Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ - ตอนที่ 1707 เติมเชื้อไฟ

ปราณกระบี่ทรงพลังราวกับแสงม่วงบรรพกาล

จู่ๆ เงาร่างหนึ่งก็พุ่งออกมากลางห้วงอากาศไกลออกไป ฝ่ามือตบฟาดทันใด

ปัง!

ปราณกระบี่ระเบิดกระจุย

แต่เงาร่างนั้นก็ไม่ดีไปกว่ากัน ถอยออกไปกลางอากาศตึงๆๆ หลายก้าว หน้าเปลี่ยนสีอย่างอดไม่ได้

คนผู้นี้เป็นชายหนุ่มชุดเทาคนหนึ่ง มีคิ้วสีขาวทั้งสองข้าง ดวงตาเฉียบคม

 เป็นนางมารที่ร้ายกาจนัก เจ้ารู้ไหมว่าข้าเป็นใคร… 

ชายหนุ่มชุดเทาเอ่ยเสียงต่ำ

ฟึ่บ!

ไม่ทันรอให้พูดจบอาหูก็ลงมืออีกครั้งแล้ว เงาร่างพร่าเลือน เรียกกระบี่บินสีม่วงที่แวววาวเจิดจ้าเล่มหนึ่งออกมา โจมตีไปอย่างรุนแรง

เสียงของชายหนุ่มชุดเทาหยุดลงกะทันหัน ทวนศึกสีเลือดเล่มหนึ่งปรากฏขึ้นกลางฝ่ามือเขา กวาดสังหารออกมา พลังต่อสู้แข็งแกร่งถึงที่สุด

เพียงชั่วพริบตาเท่านั้นก็ประมือกับอาหูไปแล้วหลายสิบครั้ง

ควรรู้ว่าอาหูไม่ใช่คนธรรมดา ตัวคนเดียวสามารถพัวพันมกุฎมหาอริยะสองคนอย่างเว่ยจื่อหยากับคุนจิ่วหลินไว้ได้

แต่ตอนนี้กลับจัดการชายหนุ่มชุดเทาผู้นี้ไม่ได้ในทันที

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า คนผู้นี้ก็เป็นพวกร้ายกาจเกินระดับเดียวกันคนหนึ่ง อย่างน้อยก็ต้องเป็นผู้ที่อยู่บนกระดานมหาอริยะฟ้าดารา

ชิ้ง!

ดาบหักขาวเปล่งปลั่งราวหิมะวูบไหวในห้วงอากาศ โฉบพุ่งมาอย่างรวดเร็ว คมประกายช่วงโชติจนทำให้ฟ้าดินหม่นหมอง

เป็นหลินสวินลงมือแล้ว

ฟุ่บ!

ด้วยไม่ทันตั้งตัว ชายหนุ่มชุดเทาถูกดาบหักปาดโดน และระเบิดออกเป็นหมอกเลือดทันตา กระดูกสะบักถูกตัดออก ไหล่แทบขาดลงมา

ชายหนุ่มชุดเทาส่งเสียงอู้อี้ สุดท้ายก็กัดฟัน ยันต์หยกสีเลือดชิ้นหนึ่งปรากฏขึ้นกลางฝ่ามือและบีบแหลกในทันใด จากนั้นเงาร่างก็พลันหายลับไปกลางอากาศ ว่องไวจนน่าเหลือเชื่อ

 ยันต์โลหิตท่องอนันต์! นี่เป็นสมบัติเฉพาะของ ‘เผ่านักรบผีสวรรค์’ หนึ่งในสิบเผ่านักรบใหญ่ ลึกลับเกินคาดเดา มีค่าควรเมือง 

อาหูจำได้ เนตรกระจ่างวูบไหว  สันนิษฐานเช่นนี้ เจ้าคนเมื่อกี้ต้องเป็นทายาทเลือดบริสุทธิ์ของเผ่านักรบผีสวรรค์แน่ 

นางพูดพลางนิ่วหน้า  พี่หลิน ต่อไปอาจจะยุ่งยากสักพัก ในโกรกธารนี้มีไอมรรคหลอมสมบัติซ่อนอยู่ไม่น้อยราวกับแดนสมบัติวาสนาที่ทุกคนหมายปอง หลังเจ้าคนเมื่อกี้หนีไปจะต้องมีข่าวกระจายออกไปแน่ 

ดวงตาดั่งหุบเหวดำทะมึนทั้งสองข้างของหลินสวินมีประกายน่าหวาดหวั่น  เช่นนั้นก็ต้องดูว่าพวกเขาจะสามารถชิงวาสนาเหล่านี้ไปได้หรือไม่แล้ว

ต่อมาทั้งสองก็เฝ้าอยู่ใกล้โกรกธารอันแปลกประหลาดแห่งนี้ จดจ่อกับการเก็บไอมรรคหลอมสมบัติ แต่ทั้งสองต่างรู้ดี ไม่แน่ว่าอีกไม่นานที่นี่ก็จะกลายเป็นสถานที่โกลาหล

……

 บัดซบ ถึงกับทำให้ข้าเสียยันต์โลหิตท่องอนันต์ไปแผ่นหนึ่ง 

บริเวณไกลออกไป ชายหนุ่มชุดเทาสีหน้าโกรธเคืองและดุร้าย หัวใจกำลังหลั่งเลือด

ยันต์โลหิตท่องอนันต์สูงค่าเหนือธรรมดา หายากหาใดเทียบ ถูกเขามองเป็นเครื่องมือรักษาชีวิต แต่กลับคิดไม่ถึงว่าแค่รอบนอกของแหล่งสถานคุนหลุนเท่านั้นก็ต้องใช้ไปแล้ว

 เหยียนซิว เจ้าถึงกับได้รับบาดเจ็บเลยหรือ 

ในบริเวณนี้ยังมีคนหลายคน แต่ละคนกลิ่นอายน่ากลัวเหนือธรรมดากันทั้งนั้น

คนที่เอ่ยปากเป็นหญิงสาวผมเขียวที่มีริมฝีปากสีแดงสด ใบหน้าเย้ายวนทรงเสน่ห์ผู้หนึ่ง นางมองดูชายหนุ่มชุดเทาที่ไหล่มีเลือดไหลรินอย่างออกจะตกตะลึง

ความแข็งแกร่งของเหยียนซิว พวกเขาล้วนประจักษ์ ในทางเดินโบราณฟ้าดาราก็เรียกได้ว่าเป็นคนเลือดเหล็กที่โหดร้ายป่าเถื่อนในพื้นที่แถบหนึ่ง

เขากำเนิดมาในเผ่านักรบผีสวรรค์ ครอบครองพลังพรสวรรค์พิเศษ ตั้งแต่เมื่อหลายปีก่อนก็อยู่บนร้อยอันดับแรกของกระดานมหาอริยะฟ้าดาราได้แล้ว!

ชายหนุ่มชุดเทาที่ถูกเรียกขานว่าเหยียนซิวสูดหายใจลึกเฮือกหนึ่ง เอ่ยสีหน้าอึมครึมว่า  เป็นหลินสวินคนนั้น ข่าวลือเป็นความจริง พลังต่อสู้ของเขาแข็งแกร่งจริงๆ ถ้าสู้คนเดียวต้องมีวิชาก้นกรุเท่านั้น หาไม่แล้วแม้แต่ข้ายังไม่แน่ใจว่าจะชนะคนผู้นี้ได้ 

พวกหญิงสาวผมเขียวที่งามเย้ายวนต่างหวั่นใจ

 แต่ข้ารู้แล้วว่าพวกเขากำลังทำอะไรอยู่ เชื่อว่าพวกเจ้าก็ต้องสนใจแน่นอน 

ฉับพลันทันใดเหยียนซิวก็เปลี่ยนเรื่องพูด ในดวงตาฉายแววประหลาด เขาเล่าเรื่องที่ได้พบเห็นที่โกรกธารประหลาดแห่งนั้นให้ฟังโดยละเอียด

 อะไรนะ ยังมีเรื่องแบบนี้ด้วยหรือนี่ 

 ซุกซ่อนไอมรรคหลอมสมบัติมากมายหรือ 

 หลินสวินนั่นจะโชคดีเกินไปแล้วกระมัง… 

ชั่วขณะเดียวทุกคนต่างใจเต้นแล้ว คุณประโยชน์ของไอมรรคหลอมสมบัติพวกเขาต่างรู้ดี

โกรกธารที่มีไอมรรคหลอมสมบัติซุกซ่อนอยู่มากมายก็เหมือนคลังสมบัติธรรมชาติแห่งหนึ่ง สามารถทำให้ไม่ว่าผู้ใดต่างอิจฉาตาร้อนและหมายปอง

หญิงสาวผมเขียวงามเย้ายวนเอ่ยว่า  พวกเราบุกไปฆ่าชายโฉดหญิงชั่วคู่นั้นด้วยกัน ขอเพียงครอบครองโกรกธารนั้นได้ ไอมรรคหลอมสมบัติเหล่านั้นก็จะเป็นของในกรุของเรา! 

 ไม่ อาศัยแค่พวกเรา ต่อให้ฆ่าหลินสวินกับผู้หญิงคนนั้นก็ต้องจ่ายค่าตอบแทนไม่น้อย 

เหยียนซิวส่ายหัว ปฏิเสธข้อเสนอนี้

เขาเคยประมือกับหลินสวินและอาหู แม้เป็นเวลาสั้นๆ แต่กลับทำให้เขารู้สึกตื่นตกใจและเสียขวัญ

หากไม่เป็นเช่นนี้ เขาคงไม่ใช้ยันต์โลหิตท่องอนันต์ที่มีค่าควรเมืองแผ่นหนึ่งหลบหนีโดยไม่ลังเลเช่นนั้น

 เหยียนซิว เจ้าว่าทำอย่างไรดี 

มีคนถาม

เหล่าคนที่อยู่ในที่นี้ล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งเหมือนเหยียนซิว มาจากขุมอำนาจต่างกันไป แต่ละคนต่างมีพลังต่อสู้พอๆ กับเหยียนซิว

 ไล่เสือไปกินหมาป่า! 

เหยียนซิวเอ่ยคำพูดนี้ออกมาเบาๆ

ทุกคนสายตาวาววาบ เข้าใจทันใด

ขอเพียงกระจายข่าวที่โกรกธารลึกลับแห่งนั้นออกไป จะต้องดึงดูดผู้แข็งแกร่งที่ไม่กลัวตายมากมายไปที่นั่นแน่!

……

 อะไรนะ ในส่วนลึกของทะเลทรายมีโกรกธารที่ซุกซ่อนไอมรรคหลอมสมบัติมากมายอยู่หรือ 

 เร็ว ไปดูหน่อย! 

 ข่าวเป็นเรื่องจริง มีคนได้เห็นกับตาตัวเอง พวกเราก็รีบไปกัน 

ในแดนหลอมสมบัติ พอพวกเหยียนซิวเติมเชื้อไฟ ข่าวโกรกธารหมอกดำนั้นก็แพร่ระจายอย่างรวดเร็วไปด้วย

ชั่วขณะเดียวก็ดึงดูดความสนใจของผู้แข็งแกร่งไม่รู้เท่าไร พากันเคลื่อนตัวรุดหน้าไป

ในกลุ่มนี้ไม่ขาดผู้สืบทอดสายตรงที่มาจากสำนักเก่าแก่บางคน รวมถึงผู้มีความสามารถล้ำเลิศและแกร่งกล้าที่ลือชื่อในแถบหนึ่งบางส่วน

ควรรู้ว่าในแดนหลอมสมบัติแห่งนี้ อาณาเขตดูเหมือนกว้างใหญ่ไพศาลหาใดเทียบ แต่ปริมาณไอมรรคหลอมสมบัติก็มีจำกัด หมาป่ามีมากเนื้อมีน้อย เมื่อได้ยินว่ามี ‘แดนสมบัติ’ เช่นนี้ปรากฏขึ้น ใครจะไม่ใจเต้นได้

ลมพายุก็ก่อตัวขึ้นมาด้วยเหตุนี้

ส่วนพวกเหยียนซิวที่มีฐานะเป็นผู้ชักใยหลังม่านก็จับตามองความเคลื่อนไหวของสถานการณ์มาโดยตลอด ยามสังเกตเห็นสถานการณ์เป็นไปดังนี้ ต่างก็ยิ้มอย่างอดไม่ได้

แผนไล่เสือไปกินหมาป่ากำลังจะสำเร็จ!

ต่อจากนี้ก็ดูกันว่าใครจะได้เป็นตาอยู่ เด็ดเอาลูกท้อผลนี้ไปได้

……

วิ้ง!

ข้างๆ โกรกธารหมอกดำคลอด้วยเสียงร้องเสนาะหูที่ตื่นเต้นรื่นเริงระลอกหนึ่ง บนพื้นผิวดาบหักควบรวมลายสมบัติบริสุทธิ์ดุจมังกรเจินหลงสีทองลายหนึ่ง

นี่เป็นลายสมบัติบริสุทธิ์ลายที่เจ็ดที่ดาบหักรวมขึ้นแล้ว!

แต่ตอนนี้ผ่านไปสองวันแล้วนับจากการเอาชนะเหยียนซิวเมื่อคราวก่อน

 น่าเสียดายในโกรกธารนี้เต็มไปด้วยพลังน่ากลัว มิเช่นนั้นหากเข้าไปในนั้นได้ ด้วยพลังเพลิงมรรคอัศจรรย์ของพี่หลิน จะต้องฉวยผลประโยชน์ที่ใหญ่ยิ่งกว่านี้ได้แน่ 

อาหูทอดถอนใจ

หลินสวินยิ้มให้ ขณะที่กำลังจะพูดอะไร อสังหารพลันฉายวาบในดวงตา

 เร็ว หาเจอแล้ว ที่นี่นี่เอง! 

แทบจะในขณะเดียวกัน เสียงร้องดังลั่นที่เปี่ยมไปด้วยความตื่นเต้นเสียงหนึ่งดังอยู่ไกลออกไป เงาร่างของเหล่าผู้ฝึกปราณปรากฏตัวขึ้นแล้ว มีทั้งชายหญิงหลายสิบคน ควบคุมแสงเคลื่อนไหวงดงามทะยานมาด้วยท่าทางฮึกเหิม

 มาแล้วตามคาด 

แววเย็นชาฉายวาบในดวงตางดงามทั้งสองข้างของอาหู

 เอ๊ะ นั่นมันหลินสวินไม่ใช่หรือ 

 เขาดันล่วงหน้ามาก่อนแล้ว ดูท่าพวกเขาจะได้ประโยชน์ไปไม่น้อยแล้ว 

ในขณะเดียวกันผู้ฝึกปราณเหล่านั้นต่างก็เห็นหลินสวินกลับอาหู สีหน้าล้วนปรากฏแววระแวดระวังและเป็นอริอย่างอดไม่ได้

 ให้โอกาสพวกเจ้าครั้งหนึ่ง ไปเสียตั้งแต่ตอนนี้ก็จะรอด มิเช่นนั้นเกรงว่าจะหนีไม่ได้แล้ว 

หลินสวินสีหน้าเฉยชา แต่กลับเผยความเย็นเยียบเสียดกระดูกออกมา

ประโยคเดียวทำเอาผู้ฝึกปราณสิบกว่าคนนั้นล้วนนิ่วหน้า ไม่พอใจยิ่งนัก

 วาสนาไร้เจ้าของ ผู้มีวาสนาจึงได้ไป หลินสวิน เจ้าเป็นใครกันถึงได้คิดจะยึดครองแดนสมบัติเช่นนี้ จะเหิมเกริมไปแล้วกระมัง 

 คิดจริงๆ หรือว่าฆ่าเยี่ยนฉุนจวินแล้วก็จะทำเหมือนไม่มีขื่อมีแปได้ 

 ทุกท่าน เจ้าหมอนี่มันสติฟั่นเฟือน พวกเราร่วมกันลงมือสังหารเขาดีกว่า! 

เสียงตะคอกหลากหลายดังขึ้น ผู้ฝึกปราณเหล่านี้ไอสังหารพุ่งทะยาน

ถ้าสู้หนึ่งต่อหนึ่ง พวกเขาย่อมไม่กล้าไปต่อกรกับหลินสวิน แต่ตอนนี้พวกเขามีกำลังคนมาก อีกทั้งยังไม่ขาดพวกร้ายกาจที่เก่งกล้าจำนวนหนึ่ง จะยอมรามือไปเท่านี้ได้อย่างไร

 เช่นนั้นก็มาดูกันว่าพวกเจ้าจะมีบุญได้ชิงวาสนานี้หรือไม่แล้ว… 

หลินสวินลงมืออย่างไม่ลังเลภายใต้เสียงพูดต่ำลึก เงาร่างเขาเคลื่อนย้าย ดาบหักทะยานออกมาพร้อมเสียงเสนาะหู

ฟุ่บ!

ประกายเย็นเยียบฉายวาบ ศีรษะของผู้ฝึกปราณคนหนึ่งถูกฟัน ดับสลายทั้งกายจิต

ภาพการตายอันนองเลือดที่เกิดขึ้นกะทันหันนั้น ทำเอาผู้ฝึกปราณเหล่านั้นหน้าเปลี่ยนสีกันหมด ต่างลงมือไปตามจิตใต้สำนึก

ตูม โครม!

กลางห้วงอากาศ แสงสมบัติตัดสลับ กฎเกณฑ์ไหลพุ่ง ฟ้าดินสั่นสะเทือนเพราะสิ่งนี้

หลินสวินสีหน้าเย็นชา ร่างกายมีแสงมรรคเจิดจ้าหลั่งไหล ดุจดั่งเซียนจุติ พลานุภาพดั่งเทพมาร ควบคุมดาบหักกวาดโจมตีในที่นั้น

ฟุ่บ! ฟุ่บ! ฟุ่บ!

ผู้ฝึกปราณเหล่านี้หากอยู่ในโลกภายนอกอาจเรียกได้ว่าเป็นพวกมีอิทธิพลชั้นเลิศ แต่ละคนต่างมีพลังต่อสู้ไม่ธรรมดา

แต่ด้วยการสังหารของหลินสวินก็ล้วนไม่มีพิษภัยเลยสักนิด ถูกฟันตายคนแล้วคนเล่าเหมือนกระดาษเปื่อย ฝนเลือดสาดกระเซ็น ร้องโหยหวนไม่ว่างเว้น

แววประหลาดฉายขึ้นในดวงตาหลินสวินอย่างอดไม่ได้ ดาบหักแปรสภาพมาจนตอนนี้ เพิ่งรวมลายสมบัติบริสุทธิ๋ได้เจ็ดลาย แต่อานุภาพที่สร้างขึ้นแตกต่างจากเมื่อก่อนโดยสิ้นเชิงแล้ว

สมบัติอริยะทั่วไปต่างถูกมันฟันขาด บดขยี้ ระเบิดออกอย่างง่ายดาย!

คมประกายดุดันหาใดเทียบนั้นทำให้หลินสวินยังประหลาดใจ

เขาไม่อาจจินตนาการได้เลยว่าหลังจากรวมลายสมบัติบริสุทธิ์ได้สิบลาย คุณลักษณะของดาบหักแปรสภาพโดยสมบูรณ์แล้ว อานุภาพของมันจะแกร่งกล้าถึงขั้นไหน

 คนตายเพราะทรัพย์ นกตายเพราะกิน ไยโง่เขลาปานนี้ 

อาหูถอนใจเบาๆ แล้วลงมือเช่นกัน

กระบี่บินแวววาวสีม่วงเจิดจรัสเล่มหนึ่งโฉบออกมา ทะยานไปในห้วงอากาศ สังหารไปทั่วทิศ ปราณกระบี่ทะลวงสังหารกลางจักรวาลดุจแสงม่วงบรรพกาลทรงพลัง

แทบจะในเวลาสั้นๆ เพียงสิบลมหายใจ ผู้ฝึกปราณกลุ่มนี้ล้วนถูกฆ่าตาย ไม่มีใครโชคดีรอดพ้น ฝนเลือดสาดไปทั่วฟ้าคราม ต่างหลบหนีไม่ทัน

ชิ้ง!

หลินสวินเก็บดาบหัก จัดระเบียบเสื้อผ้า ไม่บาดเจ็บแม้สักนิด

 นี่เรียกว่าบาปที่ตนก่อย่อมหนีไม่พ้น 

อาหูวิจารณ์หนึ่งประโยค

หลินสวินถอนใจเบาๆ เอ่ยว่า  นี่แค่กลุ่มเดียว เกรงว่าต่อไปจะมีพวกแมลงเม่าบินเข้ากองไฟไม่รู้ที่ตายพุ่งเข้ามามากยิ่งขึ้น 

ความจริงก็เป็นเช่นนี้จริงๆ

ไม่ถึงหนึ่งชั่วยามก็มีเงาร่างผู้ฝึกปราณกระโจนเข้ามาอีกครั้ง นั่นเป็นผู้สืบทอดที่มาจากสำนักใหญ่ตระกูลมีชื่อกลุ่มหนึ่ง แต่ละคนบุคลิกลักษะไม่ธรรมดา

ทันทีที่มาถึงก็ตะคอกเสียงดังว่าต้องการให้หลินสวินกับอาหูรีบจากไป มิเช่นนั้นต้องรับผลที่ตามมาเอง!

——