Ark The Legend - ตอนที่ 366 : ทลายทางเข้า! (4)
ตอนที่ 366 : ทลายทางเข้า! (4)
ตอนนี้อาร์คจึงได้ทราบถึงความสามารถพิเศษของวิลกุริม่า วิลกริม่ากลืนนิวเคลียสของต้นไม้โลกยซูเรียเข้าไป ต้นไม้โลกเดิมที่มีพลังที่ก่อเกิดขึ้นจากธรรมชาติ ดังนั้นแล้วทักษะดังกล่าวจึงเกิดผลเช่นเดียวกันกับวิลกริม่าเมื่อกลืนกินนิวเคลียสของยูซูเรีย บางที่นั่นอาจเป็นเหตุผลว่าทําไมร่างกายถึงปกคลุมไปด้วยเปลือกไม้ เพราะแรงปะทะรุนแรงเมื่อครู่มันแทบสํารอกเอาสิ่งนั้นออกมา
“เหอะ นี่สินะเหตุผลที่ทําไมตอนแรกมันบอกพวกเราจะมาขโมยยูซูเรีย
ถ้าเป็นแบบนี้แล้ว?
“ก็หาทางขโมยนิวเคลียสของยูซูเรียยังไงล่ะ!” เลเวลของท่านเพิ่มขึ้น
ทั้งสามคนต่างได้รับเลเวลเพิ่มกันคนละ 2 เลเวล
ไว้ได้ วิลกุรีม่าเริ่มโดนโจมตีหลายครั้งเข้าจนร่างสัน ผ่านการโจมตีไปหลักสิบครั้ง ท้ายที่สุดวิลกุริม่าจึงคุกเข่าล้มลงก่อนจะสํารอกออกมา
“แค่ก อึก… ไม่!”
ขณะนั้นเอง ลูกแก้วครึ่งหนึ่งพลันโผล่พรวดออกจากปากของมัน อาร์คจึงโถมตัวเข้าหาราซาคก่อนจะคว้าไว้แล้วตะโกนออก
“ตอนนี้แหละราซาค เปลี่ยนร่าง!”
กรั่ก กรั่ก?
ราซาคกลับกลายสภาพเป็นซอว์เบลดโดยทันที เมื่อแส้ฟาดข้ามผ่านห้องไปมันก็คว้าเข้ากับลูกแก้วดังกล่าว
“โทษที่นะ แต่แกไม่ใช่เจ้าของ!”
ลูกแก้วลอยลิ่วกลับเข้าหามือของอาร์คก่อนหน้าต่างข้อมูลปรากฏขึ้น
=====
หัวใจแห่งยูซูเรีย
หัวใจของยูซูเรียซึ่งเป็นต้นไม้โลกผู้ปกปักษ์และรักษาสมดุลแห่งซอแทนดาล
แม้ชีวิตจะเหือดแห้งจากร่างกาย แต่ยูซูเรียยังคงเหลือเศษเสี้ยวสุดท้ายอยู่ภายในหัวใจ หากทําตามเงื่อนไขที่กําหนด หัวใจแห่งยูซูเรียจะสามารถฟื้นคืนชีพกลับเป็นต้นไม้โลกได้
=====
เหมือนที่คิดไว้ ลูกแก้วนี้คือหัวใจของยูซูเรีย
“เฮือก ยะ… ยะ…ยูซูเรีย… ยูซูเรียของข้า… อ้าก!”
วิลกุริม่าโขกศีรษะกับพื้นก่อนกรีดร้องที่สูญเสียลูกแก้วไป ขณะเดียวกันร่างกายนั้นก็เริ่มปกคลุมด้วยควันสีน้ําเงิน เปลือกไม้รอบกายก็เริ่มกะเทาะออกกลับกลายเป็นมอนสเตอร์ปรากฏตัวขึ้น สภาพดูไปแล้วคล้ายผู้บัญชาการนาคูจัก อย่างคาลจาเปย์ที่เขาจัดการไปเรียบร้อยตอนหมู่บ้านในหุบเขา เลเวลของอีกฝ่ายก็ลดน้อยลงจาก 600 เหลือเพียงแค่ 350
“โอ้ งั้นนี้ก็ร่างแท้จริงของมันสินะ?”
“พวกแก… ส่งมันมา… ส่งมันมาให้ข้า!”
“พูดจาไร้สาระ! ลาริเอ็ตเต้นิม บัพโจมตีสามอย่างครับ!”
“ได้ค่ะ ดวงวิญญาณแห่งนักรบผู้ยิ่งใหญ่ จิตวิญญาณแห่งผู้กล้า สมาธิแห่งนักรบ ลมหายใจวายุ!”
“ไม่มีเวลาแล้ว เลิกกังวลเรื่องป้องกันแล้วโจมตีหมดหน้าตัก!”
การปะทะกับบอสนั้นเริ่มตั้งแต่เมื่อแปดนาทีก่อน ตอนนี้เหลือเวลาอีกแค่สองนาทีเท่านั้น แม้ว่าเลเวลของมันจะลดลง แต่อย่างไรก็นับเป็นบอสระดับกลางคนทั้งสามเมื่อเพ่งสมาธิกับการโจมตีแล้วจึงไม่คิดนึกถึงการป้องกันอื่นใดอีก เพราะการหมุนเวียนใช้งานเวทมนตร์ฟื้นฟูของลาริเอ๊ตเต้ พลังชีวิตของพวกเขาจึงยังมีเต็มเปียมกัน 100% อาร์คแชมบาร่า และลาริเอ็ตเต้ต่างไม่สนใจพลังป้องกันแต่อย่างใดขณะใช้ทักษะรุนแรงหวังปลิดชีพอีกฝายโดยเร็วที่สุด วิลกุริม่าก็ไม่กล้าเมินเฉยการโจมตีพวกนี้เช่นกัน มันกรีดร้องออกก่อนที่จะหลบไปอยู่หลังโล่คล้ายเต่าหัวหด
“อ้าก ชะ-ช่วยข้าด้วย ทหารยาม อยู่ไหนกันวะ!”
“อะไรคือพวกทหารยาม? อย่าบอกนะว่ามีนาคูจักคนอื่นอยู่ที่นี่ด้วย?”
อาร์คเริ่มหันมองโดยรอบ แต่แล้วกลับไม่พบเห็นอะไร
“อะไรกัน? มันหลอก?
อาร์คแค่นเสียงก่อนจะใช้คมดาบแห่งความมืดออกไปหลายครั้ง แสงของทักษะอันรุนแรงปรากฏขึ้นไม่ขาดสายจนหน้าต่างข้อมูลเด้งขึ้นมา
=====
การประสานเป็นกลุ่มได้ถูกลงทะเบียน
ประสาน : เมื่อทักษะพิเศษเฉพาะอาชีพของท่านกับพันธ มิตรสอดคล้องกันกว่า 70% มีโอกาสที่เกิดการโจมตีประสานกันได้
สภาพการประสานปัจจุบันของผู้เล่นอาร์ค ลาริเอ็ตเต้ และแชมบาร่าอยู่ที่ 83% นอกจากนี้ ทักษะพิเศษเฉพาะอาชีพที่แตกต่างกันยังสามารถเกิดขึ้นเป็นการประสานใหม่ได้ ทว่าโอกาสที่จะสําเร็จและใช้งานได้มีเพียงแค่ 5% และหากคนใดคนหนึ่งในสามคนทําการเชื่อมต่อทักษะล้มเหลวในระยะเวลาที่กําหนด การประสานจะถูกยกเลิก
* ทักษะประสานของกลุ่มปัจจุบัน
โทสะแห่งทวยเทพ
คมดาบแห่งความมืด (ธาตุความมืด) = ดาบเพชฌฆาต (ธาตุแสง) – แกรนด์ครอส (ธาตุศักดิ์สิทธิ์)
=====
“โห? อะไรกันเนี่ย?”
อาร์ครับชมหน้าต่างข้อมูลด้วยสีหน้ายิ้งทิ้ง ระหว่างที่ทุกคนกําลังอ่านหน้าต่างข้อมูลกันอยู่นั้น แสงก็ปรากฏขึ้นโดยรอบพวกเขาก่อนจะเริ่มกระพริบ
“ไม่รู้หรอกนะว่าคืออะไรแต่ตอนนี้ไม่มีเวลาแล้ว ต้องใช้โอกาสนี้ให้คุ้ม!”
“คมดาบแห่งความมืด!”
อาร์คเรียกใช้งานทักษะออกมา ขณะนั้นเองมันกลับหายไปและปรากฏเป็นดาบขนาดมหึมาสีดําด้านบนศีรษะของวิลกุริม่า แชมบาร่าเมื่อตรวจสอบหน้าต่างข้อมูลเรียบร้อย แล้วก็เร่งร้อนใช้งานดาบเพชฌฆาตออกไป ไม่ช้ามีดสั้นของ แชมบาร่าก็หายไปพร้อมปรากฏเป็นประกายแสงเสริมเข้ากับคมดาบสีดําด้านบน ทักษะธาตุถึงกับผสานกันได้ การประสานนี้ยังคงดําเนินไปขณะอาร์คมองไปยังลาริเอ็ตเต้า
“เอ่อ ลาริเอ็ตเต้นิมจะเข้าใจสถาน
“แกรนด์ครอส!”
แต่คล้ายอาร์คกังวลโดยสูญเปล่า ลาริเอ๊ตเต้เรียกใช้งานแกรนด์ครอสออกมาโดยทันที่ราวกับล่วงรู้อยู่แล้วว่าควรทําสิ่งใด จากนั้น ประกายแสงเริ่มลอยฟุ้งตัวตัวดาบสีดําก่อน ปรากฏขึ้นเป็นกางเขนขนาดใหญ่พุ่งลงปักเข้าที่ศีรษะของวิลกุริม่า
คว้าก!
เสียงกรีดร้องจนแทบแหบแห้งดังลั่นทั้งบริเวณ แต่ละทักษะนั้นสร้างความเสียหายเพิ่มเติมได้ถึง 500%! พลังชีวิตที่ เหลืออยู่เพียง 30% ของวิลกุริม่าถึงกับสูญหายไปในพริบตา พวกเขาถึงกับสามารถล้มวิลกุริม่าได้ทั้งที่เวลายังเหลืออีกหนึ่งนาที
=====
เลเวลของท่านเพิ่มขึ้น
เลเวลของท่านเพิ่มขึ้น
=====
ทั้งสามคนต่างได้รับเลเวลเพิ่มกันคนละ 2 เลเวล
“สําเร็จแล้ว ประสานทักษะ!”
ลาริเอ็ตเต้กระโดดขึ้นด้วยความยินดีอย่างอดไว้ไม่อยู่ อาร์คก็เริ่มมองลาริเอ็ตเต้คล้ายคนโง่งมก่อนเอ่ยถามออกไป
“ลาริเอ็ตเต้นิม… เคยโจมตีประสานทักษะแบบนี้มาก่อนเหรอครับ?”
“คะ? แน่นอนสิคะ ปกติเวลาออกล่าฉันก็ไปเป็นกลุ่มนี่นา”
เมื่อผู้เล่นเลเวลเกินกว่า 100 ออกล่าด้วยกัน มันย่อมเกิดโอกาสสูงอยู่แล้วที่จะสามารถใช้งานประสานทักษะกันได้ ลาริเอ็ตเต้ก็ออกล่ากับปาร์ตี้ในกิลด์อยู่บ่อยครั้งจึงคุ้นชินดี อีกทางหนึ่งอาร์คเป็นคนที่ออกล่าฉายเดี่ยวจึงไม่เคยทราบ ว่ามีเทคนิคเช่นนี้อยู่ เขาเพียงแค่เคยร่วมกลุ่มกับเอ็นพีซีและกลุ่มทัณฑ์บนเท่านั้น แต่ในช่วงนั้นการประสานทักษะก็ไม่เคยเกิดขึ้น
ไว้ค่อยถามเรื่องนี้ที่หลังแล้วกัน”
“แต่นี่เป็นครั้งแรกเลยนะคะที่การประสานทักษะเป็นกลุ่มจะสร้างความเสียหายเพิ่มเติมได้มหาศาลขนาดนี้ ปกติต้องใช้คนมากกว่าห้าถึงจะสามารถใช้งานได้ และโบนัสที่ได้ก็แค่ 200-300% เท่านั้นเองค่ะ แถมเอฟเฟคก็ไม่ได้ตระการตาเท่าเมื่อครู่ด้วย…”
ลาริเอ็ตเต้ถึงกับอัศจรรย์ใจกับพลังอํานาจของ “โทสะ แห่งทวยเทพ” นับว่านี่อาจเป็นปกติ เพราะทั้งกลุ่มตอนนี้ต่างประกอบไปด้วยอาชีพของผู้กล้าในตํานานทั้งสิ้น การ ประสานทักษะกันของอาชีพธรรมดาย่อมไม่อาจเปรียบเทียบกับอาชีพของผู้กล้าซึ่งครั้งหนึ่งเคยต่อสู้กับดาร์คลอร์ด
“ก่อนอื่นเลย…”
อาร์คมองไปรอบก่อนหยิบเอาไอเทมที่วิลกุริม่าดร็อปออกมา
=====
โล่เหล็กกล้าแห่งความเกลียดชังและสิ้นหวัง (วิเศษ)
ประเภท : โล่
พลังป้องกัน : 160 (+30)
ความทนทาน : 55/100
น้ําหนัก : 70
ข้อจํากัดการใช้งาน : เลเวล 200 ขึ้นไปและมีอาชีพสายนักรบ
โล่ซึ่งประมุขเผ่านาคูจักวิลกุริมาใช้งาน วิลกุริม่าเป็นหนึ่งในผู้บัญชาการสูงสุดของเผ่านาคูจัก อีกทั้งยังได้รับการชี้นําจากหัวหน้าเผ่าคนอื่นให้ดูดซับเอาหัวใจแห่งยูซูเรียเข้าไป ทว่ามันกลับสูญเสียหัวใจดวงนั้นก่อนจะตายตกด้วยความสิ้นหวังและเกลียดชัง ความสิ้นหวังและความเกลียดชังของวิลกุริม่านั้นแข็งแกร่งเกินจะกล่าวจนปรากฏขึ้นเป็นออพชั่นพิเศษภายในอุปกรณ์ที่ครั้งหนึ่งเคยใช้งาน
=====
อะไรกันเนี่ย?
อาร์คขมวดคิ้วขณะอ่านหน้าต่างข้อมูล เมื่อพบวิธีการต่อสู้ก็นับว่าง่ายอยู่ แต่ก็เป็นความจริงที่พวกเขาเพิ่งจัดการบอสเลเวล 600 ไปได้ แต่แล้วสิ่งตอบแทนกลับเป็นแค่โล่วิเศษเนี่ยนะ? เหมือนกับก่อนหน้านี้ ออพชั่นพิเศษจะไม่สามารถใช้งานได้หากผู้ใช้ไม่มีค่าสถานะความเกลียดชัง ใครกันล่ะจะอยากได้ของพวกนี้?
“บ้าบอ ในสถานการณ์ที่ทุกวินาทีมีค่าขนาดนี้ บอสกลับดร็อปไอเทมที่น่าจะมีค่าได้แค่สองล้านวอนเนี่ยนะ? นอกจากนี้ ยังได้เลเวลแค่ 2 ระดับ? เรื่องล้อเล่นอะไรกัน? แต่ตอ นที่มันสํารอกเอาลูกแก้วออกมาก็โดนลดระดับชั้นให้กลาย เป็นบอสระดับกลางไปแล้ว
ถูกต้องแล้ว ชัดเจนว่าวิลกุริม่าเป็นบอสเลเวล 600 แต่ที่ลดลงเหลือเลเวล 350 นั้นก็เพราะสํารอกเอาลูกแก้วออกมา เพราะเหตุนั้น ทั้งค่าประสบการณ์และสิ่งตอบแทนจึงลดน้อยลงตาม
“ชิ ถ้าไม่มีเวลาจํากัดเอาไว้คงหาทางอื่นจัดการมันไปแล้ว..
อาร์คถอนหายใจก่อนเก็บโล่นั้นไป ทางด้านลาริเอ๊ตเต้นั้น มีข้อตกลงกันแต่แรกอยู่แล้ว อีกทั้งแชมบาร่าก็ไม่ใช่คนที่จะลดตัวมามีปัญหากับเขาเพราะไอเทมแค่ชิ้นเดียว เพราะแบบนั้นอาร์คจึงสามารถยึดครองไอเทมไปได้โดยไม่มีปัญหาแต่อย่างใด แม้จะเป็นไอเทมที่ไม่ค่อยน่าพอใจนัก แต่อย่างน้อยก็ดีกว่าไม่ได้อะไร
“เอาล่ะ ได้เวลาฟื้นคืนชีพให้ต้นไม้โลกกันแล้ว จากนั้นภารกิจของมากาโรก็จะสําเร็จ รวมทั้งภารกิจระดับตํานานด้วย!
อาร์คเริ่มสงบใจขณะเดินเข้าไปใกล้ดอกไม้ซึ่งอยู่ตรงศูนย์กลาง แต่แล้วเขากลับคล้ายโดนรั้งเอาไว้จนการก้าวเดินต้องหยุดชะงักไป