Ark The Legend - ตอนที่ 427 : สุดทางของหลุมฝังศพใต้ดิน

ตอนที่ 427 : สุดทางของหลุมฝังศพใต้ดิน

“อาร์คนิม ขวาครับ ทางขวา!”

ดวงตาที่กําลังลอยอยู่กลางอากาศร้องบอกอาร์คตอบสนองโดยการหันไปจึงได้เห็นขวานขนาดมหึมากําลังพุ่งมาทางด้านนี้

“กระโดด!”

อาร์คใช้งานเท้าหมาป่าเพื่อเคลื่อนร่างพุ่งตัวออกไปอย่างรวดเร็วนับสิบเมตร คมขวานนั้นเสียเป้าหมายไปจึงฝังลึก เข้าไปในผนังไม่น้อยเลยทีเดียว หากโดนตัวเข้าคงไม่ ต้องสืบว่ากลายเป็นสองท่อนแน่ เขาถึงกับต้องถอนหายใจอย่างโล่งอกก่อนจะได้ยินเสียงที่ชวนสะพรึงถัดไป

กึก กึก กึก ตึง ตึง ตึง!

มันคือเสียงการทํางานของกลไก! ที่ผนังด้านข้างปรากฏรูนับร้อยพร้อมลูกธนูสาดซัดออกมาไม่หยุด

“ร่ายรําแห่งความมืด!”

อาร์คหมุนตัวก่อนจะเริ่มการร่ายรําหลบลูกธนูเหล่านี้ แต่ไม่ว่าเขาจะเชี่ยวชาญร่ายรําแห่งความมืดขนาดไหน เขาก็ไม่มีทางหลบห่าฝนลูกธนูเหล่านี้ได้หมด ลูกธนูนับสิบปักอยู่ที่ไหล่ หน้าอก และขาของเขาจนเสียพลังชีวิตไปไม่น้อย แต่พลังชีวิตที่ลดน้อยลงยังไม่ใช่ปัญหาใหญ่

ท่านโดนโจมตีโดยลูกธนูทื่อ ความเสียหาย 40 หน่วย

—

ลูกธนูที่อาร์คโดนโจมตีนั้นมีคุณลักษณะคือหัวธนูทื่อ เพราะค่าสถานะยืดหดของเขาจึงทําให้ได้รับความเสียหายแค่ 40 หน่วยต่อลูกธนู แต่เขานั้นไม่มีภูมิต้านทานต่อแรงผลักของลูกธนูที่พุ่งเข้ามา จนเป็นผลให้ร่างกายโดนผลักอย่างรวดเร็ว ราซาคถึงกับร้องออกขณะอาร์คโดนผลักดันไป

กรั่ก กรั่ก กรั่ก กรั่ก!

สถานที่ซึ่งอาร์คโดนผลักไปนั้นคือหลุมที่เต็มไปด้วยสิ่ง แหลมคมอยู่เบื้องล่าง หาก อาร์คตกลงไป ศพคงไม่สวยเท่าไหร่ กับดักลูกธนูและกับดักอื่นคล้ายออกแบบมาให้สอด ระสานกัน

“ราคาร์ด พุ่งปะทะความมืด!”

“กําลังไปขอรับ!”

ร่างของราคาร์ดพุ่งผ่านช่องว่างไปเพื่อผลักดันอาร์คกลับ เมื่อพุ่งปะทะความมืดเข้าชน อาร์คก็สามารถชะลอการร่วงหล่นไปได้ไม่น้อย อาร์คใช้งานเนตรแห่งจิตร่วมด้วยแต่กลับไม่เห็นว่าหลุมนี้มันลึกขนาดไหน ยังดีที่ราซาคช่วยเตือนและ เข้ามาขวางทางกับดักลูกธนูโดยใช้โล่ค้ํายันเอาไว้ให้และกระโดดมาทางอาร์ค อาร์คก็คล้ายเข้าใจความตั้งใจของราซาคที่กระทําเช่นนี้

“ทําได้ดีมาก ราซาค เปลี่ยนร่างดาบ!”

ราซาคเปลี่ยนเป็นซอว์เบลดเมื่ออาร์คตะโกนจบคําอาร์คเปลี่ยนไปใช้งานในรูปลักษณ์แส้แล้วใช้มันพันเข้ากับ เสาแห่งหนึ่งเอาไว้จากนั้นอาร์คจึงพยายามดึงตัวเองโดยใช้ เสานั้นเป็นฐาน โชคยังดีที่เขาสามารถหลบเลี่ยงกับดักมาได้ แต่นี่ก็ยังไม่ใช่สถานการณ์ปลอดภัย เมื่อเท้าของเขาสัมผัส กับพื้น อาร์คจึงได้ยินเสียงกลไกอีกครั้งพร้อมผนังกําลังเลื่อนเข้าหากัน

‘กับดักนี้ไม่มีที่ให้หลบไม่ว่าจะซ้ายหรือขวา! ถ้าแบบนี้ก็ต้อง…!’

หลังตัดสินใจได้อย่างรวดเร็ว อาร์คจึงกระทําประหนึ่งนินจากระโดดโดยใช้กําแพงทั้งสองข้างเป็นฐานเพื่อขึ้นไปให้ถึง ด้านบนโชคดีที่เขาสามารถรอดพ้นมาได้ แม้จะปลอดภัยชั่วคราวแต่สถานที่แห่งนี้ก็ยังไม่น่าไว้ใจ

–

‘ที่นี่มันบ้าอะไรกัน? ใครมันสร้างของแบบนี้ขึ้น? พลังชีวิตเราก็เหลือไม่มากแล้วด้วย…’

อาร์คเคลื่อนร่างไปทั้งยังต้องระวังรอบด้านให้ดีไม่ช้า เขา ได้เห็นบางสิ่งกําลังทอประกายในความมืด หลังหลบเลี่ยงคมมีดมาได้เขาก็ต้องเพ่งสมาธิมากยิ่งขึ้น เขาได้เห็นลูกแก้วที่ถูกฝังเอาไว้ภายในรูบนผนัง อาร์คขมวดคิ้วขณะยืนยันความคิด

‘ไกลเกินไป ซ่อนไว้ในตําแหน่งที่ยากลําบากขนาดนั้นจะเอามันมาได้ยังไง? ระยะทางก็อีกไกล แถมยังอยู่ลึกเข้าไปในผนังแทบยื่นมือไม่น่าจะถึงอีก ทํายังไงดีนะ? ถ้า ลังเลกับดักได้ทํางานอีกแน่…’

อาร์คครุ่นคิดไปสักพักหนึ่งก่อนจะเงยหน้าแล้วตะโกน

“บุคซิล มาที่นี่!”

“ครับ? ทะ-ทําไมล่ะ?”

“มาเถอะน่า ได้เวลาใช้มิสไซล์ลูกตาแล้ว!”

เมื่อลูกตาเข้ามาใกล้ อาร์คจึงหันกายพร้อมเตะมันออกไปโดยทันที

“เหวอ!”

ลูกตานั้นทั้งกรีดร้องทั้งยังพุ่งไปด้านหน้าไม่หยุด เป้าหมายคือรูบนกําแพง เมื่อบุคซิลเข้าไปปะทะลูกแก้วก็สั่นและร่วงหล่นลงมา ขณะเดียวกัน กับดักทั้งหลายซึ่งมีทั้งคมมีดจํานวนมาก ก้อนหินกลิ้ง ลูกธนูประหนึ่งห่าฝนจะไม่มีอีกต่อไป หน้าต่างข้อความที่เขารอคอยก็ปรากฏขึ้นในทันที

ท่านได้ทําการปิดกับดักทั้งหมด!

อาร์คถอนหายใจแล้วนั่งลงกับพื้น

“เฮ้อ ครั้งนี้นึกว่าจะตายจริงแล้วสิ”

ทั่วทั้งร่างของเขาตอนนี้มีแต่เหงื่อเพราะต้องวิ่งไปมาอย่างไม่หยุดตลอดทั้งสิ้นสิบนาทีที่ผ่านมา อาร์คปาดเช็ดคราบเหงื่อขณะพึมพําไปด้วย

“ดันเจี้ยนบ้าบออะไรกัน?”

เมื่อวานอาร์คได้เข้ามายังหลุมฝังศพใต้ดินแห่งนี้ ความจริงเรื่องนี้ไม่ต้องอธิบายเลยด้วยซ้ํา ว่าก่อนจะเข้าดันเจี้ยน อาร์คต้องเตรียมตัวมาก่อนแล้ว เขาตรวจสอบอุปกรณ์สวมใส่และวัตถุดิบที่มีก่อนเผชิญการต่อสู้อันดุดัน แต่แล้วเมื่อเข้ามายังหลุมฝังศพใต้ดิน มันแตกต่างจากที่คิดเอาไว้อย่างสิ้นเชิง มันเป็นดันเจี้ยนลับที่ตั้งอยู่ภายในเมืองแห่งคนตาย อาร์คคิดว่าจะมีศพลุกขึ้นมาเดินได้หรือไม่ก็วิ่งเข้าโจมตีใส่ แต่ศพเหล่านั้นก็อยู่ในสถานที่ที่มันอยู่ ไม่แม้แต่จะขยับสักนิด กลับกัน อาร์คโดนโจมตีโดยกับดักจํานวนมหาศาลที่ถูกติดตั้งเอาไว้ราวกับต้องสวมบทเข้ามาในภาพยนตร์อินเดียน่า โจนส์อย่างไรอย่างนั้น เขาแทบไม่มีเวลาให้พักหายใจ ทั้งหลุมกับดักและกับดักมากมาย! อาร์คเฉียดเข้าเส้นแห่งความเป็นและความตายอยู่หลายครั้งเลยทีเดียว

‘ตอนแรกก็มีแต่ลูกธนูกับเข็มพิษ..’

ยิ่งเข้าไปข้างในลึกขึ้น กับดักก็ยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้นทั้งมีใบมีดขนาดใหญ่พาดผ่านลงมาจนเขาเสียพลังชีวิตไป 50% แต่นั่นก็แค่เริ่มต้น เขาต้องติดอยู่ในห้องที่ผนังบีบตัวเข้าหากันและมีสิทธิ์ตายได้โดยทันที! หรือก็คือ ดันเจี้ยนแห่งนี้พลังป้องกันหรือพลังโจมตีล้วนไม่มีความหมาย แต่ด้วยความฉลาดเอาตัวรอดของเขาจึงสามารถพ้นภัยและมีชีวิตรอดมาได้

‘เราจะมาไกลขนาดนี้ไม่ได้ถ้าไม่เจอวิธีการปิดกับดัก’

โชคยังดีที่มีวิธีสําหรับปิดกับดักอยู่ ตอนที่กับดักเริ่มการทํางาน มันมักจะมีลูกแก้วภายในพื้นที่เพื่อเป็นปุ่มสําหรับปิดการทํางานเสมอ เมื่อนําลูกแก้วดังกล่าวออกมาได้ ก็จะสามารถหยุดการทํางานของกับดักได้ ทว่าการหลบเลี่ยงกับดักทั้งหมดเพื่อหาลูกแก้วที่ซ่อนเอาไว้ไม่ใช่เรื่องง่าย เป็นเพราะเนตรแห่งแวมไพร์ไม่สามารถมองเห็นในความมืด แต่เขาก็ผสมผสานวิธีการเพราะมันมีขนาดเล็กสามารถผ่านช่องเล็กน้อยเข้าถึงตัวลูกแก้วได้ และครั้งนี้ก็สําเร็จไปอีกหนึ่ง…

“อาร์คหิม!”

ดวงตานั้นเผยสีแดงก่ําออกมาหลังปะทะเข้ากับ ลูกแก้วพร้อมมองอย่างโกรธเคืองมายังอาร์ค อาร์คก็ทําเป็นไม่สนใจและพูดจากลบเกลื่อน

“บุคซิล ทําได้ดีมาก รอดมาได้เพราะนายเลยนะเนี่ย”

“ยังจะพูดแบบนี้อีกเหรอครับ? คิดอะไรอยู่กันครับ? นั่นดวงตาผมเลยนะ!”

“งั้นนายก็ช่วยหาลูกแก้วบ้านั่นให้เร็วกว่านี้หน่อยสิ นายเจอมันช้าเกินไป ยิ่งนานอะไรก็ยิ่งแย่ลง เพราะงั้นแล้วจะโทษฉันคนเดียวก็ไม่ถูก แล้วไม่ใช่ว่าดีหรือยังไง? มิสไซล์ลูก ตาไม่คิดว่ามันดีเหรอที่เจอประโยชน์ใช้งานอีกอย่างนะ? ครั้งโน้นก็มิสไซล์หมูน้อยร่างกายนายนี่เป็นอาวุธได้ดีเลยทีเดียวนะเนี่ย บุคซิลคืออาวุธมีชีวิต! ฟังดูเท่ไปเลยใช่ไหมล่ะ”

“ครับ ก็เท่ไม่น้อยเลยทีเดียว…ไม่ใช่สิ มันใช่เรื่องเหรอครับ?”

ดวงตานั้นชะงักไปครู่ก่อนพึมพําบ่นออกมา ดวงตาทั้งสองต่างพยายามถูไถกันเองเอาคราบฝุ่นออก ช่างเป็นภาพที่น่าเวทนานัก

“อะไรก็ดี กับดักก็หยุดทํางานแล้ว ไปดูของกันดีกว่า”

อาร์คพึมพําก่อนจะลุกขึ้นยืน หลุมฝังศพใต้ดินแห่งนี้ไม่มีมอนสเตอร์เลยสักตัว แต่ว่ามันมีโอกาสได้รับไอเทมหลังจากทําให้กับดักหยุดทํางาน

‘มาดูกันดีกว่า ครั้งนี้จะได้อะไรที่มีประโยชน์หน่อยไหมนะ?’

อาร์คเดินเข้าไปใกล้ผนังและพยายามมองหา ก็เหมือนในภาพยนตร์ยุคกลางที่ผนังของหลุมฝังศพใต้ดินมักจะสร้างขึ้นในรูปแบบรังผึ้ง และศพที่อยู่ในสภาพคล้ายมัมมี่ก็จะถูกนํามาบรรจุเอาไว้บนช่องผนัง ไอเทมที่อาร์คพูดถึงก็คือสิ่งที่บรรจุเอาไว้กับศพเหล่านั้นนั่นเอง

ดาบเก่า

ประเภท : ดาบมือเดียว

พลังโจมตี : 7~10

ความทนทาน : 17/200

น้ําหนัก : 45

ข้อจํากัดการใช้งาน : เลเวล 250 ขึ้นไป

ดาบซึ่งถูกฝังเอาไว้กับศพของนักรบโบราณในหลุมฝังศพใต้ดิน ในอดีตมันเคยมีพลังอํานาจมหาศาล แต่ตอนนี้ความสามารถนั้นได้เลือนหายไปตามเวลา เหล็กได้เกิดปฏิกิริยาจนเกิดสนิมและไม่อาจใช้งานได้อีกแม้จะนําไปหลอมใหม่

——

‘บ้าจริง ไอเทมห่วยอีกแล้ว?’

อาร์คถอนหายใจหลังได้เห็นหน้าต่างข้อมูล หลุมฝังศพใต้ดินแห่งนี้มีอาวุธและเครื่องป้องกันอยู่ไม่น้อยฝังเอาไว้ ทว่าประสิทธิภาพของไอเทมเหล่านี้นับว่าแย่เป็นอย่างยิ่ง ไม่ต่างอะไรกับกองขยะเลยด้วยซ้ํา หรือเขาจะทําได้ แค่เก็บพวกมันไปชั่งกิโลขายกัน? แม้ไอเทมพวกนี้จะยังใช้งานได้ แต่เขาคงขายได้ไม่กี่เหรียญทองแดง ไม่สิ ต่อให้เป็น เหรียญทองแดงอาร์คก็จะไม่คิดให้พวกมันหลุดลอยหายไปราคาร์ดมองมาด้วยสีหน้าคล้ายไม่สบายใจสักเท่าไหร่นัก

“เจ้านายขอรับ ดวงตานั้นยังบันทึกภาพ…”

“ไม่ต้องบอกฉันก็รู้น่า”

เขาทราบว่าราคาร์ดคิดอยากจะพูดอะไร เขาเข้ามาในหลุมฝังศพใต้ดินจนต้องสูญเสียไปไม่น้อยเพราะกับดักพวกนั้นเพื่อไอเทมไร้ค่าพวกนี้หรือ? และนี่ไม่ใช่การปล้น สุสานหรือยังไง? ใบหน้าของเขาต้องแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงเพราะบุคซิลก็ยังคงถ่ายทําไม่หยุด ทว่าอาร์คก็ไม่อยากปล่อยวางไอเทมแม้สักชิ้น กับคนที่เพิ่งฝ่าฟันกับดักประหนึ่งอินเดียน่าโจนส์เมื่อครู่กลับต้องมาเป็นโจรปล้นสุสาน

‘จริงด้วย การรีไซเคิลไอเทมก็ไม่ใช่เรื่องแย่นี่นา คนพวกนี้ยังไงก็ตายไปแล้วไม่มีทางลุกมาใช้ได้อีก แล้วตอนนี้แร่ดิบก็ขาดแคลน การรีไซเคิลจะช่วยให้มนุษยชาติก้าวหน้าต่อไปได้’

นั่นคือสิ่งที่อาร์คคิดกล่าวกับตัวเอง

‘แต่รายได้เทียบกับที่ลงทุนไปออกจะชวนน้ําตาไหล อยู่ที่นี่เลเวลก็ไม่ขึ้นเพราะไม่มีมอนสเตอร์ ของที่ได้ก็มีแต่กองขยะพวกนี้? ถ้าไม่ใช่เพื่อภารกิจเปลี่ยนอาชีพเราไม่มีทางเข้ามายุ่งกับดันเจี้ยนแบบนี้แน่…’

แต่เขาก็มีแต่ต้องเดินหน้าต่อไปกับดันเจี้ยนสุดโหดหินแห่งนี้! ถ้าหากเขาพลาดไปสักก้าวหนึ่ง แบบนั้นกับดักที่รายล้อมอยู่ทุกหนแห่งจะรุมเร้าเขาจนตาย นอกจากนี้ ดันเจี้ยนแห่งนี้ยังเป็นประเภทที่กับดักมีการรีเซ็ตหากเขาตายและเข้ามาใหม่อีกครั้ง หากเขาต้องไปเริ่มฝ่ากับดักนรกพวกนี้มาใหม่ เขาต้องกลายเป็นบ้าแน่ ๆ

‘ใจเย็นก่อน นี่น่าจะเป็นพื้นที่ส่วนสุดท้ายแล้วถ้าจําแผนที่ไม่ผิดน่ะนะ’

เมื่อรวบรวมไอเทมทั้งหมดเรียบร้อย เขาก็เปิดแผนที่ตรวจสอบอีกครั้ง ในแผนที่ค่อนข้างซับซ้อนเพราะเป็นหลุมฝังศพใต้ดินขนาดใหญ่ และส่วนใหญ่ก็เริ่มกระจ่างชัดไม่ น้อยแล้ว เมื่อหันไปมองแถบของทักษะวาดแผนที่ อัตราความสมบูรณ์ของแผนที่ตอนนี้คือ 95% เหลืออีกแค่ 5% เท่านั้นก็จะสมบูรณ์ และตอนนี้อาร์คก็ทราบแล้วว่าอีก 5% ที่ เหลือมันซ่อนอยู่ตรงไหนความจริงอาร์คก็ไม่ได้มีความคิด ทําการสํารวจให้ครบ 100% แต่อย่างใด เขาวางแผนจะใช้เส้นทางสั้นที่สุดมุ่งหน้าไปยังเป้าหมาย แต่เพราะหลงทางอยู่หลายครั้ง กว่าจะหาทางที่ถูกต้องเจออัตราความสําเร็จก็ปาเข้าไป 60% แล้ว ตอนนี้ประตูขนาดใหญ่ซึ่งก็คือจุดหมายปลายทางของเขากําลังตั้งอยู่ตรงหน้าพร้อมตัวอักษรที่สลักไว้! ชัดเจนว่านี่คือสุดปลายทางของดันเจี้ยนแห่งนี้ และปัญ หาทั่วไปก็เกิดขึ้นอีกครั้งประตูมันล็อคเอาไว้