Bank of The Unniverse (ธนาคารแห่งจักรวาล) - บทที่ 351-352

บทที่ 351: รับจินหวู่ตี้
นายล่อ มองไปที่ จินหวู่ตี้ ด้วยสีหน้าหนักใจ
เขาควรแจ้งให้นายท่านทราบไหม ?
แต่นายท่านบอกว่าถ้าเขาเผชิญหน้ากับคนที่ไม่สามารถคืนของได้เขาควรจะสังหารพวกเขาทันที
นายล่ออยู่ในความคิด
จินหวู่ตี้ ถามว่า “ เจ้ามีปัญหาอะไร ? ”
นายล่อตอบว่า “ เจ้าจะแก้อย่างไร ? ”
จินหวู่ตี้ หัวเราะ “ มันง่ายมาก ”
นายล่อมองเขาด้วยความตกใจ “ ง่าย ? ”
“ ถูกต้องให้ข้าถามคำถามกับเจ้า ” จินหวู่ตี้ กล่าวช้าๆ
” ถามข้า ? ” นายล่อรู้สึกรำคาญ เขาอยากจะเห็นว่าจินหวู่ตี้มีความคิดอะไรในการแก้ปัญหานี้
“ เจ้าเอาชนะข้าได้ไหม ? ” จินหวู่ตี้ขยับศีรษะไปทางนายล่อและถามคำถามที่ไม่คาดคิด
บางที…เอ้อ…อาจจะ…
เอาล่ะเขาไม่สามารถเอาชนะ จินหวู่ตี้ ได้
ปัญหาที่ นายล่อ กังวลได้รับการแก้ไขเช่นนั้น
จินหวู่ตี้ ไม่สามารถคืน มหาดาวตกโบราณ ได้และขึ้นอยู่กับการปกครองของ หลี่เซียนเต่า แม้ว่าเขาจะเต็มใจที่จะเป็นภูเขาเขาก็ต้องถูกสังหารตาย
มันคือสิ่งประดิษฐ์สวรรค์ !
เนื่องจากมันเป็นสิ่งประดิษฐ์สวรรค์ที่ยืมมาจากธนาคารแห่งจักรวาลจึงไม่ธรรมดาอย่างแน่นอนซึ่งเป็นสาเหตุที่นายล่อต้องสังหารจินหวู่ตี้
ปัญหาคือแม้ว่านายล่อจะสละชีวิต แต่ก็ไม่สามารถเอาชนะจินหวู่ตี้ได้
“ เมื่อ 5,000 ปีก่อนข้าก้าวเข้าสู่อาณาจักรจักรพรรดิ ตอนนี้ข้าได้รับการฝึกฝนมาอีก 5,000 ปีเจ้าคิดว่าข้าแข็งแกร่งแค่ไหน ? ” จินหวู่ตี้พูดต่อ
นายล่อชูนิ้วหัวแม่มือ “ เจ้ายอดเยี่ยมมาก ข้าจะแจ้งให้นายท่านทราบทันทีว่าข้าไม่สามารถสู้กับเจ้าได้ ”
จินหวู่ตี้ ยิ้มและหดหัวของเขา เขามีร่างกายที่ใหญ่โตและอยู่ที่จุดสูงสุดของหุบเขามังกร แสงแดดส่องกระทบร่างของเขาและแสงสีทองที่สะท้อนเป็นสีไปทั่วท้องฟ้า ราวกับว่ามีสมบัติบางอย่างปรากฏขึ้น
สมาชิกตระกูลจินรีบไปดูว่าเป็นเช่นนั้นหรือไม่
แต่ในขณะที่พวกเขาเข้าใกล้เสียงคำรามของมังกรยักษ์ก็ดังก้อง
โฮกก !
เสียงคำรามของมังกรตัวนี้สร้างความหวาดกลัวให้กับตระกูลจิน
จินหวู่ตี้อยู่ที่อาณาจักรจักรพรรดิแล้วใครจะกล้าทำให้เขาขุ่นเคือง ?
….
ภายในธนาคารแห่งจักรวาล หลี่เซียนเต่า และ เสี่ยวฉี กำลังมองดูฉากเหล่านั้น
นายล่อ คิดว่า หลี่เซียนเต่า ไม่รู้ แต่ความจริงแล้วการกระทำของพวกเขาไม่ได้มีใครสังเกตเห็น
แม้ว่าเขาจะมองไม่เห็น หลี่เซียนเต่า ก็สามารถสัมผัสได้ ท้ายที่สุดเขาสามารถตัดสินใจได้ว่าพวกเขาอยู่หรือตาย
เขาฉายภาพเหล่านี้เพียงเพราะอยากนั่งดูกับเสี่ยวฉีร่วมกัน
เสี่ยวฉีมองไปที่จินหวู่ตี้และพูดว่า “ นี่คือมังกร อาณาจักรจักรพรรดิ ดูเหมือนเขาจะค่อนข้างแข็งแกร่ง ”
หลี่เซียนเต่า พยักหน้า “ ดูเหมือนว่าเขาจะมาถึงจุดสูงสุดของอาณาจักรจักรพรรดิแล้ว ”
“ ท่านเอาชนะเขาได้ไหมคะ ? ” เสี่ยวฉีถาม
“ ข้าได้เปลี่ยนดินแดนทั้งสิบแห่งให้เป็นถ้ำ – สวรรค์และวางมันไว้ในร่างกายของข้า 10 โลกกำลังให้พลังงานแก่ข้าในทุกขณะ ความเร็วในการบ่มเพาะของข้าไม่ใช่สิ่งที่ จินหวู่ตี้ จะเข้าใกล้ได้เลย ” หลี่เซียนเต่า กล่าวอย่างมั่นใจ
“ ท่านวางแผนจะจัดการอย่างไร ? ” เสี่ยวฉีถาม
หลี่เซียนเต่า คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้
จินหวู่ตี้ แข็งแกร่งและถ้าเขาเข้าสู่ ธนาคารแห่งจักรวาล เขาจะเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา
แต่ผู้ใต้บังคับบัญชาของ หลี่เซียนเต่า ทุกคนมีความสามารถและถ้าพวกเขามีเวลาพวกเขาจะพัฒนาขึ้นโดยธรรมชาติ
การเข้า จินหวู่ตี้ จะไม่เกิดประโยชน์อะไรมากนัก
หลี่เซียนเต่าจะใช้ทักษะเคลื่อนย้ายเมื่อเขาออกไปข้างนอกดังนั้นเขาจึงไม่จำเป็นต้องใช้พาหนะ
เสี่ยวฉี เห็นว่า หลี่เซียนเต่า ไม่เต็มใจที่จะรับสมัครเขานางจึงพูดว่า “ ข้าขอแนะนำให้ท่านทำเช่นนั้นนะคะ ”
” ทำไม ? ” หลี่เซียนเต่า ต้องการฟังคำแนะนำของนาง
“ ท่านเป็นนายของธนาคารแห่งจักรวาลและท่านมักจะออกไปข้างนอก ท่านจะออกไปด้วยตัวเองได้อย่างไร ? ” เสี่ยวฉีกล่าว
หลี่เซียนเต่า ถามอย่างสงสัย “ ข้าทำไม่ได้ ? ”
“ เห็นได้ชัดว่าตอนนี้สบายดีเพราะนี่คือ แดนนภาจันทรายะเยือก ที่อ่อนแอที่สุดเป็นอันดับสองมันไม่เป็นไรในขณะนี้ แต่ยิ่งเราไปสูงเท่าไหร่ออร่าของท่านก็จะมีความสำคัญมากขึ้นเท่านั้น ข้าขอยกตัวอย่างให้ท่านดู ” เสี่ยวฉีกล่าว
“ อืม เอาเลย ” หลี่เซียนเต่า พยักหน้า
“ ต่อหน้ากลุ่มที่มีอำนาจสูงสุด ท่านคิดว่าการปรากฏตัวคนเดียวจะดีกว่าหรือจะดีกว่าถ้าท่านมีมังกรทองที่ไม่มีใครเทียบได้ 30 ตัวดึงรถม้าโดยที่ท่านมองลงมาจากข้างใน ? ” เสี่ยวฉียกตัวอย่าง
หลี่เซียนเต่า หลับตาและคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ มังกรทอง 30 ตัวดึงรถม้าหนึ่งคัน…ซึ่งดูน่าทึ่งจริง ๆ
” นายล่อนำ จินหวู่ตี้ เข้าสู่ธนาคารแห่งจักรวาล ข้าจะไปพบเขา ” หลี่เซียนเต่า สนใจและแจ้งให้นายล่อทราบทันที
เสี่ยวฉียิ้ม
“ ความเสียใจเพียงอย่างเดียวคือเจ้าไม่สามารถปรากฏตัวข้างนอกได้ ” หลี่เซียนเต่า ถอนหายใจ
เสี่ยวฉี ไม่สามารถออกจาก ธนาคารแห่งจักรวาล ได้และสิ่งนี้ทำให้ หลี่เซียนเต่า เต็มไปด้วยความเสียใจ ถ้าเป็นไปได้เขาจะพาเสี่ยวฉีออกไปพร้อมกับเขา
ดวงตาของ เสี่ยวฉี เป็นประกายเจิดจ้าและนางก็เปิดปากขึ้นราวกับว่านางกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่สุดท้ายนางก็ไม่ได้พูดแบบนั้น
หลี่เซียนเต่าไม่ได้สังเกต
….
เหนือหุบเขามังกร นายล่อได้รับความสนใจจาก หลี่เซียนเต่า เขากระโดดขึ้นและพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ นายของข้าเห็นด้วยและบอกให้ข้าพาเจ้าไปที่ธนาคารแห่งจักรวาล ”
จินหวู่ตี้ ประหลาดใจ “ จริงเหรอ ? ”
“ แน่นอนนายท่านของข้าจะไม่โกหก ตอนนี้เราจะเข้าสู่ธนาคารแห่งจักรวาลด้วยกัน ” นายล่อกล่าว
“ เอาล่ะ ข้าจะบอกหลานชายของข้าก่อน ” จินหวู่ตี้ พยักหน้าและใช้จิตวิญญาณของเขาส่งข้อความถึงหลานชายของเขา
หลังจากแจ้งให้เขาทราบ จินหวู่ตี้ กล่าวว่า ” ไปด้วยกัน ข้าจะบินไป ”
นายล่อไม่ได้รอและบินไปที่คอของเขา เขาจับปอยผมหนึ่งเส้นที่คอ ผมนี้หนากว่าแขนของเขา แต่เป็นเพียงเส้นเดียว
ฮ่อง !
จินหวู่ตี้ เคลื่อนไหวและเร่งความเร็วไปในอวกาศทันที วินาทีที่แล้วเขาอยู่ในหุบเขามังกร แต่ในช่วงเวลาถัดมาเขาอยู่ในเมฆ พวกเขาเร่งความเร็วเหมือนฟ้าผ่าและมองไม่เห็นอะไรชัดเจน
เร็ว !
เร็วเกินไป !
นายล่อรู้สึกเหมือนว่าเขาเร็วยิ่งกว่าตราประทับข้ามอวกาศของเขาเสียอีก
นายล่อ และคนอื่น ๆ ใช้เวลาหนึ่งวันเพื่อเดินทางจากภูเขาสวรรค์ไปยังตระกูลจินนั่นก็ด้วยความช่วยเหลือของตราประทับข้ามอวกาศ
จินหวู่ตี้ เร่ง !
เขาใช้เวลาแค่นาทีเดียว !
เขาลงจอดบนภูเขาสวรรค์พร้อมกับนายล่อ
ความเร็วนี้ทำให้ นายล่อ แย่มาก จักรพรรดิน่ากลัวเกินไป
หลังจากเข้าสู่ภูเขาสวรรค์นายล่อได้ใช้ตราประทับข้ามอวกาศเพื่อนำจินหวู่ตี้เข้าสู่ธนาคารแห่งจักรวาล
ที่นี่ หลี่เซียนเต่า ยืนอยู่บนจัตุรัสในชุดสีขาวและรออย่างเงียบ ๆ
จินหวู่ตี้ มองไปที่ ธนาคารแห่งจักรวาลที่คุ้นเคย เขาเข้ามาในสถานที่แห่งนี้เมื่อ 10,000 ปีก่อนและความทรงจำกำลังจะกลับมา
แต่ 10,000 ปีต่อมามันแตกต่างจากความทรงจำของเขามาก
มันดูเหมือนกัน แต่มีบางอย่างที่แตกต่างออกไป
มันดูง่ายกว่ามาก ในอดีตมีสิ่งของทุกประเภทและสถานที่นั้นดูอุดมสมบูรณ์และน่าตื่นตา
ตอนนี้มันง่ายมาก ดูเหมือนสงบลงและทำให้เขานึกถึงเต๋า ที่เรียบง่าย
จินหวู่ตี้ มองไปที่ หลี่เซียนเต่า
เขาตกใจมาก ธนาคารแห่งจักรวาลมีเจ้านายคนใหม่
กลิ่นอายของ หลี่เซียนเต่า แตกต่างจากเจ้านายคนสุดท้ายโดยสิ้นเชิง ตราบใดที่คนหนึ่งไม่ได้ตาบอดใคร ๆ ก็คงไม่คิดว่าพวกเขาเป็นคนเดียวกัน
บทที่ 352: ช่างเป็นเรื่องบังเอิญ
ที่จัตุรัสหน้าห้องโถงการค้า หลี่เซียนเต่า ยืนกอดอกอยู่ด้านหลัง
หลังจากที่ นายล่อ และ จินหวู่ตี้ เข้ามาพวกเขาก็ให้ออร่าที่แข็งแกร่งโดยเฉพาะ จินหวู่ตี้ ที่มีร่างกายใหญ่โตเกินไป
เขารู้ว่าร่างกายของเขาใหญ่เกินไปเขาจึงย่อตัวลงเหลือ 100 ฟุตและร่อนลงที่จัตุรัส
จินหวู่ตี้ มาจากเผ่าพันธุ์มังกรและยังเป็นมังกรทอง เขาไม่ชอบที่จะกลายร่างเป็นมนุษย์ สำหรับเขาร่างกายของเผ่าพันธุ์มังกรดีที่สุด
“ นายท่านข้าพาจินหวู่ตี้มาที่นี่แล้ว ” นายล่อเดินเข้าไปคุกเข่าข้างหนึ่ง เขากล่าวอย่างเคารพ
หลี่เซียนเต่า พยักหน้าและมองไปที่ จินหวู่ตี้ โดยไม่พูดอะไรสักคำ
จินหวู่ตี้ มองไปที่หน้ากากของ หลี่เซียนเต่า เขามองไม่เห็นใบหน้าของหลี่เซียนเต่าและเขายืนตรงอยู่ตรงนั้นเหมือนกำแพงที่ข้ามไม่ได้ ที่อาณาจักรจักรพรรดิสูงสุด จินหวู่ตี้ สามารถบอกได้ว่าเขาสู้กับหลี่เซียนเต่าไม่ได้
เขาไม่มีความสามารถในการมองเห็นการบ่มเพาะของ หลี่เซียนเต่า แล้วเขาจะเอาชนะเขาได้อย่างไร?
ดังนั้นเขาจึงยอมจำนน เขาจิกกรงเล็บกับพื้นและลดศีรษะลง “ ทำความเคารพ นายธนาคาร ! ”
หลี่เซียนเต่า พอใจกับทัศนคติของเขา แล้วถ้าเจ้าเป็นจักรพรรดิล่ะ ?
แม้ว่าหลังจากเข้าสู่ธนาคารแห่งจักรวาลแล้วมังกรก็ต้องขดตัวและเสือก็ต้องนอนลง ไม่มีใครทำตัวหยิ่งผยอง
“ เจ้าไม่สามารถเอา มหาดาวตกโบราณ กลับคืนมาได้หรือ ? ” หลี่เซียนเต่า ถาม
จินหวู่ตี้ก้มหัวลง “ ข้าทำไม่ได้เพราะมันไม่ได้อยู่ในมือข้า ”
” มันอยู่ที่ไหน ? ” หลี่เซียนเต่า ถามอย่างเย็นชา
“ มันอยู่บนเกาะมังกรบนแดนนภายิ่งใหญ่ พวกเขาเอามันไปและข้าไม่สามารถเอากลับคืนมาได้ ” จินหวู่ตี้กล่าวอย่างเสียใจ
“ เจ้าผิดสัญญาที่เจ้าเซ็น เจ้ารู้หรือไม่ ? ” หลี่เซียนเต่าไม่พอใจ
จินหวู่ตี้ พยักหน้าและกล่าวด้วยความจริงใจว่ า“ ข้ารู้ ข้ายินดีจ่ายและเป็นพาหนะของท่านไปตลอดชีวิต ”
“ เจ้าจริงใจจริงๆ ” หลี่เซียนเต่าเยาะเย้ยอย่างเย็นชาและพูดกับ จินหวู่ตี้ ว่า “ ถ้าเจ้าไม่จริงใจขนาดนั้นข้าจะล้างเจ้าและหุบเขามังกรของเจ้าออกไป ”
จินหวู่ตี้ตกใจและพูดทันทีว่า “ นายท่านข้ายินดีจ่ายราคาเท่าไหร่ก็ได้ ได้โปรดอย่าทำอย่างนั้นเลย ”
หลี่เซียนเต่า ไม่สนใจว่าเขากำลังโกหกหรือไม่และถามว่า “ ในหุบเขามังกรมีมังกรทองกี่ตัว ? ”
จินหวู่ตี้ พูดตามความจริงว่า “ รวมข้าด้วยมี 30 ตัวข้าอายุมากที่สุดและคนอื่น ๆ อายุน้อยกว่าข้า ”
” ไม่เลว ” หลี่เซียนเต่า พยักหน้าด้วยความพึงพอใจและมองไปที่ จินหวู่ตี้
“ เจ้าน่าจะตายไปแล้ว แต่ตอนนี้ข้ากำลังให้โอกาสเจ้าอยู่ ” หลี่เซียนเต่า กล่าวช้าๆ
จินหวู่ตี้พูดทันที “ ขอบคุณ นายท่าน ”
“ เผ่าพันธุ์มังกรทองของเจ้าจะยอมจำนนต่อข้าและดึงรถม้าศึกของข้าไป สมบัติทั้งหมดของเจ้าจะเป็นของธนาคารแห่งจักรวาล ” หลี่เซียนเต่า มองไปที่ จินหวู่ตี้ และประกาศ
นี่ไม่ใช่การสนทนา !
นี่ไม่ใช่คำสั่ง !
เป็นการประกาศ !
จินหวู่ตี้เดาว่าจะเป็นเช่นนั้นและได้เตรียมใจไว้แล้ว แต่เมื่อเขาได้ยินคำประกาศของ หลี่เซียนเต่า เขาก็ยังตะลึง
เผ่ามังกรทองกลายเป็นกลุ่มรถม้า
ฟังดูน่าเศร้า !
แต่ถ้าเขาไม่เห็นด้วยเผ่าพันธุ์ของพวกเขาก็จะถูกกำจัดออกไป จินหวู่ตี้เพิกเฉยต่อความไม่เต็มใจในใจของเขาและพูดอย่างหนักแน่นว่า “ ตามแต่ประสงค์ของนายท่าน ! ”
หลี่เซียนเต่า พยักหน้าอย่างใจเย็น เมื่อเขาลืมตาขึ้นแล้วเขาจะไม่รู้สึกตื่นเต้นเพียงแค่ได้มาซึ่งผู้ใต้บังคับบัญชาเพียงคนเดียว
แล้วถ้าเขาเป็นจักรพรรดิล่ะ ?
แล้วถ้าพวกเขามาจากเผ่าพันธุ์มังกรล่ะ ?
หลี่เซียนเต่า กำลังจะปล่อยให้อาณาจักรจักรพรรดิ มังกรทองดึงรถม้าให้เขา
30 คนจะดึงรถม้าพร้อมกัน
หลี่เซียนเต่า สงบ
เมื่อเวลามาถึงพวกเขาจะสงบ แต่บางครั้งสิ่งที่ต้องทำก็ต้องทำ
“ ลุกขึ้นแล้วบอกข้าเกี่ยวกับเผ่าพันธุ์มังกรในแดนนภายิ่งใหญ่ ” หลี่เซียนเต่า ถาม
จินหวู่ตี้ และ นายล่อ ลุกขึ้นยืนและมองไปที่ หลี่เซียนเต่า
“ นายท่าน ท่านต้องการเข้าสู่แดนนภายิ่งใหญ่และยึดคืนมหาดาวตกโบราณหรือ ? ” นายล่อเดา
หลี่เซียนเต่า พยักหน้าและพูดอย่างเย็นชา “ มหาดาวตกโบราณ เป็นของข้าและพวกเขาไม่สามารถรับมันไปได้ มันไม่สมเหตุสมผลที่พวกเขาจะไม่ส่งคืนให้ข้า ข้าต้องการเหตุผลจากพวกเขา ”
ดวงตาของ จินหวู่ตี้ สว่างขึ้น แต่เขาก็กังวลเล็กน้อย “ นายท่าน แดนนภายิ่งใหญ่ นั้นสูงกว่า แดนนภาจันทรายะเยือก หลายระดับและพวกมันแข็งแกร่งกว่ามาก มังกรชราเหล่านั้นน่ากลัวจริงๆและข้าไม่คิดว่าเป็นการดีที่จะขอ มหาดาวตกโบราณ คืน
หลี่เซียนเต่า หัวเราะอย่างเย็นชา “ พวกเขาน่ากลัวและข้าก็ไม่ใช่เหรอ ? ”
“ ตั้งแต่สมัยโบราณการตอบแทนสิ่งที่เป็นหนี้เป็นกฎธรรมชาติ มหาดาวตกโบราณ เป็นของข้าดังนั้นควรส่งคืน ถ้าไม่เป็นเช่นนั้นข้าจะทำให้พวกมันสูญพันธุ์ ! ” หลี่เซียนเต่า กล่าว ออร่าของเขาเปลี่ยนเป็นเย็นชาและเขาก็ดูบ้าคลั่ง
เจ้าเอาของของข้าไปใช้มานานแล้วและเจ้าไม่ต้องการคืนใช่หรือไม่ !
ตรรกะอะไรกัน ?
หลี่เซียนเต่า เป็นคนที่มีเหตุผลและเมื่อสถานการณ์เรียกร้องให้ใช้ตรรกะเขาก็เป็นคนที่มีเหตุผล
แต่ถ้าพวกเขาไม่ฟังเขาก็จะใช้หมัดของเขา
หลี่เซียนเต่า ไม่เคยกลัวใคร เขาเคยสังหารเซียนมาก่อนแล้วทำไมเขาต้องกลัวแมลงด้วยล่ะ ?
เกาะมังกรของแดนนภายิ่งใหญ่ เขากำลังจะไปที่นั่น !
เมื่อ จินหวู่ตี้ เห็นสิ่งนี้เขาก็หยุดและพูดว่า “ เกาะมังกรของแดนนภายิ่งใหญ่ มีเผ่าพันธุ์มังกรแปดเผ่าพันธุ์ เผ่าพันธุ์มังกรทองของข้าเป็นหนึ่งในนั้นและมีเก้าคน เมื่อ 10,000 ปีก่อนเราทะเลาะกับพวกเขาและจากไป ข้านำสายเลือดเหล่านี้ไปที่ แดนนภาจันทรายะเยือก เพื่อตั้งรกราก ”
หลี่เซียนเต่า ฟังอย่างเงียบ ๆ
“ มีมังกรยักษ์ 1,000 ตัวในแปดเผ่าพันธุ์เหล่านั้นและบางตัวสามารถปลุกสายเลือดโบราณได้ จากนั้นพวกเขาจะกลายเป็นผู้นำของเผ่าได้ แต่หากไม่มีสายเลือดก็จะถูกไล่ล่า ” จินหวู่ตี้ถอนหายใจ
หลี่เซียนเต่า มีความคิด ดูเหมือนว่ามังกรอุทกภัยจะถูกไล่ออกจากเกาะมังกร
“ เกาะมังกรมีลำดับชั้นที่เข้มงวดและด้วยความได้เปรียบทางสายเลือดเล็กน้อย เจ้าสามารถถูกบดขยี้ได้ เผ่าพันธุ์มังกรทองของข้าไม่ชอบสภาพแวดล้อมแบบนั้น แต่พวกเขาไม่เต็มใจที่จะเปลี่ยนแปลง แต่พวกเขาต้องการไล่ล่าหัวหน้าไม่กี่คนที่พูดแทนเรา ” จินหวู่ตี้ รำพึงรำพัน
“ ด้วยความโกรธเผ่าพันธุ์ทั้งหมดของข้าจึงออกจากเกาะมังกรทำให้พวกเขาสูญเสียอย่างหนัก สำหรับเราและพวกเขา ความขัดแย้งได้ทวีความรุนแรงขึ้นและตอนนี้เราดูเหมือนศัตรู ” จินหวู่ตี้ อธิบาย
หลี่เซียนเต่า เข้าใจ เกาะมังกรแห่งนี้เน้นเรื่องสายเลือด ถ้าเจ้ามีสายเลือดที่แข็งแกร่งเจ้าก็จะยิ่งใหญ่และถ้าไม่มีเจ้าก็เป็นขยะ
นี่คือกฎของป่า มีข้อดีข้อเสีย
สำหรับ หลี่เซียนเต่า ทั้งสองเห็นได้ชัด
เผ่าพันธุ์มังกรทองออกจากเกาะมังกรเพราะข้อเสีย
“ ใครเป็นผู้ควบคุม มหาดาวตกโบราณ ? ” หลี่เซียนเต่า ถาม
“ ผู้นำมังกรไฟ ” จินหวู่ตี้ กล่าว
“ แนะนำเขา ให้ข้ารู้จัก ” หลี่เซียนเต่า กล่าว
“ ผู้นำมังกรไฟกระโดดข้ามประตูมังกรเมื่อ 30,000 ปีก่อนและปลุกสายเลือดมังกรไฟ หลังจากผ่านไปยังอาณาจักรจักรพรรดิ เขาก็กลายเป็นผู้นำ เขาแต่งงานกับสตรีหลายคนและแต่งงานกับงูกลืนสวรรค์ แต่เขามีอารมณ์ไม่ดี เขามีลูก 10 คน เก้าคนแรกสืบทอดสายเลือดของเขาและมีเพียงเด็กคนที่สิบเท่านั้นที่กลายเป็นมังกรอุทกภัย…” จินหวู่ตี้พูดทุกอย่างที่เขารู้
“ เดี๋ยวก่อน…” หลี่เซียนเต่า ขัดจังหวะและอุทาน ช่างเป็นเรื่องบังเอิญ !