Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย - ตอนที่ 1022 ตลบหลังแผนดักซุ่ม

　　หลูปิงเซ่อมองไปยังป่าลึกทางด้านหลัง ทั้งป่าถูกพวกลูกผสมเผาไหม้จนแทบจะเรียบหมดแล้ว พวกมันตั้งใจจะกวาดล้างทั้งพื้นที่ให้เหลือแต่ที่โล่งเพื่อบีบให้หัวหน้าต้องแสดงตัวออกมาเพราะไม่มีที่ซ่อนอีกต่อไป ทำให้ตอนนี้เราไม่มีทางรอดสำหรับทหารทั้งสามร้อยคนที่ติดอยู่ในป่าลึกเลย 

　　พอหลูปิงเซ่อพูดออกมาทุกคนก็เข้าใจได้ถึงความร้ายแรงของปัญหาในตอนนี้

　　ลูกผสมใช้ข้อได้เปรียบในด้านจำนวนที่มากกว่าทำเหมือนแมวที่กำลังไล่ต้อนหนู!

　　 ไปกัน! เฉินช่าวเย่รีบหยิบปืนไรเฟิลพิเศษขึ้นมาพาดหลังไว้  หลูปิงเซ่อนำทางไปเลย เราต้องรีบตามไปสมทบพวกเขาให้เร็วที่สุด! 

　　ชูฮันและคนอื่นได้ติดอยู่ในป่าลึกมาเป็นเวลากว่าสิบวันแล้วถ้ามันยังยืดเยื้อต่อไปโดยที่ปัญหาเรื่องการขาดแคลนอาหารก็ยังไม่ได้รับการแก้ไข มันจะต้องมีปัญหาอีกมากตามหลังมาแน่?

　　————–

　　ขณะนี้อู๋หลิงฉิงอยู่ห่างจากจุดต่อสู้มาได้ไกลพอสมควรก็กำลังสำรวจบาดแผลตามตัวขณะที่สายตาอำมหิตที่อัดแน่นไปด้วยความแค้นกำลังทำประกายแสงจ้า

　　 เมื่อไหร่ที่ฉันจับชูฮันได้ฉันจะฆ่าไอ้อ้วนนั่นให้ได้! 

　　อู๋หลิงฉิงที่ตอนนี้ในหัวกำลังคิดหาวิธีร้อยแปดที่จะฆ่าเฉินช่าวเย่ให้ได้จนเริ่มมึนหัวด้วยความแค้นถ้าไม่ใช่เพราะเธอมีเป้าหมายที่ต้องการจัดการสำเร็จละก็ เธอคงจะไม่ต้องหนีออกมาก่อนและจัดการฆ่าไอ้อ้วนที่กล้ามาทำให้ร่างกายเธอบาดเจ็บไปแล้ว

　　ที่มากไปกว่านั่นสาเหตุที่อู๋หลิงฉิงเดือดดาลขนาดนี้เป็นเพราะอารมณ์ที่ก่อตัวขึ้น!

　　สิ่งที่ทำให้อู๋หลิงฉิงแข็งแกร่งกว่าใครก็เพราะว่าเธอสามารถควบคุมอารมณ์ข้างในของตัวเองได้และสามารถควบคุมจิตใจไม่ให้หลงใหลไปกับสิ่งยั่วยุจนขาดสติ

　　อู๋หลิงฉิงที่เป็นลูกผสมชั้นสูงมีฝีมืออยู่ในสิบอันดับแรกของเมืองหยินและยังเป็นคนสนิทที่มู๋เย๋ไว้ใจ

　　เป็นไปได้ยังไงที่จะมาถูกพวกมนุษย์สายพันธุ์ใหม่ระยะต่ำแค่นั้นทำให้บาดเจ็บ?

　　มันจะต้องมีบางอย่างผิดปกคิอู๋หลิงฉิงรู้แค่ว่าเธอจะต้องไปจากที่นี้ให้เร็วที่สุด ไปตามหาทีมลูกผสมของเธอและก็ฉวยโอกาสนี้ไล่ตามล่าชูฮันให้ได้

　　ไม่อย่างนั้นทุกอย่างก็จะพังทลาย!

　　ชูฮันถ่วงเวลาเธอมานานเกินไปแล้วไม่มีใครรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นภายในป่าลึกบนภูเขา เพราะเมื่อไม่มีอู๋หลิงฉิงเป็นคนนำทีม ไม่มีหัวหน้าที่คอยตัดสินใจ ดังนั้นพวกลูกผสมจึงไม่มีกำลังพอที่จะเผชิญหน้ากับชูฮัน

　　———————-　　อีกฝั่งหนึ่งทีมลูกผสมสี่ร้อยตัวก็ได้เผชิญกับสถานการณ์เดียวกันกับทีมลูกผสมสามร้อยตัวก่อนหน้านี้อย่างที่ชูฮันคาดไว้

　　ทีมลูกผสมสี่ร้อยตัวได้เจอกับทางแยกที่แยกเป็นถนนสองสายตรงข้างหน้าโดยที่มันไม่มีร่องรองเบาะแสอะไรที่บ่งบอกเลยว่าฝ่ายชูฮันเลือกไปเส้นทางซ้ายหรือขวา

　　ขณะนี้ทีมลูกผสมสี่ร้อยตัวยังคงเร่ร่อนอยู่ในป่าลึกโดยไม่มีลูกผสมระยะ 7 คอยนำเหลือเพียงแต่ลูกผสมระยะ 6 ที่ไม่กล้าตัดสินใจอะไร ดังนั้นพวกมันจึงได้แต่เดินวนไปมาอยู่แบบนี้

　　 พวกแกมาเสียเวลาเปล่าอะไรกันอยู่ตรงนี้! อู๋หลิงฉิงแหกปากลั่น นัยน์ตาแดงก่ำด้วยความโกรธ  แล้วลูกผสมอีกสามร้อยตัวหายไปไหน?! 

　　อู๋หลิงฉิงไม่คิดเลยว่าเพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมงที่ตัวเธอห่างไปทีมลูกผสมทั้งเจ็ดร้อยตัวจะหายไปต่อหน้าต่อตาเกือบครึ่งหนึ่งแบบนี้

　　อืมถ้าอย่างนั้นมันก็ยิ่งชัดเจน… 　　ลูกผสมทั้งหลายต่างตกใจกันหมดบางส่วนก็ตกใจที่ได้เห็นอู๋หลิงฉิงที่เย็นชาราวกับน้ำแข็งแสดงท่าทีโกรธจัด บางส่วนก็ตกใจที่ได้เห็นเลือดซึมตามบาดแผลมากมายบนตัวของอู๋หลิงฉิง

　　อู๋หลิงฉิงเป็นลูกผสมชั้นสูงที่ฝีมือเก่งกาจใครกันที่ามารถทำให้อู๋หลิงฉิงบาดเจ็บร้ายแรงได้?

　　เมื่อเห็นว่าทีมลูกผสมทั้งสี่ร้อยตัวเอาแต่ยืนอึ้งและไม่พูดอะไรตอบอู๋หลิงฉิงที่ไม่สามารถระงับความโกรธไว้ในใจได้อีกต่อไป มันกางกรงเล็บมือออกและตวัดฟาดออกไปด้านหน้าทันที

　　 ฉึก! 

　　กรงเล็บของอู๋หลิงฉิงฟาดเข้าที่หัวของลูกผสมตัวหนึ่งที่อยู่ใกล้อู๋หลิงฉิงที่สุดทันที!

　　 แฟ่บ~ 

　　เลือดและของเหลวในสมองสาดกระเซ็นไปทั่วบริเวณทันทีเลือดสีแดงสดและของเหลวในสมองสีเหลืองขาวติดคาอยู่บนกรงเล็บของอู๋หลิงฉิง

　　ลูกผสมทั้งหมดตะลึงค้างปกติอู๋หลิงฉิงจะไม่ระบายอารมณ์เช่นนี้ยกเว้นแต่เมื่อเธอเสียการควบคุมทุกอย่างจนควบคุมความโกรธแค้นในใจไม่อยู่

　　 พั่ก! 

　　อู๋หลิงฉิงใช้มือสะบัดร่างไร้ชีวิตของลูกผสมตัวเดิมไปให้พ้นจากระยะสายตาอย่างแรงจนร่างศพของลูกผสมปลิวไปกระแทกเข้ากับต้นไม้อย่างจังจนสภาพศพเละเทะไปหมด

　　ไม่มีอารมณ์ใดๆเผยให้เห็นในแววตาของอู๋หลิงฉิงหากกลับเอ่ยเสียงเยือกเย็นที่เต็มไปด้วยความข่มขู่ออกมา  พูดมา มันเกิดอะไรขึ้น?! 

　　ลูกผสมที่มีตำแหน่งใหญ่สุดในทีมยกเว้นอู๋หลิงฉิงรีบก้าวเท้าออกมารายงานทุกอย่างทันทีอย่างละเอียดยิบแม้แต่เนื้อหาของการโต้เถียงของพวกมันเองก่อนหน้านี้ก็ยังนำมาถูกเล่า　　อู๋หลิงฉิงฟังอย่างเงียบๆขณะในใจพยายามอดกลั้นตัวเองเอาไว้ถ้าไม่ใช่เพราะลูกผสมสี่ร้อยตัวตรงหน้ามีข้อมูลที่เป็นประโยชน์และยังจำเป็นต้องการภารกิจละก็ ไม่งั้นเธอก็คงฆ่าพวกมันทิ้งไปหมดแล้ว

　　 ไร้ประโยชน์! อู๋หลิงฉิงเอ่ยขึ้นมาสั้นๆหลังจากได้ฟังทุกอย่าง สายตาจ้องไปที่กลุ่มลูกผสมตรงหน้าอย่างเย็นช้าขณะพูดขึ้นต่อ  พวกแกทุกตัวไปหาที่ซ่อน รอให้คนของชูฮันมันปรากฏตัว และไม่ต้องทำหรือพูดอะไรนอกจากฆ่าพวกมันอย่างเดียว! 

　　 จำเอาไว้… อู๋หลิงฉิงเสริมต่อ  ท่านมู๋เย๋ต้องการให้จับชูฮันไปเป็นๆ! 

　　ลูกผสมทั้งหลายรีบกระจายตัวไปดักซุ่มตามคำสั่งทันทีแม้จะยังไม่เข้าใจถึงความหมายของคำสั่งของอู๋หลิงฉิงเลยก็ตามที…

　　แล้วอู๋หลิงฉิงจะให้พวกมันจะรอเฉยๆให้ชูฮันและทหารของมันปรากฏตัวขึ้นยังไงกัน?

　　มีเพียงแค่ลูกผสมผู้หญิงตัวหนึ่งที่คอยรับใช้อู๋หลิงฉิงอย่างใกล้ชิดหลังจากคิดสักพักเธอก็ก้าวเท้าเข้าไปประชิดอู๋หลิงฉิงและเอ่ยกระซิบ  แล้วเราจะไม่เรียกทีมลูกผสมสามร้อยตัวที่แยกไปคนละเส้นทางกลับมาเหรอคะท่าน? 

　　ลูกผสมผู้หญิงตัวนี้เป็นคนที่ไหวพริบดีและฉลาดอย่างมากเธอไม่ถามอู๋หลิงฉิงตรงๆแต่ตั้งคำถามเพื่อให้อู๋หลิงฉิงเข้าใจถึงจุดประสงค์แทน

　　 หึ! อู๋หลิงฉิงแสยะยิ้มโหดร้ายออกมา เหลือบมองยังลูกผสมกว่าสี่ร้อยตัวตรงหน้าและพูดขึ้นเสียงเย็น  ทั้งสามร้อยตัวนั้นตายไปหมดแล้ว! 

　　 อะไรนะ?!)&^%^&*!()(*^!!  ลูกผสมตัวอื่นๆที่ได้ยินก็อุทานตกใจดังไล่ตามๆกันมา

　　มันไม่น่าเชื่อพวกมันแยกจากอีกทีมนานขนาดไหนกัน แล้วอีกทีมตายยังไง?

　　 มีแต่พวกขยะ! อู๋หลิงฉิงไม่มาเสียเวลาไล่เรียงลำดับเหตุการณ์ทุกอย่างให้พวกหน้าโง่พวกนี้เข้าใจ　　ในความคิดของอู๋หลิงฉิงจุดประสงค์ที่ชูฮันจงใจแยกกลุ่มลูกผสมออกไปคนละทาง รวมถึงล่อเธอให้ห่างออกไปเพราะชูฮันตั้งใจจะค่อยๆจัดการทีละกลุ่มๆแยกกันไปสินะ?

　　ครั้งนี้ชูฮันคงจัดการพวกลูกผสมสามร้อยตัวนั้นไปหมดแล้วและถ้าตัวเธอไม่ได้กลับมาซะก่อน ป่านนี้กลุ่มลูกผสมสี่ร้อยตัวนี้ก็คงถูกจับแยกเป็นสองส่วนอีก จากนั้นก็จะถูกกองทัพของชูฮันดักซุ่มรุมโจมตีโดยไม่ทันตั้งตัวไปแล้ว

　　ดังนั้นชูฮันจะต้องพาคนของมันมาที่นี้แน่ๆ!

　　และด้วยกลยุทธ์การรบที่เด็ดขาดเช่นนี้พวกลูกผสมหน้าโง่ทั้งหลายพวกนี้คงไม่ทันรู้ตัวด้วยซ้ำ!

　　อู๋หลิงฉิงที่กำลังเดือดเต็มที่ไม่ปริปากพูดอะไรอีกมันพยายามสะกดกั้นอารมณ์ให้สงบลงขณะซ่อนตัวเพื่อรอซุ่มโจมตี

　　ในเมื่อชูฮันคิดจะดักซุ่มโจมตีพวกมัน…ถ้างั้นเธอก็จะใช้วิธีเดียวกันตลบหลังชูฮันซะ!