Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย - ตอนที่ 709 พริบตา

ตอนที่ 709 พริบตา

ซอมบี้หลายร้อยตัวถูกสังหารโดยกลุ่มคนแปลกหน้าภายในพริบตา แม้แต่ภายใต้การระวังตัวและสังเกตการณ์ของชินยู่ซวน เขาก็ยังไม่รู้ว่ากลุ่มคนพวกนี้โผล่มาจากไหนและไม่สามารถจับเสียงหรือการเคลื่อนไหวก่อนหน้านี้ได้เลย

อย่างไรก็ตาม หลังจากได้เห็นการเคลื่อนไหวและโจมตีของคนกลุ่มนี้ แววตาของชินยู่ซวนก็เปลี่ยนไป ถ้าคนพวกนี้ไม่ได้ปรึกษาอะไรกันเลย แล้วจู่ๆจะวิ่งเข้ามาจัดการกลุ่มซอมบี้ที่กําลังพุ่งเข้าใส่พวกเขาได้ยังไง นี่มันเรื่องอะไรกัน?

ไม่ใช่แค่ชินยู่ซวนที่สงสัยในจุดนี้ หลังจากอาการตกใจในตอนแรก ยูเว่ยเองก็ค้นพบว่าสถานการณ์มันแปลกเช่นกัน ความสามารถของคนกลุ่มนี้ไม่ธรรมดาเลยทีเดียว พวกเขาหลายสิบคนทํางานร่วมมือกันได้อย่างสมบูรณ์โดยไม่ต้องสื่อสารกันทางคําพูดเลยและฆ่าซอมบี้ได้อย่างรวดเร็ว

ถ้าคนกลุ่มนี้คิดจะจัดการพวกเขาที่มีเพียงแค่สี่คน โอกาสของพวกเขาคือศูนย์อย่างไม่ต้องสงสัย ความหวังเพียงเล็กน้อยอยู่ที่ชูฮันเท่านั้น

ในขณะที่ทั้งสี่คนกําลังตกอยู่ความกังวลถึงกลุ่มคนที่ปรากฏตัวขึ้นใหม่อยู่นั่น มีเพียงแค่ชูชันที่ยืนนิ่งและยิ้มกับตัวเอง

กลุ่มคนที่มาใหม่ที่เขาแสนจะภาคภูมิใจทั้ง 50 คน นี่แหละคือทีมกุ้งเสือดําที่ชูฮันฝึกมาเอง

หลังจากจัดการกับกลุ่มซอมบี้ได้อย่างรวดเร็ว ทีมกุ้งเสือดําก็เริ่มทําการไล่เก็บคริสตัลโดยยังคงไม่มีใครเอ่ยปากพูดใดๆเหมือนเดิม มันไม่มีการสื่อสารระหว่างกระบวนการเลยแม้แต่น้อย มันเป็นการเข้าใจกันโดยปริยายของพวกเขา

“พี่ชูฮัน” ยู่เว่ยกลืนความกลัวในใจลงไป “เรายังคงมีเวลาหนี คนกลุ่มนี้เย่อหยิ่งและน่ากลัวมาก วิธีการฆ่าซอมบี้ดูปราณีตเป็นระเบียบและเป็นขั้นตอนจนเกินไป พวกเขาน่ากลัวเหลือเกิน!”

ชินยู่ซวนที่ได้ยินเองก็มีความกลัวปรากฏตัวในนัยน์ตาเหมือกนั้น วิธีการฆ่านี่มันคืออะไรกัน?

ชูฮันไม่ตอบอะไร เขาหันมองสบตากับทุกคนและเบนสายตาไปที่อื่น “ลองเสี่ยงโชคดูสิ ถามดูว่าคนพวกนี้จะไปสู้กับกลุ่มลูกผสมกับเรามั้ย ลองเสี่ยงด้วยชีวิตของตัวเอง หรือนายเป็นกังวลชีวิตของตัวเองมากกว่าชีวิตของน้องสาวนาย?”

มันเป็นการวัดใจที่เป็นตายเท่ากัน ยูเว่ยเกิดความกลัวขึ้นในใจ หากทันใดนั้นเขาก็ตัดความกลัวทิ้งและตัดสินใจเดินมุ่งหน้าตรงเข้าไปหาทีมกุ้งเสือดําที่กําลังไล่เก็บคริสตัลกันอยู่

“ขอโทษนะ พวกคุณมาจากฝั่งตะวันตกของเมืองเหรอ?” ยูเว่ยเดินตรงเข้าไปพูดทันที การกระทําของเขาทําให้ทั้งสามคนที่เหลือตะลึงค้าง หัวใจแทบหลุดออกจากอก ยู่เว่ยยอมเสี่ยงตายเพื่อน้องสาวของตัวเองจริงๆ!

ทีมกุ้งเสือดําที่จึงเก็บคริสตัลเสร็จและกําลังจะเดินไปรายงานต่อชูอันก็ต้องชะงัก เสี่ยวเคินกัปตันทีมมองยู่เว่ยอย่างแปลกใจ จากนั้นก็เดินผ่านหน้ายู่เว่ยไปทันทีอย่างเมินเฉย

สมาชิกทีมกุ้งเสือดําที่อยู่ด้านหลังเสี่ยวเคินเองก็เดินตามเสี่ยวเคินไปด้วยฝีเท้าเป็นจังหวะมั่นคง บางคนเหลือบมองยู่เว่ยหากก็ไม่ได้สนใจอะไร เป้าหมายของพวกเขาชัดเจนมาตลอด เรื่องที่เหลือไม่มีความสําคัญอะไรทั้งนั้น

ยู่เว่ยซึ่งถูกเมินไม่คิดว่ามันจะกลายเป็นอย่างนี้ เขารู้สึกข่มขืนและไม่รู้ว่าควรจะทําอย่างไรต่อไปดี

ชินยู่ซวนที่ยืนนิ่งอยู่ที่เดิมก็มองทีมกุ้งเสือดําซึ่งสัมผัสได้ถึงพลังอันมหาศาลและกําลังมุ่งหน้ามาทาวพวกเขา หากเขากลับสัมผัสไม่ได้ถึงภัยคุกคามใดๆจากคนกลุ่มนี้ หรือคนพวกนี้อยากจะเจรจาต่อรองก่อน?

เกินความคาดหมายของทุกคนและน่าตกใจสุดๆ คนที่เห็นได้ชัดว่าน่าจะเป็นผู้นําของกลุ่มคน 50 คนนี้เดินเข้ามาหาชูฮันและ – –

ฟรึบ!

ท่าวันทยาหัตถ์แสดงความเคารพตามระเบียบทหาร

” ขออนุญาติครับท่าน ทีมกุ้งเสือดํารายงานตัวครับ” เสี่ยวเดินเอ่ยเสียงเรียบ

พรึบ!

ยู่เว่ย ชินยู่ซวน หยางดินและหยางลานอ้าปากค้างจนคางแทบจะตกถึงพื้น ตาเบิกโตจนแทบจะถลนออกมาจากเบ้า พวกเขาจ้องเขม็งไปที่เสี่ยวเคิน จากนั้นก็ไล่สายตาไปที่ชูฮันและกลุ่มคนอีก 50 คน สลับไปมาสลับมาอย่างไม่อยากเชื่อสายตา

ทีมที่เก่งกาจจนน่าทึ่ง ฝีมือไร้เทียมทาน แท้จริงแล้วเป็นทหารของชูฮัน!

แล้วทําไมคนพวกนี้ถึงไม่ใส่เครื่องแบบทหาร ทําไมถึงแต่งตัวไม่เป็นระเบียบแบบนี้ แล้วผู้หญิงเพียงคนเดียวในทีมก็ใส่ชุดสีแดงตัวใหญ่ ทหารไม่ควรใส่เครื่องแบบทหารและพกปืนและอาวุธครบครันไว้ตามตัวไม่ใช่เหรอ?

แต่กลุ่มคนตรงหน้าพวกเขาตอนนี้ ไม่ต้องพูดถึงอาวุธครบครันเลย แม้แต่ปืนพกก็ไม่น่าจะมีด้วยซ้ำ

และอะไรคือทีมกุ้งเสือดํา? ไม่เคยได้ยินมาก่อน? อย่างไรก็ตามด้วยฝีมือฉกาจขนาดนี้ มันน่าจะโด่งดังและเป็นที่รู้จักไปทั่วสิ อย่างเช่นทีมนักฆ่าขนนกของกองทัพเขี้ยวหมาปาที่ใครๆก็รู้จักยังไม่น่าเก่งเท่าทีมกุ้งเสือดํานี้เลย

ทั้งสี่คนตกใจได้ไม่นาน เพราะเสี่ยวเคินที่พูดประโยคแรกจบ ก็เอ่ยต่อ “กัปตันทีมความลับของพระเจ้า หมูปิ้งเซ่อถูกผมทิ้งไว้ที่เดิมกับฟานเจียน และเพราะเราพยายามไล่ตามหาท่านโดยไม่ได้กลับไปจุดเดิมจึงทําให้พลัดหลงกับทั้งคู่อย่างไม่สามารถหาร่องรอยได้เจอ มันเป็นความผิดของผมเอง ท่านได้โปรดลงโทษผม”

ทั้งสี่คนยังไม่ทันหายใจตกใจ ก็ต้องตกใจซ้ำอีกครั้ง ทั้งหมดมองเสี่ยวเคินอย่างไม่อยากเชื่อสายตา ผู้ชายคนนี้เดินเข้ามารายงานความผิดของตัวเองตรงๆ ทั้งๆที่ถ้าไม่มีใครบอกชูฮันก็คงไม่รู้และผู้ชายคนนี้จะสามารถพูดดีเอาเข้าตัวเพื่อหาทางรอดก็ได้ แต่กลับไม่ทํานี่คนพวกนี้จงรักภักดีต่ อชูฮันขนาดไหนกัน?

สิ่งที่พวกเขาเคยได้ยินมามันช่างแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง มันเป็นไปได้ยังไงที่คนพวกนี้จะไล่ตามชูฮันที่พลัดหลงกันในเมืองหนานตู้ที่ใหญ่และเต็มไปด้วยซอมบี้มากมายขนาดนี้ได้ นี่ไม่ใช่เพราะคนพวกนี้ไม่มีสมอง แต่เป็นเพราะคนพวกนี้สามารถทําสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ให้เป็นไปได้และพวกเขาทรงพลัง ฉลาดและมุ่งมั่นอย่างมาก

คนพวกนี้ที่ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยจิตสังหารรุนแรงแต่กลับซื่อสัตย์ต่อชูฮันสุดๆ ยิ่งทําให้ทั้งสี่คนเกิดความกลัวเข้าไปอีก

ชูฮันไม่ได้แคโด่งดังแค่ตัวเขาคนเดียวเท่านั้น แต่ชื่อเสียงของกองทัพเขี้ยวหมาป่าของชูฮันก็เป็นที่รู้จักกันดีเช่นกัน แล้วถ้าคนของชูฮันทุกคนปฏิบัติตัวด้วยความซื่อสัตย์และจงรักภักดีอย่างนี้กันหมดล่ะ มันจะน่ากลัวขนาดไหน?

และที่ทําให้ทั้งสี่คนยิ่งไม่อยากเชื่อเข้าไปอีกก็คือชื่อของทีมความลับของพระเจ้าที่ได้ยิน นี่มันอะไรกัน?

นอกเหนือจากทีมนักฆ่าขนนกแล้ว ชูธันยังมีอีกกี่ทีม?!

ชูฮันเองก็ไม่คิดว่าเสี่ยวเคินจะก้าวออกมาพูดตรงๆกับเขา ช่างเป็นคนหนุ่มที่ดื้อรั้นสุดๆ ชูฮันตบไหล่เสี่ยวเคินเบาๆเขาอยากจะบอกว่า เขาเดาได้อยู่แล้ว หากก็ตัดสินใจกลืนคํานั้นลงไปและเปลี่ยนเป็น “ไม่มีจิตสํานึกของความเป็นกัปตัน ถูกปลดจากตําแหน่งกัปตันและตกไปเป็นรองกัปตันแทน”

ถึงอย่างไร ทีมกุ้งเสือดําก็ยังไม่มีตําแหน่งรองกัปตันอยู่ดี การให้เสี่ยวเคินดํารงตําแหน่งนี้เขาก็ยังคงเป็นผู้นําของทีมกุ้งเสือดําเหมือนเดิมไม่ต่าง แต่ตอนหน้าสมาชิกใหม่ที่เข้าร่วมกับทีมกุ้งเสือดํา แม้จะผ่านการฝึกมาแล้วแต่มันก็เพียงไม่กี่วัน และทหารใหม่พวกนี้ยังแตกต่างกับทหารผ่านศึกมากหนัก ดังนั้นชูฮันจึงใช้โอกาสนี้ แสดงให้ทหารมาใหม่พวกนี้เห็นถึงการรับผิดชอบต่อการกระทําของตัวเอง