Black Peach Z เดิมพันรักสาวแฮกเกอร์ - ตอนที่ 2136-2137

ตอนที่ 2136
ตอนพิเศษ
เฟิงอี้ดึงคอเสื้อตัวเอง ส่งข่าวปฏิเสธทางนั้นไป
การปรากฏตัวอย่างเป็นทางการของ Bey จึงถูกยกเลิกในบ่ายวันนั้น
ไม่มีใครรู้ว่าคนโปรดของทั้งทีมคนนี้หน้าตาเป็นอย่างไร
ได้แค่คลิปตัวละครที่เธอเล่นเท่านั้น
ตอนออกจากคลับ มั่วเป่ ยไม่ได้เอาอะไรติดตัวไปเลย ทั้งยังทิ้งคีย์บอร์ด
red switch ที่เธอแบกมาไว้หน้าเก้าอี้ตัวหนึ่ง
เมื่อได้ยินว่าทีมไดมอนด์แตกแล้ว เจ้าหญิงน้อยอวิ๋นเซินจากบ้าน
ตระกูลอวิ๋นรีบมาหา เพื่อจะอยู่เคียงข้างเพื่อนของเธอ เพราะรู้ดีว่ามั่ว
เป่ยท้อแท้หมดกำลังใจ
เรื่องแบบนี้ไม่มีใครบอกว่าจะเลิกก็เลิกได้เลยอย่างที่พูด
ท้องฟ้ามีฝนโปรยปราย หน้าจอยังฉายคลิปของทีมไดมอนด์
อวิ๋นเซินสั่งให้คนขับจอดรถ มองดูร่างที่ยืนอยู่ริมถนน เธอเงยหน้า
มองหน้าจอยักษ์บนลานกว้าง ดวงตาเคลื่อนคลาตามแต่ละร่างที่ผ่าน
ไป
เมื่อหลายปีผ่านปี บางทีอาจมีคนจำพวกเขาไม่ได้แล้ว แต่เธอยังจำได้
เสมอ
ดวงตาที่ร้อนผ่าวมาตลอดเริ่มสงบอารมณ์ลง
เธอคนนั้นบอกว่าจะไม่เล่นเกมอีก ตอนนั้นอายุยังน้อยอยู่ ดวงตาจึง
แดงเรื่อ
อวิ๋นเซินอาจไม่เข้าใจหลาย ๆ อย่าง แต่เรื่องหนึ่งที่เธอรู้ดีคือ ไม่ว่า
ใครก็ตามที่ตัดสินใจแบบนี้แสดงว่าต้องทำเพื่อปกป้อง
ตอนที่ตัดสินใจยุบทีม ฉินมั่วสั่งให้เฟิงอี้ดูว่าพวกเขาอยากไปทีม
ไหนกัน หรือว่าอยากอยู่ในวงการต่อหรือต้องการทำอย่างอื่น ก็ให้
หาที่ไปให้พวกเขาด้วย
พวกเขาเล่นอาชีพมานานหลายปี ทุกคนย่อมต้องมีเงินเก็บ จึงไม่เป็น
ห่วงในเรื่องการเงิน
มีเพียงเหราหรงคนเดียวที่ไม่มีทุน แต่สิ่งที่เขามีกลับเป็นสิ่งที่คนทั่ว
เทียบไม่ได้
หลินเฟิงตามตัวเขาให้มาเป็นผู้อำนวยการด้านเทคโนโลยีการผลิตอยู่
หลายครั้ง
เฮียเย่าก็โยนอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ให้เขาบริหาร
ชายหนุ่มยุ่งทางนี้เสร็จก็ไปทำงานทางนั้น แต่ใบหน้าของเขายังคงไม่
เปลี่ยน เวลายิ้มขึ้นมาดวงตาจะยกโค้ง เวลาไม่ยิ้ม หน้าตาก็จะเย็นชา
แต่ละคนเมื่อถอดชุดทีมออกแล้วก็ไม่ได้แตะต้องเมาส์หรือคีย์บอร์ด
อีกเลย
พวกเรามักมีอาการกลัวอย่างหนึ่ง กลัวว่าตัวเองจะกลายเป็นคนทั่วไป
ที่ไม่เด่นสะดุดตาอีก กลัวว่าความยุ่งวุ่นวายจะทำลายความมุ่งมั่นของ
คนหนุ่มสาว
จนท้ายที่สุดถึงได้พบว่ามันยังคงอยู่ในก้นบึ้งนัยน์ตาของเรา
แค่เราถนอมมันมากเกินไป ก็เลยเข้าใจว่ามันคือการเติบโตเป็นผู้ใหญ่
เหยาเย่าเป็นหนึ่งในนั้น เธอในตอนนี้ต่างไปจากเมื่อก่อนแล้ว หลาย
ทีมมาดึงตัวเธอไปโดยให้ราคาสูง แต่เธอไม่รับปาก
ทางมหาวิทยาลัยใกล้จะเปิดเรียนแล้ว ชีวิตเธอจะต้องเปลี่ยนไปโดย
ปริยาย เพราะต้องย้ายไปอยู่เมืองอื่น
หากอยู่ที่นี่ต่อไป ต้องเอาแต่นึกถึงวันเวลาที่เคยต้มบะหมี่อยู่ใน
อินเทอร์เน็ตบาร์กับพวกโคโค่แน่นอน
คะแนนของเหยาเย่าอยู่ในระดับกลางค่อนไปทางสูง แต่เมื่อเข้าทีม
คะแนนก็พุ่งสูงขึ้นตลอด
บางครั้งเธอก็มักนึกถึงวัยรุ่นผมสีเงินคนหนึ่งที่ชอบงับอมยิ้ม เอา
หนังสือปิดหน้า แล้วโดนหัวหน้าเคาะ
จากนั้นก็หาข้ออ้างไม่ทำแบบฝึกหัดวิชาฟิสิกส์ ฝ่าบาทจิ่วจะพาใบหน้า
หล่อเหลาเดินมาหาเธอ ชี้ข้อผิดพลาดให้เธอเห็น ทั้งยังสอนวิธีแก้
โจทย์ที่ง่ายกว่าเดิมให้
หนึ่งวันก่อนที่เหยาเย่าจะออกจากบ้านตระกูลเจียง เป็นวันเดียวกัน
กับที่ตระกูลเจียงถ่ายโอนอำนาจอย่างเป็นทางการ หมายความว่า
ต่อไปธุรกิจของเจียงกรุ๊ปทั้งหมดจะอยู่ในมือของเจียงจั่ว จึงมีคนมา
ร่วมงานเลี้ยงเยอะแยะมากมาย
ในงานยิ่งใหญ่แบบนี้ย่อมต้องหรูหราครึกครื้น อาหารเลิศรสมีพร้อม
เสียงดนตรีในงานคลอเบา ๆ ให้กลิ่นอายนักธุรกิจหนักมาก แต่นี่ไม่
เป็นอุปสรรคกับการที่หลายต่อหลายบ้านพาตัวลูกสาวมาแนะนำให้
คนล่าสุดที่กุมทุกอย่างของธุรกิจในตระกูลเจียงได้รู้จัก
ตอนที่ 2137
จั่ว-เหยา
เจียงจั่วไม่ชอบเรื่องแบบนี้ เขายืนเขย่าแก้วไวน์ในมือ ท่าทางไม่อยาก
ให้ใครเข้าใกล้
หลายคนบอกว่าเขาเปลี่ยนไป
เมื่อก่อนคุณชายเจียงเป็นประเภทผู้ชายทรงเสน่ห์ แต่กลับไม่มีสาว ๆ
ตามติดเลยสักคน ไม่เคยเย็นชากับผู้หญิง
ออกแนวทำดีกับผู้หญิงทุกคนไปทั่ว แต่ลักษณะไม่เหมือนอย่างนั้น
ทำแต่ปฏิเสธอย่างมีมารยาท
ในบางมุมเขาถือว่าเป็นผู้ชายที่แย่ ทว่าข่าวลือบางอย่างก็ไม่น่าเชื่อถือ
ถึงเจียงจั่วจะชั่วช้าอย่างไรก็ไม่เคยใกล้ชิดกับใครจริงจัง
ตอนนี้ก็เช่นกัน เขาเหมือนมีอะไรในใจ กระทั่งไม่ได้ใส่ใจกับงานนี้
คุณพ่อเจียงเดินมาหาอย่างอ่อนใจ ไม่รู้จะจัดการอย่างไรกับลูกชายที่
ห่างเหินกับตนมานาน
“ยังไงแกต้องไปเจอผู้คนหน่อยนะ” คุณพ่อเจียงกดเสียงต่ำลง “เรา
อยู่ในงานเลี้ยงก็ต้องคุยกันเรื่องธุรกิจ”
เจียงจั่วปฏิบัติต่อพ่ออย่างเย็นชา “ทำไม? จะขายผมงั้นเหรอ สภาพ
ตระกูลเจียงในตอนนี้ไม่ถึงขั้นต้องทำแบบนั้นหรอก”
“พ่อว่าช่วงนี้แกอารมณ์ไม่ดี แกนี่มัน…” คุณพ่อเจียงไม่รู้จะพูด
อย่างไรดี โมโหจนเบือนหน้าไปอีกทาง
เจียงจั่วชะงัก ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า “ทำไมไม่เห็นพวกเขาเลย”
“แกไม่ชอบคุณน้าไม่ใช่เหรอ เขากับเสี่ยวเหิงอยู่ด้านบน พรุ่งนี้เหยา
เย่าจะเดินทางแล้ว” คุณพ่อเจียงถอนใจยาว “ของของพ่อ ต่อไปต้อง
เป็นของของแก พ่อไม่ได้ทำผิดกับแม่แก พ่อแค่แก่แล้วเลยอยากมี
คนอยู่เป็นเพื่อนตอนแก่ ๆ เท่านั้น”
เจียงจั่วช้อนสายตามอง “แล้วเรื่องก่อนหน้านี้จะอธิบายว่ายังไง?”
คุณพ่อเจียงดื่มวิสกี้ “ฉันเคยมั่วมาก่อน แต่ไม่ได้เป็นตอนที่แม่แก
ป่ วย ทำไมแกไม่เชื่อบ้าง ตอนที่แม่แกตาย ฉันเสียใจยิ่งกว่าแกอีก”
เจียงจั่วไม่พูดต่อว่าตอนที่แม่เขาเสีย ผู้ชายคนนี้ก็รีบหาคนใหม่ ซึ่ง
มันเป็นเรื่องจริง
คุณพ่อเจียงรู้ว่าลูกชายสนใจเรื่องอะไร ไม่ได้แก้ตัวให้ตัวเองอีก บาง
ทีกระทั่งตัวเขาเองก็ยังรู้สึกว่าตัวเองเลว ทั้งที่รักคนคนหนึ่งมาก แต่
กลับไปชอบคนอื่นโดยที่เธอคนนั้นยังจากไปไม่ถึงหนึ่งเดือน
บางทีตอนนั้นเขาอาจเหงามาก
แต่ไม่ว่าจะหาข้ออ้างอย่างไรก็แก้ไขอะไรกลับมาไม่ได้แล้ว
“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคุณน้า”
ท่านแค่เห็นผู้หญิงคนปัจจุบัน ก็อยากแต่งงานเป็นครอบครัวกันเท่า
นั้นเอง
เจียงจั่วมองพ่อตัวเอง “พ่อบอกว่าไม่เกี่ยวก็ไม่เกี่ยวงั้นเหรอ ตอนที่
พ่อสร้างครอบครัวใหม่ ได้คิดบ้างไหมว่าตัวเองทำลายอะไรลงไป”
เขาไม่เหลือความรู้สึกดีกับเซวียเหยาเย่าอีกต่อไป คิดว่าเธอและ
ครอบครัวเธอทำลายทุกอย่างของเขา ถึงได้ทำแบบนั้นลงไปในเวลา
นั้น
เพราะพ่อจะไม่มีวันคิดถึงคนที่อยู่บนสวรรค์อีกต่อไป
โลกนี้มีเพียงเขาคนเดียวที่คิดถึง ตอนที่เธอคนนั้นกำลังจะจากไปก็
ยังอุตส่าห์สั่งให้เขาเชื่อฟังพ่อ
ดังนั้นเจียงจั่วจึงให้อภัยพ่อไม่ได้
“บางทีผมก็คงเหมือนพ่อละมั้ง ใครให้ผมเป็นลูกพ่อล่ะ เลยเลว
เหมือนกัน” เจียงจั่วหัวเราะ ก่อนจะเดินไปอีกทางหนึ่ง
คุณพ่อเจียงกังวลหนักขึ้น ช่วงนี้ลูกชายไม่พยศแล้ว แต่กลับเงียบสงบ
จนน่ากลัว เกิดอะไรขึ้นกันแน่
เจียงจั่วแค่คิดว่าน่าเบื่อ ปากพ่อก็บอกว่ารักเขา แต่เวลาอุ้มลูกชายคน
ใหม่กลับหัวเราะอย่างมีความสุขกว่าใคร
ความดื้อดึงบางอย่างคงมีแต่คนเป็นลูกติดเท่านั้นที่รู้
ทว่าความดื้อดึงแบบนี้กลับทำร้ายตัวเอง
ไม่มีใครสังเกตเห็นว่าเจียงจั่วที่อยู่กลางลานเต้นรำว้าเหว่ขนาดไหน
เพราะ ‘ยัยอ้วน’ ที่เข้าใจเขามากที่สุดจะไปแล้ว…