Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ - ตอนที่ 1706 โกรกธารประหลาด

หลายวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว

ในส่วนลึกของทะเลทรายแห้งแล้งที่ไม่มีหญ้าขึ้นสักนิดเดียวแห่งหนึ่ง หลินสวินกับอาหูทะยานไปในห้วงอากาศลึกเข้าไปไม่หยุดหย่อน

“เหตุใดข้ารู้สึกว่ายิ่งเข้าไปลึกไอมรรคหลอมสมบัติที่เจอก็ยิ่งน้อยลงล่ะ”

หลินสวินนิ่วหน้า

หลายวันมานี้ เขากับอาหูเคลื่อนไหวด้วยกัน และเก็บเกี่ยวไอมรรคหลอมสมบัติมาได้บ้าง แต่แทบจะเป็นของที่มีคุณลักษณะธรรมดาทั้งนั้น เพิ่มพูนพลังให้ดาบหักได้น้อยนิด

ส่วนไอมรรคหลอมสมบัติที่แปลงเป็นของล้ำค่าอย่าง ‘ดอกบัวหิมะน้ำแข็ง’ กับ ‘นกเพลิง’ ก็ไม่พบอีกสักอัน

พอเห็นว่าเวลาเคลื่อนผ่านไปทีละนิด หลินสวินก็ออกจะจนคำพูดอย่างห้ามไม่อยู่เสียแล้ว

ควรรู้ว่าแดนหลอมสมบัติเป็นเพียงรอบนอกของแหล่งสถานคุนหลุน ตามคำพูดของอาหู อย่างมากที่สุดครึ่งเดือนก็ต้องจากไปแล้ว

มิเช่นนั้นก็จะพลาดโอกาสเข้าไปในส่วนลึกของแหล่งสถานคุนหลุน

“นี่เป็นเรื่องธรรมดา แดนหลอมสมบัติแห่งนี้เปรียบดั่งโลกใบเล็กแห่งหนึ่ง ดูเหมือนกว้างใหญ่ไพศาลหาใดเทียบ แต่ผู้แข็งแกร่งที่มาคราวนี้มีมากมายยิ่งนัก แต่ปริมาณของไอมรรคหลอมสมบัติมีจำกัด ถ้าเป็นเช่นนี้ของก็จะน้อยกว่าความต้องการ คิดจะเก็บเอาไอมรรคหลอมสมบัติที่ถูกใจก็ย่อมยากลำบากอยู่บ้าง”

อาหูอธิบายประโยคหนึ่ง

หลินสวินพยักหน้า

หลายวันมานี้พวกเขาก็ได้พบกับเงาร่างของผู้แข็งแกร่งไม่น้อยอยู่ตลอดทาง แต่ส่วนมากหลังจากพบเงาร่างของทั้งสอง ต่างก็หลีกหนีไปไกลด้วยเกรงว่าจะหลบไปไม่ทัน

ทั้งสองย่อมไม่มีทางออกตัวท้าทาย

แต่ก็ด้วยเรื่องนี้ที่ทำให้พวกเขารู้ว่าเพราะเว่ยจื่อหยากับเยี่ยนฉุนจวินถูกฆ่า เหล่าผู้แข็งแกร่งที่เข้ามาในแหล่งสถานคุนหลุนคราวนี้จึงรับรู้ถึงความแข็งแกร่งของทั้งคู่ไปแล้ว

โดยทั่วไปผู้แข็งแกร่งที่ศักยภาพไม่พอเหล่านั้นย่อมไม่กล้ามาหาเรื่องเอง

“เอ๊ะ!”

ดวงตาดำของหลินสวินหดเกร็งในทันใด

ในจิตรับรู้ของเขา ส่วนลึกสุดของทะเลทรายแห่งนี้มีโกรกธารมหึมาราวเหวลึกแห่งหนึ่ง

ในโกรกธารหมอกดำถั่งโถม มีเปลวเพลิงสีสันสดใสงดงามตระการตาลูกแล้วลูกเล่าไหววูบแล้วหายไปเป็นพักๆ มีทั้งสีแดง สีฟ้า สีเขียว สีดำ สีเงิน สีทอง… สวยงามเป็นอย่างยิ่ง

ในขณะเดียวกันอาหูก็ชะงักไป แววประหลาดปะทุออกมาจากดวงตางาม

“ไป ไปดูหน่อย”

หลินสวินพุ่งไปหาก่อน

ในโกรกธารแห่งนั้นอบอวลไปด้วยหมอกดำ แผ่กระจายกลิ่นอายอึมครึมน่าหวาดผวาออกมา มองไม่เห็นก้นบึ้ง ตัดการเสาะหาของจิตรับรู้

ทันทีที่มาถึงใกล้ๆ บริเวณนี้ ร่างของหลินสวินพลันชะงัก ขนลุกซู่ไปทั้งตัว สังเกตได้ถึงอันตรายที่ไม่อาจล่วงรู้

เขาชะงักทันที ยืนอยู่กลางอากาศมองลงไปยังโกรกธาร

“ไอมรรคหลอมสมบัติมากมายนัก!”

อาหูก็มาแล้ว เอ่ยปากอย่างตกตะลึง

ก็เห็นว่ากลางหมอกดำที่โกรกธารนั้น ไอมรรคหลอมสมบัติวับวามคล้ายดาวสายแล้วสายเล่าเปล่งแสงเทพน่าดึงดูด

ในนั้นยังมีปรากฏการณ์ประหลาดลึกลับบางอย่างแสดงขึ้นไม่ขาด

ทั้งต้นไม้น้อยเขียวชอุ่มวูบไหวพลิ้วนุ่มนวล ใบไม้แต่ละใบกระจ่างใส พลิกตลบดังซู่ซ่าคล้ายสิ่งมีชีวิต

ทั้งนกสีทองกระพือปีกร้องเสียงใสอยู่ภายในเป็นท่วงทำนองเสนาะหู

ทั้งสายฟ้าสีชาดกลายสภาพเป็นรูปร่างคล้ายอักขระต่างๆ วูบไหวไม่ว่างเว้น…

พอเห็นภาพนี้เข้าอาหูก็ตาแข็งทื่อ ปรากฏการณ์ประหลาดแต่ละอย่างนั้น เป็นสิ่งที่ไอมรรคหลอมสมบัติที่มีคุณลักษณะไม่ธรรมดาถึงที่สุดแต่ละสายแสดงออกมา!

“ดูท่าสวรรค์จะเอาใจใส่พวกเรามากนะ”

อาหูยิ้มหวาน แม้หน้าของนางจะเปลี่ยนไปแล้ว แต่ไม่ว่าจะยิ้มแย้มหรือบูดบึ้งก็ยังมีความเย้ายวนและเสน่ห์ตามธรรมชาติอยู่

หลินสวินก็ยิ้ม ตาลุกวาวเอ่ยว่า “เจ้ามาคุ้มครองขาที ข้าจะเก็บสมบัติพวกนี้”

พูดจบเขาก็ยื่นมือออกไปคว้า

ครืน!

หุบเหวคล้ายเตาหลอมหุบเหวหนึ่งรวมตัวออกมา กฎเกณฑ์ถักทอเจิดจ้าส่องประกายปกคลุมไอมรรคหลอมสมบัติกลางหมอกดำในโกรกธารสายนั้น

ภาพแปลกประหลาดปรากฏขึ้น หมอกดำนั้นปั่นป่วนรุนแรง เงาร่างราวเทพผีร่างแล้วร่างเล่ากระโจนออกมา ร่างกายต่างรวมตัวจากหมอกดำ แผ่ไอพิฆาตน่าหวาดหวั่นคับฟ้าออกมา

ปึงๆๆ!

เสียงระเบิดดังลั่นจนหูแทบดับระลอกหนึ่งดังขึ้น พลังของเงาร่างหมอกดำเหล่านั้นน่ากลัวถึงที่สุด จู่โจมแรงคว้านี้ของหลินสวินจนระเบิดกระจุยสะเทือนเลื่อนลั่นทันที

นัยน์ตาหลินสวินหดรัด ลงมืออีกครั้งโดยไม่ลังเล

โครม!

คราวนี้เขาโคจรพลังทั้งหมด เงามายาของหุบเหวเหมือนจริงราวจับต้องได้ปรากฏขึ้น ก่อให้เกิดพลานุภาพอหังการชนิดกลืนกินฟ้าดิน

พริบตาเดียวเงาร่างหมอกดำเหล่านั้นระเบิดออกทีละร่าง

ก็เห็นว่าฝ่ามือนี้ของหลินสวินกำลังจะดูดซับไอมรรคหลอมสมบัติที่แปลงเป็นรูปลักษณ์ต้นไม้น้อยเขียวชอุ่มไป

เพลิงเทพบริสุทธิ์ดั่งเมฆเขียวดวงหนึ่งเคลื่อนออกมากวาดเบาๆ การโจมตีนี้ของหลินสวินถูกเผาจนหมดเหมือนเศษกระดาษในพริบตา

“ระวัง! สีทองอ่อนเป็นริ้วๆ ที่แฝงอยู่ในเพลิงเทพคุนหลุนดวงนี้มีพลังทำร้ายน่ากลัวอย่าง ‘เพลิงวายุดับวิญญาณ’!”

หว่างคิ้วของอาหูปรากฏแววเคร่งเครียด

ในแดนหลอมสมบัติมีเพลิงเทพคุณหลุนที่น่ากลัวที่สุดอยู่สองชนิด หนึ่งคือสีทอง อีกหนึ่งคือสีม่วง ถูกขนานนามว่า ‘เพลิงวายุดับวิญญาณ’

อานุภาพของเพลิงเทพระดับนี้สามารถสังหารมกุฎมหาอริยะได้อย่างง่ายดาย!

เพลิงเทพสีเขียวบริสุทธิ์ตรงหน้านี้เจือสีทองอ่อนๆ นี่แสดงให้เห็นว่าพลังทำร้ายเหนือธรรมดาอย่างไม่ต้องสงสัย

ไม่ต้องให้อาหูเตือนสักนิดหลินสวินก็รับรู้ได้ว่าสถานการณ์อันตราย เขาสีหน้าเรียบเฉย เพียงรอให้เพลิงเทพเขียวบริสุทธิ์ดวงนั้นเคลื่อนมาโจมตีตน

เพลิงมรรคอัศจรรย์เหมือนกระถางใหญ่ดวงหนึ่งปรากฏขึ้นกลางอากาศเหนือศีรษะเขา

ทันใดนั้นเพลิงเทพเขียวบริสุทธิ์ส่งเสียงคำรามแหลมราวกับมนุษย์ มาได้ครึ่งทางก็หนีไปอย่างลุกลี้ลุกลน

แต่น่าเสียดายที่ช้าไปก้าวหนึ่งแล้ว เพลิงมรรคอัศจรรย์กวาดเบาๆ ในห้วงอากาศราวกับเป็นนายเหนือหัวสูงสุดในหมู่เปลวเพลิง

ละอองแสงโฉบพุ่งกลายเป็นเส้นยาวกลางอากาศ ผูกมัดเพลิงเทพสีเขียวบริสุทธิ์นั้นไว้อย่างรวดเร็วแล้วดูดซับกลับมา

ปึง!

เพลิงเทพสีเขียวนั้นถูกเพลิงมรรคอัศจรรย์กลืนกินจนสิ้นเหมือนอาหารอันโอชา

ในขณะเดียวกันหลินสวินก็ลงมือทันที จับไอมรรคหลอมสมบัติที่แปลงสภาพเป็นต้นไม้น้อยสีเขียวขจีมาไว้ในมือ

สำเร็จแล้ว!

หลินสวินยกยิ้มมุมปาก

เพียงแต่ครู่เดียวเขาก็อึ้งไป

ในโกรกธารมหึมานั้น หมอกดำปั่นป่วน ไอมรรคหลอมสมบัติที่เริงระบำภายในนั้น แต่ละสายหายลับไปในส่วนลึกของหมอกดำเหมือนหมู่มัจฉาที่ถูกทำให้ตื่นตกใจ

หลินสวินกับอาหูมองหน้ากัน

“ข้าลองอีกที”

หลินสวินสูดหายใจลึกเฮือกหนึ่งแล้วลงมืออีกครั้ง

โครม!

หมอกดำปั่นป่วน พลังฝ่ามือของหลินสวินน่ากลัวปานไหน แต่ทันทีที่เข้าไปในโกรกธารก็ถูกสลายกระเจิงอย่างเงียบเชียบ

หลินสวินนัยน์ตาหดรัดลง เขาครุ่นคิดเล็กน้อย เรียกกระสวยบินสีฟ้าเข้มเล่มหนึ่งออกมา แล้วพุ่งเข้าไปในหมอกดำโกรกธารนั้นอย่างรวดเร็ว

ภาพอันน่ากลัวปรากฏขึ้น พอกระสวยบินสีฟ้าเข้มเข้าไปข้างในนั้นก็ถูกพลังประหลาดไร้รูปปกคลุม ละลายหายไปทุกกระเบียด!

ควรรู้ว่านี่เป็นถึงสมบัติอริยะชิ้นหนึ่ง แต่ชั่วพริบตาก็ถูกกำจัดเสียแล้ว!

หลินสวินเอ่ยอย่างตกตะลึงว่า “ในโกรกธารนี้เต็มไปด้วยพลังประหลาด ไม่เพียงขจัดการโจมตีจากภายนอกทั้งหมดได้ ข้าสงสัยว่าหากเข้าไปใกล้ เป็นไปได้สูงที่จะรักษาชีวิตไว้ไม่ได้”

อาหูก็ดูออก กล่าวว่า “ไอมรรคหลอมสมบัติพวกนั้นน่าจะแทรกอยู่ในส่วนลึกของโกรกธารเหมือนฝูงปลาที่ถูกทำให้แตกตื่น พวกเราก็ไม่มีทางเข้าไปข้างในได้ ดูท่าจะทำได้แค่คอยเสียแล้ว”

หลินสวินพยักหน้า

กาลเวลาไหลเคลื่อนไป หมอกดำในโกรกธารปั่นป่วน

หลินสวินหลอมไอมรรคหลอมสมบัติที่ได้มาเข้าไปในดาบหัก มองเห็นได้ว่าพื้นผิวของดาบหักมีลายสมบัติบริสุทธิ์ปรากฏขึ้นอีกครั้งหนึ่ง

เพียงแต่กลับคลุมเครืออย่างยิ่ง ไม่ได้เด่นชัด

‘เมื่อรวมลายสมบัติบริสุทธิ์ได้ลายหนึ่ง ก็จะทำให้พลังต่อสู้ของผู้ฝึกปราณเพิ่มสูงขึ้นราวหนึ่งในร้อยส่วน แต่ถ้าดาบหักจะแปรสภาพคราวหน้า ต้องใช้ลายสมบัติบริสุทธิ์สิบลาย…’ ไอรีนโนเวล

หลินสวินกำลังอนุมาน ‘ด้วยความเร็วเช่นนี้ อย่างน้อยต้องได้รับไอมรรคหลอมสมบัติสิบสายขึ้นไป หนำซ้ำคุณลักษณะจะอ่อนด้อยกว่าไอมรรคหลอมสมบัติที่เปลี่ยนเป็นต้นไม้น้อยเขียวขจีไม่ได้ด้วย…’

จวบจนผ่านไปหนึ่งก้านธูปเต็มๆ สายฟ้าสีชาดสายหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในส่วนลึกของหมอกดำนั้น ยามมันฉายวาบ แสงของสายฟ้าเป็นริ้วๆ ก็กลายสภาพเป็นอักขระซับซ้อนปลิวไหว ลึกลับเป็นอย่างยิ่ง

หลินสวินดวงตาเปล่งประกาย

เขาไม่ได้รีบลงมือ รอคอยอย่างอดทน

สายฟ้าสีชาดสายนั้นค่อยๆ เริงระบำกลางโกรกธารราวกับปลาที่แหวกว่ายเริงร่าตัวหนึ่ง

ฉึบ!

หลินสวินหาจังหวะเหมาะแล้วลงมืออย่างไม่ลังเล รวดเร็วจนน่าเหลือเชื่อ

ภาพอันคุ้นตาแต่ละภาพปรากฏขึ้น เงาร่างราวเทพผีแต่ละร่างผุดออกมากลางหมอกดำในโกรกธารนั้น ไอพิฆาตคับฟ้า

แต่ไม่นานนักก็ถูกหลินสวินตีพ่ายจนหมด

สวบ!

เพลิงเทพสีชาดดวงหนึ่งพุ่งออกไปขวางการจู่โจมของหลินสวิน มันมีแสงสีทองอ่อนๆ พลานุภาพก็น่ากลัวหาใดเทียบ

แต่พอเพลิงมรรคอัศจรรย์เคลื่อนออกมา เพลิงเทพที่สามารถทำให้มกุฎมหาอริยะคนใดก็ตามอกสั่นขวัญแขวนดวงนี้ กลับถูกกลืนกินหมดสิ้นเหมือนหนอนที่ถูกจับกิน

ด้านหลินสวินก็ถือโอกาสดูดซับไอมรรคหลอมสมบัตินั้นไป!

“รับไว้”

หลินสวินขว้างไอมรรคหลอมสมบัติที่กำราบได้ให้อาหู

อาหูออกจะประหลาดใจ ถามอย่างอดไม่ได้ว่า “เจ้าจำเป็นต้องใช้มันมากกว่าข้า”

“ในเมื่อเคลื่อนไหวด้วยกัน วาสนาที่ได้รับย่อมต้องแบ่งกันอย่างเท่าเทียม”

หลินสวินยิ้มให้

อาหูจึงไม่บอกปัดอีก

ทั้งสองเริ่มรอต่อ

ส่วนลึกของหมอกดำในโกรกธารแห่งนี้มีไอมรรคหลอมสมบัติประหนึ่งฝูงปลาจำศีลอยู่ไม่รู้เท่าไร ส่วนพวกหลินสวินก็เหมือนคนตกปลา ทำเพียงอดทนรอคอยให้ปลาติดเบ็ด

ผ่านไปอีกหนึ่งชั่วยาม

สวบ!

ไอมรรคหลอมสมบัติปรากฏขึ้นกลางหมอกดำ และถูกหลินสวินใช้วิธีเดิมราวกับสูตรสำเร็จ

ที่น่าเสียดายก็คือคุณลักษณะของไอมรรคหลอมสมบัตินี้ถือได้ว่าธรรมดา อย่างมากก็ทำให้ลายสมบัติบริสุทธิ์ลายที่สองของดาบหักควบรวมออกมาได้โดยสมบูรณ์

หลินสวินไม่ท้อใจ รอคอยต่อไป

สองชั่วยามผ่านไป

หลินสวินเก็บเกี่ยวได้อีกครั้ง มอบไอมรรคหลอมสมบัติที่กำราบได้ให้อาหู

ห้าชั่วยามผ่านไป

…จนกระทั่งผ่านไปสองวัน หลินสวินกำราบไอมรรคหลอมสมบัติได้ทั้งสิ้นสิบสองสาย ครึ่งหนึ่งมอบให้อาหู อีกครึ่งหนึ่งใช้กับดาบหัก

ดาบหักในตอนนี้มีลายสมบัติบริสุทธิ์จับตัวกันได้สี่ลาย แต่ละลายต่างเจิดจรัสราวกับมังกรใหญ่สีทองจำศีลอยู่ภายใน

ละม้ายกับที่อาหูพูดไว้ว่า ‘รัศมีดั่งมรรค จิตดั่งมังกร’ หายากถึงที่สุด!

และหลินสวินก็จับสังเกตได้อย่างฉับไว ว่าคุณลักษณะกับอานุภาพของดาบหักกำลังเพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็วจนมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า!

ตอนนี้หลินสวินเล็งเป้าหมายอีกครั้งหนึ่ง

คราวนี้เป็นไอมรรคหลอมสมบัติที่แปลงเป็นปรากฏประหลาด ‘ขวานศึกสีทอง’ ความล้ำเลิศของคุณลักษณะเรียกได้ว่าชั้นยอดอย่างแน่นอน ไม่ธรรมดากว่าที่ได้มาก่อนหน้านี้อย่างเห็นได้ชัด

ทว่าพอหลินสวินกำลังจะลงมือด้วยวิธีเดิม ทันใดนั้นอาหูที่อยู่ไม่ไกลก็หันหน้ากะทันหัน แววเย็นเยียบฉายวาบในดวงตางาม

“ทำอะไรลับๆ ล่อๆ ไสหัวออกมาให้หมด!”

อาหูตะคอกชัดเจน ปราณกระบี่ทรงพลังราวเมฆสีม่วงทะลวงอากาศ ฟันออกไปนอกพันจั้งพร้อมๆ กับเสียง

………………