Bank of The Unniverse (ธนาคารแห่งจักรวาล) - บทที่ 572 – รางวัล !

ขบวนยักษ์ล้อมรอบประตูเซียน
ค่ายกลเป็นสีแดงเลือด แต่ไม่เคืองตา มันเป็นสีแดงเลือดที่นำความหวังหนึ่งมา
สำหรับ เก้าแดนภาและสิบแดนโลก นี่เป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ มันเปลี่ยนความจริงที่ว่า เก้าแดนภาและสิบแดนโลกจะไม่ถูกกดขี่โดย โลกเซียน และยังหมายความว่าพวกเขาสามารถมีชีวิตของตัวเองได้
เนื่องจากพวกเขาไม่สามารถเปลี่ยนตำแหน่งได้จึงไม่จำเป็นต้องบังคับ การผ่าของงเก้าแดนภาและสิบแดนโลกและโลกเซียนเป็นโอกาสที่ดี
จากนี้ไป ตั้งแต่วันนี้ มือของโลกเซียน ไม่สามารถขยายไปถึง เก้าแดนภาและสิบแดนโลก ได้
ผู้คนจาก เก้าแดนภาและสิบแดนโลก มองขึ้นไปที่ค่ายกลยักษ์ที่ล้อมรอบประตูเซียน ใครจะรู้ว่าพวกเขากำลังคิดอะไรอยู่
จากนั้นพวกเขาก็มองไปที่หลี่เซียนเต่าที่หน้าเย็นชา ทุกคนต่างตกตะลึงกับเขา
ไม่ว่าหลี่เซียนเต่าจะถูกเพิ่มค่ายกลใน ประตูเซียน หรือไม่ก็ตาม เขาได้เปลี่ยน เก้าแดนภาและสิบแดนโลก
เขาตะโกนออกไปที่ โลกเซียน โดยที่ เหล่าเซียน ปกติไม่สามารถก้าวเข้าสู่ เก้าแดนภาและสิบแดนโลก ได้ นี่เป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่
วีรบุรุษสามารถทำสิ่งที่คนธรรมดาทำไม่ได้ !
ในขณะนั้นหลี่เซียนเต่าเป็นวีรบุรุษ !
หลี่เซียนเต่าที่เรียกตัวเองว่าพ่อค้าอยู่เสมอแต่เป็นวีรบุรุษในตอนนี้ หนึ่งต้องบอกว่ามันเป็นตอนจบที่สับสน
“ นายท่านค่ายกลเสร็จสมบูรณ์ แต่เราขาดขุมทรัพย์หลัก ” หนังสือสงครามตะโกน
หลี่เซียนเต่ามองไปที่ค่ายกลยักษ์ที่ล้อมรอบซากศพ 30,000 ศพ ตรงกลางถูกระงับโดย หนังสือสงคราม
แต่ หนังสือสงคราม ไม่สามารถดำเนินการต่อได้ ยังคงต้องฝึกฝน กองทัพเพลิงโลกัลป์ ต่อไป
ดังนั้นมันจึงต้องการสมบัติที่แข็งแกร่งเพื่อปราบปรามมัน
สมบัตินี้สามารถเป็นเพียงสิ่งประดิษฐ์จากเซียนและต้องเป็นของที่แข็งแกร่ง
หลี่เซียนเต่ามองไปทางจักรพรรดิเป่ยชิว ไอลีนโนเวล
“ มองข้าเพื่ออะไร ? ” จักรพรรดิเป่ยชิวโกรธและตะโกน
“ ข้าแค่อยากจะขอบคุณสำหรับสิ่งประดิษฐ์เซียนของเจ้า ” หลี่เซียนเต่ากล่าวอย่างใจเย็น
จักรพรรดิเป่ยชิวตกตะลึง ขอบคุณเขาสำหรับสิ่งประดิษฐ์เซียนของเขา?
เมื่อหลี่เซียนเต่าหยิบสิ่งประดิษฐ์เซียนออกมา จักรพรรดิเป่ยชิวต้องการจะคายเลือดออกมา ใบหน้าของเขาเริ่มบิดเบี้ยว
หลี่เซียนเต่านำประตูสองโลก คุณภาพสูงออกมาและโยนไปที่ หนังสือสงคราม
ในขณะนั้นค่ายกลก็ระเบิดและเปิดใช้งาน มันช่างสวยงามจริงๆ แสงสีแดงเลือดปกคลุมประตูเซียน
จากนี้ไป ผู้คนจาก เก้าแดนภาและสิบแดนโลก สามารถขึ้นไปได้ แต่ผู้คนจาก โลกเซียน ไม่สามารถลงมาได้
หลี่เซียนเต่าบรรลุเป้าหมายของเขา
” นี่เป็นสิ่งประดิษฐ์จากเซียนคุณภาพสูงที่จักรพรรดิเป่ยชิวมอบให้เรา เปิดใช้งานค่ายกลและปล่อยให้มันก่อตัว ขอบคุณจักรพรรดิสำหรับความเมตตาของเจ้า”หลี่เซียนเต่าหัวเราะออกมาดัง ๆ
จักรพรรดิเป่ยชิวกระอักเลือดออกมาเต็มปาก อาการบาดเจ็บที่เขาพยายามจะปราบปรามนั้นแย่ลงเรื่อยๆ เขาพูดอย่างชั่วร้าย “ หลี่เซียนเต่า เรายังไม่จบ เจ้าชนะในวันนี้ แต่มาดูกันว่าจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อเจ้ามาที่ โลกเซียน ราชวงศ์เซียนจะไม่ปล่อยเจ้าไป !!! ”
หลังจากพูดอย่างนั้น จักรพรรดิเป่ยชิวก็จากไปทันทีและกลับไปยังโลกเซียน เขารู้ว่าสิ่งต่างๆ ได้เสร็จสิ้นลงแล้ว และไม่มีใครสามารถทำอะไรกับหลี่เซียนเต่าใน เก้าแดนภาและสิบแดนโลก ได้ เขาอยู่ยงคงกระพัน
ดังนั้นเขาจึงจากไปและรอโอกาสของเขา เมื่อหลี่เซียนเต่าบินไปยัง โลกเซียน เขาจะจัดการกับเขาอย่างรุนแรง
จักรพรรดิเป่ยชิวเชื่อว่าหลี่เซียนเต่าจะไม่ใช้เวลามากเกินไปใน เก้าแดนภาและสิบแดนโลก เขาอยู่ยงคงกระพันใน เก้าแดนภาและสิบแดนโลก และจะขึ้นไปอย่างแน่นอน
“ เมื่อเจ้าทำเช่นนั้น นี่จะเป็นตอนที่ข้าทรมานเจ้า ในเวลานั้นข้าจะแสดงให้เจ้าเห็นว่าราชวงศ์เซียนน่ากลัวแค่ไหน ” จักรพรรดิเป่ยชิวเย้ยหยันอย่างเย็นชา
หลี่เซียนเต่ามองขณะที่จักรพรรดิเป่ยชิวจากไป เขารู้ว่าความยากลำบากได้จบลงแล้ว
กองทัพ 30,000 ที่มาจากราชวงศ์เซียนได้รับการปกป้อง ตอนนี้ค่ายกลก็เปิดใช้งานเช่นกัน เขามองดูอย่างพึงพอใจก่อนจะก้าวกลับเข้าไปในธนาคารแห่งจักรวาล
หลี่เซียนเต่าหายตัวไป เขาจากไปทันทีหลังจากเรื่องจบลงโดยซ่อนตัวตนและนามของเขา
หลังจากจากไป หนังสือสงคราม ก็นำ กองทัพเพลิงโลกัลป์ ออกไปด้วย
สำหรับผู้ใต้บังคับบัญชาของหลี่เซียนเต่าพวกเขากวาดสมบัติของเซียนทั้งหมดและหายไปด้วย
พื้นที่ทั้งหมดว่างเปล่า เหลือเฉพาะค่ายกลของสีแดงเลือดและประตูเซียนที่เปิดอยู่
แต่ไม่กี่นาทีต่อมา ประตูเซียนก็ถูกซ่อนอยู่ในอวกาศเช่นกัน เฉพาะผู้ที่ไปถึงแดนเซียนเท่านั้นที่จะค้นพบมัน
ในขณะนั้น หลายคนถูกล่อลวงให้ค้นหาประตูเซียน
พวกเขาไม่มีเวลามาก หากพวกเขาไม่ขึ้นไป พวกเขาจะไม่มีโอกาสอีกต่อไป
หลี่เซียนเต่ากลับมาที่ธนาคารแห่งจักรวาล
เสี่ยวฉีต้อนรับเขาและยิ้ม “ ยินดีต้อนรับการกลับมาของวีรบุรุษค่ะ ”
หลี่เซียนเต่ากลอกตา “ เจ้ากำลังเยาะเย้ยข้าเหรอ ? ”
“ ไม่เลย ข้าชื่นชมท่านจริงๆนะคะ ” เสี่ยวฉีส่ายหัว
“ พ่อค้าที่ใส่ใจแต่ผลกำไรทำอะไรบางอย่างที่กล้าหาญ ทำไมมันฟังดูไม่เข้าท่าเลยใช่ไหม ? ” หลี่เซียนเต่ายิ้ม
” เกิดอะไรขึ้น พ่อค้าที่ต้องการผลกำไรคือพวกเขาเคารพในอาชีพนี้ แต่ในฐานะวีรบุรุษ ท่านกอบกู้โลก มันไม่เสียหายอะไรกับท่าน ” เสี่ยวฉีมองหลี่เซียนเต่าด้วยความเคารพ
“ ไม่เสสียหาย ? ”หลี่เซียนเต่าส่ายหัว “ ข้าทำให้ทุกคนในโลกเซียน ขุ่นเคือง เด็กอาณาจักรโชคชะตา ขั้นที่เก้าได้สร้างกฎสำหรับ โลกเซียน ทั้งหมดให้ปฏิบัติตาม ? ”
เสี่ยวฉีส่ายหัว “ ถ้าอย่างนั้นท่านคิดผิดแล้ว ”
“ ข้าผิดตรงไหน ? ” หลี่เซียนเต่าถาม
“ ท่านคิดว่าท่านทำให้ โลกเซียน ขุ่นเคือง แต่จริง ๆ แล้วท่านรุกรานเพียงราชวงศ์ เซียน เท่านั้นค่ะ ” เสี่ยวฉีอธิบาย
“ ข้าบอกว่ามีเพียงราชวงศ์เซียนเท่านั้นที่ครอบครอง เก้าแดนภาและสิบแดนโลก ราชวงศ์เซียนต้องการที่จะปกครองดังนั้นพวกเขาจึงต้องนำ เก้าแดนภาและสิบแดนโลก การจัดการของพวกเขาก็วุ่นวายจริงๆ ” เสี่ยวฉีเสริม
” เมื่อท่านตัดการเชื่อมต่อระหว่าง เก้าแดนภาและสิบแดนโลก และ โลกเซียน แล้ว ราชวงศ์เซียน จะไม่มีความสุข แต่ก็ไม่มีอะไรที่พวกเขาสามารถทำได้ จึงไม่เสียหายอะไร ” เสี่ยวฉีสรุป
หลี่เซียนเต่ารู้แจ้ง “ เป็นเช่นนั้น ”
“ ท่านเข้าใจวีรบุรุษไหม ? ” เสี่ยวฉีเหล่ตาของนางและมองไปที่หลี่เซียนเต่า
“ เจ้าเห็นข้าทำเรื่องกล้าหาญเช่นนี้ เจ้าควรให้รางวัลข้าไหม ? ” หลี่เซียนเต่าถาม
เสี่ยวฉีตะลึงและหน้าแดง “ ทำไมข้าต้องให้รางวัลท่านด้วยคะ ท่านไม่ได้ทำเพื่อข้าเสียหน่อย ”
“ ถ้าเจ้าทำเสียงแบบนั้น ข้าจะเสียใจ ข้าไม่ได้รับรางวัลเลยเหรอ ? ”หลี่เซียนเต่าถอนหายใจ
เสี่ยวฉีหันซ้ายหันขวาและหลังจากยืนยันว่าไม่มีใครแล้ว นางเงยขึ้นและอยากหอมแก้มเขา
นางต้องการให้รางวัลแก่หลี่เซียนเต่าที่ไร้ยางอาย
แต่หลี่เซียนเต่าได้วางแผนไว้ ขณะที่นางพยายามจะหอม เขาก็เผชิญหน้ากับนาง
ปากต่อปาก เสี่ยวฉีลืมตากว้างและมองไปที่หลี่เซียนเต่า
หลี่เซียนเต่ายิ้มและมองที่เสี่ยวฉีอย่างอบอุ่น