Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย - ตอนที่ 1120 ชนะได้ยังไง
ผู้ชนะตอนนี้การประเมินสิ้นสุดลงแล้ว คุณเองก็จะได้รับรางวัลเช่นกัน เสียงกลไกของเสาหินดังขึ้นอีกครั้ง แต่ในฐานะผู้ชนะเพียงคนเดียว คุณสามารถร้องขอสำหรับการประเมิณเสาหินได้เช่นกัน
เพิ่มพลังงานให้ฉัน10,000″ ชูฮันสั่งการทันที
ไม่อนุมัติ เสียงเย็นชาเหือนหุ่นยนต์ของเสาหินดังขึ้นขัดความหวังของชูฮันทันที
ทำไม? ชูฮันตะโกนถามอย่างไม่เข้า
ในฐานะผู้ชนะคุณสามารถร้องขอให้มีการประเมิณในเสาหินได้ ดูเหมือนว่าเสาหินนั้นขี้เกียจที่จะทนประโยคก่อนหน้านี้ของชูฮัน
หัวใจชูฮันเต้นอย่างรุนแรงเขาเงียบไปพักหนึ่งก่อนจะพูดขึ้น จัดการชายลึกลับที่มีนามแฝงว่ากษัตริย์
ไม่อนุมัติ ชูฮันเริ่มเกาหัวอย่างทำตัวไม่ถูก กักตัวชายลึกลับที่มีนามแฝงว่ากษัตริย์หนึ่งเดือน
สูงสุดถึงสองวัน
ครั้งนี้คำขอของชูฮันไม่ถูกปฏิเสธอีกแต่คำตอบของเสาหินทำให้ชูฮันตะโกนเสียงดัง
แค่สองวัน! ชูฮันอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา
แม้ว่าจะถูกเสาหินกักตัวเอาไว้ภายในเสาหินและถึงจะเป็นแค่เวลาสองวันหากมันก็ทำให้ชูฮันรู้สึกมีความสุขมากแล้ว การทำให้มู๋เย๋ถูกกักอยู่สถานการณ์ที่ไม่รู้จัก ไม่ทันรู้ตัวและเหมือนจะไม่มีทางออกได้ มันคงสร้างความตกใจและความหวาดกลัวให้กับมู๋เย๋ได้ เท่านี้เขาก็สะใจแล้ว
———————
ทั้งเจ็ดคนรอคอยอยู่ในพื้นที่สว่างเปิดโล่งอย่างน่าเบื่อเป็นเวลาพักใหญ่และไม่ได้พวกเขาก็สัมผัสได้ถึงการเคลื่อนไหวที่หางตาและหลังจากที่ทั้งหกคนกระพริบตาอีกตัวนั้นพวกเขาก็ได้ออกมาด้านนอกของเสาหินแล้วเรียบร้อย
ขณะที่ราชาลูกสมอย่างมู๋เย๋นั้นไปโผล่ในอีกสถานที่หนึ่งที่สวยงามเต็มไปด้วยข้าวของทุกอย่างมากมาย มันมีอาหารและไวน์วางเรียงจัดเอาไว้ หากไม่สามารถออกไปไหนได้ มันคือการกักตัวไว้ดีๆนี่เอง!
ทั้งหกโตเมื่อได้สติบางคนก็ตาโตด้วยความงุนงง ขณะที่ซูเฟิงและเจียงหลิงโหลวนั้นก็รู้สึกกังวลที่เห็นว่าชูฮันยังไม่ออกมา
หากสำหรับซูเฟิงนั้นเขาเป็นกังวลจริงๆแต่สำหรับเจียงหลิงโหลวนั้นเธอเป็นกังวลเรื่องหนี้ของเธอ…
เกิดอะไรขึ้น? หลังจากกวาดตามองรอบๆ ฟานเจี้ยนก็ถามขึ้นเพราะชูฮันไม่ได้ออกมาด้วย เช่นเดียวกับชายลึกลับในทีมของเขาเช่นกัน
นี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?
สรุปว่าชูฮันอยู่ทีมเดียวกับชายลึกลับนั้นเหรอ? อู๋เติงตั้งข้อสงสัย และพวกเขาชนะ?
ชูฮันอยู่ทีมเดียวกับฉัน ตวนเจียงเหว่ยประกาศ
ทั้งหกคนพลันเงียบสนิทกันทันทีเมื่อสัมผัสได้ว่าสถานการณ์ ณ ขณะนี้มันแปลกประหลาดไม่เบา
สรุปใครชนะ?
แล้วทั้งสองคนนั้นหายไปไหน?
ทันใดนั้นหลังจากผ่านไปพักใหญ่ร่างของชูฮันก็ปรากฏขึ้นด้านนอกของเสาหินพร้อมกับร่างกายที่เต็มไปด้วยพลังงานล้นเปี่ยมและจิตใจแรงกล้า
ทุกคนรีบวิ่งกรูกันเข้าไปหาชูฮันพร้อมถามคำถามรัวกันไม่หยุดแม้แต่ตวนเจียงเหว่ยก็ไล่ถามชูฮันด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
คนที่มีนามแฝงว่ากษัตริย์ไม่ได้ออกมาไม่ ถ้าอย่างนั้นแปลว่าคนที่ชนะอีกเขางั้นเหรอ? นี้คือความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียวที่ฟานเจี้ยนคิดออก แต่ฉันเคยเจอเขาในการจำลอง! ฉันจำได้!
มันกระจัดกระจายกันไปหมด ชูฮันยกมือขึ้นแตะจมูกและเริ่มพูด ต้านฮวงน…นายไม่ใช่คนของฉัน ส่วนราชานักล่า นายเป็นคนขององค์กรนักล่า…อย่ารบกวนฉัน อู๋เติง…ฉันไม่ค่อยคุ้นกับนายเท่าไหร่ เจียงหลิงโหลว…เธอยังต้องจ่ายฉันคืน ซูเฟิงนั้นติดตามฉันอยู่แล้ว ตวนเจียงเหว่ยนายต้องการจะพูดอะไรนะ?
ทั้งหกคนต่างถูกพูดถึงครบถ้วนภายในการพูดไม่กี่ประโยค
ราชานักล่าตะลึงและรู้ดีว่าตอนนี้ชูฮันกำลังแสดงอยู่ขณะนี้เขายังไม่กล้าจะถามอะไร ส่วนต้านฮวงและอู๋เติงนั้นก็ยังคคงถูกราชานักล่าพยายามกล่อมเพื่อให้เข้าร่วมองค์กรนักล่าไม่เลิก
เจียงหลิงโหลวยืนนิ่งงันคำว่าเงินนั้นเปรียบเสมือนกับฝันร้ายที่ทำให้รู้สึกหดหู่เหลือเกิน ซูเฟิงเต็มไปด้วยความสงสัยใคร่รู้แต่เขาก็รู้ว่ามันยังไม่ใช่ที่จะถาม
มีเพียงแค่ตวนเจียงเหว่ยที่ไม่หลงเชื่อการแสดงของชูฮันเขาดึงกริชสีม่วงของตัวเองออกมา ถ้าวันนี้นายไม่พูดทุกอย่างให้กระจ่าง ก็ไม่ต้องไปไหนกัน!
เพราะเขาถูกเตะออกระหว่างการประเมิณโดยไม่ทันตั้งตัวและตั้งแต่หลังจากนั้นเขาก็ไม่ได้พูดอะไรเลยสักคำอีกทั้งตอนนี้เขาก็ถูกเสาหินพาออกมาโดยไม่มีการบอกกล่าวอะไรเลย เวลานี้ตวนเจียงเหว่ยไม่สามารถระงับอารมณ์ของตัวเองได้อีกต่อไป
ได้ ชูฮันชำเลืองมองและเดินนำเส้นทางไป
ทั้งสองคนจากไปซูเฟิงยังคงยืนค้างอยู่ที่เดิม ขณะที่เจียงหลิงโหลวยังหดหู่ไม่เลิก อู๋เติงและต้านฮวงก็ถูกฟานเจี้ยนเอาแต่หว่านล้อมไม่เลิก
เมื่อเดินมาถึงจุดที่ในบริเวณรอบๆไม่มีใครแล้วตวนเจียงเหว่ยก็โพล่งขึ้นมาทันที ชูฮัน! ค่ายตวนและเขี้ยวหมาป่าก็เป็นพันธมิตรกันอยู่แล้ว ทั้งนายและฉันต่างก็เป็นพลเอกเหมือนกัน ฉันเสี่ยงทุ่มหมดตัวแต่กลับทำกับแบบนี้ นี้คือวิธีที่นายปฏิบัติกับพันธมิตรตัวเองงั้นเหรอ? คิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่ามีคนอยากให้นายตายมากขนาดไหน!
ใครเป็นพันธมิตรด้วยไม่ทราบ?
ชูฮันเบิกตากว้างเขาหันมาอย่างรวดเร็วจนคอแทบบิดและรีบอธิบาย นายจะเค้นให้ได้อะไรหนักหนา์ ไม่อย่างไรฉันก็ชนะในการประเมิณไปแล้ว และในการประเมิณฉันก็ไม่สามารถช่วยนายได้ แต่ฉันสามารถช่วยเรื่องสารล่อซอมบี้ให้ราคาสำหรับค่ายตวนต่ำกว่าใครๆ!
เมื่อเป็นเช่นนี้ตวนเจียงเหว่ยก็ยอมสงบลง แล้วใครคือผู้ชนะ?
ก็ฉันสิ?จะให้เป็นราชาลูกผสมรึไง? ชูฮันพูดแดกดันกับตัวเองเบาๆ
ราชาลูกผสม? ตวนเจียงเหว่ยช็อค นายหมายถึงคน… กษัตริย์นั่นคือนามแฝงของมันในอันดับรายชื่อของเสาหิน ชูฮันอธิบาย ตัวตนที่แท้จริงของมันคือราชาลูกผสม ชื่อว่ามู๋เย๋
แล้วตอนนี้มันอยู่ไหนกัน? ตวนเจียงเหว่ยรีบถามต่อทันทีด้วยความสงสัย
อยู่ในเสาหิน ชูฮันค่อยๆอธิบาย เสาหินบอกฉันว่าในฐานะผู้ชนะเพียงผู้เดียว ฉันสามารถขออะไรก็ได้ ดังนั้นฉันก็เลยขอให้กักตัวอีกฝ่ายอยู่ในนั้นสองวัน และตอนนี้มันก็คงยังติดอยู่ข้างในนั้นแหละ
ทำไมไม่ฆ่าซะละ? แน่นอนว่าตวนเจียงเหว่ยก็ไม่ใช่คนดีอะไร เขาก็มีปฏิกิริยาตอบสนองเช่นเดียวกับทุกคนเมื่อรับรู้ตัวตนที่แท้จริงของมู๋เย๋
ฉันก็คิดแบบนั้นแต่ถูกปฏิเสธคำขอ ชูฮันยักไหล่ ก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง และพละกำลังของมู๋เย๋นั้นมหาศาลอย่างที่ไม่มีใครเคยเห็นมาก่อน แต่ให้เราทั้งเจ็ดคนรวมพลังกันก็ยังไม่แน่ใจว่าจะเอาชนะได้มั้ย พวกเรายังเตรียมตัวไม่มากพอ แต่—– ขณะที่กำลังพูดตวนเจียงเหว่ยก็จ้องชูฮันตาแข็งและถามขัดขึ้นมาด้วยเสียงตึงเครียด บอกฉันมาว่านายชนะได้ยังไง? มันเป็นไปไม่ได้ที่จะคว้าตราของราชาลูกผสมได้ทันในวินาทีสุดท้ายพร้อมกับฉัน?
ไม่ไม่ ชูฮันจ้องหน้าตวนเจียงเหว่ยขณะเผยรอยยิ้มร้ายกาจ ฉันได้ตรามาทั้งหมดหกชิ้น ดังนั้นตราของราชาลูกผสมจึงไม่ได้จำเป็น!
ได้มาแล้วทั้งหมดหก? ตวนเจียงเหว่ยยังคงงง
ใช่หกชิ้น ทั้งห้าชิ้นคือของคนอื่น ชูฮันยิ้มและพูดต่อ และอีกหนึ่งจากนาย
ฉัน? ตวนเจียงเหว่ยตกใจ แต่เราเป็นทีมเดียวกัน?
ชูฮันสบตากับตวนเจียงเหว่ยตรงๆและตอบโดยไม่หลบตาหนี ใช่ ทีมเดียวกัน แต่กฏไม่ได้บอกว่าเราจะเอาตราจากเพื่อนร่วมทีมไม่ได้นิ!