Bank of The Unniverse (ธนาคารแห่งจักรวาล) - บทที่ 542 – โชคชะตาเป็นเพียงเวทมนตร์ !

นักบวชวัยกลางคนคือพี่ใหญ่ของ ไป๋ซุนเจียง ไป๋ซุนหยู
ไป๋ซุนหยู เป็นอัจฉริยะตั้งแต่ยังเด็ก เขามีอาจารย์คนเดียวกันกับไป๋ซุนเจียงดังนั้นชื่อของพวกเขาจึงคล้ายกันมาก
แต่ประสบการณ์ของพวกเขาแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
ไป๋ซุนหยูเป็นทายาทที่ได้รับเลือกตั้งแต่ยังเด็กและถูกมองว่าเป็นอัจฉริยะจากผู้ที่มีอายุเท่ากัน
ไป๋ซุนเจียงดูธรรมดามากและการบ่มเพาะของเขาไม่สามารถเทียบกับไป๋ซุนหยู แต่ในแง่ของความสัมพันธ์กับผู้อื่น เขาเป็นคนดี
แต่ต่อหน้า ไป๋ซุนหยู เขาไม่สามารถเปรียบเทียบได้
จวบจนวันนั้นเองที่อาจารย์ของพวกเขาเสียชีวิตเพราะความเจ็บป่วยและเขาได้ทิ้งสมบัติไว้มากมายสำหรับทั้งสองคน
ไป๋ซุนหยูไม่ได้ขโมยส่วนแบ่งของน้องชายของเขา เขาไม่ต้องการ ดังนั้นเขาจึงแบ่งสมบัติออกเป็นครึ่งหนึ่ง เขาทำงานหนักและมุ่งมั่นที่จะเป็นผู้นำนิกาย
แต่ไป๋ซุนเจียงเอาของที่อาจารย์มอบให้ไปในธนาคารแห่งจักรวาลเพื่อแลกกับดาบเซียนหยางบริสุทธิ์ จากนั้นเขาก็ศึกษามันโดยอาศัยความแข็งแกร่งของดาบเพื่อฝึกฝนวรยุทธ์ดาบหยางบริสุทธิ์
เช่นนั้น ไป๋ซุนเจียงก็ทัน เมื่อสองสามปีก่อนที่พวกเขาต่อสู้เพื่อตำแหน่ง ทั้งสองก็ถึงจุดสิ้นสุด
การต่อสู้นั้นรุนแรงมาก ทำให้ผู้อาวุโสใน นิกายเซียนหยางบริสุทธิ์ ยกย่องพวกเขา
ผลลัพธ์เป็นไปตามธรรมชาติที่ ไป๋ซุนเจียง ชนะ เขาพึ่งพาดาบหยางบริสุทธิ์เพื่อชนะการต่อสู้ครั้งสำคัญเพื่อเป็นทายาท
ไป๋ซุนหยู กลายเป็นผู้อาวุโสคนใหม่
ผู้นำของนิกายเซียนหยางบริสุทธิ์จะเปลี่ยนแปลงทุกครั้งที่ผู้นำนิกายคนใหม่เข้ารับตำแหน่ง ผู้อาวุโสก็เปลี่ยนเช่นกัน ส่งต่อให้คนใหม่
ไป๋ซุนเจียง เป็นผู้นำนิกายและ ไป๋ซุนหยู เป็นผู้อาวุโสที่ยิ่งใหญ่ พี่ชายและน้องชายเป็นผู้ควบคุมนิกายเซียนหยางบริสุทธิ์ นั่นควรจะเป็นสถานการณ์ที่น่ายินดีจริงๆ
แต่ไป๋ชุนหยูก็มีปัญหา
เขาไม่ได้แพ้ไป๋ซุนเจียงแต่แพ้กระบี่หยางบริสุทธิ์
ดาบนั้นดุร้ายเกินไป สิ่งประดิษฐ์ของเขาแตกเป็นเสี่ยงๆ และการโจมตีทั้งหมดของเขาก็ไม่คุ้มที่จะโดนโจมตีด้วยดาบเซียน
หากไม่มีดาบหยางบริสุทธิ์ ตำแหน่งของเขากับไป๋ซุนเจียงจะถูกเปลี่ยน
ดังนั้นไป๋ซุนหยูจึงได้นาฬิกาและมาที่ธนาคารแห่งจักรวาล
ตอนนี้หลี่เซียนเต่าวางดาบลงบนโต๊ะและมองไปที่ ไป๋ซุนหยู
เขาหยิบดาบออกมาแล้วเขาจะจ่ายราคาเท่าไหร่ ?
ไป๋ชุนหยูกัดฟัน “ ขอยืมและกับของเหลวจิตวิญญาณหยางบริสุทธิ์ 5 พันกิโลกรัมได้ไหม ? ”
“ ได้สิ ห้าพันสำหรับร้อยปี ”หลี่เซียนเต่าคิดเกี่ยวกับมันและให้ราคาที่สมเหตุสมผล
อดีตนายท่านอนุญาตให้เขายืมมันเป็นเวลา 10,000 ปีสำหรับห้าพัน ดังนั้นหนึ่งปีจึงมีค่า 500 กรัม
สิ่งประดิษฐ์จากเซียนมีราคาถูกมากเมื่อใด
ราคาของหลี่เซียนเต่าก็ถือว่าถูกเช่นกัน เขาต้องการจะพูดสิบปี แต่นั่นก็มากเกินไป เขาจึงเปลี่ยนคำพูด
“ ตกลง ” ไป๋ซุนหยูกล่าวอย่างหนักแน่น เขาเอื้อมมือไปสัมผัสดาบหยางบริสุทธิ์ ลึกๆแล้วเขาตื่นเต้นจริงๆ
แม้ว่าตำแหน่งจะถูกกำหนดและเขาไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้ด้วยดาบหยางบริสุทธิ์
แต่ไป๋ซุนหยูยังคงต้องการพิสูจน์ว่าเขาไม่แพ้ไป๋ซุนเจียงแต่แพ้ดาบ
หลี่เซียนเต่าไม่ได้กังวลเกี่ยวกับรูปลักษณ์ที่คลั่งไคล้ของเขาและชี้ไปที่ ” เสี่ยวฉีเตรียมสัญญาและเขียนเรื่องค่าตอบแทน ”
เสี่ยวฉีเตรียมมันและส่งให้หลี่เซียนเต่า
หลี่เซียนเต่าดูก่อนจะผลักไปที่ ไป๋ซุนหยู “ ลงนามเมื่อเจ้ายืนยันว่าไม่มีข้อผิดพลาด ”
ไป๋ซุนหยูมองอย่างระมัดระวัง ไม่มีอะไรผิดปกติจริงๆ เขาเขียนชื่อตัวเอง
“ ส่งมอบห้าพันกิโลกรัมแล้วเจ้าจะสามารถใช้ดาบได้ ” หลี่เซียนเต่ายิ้มและกล่าว.ไอรีนโนเวล.
เนื่องจากพวกเขาจะวางดาบไว้ในธนาคารแห่งจักรวาลหลังจากนำมันกลับมา ยืมมันออกไปและรับของเหลวจิตวิญญาณหยางบริสุทธิ์ห้าพันกิโลกรัมเป็นข้อตกลงที่ทำกำไรได้
ไป๋ซุนหยู เสริมสิ่งที่เขาเก็บไว้กว่าหมื่นปีพร้อมกับสิ่งที่อาจารย์ของเขามอบให้ รวมเป็น 5,000 กิโลกรัมแล้วส่งต่อให้เสี่ยวฉี
ตลอดกระบวนการ เขาคว้าดาบและไม่ปล่อยมือ
เมื่อเห็นว่าข้อตกลงเสร็จสมบูรณ์หลี่เซียนเต่าโบกมือและส่ง ไป๋ซุนหยู ออกจาก ธนาคารแห่งจักรวาล
“ ดาบเซียนให้น้องชายยืม หลังจากรวบรวมแล้วก็ให้พี่ชายยืมไป ข้อตกลงนี้ดีมากทีเดียว ” เสี่ยวฉียกย่องหลี่เซียนเต่า
หลี่เซียนเต่ายิ้ม “ รวบรวมมันกลับมาหลังจาก 100 ปีแล้วจากนั้นก็ให้ลูกศิษย์ของพวกเขายืม ”
“ ช่างเป็นแผนที่ดีอะไรเช่นนี้นะคะนายท่าน ” เสี่ยวฉีรู้สึกสนุกสนาน
หลี่เซียนเต่ามองดูรอยยิ้มที่มีความสุขของนางและยิ้มด้วย “ มีสัญญาอื่นอีกไหม ? ”
“ มีค่ะ แต่ข้าแนะนำว่าอย่าจัดการกับสัญญาเพราะมีแขกอยู่ ” รอยยิ้มของเสี่ยวฉีหายไปและนางก็พูดอย่างจริงจัง
” เร็วขนาดนี้เลย ? ” หลี่เซียนเต่าตกใจ เขาเพิ่งส่งแขกไป
” แขกเยอะขึ้น ทำให้เรามีรายได้มากขึ้น ครั้งนี้ยิ่งใหญ่มากด้วยค่ะ ” เสี่ยวฉีพูดอย่างจริงจัง
“ แขกเยอะเหรอ ” หลี่เซียนเต่าอยากรู้ “ ใหญ่แค่ไหน ? ”
“ ท่านไม่ได้เล็งไปที่ขุมนรกที่แกนโลกนั้นจากยุคสุดท้ายหรอกเหรอคะ ? ” เสี่ยวฉีถาม
ดวงตาของหลี่เซียนเต่าเป็นประกาย “ แขกมาจากขุมนรก ? ”
“ ใช่แล้วค่ะ เขาเป็นหนึ่งในสี่ราชา ” เสี่ยวฉีพยักหน้า
“ ปล่อยเขาเข้ามา ข้าจะต้อนรับเขา ” หลี่เซียนเต่ากล่าวทันที เขาปรับเครื่องแต่งกายไม่ขยับตัวและนั่งลงที่เก้าอี้
ขุมนรกชั้นที่สิบแปด
ผู้คนจำนวนมากกำลังขุดหาอะไรบางอย่างอยู่ตรงขอบ จากความมืดมิด เราสามารถเห็นแก่นโลกที่แตกสลายได้
“ นี่คือโลกจากยุคสุดท้ายและหลังจากที่มันพังทลาย เหลือเพียงชิ้นส่วนเล็กๆ นี้เท่านั้น แต่แหล่งกำเนิดของโลกภายในก็เพียงพอแล้วสำหรับเราที่จะเปลี่ยนเป็นเซียน เราไม่ต้องผ่านความทุกข์ทรมานจากฟ้าผ่า ” ชายร่างคล้ายผีกล่าว
” ราชายาฉะ คำพูดของเจ้าสมเหตุสมผล แต่ปัญหาคือเราไม่สามารถขุดออกมาได้ เมื่อเราทำอย่างนั้นก็จะทำให้เกิดความโกลาหล ผู้เชี่ยวชาญทั้งหมดจะพุ่งทะยานมาและเราไม่สามารถหยุดพวกเขาได้ ” ชายสวมหน้ากากกล่าว
“ ข้ารู้ดีว่าราชาหลานหลิงกังวลเรื่องอะไร ข้าจึงพบสหายคนหนึ่ง เขาจะช่วยเราเมื่อถึงเวลา ” ชายผู้สูงศักดิ์คนหนึ่งกล่าว
“ ราชาโจว เจ้าไม่ได้คุยกับเราก่อนและเชิญใครซักคนมาเป็นการส่วนตัวเลยหรือ ? ” ยักษ์สูงสามเมตรจ้องเขม็งไปที่ราชาโจวอย่างโกรธจัด
“ ราชายักษ์ อย่าบอกนะว่าเจ้าไม่ได้เชิญคนอื่น เราทุกคนรู้ดังนั้นจึงไม่ควรนำมาเป็นประเด็น ” ราชาโจวกล่าวอย่างเย็นชา
“เจ้า…” ราชายักษ์จ้องที่ราชาโจวอย่างโกรธจัด
“เอาล่ะ ในเมื่อเจ้าเรียกใครสักคนมา ข้าก็จะเรียกคนอื่นด้วย แต่จำไว้นะว่าถ้าเจ้าสัมผัสแกนกลางโดยไม่แจ้งข้า ข้าจะสู้กับเจ้าจนตาย ” ราชาหลานหลิงจ้องที่ราชาโจวอย่างเย็นชา
ราชาโจวจ้องมองเขาโดยไม่หันหลังกลับ
” ไปกันเถอะ ” ราชาหลานหลิง หันศีรษะและจากไป ราชายักษ์เยาะเย้ยและเดินตามหลัง
ราชาโจวกล่าวอย่างเย็นชาว่า “ ไปกันเถอะ เชิญกี่คน ? ”
“ พวกเขาทั้งหมดเป็นขั้นที่เก้า ความแข็งแกร่งของพวกเขาไม่สามารถประเมินได้ ” ราชายาฉะ กล่าว
“ ก็ดี คราวนี้แกนโลกควรเป็นของเรา ” ราชาโจวกล่าวอย่างมั่นใจ