Black Peach Z เดิมพันรักสาวแฮกเกอร์ - ตอนที่ 2168-2169

ตอนที่ 2168
ชดเชยให้ฉัน
เซวียเหยาเย่ารีบหยิบมือถือเป็นอย่างแรก
กลับพบว่าแม้แต่มือถือที่ไม่ได้ทดสอบเกมก็แบตฯ หมดแล้ว ยังดีที่
ที่นี่มีเครื่องชาร์จเยอะ
เซวียเหยาเย่ารีบเอามาชาร์จ เมื่อเห็นสายโทรเข้ามาเยอะขนาดนั้น ก็
รู้สึกวูบโหวงในใจมาก
ฝ่ายหลินหยางเก็บข้าวของเสร็จแล้วหันมาพูดกับเธอ “ดึกมากแล้ว
ฉันพาเธอไปกินข้าวก่อนแล้วค่อยส่งเธอกลับแล้วกัน”
“ไม่ต้องค่ะรุ่นพี่” เซวียเหยาเย่ารีบกดมือถือ “ฉันจัดการเองได้”
หลินหยางเห็นท่าทางเธอก็รู้ว่าต้องมีนัดแน่นอน
อันที่จริงเขามองออกตั้งนานแล้วว่าผู้ชายคนนั้นมีความสำคัญใน
หัวใจเธอ
ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่เงยหน้ามองเขาสักแวบไม่ว่าเขาพูดอะไร
เซวียเหยาเย่าไม่มีเวลาสนใจคนอื่นจริง ๆ รอจนข้อมูลมาครบ เธอก็
รีบโทรหาเจียงจั่วทันที
ปิดเครื่อง?
เธอคิดว่าถ้าไปร้านอาหารตอนนี้ก็คงไม่ทันแล้ว
เวลาสี่ทุ่มต้องปิดร้านแล้วแน่ ไปดูหอพักที่อยู่ด้านหลังก่อนดีกว่า
แต่พอจะออกไปก็กลัวว่ามือถือจะดับ รอจนชาร์จแบตฯได้ 10% เธอ
ถึงได้ออกมา
ทว่าเมื่อจะวิ่งไปก็พลันเห็นคนคนหนึ่งยืนมองเธออยู่ที่ใต้เสาไฟ
เซวียเหยาเย่าที่หอบหายใจกำลังจะอธิบาย ก็โดนเขาดึงเข้าสู่อ้อม
กอดเสียก่อน เสียงต่ำเล็กน้อยเอ่ยขึ้นว่า “ฉันจะไม่ยอมรับข้ออ้างที่
รู้สึกว่าไม่เหมาะสมหลังจากลองพูดมาแล้ว”
“ฉัน…” เซวียเหยาเย่าอ้าปากค้าง
เจียงจั่วซุกหน้าที่ซอกคอเธอ “ฉันเห็นในโมเมนต์แล้ว”
“เห็นอะไร?” เซวียเหยาเย่างงงัน
เสียงของชายหนุ่มฟังแล้วเหมือนไม่ได้ขึ้นสูง “ภาพที่พวกเธอกำลัง
เทสเกมด้วยกัน”
เซวียเหยาเย่าจึงได้สติกลับมา “ใช่ ฉันกำลังจะบอกว่าฉันเทสเกมอยู่
จริง ๆ พอเห็นข้อผิดพลาดเยอะแยะก็คิดแต่จะบันทึกช่องโหว่กับ
ความรู้สึกที่ได้ ทำไปทำมาก็ลืมเวลา”
“เหยาเย่า” เจียงจั่วเหมือนจะหัวเราะ “ฉันรู้ดี เธอไม่เหมือนเมื่อก่อน
ที่จะเห็นฉันสำคัญที่สุดไม่ว่าเรื่องอะไร ถึงได้ลืมนัด”
เซวียเหยาเย่าไม่เถียง เธอไม่ได้ทุ่มเทความคิดให้ความรักจนสุดตัว
เหมือนอย่างที่เคยเป็น
“งั้นแบบนี้คุณรู้สึกเหนื่อยไหม?” เซวียเหยาเย่าพินิจดูแล้ว ช่วงนี้เขา
ทุ่มเทมาก
เสียงของเจียงจั่วทุ้มหนักขึ้น “รู้สึกไม่มีแรง แต่ถ้าเทียบกับสถานการณ์
ตอนนี้แล้ว ฉันกลัวมากกว่าว่าเธอจะรู้สึกอะไรกับผู้ชายคนนั้น”
“คนไหน?” เซวียเหยาเย่ายื่นมือออกไปแล้วชะงักค้างครู่หนึ่ง ก่อน
จะวางบนแผ่นหลังเขา “หมายถึงรุ่นพี่เหรอ ฉันกับเขาเป็นไม่ได้
หรอก แล้วฉันก็ปฏิเสธเขาตั้งแต่แรกแล้ว คุณก็รู้”
นัยน์ตาของเจียงจั่วเข้มขึ้น “รู้น่ะรู้ แต่พอเห็นภาพนั่นแล้ว ก็รู้สึกว่า
ทำไมคนเล่นเกมเป็นถึงไม่ใช่ฉัน เธอก็น่าจะรู้ว่าฉันเป็นพวกนัก
ธุรกิจ สู้เด็กเรียนเก่งอย่างพวกเขาไม่ได้หรอก”
“คุณนี่…” เซวียเหยาเย่าหัวเราะเสียงเบา “หึงเป็นด้วยเหรอ?”
เจียงจั่วช้อนตามอง “ทำไมฉันจะหึงไม่เป็น?”
คำตอบจากเธอหยุดคำพูดของเขาทันที “เพราะคุณเป็นผู้ใหญ่”
เจียงจั่วหัวเราะอีก นัยน์ตาสะท้อนดอกท้อ “ฉันรู้สึกว่าเธอรับมือฉัน
ได้เก่งขึ้น”
เซวียเหยาเย่าขอโทษอย่างจริงใจ “วันนี้ฉันผิดเอง”
เจียงจั่วหลุบตาลง “งั้นควรจะชดเชยหน่อยไหม?”
เซวียเหยาเย่าเลิกคิ้ว “ชดเชยเหรอ”
เสียงเจียงจั่วดังข้างหู “เธอจะคิดว่าฉันไม่มีค่าพอให้พึ่งพิงก็ได้ แต่
อย่าไปชอบคนอื่น และอย่าเห็นว่าฉันทำไม่ดีที่ตรงไหนแล้วไม่ยอม
พูด ไม่พูด แต่ก็คิดว่าพอลองคบกันแล้วไม่ผ่าน”
ตอนที่ 2169
ให้เจียงจั่วผ่านโปรแฟน
เซวียเหยาเย่าอึ้งไปชั่วครู่ ก่อนจะหลุบตาตอบเพียง “อื้อ”
เธอคิดว่าเขาไม่น่าจะเป็นคนไม่ผ่านโปร
คนที่ไม่ผ่านต้องเป็นเธอมาว่า
เซวียเหยาเย่าโชคดีอย่างไร้ข้อกังขา
ในขณะเดียวกัน เธอก็จะไม่ทำให้คนที่อยู่กับเธอรู้สึกไม่มั่นคง
ในเมื่อคิดจะคบกันอีกครั้ง ย่อมต้องแสดงความเชื่อมั่นให้เห็น
โดยเฉพาะตอนกินของมื้อดึก เธอเห็นเจียงจั่วโพสต์ลงในโมเมนต์
ของวีแชท และได้รู้ว่าเขาเตรียมตัวอะไรไว้มากมาย
ความคิดดังกล่าวก็ยิ่งจริงจังขึ้น
เซวียเหยาเย่าเป็นคนอ่อนโยนมาแต่ไหนแต่ไร
บางทีในสายตาคนอื่นอาจเหมือนว่าเธอไม่มีความคิดเป็นของตัวเอง
แต่สำหรับเจียงจั่วแล้ว เขารู้ดีว่านี่คือความเข้าใจความรู้สึกนึกคิด
ของคนอื่น
เมื่อก่อนเขาไม่รู้จักการทะนุถนอมเป็นที่สุด
ดูเหมือนว่าคู่แท้ในโลกมักเป็นเช่นนี้ หลังจากเลิกจากกัน เขาถึงได้
วิเคราะห์อย่างใจเย็นถึงสาเหตุของความเข้าใจผิดที่มีระหว่างกัน
แม้ครั้งนี้เธอจะยุ่งมากจนลืมเรื่องนัด ทว่าเมื่อเรื่องผ่านพ้นไป ช่องว่าง
ที่คล้ายมีอยู่แต่ก็คล้ายไม่มีระหว่างกันก็มลายหายไป
ในสายตาของหลี่เถา เธอรู้สึกว่าเหยาเย่าสวยขึ้นเรื่อย ๆ
เซวียเหยาเย่าทำแค่หัวเราะ “วันนี้ให้เขาเลี้ยงข้าวทุกคนสิ”
“เขา?” หลี่เถาตาโตเลยทีเดียว “ผู้ชายในดวงใจเธอเหรอ”
“บอกมาตามตรงพวกเธอคบกันแล้วใช่ไหม? เหยาเย่า เวลาเธอพูดถึง
เขาทีไร สีหน้าเปลี่ยนไปทุกที”
เซวียเหยาเย่าไม่ปฏิเสธ “ก่อนหน้านี้ก็อยากบอกพวกเธอเหมือนกัน
แต่ตอนหลังคิดว่าควรจะให้เป็นทางการสักหน่อย ช่วงนี้เทสเกมจบ
แล้ว ทุกคนจะได้กินข้าวพร้อมกันพอดี”
“ไม่มีปัญหา”
“ต้องกินแน่นอน!”
พวกเธอต้องเห็นให้ได้ว่าใครที่เอาชนะพี่เดือนสุดหล่อได้ แถมยัง
เป็นแสงสว่างในใจของเหยาเย่า
เซวียเหยาเย่ารู้สึกว่าควรจะบอกเรื่องนี้กับเจียงจั่วก่อน จึงโทรไปหา
ชายหนุ่มอึ้งไปก่อนหลังจากที่รู้ จากนั้นมุมปากหยักโค้งอย่างอดไม่
อยู่ “เธอจะให้ฉันผ่านโปรเหรอ”
เซวียเหยาเย่าหน้าบาง สองแก้มแดงเรื่อ “ค่ำนี้ว่างไหม?”
“ฉันจัดการเอง แล้วเธอไม่ต้องอธิบายอะไรทั้งนั้น พอถึงตอนนั้นฉัน
จะเป็นพูดเอง” เจียงจั่วหัวเราะเสียงต่ำ “รูมเมทเธอเป็นพวกชอบกิน
งั้นไปที่ที่บรรยากาศดีหน่อย แล้วมีปริมาณอาหารเยอะ ๆ”
เซวียเหยาเย่ารู้สึกโชคดีที่ไม่ได้เปิดลำโพงคุยกัน อะไรที่เรียกว่ารูม
เมทเธอเป็นพวกชอบกิน
แต่หลี่เถาที่อยู่ใกล้สุดกลับได้ยิน จึงมองด้วยสีหน้าสงสัย “แฟนเธอรู้
ได้ไงว่าพวกเราชอบกิน?”
เพราะคนที่เตรียมของว่างให้ทุกบ่ายเป็นเขาอย่างไรล่ะ ทว่าเซวีย
เหยาเย่าไม่ได้พูดออกไป แค่เอ่ยอย่างอ่อนใจ “เธอไม่คิดจะเถียงบ้าง
เหรอ?”
“ก็ฉันชอบกินจริง ๆ นี่” หลี่เถาขมวดคิ้ว “ทำไมฉันถึงคุ้นเสียงเขา
ทางนั้นจังเลย”
เซวียเหยาเย่ารู้ตัวว่าพูดไม่เก่ง จึงไม่พูดมากอีก “เดี๋ยวก็รู้เองตอนกิน
ข้าว”
เจียงจั่วเลือกร้านอาหารที่เปิดเป็นการส่วนตัว[1]
แม้จะดูไม่แพง แต่ความจริงแสดงให้เห็นความล้ำลึกของคนเลือก
การมากินอาหารในร้านแบบนี้กลับไม่ทำให้คนรู้สึกว่าอวดรวย
คนที่ตาถึงเท่านั้นถึงจะรู้ว่าแฟนของเหยาเย่าเลือกที่นี่เพื่อดูแล
นักศึกษาสาว ๆ เหล่านี้
หลี่เถากระทุ้งตัวเหยาเย่าเบา ๆ “แฟนเธอไม่เลวเลยนี่ แต่มากินที่
แบบนี้ คงจะอายุมากกว่าเธอเยอะเลยใช่ไหม”
เซวียเหยาเย่าแย้มยิ้ม “คิดอะไรของเธอเนี่ย”
“อันที่จริงพวกเราเคยเดากันไว้แล้ว แถมเธอยังไม่ให้พวกเราดูรูปถ่าย
เขา ก็เลยคิดว่าเขาน่าจะทำงานมานานแล้วหรือเปล่า อายุน่าจะห่าง
จากเธอมาก” หลี่เถาแลบลิ้น “เหยาเย่า เธออย่าถือสาเลยนะ เพราะ
เดี๋ยวนี้คนที่คบกันแบบนี้มีเยอะ พวกเราเป็นห่วงว่าเธอจะคิดมากเลย
ไม่กล้าพูด ไหนจะยังคุณทีเอนั่นอีก เธอกลัวเขารู้แล้วไม่อนุมัติใช่
ไหม?”
[1] ร้านอาหารที่เปิดเป็นการส่วนตัว เป็นร้านที่เปิดขายอาหารใน
บ้านตัวเอง บ้างก็เปิดในตึกออฟฟิศ เจ้าของร้านมักจะมีอาหารเด็ด
ประจำตระกูล ไม่ค่อยทำการโฆษณา แต่จะเป็นที่รู้จักด้วยการพูด
ปากต่อปาก