Bank of The Unniverse (ธนาคารแห่งจักรวาล) - บทที่ 465-466

บทที่ 465 – การอยู่รอดของผู้ที่เหมาะสมที่สุด !
ชายชราผมขาวสวมเสื้อสีดำ แต่ตอนนี้พื้นที่หลักของเขาซึ่งเป็นหัวใจปีศาจของเขามีริ้วของพลังงานดาบแทงเข้าไป
พลังงานดาบเป็นสีขาวเข้มและดูน่ากลัวจริงๆ มันตกลงไปที่หัวใจและชายชรามองมันด้วยดวงตาของเขาเบิกกว้าง
ดาบเล่มนั้นทำลายพลังปีศาจที่เขาปกคลุมทั่วทั้งเมืองและเผยให้เห็นร่างหลักของเขาด้วย
ชายชราสัมผัสได้เพียงสิ่งเดียวเท่านั้น
ความเจ็บปวดที่เขารู้สึกลึก ๆ ในใจ!
ความเจ็บปวดได้แทรกซึมลึกเข้าไปในหัวใจของเขาจริงๆ ดาบเล่มนั้นแทงเข้าตรงจนหัวใจของเขาไม่สามารถเต้นได้อีกต่อไป
หัวใจของเขาคือแก่นแท้ของเขาและทักษะทั้งหมดของเขาถูกรวบรวมไว้ที่นั่น ตอนนี้มันถูกแทงด้วยพลังงานดาบ
ชายชราเงยหน้าขึ้นด้วยความโกรธและเห็นหลี่เซียนเต่า
ในขณะนั้นการแสดงออกของเขาเปลี่ยนไป
” เจ้า ! ” ชายชราจำ หลี่เซียนเต่า ได้
ผู้คนมากกว่า 20 คนที่หลบหนีจากคุกนิรันดร์ต่างรู้จักหลี่เซียนเต่า
บุคคลนั้นต่อสู้อย่างดุเดือดกับ เซิ่งตี้เทียน และทำให้ เซิ่งตี้เทียน หลั่งเลือดและหนีไปพร้อมกับอาการบาดเจ็บ
ฉากที่เขาสังหารหมู่ปีศาจด้วยดาบเล่มเดียวนั้นฝังลึกอยู่ในใจพวกเขา
แม้ว่าตอนนี้เขาจะฟื้นกำลังขึ้นมาบ้าง เมื่อพวกเขามองไปที่ หลี่เซียนเต่า เขาก็ยังกลัวอยู่เล็กน้อย
“ เจ้าหลุดพ้นเพราะข้าและได้รับอิสระของเจ้า แล้วทำไมเจ้าไม่หวงแหนมันล่ะ ? กลับกลายเป็นว่าเจ้าทำเรื่องไร้สาระเช่นนั้นหรือ ? ” หลี่เซียนเต่า ถามอย่างเย็นชา
แม้ว่าชายชราจะกลัว แต่เขาก็ยังยิ้มและดูถูกเหยียดหยามและกล่าวว่า “ เพราะข้าเป็นปีศาจ ปีศาจจากนรก มันไม่เหมือนที่เจ้าสังหารวัวและแกะเหรอ ? ”
หลี่เซียนเต่า กอดทารกและการแสดงออกของเขาเย็นชา
“ ตอนนี้หายโกรธหรือยัง ” ชายชราหัวเราะเสียงดัง
“ โลกก็เป็นเช่นนั้น การต่อสู้ของผู้ที่เหมาะสมที่สุด เมื่อมนุษย์สังหารสัตว์เหล่านั้น เจ้ามีความเมตตาต่อพวกมันหรือไม่ ? ”
“ นั่นเป็นเพราะว่ามนุษย์เหนือกว่าพวกเขา ดังนั้นเจ้าจึงควบคุมสิทธิ์ในการสังหารสัตว์เหล่านั้น ตอนนี้ข้าแข็งแกร่งกว่ามนุษย์เหล่านี้ ข้าจึงควบคุมสิทธิ์ในการสังหารพวกเขา มันเป็นทฤษฎีเดียวกัน ” ชายชรายิ้มอย่างเย็นชาขณะที่เขามองไปที่ หลี่เซียนเต่า
“ หรือว่าตัวเองเป็นมนุษย์ เจ้าจึงโกรธและรู้สึกเหมือนกำลังรังแกพวกเขาอยู่ ? ”
“ ตอนนี้เจ้ายืนอยู่ในมุมมองของข้า และเจ้าจะรู้ว่าสิ่งที่ข้าทำนั้นไม่ต่างจากสิ่งที่มนุษย์กำลังทำอยู่ เราก็แค่สังหาร ” ชายชรากุมหัวใจของเขาไว้ เขาตะโกนและดึงพลังดาบของ หลี่เซียนเต่า ออกมา
ชายชรามองไปที่ หลี่เซียนเต่า อย่างเย็นชา เขาเชื่อมั่นในคำพูดของเขา
หลี่เซียนเต่า จ้องไปที่ชายชราอย่างเย็นชา “ ผู้แข็งแกร่งจะกินผู้อ่อนแอ มันฟังดูมีเลือดฝาดในปากของเจ้าและดูเหมือนบิดเบี้ยวมาก ”
“ บิดเบี้ยว ? ” ชายชราหัวเราะเยาะ
“ เจ้าจำได้ไหมว่าเจ้าสังหารคนไปกี่คนระหว่างทาง ” หลี่เซียนเต่า ถามอย่างเย็นชา
“ จำไม่ได้หรอกนะ ไม่กี่แสน ? ไม่กี่ล้าน ? ข้าสังหารคนจำนวนมากและข่มขืนสาวงาม วัยรุ่น ภรรยา และสตรีที่โตเต็มที่ ข้าไม่สนใจเกี่ยวกับชีวิตและความตายของพวกเขาเลย ” ชายชราไม่สนใจเลย
“ จู่ๆข้าก็ไม่อยากสังหารเจ้า ” หลี่เซียนเต่า เงยหน้าขึ้นและมองดูพื้นที่ที่ไม่มีที่สิ้นสุด
” ทำไม ? เจ้ามั่นใจในตัวข้าหรือ ? ” ชายชรารู้สึกยินดี
“ เปล่า ข้าแค่คิดว่าการสังหารเจ้าจะทำให้มือของข้าสกปรก เจ้าสังหารคนมากมายที่เจ้าบอกว่าอ่อนแอ และเจ้าคิดว่าเจ้าแข็งแกร่ง อย่างไรก็ตาม เจ้าไม่ได้นับว่าเป็นอะไรเลย ” หลี่เซียนเต่า กล่าวอย่างเย็นชา
“ เจ้าหมายความว่ายังไง ? ” ชายชราผมขาวตกตะลึง
“ เต๋าถอยหลัง ! ” หลี่เซียนเต่า ตะโกนเสียงของเขาราวกับพระเจ้าตะโกนก้องไปทั่วแผ่นดิน
ในขณะนั้น ห่างออกไปสองสามร้อยไมล์ เต๋า ก็พุ่งขึ้นและกวาดไปข้างหน้า
มหาสมุทร เต๋า ถูกซ่อนอยู่ในมิติและไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า ตอนนี้มันกลายเป็นรูปแบบทางกายภาพ กลายเป็นมหาสมุทรที่เคลื่อนไหวอย่างดุเดือด
ฉากเหล่านี้เป็นฉากที่น่ากลัวจริงๆ หลี่เซียนเต่า ตะโกน พลังงานทางจิตวิญญาณเพิ่มขึ้น 100,000 ไมล์ มหาสมุทรเต๋า ปรากฏขึ้นและมันใหญ่มาก
ชายชรามองมา ร่างกายของเขาสั่นและเขาก็กลัว
ความแข็งแกร่งที่น่าสะพรึงกลัวนั้นเป็นไปได้อย่างไร ?
ในวินาทีถัดมา ทะเลเต๋าได้บิดเบือนกฎในภูมิภาคนี้
คนที่เคยถูกสังหาร เด็กสตรีที่ถูกข่มขืน ทารกที่ถูกกลืนทั้งหมด ปีนออกจากมิติและจ้องมองชายชราเหมือนผีพยาบาท
ระยะหนึ่งล้านไมล์ วิญญาณไม่กี่ล้านคนรวมตัวกันและพวกเขาต้องการฉีกผิวหนังของปีศาจนี้ทั้งเป็น
หลี่เซียนเต่า มองไปที่ทารกในอ้อมแขนของเขาและปิดตา
เขาใช้เส้นพลังปราณแท้จริงเพื่อส่งทารกกลับไปหาแม่ของเขาที่หมดสติไปแล้ว
ในเมือง หลายคนมองด้วยความหวาดกลัว
ในพื้นที่รอบ ๆ ผีกรีดร้องด้วยความหวาดกลัวขณะที่พวกเขาล้อมรอบชายชรา
หลี่เซียนเต่า ใช้ เต๋า เพื่อช่วยสร้างผีทั้งหมด เป้าหมายเดียวของเขาคือปล่อยให้พวกเขาแก้แค้นให้ตัวเอง
หลี่เซียนเต่า กล่าวว่าการสังหารชายชราจะทำให้มือของเขาสกปรก
ดังนั้นเขาจึงปล่อยให้ผีทำ
ผีตัวหนึ่งอ่อนแอ หลายร้อยตัวก็อ่อนแอเช่นกัน แต่ 1,000, 10,000 ล้านตัว น่ากลัวมาก
นอกจากนี้ยังมีผีหลายสิบล้านตัวที่นี่ หลังจากที่มหาสมุทร เต๋า ช่วยชุบชีวิตพวกมัน พวกมันก็พุ่งขึ้น พวกเขาเพิกเฉยต่อร่างกายของตัวเองและไม่สนใจว่าวิญญาณของพวกเขาจะแตกสลายหรือไม่ อย่างไรก็ตาม ในมหาสมุทร เต๋า พวกเขาจะฟื้นขึ้นมาทันที
“ ไปซะ! ไปซะ! ไปซะ!” ชายชราโจมตีอย่างต่อเนื่อง ใช้พลังปีศาจกวาดล้างผี
แต่ผีที่เขากวาดไปกลับฟื้นขึ้นมาในมหาสมุทร เต๋า ทันทีก่อนที่พวกมันจะกระโจนไปข้างหน้า พวกเขาน่ากลัวกว่าเมื่อก่อน
สถานการณ์ดังกล่าวทำให้การทำงานหนักของชายชราก่อนหน้านี้กลายเป็นฝุ่นผง
“ช่วยข้าด้วย ข้าไม่อยากตาย มันยากมากที่จะหลบหนี”
“ ข้าต้องการมุ่งหน้าไปยัง โลกเซียน เข้าสู่ โลกปีศาจ ข้าไม่อยากตายที่นี่ ”
“ ได้โปรด ข้าคิดผิด ได้โปรดให้ข้ามีชีวิตอยู่ ”
ชายชรากรีดร้องและขอร้อง แต่ หลี่เซียนเต่า เพียงแค่มองเขาอย่างเย็นชา
ชายชราจมลงตายในมหาสมุทรผีและถูกกลืนกิน
กระบวนการทั้งหมดใช้เวลาสั้น ๆ และชายชราก็ถูกกินทีละน้อยแม้กระทั่งกระดูกของเขาก็หมดไป หลี่เซียนเต่า โบกมือและกระจายมหาสมุทรเต๋า
“ นี่คือสิ่งที่เจ้าหมายถึงการอยู่รอดของผู้ที่เหมาะสมที่สุดสินะ ” หลี่เซียนเต่า หัวเราะอย่างเย็นชา
ผีได้แก้แค้นแล้วและทุกคนก็โค้งคำนับ หลี่เซียนเต่า เพื่อแสดงความขอบคุณ
หลี่เซียนเต่า โค้งคำนับอย่างเคร่งขรึมเพื่อขอโทษ เขามีความรับผิดชอบในเรื่องนี้
ตอนนี้เขามาที่นี่เพื่อชดเชย
ผีหน้าซีดและหายไป ท้องฟ้าแจ่มใสเมื่อแสงแดดส่องลงมาไล่ความมืดออกไป ทุกคนรู้สึกอบอุ่นราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นจริงในตอนนี้
ราวกับว่าทุกสิ่งไม่มีจริง…
ว่ามันเป็นภาพลวงตาทั้งหมด…
หลี่เซียนเต่า ก็หายตัวไปเช่นกัน
บทที่ 466 – พลังงานดาบนี้ยืดไป 30,000 ไมล์ !
ปีศาจถูกสังหารตาย ในคำพูดของเขา มันเป็นการเอาตัวรอดของผู้ที่เหมาะสมที่สุด หลี่เซียนเต่า ไม่ได้แสดงอารมณ์ใด ๆ เลย
พลังดาบหนึ่งเส้นของเขาสามารถแทงเข้าไปในแกนกลางของปีศาจได้ หลี่เซียนเต่า ไม่สนใจเกี่ยวกับปีศาจดังกล่าวเลย
หลี่เซียนเต่า ยังคงค้นหากลิ่นอื่น ๆ เพื่อกักขังปีศาจต่อไปในทันที
ห่างออกไป 30,000 ไมล์ ชายฉกรรจ์กำลังเตรียมจะข่มขืนหญิงสาว
ผ่านมหาสมุทรเต๋า หลี่เซียนเต่า สามารถสัมผัสได้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้น 30,000 ไมล์เพียงแค่ยืนอยู่ที่นั่น
ไม่มีอะไรน่าแปลกใจเกี่ยวกับโลก
ความอัปลักษณ์ของมนุษยชาติแสดงออกมาอย่างเต็มที่ หลี่เซียนเต่า เห็นสาว ๆ บางคนกัดลิ้นของตัวเองโดยหวังว่าพวกนางจะตายเมื่อถูกปีศาจข่มขืน
เขายังเห็นสีหน้าที่ทำอะไรไม่ถูกบนใบหน้าของพวกนาง นางร้องไห้เมื่อถูกดึงเข้าไปในห้อง และสิ่งนี้ทำให้ปีศาจเย่อหยิ่งมากขึ้นเท่านั้น
หลี่เซียนเต่า เห็นเด็กสตรีบางคนที่ถูกบังคับให้ตกลงที่จะรับใช้ปีศาจให้ดีเพื่อที่พวกเขาจะได้มีชีวิตรอด
หลี่เซียนเต่า ได้เห็นสิ่งเลวร้ายทุกประเภท
เขาไม่สามารถตัดสินคนใดคนหนึ่งได้เพราะเขารู้สึกขอโทษต่อพวกเขาทั้งหมด
ดังนั้นเขาจึงถอนสายตาและหยุดมองจุดแข็งหรือจุดอ่อนของพวกมัน
เขาหลับตาและยืนสูงในอากาศ รัศมีรอบตัวเขารุนแรงขึ้นเรื่อยๆ
หลี่เซียนเต่า ขอโทษสตรีเหล่านั้นและรู้สึกว่าเขาทำพลาด
แต่เมื่อเผชิญหน้ากับปีศาจ หลี่เซียนเต่า จะไม่แสดงความเมตตาเลย
พลังงานดาบรวมตัวกันข้าง หลี่เซียนเต่า พวกเขาเฉียบคมและน่ากลัวจริงๆ
พลังงานดาบภายในทั้งหมดมีเจตนาสังหารที่เฉียบคมของ หลี่เซียนเต่า ด้วย
ภายใต้ดวงอาทิตย์ ไม่มีอะไรใหม่ !
ภายใต้พลังดาบของเขา ไม่มีใครจะมีชีวิตอยู่ได้ !
หลี่เซียนเต่า ถือเป็นหนึ่งในโลก ด้วยการจ้องมองที่คมชัดผ่านภูเขาและแม่น้ำที่อยู่ห่างออกไป 30,000 ไมล์
ดาบเล่มนี้ไม่ใช่การเคลื่อนไหวพิเศษเลย
ไม่มี เต๋า เกี่ยวกับเรื่องนี้
ดาบเล่มนี้เป็นเพียงเจตนาสังหารของหลี่เซียนเต่า
ในโลกอันกว้างใหญ่ หลี่เซียนเต่า มีดาบเพียงเล่มเดียว แต่ดาบเล่มนี้ยาว 30,000 ไมล์
หลี่เซียนเต่า ฟันไปข้างหน้า พลังงานดาบที่มีเจตนาสังหารของเขาพุ่งออกไป และมันก็น่ากลัวจริงๆ
พลังงานดาบที่ หลี่เซียนเต่า รวบรวมไว้รอบตัวเขาทั้งหมดพุ่งออกไปในขณะนั้นและเข้าสู่กระแสแห่งดาบ
มันยาว 30,000 ไมล์!
ในขณะนั้นดาบข้ามเวลาและพื้นที่
มีเพียงหนึ่งเป้าหมาย ปีศาจ !
ห่างออกไป 30,000 ไมล์ ชายหัวโล้นแข็งแรงมีแผลเป็นหกบนศีรษะ สมัยก่อนเป็นพระภิกษุ
เขาเปลี่ยนจากการเชื่อในพระพุทธเจ้าเป็นปีศาจ เขาเดินไปตามเส้นทางปีศาจที่ตกต่ำที่สุดในขณะที่ เทียนซิน เลือกที่จะรวมทั้งสองเข้าด้วยกัน ต่างจากพระพุทธองค์และปีศษจในร่างเดียว เขาแค่ระบายออกเท่านั้น
“ ติดคุกสามปีและแม้แต่หมูตัวเมียก็จะกลายเป็นสาวงาม ” ชายที่แข็งแกร่งถูมือและมองดูสตรีในห้อง เขาหยิบมันออกมาทั้งหมดและจับพวกนาง เขาต้องการที่จะปลดปล่อยตัวเองและสนุก
“ ข้าถูกขังอยู่ในคุกนิรันดร์มาหลายหมื่นปีแล้ว คนเหล่านั้นขังข้าไว้และพลังชีวิตของข้าก็อ่อนแอลง ถ้าข้าไม่หลุดพ้น ข้าคงใกล้ตายแล้ว ” ชายที่แข็งแกร่งเต็มไปด้วยความคับข้องใจ
“ ตอนนี้ข้าออกไปแล้ว ข้าต้องการปลดปล่อยตัวเอง ข้าไม่กลัวอะไรเลยและข้าต้องการเป็นปีศาจที่ดุร้ายที่สุด ” ชายผู้แข็งแกร่งตั้งเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่
เขาจะเริ่มต้นด้วยการชิมสาวๆที่อยู่ข้างหน้าเขา
ทันทีที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาก็อารมณ์เสียและตะโกนว่า “ มาเถอะ ถอดเสื้อผ้าของข้ามารับใช้ข้าสิ ”
สาวงามนับสิบคนในห้องต่างตกตะลึง บางคนมีใบหน้าที่เต็มไปด้วยความรังเกียจในขณะที่บางคนทำอะไรไม่ถูก บ้างก็น้ำตาคลอ บ้างก็สะดุดเพื่อช่วยเขาถอดเสื้อผ้า
เมื่อชายฉกรรจ์เห็นฉากเหล่านั้น เขาก็หัวเราะออกมาดังๆ
เขาชอบฉากแบบนี้ ทำอะไรไม่ถูก ร้องไห้ รู้สึกผิด…
การแสดงออกของพวกเขาดูดีที่สุด
บุรุษผู้นั้นมีหัวใจที่บิดเบี้ยว…
“ ถ้าวันนี้เจ้าทำดีกับข้า ข้าก็จะปล่อยเจ้าไป ถ้าเจ้าทำได้ไม่ดี สาวโง่ที่กัดลิ้นตัวเองเพื่อสังหารตัวตายจะเป็นแบบอย่างของเจ้า ” ผู้ชายคนนั้นขู่
สาวๆมองด้วยความหวาดกลัว พวกเขาเศร้าและโกรธ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้
“ เร็วขึ้น อย่าบังคับให้ข้าแสดงความโกรธและสังหารพวกเจ้าทั้งหมด คุกเข่าลง ” ชายคนนั้นเห็นความลังเลของพวกเขาและตะโกน
แต่สตรีเหล่านี้ยังไม่คุกเข่า ในทางกลับกัน พวกนางทั้งหมดมองไปที่ชายที่แข็งแกร่งด้วยความหวาดกลัว
พูดให้ถูกคือ พวกนางมองไปข้างหลังเขา
” เจ้ากำลังมองหาอะไร ?” ชายคนนั้นตะโกนอย่างไม่พอใจ เขาต้องการสังหารใครสักคนเพื่อระบายความโกรธของเขา
“ หลังเจ้า…หลังเจ้า… ข้างหลังของเจ้า…” สาวสวยชี้ไปที่แผ่นหลังของเขาด้วยความหวาดกลัว
“ หลังข้าไม่มีอะไร ” ชายคนนั้นเย้ยหยันอย่างเย็นชา แม้ว่าการบ่มเพาะของเขาจะลดลงอย่างมาก แต่ใน แดนนภายิ่งใหญ่ เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญเพียงไม่กี่คน ถ้ามีอะไรอยู่บนหลังของเขา เขาจะไม่รู้ได้อย่างไร ?
“ ไม่… มีบางอย่าง…” เด็กสาวอีกคนพูดด้วยความหวาดกลัว
เขาเพ่งสายตา เมื่อมีคนพูดว่ามีบางอย่าง มันอาจจะเป็นของปลอม แต่ถ้ามีคนสองคนพูด แสดงว่ามีบางอย่างแน่นอน
แต่เขากลับนึกไม่ออกจริงๆ!
คราวนี้เขาตกใจและเหงื่อเย็นไหลซึมออกมาจากหลังของเขา
เพื่อไม่ให้เขาสังเกตเห็น คนคนนี้ต้องแข็งแกร่งขนาดไหน ?
เขากลืนน้ำลาย เขาไม่ได้โกรธและค่อย ๆ บิดหัวเหมือนกวักมือของเขาแข็งทื่อ
เขาบิดทีละน้อยก่อนที่จะเห็นหลังของตัวเองในที่สุด
ลูกตาของเขาตีบตัน มันน่าตกใจจริงๆ และแขนขาของเขาเย็นเฉียบ
มีบางอย่างอยู่บนหลังของเขา
มันยังเป็นสิ่งที่อาจสังหารเขาได้
เขาไม่รู้สึกอะไรเลยตั้งแต่ต้นจนจบ
สิ่งนี้ทำให้หัวใจของชายคนนั้นจมลง
เขาบิดศีรษะและเผชิญหน้ากับสิ่งนั้นอย่างตรงไปตรงมา ผู้ชายคนนี้คงคาดไม่ถึงว่าหัวใจของเขาจะเต็มไปด้วยความกลัวและความหวาดกลัว
ริ้วของพลังงานดาบหยุดอยู่ตรงหน้าเขา
มันเงียบเหมือนงูเลือดเย็น มันจ้องมาที่เขาและสามารถโจมตีถึงตายได้ทุกเมื่อ
“ ผู้อาวุโส ท่านเป็นใคร ? ” ผู้ชายคนนั้นโพล่งออกมาด้วยเหงื่อเย็น ทุกอย่างหายไป ช่างสวยงามเสียนี่กระไร ภายใต้พลังดาบของ หลี่เซียนเต่า พวกเขาทั้งหมดหายไปโดยสิ้นเชิง
ห่างออกไป 30,000 ไมล์ หลี่เซียนเต่า ไม่ได้พูดอะไรสักคำ เขาแค่หลับตาลงและมีสีหน้าเย็นชา
พลังงานดาบ 30,000 ไมล์นี้แทงหัวของผู้ชายคนนั้น
ชายคนนั้นมองอย่างไม่เชื่อสายตา ร่างกายของเขาแข็งทื่อและสั่นเทา เขาไม่ได้พูดอะไรสักคำ
จิตวิญญาณ ความคิด และจิตใจของเขาถูกทำลายด้วยพลังดาบของหลี่เซียนเต่า
ไม่กี่วินาทีต่อมา พลังงานดาบหายไปและศพก็ล้มลงกับพื้น มันสะดุดและพลังชีวิตของมันก็หายไปโดยสิ้นเชิง
สตรีงามหลายสิบคนเห็นว่า บางคนก็กลัว บางคนรู้สึกดี บางคนรอเงียบๆ เพื่อดูว่ามีใครเข้ามาไหม
15 นาทีผ่านไป ไม่มีใครมา ชายผู้นั้นยังเงียบ ในขณะนั้นสตรีหลายคนร้องไห้ ความสยดสยองที่ปราบปรามพวกนางหายไปและพวกนางรู้ว่าพวกนางได้รอดแล้ว