Black Peach Z เดิมพันรักสาวแฮกเกอร์ - ตอนที่ 2148-2149

ตอนที่ 2148
น้องเป็นท่านเทพ
คำพูดของเซวียเหยาเย่าช่วยคลายความอึดอัดในตอนนั้นได้เป็น
ผลสำเร็จ
คนคนนั้นถอนใจยาวอีกครั้งว่าน้องเขาไม่เลวจริง ๆ ไม่ใช่ดอกบัว
ขาวที่ทำสวยใสแต่แอบร้าย
แต่น่าเสียดายที่ไม่ชอบเจ้าสี่
ถ้าไม่ชอบเจ้าสี่จริง ๆ แล้วทำไมถึงโผล่มาอยู่ที่นี่
“เอาเถอะ” หลินหยางดึงมือเขาออกไป “เลิกล้อเล่นได้แล้ว ฉันขอ
แนะนำหน่อย นี่คือคนที่จะมาเทสเกมของเรา ตั้งแต่วันพรุ่งนี้เป็นต้น
ไป พวกเราจะทำงานด้วยกัน”
“คนเทสเกมเหรอ? เจ้าสี่ นายบ้าไปแล้วหรือไง จริง ๆ นะ ถ้าน้อง
เหยาเย่าไม่ได้บอกว่าเขามีแฟนแล้ว ฉันละยังสงสัยว่าที่นายพาเขามา
ด้วยเพราะจะได้จีบง่าย ๆ เมื่อวานน้องเถาจื่อบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่า
น้องเขาเล่นเกมไม่เก่ง นายไม่รู้เหรอว่าเวลาผู้หญิงเล่นเกมจะเป็น
ยังไง?”
เซวียเหยาเย่าสงสัย “เป็นยังไงเหรอ?”
“ซวยไง!” ผู้ชายคนนั้นหันหน้ามา อยากจะต่อยตัวเองจริง ๆ “น้อง พี่
ไม่ได้หมายความว่าน้องเป็นตัวซวยนะ พี่หมายความว่า เอ่อ งานเทส
เกมอะ ไม่ใช่เรื่องที่คนทั่วไปทำได้ ต้องพิมพ์เร็วมาก อย่างน้อยต้อง
เป็นท่านเทพ แบบไม่ใช้โปรแกรมช่วยอะ”
ความจริงแล้ว เซวียเหยาเย่าไม่ได้พิมพ์เร็วมาก
ฝีมือเธอถือว่าธรรมดามากเมื่อเทียบกับสมาชิกในทีมไดมอนด์
ใคร ๆ ก็รู้ว่าเธอต้องทุ่มเทเวลานานมากที่สุด จึงไม่น่าจะกังวลด้าน
การพิมพ์เร็วในระดับอาชีพ
“ฉันทำได้”
หลังจากที่เธอพูดจบ ผู้ชายคนนั้นเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน แต่ยังไม่ได้พูดก็
ถูกหลินหยางขัดจังหวะ “พวกเธอลองเล่นกันสักตา”
“ให้ฉันเล่นกับน้อง? สู้เดี่ยว?” ชายคนนั้นโบกไม้โบกมือ “ไม่อะ ฉัน
ไม่ได้ทุ่มสุดตัวเหมือนเป็นบ้าอย่างนายนี่นา ไม่แข่งกับน้องหรอก
ฉันเป็นสุภาพบุรุษจะตาย”
หลินหยางหัวเราะหึ ๆ
อีกฝ่ายจึงเปลี่ยนท่าทีทันที “ใช้มือถือหรือคอมพิวเตอร์? มือถือแล้ว
กัน ดีกว่าเนอะ ถ้าใช้มือถือเล่น อย่างน้อยน้องจะได้ดูแผนที่”
“คอมพิวเตอร์เถอะ” เซวียเหยาเย่าหัวเราะเสียงเบา “จะได้วัดความเร็ว
มือได้ชัดหน่อย”
“เล่นจริงอะ?”
หลินหยางขมวดคิ้ว “ทำไม? กลัวแพ้เหรอ?”
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ ฉันกลัวจะแพ้ให้น้องเหรอ เจ้าสี่ล้อเล่นอะไรเนี่ย แต่
ฉันจะสู้เต็มที่เพราะคำพูดนายนี่แหละ!”
ด้วยเหตุนี้ หลังจากเปิดคอมพิวเตอร์ก็เข้าสู่หน้าเกม
ยี่สิบนาทีต่อมาก็แพ้แล้ว…
ชายคนนั้นดูคะแนนบนหน้าจอ ไม่กล้าแม้แต่จะลุกขึ้น
ใครบอกเขานะว่าน้องเหยาเย่าเล่นเกมไม่เก่ง มโนธรรมไม่สะเทือน
บ้างหรือไง? เขาโดนเล่นงานเสียเละเทะเลย
“รุ่นพี่ ฉันผ่านการทดสอบไหม?”
เซวียเหยาเย่าถอดหูฟัง เสี้ยวหน้าสวยสด
“ไม่ใช่แค่ผ่าน ขอคุยด้วยหน่อย น้องอย่าเอาเรื่องที่เอาชนะพี่ได้ไป
เล่าให้คนอื่นฟังนะ พี่ยังอยากหาแฟนในมหาวิทยาลัยให้ได้…” ชาย
คนนั้นก้มหน้าพูดได้ครึ่งเดียวก็มองหลินหยาง นึกอะไรออกในทันใด
“เมื่อวานที่นายบอกว่าได้คนมาแล้ว ก็คือ…”
“ก็เขานี่แหละ” หลินหยางพูดต่อจากเพื่อน
ชายคนนั้นเบิกตาโต มิน่าล่ะพวกเขาถึงได้รู้สึกว่าเจ้าเพื่อนคนนี้สนใจ
น้องเหยาเย่ามาก
ที่แท้เพราะรู้ว่าเป็นคนเก่งนี่เอง
“ไม่สิ นายรู้ได้ไงว่าน้องเหยาเย่าเขาเล่นเกมเก่ง”
หลินหยางจ้องเซวียเหยาเย่าครู่หนึ่ง ไม่ได้อธิบายอะไรมาก “บังเอิญ
เคยเห็นน้องเขาเล่น”
“อ๋า ฉันรู้แล้ว แบบนายไปเจอน้องเขาที่อินเทอร์เน็ตบาร์แบบใน
นิยายใช่ป่ะ”
“อื้อ”
“เจ๋งนี่หว่า!”
เซวียเหยาเย่าห้ามไม่ให้ตัวเองยิ้ม เชื่อเลยจริง ๆ ที่แท้ผู้ชายก็อ่าน
นิยายหวานแหววเหมือนกัน
ทำให้เธอใช้อธิบายเรื่องบางเรื่องได้พอดี แถมหลินหยางช่วยปกปิด
สถานะที่แท้จริงให้เธอด้วยเงียบ ๆ
ด้วยเหตุนี้ เหยาเย่าจึงกลายมาเป็นคนทำงานเบื้องหลัง…
ตอนที่ 2149
การโต้กลับของเหยาเย่า
งานทดสอบเกมเหมาะกับเซวียเหยาเย่ามากจริง ๆ
ไม่เพียงแต่ตัวเนื้องาน แต่ยังมีอารมณ์ความรู้สึกของเธอที่มีต่อเกม
ด้วย
ด้วยเหตุที่ก่อนหน้านี้ในทีมมีแต่ผู้ชาย จึงปฏิบัติตัวกับเหล่ารุ่นพี่
ผู้ชายได้ไม่ลำบาก
และฐานะของเธอก็ไม่เป็นที่เปิดเผย นี่น่าจะเป็นการเริ่มต้นใหม่อย่าง
แท้จริง
แต่ก็ยังเกิดเรื่องอื่นขึ้น
เช่นกรณีโปรเจกต์ของเดือนมหาวิทยาลัย มีเธอที่เป็นผู้หญิงเพียงคน
เดียว
แถมยังเป็นน้องใหม่อีก จึงกลายเป็นเรื่องซุบซิบนินทาในสายตาคน
อื่น เหมือนพล็อตในนิยายเลยทีเดียว
วันต่อมาเมื่อเลิกเรียน ในขณะที่เธอกำลังจะไปกินข้าวกับรูมเมท
กลับถูกรุ่นพี่ผู้หญิงปีสามขวางเอาไว้
“พวกเธอคนไหนที่ชื่อเซวียเหยาเย่า” สามคนนี้สวยทุกคน
หลี่เถาจับแขนเหยาเย่าไว้
ส่วนเซวียเหยาเย่าก็ยิ้ม ช้อนสายตามอง “ฉันเอง”
“ไปคุยกันหน่อยสิ?” หนึ่งในนั้นคลี่ยิ้ม ให้ความรู้สึกเป็นเด็กสาย
ศิลป์มาก ปกติแล้วคนทั่วไปจะไม่ปฏิเสธ
แถมด้วยคนแถวนั้นก็รู้ด้วยว่าเธอเป็นใคร
หลี่เถาก็รู้ดี และเพราะรู้ดีจึงจับแขนเสื้อของเหยาเย่าไว้
ตามที่เว็บไซต์มหาวิทยาลัยว่าเอาไว้ เธอคนนี้เป็นคนเด่นดังที่เหมาะ
กับเดือนมหาวิทยาลัยมากที่สุด ไม่ว่าจะเป็นรูปลักษณ์ภายนอก หรือ
ว่าฐานะทางครอบครัว
ทั้งสองเคยเป็นพิธีกรร่วมกันในงานรับร้องใหม่ ได้ยินว่ามีความ
สัมพันธ์ส่วนตัวที่ดีต่อกันไม่เลว
คงเพราะเป็นคนเดียวที่พูดกับเดือนมหาวิทยาลัยได้ ดังนั้นในเว็บไซต์
ถึงบอกว่าพวกเขาเหมาะสมกัน
ตอนที่เข้ามาใหม่ ๆ หลี่เถาก็อ่านข่าวลือแบบนี้มา และเชื่อด้วย
แต่ตอนนี้รุ่นพี่เดือนมหาวิทยาลัยไล่ตื้อเซวียเหยาเย่าจนออกนอกหน้า
ถ้าเขาไม่ใช่ชายชั่ว ก็แสดงว่าพี่สาวคนสวยสายศิลป์ตรงหน้าน่าจะ
รักเขาข้างเดียว
ความรักข้างเดียวนี่แหละที่ก่อปัญหาได้อย่างง่ายดาย
หลี่เถาตามเหยาเย่าไปติด ๆ กำลังจะอ้าปากพูด
ก็ได้ยินเหยาเย่ายิ้มบอก “ต้องขอโทษด้วยนะ ฉันจะไปกินข้าวกับ
เพื่อน ถ้ามีธุระจริง ๆ ก็พูดกันตรงนี้เลยได้ไหม?”
เวินหวั่นชิงไม่คิดว่าจะเจอคนที่ปฏิเสธตัวเองเอาตรง ๆ สองตาจับ
จ้องใบหน้าของเซวียเหยาเย่า
ส่วนอีกคนที่ยืนด้านข้างกลับหัวเราะ “ฉันละเชื่อเลย…เด็กใหม่ปีนี้มี
ปัญหาเยอะจัง ทำไมไม่เข้าใจอะไรเลย ชมรมศิลปะและวรรณกรรม
ของพวกเราขอคุยด้วยหน่อย เธอก็ทำแบบนี้เหรอ?”
เซวียเหยาเย่ามองใบหน้าสวยสดนั่น
ตอนเข้ามัธยมต้น เธอเคยประสบกับเรื่องแบบนี้มาแล้วเพราะเจียงจั่ว
เธอถูกนัดไปคุยนอกรอบแบบนั้นเหมือนกัน
หลังจากผ่านเรื่องแบบนั้นไป เวลาเจอผู้หญิงหน้าตาดี ๆ จิตใต้สำนึก
ก็มักจะรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ
ไม่ว่าจะเป็นเวลาไหน ในขณะที่เธอคิดว่าจะต้องมีชีวิตเช่นนี้ตลอดไป
คนที่หน้าตาดียิ่งกว่าก็จะปรากฏตัวขึ้น
ตอนคนคนนั้นสวมชุดนักเรียน จะเหมือนหนุ่มน้อยรูปหล่อ เวลา
สวมชุดลูกไม้สีดำ จะเหมือนนางมารสาวแสนสวย
ต่างกันตรงที่ไม่ว่าจะอยู่ในสภาพไหน เธอจะยืนหันหลังย้อนแสง
แบกรับทุกอย่างไว้โดยไม่ผิดพลาด
เซวียเหยาเย่าเข้าใจสิ่งหนึ่งแล้ว หากอยากให้คนอื่นนับถือตัวเอง สิ่ง
ที่สำคัญที่สุดก็คือเราต้องนับถือตัวเองก่อน
เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับหน้าตา
แต่เมื่อเรามองคนเหล่านั้นทะลุปรุโปร่ง จะรู้ว่าต่อให้รูปลักษณ์ดีแค่
ไหนก็เป็นแค่เปลือกเท่านั้น
เซวียเหยาเย่าตอบอย่างใจเย็น “รุ่นพี่คะ ตอนนี้แต่ละชมรมยังไม่เปิด
รับเด็กใหม่ ทางมหาวิทยาลัยเองก็ไม่บังคับนักศึกษาให้เข้าชมรมอะไร
ทั้งนั้น พี่มากันหน้าห้องเรียน บอกว่าจะคุยกับฉัน ไม่เหมาะสมเท่าไหร่
นะคะ ตอนนี้เอาชมรมศิลปะวรรณกรรมมาบังหน้าอีก พี่ต้องการทำ
อะไรกันแน่คะ?”