อสูรสยบมังกรจึงเอาชนะอสูรบุปผชาติได้ทันที ชิงสุ่ยจึงเข้าต่อกรกับปีศาจดอกไม้ได้โดยไม่ต้องกังวล เหตุการณ์ทุกอย่างเป็นไปตามที่เขาคาดการณ์เอาไว้ อสูรสยบมังกรเสียบทะลุร่างอสูรบุปผชาติ สร้างหลุมขนาดใหญ่เท่าตัวช้างทั่วทั้งตัวอสูร มันส่งเสียงร้องคร่ำครวญอย่างน่าสังเวชก่อนจะสลายหายไป ปีศาจดอกไม้ที่เห็นเหตุการณ์สีหน้าตื่นตระหนกอย่างหนัก
　　เธอต้องมองอสูรสยบมังกรราวกับว่าเธอกำลังเผชิญหน้ากับอสูรที่เชี่ยวชาญการทำลายดอกไม้
　　ชิงสุ่ยยังไม่มีโอกาสใช้กระบวนท่าประสาน เขาไม่แน่ใจนักว่าการโจมตีสกัดจุดจะส่งผลต่อร่างวิญญาณหรือไม่ แต่หลังจากที่ได้เห็นสายตาของปีศาจดอกไม้ที่จ้องมองอสูรสยบมังกร ดูเหมือนเขาจะเริ่มเข้าใจอะไรบางอย่าง ดวงตาของเขาจึงส่องเป็นประกาย