Bank of The Unniverse (ธนาคารแห่งจักรวาล) - บทที่ 577: จินเจิ้งหยาง !

เทียนกวงหมิง ที่เข้าสู่ โลกเซียน ยืนอยู่บนผืนดินที่ไม่มีที่สิ้นสุด เขาเห็นว่ามีพลังพลุ่งพล่านอยู่ไกลๆ นั้นคือที่ที่หนึ่งขึ้นจากเก้าแดนนภาและสิบแดนโลก
ภูมิภาคนี้เป็นที่ที่หนึ่งลงจอดหลังจากขึ้น ส่วนหนึ่งของคนที่มาจาก เก้าแดนภาและสิบแดนโลก จะเดินออกจากสถานที่แห่งนี้และมุ่งหน้าไปยัง โลกเซียน
ตอนนี้ เทียนกวงหมิง อยู่ที่นี่ เขาสังเกตและเห็นพื้นที่มาบรรจบกันในระยะไกล เหมือนมะระ เขาอยู่ในร่างของมะระ และอยู่ตรงหน้าเขาเป็นทางออก
มีคนคอยคุ้มกันอยู่ที่นั่น หัวใจของ เทียนกวงหมิง สั่นและเขาต้องการที่จะบินออกไป
แต่มีคนลาดตระเวนอยู่บนท้องฟ้าด้วยและพวกเขาไม่ได้ให้โอกาสพวกเขาบินหนีไป
เทียนกวงหมิง สูดหายใจเข้าลึก ๆ ขณะที่พลังงานจากท้องฟ้าดังก้องเข้าสู่ร่างกายของเขา พวกเขาขจัดสิ่งสกปรกในร่างกายของเขาและเปลี่ยนเป็นพลังงานเซียน
จากนั้น เทียนกวงหมิง ก็เดินไปที่ปากมะระ
ภายในธนาคารแห่งจักรวาลหลี่เซียนเต่าและ เสี่ยวฉี ต่างเฝ้าสังเกตทุกการเคลื่อนไหวที่ เทียนกวงหมิง ทำ
เสี่ยวฉีขมวดคิ้ว “ เทียนกวงหมิง กำลังถูกตรวจสอบโดยผู้ที่อยู่ในโลกเซียน ”
“ คนที่เข้ามาจาก ประตูเซียน ยังสามารถถูกตรวจสอบได้หรือไม่ ? ”หลี่เซียนเต่าถามด้วยความสงสัย
ตามหลักเหตุผล ผู้ที่ขึ้นจากประตูเซียนควรจะสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระในโลกเซียน
“ มีข้อยกเว้นสำหรับหลายสิ่งหลายอย่าง ทุกคนเข้าสู่โลกเซียนจากประตู ดังนั้นราชวงศ์เซียน จะคิดหาวิธีแก้ไขอย่างแน่นอน ดังนั้นพวกเขาจึงตัดสินใจเปลี่ยนสถานที่นี้ให้กลายเป็นนิคมแรกสำหรับผู้คนที่ขึ้นไป ” เสี่ยวฉีอธิบาย
“ แน่นอน ข้ารู้ด้วยว่าหลายคนจะควบคุมตัวเองเมื่อขึ้นไป และไม่เพียงแต่จะพาตัวเองไปที่นั่น ” เสี่ยวฉีเสริม.
หลี่เซียนเต่ามองไปที่ เทียนกวงหมิง และพูดว่า “ เขาไม่รู้ ดังนั้นเขาจึงไม่ควบคุมตัวเองและจบลงที่นั่น ”
“ นี่เป็นปัญหา เทียนกวงหมิง กำลังจะจบลงด้วยการเป็นคนขี้เล่นของเขา ” เสี่ยวฉีพูดอย่างหมดหนทาง
หลี่เซียนเต่าขมวดคิ้ว เขาจำได้ว่าเทพดาบ กล่าวถึงสิ่งแรกที่เกิดขึ้นคือการที่คนหนึ่งจะชนเข้ากับทีมตุลาการของพวกเขา พวกเขาจะกดขี่ทุกคนเป็นเวลาร้อยปี และบรรดาผู้ที่ไม่ต้องการจะขายตัวเองให้กับราชวงศ์เซียนเป็นเวลาสามพันปี ผู้ที่กล้าโต้กลับจะถูกสังหาร
เทียนกวงหมิง โชคไม่ดีเหรอ ?
ในฉากเหล่านั้น เทียนกวงหมิง ยังไม่ทราบว่าเขาตกหลุมพรางของพวกนั้น แต่เขามีความรู้สึกไม่ดี
ทหารเซียนหลายสิบนายยืนอยู่ที่ปาก คนเหล่านี้ไม่ได้ถูกรังแกง่ายเหมือนใน เก้าแดนภาและสิบแดนโลก
กองทัพองครักษ์ของราชวงศ์เซียนไม่สามารถใช้กำลังของตนอย่างเต็มที่ในเก้าแดนนภาและสิบแดนโลกและถูกปราบปราม
แต่ในโลกเซียน ทุกคนสามารถออกไปได้หมด
ดังนั้น เทียนกวงหมิง จึงเดินไป
“ เจ้ามาจากเก้าแดนนภาและสิบแดนโลก ? ” เซียนถามอย่างเย็นชา
เทียนกวงหมิง เห็นว่าทัศนคติของเขามั่นคงและไม่เป็นมิตรจริงๆ ดูเหมือนว่าเขาอยู่ผิดที่
“ ตอบเร็วๆ สิ จะลังเลทำไม ” เมื่อเห็นว่า เทียนกวงหมิง อยู่ในความงุนงง เซียนก็ตะโกนด้วยความโกรธ
เทียนกวงหมิง กล่าวทันทีว่า “ ใช่ ข้าเพิ่งขึ้นมาและไม่ทราบสถานการณ์ โปรดยกโทษให้ข้าด้วย ”
หลังจากพูดอย่างนั้น เทียนกวงหมิง ก็นำหินวิญญาณระดับเทพเจ้าจำนวนมากออกมาและส่งให้เขา
ชาวเซียนหัวเราะอย่างเหยียดหยาม “ เหมืองขยะในโลกเบื้องล่าง มันมีพลังงานที่ไม่บริสุทธิ์อยู่มาก คิดว่าเจ้าปฏิบัติต่อมันเป็นสมบัติ น่าอายจริงๆ ”
หลังจากพูดอย่างนั้น เซียนก็โยนมันลงบนพื้นด้วยความเย่อหยิ่ง
เทียนกวงหมิง โกรธมาก แต่เมื่อเห็นช่องว่างในความแข็งแกร่ง เขาก็รั้งตัวเองไว้
“ ไม่ว่าเจ้าจะแข็งแกร่งแค่ไหน ตอนนี้เจ้าก็แค่คนธรรมดาที่นี่ เจ้ายังไม่ถึงเซียนแท้จริง ดังนั้นเจ้าจึงขึ้นมาโดยใช้ประตูเซียน ? เซียนที่หยิ่งผยองเยาะเย้ย
” ถูกต้องแล้ว ” เทียนกวงหมิง ระงับตัวเอง ถ้าเขาสามารถเอาชนะพวกเขาได้ เขาก็คงจะโจมตี
เวรเอ้ย ! เทียนกวงหมิง สาปแช่งในใจของเขา
“ ตามข้อตกลง ใครก็ตามที่ขึ้นมาจะถูกใช้แรงงานเป็นเวลาร้อยปี บรรดาผู้ที่ไม่ต้องการจะเข้าร่วมราชวงศ์เซียนเป็นเวลาสามพันปี หากเจ้ากล้าที่จะต่อต้านเจ้าจะถูกทุบตีจนตาย เลือกเลย ” เซียน ภาคภูมิใจมองไปที่ เทียนกวงหมิง และพูดด้วยท่าทางขี้เล่น
เขาอยากรู้จริงๆ ว่า เทียนกวงหมิง จะเลือกอะไร
เทียนกวงหมิง กำหมัดของเขา เขาโกรธและการแสดงออกของเขาน่าเกลียดจริงๆ
ชาวเซียนไม่แปลกใจเลย โดยพื้นฐานแล้วทุกคนที่ขึ้นไปจะประพฤติตัวเช่นนั้นเมื่อได้ยินข่าว
แต่ไม่มีข้อยกเว้น พวกเขาถูกส่งตัวไปอย่างดี ไอลีนโนเวล
ดังนั้นพวกเขาจึงไม่กังวลว่า เทียนกวงหมิง จะทำอะไร
เมื่อพวกเขาเห็นพฤติกรรมของ เทียนกวงหมิง พวกเขามีความสุขจริงๆ นั่นเป็นเพราะมันเป็นเวลานานแล้วตั้งแต่มีคนขึ้นไป หลังจาก 30,000 ปี ในที่สุดพวกเขาก็ส่งคนมาเฝ้าสถานที่แห่งนี้มากขึ้น
เทียนกวงหมิง เป็นแขกรับเชิญคนแรกของพวกเขาหลังจาก 30,000 ปี
เหล่าเซียนแท้จริง นับสิบคนควบคุมสถานที่นี้และเป็นไปไม่ได้ที่ผู้คนจะหลบหนี
ภายในธนาคารแห่งจักรวาลหลี่เซียนเต่ามีการแสดงออกที่เย็นชาในขณะที่เขามองดูฉากเหล่านั้น
เทียนกวงหมิง เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา และสำหรับเขาที่ถูกดูหมิ่นเช่นนั้น หมายความว่าเขาในฐานะเจ้านายกำลังถูกดูหมิ่น
แต่หากจะพูดตามตรง หลี่เซียนเต่าไม่มีความคิดที่ดีเลย
เสี่ยวฉีกล่าวว่า “ ให้เทียนกวงหมิงเลือกที่จะเป็นทาสเป็นเวลาร้อยปีและไม่เซ็นสัญญา จากนั้นเราก็สามารถช่วยเขาได้ ”
หลี่เซียนเต่าพยักหน้า
” เทียนกวงหมิง ตกลงที่จะเป็นทาส เจ้ารับไว้ ข้าจะไปที่ โลกเซียน แล้วช่วยเจ้า ”หลี่เซียนเต่าบอก เทียนกวงหมิง
หลี่เซียนเต่าพูดอย่างเย็นชา “ ถามนามเขาคนนี้แล้วสังหารเขา ”
ณ โลกเซียน หลังจากที่ เทียนกวงหมิง ได้รับคำสั่งของหลี่เซียนเต่าความโกรธของเขาก็ลดลง เขามองไปทางเซียนที่หยิ่งผยองและกล่าวว่า “ ข้าเลือกที่จะเป็นทาส แล้วเจ้านามอะไร ? ”
“ อยากรู้นามข้าเพื่อแก้แค้น ? ” ชาวเซียนเยาะเย้ย
” เจ้ากลัว ? ” เทียนกวงหมิง กล่าวอย่างเย็นชา
“ ข้ากลัว ? ” เซียนนี้หัวเราะอย่างดูถูก “ พวกทาสขยะสามารถทำให้ข้ากลัวได้หรือ !! ”
“ ถ้าไม่ใช่ก็บอกนามมาสิ ” เทียนกวงหมิง กล่าวอย่างหนักแน่น
“ เจ้ากล้ามาก ข้าอยากเห็นว่าเจ้ากล้าหาญแค่ไหนหลังจากผ่านไป 100 ปี ” ชาวเซียนยิ้มอย่างเย็นชา
” ฟังนะ ข้านามจินเจิ้งหยาง ข้ามาจากตระกูลจินแห่งแคว้นเหนือ หากเจ้าต้องการแก้แค้นหลังจาก 100 ปีข้ายินดีต้อนรับเจ้า ” จินเจิ้งหยาง ไม่กลัว เขาเพิ่งบอกนาม เทียนกวงหมิง ของเขา
“ ก็ได้ ข้าจะจำไว้ ” เทียนกวงหมิง พยักหน้า เขาไม่ได้พูดอะไรอีกเพราะมันไร้ประโยชน์ เขาต้องรอให้นายท่านมาถึงแล้วจึงจะแก้แค้นได้
“ พวกเจ้า ส่งเพื่อนผู้หยิ่งผยองไปที่เกาะน้ำดำ และปล่อยให้เขาเป็นกระสอบทรายซ้อม ” จินเจิ้งหยางพูดเสียงดัง
เมื่อพวกเขาได้ยินว่าเป็นเกาะน้ำดำ สีหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไปและมองมาที่เขาด้วยความตกใจ
“ มองอะไร ฟังคำสั่งข้า ” จิน เจิ้งหยางกล่าวอย่างเย็นชา
ทุกคนมองไปที่ เทียนกวงหมิง ด้วยความเห็นใจ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้พูดอะไร แต่การแสดงออกของพวกเขาบอกเล่าเรื่องราว
จินเจิ้งหยาง มองไปที่ เทียนกวงหมิง และยิ้ม ” เจ้าต้องการแก้แค้น ? เอาชีวิตรอดจากเกาะน้ำดำก่อนเถอะ ! ”
เทียนกวงหมิง รู้ว่าสถานที่นี้อันตราย แต่เขามีเจ้านายอยู่ข้างหลังเขา ดังนั้นสิ่งที่ต้องกลัวมีที่ไหน ?
” เจ้ารอข้าก่อนเถอะ ! ” เทียนกวงหมิง กล่าวอย่างเย็นชา
“ เจ้านี่มันโง่จริงๆ” จินเจิ้งหยาง ไม่สนใจคำพูดของ เทียนกวงหมิง เขาส่ายหัวด้วยความรังเกียจและโบกมือ เขาไม่ต้องการคุยกับคนตาย “ พาเขาออกไปแล้วส่งเขาไปที่เกาะน้ำดำ ระหว่างทางช่วยข้าผนึกการบ่มเพาะของเขา ! ”