Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย - ตอนที่ 787 ส่งขวานมา!

”ฉึก!ฉึก! ฉึก!”
เสียงลงดาบที่เนื้อดังเข้าหูของชูฮันแขนทั้งสองข้างและหน้าอกมีรอยบาดเป็นทาง เลือดเริ่มไหลซึมออกมา ตามมาด้วยบาดแผลที่ปรากฏขึ้นทันที การที่ชูฮันพุ่งฝ่าอออกมาอย่างกระทันหันทำให้เขาต้องยอมแลกมากับบาดแผลพวกนี้
และคำว่า’หวังไค’ ที่ชูฮันตะโกนลั่นก่อนหน้านี้ก็ทำให้หลายคนในที่เกิดเหตุตกใจ
สถานการณ์พลิกผันไปแล้วอีกครั้งชูฮันได้แผล หากแววตาของชูฮันก็จ้องใส่นักฆ่าทั้ง14คนอย่างดุดัน ชูฮันยังคงรักษาตำแหน่งของเขาไว้ทว่าเขาก็พร้อมที่จะขยับตัวได้ทุกเมื่อ อยากจะล้อมเขาอีกรอบงั้นเหรอ?
ไม่มีทาง!
ในจังหวะที่ชูฮันพุ่งฝ่าออกมาจากวงล้อมนั้นเสียงที่ทุกคนได้ยินกันชัดเจนก็คือ ‘หวังไค’ ซึ่งมันทำให้หลายคนไม่เข้าใจ
”เขาตะโกนว่าอะไรน่ะ?”นักฆ่าวิวัฒนาการระยะ 6 คนเดียวในกลุ่มและเป็นหัวหน้าเอ่ยถาม
”ดูเหมือนว่าจะเป็นหวังไค?”
คนที่ตอบมีท่าทีลังเล หากเขาก็ไม่คิดจะสนใจเรื่องที่จะเกิดต่อในอนาคต
”หวังไค?”
”ใครคือหวังไค?”
”หมาเหรอ?”
อย่างไรก็ตามชูฮันไม่คิดจะยืนทิ้งระยะห่างนิ่งๆต่อไปอีก เขายิ้มมุมปากอย่างมีแผนร้ายในหัว สายตาเต็มไปด้วยการยั่วยุ
ภาพที่เกิดขึ้นสร้างความโกรธให้แก่นักฆ่าทั้ง14 คนทันที ชูฮันไม่รู้ว่าใครเป็นคนออกคำสั่งแต่ทั้ง 14 คนพุ่งเข้าโจมตีชูฮันพร้อมเพรียงกันหมด ชัยชนะมันอยู่ตรงหน้าของกลุ่มนักฆ่าแล้ว แค่ดูว่าชูฮันจะยื้อมันออกไปได้นานขนาดไหน
และตอนนั้นเองสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น—–
พรึบ!
กระต่ายยักษ์สีขาวกระโดดลงมาจากฟ้าความเร็วของมันนั้นรวดเร็วมากจนไม่มีใครมองตามได้ทัน มันวิ่งพุ่งอย่างเร็วเข้าไปแทรกกลางระหว่างชูฮันและนักฆ่า 14 คน
กระต่ายร่างยักษ์เหมือนกับระเบิดลูกโตที่ตกลงมาจากฟ้า!
มันเกิดอะไรขึ้น?
นี้มันสัตว์อะไร? ไอลีนโนเวล
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกระทันหันได้ข่มขวัญกลุ่มนักฆ่าจนนิ่งงันไปพวกเขาล่าถอยทันทีแม้แต่นักฆ่าวิวัฒนาการระยะ 6 ที่มีวิชาแกร่งกล้าก็ยังต้องถอย กระต่ายยักษ์ใหญ่ที่เกินกว่าจะเป็นความจริง เกินกว่าสัตว์อื่นๆที่พันธุกรรมเปลี่ยนแปลง
ทำไมกระต่ายมันถึงใหญ่ยักษ์ได้ถึงขนาดนี้?
”ปัง!”
ตอนที่หวังไคลงมากระแทกพื้นมันทำให้ฝุ่นลอบตลบขึ้นอากาศ พื้นดินสั่นสะเทือนราวกับเกิดแผ่นดินไหวรุนแรง หัวใจของทุกคนตกไปอยู่ที่ตาตุ่มกันหมด
มันเป็นกระต่ายยักษ์ที่มีขนาดเท่ากับม้าตัวโต!
เกินกว่าจะคาดฝันมันใหญ่จนเกินกว่าจะจัดอยู่ในสายพันธุ์กระต่ายได้ แถมดูเหมือนมันกำลังคลั่ง และกลายเป็นสัตว์ประหลาดยักษ์ไปแล้ว
ที่ยิ่งน่าตกใจกว่านั้นคือในอุ้งมือของมันมีขวานดำยักษ์ขนาดสองเมตรที่มีตัวใบมีดยาวถึงเมตรอยู่!
เฮือก!
พอได้เห็นขวานยักษ์ทั้งฝูงชนและกลุ่มนักฆ่าก็ต้องช็อคอีกครั้งและก้าวถอยหลังหนีไปจากรัศมีของหวังไค ไม่มีใครหาคำอธิบายได้ว่าทำไมกระต่ายยักษ์สัตว์ประหลาดนี่ถึงจู่ๆก็โผล่ออกมาและยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะนึกภาพว่าทำไมมันถึงมีขวานยักษ์อยู่ในอุ้งมืออีก?
นอกจากนี้แค่การปรากฏตัวของสัตว์ประหลาดมันน่าตกใจมากเกินไปจนนำไปสู่ความเงียบของทั้งบริเวณ ทุกคนตะลึงและพุ่งสายตาไปที่จุดหมายเดียวกันหมด แม้แต่คนที่อยู่ไกลออกไปอย่างหลูปิงเซ่อและนักฆ่าวิวัฒนาการระยะ 5 ที่ถูกเพื่อนตัวน้อยของหลูปิงเซ่อล้อมเอาไว้ก็ยังต้องหยุดชะงักด้วยความตกใจ
”เป้าหมายคือพวกเราสินะ?”นักฆ่าวิวัฒนาการระยะ 6 เอ่ยออกมาเสียงแผ่ว จากนั้นก็เปลี่ยนท่าทีไปอย่างรวดเร็ว “ฉันได้ยินมาว่าชูฮันมีขวานขนาดใหญ่เป็นอาวุธ ดูในมือกระต่ายยักษ์นี่สิ ขวานนั่นมันดูเหมือนอาวุธของชูฮันมั้ย?”
ไม่ต้องมีคำตอบฝูงชนเกิดความกลัวจนตัวสั่นขึ้นมาทันที
”นั่นมันคือสัตว์เลี้ยงของชูฮันงั้นเหรอ?”
”ซวยแล้ว!สัตว์ประหลาดนี่มันใหญ่เกินไป! พวกเรามีขั้นตอนในการจัดการกับสัตว์ประหลาดมั้ย?”
”ฉันไม่ได้ศึกษามามันน่าจะเป็นเพราะพันธุกรรม แต่นี่มันโลกาวินาศ ทุกอย่างเป็นสิ่งที่เราไม่รู้จัก!”
ขณะที่ทุกคนกำลังจับจ้องไปที่สัตว์ประหลาดแปลกหน้าที่น่าตื่นตาตื่นใจหวังไคที่ปรากฏตัวอย่างสง่าก็ครองพื้นที่กลางถนนเอาไว้ด้วยร่างใหญ่โตของมัน ตาโตสีที่ทำหน้าราวกับกล้องก็กวาดตามองรอบๆอย่างดุดัน ทำให้กลุ่มนักฆ่าทั้ง 14 คนรู้สึกเสียวขึ้นมา
”ฟึบ~”
ความรุนแรงในนัยน์ตาของหวังไคและร่างกายที่ใหญ่โตทำให้ทุกคนสะดุ้งและต้องถอยหลังหนีไปอีกถ้าไอ้กระต่ายยักษ์นี่มาช่วยชูฮันต่อสู้จริงๆแม้ว่าจะไม่รู้ถึงความสามารถของกระต่ายยักษ์ ทว่าแม้แต่นักฆ่าวิวัฒนาการระยะ 6 ยังรู้สึกหวั่นในอก
ทำไมไอ้กระต่ายนี่ถึงตัวใหญ่ได้ขนาดนี้นี้มันใช่การกลายพันธุกรรมธรรมดาเหรอ?
ในปีที่สองของโลกาวินาศเหล่าปรมาจารย์มีฝีมือมากมายเริ่มค่อยๆศึกษากฏการเติบโตของเหล่าสัตว์ทั้งหลาย ทำให้ค้นพบว่ายิ่งแต่เดิมสัตว์นั้นตัวเล็กเท่าไหร่มันจะยิ่งบ้าคลั่งมากกว่า และยิ่งขยายขนาดจากรูปร่างเดิมมากเท่าไหร่ พละกำลังความบ้าคลั่งก็ยิ่งมากกว่าเข้าไปอีก
หวังไคซึ่งปรากฏตัวต่อหน้าสายตาทุกคนนั้นไม่ต้องสงสัยเลยว่าต้องสอดคล้องกับกฏนั้นอย่างแน่นอนดังนั้นนักฆ่าวิวัฒนาการระยะ 6 จึงรู้สึกทึ่งและมีท่าทางหวั่นใจ
จะบ้าตาย!
ชูฮันมันไปหาสัตว์ประหลาดแบบนี้มาจากไหน?
และในขณะที่ตอนนี้ทุกคนกำลังกลัวหวังไคกลับกำลังมีความสุข
เป็นอีกครั้งที่นักฆ่าทั้ง14 คนขวัญผวา หัวใจแทบตกลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม ทุกคนรีบตั้งการ์ดพร้อมรับการจู่โจมจากสัตว์ประหลาด
หวังไคเองก็ชอบใจที่สามารถข่มให้คนพวกนี้กลัวได้มันยิ่งพยายามทำหน้าตาให้ดูน่ากลัว มันแยกเขี้ยวใส่พร้อมส่งเสียงคำรามขู่
”กรรรรร~”
เสียงคำรามของหวังไคดังสนั่นพื้นสั่นเพราะแรงสะเทือนจากระดับเสียงอันมหาศาลของหวังไค ฝุ่นที่พื้นตีขึ้นในอากาศ
ราวกับเกิดแผ่นดินไหว!
ตาของชูฮันดำทมึงราวกับก้นหม้อใช้เวลานานมากกว่าหวังไคจะแปลงร่างให้มีขนาดนี้ได้แต่ผลลัพธ์กลับได้แต่เสียงหมาเห่าโง่ๆ…
และวินาทีต่อมา…
มองไปที่เหล่านักฆ่า14 คนที่ยืนนิ่งอยู่ตรงหน้า ทันใดนั้นตาของชูฮันก็มีประกายวาวก่อนจะรีบวิ่งพุ่งเข้าไปหาหวังไคอย่างรวดเร็ว!
”หวังไค!ส่งขวานมาให้ฉัน!”