Bank of The Unniverse (ธนาคารแห่งจักรวาล) - บทที่ 379-380

บทที่ 379 – ฮั่วเต๋อ ผู้ปกครองดวงดาว!
ภายใน ธนาคารแห่งจักรวาล, โถงการค้า, โต๊ะกลม
หลี่เซียนเต่านั่งอยู่ข้างหนึ่งปีศาจนั่งอยู่ข้างหนึ่งส่วน จงจื่อฉี นั่งอยู่ข้างหนึ่ง พวกเขาก่อตัวเป็นรูปแบบสามเหลี่ยม
“ ตอนนี้เจ้าทั้งคู่สามารถสร้างกำไรให้ข้าได้มหาศาลดังนั้นข้าจึงไม่อยากละทิ้งเจ้าทั้งสองคน ” หลี่เซียนเต่า พูดความคิดที่แท้จริงของเขา
เขาพูดโดยไม่ลังเลเลย !
แน่นอนว่านี่เป็นเพราะ หลี่เซียนเต่า ไม่มีอะไรต้องกลัว เขาปลอดภัยที่สุดในพวกเขาทั้งหมดและเป็นเพียงชาวประมง
จงจื่อฉี และปีศาจยังคงเงียบและฟัง
สิ่งที่น่าสนใจของปีศาจคือเสาเทพปีศาจ 12 เสา แต่เขาแกล้งทำเป็นไม่รู้ว่าพวกมันอยู่ที่ไหน
ดังนั้นปีศาจจึงต้องการร่างกายของ จงจื่อฉี
จงจื่อฉี ก็กลัวเช่นกัน แม้ว่าเขาจะสามารถนำสิ่งประดิษฐ์สวรรค์ออกไปได้ 50 ชิ้น แต่ความจริงแล้วเขาอ่อนแอที่สุดในสามด้าน
ถ้า หลี่เซียนเต่า ไม่สนใจเขาปีศาจก็จะขโมยร่างของเขาไป
แม้ว่าเขาจะเข้ามาพร้อมกับนาฬิกา แต่ถ้าเขาไม่สามารถโน้มน้าว หลี่เซียนเต่า ได้ทุกอย่างก็จะไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ดังนั้นทั้งสองคนจึงนิ่งเงียบ
“ ข้าหวังว่าเจ้าทั้งคู่จะสามารถพูดถึงปัญหาของเจ้าได้ จากนั้นข้าจะช่วยพวกเจ้าทุกคนแก้ปัญหาและหาผลลัพธ์ที่เหมาะสมสำหรับทุกคน ” หลี่เซียนเต่า มองไปที่พวกเขาสองคนแล้วพูด
ปีศาจและจิตใจของ จงจื่อฉี เต็มไปด้วยความคิด
“ มาเริ่มจากเจ้ากันดีกว่า ” หลี่เซียนเต่า เห็นว่าทั้งคู่ไม่ต้องการที่จะพูดเขาจึงชี้ไปที่ปีศาจ
จงจื่อฉี มองไปที่ปีศาจด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
หลี่เซียนเต่า มองอย่างเงียบ ๆ
“ ข้าต้องขโมยร่างกาย ข้าไม่สามารถอยู่ในสภาพวิญญาณนี้ได้นาน ร่างกายของข้าแตกเป็นเสี่ยง ๆ เมื่อ 100,000 ปีก่อนและข้าถูกผนึกเป็นเวลา 100,000 ปี หลังจากผนึกอ่อนแอลงข้าก็สามารถออกมาได้ ร่างกายของ จงจื่อฉี เป็นสิ่งที่เหมาะกับข้ามากที่สุด ” ปีศาจ กล่าวว่าปัญหาของเขา
หลี่เซียนเต่าพยักหน้า “ มีอีกไหม ”
“ ข้าให้โอกาสเจ้าได้ ข้าจะครอบครองร่างของเขาและปล่อยวิญญาณของเขาออกมา จากนั้นนายท่านสามารถช่วยเขาหาศพได้ ” ปีศาจแนะนำ
จงจื่อฉี ส่ายหัว
“ มีอีกไหม ” หลี่เซียนเต่า ถาม
” ข้าไม่มีความคิดใหม่ในตอนนี้ ” ปีศาจส่ายหัว
หลี่เซียนเต่า มองไปที่ จงจื่อฉี แล้วพูดว่า “ แล้วเจ้าล่ะ ? ”
“ ข้าไม่สามารถมอบร่างกายนี้ให้กับปีศาจได้ เขาไม่มีสิทธิ์และต้องการขโมยร่างกายของข้า มันหยาบคายมากและข้าก็ไม่เห็นด้วย ” จงจื่อฉี ไม่มีความสุข
“ ข้าเป็นปีศาจนะ ” ปีศาจกล่าวอย่างเย็นชา ในฐานะปีศาจจากนรกเขาไม่สนใจศีลธรรม
หลี่เซียนเต่า เหลือบมองและพูดอย่างเย็นชา “ เขากำลังพูด เจ้าหุบปาก ”
ปีศาจตกใจกลัว เขาเงียบทันทีและไม่เข้าไปยุ่ง
หลี่เซียนเต่า พูดอย่างใจเย็น “ ต่อไป ”
“ ข้าต้องแก้แค้นด้วยร่างกายนี้ ข้าใช้ร่างอื่นแก้แค้นไม่ได้ ” จงจื่อฉี มองไปที่ หลี่เซียนเต่า ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหวัง
หลี่เซียนเต่า มีความคิดความเกลียดชังของ จงจื่อฉี อาจเป็นกุญแจสำคัญของทั้งหมดนี้
“ ทำไมเจ้าถึงเก็บความเกลียดชังได้มากขนาดนี้ ? ” หลี่เซียนเต่า ถาม
จงจื่อฉี เป็นคนเคร่งขรึม “ ตระกูลของข้า บ้านเกิดเมืองนอนของข้าและผู้คนที่ข้าเติบโตมาด้วยถูกเปลวไฟจากท้องฟ้าแผดเผา ข้าต้องการแก้แค้น ”
“ ตราบใดที่ท่านช่วยข้าแก้แค้นข้าไม่รังเกียจที่จะมอบร่างนี้ให้กับปีศาจ แต่ก่อนหน้านี้ข้าต้องใช้ร่างกายเพื่อแก้แค้น ” จงจื่อฉี กล่าวอย่างหนักแน่น
หลี่เซียนเต่า รู้สึกยินดี ตามที่คาดไว้กุญแจสำคัญในเรื่องนี้อยู่ในตัวของ จงจื่อฉี
“ แล้วเจ้าบอกข้าได้ไหมว่าศัตรูของเจ้าคือใคร ? ” หลี่เซียนเต่า ถาม
“ ข้าไม่รู้ ” จงจื่อฉี รู้สึกท้อแท้และก้มหน้าลง
หลี่เซียนเต่า กระพริบตาและถามว่า “ เจ้าไม่รู้หรือหาเขาไม่เจอ ? ”
“ ไฟนั้นลงมาจากท้องฟ้า ข้าออกไปล่าสัตว์และเมื่อข้ากลับมาก็สายเกินไป ภรรยา ลูกสาว บิดามารดาและเพื่อนสนิทของข้าต่างก็กลายเป็นฝุ่นผง บนเกาะที่บ้านของข้าตั้งอยู่มีเพียงเตาเผาที่พ่นไฟออกมา ” จงจื่อฉี หายใจเข้าลึก ๆ และกัดฟัน
หลี่เซียนเต่า มองไปที่เขาและพูดว่า ” ดังนั้นเตาหลอมนี้เป็นหลักฐานสำคัญ ”
“ ถูกต้อง แต่น่าเสียดายที่ข้าท่องไปใน เก้าแดนนภา และค้นหาดินแดนหลายแห่ง แต่ไม่พบข่าวใด ๆ เกี่ยวกับเตาเผา ” จงจื่อฉี รู้สึกผิดหวัง
“ เอาเตานั้นออกมา ให้เราดู ” หลี่เซียนเต่า คิดถึงเรื่องนี้และพูด
จงจื่อฉี หยิบเตาสูง 10 เมตรออกจากแผนที่บรรพตคงคา ทันที
มันยืนอยู่บนสามขา เตาหลอมมีหูสองข้างและมีคำลึกลับมากมายที่สลักไว้ มีทั้งสัตว์นกบิน อสูร ฟีนิกซ์ ฉีหลิน ซวนหวู่ เทพ มังกร ฯลฯ …
คำพูดบนเตาเผานั้นอ่านยาก ไม่มีภาษาใดที่ หลี่เซียนเต่า จำได้
จงจื่อฉี กล่าวอย่างเสียใจว่า “ ข้าค้นหาหนังสือ เก้าแดนนภา ทั้งหมดเพราะคำพูดเหล่านี้ ข้าพบนักวิชาการทุกคนผู้รู้หนังสือและทุกคนที่ศึกษาประวัติศาสตร์ แต่ไม่มีใครจำมันได้ ”
“ นั่นคือรูปแบบหนึ่ง ” ทันใดนั้นปีศาจก็พูดขึ้น
หลี่เซียนเต่า และ จงจื่อฉี จ้องมาที่เขาทันที
ดวงตาของ จงจื่อฉี สว่างขึ้นและเขาก็สั่น “ เจ้าจำคำเหล่านี้ได้หรอ ? ”
ปีศาจ ยิ้มอย่างมั่นใจ “ ข้าเป็นปีศาจจากนรก คำดังกล่าวหายากและมีค่า คนปกติไม่รู้เรื่องนี้ แต่ข้ารู้ ”
“ บอกข้าสิว่ามันเขียนอะไรอยู่ ” จงจื่อฉี ถามอย่างกระตือรือร้น
ปีศาจยังคงเงียบและมองไปที่ หลี่เซียนเต่า
หลี่เซียนเต่า พูดอย่างใจเย็น “ ถ้าข้าช่วยเจ้าตามหาเจ้าของเตาหลอมเจ้าจะทำอย่างไร ? ”
จงจื่อฉี คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ” เมื่อข้าแก้แค้นข้าจะให้ร่างกายนี้กับท่านและข้าจะหาร่างอื่นเอง ”
ปีศาจกระพริบตา “ เจ้าไม่สามารถแก้แค้นคนเดียวได้หรอก ”
จงจื่อฉี ขมวดคิ้ว เขามองไปที่ปีศาจและไม่เข้าใจว่า “ เจ้าหมายถึงอะไร ? ”
หลี่เซียนเต่า มองอย่างเงียบ ๆ
“ คำพูดที่บอกว่าเตานี้เป็นของ ฮั่วเต๋อ ผู้ปกครองดวงดาว เขาเป็นผู้อาวุโสที่ควบคุมเปลวไฟในราชวงศ์จักรพรรดิ โลกเซียน เขาเป็นเซียนที่มีชื่อเสียงจากโลกเซียน เจ้าได้รับการฝึกฝนมาเป็นเวลา 3,000 ปีและกำลังจะเข้าสู่อาณาจักรปรมาจารย์เท่านั้น เจ้าคนเดียวจะไปไม่ถึงอาณาจักรเซียนดังนั้นเจ้าจึงไม่สามารถแก้แค้นได้หรอก ” ปีศาจกล่าวเสริม
เมื่อ จงจื่อฉี ได้ยินดังนั้นเขาก็นั่งอยู่ที่นั่นด้วยความงุนงง เขาไม่คาดคิดว่าเตาหลอมนี้จะเป็นของ ฮั่วเต๋อ ผู้ปกครองดวงดาว จากราชวงศ์เซียน โลกเซียน
ดังที่ปีศาจกล่าว จงจื่อฉี เองก็ไม่สามารถแก้แค้นได้
นี่รู้สึกว่าทนไม่ได้จริงๆ
เขารู้จักศัตรู แต่ตระหนักว่าช่องว่างระหว่างศัตรูกับตัวเองนั้นใหญ่เกินไป มันเหมือนกับความแตกต่างระหว่างสวรรค์และโลกและทำให้ จงจื่อฉีอยากร้องไห้
เขาไม่มีความสามารถ เขาแก้แค้นให้ ภรรยา บุตรและบิดามารดาไม่ได้ …
จงจื่อฉีเริ่มเกลียดตัวเอง
“ งั้นเรามารวมร่างกันแล้วแชร์กัน เราจะฝึกฝนวรยุทธ์การอัญเชิญปีศาจขั้นสูงสุดและข้าสัญญาว่าเจ้าจะสามารถสังหารเขาได้ด้วยตัวเอง ” ปีศาจล่อลวงเขา
บทที่ 380 – ลงนาม
คำแนะนำของปีศาจล่อลวงจงจื่อฉี ความคิดเดียวในใจของเขาตอนนี้คือการแก้แค้น
หลังจากรู้ว่าศัตรูของเขาคือ ฮั่วเต๋อ ผู้ปกครองดวงดาว แห่งโลกเซียน จงจื่อฉี ก็สิ้นหวัง ตอนนี้ปีศาจทำให้เขามีความหวัง การหายใจของ จงจื่อฉี ก็เร็วขึ้นและเร็วขึ้น
ปีศาจยิ้มด้วยความดีใจ เขารู้ว่า จงจื่อฉีจะปฏิเสธคำแนะนำนี้ไม่ได้
เมื่อ จงจื่อฉี เห็นด้วยเขาสามารถรับร่างกายและครอบครองมันเพื่อฝึกฝนวรยุทธ์การอัญเชิญปีศาจ เมื่อถึงเวลาเขาจะปรับแต่งจิตวิญญาณของ จงจื่อฉี
ปีศาจเพิ่งพูดถึงเรื่องนี้ เขาเป็นปีศาจจากนรก เล่ห์เหลี่ยมกลอุบายและวิธีการที่ชั่วร้ายเป็นลายเซ็นของเขา
ในทักษะ ลายเซ็นทั้งหมดนี้ของพวกปีศาจไม่มีความซื่อสัตย์เลย
จงจื่อฉีดูมีตื่นเต้นจริงๆ เขาจ้องมองไปที่ปีศาจและถามว่า “ เจ้าช่วยข้าแก้แค้นได้จริงเหรอ ? ”
ปีศาจผงกศีรษะ “ ถูกแล้ว ”
“ วรยุทธ์อัญเชิญปีศาจแข็งแกร่งขนาดนั้นเชียวหรือ ? ” จงจื่อฉี ยังคงถามต่อไป
“ วรยุทธ์อัญเชิญปีศาจเหมาะที่สุดสำหรับร่างกายของเจ้า เมื่อเจ้าฝึกฝนแล้วมีโอกาส 100% ที่เจ้าจะเอาชนะผู้เชี่ยวชาญทั้งหมดในโลก ” ปีศาจกล่าวอย่างเด็ดขาด
จงจื่อฉี ถูกล่อลวงและเขาตอบว่า ” ข้าเห็นด้วย ข้าจะให้เจ้าเข้าสู่ร่างกายของข้าเพื่อฝึกฝนวรยุทธ์อัญเชิญปีศาจ ”
ปีศาจรู้สึกตื่นเต้นและต้องการเข้าสู่ร่างกายของจงจื่อฉีทันที
” ช้าก่อน ! ” จงจื่อฉี สงบลงและจ้องมองไปที่ปีศาจ
” อะไร ? ” ปีศาจกระพริบตาและต้องการให้เขาเข้าไปโดยเร็ว ในขณะที่เขาเข้ามา จงจื่อฉี จะไม่สามารถทำอะไรได้
ปีศาจจะเปิดเขาโดยตรงและสังหารวิญญาณของ จงจื่อฉี
นั่นคือความเกลียดชังของเจ้าไม่ใช่ของข้า
ปีศาจวางแผนเอาไว้หมด
แต่จงจื่อฉีไม่ได้โง่เขลาและไม่ยอมฟังคำพูดของเขา
เขามองไปที่ หลี่เซียนเต่า และถามด้วยความเคารพ “ นายธนาคาร วรยุทธ์อัญเชิญปีศาจที่ปีศาจกล่าวถึงนั้นแข็งแกร่งจริงๆหรือ ? ”
หลี่เซียนเต่า มองไปที่ เสี่ยวฉี
เสี่ยวฉีน่าจะรู้ดีเกี่ยวกับเรื่องนี้
“ วรยุทธ์อัญเชิญปีศาจเป็นวรยุทธ์ที่น่ากลัวซึ่งถูกสร้างขึ้นโดยปีศาจโบราณ ผู้ที่ฝึกฝนวรยุทธ์นี้จะมีพลังที่จะทำให้สวรรค์สั่นสะเทือนได้ ” เสี่ยวฉีกล่าว
ปีศาจดีใจ “ เห็นไหมว่าข้าไม่ได้โกหกเจ้าวรยุทธ์นี้แข็งแกร่งมาก ”
“ ยิ่งไปกว่านั้นให้ข้าบอกเจ้าว่ามีความใกล้ชิดกันอย่างเป็นธรรมชาติระหว่างวรยุทธ์และสายเลือดของเจ้า ความใกล้ชิดตามธรรมชาตินี้ช่วยได้มากในการฝึกฝนวรยุทธ์อัญเชิญปีศาจ นอกจากพลังปีศาจของข้าแล้วมันจะสามารถช่วยให้เจ้าแข็งแกร่งขึ้นได้อย่างรวดเร็ว ” ปีศาจกระโดดอย่างตื่นเต้นและกล่าว
เมื่อเขาคิดว่าเขาสามารถควบคุมร่างกายของ จงจื่อฉี เพื่อฝึกฝนวรยุทธ์อัญเชิญปีศาจปีศาจก็รู้สึกดีมาก
หลังจากที่ จงจื่อฉี ได้รับคำตอบเขาก็ผ่อนคลายจากนั้นก็คุกเข่าลงไปหา หลี่เซียนเต่า
ปีศาจตะลึงงัน เขากำลังทำอะไรอยู่ ?
เสี่ยวฉี มองไปที่ จงจื่อฉี ด้วยสีหน้าแปลก ๆ นี่คืออะไร ?
หลี่เซียนเต่า นั่งอยู่บนเก้าอี้ “ ทำไมเจ้าถึงมาหาข้า ? ”
“ นายธนาคารข้าต้องการใช้สิ่งประดิษฐ์สวรรค์ 50 ชิ้นเพื่อให้ท่านนำข้าไปเป็นทาส ข้ายินดีที่จะเป็นโคหรือสุนัขของท่าน ” จงจื่อฉี กล่าว
“ เจ้าสติยังดีอยู่ไหม ? ” ปีศาจด่าและการแสดงออกของเขาก็น่าเกลียดเล็กน้อย
เขาเดาบางอย่างได้และการหายใจของเขาก็รีบเร่ง
หลี่เซียนเต่ามองปีศาจอย่างเย็นชาและทำให้เขากลัวกลืนคำพูดทั้งหมดของเขา
หลี่เซียนเต่า มองไปที่ จงจื่อฉี และยิ้ม “ เจ้าต้องการหาคนสนับสนุนใช่ไหม ? ”
“ ถูกต้อง ข้าไม่สบายใจที่จะซื้อขายกับปีศาจ แต่ข้ายินดีที่จะแลกเปลี่ยนกับท่าน ดังนั้นข้าต้องการเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของท่านแล้วผสานกับปีศาจเพื่อฝึกฝนวรยุทธ์อัญเชิญปีศาจ ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อท่านเป็นพยานเมื่อข้าลงนามในสัญญาข้อดีข้อเสียทั้งหมดจะถูกเขียนไว้ในนั้น ข้าคิดว่าปีศาจคงไม่กล้าทำร้ายข้าเหมือนกัน ” เสียงของ จงจื่อฉี นั้นชัดเจนและกระบวนการคิดของเขาก็แตกต่างออกไป เสี่ยวฉี อดไม่ได้ที่จะรู้สึกประทับใจ
แต่สิ่งนี้ทำให้ปีศาจโกรธมาก
ปีศาจไม่ต้องการเซ็นสัญญากับสุนัขเพราะเขาไม่ได้วางแผนที่จะทำตามข้อตกลงใด ๆ
จงจื่อฉี รู้ว่าปีศาจไม่สามารถเชื่อถือได้ดังนั้นเขาจึงค่อนข้างเชื่อ หลี่เซียนเต่า เขาจะขายตัวเองให้กับ หลี่เซียนเต่า เพื่อทำประกัน
ดังนั้น หลี่เซียนเต่า จึงยิ้มและชมเชย “ เจ้าฉลาดมาก ”
“ ขอบคุณ นายท่าน สำหรับคำชม” จงจื่อฉี กล่าวด้วยความเคารพ เขาคุกเข่าลงและไม่เต็มใจที่จะลุกขึ้นยืน
หลี่เซียนเต่า ชี้และพูดว่า “ เสี่ยวฉีเตรียมสัญญาสัญญาตลอดชีพ ”
เสี่ยวฉีหยิบออกมาทันที มันเป็นสัญญาของนายและผู้รับใช้ที่ทำขึ้นเอง
“ ลงนาม หลังจากที่เจ้าลงนามเจ้าจะเป็นของข้า ” หลี่เซียนเต่า เดินเอาปากกามาให้
จงจื่อฉี หยิบมันขึ้นมา เขาไม่ได้ลงนามในทันที แต่มองไปที่ปีศาจแทน
ปีศาจฝืนยิ้มอย่างน่าเกลียดและต้องการบอกเขาว่าอย่าลงนาม
การเป็นทาสมันไม่ดีเลย
แต่จงจื่อฉียิ้ม “ เนื่องจากเจ้าไม่ต้องการให้ข้าลงนามข้าก็จะลง ! ”
การแสดงออกของปีศาจเปลี่ยนเป็นโกรธและเขาก็หอบ ความโกรธในใจของเขาพุ่งสูงขึ้นและเขากำลังจะโกรธจนตายโดย จงจื่อฉี
แต่ความเย็นชาจากดวงตาของ หลี่เซียนเต่า ทำให้ความโกรธของปีศาจแข็งขึ้นจนเขาไม่กล้าที่จะปล่อยมันและทำได้เพียงแค่กักขังมันไว้เท่านั้น
จงจื่อฉี มีความเด็ดขาดและลงนามในชื่อของเขา
หลี่เซียนเต่า มองไปที่สัญญาด้วยความยินดี “ เสี่ยวฉี เก็บสิ่งประดิษฐ์สวรรค์ ”
เสี่ยวฉีเดินไปเรื่อย ๆ และเก็บสิ่งประดิษฐ์สวรรค์ 50 ชิ้นนั้น
“ จริงสิ ส่งต่อแผนที่ บรรพตคงคา ไปยัง จงจื่อฉี ” หลี่เซียนเต่า เตือน
แผนที่บรรพตคงคาเป็นสมบัติของชีวิตของจงจื่อฉีและมันก็ไม่ดีที่จะนำมันไป
“ ขอบคุณ นายท่าน ! ” จงจื่อฉี รู้สึกขอบคุณ
หลี่เซียนเต่า พูดอย่างใจเย็น “ ตอนนี้เจ้าเป็นของข้าแล้วตามธรรมชาติข้าจะดูแลเจ้า ”
จงจื่อฉี รู้สึกดีมาก ตามคาดคิดถูกแล้วที่ขายตัวเองให้ธนาคาร หลี่เซียนเต่า ปฏิบัติต่อคนของเขาไม่เหมือนกัน
“ นายท่านโปรดเป็นพยานของข้าที่จะปฏิบัติตามเมื่อเราลงนามในสัญญานี้ ” จงจื่อฉี กล่าวกับ หลี่เซียนเต่า
หลี่เซียนเต่า พยักหน้าและมองไปที่ปีศาจ เขาถามว่า “ เจ้ากำลังจะเซ็นสัญญานี้ใช่ไหม ? ”
ปีศาจมองไปที่ หลี่เซียนเต่า และ จงจื่อฉี ด้วยสีหน้าหงุดหงิด เขาหดหู่จนอยากจะกระอักเลือด
มันเป็นการสนทนาสามด้าน แต่ตอนนี้เขาเป็นฝ่ายที่อ่อนแอที่สุด
แหล่งกำเนิดวิญญาณของเขาอยู่ภายใต้การควบคุมของ หลี่เซียนเต่า และไม่สามารถต่อสู้กลับได้เลย
“ เซ็นอะไร ? ข้าไม่อยากเป็นศัตรูกับ ฮั่วเต๋อ ผู้ปกครองดวงดาวหรอกนะ !! ” ปีศาจสาปแช่ง
“ จงจื่อฉี เจ้างี่เง่า เจ้าขายตัวเองหมดแล้ว แต่ก็ยังหัวเราะ เจ้าหลอกข้า ”
“ เจ้าขายตัวและฉุดข้าลงด้วย @ U * (Q @ # & ”
ปีศาจสาปแช่งคำสาปที่ไม่สามารถบรรยายได้
แต่พื้นผิวเขายังคงฝืนยิ้มและพยักหน้า “ มาลงชื่อกันเถอะ ข้าจะไม่เซ็นสัญญาดีๆแบบนี้ได้ยังไง ”
ถ้าเขาไม่ขบฟันก็คงจะง่ายกว่าที่จะเชื่อเขา