Ark The Legend - ตอนที่ 357 : หน่วยรบพิเศษ (2)

ตอนที่ 357 : หน่วยรบพิเศษ (2)

“หลังจากนี้จะทํายังไงกันต่อ?”

แชมบาร่าเอ่ยถามด้วยน้ําเสียงเป็นกังวลเมื่อได้ยินสถานการณ์โดยรวม

“สงครามครั้งนี้เป้าหมายไม่ใช่ชัยชนะอยู่แล้ว เรื่องนี้เรารู้กันแต่ต้นแล้วนี่”

“ว่าอะไรนะ? นายกําลังหมายถึงอะไร?”

“ฉันเหรอ? ฉันบอกไว้ตั้งแต่ตอนเริ่มต้นแล้ว ต่อให้เผ่าบารันเอาชนะตรงนี้ได้ มันก็ไม่ใช่ว่าจะสามารถจัดการบ้านเกิดของเผ่านาคูจัก ท้ายที่สุดสงครามจะดําเนินต่อไปและไม่มีทางได้รับชัยชนะอันเด็ดขาด”

“ถ้านายรู้แบบนั้นแล้วทําไมถึงลากพวกเราเข้าร่วมสงคราม?”

แชมบาร่าลุกขึ้นยืนจ้องมองอาร์ค อีกฝ่ายคล้ายเพ่งเล็งกับสงครามมากไปจนลืมเลือนจุดประสงค์แท้จริง อาร์คมองแชมบาร่าด้วยดวงตาเวทนาก่อนจะเอ่ยปาก

“มันยังไม่จบเสียหน่อยนี่ ตอนนี้ได้เวลาเริ่มต้นแผนการหลักกันแล้ว”

“แผนหลัก?”

“หา นี่นายคิดจะให้ฉันอธิบายใหม่แต่เริ่มเลยงั้นเหรอ? แชมบาร่าที่นายมาที่นี่เพราะมีจุดประสงค์อะไร?”

“จุดประสงค์ ยึดครองที่นี่… ตอนที่โลกใต้พิภพ ฟื้นคืน”

“นั่นแหละ”

อาร์คยิ้มรับคํา

“นายลืมไปแล้วหรือไง? เป้าหมายแท้จริงไม่ใช่การเอาชนะสงครามในโลกใต้พิภพ เป้าหมายแท้จริงคือการนําโลกใต้พิภพกลับคืนสู่โลกกลาง”

“เดี๋ยวนะคะ จะเกิดอะไรขึ้นกับเผ่าบารันหากโลกใต้พิภพกลับคืนสู่โลกกลาง?”

คําถามนี้ของลาริเอ็ตเต้ไม่ใช่เรื่องยากจะตอบ แชมบาร่าพยักหน้าให้ขณะกล่าวเสริมเข้าไป

“ใช่แล้ว ต่อให้โลกใต้พิภพฟื้นคืนไปแนวทางนั้น เผ่านาค จักก็ยังคิดยึดครองโลกใต้พิภพอยู่ดี”

บางครั้งการพูดคุยกับคนที่เหมือนจะฉลาดแต่ไม่ใช่นั้นก็เหนื่อยเอาเรื่อง อีกทั้งยังหน้าตาดีและเป็นคนดี แต่แล้วกลับไม่สามารถแก้ปัญหาอะไรได้เลยหากไม่มีอาร์คคอยบอก? อาร์คส่ายนิ้วไปมาก่อนจะตอบกลับ

“คิดให้ดีสิ ถ้าโลกใต้พิภพฟื้นคืนกลับสู่โลกกลาง ความเปลี่ยนแปลงอะไรที่จะส่งผลกระทบมากที่สุด?”

“ความเปลี่ยนแปลง?”

“ความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่จะเกิดขึ้นกับโลกใต้พิภพ เหมือนกับที่อิสซาเบลพูดไว้ ความเปลี่ยนแปลงแรกคืออาณาจักรทั้งสามจะเข้ามาเจรจา และความเปลี่ยนแปลงที่สองคือผู้เล่นจะหลั่งไหลมายังโลกใต้พิภพ

“ก็น่าจะเป็นอย่างนั้น”

“ไม่ใช่ว่าสิ่งที่ผู้เล่นให้ความสนใจกับโลกใต้พิภพคือภารกิจหรือยังไง?”

และนั่นก็คือแนวทางการแก้ปัญหาที่อาร์คคิดเอาไว้สําหรับโลกใต้พิภพ จํานวนผู้เล่นมหาศาลย่อมต้องไหลหลั่งมายัง โลกใต้พิภพโดยที่พวกเขาไม่ทราบอะไรและหากสิ่งแรกที่พวกเขาพบเห็นคือเผ่าบารันที่กําลังตกเป็นรองการรุกรานของเผ่านาคูจักจะเป็นอย่างไร? เมื่อผู้เล่นทั่วไปพบเห็น พวกเขาย่อมต้องคิดว่าเผ่าบารันเป็นเอ็นพีซีฝ่ายดีอยู่แล้ว อีกทางหนึ่ง เผ่านาคูจักจะโดนกระทําไม่ต่างอะไรกับมอนสเตอร์ถึงตอนนั้นผู้เล่นจะมีศัตรูร่วมกัน เขาไม่ทราบว่าจีเวลและเผ่านาคูจักเป็นพันธมิตรกันได้อย่างไร แต่ผู้เล่นทั่วไปสมควร ต้องช่วยเหลือเอ็นพีซีฝ่ายนี้และโค่นล้มเผ่านาคูจักให้จงได้

“ถ้าหากผู้อาวุโสเผ่าบารันจ้างวานผู้เล่นแบบนั้นเผ่านาคู จักก็จะเริ่มถูกกําจัด”

มันจะคล้ายการต่อตั้งสหพันธ์ป้องกันโลกใต้พิภพขึ้น ผู้เล่นย่อมต้องอยากเข้าร่วมกองกําลังอาสานี้ ต่อให้กิลด์เฮอร์มีสส่งกําลังเสริมมา จํานวนของพวกเขาก็ไม่มีทางเทียบเท่าจํานวนที่เผ่าบารันมีไว้ในครอบครอง นอกจากนี้ผู้เล่นไม่มี ทางตายอย่างถาวร เพราะแบบนั้นจะเกิดขึ้นเป็นกองกําลังอมตะหมุนเวียนกันซ้ำแล้วซ้ำเล่า ถึงตอนนั้นเผ่านาคูจักก็ยากรอดพ้นแล้ว

“ถ้าหากผู้เล่นช่วยเหลือเผ่าบารัน แบบนั้นแล้วพันธมิตรเฮอร์มีสก็ไม่อาจเคลื่อนไหวอย่างโจ่งแจ้งด้วย”

ถ้าหากโลกใต้พิภพปรากฏขึ้นพร้อมสภาพที่เผ่านาคูจักยัง พยายามเข้ายึดครองไม่ใช่ว่าผู้เล่นควรช่วยเหลือเอ็นพีซีโดยการจัดการมอนสเตอร์หรือไร? หากเรื่องดังกล่าวเกิดขึ้น ผู้เล่นทั่วไปย่อมต้องเป็นศัตรูกับพันธมิตรเฮอร์มิสไปด้วย หากพวกนั้นยังคิดเป็นพันธมิตรกับมอนสเตอร์

“นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทําไมฉันถึงบอกว่าสงครามครั้งนี้ไม่ต้องชนะ หากผู้เล่นปรากฏตัวขึ้น ผู้อาวุโสเผ่าสามารถขอให้พวกเขาช่วยจัดการเผานาคจักไปเรื่อย ๆ ได้”

“ถึงตอนนั้น ผู้เล่นทั้งหมดก็จะเป็นมือเท้าให้ใช้งา นรับศึก”

แชมบาร่าส่ายหัวคล้ายเหนื่อยหน่าย มันคือกลยุทธ์ใช้งานผู้เล่นมวลชนและเอ็นพีซี แต่นี่ก็แค่ส่วนหนึ่งของแผนการใหญ่ที่อาร์คมีผู้เล่นที่มายังโลกใต้พิภพย่อมก่อตั้งกําแพงแนวป้องกันสงคราม แน่นอนว่าต้องมีบุคคลกํากับควบคุม และจัสติสแมน สมาชิกกลุ่มทัณฑ์บนรวมทั้งสมาคมแห่งความมืดก็หยั่งรากฐานเอาไว้กับเผ่าบารันแล้ว แน่นอนว่าอาร์คย่อมต้องรวมเข้าไปด้วย หรือก็คือ ไม่ว่าผู้เล่นจะไหลหลั่งมาโลกใต้พิภพมากเพียงใด ปาร์ตี้ของอาร์คก็จะยังคงเป็นคนที่มีสิทธิ์มีเสียงในอาณาเขตของเผ่าบารันไม่เปลี่ยนแปลง ถ้าหากเขาฉลาดมากพอก็เป็นไปได้ว่าจะมีช่องทางทําเงินไม่รู้จบ

สภาพของเผ่าบารันยังคงเป็นยุคสัมฤทธิ์ แต่เมื่อผู้เล่นเข้ามาหลายอย่างก็ต้องเปลี่ยนไป ถ้าทุนทรัพย์ของสมาคมแห่งความมืดถูกใช้งานเพื่อยกระดับระบบเศรษฐกิจขึ้นมา เราก็จะได้รับผลประโยชน์จากมันด้วย”

ท้ายที่สุดพวกเขาก็จะสามารถหยุดการทําอาชีพมือสังหาร เงินทุนของสมาคมแห่งความมืดไม่ใช่อะไรที่เพิกเฉยได้นาเบียนคิดอยากกบฏในอดีตก็เพราะไม่อยากเสียผลประโยชน์ส่วนนี้ไป ถ้าหากเผ่าบารันสามารถสร้างระบบเศรษฐกิจขึ้นมา เขาจะได้รับผลกําไรครั้งใหญ่จากการที่โลกใต้พิภพวิวัฒนาการอย่างต่อเนื่อง

“หึหึหึ ถึงตอนนั้นแผนการทั้งหมดของเราที่คิดไว้ก็จะสมบูรณ์โดยใช้เงินทุนของสมาคมแห่งความมืด เมื่อนั้นเม็ดเงินเม็ดทองทั้งหลายจะหลั่งไหลมาที่เรา”

เมื่ออาร์คเข้ามายังโลกใต้พิภพครั้งแรก เขาคิดว่าสามารถสร้างผลกําไรได้หากทําการผูกขาดภารกิจและดันเจี้ยน แต่จํานวนมันไม่ได้มีน้อยนิดขนาดจะให้เขายึดครองได้ ตอนมายังหมู่บ้านในหุบเขา อาร์คก็นึกถึงแผนการทําธุรกิจขึ้นมา ฃได้ การนําทัวร์ในโลกใต้พิภพโดยใช้ปลากระเบนบินได้ การเปิดซาฟารีมอนสเตอร์ กระทั่งสร้างระบบเงินตราขึ้นมา และเก็บค่าธรรมเนียม… ทั้งหมดนี้จะไม่ได้ส่งผลแค่ผู้เล่นที่เข้ามาโลกใต้พิภพ แต่มันจะส่งผลกับการค้าของสามอาณา จักรด้วยเช่นเดียวกัน อาร์คคิดลงทุนโดยใช้เงินทุนของสมาคมแห่งความมืดที่มีมากมายมหาศาลกับธุรกิจที่คิดขึ้นมา

ความเป็นจริงนั้นเรื่องเหล่านี้ก็สําคัญกับสมาคมแห่งความมืดไม่น้อย พวกเขาล้วนต้องการพลังอํานาจสําหรับเจรจาต่อรองกับสามอาณาจักรเมื่อโลกใต้พิภพปรากฏในโลกกลาง ถ้าหากอาร์คใช้เงินทุนของสมาคมแห่งความมืดเพื่อจัดทํา บางโครงการที่คิดเอาไว้ เงินทุนที่ลงไปย่อมสามารถเรียกคืนและกระทั่งสามารถสร้างกําไร และอิสซาเบลก็เข้าใจเรื่องนี้พร้อมลงนามในสัญญาตั้งแต่ก่อนมายังโลกใต้พิภพแล้ว ถูกต้อง มันคือสิทธิ์ในการร่วมธุรกิจในโลกใต้พิภพ นั่นคือรางวัลที่อาร์คเอ่ยถึงตอนเจรจากับแชมบาร่าและอิสซาเบล

“เหอะ นายทําแต่ละอย่างมันมีแรงจูงใจซ่อนเร้นทั้งนั้น”

แชมบาร่าตอนนี้ได้ตระหนักแล้วว่าเงื่อนไขที่อาร์คเสนอมานั้นไม่ง่ายดังที่คิด แต่อาร์คเพียงเมินเฉยคําถากถางนั่น

“นายพูดเรื่องอะไรกัน? นี่ฉันคิดอ่านเพื่อสมาคมแห่งความมืดเลยนะ”

อาร์คแสร้งไม่สนใจสายตาของแชมบาร่าขณะยังคงพูดต่อไป

“เอ้า เอ้า! ตั้งใจกันหน่อย จะยังไงสิ่งสําคัญตอนนี้คือการคงสภาพขบวนทัพป้องกันเอาไว้จนกว่าโลกใต้พิภพจะกลับสู่โลกกลางนะ”

“ถึงนายจะพูดไปแล้วก็เถอะ แต่ฉันก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี โลกใต้พิภพจะกลับสู่โลกกลางได้จริง?”

“เป็นตามนั้น”

อาร์คมักเน้นคําว่า “พวกเรา ก็เพราะอาร์คต้องการทําภารกิจนี้ให้สําเร็จโดยมีจุดประสงค์เพื่อฟื้นคืนโลกนี้ให้แก่ “พวกเขา”

“มันจะดีกว่านี้ถ้าฟื้นคืนชีพให้ต้นไม้โลกในทันทีทันใด”

แชมบาร่าเอ่ยด้วยน้ําเสียงแปลกออกไป เพราะอะไรกันทําไมถึงไม่ตรงไปฟื้นคืนชีพให้ต้นไม้โลกทันทีตั้งแต่มาถึงโลกใต้พิภพกันล่ะ?

นี่คือคําถามที่จะนําไปถึงคําตอบที่หลากหลาย มีสามเหตุผลว่าทําไมอาร์คยังไม่ลงมือ อย่างแรก ถ้าหากสมาคมแห่งความมืดไม่ตั้งรกรากในช่วงเวลานี้ก็ยากที่อาร์คจะทํากําไรได้ อย่างที่สองคือการฟื้นคืนชีพให้ต้นไม้โลกจําเป็นต้องมีเงื่อนไขพิเศษหลายอย่าง

“ต้นไม้โลกคงอยู่เพื่อรักษาสมดุลของโลก มันคือต้นกําเนิดพลังชีวิตของโลกใต้พิภพ มันต้องรอคืนจันทร์เต็มดวงใน โลกใต้พิภพเพื่อทําการฟื้นคืนชีพให้ต้นไม้โลก แบบนั้นแล้วโอกาสสําเร็จจะมีมากกว่า”

“ไม่ใช่ว่าพรุ่งนี้เป็นวันจันทร์เต็มดวงหรือยังไง?”

“ใช่ นั่นก็เป็นเหตุผลว่าทําไมฉันถึงบอกให้ถ่วงเวลาเอาไว้ หนึ่งสัปดาห์ตั้งแต่ตอนที่พวกเราเริ่มงานกัน และยังเป็นเหตุผลว่าทําไมฉันถึงไม่คิดผลักดันเผ่านาคูจักอย่างหนักหน่วง หากพวกมันเข้าตาจน แบบนั้นจีเวลต้องเรียกกําลังเสริมมา จากกิลด์เฮอร์มีสก่อนเวลา เข้าใจไหม? แล้วก็อย่างสุดท้าย”

อาร์คชี้ไปยังส่วนหนึ่งภายในพื้นที่ซึ่งกางออกไว้บนโต๊ะ

“นี่คือตําแหน่งที่ตั้งของต้นไม้โลก”

อาร์คชี้ไปยังตําแหน่งที่เหนือขึ้นไปกว่าภูเขาทางตอนเหนือซึ่งเป็นบ้านเกิดของเผ่านาคูจัก

“อิกดราซิลบอกเอาไว้ว่าต้นไม้โลกนั้นเคยเป็นที่สักการะบูชาของเผ่าพันธุ์มิวทัล เพราะแบบนั้นเผ่าบารันจึงสร้างปราสาทไว้แถบนี้ เผ่าบารันเคยอยู่ที่นั่น แต่ตอนนี้เผ่านาคูจักเข้ายึดครองแทนแล้ว เพราะเหตุนั้นฉันจึงไม่มีทางเลือกนอกจากต้องออกนําทัพไปทําการฟื้นคืนชีพต้นไม้โลก แต่ในความเป็นจริงมันทําไม่ได้ พันธมิตรเฮอร์มีสตอนนี้ส่งกองกําลังทหารรับจ้างมาแล้ว เพราะงั้นเวลาก็เลยมีไม่พอ”

“บ้านเกิดของเผ่านาคูจัก…”

“หนทางที่เหลือมีเพียงหนึ่งเดียว”

อาร์คลากนิ้วระหว่างป้อมปราการฮามานไปยังต้นไม้โลกด้วยนิ้วมือ

“ฉันต้องลักลอบผ่านพื้นที่ซึ่งมีกองกําลังอยู่น้อยที่สุดเพื่อเข้าไปฟื้นคืนชีพให้ต้นไม้โลก”

“นายคิดจัดตั้งหน่วยรบพิเศษขึ้น?”

“ถูกต้อง พวกเราจะใช้ปลากระเบนบินได้เพื่อผ่านภูเขาทางตอนเหนือ ในช่วงนี้พวกนาคูจักเอาแต่วุ่นคิดถึงเรื่องสงครามในพื้นที่ทางใต้ หากไปจํานวนมากคงเป็นเรื่องยาก แต่ถ้าหากเป็นกลุ่มเล็กก็สามารถเล็ดรอดสายตาไปได้ง่ายกว่า ระหว่างทางฉันก็จะหาทางสกัดการกรีธาทัพของศัตรูไป ด้วยขณะเข้าฟื้นคืนชีพให้ต้นไม้โลก”

“และมันก็คือภารกิจสุดท้ายซึ่งสําคัญที่สุด”

จัสติสแมนพยักหน้ารับอย่างเห็นด้วย ในเมื่อเว ลาในนิวเวิลด์นับเป็นสามเท่าของโลกใต้พิภพ วันจันทร์เต็มดวงจึงปรากฏทุกสิบห้าวันในโลกความเป็นจริง ถ้าหากพวกเขาพลาดโอกาสในวันพรุ่งนี้ แบบนั้นก็ต้องรอไปอีกสิบห้าวัน แต่กองทหารรับจ้างของเฮอร์มีสจะมาถึงในอีกไม่กี่วันนี้ นับว่าโอกาสมีเพียงครั้งเดียวเท่านั้น