Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย - ตอนที่ 995 ที่เห็นมันแค่ครึ่งเดียว

　　 หัวหน้าน่ารักเหลือเกิน!  หลี่บี๋เฟิงที่เห็นมื้อเย็นซึ่งชูฮันและเกาช้าวฮุ่ยเป็นคนจัดหามาให้ก็เอ่ยขอบคุณชูฮันด้วยความซาบซึ้งดีใจ แววตาแสดงความหิวโหยออกมาชัดเจน

　　ซูเฟิงซึ่งตามหลังหลี่บี๋เฟิงมาและได้เห็นภาพนั้นก็มีสีหน้าเอือมระอาเขาใช้ไรเฟิลด้ามยาวสีทองเคาะลงหัวหลี่บี๋เฟิง  ไม่ต้องดีใจไปหรอก เพราะนายจะไม่ได้กินไปอีกนาน! 

　　 เฮ้ย!ซูเฟิง อย่าเอาไรเฟิลสีทองของนายมาเล่นกับฉันแบบนี้  หลี่บี๋เฟิงลูบหัวไปมาด้วยความเจ็บ  นายก็รู้ว่าอาวุธของนายไม่ธรรมดา ถึงแม้ความสามารถร่างกายฉันจะอยู่ที่ระยะ 6 แต่ถ้าพลาดขึ้นมาฉันก็รับมืออาวุธนายไม่ไหวนะ 

　　ซูเฟิงไม่คิดต่อล้อต่อเถียงกับหลี่บี๋เฟิงอีกปืนไรเฟิลขนนกด้ามยาวสีทองนี้แม้จะเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเขาก็จริง แต่มันยากที่จะเข้าใจถึงตัวตนที่จริงของอาวุธในมือเขาเอง มันมีที่มาที่ไปที่เขาเองก็ไม่รู้และก็ไม่มีใครรู้

　　ชูฮันส่งไม้ที่มีเนื้อเสียบย่างให้หลี่บี๋เฟิงจากนั้นก็โบกมือเรียกซูเฟิง  เดินไปกับฉัน 

　　ซูเฟิงเลิกคิ้วอย่างสงสัยและรีบเดินตามฝีเท้าชูฮันไปเกาช้าวฮุ่ยเองก็อยากจะตามไปด้วยแต่เขาถูกชูฮันสั่งเอาไว้ว่าต้องอยู่ที่เดิมและห้ามขยับไปไหน ดังนั้นเขาจึงทำได้แต่เพียงนั่งรออยู่ที่เดิม

　　ณจุดหนึ่งห่างไกลออกมาจากตำแหน่งที่มีทหารกองทัพเขี้ยวหมาป่าสามร้อยคนรวมตัวกันอยู่ ชูฮันยังคงเดินไปตามแนวป่าช้าๆพร้อมส่งยิ้มให้ซูเฟิง  ระยะ 7? 

　　ซูเฟิงส่งยิ้มกลับให้ชูฮัน ฉันไม่เคยปิดซ่อนการรับรู้ของหัวหน้าได้เลย ไม่คิดเลยว่าหลังจากกลับมาหัวหน้าจะได้ขึ้นเป็นระยะ 6″

　　ชายหนุ่มทั้งสองคนกำลังเติบโตอย่างก้าวกระโดดไปเรื่อยๆแต่ซูเฟิงค้างอยู่ที่ระยะ 6 เป็นเวลานานเกินไป แม้ว่าตอนนี้ซูเฟิงจะขึ้นไปที่ระยะ 7 แล้วก็ตามที แต่ถ้ามองที่ความเร็วในการยกระดับของชูฮันที่ขึ้นมาถึงระยะ 6 ได้แล้วมันทำให้ซูเฟิงประหลาดใจอย่างมาก เพราะวันที่ชื่อของชูฮันแสดงเด่นหราว่าเป็นอันดับที่หนึ่งของระยะ 5 ไปทั่วทั้งโลกมันพึ่งผ่านไปได้ไม่กี่วันเท่านั้นเอง

　　มันคือความลับที่ไม่มีใครรู้และชูฮันไม่คิดจะบอกใคร…เพราะระบบล่มสลายช่วยเขาประหยัดเวลาไปได้อย่างมากการยกระดับเร็วราวกับจรวดจนน่าเหลือเชื่อ!

　　ชูฮันยิ้มเยาะเผยให้เห็นฟันขาวจ้าเรียงตัวสวยงาม ก่อนจะถามคำถามสำคัญออกมา  หลังจากระยะ 5 นายติดอยู่ที่ระยะ 6 นานพอสมควร นายสัมผัสได้บ้างรึเปล่าว่าพลังงานในตัวมีอะไรผิดปกติไป? 

　　ซูเฟิงที่ได้ยินคำถามก็หยุดชะงักฝีเท้าทันทีเขาหันไปจ้องหน้าชูฮันด้วยสายตาตกใจ จากนั้นก็ปล่อยพลังงานทั้งหมดที่มาออกมาโดยไม่พูดอะไรเลย

　　 ฟู่วววววฟิ้ววววว ~ 

　　ทันใดนั้นก็เริ่มมีคลื่นพลังงานสีทองอ่อนๆก่อตัวขึ้นเป็นวงล้อมซูเฟิงเอาไว้โดยมีระยะรัศมีสองเมตรมันเป็นคลื่นพลังงานที่หมุนก่อตัวเป็นคลื่นลมไล่จากล่างขึ้นบนช้าๆ

　　ใบไม้แห้งกรอบตามพื้นบนปลิวไสวไปมาในอากาศราวกับกำลังเริงระบำทั้งตัวของซูเฟิงมีพายุหมุนขนาดย่อมหมุนวนรอบตัว ชูฮันสัมผัสเองก็สัมผัสได้ถึงพลังงานหนักหน่วงที่ไหลเวียนไปมารอบๆ เสียงแรงลมที่ตีกันจนเกิดเสียงร้องดังนั่นไม่ต่างอะไรกับพายุเฮอริเคนเลย

　　แน่นอนว่าชูฮันไม่ได้ขยับตัวเขาเพียงพับแขนเสื้อขึ้นเนื่องจากมันสะบัดไปมาตามแรงลมไม่หยุดหากสีหน้าของชูฮันนั้นไม่มีการเปลี่ยนแปลงเลยแม้แต่น้อย แววตามองไปที่สนามพลังงานสีทองอ่อนๆอย่างล้ำลึกและมั่นใจอย่างมากว่าสนามพลังงานของซูเฟิงเกิดขึ้นได้นั่นเพราะรับผลกระทบมาจากปืนไรเฟิลด้ามยาวสีทองคู่กายของซูเฟิง

　　อย่างไรก็ตามการควบคุมพลังของซูเฟิงในตอนนี้ยังอ่อนแอเกินไปหากนำมาเทียบกับชูฮัน แต่ถ้าเทียบกับมนุษย์สายพันธุ์ใหม่คนอื่นๆในระยะ 5 หรือสูงกว่า เรียกว่าซูเฟิงอ่อนแอไม่ได้เลยแต่เขาคือยอดฝีมือที่ทรงพลังอย่างมากต่างหาก!

　　ซูเฟิงที่มักจะสนใจมุมมองอื่นเสมอจึงมองไม่เห็นถึงพลังในมือที่ตัวเองมีและไม่สามารถเข้าถึงการควบคุมพลังได้ ดังนั้นสนามพลังงานที่เกิดขึ้นในตอนนี้จึงยังเป็นแค่สนามพลังงานครึ่งๆกลางๆเท่านั้น ยังไม่ใช่การควบคุมและปล่อยที่แท้จริงออกมาเต็มที่

　　ถ้าไม่อย่างนั้น…

　　เกรงว่าแม้แต่ชูฮันก็ไม่อาจจะเอาชนะซูเฟิงที่มีสนามพลังงานของวิวัฒนาการระยะ7 ได้!

　　 พรึบ~ 

　　ซูเฟิงสลายสนามพลังงานออกไปหลังจากผ่านไปสักพักเขารีบหันมามองชูฮันด้วยแววตาไม่เข้าใจและสับสน  ฉันไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่เมื่อไหร่ที่ฉันเรียกสิ่งนี้ออกมา ฉันรู้สึกได้ว่าพลังในตัวของฉันเพิ่มขึ้นอย่างรุนแรง และบริเวณรอบๆก็มีแสงสีทองอ่อนๆทุกอย่างในวงล้อมสีทองหยุดนิ่งและเชื่องช้าไปหมดสำหรับฉันแม้แต่มดตัวเล็กๆก็ไม่สามารถรอดพ้นสายตาฉันไปได้ แต่ฉันเป็นคนเดียวที่มีสิ่งนี้ แม้แต่หลี่บี๋เฟิงที่เป็นวิวัฒนาการระยะ 6 จุดสูงสุดก็ไม่มี 

　　ในใจชูฮันนั้นอยากจะตะโกนคำว่า’ไร้สาระ’ ใส่ซูเฟิงใจจะขาด เพราะแม้หลี่บี๋เฟิงจะเป็นวิวัฒนาการระยะ 6 จุดสูงสุดที่ใกล้จะยกระดับขึ้นมาระยะ 7 รวมถึงหยางเทียนและฟานเจี้ยนที่มีพลังอำนาจอันดับต้นๆของเขี้ยวหมาป่า แต่ไม่ว่าทั้งสามคนจะอยู่ในระยะสูงแค่ไหนมันก็ไม่สำคัญ…

　　เพราะกุญแจสำคัญในการสร้างสนามพลังงานไม่ใช่ความแข็งแกร่งที่มีหรือระยะของมนุษย์สายพันธุ์ใหม่อะไรทั้งนั้นแต่มันคืออาวุธต่างหาก…ทว่าชูฮันยังไม่อยากจะเปิดเผยพลังที่แท้จริงให้ทุกคนได้รู้ในตอนนี้

　　ชูฮันจึงเพียงเหล่ตามองซูเฟิงพร้อมส่งยิ้ม ต่อจากนี้ นายควรจะสนใจพลังงานที่ไหลเวียนอยู่ในตัวมากกว่านี้ แล้วนายจะแปลกใจอย่างมากกับผลประโยชน์ที่นายจะได้รับจากมันในอนาคต 

　　ซูเฟิงหลุบตาขบคิดตามคำพูดของชูฮันอยู่ในหัว  ชูฮัน นายรู้ความลับมากมาย สิ่งที่ฉันพึ่งแสดงให้นายดูเมื่อครู่คือไพ่ลับของฉันแต่ดูเหมือนว่า…มันจะไม่ใช่ครั้งแรกที่นายได้เห็นสิ่งนี้? 

　　ชูฮันสบตากับซูเฟิงเผยรอยยิ้มลึกลับที่มีเลศนัย  มันเรียกว่าสนามพลังงาน นายควรจดจำวิธีการควบคุมและใช้งานมัน แล้วเมื่อนายสามารถควบคุมพลังทั้งหมดจริงๆได้ด้วยตัวเองเมื่อนั้นนายจะรู้ถึงพลังของมันได้เอง 

　　 ถ้าปล่อยออกมาได้ทั้งหมดจริงๆมันจะรุนแรงมากถึงขนาดไหนกัน?  ซูเฟิงไม่คิดเลยว่าสิ่งที่เขาภูมิใจ ที่คิดว่าเขาเป็นเพียงคนเดียวที่มีในครอบครอง จะกลายเป็นแค่พลังงานครึ่งๆกลางๆที่ยังไม่มีประโยชน์มากพอในสายตาชูฮัน

　　 งั้นนายก็ดูเอาเองละกัน ชูฮันไม่คิดเก็บซ่อนความสามารถตัวเองต่อหน้าซูเฟิง ทันทีที่พูดจบเขาก็ระเบิดสนามพลังงานออกมาทันที

　　 ฟรึบ~ 

　　แรงลมขนาดใหญ่ก่อตัวขึ้นจากใต้เท้าชูฮันและเกิดเป็นลมหมุนแรงสูงไม่เหมือนกับที่ซูเฟิงแสดงให้เห็นก่อนหน้านี้ ชูฮันนั้นสามารถควบคุมสั่งการพลังงานได้อย่างสมบูรณ์แบบ เขาสามารถเรียกมันออกมาได้ทันที แสดงให้เห็นถึงทักษะในการควบคุม!

　　 ตึง! 

　　เกิดเสียงคำรามดังขึ้นพร้อมกับลูกบอลสีดำขนาดใหญ่จู่ๆก็ปรากฏขึ้นและแทบจะทันทีทันใดซูเฟิงซึ่งอยู่ใกล้ตัวชูฮันก็ถูกสนามพลังงานครอบเอาไว้อย่างรวดเร็วขนาดที่วิวัฒนาการระยะ 7 อย่างซูเฟิงตอบสนองไม่ทัน

　　สนามพลังงานออกมาแล้ว!

　　มันรวดเร็วและครอบคลุมกว้างกว่าของซูเฟิงถึงห้าเท่าและสามารถกดทับพลังในตัวซูเฟิงเอาไว้ได้อย่างสมบูรณ์แบบ ทั้งๆที่มันเป็นเพียงแค่พลังงานเพียงครึ่งเดียวที่ชูฮันปล่อยออกมาเท่านั้นเอง!

　　ในขณะเดียวกันหลังจากที่ชูฮันปล่อยลูกบอลสีดำยักษ์ออกมา สนามพลังงานของชูฮันก็เต็มไปหมดหมอกสีดำ บรรยากาศที่เต็มไปด้วยความกดขี่และอำนาจที่กดทับทุกอย่างเอาไว้ทำให้ฝูงนกทั้งหลายที่เกาะอยู่ตามต้นไม้ในป่าตกใจหวาดกลัวส่งเสียงร้องดังลั่น พวกมันรีบกระพือปีกบินหนีออกไปจากบริเวณแห่งนี้ทันที

　　ตัวสนามพลังงานสีดำยังคงหมุนวนต่อไปเรื่อยๆเกิดแรงบีบอัดอากาศจนกลายเป็นสุญญากาศ ลมหมุนสีดำหมุนวนรอบๆสนามพลังงานด้านนอก ทำให้ภายนอกไม่สามารถมองเข้ามาเห็นทุกอย่างภายในสนามพลังงานได้

　　แม้พลังงานมหาศาลจะทำให้ทุกอย่างโดยรอบเกิดการเปลี่ยนแม้สภาพแวดล้อมด้านนอกจะเงียบสงบนิ่งจนได้ยินแม้แต่เสียงหัวใจเต้น แต่ราวกับมันเกิดการตัดขาดทั้งเวลาและสถานที่อย่างสิ้นเชิง ราวกับว่าภายในสนามพลังงานอยู่คนละมิติกับภายนอก เพราะคนภายในสนามพลังงานจะไม่สามารถมองเห็นหรือสัมผัสรู้สึกอะไรกับภายนอกได้เลย…

　　��