Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ - ตอนที่ 2983 สยบทั่วหล้า

ตอนที่ 2983 สยบทั่วหล้า

นอกแหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์

ผู้ฝึกปราณมากมายกลั้นหายใจจดจ่อ ในใจประหม่ากังวล

พวกเขารวมตัวกันมาครั้งนี้ หวังจะเชิญให้หลินสวินออกหน้า ทำให้ทั่วหล้าสงบลง นี่เท่ากับล่วงเกินขุมอำนาจที่มาจากภายนอกเหล่านั้นโดยสิ้นเชิงอย่างไม่ต้องสงสัย

แต่พวกเขาจำต้องทำเช่นนี้

ขืนปล่อยให้วุ่นวายต่อไป ต่อให้ไม่พูดถึงผู้คนทั่วกล้า แม้แต่พวกเขารวมถึงคนในตระกูลและขุมอำนาจของพวกเขาก็จะทยอยประสบเคราะห์

ทั่วหล้าวุ่นวาย ไม่มีใครสามารถวางตัวเป็นคนนอก!

“ทุกท่าน จักรพรรดิเต้ายวนกลับมา ด้วยความใจกว้างและความองอาจของเขาย่อมไม่มีทางนิ่งดูดายแน่ ที่พวกเรามาครั้งนี้บางทีอาจมีจุดประสงค์ของตน บ้างมาเพราะกังวลความอยู่รอดของตน บ้างมาเพื่อตระกูลเบื้องหลัง แต่ว่ากันถึงที่สุด นี่ก็คือการขอความช่วยเหลือให้กับคนทั่วหล้า! ไม่ว่าจะสำเร็จหรือล้มเหลว ขอเพียงพวกเราทำอย่างสุดความสามารถก็ไม่ต้องเสียใจ”

เฒ่าชราชุดเทาที่เป็นผู้นำพูดเสียงขรึม

ทุกคนรอบๆ ต่างพยักหน้า

สามารถเชิญให้หลินสวินลงมือได้หรือไม่ พวกเขาไม่มั่นใจ ในใจจึงล้วนเป็นกังวล

“ทุกท่านสังเกตเห็นหรือไม่ ไกลออกไปนั่นมีผู้แข็งแกร่งจากขุมอำนาจต่างถิ่นจับจ้องพวกเราอยู่”

มีคนพูดเสียงขรึม “พวกเขาคงเกลียดพวกเราเข้ากระดูกแล้ว”

ประโยคเดียวทำเอาคนอื่นๆ ในที่นี้หน้าเปลี่ยนสีเล็กน้อย

“ถูกพวกเขาชิงชังแล้วอย่างไร ถ้าเฒ่าชราอย่างพวกเราไม่ทำเรื่องเช่นนี้แล้วใครจะทำ ต่อให้ตายข้าก็ไม่เสียใจที่มาที่นี่!”

มีคนพูดด้วยเสียงหนักแน่นทรงพลัง

“เหอะๆ จริงหรือ เช่นนั้นพวกเราก็อยากเห็นนักว่าจักรพรรดิเต้ายวนที่พวกเจ้าพูดถึง จะช่วยคนที่ไม่ใช่ญาติมิตร ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอย่างพวกเจ้าหรือไม่”

ห่างออกไปมีผู้แข็งแกร่งขุมอำนาจต่างถิ่นยิ้มเยาะ เผยความดูถูก

“อยากเชิญให้จักรพรรดิเต้ายวนจัดการพวกเราหรือ พวกเจ้าไม่กลัวตระกูลเบื้องหลังพวกเจ้าถูกกวาดล้างหรือ”

มีคนข่มขู่โดยตรง

“โลกกว้างใหญ่ไพศาลเพียงนี้ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับหลินเต้ายวนคนเดียวหรอกนะ ต่อให้เขาร้ายกาจแค่ไหน แต่จะสามารถขวางขุมอำนาจทั้งหมดในแต่ละฟ้าดาราของโลกพันจักรวาลได้หรือ”

คำพูดที่เย็นเยียบ ดูถูก ข่มขู่ประโยคแล้วประโยคเล่าดังมาจากไกลๆ

พวกเฒ่าชราชุดเทารวมตัวกันมา หวังจะให้หลินสวินลงมือ ตอนนี้สีหน้าล้วนเปลี่ยนแปลงไม่สามารถสงบได้

พวกเขารู้ว่าครั้งนี้หากกลับไปพร้อมความล้มเหลว สิ่งที่รอคอยพวกเขาคือเคราะห์ทำลายล้างชั้นยอด!

“เสียใจภายหลังหรือไม่”

จู่ๆ ก็มีคนถามขึ้น

“มาขนาดนี้แล้ว จะเสียใจได้อย่างไร”

เฒ่าชราชุดเทาพูดโดยไม่คิด

จากนั้นเขาพลันอึ้งงัน

ในสายตา เงาร่างสง่างามปรากฏกลางอากาศเหนือแหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์นั่นไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ กำลังมองดูพวกเขาอยู่

“ข้าน้อยจางไจ้เหิง นำเหล่าสหายยุทธ์มาคารวะผู้อาวุโส!”

พวกเฒ่าชราชุดเทาคำนับโดยพร้อมเพรียง สีหน้ายากจะปกปิดความตื่นเต้น

จักรพรรดิเต้ายวนปรากฏตัวแล้ว!

สำหรับพวกเขา นี่ไม่ต่างอะไรกับเรื่องน่ายินดีที่สวรรค์ประทานใก้

“การสนทนาก่อนหน้านี้ของพวกเจ้าข้าได้ยินหมดแล้ว รู้จุดประสงค์การมาของพวกเจ้าแล้ว”

หลินสวินพยักหน้าเล็กน้อย

ขณะเดียวกันผู้แข็งแกร่งขุมอำนาจต่างถิ่นที่ดูอยู่ไกลออกไปแต่ละคนล้วนหัวใจจมดิ่ง ไม่กล้าปริปากพูดอีก ถึงขั้นเกิดความคิดที่จะถอยหนี ตัดสินใจถอยทัพ

ภาพที่เจ็ดขุมอำนาจใหญ่ถูกหลินสวินกวาดล้างภายใต้การสะบัดแขนเสื้อครั้งเดียวเมื่อครึ่งเดือนก่อนหน้านี้ จนตอนนี้ยังกระจายอยู่ทั่วหล้า

ก็เป็นตอนนี้เอง สายตาของหลินสวินกวาดมองมา ทำเอาผู้แข็งแกร่งขุมอำนาจต่างถิ่นแต่ละคนตัวแข็งทื่อ ราวกับถูกราชันบนฟ้าจับจ้อง สันหลังเย็นวาบ

พวกเขาพลันหมุนตัวหนีทันที

“ตอนนั้นข้าคนแซ่หลินเคยพูดว่า ในรัศมีพันลี้จากแหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์ห้ามปรากฏขุมอำนาจใดๆ อีก พวกเจ้ารู้ทั้งรู้ยังจงใจทำ คิดว่าข้าเจรจาง่ายมากนักหรือ”

เสียงราบเรียบก้องอยู่กลางฟ้าดิน ชั่วพริบตา เงาร่างผู้แข็งแกร่งขุมอำนาจต่างถิ่นเหล่านั้นก็ถูกผนึกอยู่กับที่ ไม่สามารถขยับได้อีกแม้แต่น้อย

“หลินเต้ายวน แค่เจ้าคนเดียวจะสู้กับพลังของทั้งโลกพันจักรวาลได้หรือ”

มีคนร้องเสียงแหลมด้วยความตื่นตระหนก “จะบอกเจ้าให้ ตอนนี้เผ่าจักรพรรดิของแต่ละฟ้าดาราล้วนรวมตัวกันเพื่อมาบดขยี้เจ้า หากเจ้ารู้ความสักหน่อย ไปจากแหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์ตอนนี้จะดีที่สุด ไม่เช่นนั้นคราวเคราะห์ย่อมมาเยือนอย่างแน่นอน!”

ตูม!

เสียงยังดังก้องอยู่ ร่างของคนผู้นี้และผู้แข็งแกร่งคนอื่นๆ ของขุมอำนาจต่างถิ่นทุกคนล้วนระเบิดออกโดยพร้อมเพรียง กลายเป็นหมอกเลือกกระจายไปทั่ว ไม่เหลือแม้แต่คนเดียว

“มดเขย่าต้นไม้ ไม่รู้จักประมาณตน”

หลินสวินคร้านจะใส่ใจ สายตาของเขามองไปยังพวกจางไจ้เหิงอีกครั้งแล้วเอ่ยว่า “ไม่ว่าพวกเจ้าจะมาด้วยเหตุผลส่วนตัว หรือมาเพื่อสรรพชีวิตทั่วหล้าจริงๆ เรื่องนี้ข้าจะไม่นิ่งดูดาย พวกเจ้ากลับไปรอข่าวเถอะ”

พูดจบเขาพลันสะบัดแขนเสื้อ

แสงมรรคแถบหนึ่งมาเยือน ห่อหุ้มพวกจางไจ้เหิงแล้วพาพวกเขาเคลื่อนย้ายผ่านห้วงอากาศจากไป หายไปอย่างไร้ร่องรอย

หากให้พวกเขาจากไปเอง คงยากจะรอดชีวิตออกจากทะเลกลืนวิญญาณ!

‘ด้วยพลังของข้าคนเดียว ไม่สามารถเดินทางไปฟ้าดาราทั่วหล้าในระยะเวลาสั้นๆ ได้…’

หลินสวินใคร่ครวญในใจ

ฮูม…

เมื่อละอองแสงระลอกหนึ่งไหวเคลื่อน อู๋ซวงที่งดงามบริสุทธิ์ราวกับเด็กสาวคนหนึ่งปรากฏตัวกลางอากาศ

“อู๋ซวง วันนี้เจ้ามาสยบทั่วหล้าแทนข้าเป็นอย่างไร” หลินสวินกล่าว

อู๋ซวงพูดอย่างว่าง่าย “ซวงเอ๋อร์ล้วนทำตามที่นายท่านสั่ง”

“ไปเถอะ ตั้งแต่วันนี้ไป หากมีกำลังพลที่หมายจะก่อเภทภัยให้สรรพชีวิตทั่วหล้าปรากฏตัว ก็ให้เจ้าเป็นคนกำราบ”

พูดจบหลินสวินก็หมุนตัวกลับแหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์

จนกระทั่งเงาร่างของหลินสวินหายไป อู๋ซวงสูดหายใจลึกคราหนึ่ง พึมพำว่า ‘นี่เป็นครั้งแรกที่นายท่านมอบหมายหน้าที่ให้ข้า จะทำพังไม่ได้เด็ดขาด…’

ในดวงตามีชีวิตชีวาของนางปรากฏพลังระเบียบที่เร้นลับยากคาดเดา มองไปยังท้องฟ้าไกลๆ

ฟุ่บ!

เงาร่างของอู๋ซวงเปลี่ยนเป็นเลือนรางกะทันหัน กลายเป็นรุ้งเทพระเบียบพวยพุ่งขึ้นฟ้าเป็นสายๆ จากนั้นเริ่มแผ่ขยายออกไปด้วยความเร็วน่าเหลือเชื่อ

ไม่กี่อึดใจห้วงอากาศทะเลกลืนวิญญาณที่กว้างใหญ่ไพศาล ก็ปรากฏพลังระเบียบที่ลึกลับและคลุมเครือ ไร้รูปไร้แก่น ผู้ฝึกปราณทั่วไปไม่สามารถสังเกตเห็นได้

แต่ระดับจักรพรรดิขึ้นไปล้วนสังเกตเห็นอย่างฉับไวในทันที ว่ากลางฟ้าดินนี้มีคลื่นระเบียบที่แตกต่างไปอย่างสิ้นเชิงเพิ่มเข้ามา กว้างใหญ่ไพศาลราวกับท้องฟ้า มีความน่าเกรงขามไร้เทียมทาน

ในพื้นที่แห่งหนึ่งของทะเลกลืนวิญญาณ มีขุมอำนาจต่างถิ่นสองกลุ่มกำลังต่อสู้กันเพื่อช่วงชิงสิทธิ์ในการครอบครองน่านน้ำแถบนั้น

สองฝ่ายล้วนเคลื่อนกำลังระดับมกุฎบรรพจารย์จักรพรรดิ จำนวนคนมีถึงหลายร้อยคน

แต่ชั่วพริบตานี้ แสงเคราะห์อันน่ากลัวแถบหนึ่งมาเยือนจากฟากฟ้า เจิดจ้าพร่างพราว ส่องจนระหว่างท้องฟ้าแผลผืนน้ำสว่างไสว

ตูม!

แสงเคราะห์กระแทกลงไป ผู้แข็งแกร่งขุมอำนาจต่างถิ่นสองกลุ่มนั้นล้วนจิตสิ้นวิญญาณสลาย

ในเวลาเดียวกันสรรพชีวิตที่กระจายอยู่ในพื้นที่ที่แตกต่างกันของทะเลกลืนวิญญาณ ไม่ว่าพลังปราณสูงต่ำ ไม่ว่าเป็นขุมอำนาจต่างถิ่นหรือคนในพื้นที่ ล้วนสัมผัสได้ถึงเจตจำนงล้ำเลิศที่แผ่ออกมา

‘วันนี้ ข้าเป็นตัวแทนนายท่านหลินสวินสยบทั่วหล้า ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปหากใครก่อเภทภัยให้สรรพชีวิตทั่วหล้า ฆ่าไม่ละเว้น!’

ประโยคเดียวไร้ซึ่งคลื่นอารมณ์ กลับดังก้องในใจผู้ฝึกปราณบนทะเลกลืนวิญญาณทุกคน ทำเอาพวกเขาล้วนหน้าเปลี่ยนสี

“เป็นพลังระเบียบที่หลินเต้ายวนปลดปล่อยออกมา! ทั้งยังมีจิตวิญญาณ นี่… นี่คือวิญญาณระเบียบในตำนาน มีเพียงแค่ระเบียบระดับสวรรค์ขั้นเก้าหายากเท่านั้นจึงจะมีได้!”

ระดับอมตะของขุมอำนาจต่างถิ่นคนหนึ่งสูดหายใจสะท้าน ใบหน้าเต็มไปด้วยความตะลึง

พลังระเบียบเช่นนี้ สังหารระดับอมตะขั้นอายุขัยเทียมฟ้าอย่างเขาได้อย่างง่ายดาย!

“นี่เป็นการประกาศเตือนทั่วหล้า ว่าหากใครก่อเภทภัยล้วนต้องถูกสังหารหรือ”

ชั่วขณะนี้ขุมอำนาจต่างถิ่นไม่รู้เท่าไรมือเท้าเย็นเฉียบ ตระหนักได้ถึงความย่ำแย่ของสถานการณ์

“จักรพรรดิเต้ายวนลงมือแล้ว!”

“ในที่สุดก็ไม่ต้องถูกขุมอำนาจต่างถิ่นเหล่านั้นสังหารตามอำเภอใจแล้ว!”

ตอนนี้ผู้แข็งแกร่งในพื้นที่ไม่รู้เท่าไรโห่ร้องด้วยความดีใจ ร้องตะโกนอย่างตื่นเต้น

ข่าวนี้น่าตกใจมาก เพราะไม่จำเป็นต้องกระจายข่าว ทุกคนก็ล้วนรับรู้ได้จากเสียงที่ดังก้องในใจผู้ฝึกปราณทุกคนในเวลาเดียวกัน

“ยังดีๆ ขอแค่ไม่ทำร้ายผู้บริสุทธิ์ก็ไม่มีเรื่องอะไรแล้ว เช่นนี้ถือว่ายังมีทางถอยได้…”

เฒ่าชราหลายคนสังเกตเห็นความหมายในคำพูดของอู๋ซวงอย่างฉับไว

พูดอีกนัยหนึ่งก็คือ สามารถต่อสู้ได้ สามารถเข่นฆ่าได้ แต่จะทำร้ายและสร้างความเดือดร้อนให้ผู้บริสุทธิ์ไม่ได้!

สิ่งเดียวที่ทำให้ผู้คนไม่แน่ใจคือ อะไรที่เรียกว่า ‘ผู้บริสุทธิ์’ กันแน่

ขอบเขตของผู้บริสุทธิ์อยู่ที่ไหน

นี่คลุมเครือมาก แต่ยิ่งเป็นเช่นนี้ยิ่งทำให้ผู้คนไม่กล้าลงมือโดยพลการ เพราะหากเกิดการต่อสู้ขึ้นมา ใครก็บอกไม่ได้ว่าจะเกิดเคราะห์ภัยขึ้นหรือไม่

“ทะยาน!”

บนเวิ้งฟ้า พลังของอู๋ซวงแผ่ขยายต่อเนื่อง กระจายสู่จักรวรรดิจื่อเย่า ดินแดนรกร้างโบราณ เก้าเขตแดนดาราของทางเดินโบราณฟ้าดารา…

ภูเขาสำนักยุทธ์ก่อเกิดในจักรวรรดิจื่อเย่า

เดิมทีที่นี่เป็นพื้นที่ของสำนักยุทธ์ก่อเกิด ทว่าหลังจากสำนักยุทธ์ก่อเกิดย้ายไปแหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์เมื่อหลายปีก่อน ก็กลายเป็นสถานที่ไร้เจ้าของ

แม้ในจักรวรรดิจื่อเย่าเองก็มีขุมอำนาจผู้ฝึกปราณไม่น้อย แต่อิทธิพลของสำนักยุทธ์ก่อเกิดฝังลึกเข้าไปในใจผู้คนนานแล้ว ทำให้ไม่มีใครกล้าไปยึดครอง

ทว่าหลังจากแหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์เกิดการเปลี่ยนแปลงน่าตกใจขึ้น ภูเขาสำนักยุทธ์ก่อเกิดก็กลายเป็นสถานที่ที่พิบัติเคราะห์ปะทุขึ้น ขุมอำนาจต่างถิ่นมากมายมาเยือน แก่งแย่งชิงดี เกิดการเข่นฆ่านองเลือดไม่รู้เท่าไร

ตอนนี้ภูเขาสำนักยุทธ์ก่อเกิดมีการต่อสู้สะเทือนฟ้าครั้งใหญ่อีกครั้ง ยามการต่อสู้สิ้นสุดลง ที่นี่เต็มไปด้วยศพ เลือดนองราวกับภาพวาด

“ตั้งแต่วันนี้ไป ที่แห่งนี้มีถ้ำสวรรค์วารีนภาของข้าปกครอง!”

ฝั่งผู้ชนะ ระดับอมตะคนหนึ่งแหงนหน้าหัวเราะ ท่าทางย่ามใจอย่างที่สุด

ตูม!

แต่ครู่ต่อมาแสงเคราะห์ที่ราวกับน้ำตกแถบหนึ่งมาเยือนจากฟากฟ้า โจมตีสังหารระดับอมตะคนนี้คาที่ กลายเป็นฝุ่นผงในชั่วพริบตา

ผู้แข็งแกร่งที่อยู่ใต้อาณัติล้วนจิตสิ้นวิญญาณสลายไปด้วย

ดินแดนรกร้างโบราณ

การเปลี่ยนแปลงอันน่าทึ่งที่แหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์ ทำให้โลกที่กว้างใหญ่ไพศาลแห่งนี้แตกต่างจากที่ผ่านมาโดยสมบูรณ์นานแล้ว ราวกับแดนพิสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ พลังชีวิตสมบูรณ์

และย่อมมีขุมอำนาจต่างถิ่นมากมายรุกล้ำเข้ามา

แต่วันนี้ในใจผู้ฝึกปราณทุกคนในดินแดนรกร้างโบราณ ล้วนมีเสียงที่ไร้คลื่นอารมณ์ของอู๋ซวงดังก้องขึ้น

‘วันนี้ ข้าเป็นตัวแทนนายท่านหลินสวินสยบทั่วหล้า ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป หากใครก่อพิบัติทั่วหล้า จะต้องฆ่าเท่านั้น!’

ทันใดนั้นพลันเกิดความโกลาหล

ส่วนในแต่ละเขตแดนดาราของทางเดินโบราณฟ้าดารา ภาพเช่นนี้ก็เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องเช่นกัน

บรรดาขุมอำนาจใหญ่แต่ละฟ้าดาราในโลกพันจักรวาลที่บุกรุกเข้ามา ล้วนสัมผัสถึงแรงกดดันใหญ่ยิ่ง ทั้งโกรธทั้งตกใจ หวาดกลัวกันถ้วนทั่ว

มีคนไม่เชื่อ เงยหน้าหัวเราะหยัน “ข้าอยากดูนักว่าพลังระเบียบเช่นนี้จะทำอะไรข้าได้!”

เสียงเผยความอหังการ

ทว่าครู่ต่อมาคนผู้นี้ก็ร้องโหยหวนน่าอนาถภายใต้สายตาของทุกคน เขาซึ่งมีมรรควิถีระดับมกุฎบรรพจารย์จักรพรรดิ กลายเป็นฝุ่นผงปลิดปลิวภายใต้แสงเคราะห์

ในเวลาหลังจากนั้นภาพเช่นนี้เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง คนบนโลกบางส่วนล้วนฝืนชะตา ไม่เชื่อว่าด้วยคำสั่งเดียวจะทำให้คนยอมสยบได้อย่างไร

ทว่าตอนที่พวกเขาลองต่อต้าน ล้วนพบเจอการสังหารที่มาจากแสงเคราะห์บนท้องฟ้า

จนกระทั่งหลังจากนั้น ในที่สุดผู้ฝึกปราณทั่วหล้าจึงตระหนักได้ถึงความน่ากลัวของพลังระเบียบที่ปกคลุมอยู่บนท้องฟ้าอย่างลึกซึ้ง!

……………………..