Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ - ตอนที่ 2965 ค่ายกลโบราณ

ตอนที่ 2965 ค่ายกลโบราณ

ประตูภูเขาทรุดตัว ฝุ่นควันคละคลุ้ง

กลางฟ้าดินเหลือเพียงห้ากายมรรคของหลินสวินยืนอยู่กลางอากาศราวกับเทพ

วู้มๆๆ…

เสียงลมอึงอล ปั่นป่วนพลุ่งพล่าน บริเวณรอบๆ กลายเป็นซากปรักหักพังนานแล้ว พลังชีวิตโรยรา สรรพสิ่งล้วนกลายเป็นฝุ่นผง

ทุกคนต่างสีหน้าอึ้งค้าง มองบรรดาร่างแยกที่อาบอยู่ในแสงประกายกฎเกณฑ์อมตะทั่วฟ้าด้วยความหวาดกลัว

ขั้นหลุดพ้นสัมบูรณ์สิบเก้าคน นอกจากตงหวงจิ่วหุ่ย ล้วนถูกหลินสวินสังหารราวกับหั่นผักหั่นปลาทั้งหมด!

แข็งแกร่งเกินไปแล้ว

แข็งแกร่งเกินไปแล้วจริงๆ

บนโลกนี้ใช่ว่าจะไม่เคยปรากฏคนชั้นเลิศที่กดข่มโลก บดขยี้คนในยุคเดียวกัน แต่อย่างหลินสวินที่สังหารคนในระดับเดียวกันราวกับเชือดไก่ให้ลิงดูนั้น ไม่เคยมีมาก่อน!

“เหลือแค่เจ้าแล้ว”

กายมรรคไม้เขียวของหลินสวินจ้องพลังจิตของตงหวงจิ่วหุ่ย ดวงตาทั้งคู่ไม่ดีใจหรือเสียใจ

“หลินสวิน ภายในพันปีเคราะห์แห่งยุคสมัยจะมาเยือน ทุกคนในโลกหล้านี้ล้วนยากจะหนีเคราะห์พ้น เจ้าก็เช่นกัน ข้าจะรอเจ้าที่ยมโลก!”

ตงหวงจิ่วหุ่ยเสียงแหบพร่า แววตาอาฆาตแค้นอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

หลินสวินไม่สะทกสะท้าน จิตรับรู้ของเขาแทงเข้าไปในพลังจิตของตงหวงจิ่วหุ่ยอย่างรุนแรงปานกระบี่เทพไร้เทียมทาน

อีกฝ่ายเจ็บจนร้องครวญ พลังจิตพลิกตลบรุนแรง

ครู่หนึ่งหลังจากนั้นเสียงปังดังสนั่น พลังจิตของตงหวงจิ่วหุ่ยระเบิดสลายไป

“มิน่าหลายวันมานี้ข้าถึงไม่สังเกตเห็น ที่แท้เฒ่าดึกดำบรรพ์ยักษ์ใหญ่อมตะเหล่านั้นมาโดยค่ายกลเคลื่อนย้ายโบราณ…”

ดวงตาดำของหลินสวินวูบไหว

เขาสืบเรื่องที่ตนอยากรู้ได้จากในพลังจิตของตงหวงจิ่วหุ่ยแล้ว

หลังจากนั้นร่างของหลินสวินพริบไหว ก้าวไปในส่วนลึกของเขาเทพจันทร์กระจ่าง

ปังๆๆ!

ระหว่างทางผู้แข็งแกร่งตระกูลตงหวงทุกคนที่ซ่อนตัวอยู่ ไม่ว่าใครที่ถูกจิตรับรู้ของหลินสวินสัมผัสได้ว่าพลังปราณเหนือกว่าระดับจักรพรรดิ ล้วนถูกทำลายปราณ ส่วนผู้ที่ครอบครองมรรควิถีขั้นหลุดพ้นถูกกำจัดโดยตรง

ครั้งนี้หลินสวินยังคงไม่ได้กวาดล้างให้สิ้นซาก เป็นอย่างที่เขาพูดก่อนหน้านี้ว่าสังหารเพียงคนหลักๆ และเหมือนกับที่เขาปฏิบัติต่อขุมอำนาจศัตรูน่านฟ้าที่หก ยามเหยียบประตูภูเขาก็เก็บพลังระเบียบของพวกเขามา คนพวกนั้นที่มีมรรควิถีต่ำกว่าระดับจักรพรรดิล้วนไม่อาจผงาดขึ้นมาได้อีก

อีกทั้งเมื่อตระกูลตงหวงล่มสลาย จะต้องกลายเป็นเหยื่อในสายตาของผู้อื่นอย่างแน่นอน พวกที่คอยซ้ำเติมและฉวยโอกาสลงมือเหล่านั้นย่อมมีนับไม่ถ้วน

หลินสวินมั่นใจว่าหลังผ่านเรื่องนี้ไป ขุมอำนาจที่เคยอยู่ใต้อาณัติตระกูลตงหวง เป็นไปได้สูงมากว่าอาจกลายเป็นหมาป่าผู้หิวโหย เข้ากัดกินตระกูลตงหวง!

“ผู้อาวุโสไว้ชีวิตด้วย! ผู้อาวุโสไว้ชีวิตด้วย!”

“ผู้อาวุโส ข้าเป็นเพียงผู้ดูแลนอกตระกูลที่รับคำสั่งจากตระกูลตงหวง ไม่ใช่คนตระกูลนี้ ท่านโปรดไว้ชีวิตด้วย”

“หลินสวิน สักวันเจ้าต้องตายอนาถ!”

ในเขาเทพจันทร์กระจ่างวุ่นวายอลม่านทั้งแถบ คนตระกูลตงหวงเหล่านั้นบ้างคุกเข่าอ้อนวอน บ้างต่อต้านเต็มกำลัง บ้างหนีสุดชีวิต บ้างข่มขู่เสียงขรึม

แต่หลินสวินไม่สะทกสะท้านสักนิด

แม้เขาไม่ฆ่าผู้บริสุทธิ์ แต่ก็มีขอบเขตและหลักการของตน

ระหว่างที่เขาก้าวเดิน ในเขาเทพจันทร์กระจ่างถูกสังหารจนเลือดไหลเป็นสายน้ำ เต็มไปด้วยเสียงกรีดร้องโหยหวน ส่วนคนตระกูลตงหวงที่ถูกหลินสวินมองข้ามไปล้วนหนีกระเจิงแตกตื่น ดูสั่นไหววุ่นวายมาก

สวบ!

ไม่นานเงาร่างของหลินสวินก็พริบไหว มาถึงสถานที่สำคัญแกนหลักของตระกูลตงหวง ภูเขาใหญ่ที่กลิ่นอายระเบียบห้วงอากาศพวยพุ่งแห่งนี้ ทั้งบนล่างมีระเบียบห้วงอากาศซัดสาดพลิกม้วนราวกับน้ำตก

หลินสวินยื่นมือไปคว้าทันใด

ตูม!

ภูเขาลูกนี้พังถล่ม ต้นกำเนิดระเบียบที่ยาวพันฉื่อกลายเป็นลักษณ์คล้ายมังกร ถูกหลินสวินคว้าไว้ในมืออย่างมั่นคง

นี่คือระเบียบระดับสวรรค์ขั้นเก้าที่หายาก มีส่วนเกี่ยวข้องกับมรรคแห่งห้วงอากาศ วิญญาณของระเบียบนี้คือทวนที่อานุภาพแข็งแกร่งยิ่งเล่มหนึ่ง

หากเปลี่ยนเป็นผู้แข็งแกร่งขั้นหลุดพ้นคนอื่นๆ คิดจะกำราบพลังระเบียบระดับนี้ก็ต้องพบเจอความยากลำบากมากมาย

แต่สำหรับหลินสวินที่กฎเกณฑ์อมตะทั้งร่างเทียบได้กับระเบียบระดับเทพ ระเบียบระดับสวรรค์ขั้นเก้าที่หายากนี้ก็เหมือนกับหนอนแมลง ถูกหลอมเป็นมุกขนาดเท่าไข่นกพิราบและกลืนเข้าไปในร่างตรงๆ

‘พลังระเบียบระดับนี้หากหายไป ตระกูลหนึ่งจะสามารถผงาดขึ้นอีกได้อย่างไร นอกเสียจากว่าจะหาอีกสายที่เหมือนกันมาได้ แต่น่าเสียดายที่บนโลกนี้ระเบียบระดับสวรรค์หายากใช่ว่าจะได้มาง่ายขนาดนั้น…’

หลินสวินใคร่ครวญพลางหมุนตัวไปอีกทาง

ไม่นานความมั่งคั่งและทรัพยากรฝึกปราณที่ตระกูลตงหวงสั่งสมมาก็ถูกหลินสวินกวาดเรียบ

ท้ายที่สุดห้ากายมรรคของหลินสวินหยุดอยู่หน้าค่ายกลเคลื่อนย้ายที่เก่าแก่แห่งหนึ่ง

“มีค่ายกลนี้ ข้าก็ไม่ต้องกังวลว่ากำลังพลของยักษ์ใหญ่อมตะอื่นๆ จะได้ยินข่าวแล้วหนีไปแล้ว ถือว่าประหยัดเวลาและช่วยได้มาก”

จากค่ายกลเคลื่อนย้ายโบราณนี้สามารถไปถึงทุกขุมอำนาจยักษ์ใหญ่อมตะได้ในชั่วพริบตา นี่ก็หมายความว่าเขาสามารถบุกเข้าไปในยักษ์ใหญ่อมตะอื่นๆ ได้ก่อนที่ข่าวว่าตระกูลตงหวงล่มสลายจะกระจายออกไป!

อีกทั้งครั้งนี้พวกสัตว์ประหลาดเฒ่าที่ยักษ์ใหญ่อมตะอื่นๆ ส่งมาล้วนถูกสังหารแล้ว ตอนนี้ในขุมอำนาจยักษ์ใหญ่อมตะของพวกเขา อย่างมากก็มีเพียงขั้นหลุดพ้นสัมบูรณ์หนึ่งคนดูแลอยู่

สำหรับหลินสวิน แทบจะไม่มีการคุกคามใดๆ แล้ว

สิ่งเดียวที่ต้องแลก อาจเป็นการเปิดค่ายกลเคลื่อนย้ายโบราณนี้ ที่ใช้หนึ่งครั้งก็ต้องเสียพลังระเบียบระดับสวรรค์ขั้นแปดหนึ่งสาย

แต่สำหรับหลินสวินที่มั่งคั่งร่ำรวย นี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

“ส่งกายมรรคสี่คนเคลื่อนไหวพร้อมกันก็พอแล้ว”

ไม่นานหลินสวินก็ตัดสินใจ ทิ้งกายมรรควารีดำให้ควบคุมที่นี่ ป้องกันไม่ให้ผู้ฝึกปราณคนอื่นใช้ค่ายกลนี้ไปรายงานข่าวกับยักษ์ใหญ่อมตะอื่นๆ

สี่กายมรรคที่เหลือต่างเริ่มเคลื่อนไหว เดินเข้าไปในค่ายกลเคลื่อนย้ายโบราณนั่นพร้อมกัน

วู้ม!

ชั่วพริบตาเมื่อค่ายกลเคลื่อนย้ายโบราณเกิดระลอกคลื่น กายมรรคทั้งสี่ของหลินสวินก็อันตรธานหายไป

กายมรรควารีดำที่อยู่ในชุดดำยืนนิ่งกลางอากาศ มองไปรอบๆ ก็เห็นภูผาธาราพังทลาย เลือดสดๆ ไหลย้อม สภาพยับเยินไปหมด

‘คิดไม่ถึงว่าการเดินทางครั้งนี้จะราบรื่นขนาดนี้…’ กายมรรควารีดำพึมพำในใจ

ก่อนจะมาน่านฟ้าที่แปด เดิมเขาเพียงอยากก่อเรื่องสักหน่อย หากสามารถทำให้สิบยักษ์ใหญ่อมตะเสียหายหนักได้ก็เพียงพอแล้ว

ที่คิดเช่นนี้ก็เพราะการพึ่งพาระหว่างน่านฟ้าที่แปดและน่านฟ้าที่เก้า ในสิบยักษ์ใหญ่อมตะทุกตระกูลล้วนมีเผ่าเทพนิรันดร์ตระกูลหนึ่งอยู่เบื้องหลัง

นี่ทำให้หลินสวินอดระแวงไม่ได้ ว่ายามตนปรากฏตัวในน่านฟ้าที่แปดจะชักนำการโจมตีจากน่านฟ้าที่เก้ามาหรือไม่

ก็เพราะเช่นนี้เขาจึงรออยู่นอกเขาเทพจันทร์กระจ่างหลายวัน ให้เวลาตระกูลตงหวงเตรียมตัว เพื่อดูว่าน่านฟ้าที่เก้าจะส่งคนมาช่วยตระกูลตงหวงหรือไม่

ตอนนี้หลินสวินรู้แล้ว ว่าเผ่าเทพนิรันดร์ที่อยู่เบื้องหลังตระกูลตงหวงเลือกทิ้งสุนัขเฝ้าประตูอย่างตระกูลตงหวงอย่างชัดเจน

ไม่เช่นนั้นตระกูลตงหวงก็ไม่จำเป็นต้องไปขอให้ยักษ์ใหญ่อมตะอื่นๆ ช่วย!

ที่น่าสนใจคือยักษ์ใหญ่อมตะอื่นๆ ที่พลังดั้งเดิมสูญเสียอย่างหนักเช่นกัน ตกอยู่ในสถานการณ์ยากแค้น แต่ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ นอกจากตระกูลฝูแล้วยักษ์ใหญ่อื่นๆ ล้วนส่งเฒ่าดึกดำบรรพ์ขั้นหลุดพ้นสัมบูรณ์มา

ทำให้หลินสวินเดาออกทันทีว่าเผ่าเทพนิรันดร์เบื้องหลังยักษ์ใหญ่อมตะอื่นๆ เองก็คงเป็นเช่นกัน ไม่สนใจจะช่วยสุนัขเฝ้าบ้านเหล่านี้อีกต่อไป…

เช่นนี้สถานการณ์ก็จะเป็นผลดีต่อหลินสวิน

อย่างน้อยไม่มีการคุกคามจากเผ่าเทพนิรันดร์น่านฟ้าที่เก้าเหล่านั้น ทอดสายตามองไปทั้งน่านฟ้าที่แปด ก็ไม่มีกำลังพลใดที่สามารถคุกคามเขาได้แล้ว!

นี่คือเหตุผลที่หลินสวินรู้สึกว่าการเคลื่อนไหวครั้งนี้ราบรื่นมาก

นอกเขาเทพจันทร์กระจ่าง

พร้อมกับเวลาที่ล่วงเลยไป เริ่มมีเงาร่างทยอยปรากฏตัวเข้าใกล้

คนเหล่านี้ล้วนเป็นผู้ชมการต่อสู้ ก่อนหน้านี้เห็นการต่อสู้นองเลือดทั้งหมด เห็นว่าเฒ่าดึกดำบรรพ์อย่างพวกตงหวงจิ่วหุ่ยถูกฆ่าตายอย่างง่ายดายอย่างไร และเห็นว่าประตูภูเขาของตระกูลตงหวงถูกเหยียบย่ำล่มสลายอย่างไร

เหตุผลที่พวกเขาเข้าใกล้ในตอนนี้ เพราะอยากดูสักหน่อยว่าในพื้นที่ของตระกูลตงหวงเป็นอย่างไรกันแน่ จะสามารถฉกฉวยผลประโยชน์ใดได้หรือไม่

อย่างเช่นปล้นสมบัติที่ทิ้งเอาไว้จำพวกนั้น

เพียงแต่พวกเขายังไม่ทันเข้าสู่เขาเทพจันทร์กระจ่าง เสียงราบเรียบของหลินสวินก็ดังขึ้น

“รอข้าคนแซ่หลินจากไป ย่อมมีโอกาสให้พวกเจ้าฉกฉวยสมบัติที่นี่ ตอนนี้พวกเจ้าอยู่นอกประตูภูเขาแต่โดยดีจะดีที่สุด ไม่เช่นนั้นอย่าหาว่าข้าไม่เกรงใจ”

ประโยคเดียวทำเอาผู้ชมการต่อสู้เหล่านั้นตัวสั่นเทิ้ม หน้าเปลี่ยนสีไป

พวกเขาคิดว่าหลินสวินจากไปนานแล้วจึงกล้าเข้ามา

เพียงแต่ความหมายในคำพูดของหลินสวิน นอกจากทำให้พวกเขาประหลาดใจแล้วยังรู้สึกตื่นเต้นอีกด้วย

ที่แท้ผู้อาวุโสหลินสวินไม่ถือสาที่พวกเขามาปล้นสมบัติของตระกูลตงหวง!

แน่นอนว่าในใจพวกเขาล้วนรู้ดี ว่าทรัพย์สินและความมั่งคั่งที่ตระกูลตงหวงสั่งสมมาไม่รู้นานเท่าไรคงถูกหลินสวินเก็บไปนานแล้ว

ทว่าแม้จะเป็นเช่นนี้ พวกเขายังคงคาดหวังอย่างที่สุด

ต่อให้ไม่ได้กินเนื้อ ดื่มน้ำแกงสักคำก็ยังดี

เขาเทพจันทร์กระจ่างยังคงเป็นแดนมงคลชั้นหนึ่งของน่านฟ้าที่แปด ถูกตระกูลตงหวงครอบครองมาไม่รู้นานเท่าไร ต่อให้ไม่พูดถึงอย่างอื่น ใครสามารถยึดครองเขาเทพจันทร์กระจ่างได้ ก็เรียกได้ว่าเป็นศุภโชคชั้นหนึ่งในโลกแล้ว!

ยิ่งไปกว่านั้นเขาเทพจันทร์กระจ่างครอบคลุมอาณาเขตหนึ่งแสนลี้ ในนั้นโอสถวิญญาณและวัตถุดิบเทพมากมาย สมบัติที่ไม่เข้าตาหลินสวิน สำหรับพวกเขาอาจจะเป็นสมบัติล้ำค่าที่เรียกได้ว่าหายาก!

‘การต่อสู้เพิ่งสิ้นสุดลงก็ดึงดูดสายตาละโมบไม่รู้เท่าไรแล้ว รอข่าวกระจายออกไปยังไม่รู้ว่าจะดึงดูดหมาป่าหิวโหยมาอีกเท่าไร…’

หลินสวินถอนหายใจในใจ

ไม่ต้องเดาเขาก็รู้ว่าตระกูลตงหวงจบสิ้นอย่างสิ้นเชิงแล้ว

ทว่าทั้งหมดนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขา

……

เขาเทพยอดน้ำแข็ง

อาณาเขตที่ตระกูลหวังยักษ์ใหญ่อมตะอันดับหนึ่งยึดครอง

ในสายตาของสรรพชีวิตในน่านฟ้าที่แปด เขาเทพยอดน้ำแข็งก็เหมือนแดนศักดิ์สิทธิ์อันดับหนึ่งของโลก ในกาลเวลาไร้สิ้นสุดที่ผ่านมา ตระกูลหวังที่ครอบครองที่แห่งนี้ก็เป็นพวกไร้เทียมทานปานราชันของโลกใบนี้

เพียงแต่ในร้อยปีมานี้อิทธิพลของตระกูลหวังไม่ได้ยิ่งใหญ่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว!

พลังดั้งเดิมเสียหายอย่างหนัก รากฐานสั่นคลอน สถานการณ์คับขัน ไม่ต่างอะไรกับยักษ์ใหญ่อมตะอื่นๆ

ทุกอย่างนี้แน่นอนว่าเป็นเพราะหลินสวิน

กลางดึก

ในโถงใหญ่ตระกูลหวัง

ผู้นำตระกูลหวังจ้งเทียนเดินไปเดินมา ขมวดคิ้วแน่น แม้สีหน้านิ่งสงบเหมือนเดิม แต่ภายใต้แสงไฟที่ส่องสว่างกลับดูอึมครึมไม่สามารถสงบได้

“เหตุใดจนตอนนี้ยังไม่มีข่าว…”

หวังจ้งเทียนกังวลใจ

ไม่กี่วันก่อนผู้อาวุโสทั้งสองอย่างหวังเต้าชวนและหวังฝูผิงนำยอดสมบัติของตระกูล ‘กระบี่ตัดมรรค’ ไปเสริมทัพที่ตระกูลตงหวงด้วยกัน

ตั้งแต่ตอนนั้นหวังจ้งเทียนก็รอข่าวมาโดยตลอด ในใจทรมานยิ่งนัก

ถึงตอนนี้เขาแทบจะทนไม่ไหวแล้ว

หากไม่ใช่เพราะการใช้ค่ายกลเคลื่อนย้ายโบราณหนึ่งครั้งต้องเสียระเบียบระดับสวรรค์ขั้นแปดหนึ่งสาย เขาคงไปสืบข่าวที่ตระกูลตงหวงเองอย่างอดไม่ได้แล้ว

——