Black Peach Z เดิมพันรักสาวแฮกเกอร์ - ตอนที่ 2152-2153
ตอนที่ 2152
“พวกนายเก็บกวาดเสร็จหรือยัง พวกอาจารย์มาแล้วนะเว้ย!”
“เฮ้ย ใจร้อนไปทำไมวะ ใจเย็น ใจเย็น ให้เจ้าสี่กับน้องเหยาเย่าไป
ต้อนรับก่อน”
เซวียเหยาเย่ามึนกับคำว่า ‘ต้อนรับ’ จะแย่
ยังเหลือขยะด้านหลังที่ต้องเก็บอีก
อันที่จริงก็ควรออกไปต้อนรับสักนิด
หลินหยางวางของในมือลง ช้อนสายตามองเซวียเหยาเย่า “พวกเรา
ออกไปกันเถอะ”
“อื้อ” เซวียเหยาเย่าวางผ้าขี้ริ้วในมือลง เช็ดมือแล้วหยิบมือถือออกมา
มีแอพพลิเคชันเกมขั้นพื้นฐานอยู่บนหน้าจอ
ด้านนอกห้องทำงาน ศาสตราจารย์ป๋ ายกำลังโอ่กับทีเอที่อยู่ข้างตัว
“ดูสิ มหาวิทยาลัย C ของพวกเรารู้จักใช้ชีวิตมากกว่ามหาวิทยาลัย A
ของเธออีกใช่ไหม พวกเขาปลูกต้นไม้เล็ก ๆ น้อย ๆ พวกนี้เอง”
ผู้ช่วยอาจารย์กวาดตามอง มุมปากยิ้มอย่างคุณชายเจ้าสำราญ “คุณ
อาป๋ายครับ พวกโปรแกรมเมอร์ไม่ค่อยมีเวลาเก็บกวาดหรอกนะ
ครับ ยิ่งไม่น่าจะว่างมาปลูกดอกไม้ต้นไม้อะไรทำนองนี้ คงไปขน
จากที่ไหนมาเพื่อตกแต่งบังหน้ามากกว่า ตรงนั้นเป็นโบว์ที่พวก
ผู้หญิงชอบไม่ใช่เหรอครับ สงสัยว่าไปเอามาจากหอพักพวกผู้หญิง”
ศาสตราจารย์ป๋ ายอึ้ง
ฝ่ายทีเอหัวเราะ “ผมไม่ควรจะรู้ทันเลยนะครับเนี่ย”
ศาสตราจารย์ป๋ ายกำลังจะพูดขึ้น
แต่กลับมีเสียงดังขึ้นจากทางหนึ่ง “อาจารย์ครับ” เป็นศิษย์รักของเขา
นั่นเอง
ศาสตราจารย์ไป๋ เงยหน้าขึ้น “พวกเธอ?”
“มาต้อนรับอาจารย์กับคุณทีเอครับ” หลินหยางแย้มยิ้ม สายตาจับ
จ้องร่างสูงของอีกคน “ต้นไม้พวกนี้เอามาจากหอพักผู้หญิงจริง ๆ
ครับ พอดีทีมเรามีน้องผู้หญิงมาเพิ่มคนหนึ่ง”
ศาสตราจารย์ป๋ายได้ยินแล้วยินดีมาก “ถึงว่าล่ะ พวกเธอดูมีรสนิยม
ขึ้นมาเชียว”
ทว่าทีเอรูปหล่อข้างตัวเขากลับไม่ได้พูดอะไร เอาแต่จ้องคนคนหนึ่ง
แสงสว่างทั้งหลายเหมือนแผ่ออกจากดวงตาของเขา ราวกับแสงสี
ทองของเวลาที่หมุนวน
หากเทียบกับเมื่อก่อนแล้วจะมีความรู้สึกมากขึ้น ทว่าเสียงยังเรียบ
เหมือนเดิม “ฉันรู้ ฉันมาที่นี่เพราะผู้หญิงในทีมนายนั่นแหละ”
เซวียเหยาเย่ายืนนิ่งอยู่กับที่ มองทีเอคนใหม่ที่เป็นที่ฮือฮา ในหัวว่าง
เปล่า แทบจะไร้ภาพใด ๆ
เป็นเขาไปได้ยังไง
ในตอนนี้เธอคิดได้เพียงเท่านี้
ทว่าเธอไม่เหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว จึงไม่แสดงสีหน้าอะไรออกมา
หากเทียบกันแล้ว กลับเป็นหลินหยางที่มือแข็งทื่อไปนิด มองคนข้าง
กายแล้วหันมองร่างที่อยู่ใต้เงาแสง รอยยิ้มบนใบหน้าค่อย ๆ หายไป
เพราะความสัมพันธ์ที่เหมือนมีแต่ก็เหมือนไม่มีของทั้งสอง แม้จะ
ไม่ได้ยืนอยู่ด้วยกัน แต่ยังคงรับรู้ได้ ราวกับมีเส้นเชื่อมบาง ๆ ที่ตัด
ไม่ขาด
ศาสตราจารย์ป๋ายจนปัญญา เจ้าหนุ่มนี่จีบสาวก็อย่าชัดเจนเกินไปได้
ไหม
“อะแฮ่ม” ในฐานะที่เป็นอาจารย์ ศาสตราจารย์ป๋ายกระแอมเบา ๆ
“เอาล่ะ เจียงจั่ว อย่าเอาความเคยชินของเรามาใช้ที่นี่ มานี่ อาจารย์จะ
แนะนำให้รู้จักกันก่อน”
เจียงจิ่วยิ้ม เดินออกจากใต้ร่มเงา
เวลานี้เซวียเหยาเย่าเห็นอีกฝ่ายชัดเจนยิ่งขึ้น ชัดตั้งแต่ดวงตาและ
ส่วนอื่นของใบหน้า ชัดเจนยิ่งกว่าอะไร
“ไม่ต้องแนะนำหรอกครับ” เจียงจั่วช้อนสายตาขึ้นมอง “ก่อนมาผม
เช็กข้อมูลดูแล้ว คุณชายหลิน คะแนนอยู่ระดับท็อปของมหาวิทยาลัย
เป็นศิษย์รักที่สุดของอาจารย์”
ศาสตราจารย์ป๋ ายอยากสั่งสอนเจ้าเด็กผู้เหิมเกริมคนนี้จริง ๆ
เจียงจั่วยื่นมือออกมา “ฉันเจียงจั่ว ต่อไปจะเป็นทีเอของพวกเธอ แล้ว
ก็เป็นคนติดตามโปรเจกต์ของพวกเธอด้วย”
การอบรมมารยาทของตระกูลเจียงยังถึงขั้นจริง ๆ
หากต้องเทียบผู้ชายทั้งสองคนแล้ว
เจียงจั่วจะดูมีชั้นเชิงมากกว่า เพราะบุคลิกที่ขัดแย้งของเขาชัดเจน
มาก
ทั้งที่มีรูปลักษณ์เป็นคุณชายจอมเจ้าชู้ แต่ก้นบึ้งดวงตากลับอ้างว้าง
อย่างที่บรรยายไม่ถูก…
ตอนที่ 2153
เขาเงยหน้ามองเซวียเหยาเย่า ก่อนจะยิ้มให้ แม้อากาศร้อนจัด แต่
กลับสู้ความร้อนแรงในดวงตาเขาไม่ได้ “เธอสวยขึ้น แล้วก็ผอมลง
ด้วย?”
ศาสตราจารย์ป๋ ายไม่อยากพูดอีกต่อไปแล้ว มีคนอยู่เยอะขนาดนี้
รู้จักสำรวมบ้างได้ไหม
คนบางคนกลับไม่สำรวม ท่านจึงได้แต่พูดระคนหัวเราะ “เธอกำลัง
ตีซี้ผู้หญิงใช่ไหม?”
แต่กลับมีผู้หญิงที่ได้เห็นชายหนุ่มรูปหล่อแล้วยังเรียบนิ่งได้เหมือนเดิม
หาได้ยากจริง ๆ
ทำให้ศาสตราจารย์ป๋ ายอดมองเธอไม่ได้
รอยยิ้มของเจียงจั่วมีหลายอารมณ์ปะปนกัน “อาจารย์ไม่เคยเห็นเขา
ถึงได้ไม่รู้ว่าเขาเป็นน้องสาวผมเอง จะเรียกว่าตีซี้ได้ยังไง”
น้องสาว?
ไม่เพียงแต่ศาสตราจารย์ป๋ าย กระทั่งพวกที่แอบฟังแถวหน้าประตูยัง
มีสีหน้าช็อกตามไปด้วย
ทีเอคนใหม่ที่ไม่ธรรมดา แถมหล่อกว่าพวกเขารวมกับเจ้าสี่ ที่แท้
เป็นพี่ชายของน้องเหยาเย่า?
ทำไมถึงได้กลับตาลปัตรขนาดนี้
มีว่าที่พี่เมียแบบนี้ เจ้าสี่เอ๊ย เส้นทางรักของนายไม่ราบรื่นแล้ว!
ต้องบอกว่าหลายคนก็จินตนาการกันมากเกินไป
แต่ไม่อาจปฏิเสธได้ว่า เมื่อหลินหยางได้ยินคำพูดดังกล่าวแล้วโล่งใจ
ขึ้น
มีเพียงเซวียเหยาเย่าคนเดียวที่ไม่คิดว่าเขาจะพูดแบบนี้ เพราะเขาไม่
เคยยอมรับว่าเธอเป็นน้องเขา และไม่เคยยอมรับในตัวแม่เธอที่แต่ง
เข้าตระกูลเจียง
สถานการณ์แบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
กระทั่งเซวียเหยาเย่ายังค่อยไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไร
ก่อนหน้านี้เธอคิดจะบอกว่าเป็นเพื่อนกันเท่านั้น แต่กลับไม่มีโอกาส
ได้ใช้
ศาสตราจารย์ป๋ ายเข้าใจทันใด “ที่แท้เธอก็…” พูดได้แค่นี้ก็อึ้ง เพราะ
คำพูดต่อไปอาจแตะต้องเรื่องครอบครัวของคนอื่นได้ จึงยิ้ม ๆ
เปลี่ยนไปพูดว่า “เก่งจริง ๆ คนที่มาทำโปรเจกต์นี้มีแต่พวกหัวกะทิ
ทั้งนั้น มานี่สิ เธอบอกหน่อยว่ารับผิดชอบด้านไหน?”
เซวียเหยาเย่านึกขอบคุณที่ศาสตราจารย์ป๋ายกลับมาพูดเรื่องจริงจัง
เสียที “หนูเป็นคนทดสอบเกมค่ะ หลัก ๆ จะทดสอบเรื่องวิธีการเล่น
ประสบการณ์ของผู้เล่น แล้วก็ความสนุกค่ะ นอกจากนี้ก็หาปัญหา
ในการเล่น รวมถึงจะเล่นให้ถึงระดับความยากที่ระดับไหน”
ศาสตราจารย์ป๋ายฟังเพลิน เขาถนัดด้านทฤษฎีมากมาย แต่ไม่ค่อย
เข้าถึงการใช้งาน
ปกติแล้วพวกศาสตราจารย์จะมีความเป็นวิชาการสูง
เวลานี้เมื่อเห็นโมเดลเกม ระบบที่สร้าง รวมถึงหน้าเพจทดสอบก็
รู้สึกสนใจ
ทำให้พวกหนุ่ม ๆ ต่างรู้สึกว่าสิ่งที่พวกเขาทุ่มเทได้ผลแล้ว
แม้ว่าตอนที่อาจารย์ทดสอบ หนึ่งในพวกเขายังเตะถังขยะหลบเข้า
ไปด้านใน
แต่นี่ไม่ใช่สิ่งสำคัญ สำคัญตรงที่ว่าเมื่อศาสตราจารย์ป๋ายเดินออกไป
แล้ว
ทีเอที่ทำให้มหาวิทยาลัยฮือฮาได้ยังไม่ไปไหน แต่ยิ้มแล้วถอดเสื้อ
คลุมออก ก่อนจะมองพวกเขาอีกครั้ง
ทั้งที่อายุเท่ากันแท้ ๆ แต่ไม่รู้ว่าทำไมผู้ชายคนนี้ถึงได้มีบารมีอย่างที่
ไม่เห็นเป็นรูปร่าง
“ทุกคนพอจะมีเวลาไหม? คงไม่ต้องปัดกวาดทำความสะอาดแล้วใช่
หรือเปล่า”
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ” คนที่ถูกรู้ทันหัวเราะ “มีสิ ทีเอมีอะไรจะแนะนำไหม?”
เจียงจั่วเป็นนักธุรกิจ ย่อมอ่านใจคนเป็น “จะมีคำแนะนำได้ยังไง แต่
ในฐานะที่เป็นพี่ของเหยาเย่า อยากเลี้ยงข้าวพวกนายหน่อย ฉันมาช้า
หลายวัน อยากจะขอบคุณพวกนายที่ช่วยดูแลเขา”
เลี้ยงข้าว
พี่ชายของน้องเหยาเย่า แถมยังเป็นทีเออีก ย่อมต้องไปแน่นอนอยู่แล้ว
“ฮ่า ๆ ๆ ต้องเกรงใจอย่างนั้นด้วยเหรอ?” ก็แค่ถ่อมตนไปตามมารยาท
น่ะ
เจียงจั่วดึงคอเสื้อด้วยมือข้างหนึ่ง ยิ่งเพิ่มบารมีให้ไม่เหมือนเดิม “ไม่ได้
เกรงใจหรอก อยากให้พวกนายพาฉันไปกินของแถว ๆ นี้ด้วย ตั้งแต่
มาถึงฉันก็ยังไม่ได้กินสักมื้อเลย ตอนนี้หิวมากแล้ว”