Black Peach Z เดิมพันรักสาวแฮกเกอร์ - ตอนที่ 2132-2133

ตอนที่ 2132
ด้วยเหตุนี้เอง วิธีการคบค้าสมาคมกับคนอื่นของมั่วเป่ ยถึงได้เพี้ยน ๆ
ไป แต่ก็มีความสุขดีมาก
ด้วยอายุเธอยังน้อยมาก จึงยังไม่ถือเป็นผู้เล่นตัวจริง แต่กลับได้เรียนรู้
มากกว่าคนอื่นเพราะมีคนคอยสอนอยู่ข้าง ๆ
The Fifth Avenue มีสถานที่ให้ไปเที่ยวชมได้เยอะมาก
ผู้คนเดินสวนไปมาท่ามกลางบรรยากาศเมืองนอกเช่นนี้ดูเหมือนมี
อยู่ในการ์ตูนเท่านั้น
แต่ละคนมีนิสัยและรูปร่างหน้าตาต่างกัน
เมื่อถอยห่างจากความวุ่นวาย ชีวิตก็เรียบง่ายสบายขึ้นเยอะ
คนกลุ่มนี้อยู่ด้วยกันทีไรย่อมขาดเกมไม่ได้อยู่แล้ว ร้านตู้เกมจึงเป็น
หนึ่งในสิ่งที่ต้องไปเยือน
โคโค่กำลังเล่นตู้จับตุ๊กตา เขาพยายามอย่างมากแต่จับไม่ได้สักตัว
ป๋ อจิ่วจึงผลักอีกฝ่ายออกไป งับอมยิ้มไว้ในปากแล้วเข้าคุมปุ่มเกม
จากนั้นก็จับตุ๊กตามาได้หนึ่งตัว
ส่วนหลินเฟิงที่มีเรียวขายาวก็กำลังจับเหมือนกัน อวิ๋นหู่ยืนอยู่ด้านข้าง
แถมยังยังมีเหราหรงอีกคน
คนทั้งสี่ยืนเรียงกันเป็นแถว
หลินเฟิงทำความคุ้นเคยก่อน จากนั้นก็จับตุ๊กตาได้สำเร็จทุกครั้ง
ไม่นานบริเวณนั้นก็กลายเป็นสีสันที่ดึงดูดสายตาผู้คน
เพราะการมีคนเอเชียหน้าตาดีถึงสี่คนมาอยู่ด้วยกันก็นับว่ายากแล้ว
ทว่ายังจับตุ๊กตาได้เก่งขนาดนั้นอีก จึงทำให้คนสนใจ
ผู้เล่นอาชีพจากทีมอื่นคงไม่รู้ สี่คนนี้มักฝึกความชำนาญด้านมุมองศา
เสมอ
หากไม่นับป๋ อจิ่วที่ชอบขลุกอยู่กับสถานที่แบบนี้แล้ว สามคนที่เหลือ
แค่ลองมือดูก่อนก็พอคุ้นกับตำแหน่งแล้ว
คนเข้ามามุงดูเยอะขึ้นเรื่อย ๆ
ป๋อจิ่วจับตุ๊กตาให้ลูกศิษย์ตัวเอง หลินเฟิงจับได้ก็โยนให้มั่วเป่ย
เหราหรงและอวิ๋นหู่ก็เช่นกัน
ทำให้มั่วเป่ ยแทบโดนกองตุ๊กตาทับ เรียกได้ว่าเธอได้รับความเอ็นดู
จากทั้งทีม
เซวียเหยาเย่ามองดูอยู่ด้านข้าง ก่อนจะยกมือถือขึ้นมาถ่ายภาพ
เธอรู้ดีว่าต่อไปต้องแยกจากกันแล้ว ดังนั้นจึงถนอมเวลาที่อยู่ด้วยกัน
มาก
นิ้วเธอลากผ่านหน้าจอซึ่งจับภาพของคนที่ดูร้ายกาจ แล้วยิ้มขึ้นมา
อย่างกลั้นไว้ไม่อยู่
บางทีอาจไม่มีคนเข้าใจ
วัยเยาว์ของเธอโดดเด่นขึ้นเพราะคนกลุ่มนี้ เธอเคยมีชีวิตที่แสนจะ
ธรรมดา กระทั่งอ้วนจนไม่มีใครมอง
หลังจากที่รู้จักพวกเขาก็ดูเหมือนไม่ว่าต้องเจอกับอะไร ก้นบึ้งหัวใจ
ก็มักจะมีบางสิ่งซ่อนเอาไว้เสมอ
เดินหน้าต่อไป ตั้งใจต่อไป แม้จะต้องเดินบนหนทางที่ต้องเปลี่ยนเป็น
อีกคนหนึ่ง ราวกับจะไม่มีวันกลับไปเป็นเหมือนเดิมอีก ประเภท
เงอะงะ ไม่กล้าแสดงความเป็นตัวของตัวเอง
ทีมไดมอนด์สอนให้เธอกล้าหาญ
พวกเขาในสายตาของคนทุกคนล้วนแตกต่างกันไป
เซวียเหยาเย่าได้ยินเพียงเสียงหัวเราะรอบด้าน รวมถึงคำชมความหล่อ
ของพวกเขา ส่วนใหญ่จะเป็นเสียงแปลกใจเสียมากกว่า
แต่หากจับตุ๊กตากันต่อไป เจ้าของร้านคงไม่ต้องทำธุรกิจกันต่อไป
แล้ว
เวลานี้หัวหน้าโผล่หน้ามาพอดี เขาดึง ๆ คอเสื้อตัวเอง ไม่ได้เข้าไป
ร่วมจับตุ๊กตาด้วย ทว่าใช้วิธีนี้ดึงตัวมั่วเป่ ยออกไป “ไปจับมาหลาย ๆ
ตัว ฝึกการคุมองศาของเธอ”
เทพฉินพูดเช่นนี้ออกมาด้วยใบหน้าสูงส่งและเฉยชา
ความจริงคือหลังจากมั่วเป่ ยเดินไป เขาก็มายืนข้างป๋ อจิ่วแทน ทั้งยัง
รับตุ๊กตาที่เธอจับได้มา หลุบตาลงพลางยิ้ม “วันนี้เหมือนจะเป็นเด็ก
ดีเลย”
“เป็นเด็กดีทุกวันแหละ” ป๋ อจิ่วพูดได้ชนิดที่หน้าไม่แดงใจไม่เต้นแรง
“พี่มั่ว พี่อยากได้ตัวไหน ฉันช่วยจับให้”
ฉินมั่วไม่ได้แฉเธอเรื่องพวกคนผิวสี สายตามองตามไป แววตาดู
เรียบนิ่ง “อันนั้นแล้วกัน”
“เสือน้อย?” ป๋อจิ่วเลิกคิ้ว
ฉินมั่วส่งเสียงตอบรับ ยิ้มขึ้นมาอย่างเงียบ ๆ “เหมือนเธอเลย”
ตอนที่ 2133
ใกล้จะยุบทีม
นิ้วเรียวของป๋อจิ่วชะงัก พลอยยิ้มไปด้วย
จากนั้นก็จับแต่ตุ๊กตาเสือน้อยมา
ฉินมั่วมีบุคลิกของผู้ทรงภูมิความรู้อยู่แล้ว แม้จะต้องมาอุ้มตุ๊กตา
มากมายในตอนนี้ก็ไม่ส่งผลกระทบกับเขาแต่อย่างไร
เพียงแค่…มีคนมามุงดูเยอะขึ้นเท่านั้นเอง
ผู้ชายตัวเบ้อเริ่มต้องมาหอบหิ้วของเล่นเยอะ ดูจะไม่เข้ากันสักเท่าไร
ไม่เหมือนมั่วเป่ ยที่ยังดูเป็นเด็ก ต่อให้ถูกตุ๊กตาเป็นกองถล่มใส่ก็ไม่
ผิดปกติแต่อย่างใด
ฉินมั่วสวมเสื้อกันลมสีครีม อุ้มของอยู่อย่างนั้น ย่อมทำให้ใคร ๆ
ต้องมองดูอย่างเลี่ยงไม่ได้
นี่เป็นเพราะความหล่อของเจ้าตัว แค่ยิ้มธรรมดา ๆ ก็ดูดีได้แล้ว
หนูน้อยชาวต่างชาติบางคนเริ่มล้อมรอบตัวเขา คงอยากได้ตุ๊กตา
แต่ฉินมั่วไม่ยอมให้สักตัว แค่เอาเหรียญเล่นเกมที่แลกมาให้เด็ก
เหล่านั้นไปเล่นเอาเอง
มั่วเป่ยมองดูอยู่ด้านข้าง พอจะเข้าใจดีว่า ‘อาจารย์หญิง’ ไม่เคยแบ่ง
ของของอาจารย์ให้คนอื่น
ไม่อย่างนั้นคงไม่ไล่ให้เธอมาฝึกจับตุ๊กตาฝึกดูมุมองศาหรอก
ทางด้านป๋อจิ่วกลับพึงพอใจ เพราะคนที่กำลังหอบของเล่นดูหล่อ
บาดใจมากกว่าปกติ
อืม จับเพิ่มอีกสักหน่อยดีกว่า
ดังนั้นลูกเสือเจ็ดตัวจึงถูกจับจนหมดในเวลาไม่ช้านาน
ป๋ อจิ่วอยากลองเปลี่ยนเครื่องบ้าง แต่ถูกฉินมั่วรั้งข้อมือไว้ “ถ้ายังจับ
ต่อไปอีกล่ะก็ เจ้าของร้านจะมาหาแล้วนะ เธอไปเล่นกลอะไรกับ
เครื่องหรือเปล่า”
“ฉันก็แค่ปรับให้มันกลับไปอยู่ในรูปแบบแรก ๆ เท่านั้นเอง” ป๋ อจิ่ว
ทำหน้าจริงจัง “การจะจับตุ๊กตาได้ต้องพึ่งความสามารถเหมือนกัน
นะ”
“อ้อ” ฉินมั่วเอ่ยต่อ “งั้นลองบอกหน่อยซิว่า รูปแบบปกติมันต้องเป็น
ยังไง”
ป๋อจิ่วดึงมือกลับมา “จะจับตุ๊กตามาเอาใจแฟนตัวเองก็ไม่ได้ รูปแบบ
ปกติจะจับได้หนึ่งในสิบ คือจับสิบครั้งได้แค่ครั้งเดียว ต่อให้เทคนิค
ดีขนาดไหน ถ้าความถี่ไม่ได้มันก็จะร่วงลงไป”
“เจ้าของร้านเห็นเธอเป็นอย่างนี้แล้วยังไม่ไล่เธออีก อดทนเก่งดีแฮะ”
ฉินมั่วเอ่ยไปเรื่อย ๆ “ตอนนี้ปกติแล้ว?”
ป๋ อจิ่วหน่ายใจ ทำอะไรก็หลอกผู้ชายคนนี้ไม่ได้สักที จึงหยิบคีย์บอร์ด
แบบพับออกมาจากกระเป๋ า เชื่อมต่อสัญญาณอินเทอร์เน็ตก่อนจะ
ปรับความถี่
สวิตช์เปิดปิดของบางเครื่องจะอยู่ด้านหลังตู้ เธอไม่แตะอะไรที่เป็น
ระบบสัมผัส ทำแค่ระบบอย่างเดียว
แต่เรื่องแบบนี้มันเล็กน้อยมาก เพราะเธอจะลงมือทำเรื่องใหญ่ในคืนนี้
หลังจากที่ไม่จับตุ๊กตากันแล้ว ทุกคนต่างกันไปยังร้านขายกาแฟริม
ถนน วางตุ๊กตาไว้เต็มเก้าอี้
โคโค่งับหลอดกาแฟพลางเสนอ “เล่นเกมไหม ไม่ได้เล่นมานานแล้ว”
นานแล้วที่ไม่ได้เล่นเกมด้วยกัน
หลินเฟิงไม่อาจเล่นเกมได้ เพราะหากเล่นจะเกิดปัญหาวิพากษ์วิจารณ์
มากมายให้เขาต้องแก้ไข
อีกทั้งเขาเองก็ทุ่มกับธุรกิจมาเกือบครึ่งเดือนแล้ว ไม่ได้แตะเกมเลย
เวลานี้ได้ยินโคโค่เสนอขึ้นมา มือก็ชะงัก
“ไม่อยากเล่นอะ” หลินเฟิงคล้ายจะยิ้มเล็กน้อย ดึง ๆ คอเสื้อตัวเอง
เหราหรงรู้ว่าอีกฝ่ายคิดอะไรอยู่ มีอยู่ช่วงหนึ่งที่เขาไม่อยากเข้าสู่หน้า
เกมเหมือนกัน
เคยต้องตกจากที่สูงลงสู่ที่ต่ำ ก่อนจะกลับคืนสู่บัลลังก์อีกครั้ง
เพราะเขาชอบจริง ๆ จึงไม่อยากปล่อยมือไป
แต่ไม่ใช่ว่าบาดแผลทุกชนิดจะรักษาให้หายสนิทได้ หลายเรื่องเมื่อ
พูดออกไปก็ใช่ว่าจะมีคนเข้าใจ
เราอยากแข่งจริง ๆ อย่างบริสุทธ์ิใจ ทว่าบางคนไม่ได้คิดเช่นนั้น
ฉินมั่วน่าจะเข้าใจดี ถึงได้บอกพวกเขาว่าจะยุบทีมในเร็ว ๆ นี้ แต่ยัง
ไม่ได้ประกาศข่าวออกไป
ทว่าทุกคนต่างเข้าใจดีว่าไม่อาจแก้ไขในสิ่งที่วิพากษ์วิจารณ์กันได้
นี่เป็นกระแสครั้งใหญ่
พวกเขาแค่ไม่อยากถูกหลอมรวมและถูกคนอื่นชักจูง
ถ้าทีมไดมอนด์เปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิมอีก นั่นต่างหากอาจเป็น
ความเศร้าครั้งยิ่งใหญ่ที่สุด