Black Peach Z เดิมพันรักสาวแฮกเกอร์ - ตอนที่ 2162-2163

ตอนที่ 2162
ความเข้าใจผิดถูกแก้ไข
เจียงจั่วชะงักฝีเท้าทันที
ท่าทางเหมือนไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน นัยน์ตาที่หลุบลงเงยขึ้นมอง
ยังไม่ทันให้อีกฝ่ายพูดอะไร เขาก็รั้งเธอมาไว้ในอ้อมกอด
เดิมทีบริเวณนี้ก็เป็นหอพักหญิง แถมเดือนมหาวิทยาลัยสุดหล่อก็
เพิ่งมาสารภาพรัก
คนแถวนั้นจึงยังไม่ไปไหน ต่างยกมือปิดปากเมื่อเห็นเหตุการณ์
ดังกล่าว
“เกิดอะไรขึ้น?” หลี่เถางงด้วย
มีเซวียเหยาเย่าคนเดียวที่ยังมีสติ
เธอรับรู้ได้ว่าอุณหภูมิของเขาสูงกว่าปกติ จึงผลักออก
ทางคนถูกผลักก็หัวเราะเหมือนไม่แคร์ รู้ดีว่าตัวเองถูกผลักแต่ก็ยัง
อยากกอดอีกครั้ง คงเพราะต้องการได้แรงใจที่จะเดินออกมาสักหน่อย
แต่ไม่ทันได้ขยับ ก็พลันถูกคว้าข้อมือเอาไว้ “ทำอะไรเนี่ย ไข้ยังไม่
ลดก็ออกมาเดินแล้ว”
เจียงจั่วได้ยิน ก็เหมือนมีแสงฉายในนัยน์ตาดอกท้อ ดูสวยเหลือเกิน
“เธอเป็นห่วงฉันเหรอ?”
“คุณเป็นพี่ฉัน ต่อให้ไม่ใช่สายเลือดเดียวกันก็ยังใช่” เซวียเหยาเย่า
ช้อนตามอง
เจียงจั่วพิงต้นไม้ ท่าทางยังเท่เหมือนเดิม “ฉันไม่อยากเป็นพี่เธอ เธอ
ว่าทำไมตอนที่คุณน้าเซวียจะแต่งงานเข้ามา ถึงไม่ยอมให้ฉันตามจีบ”
เซวียเหยาเย่าชะงัก “มุกนี้ไม่ตลกนะ”
“มุกตลกที่ไหน?” เจียงจั่วหลุบตาลง “ฉันชอบเธอ เธอไม่รู้เหรอ?”
เซวียเหยาเย่ามองเขา “ตอนนั้นคุณไม่เคยคิดจะจีบฉันด้วยซ้ำ ฉันอ้วน
จะตาย ไม่ใช่เหรอ คุณเองยังบอกกับทุกคนว่าไม่สนิทกับฉัน”
“เพราะตอนนั้นฉันรู้ว่าคุณน้าเซวียจะมาเป็นแม่เลี้ยงฉัน” เรียวปาก
ของเจียงจั่วไร้สีเลือด “ตอนนั้นฉันมันบ้า แต่ฉันก็อยากจีบเธอ ไม่ได้
ล้อเล่นนะ ไม่งั้นเธอคิดว่าใครเป็นคนส่งดอกไม้ให้เธอ?”
เซวียเหยาเย่าชะงักไป “คุณคือคนส่งดอกยิปโซมาให้ฉัน?”
“อื้อ” เจียงจั่วหัวเราะเบา ๆ “ไหนบอกว่าไม่เคยมีใครฉลองวันเกิดให้
เธอไง?”
เซวียเหยาเย่ากำมือนิด ๆ “แล้วทำไมตอนนั้นถึงไม่บอก”
“เพราะฉันคิดว่าเธอหักหลังฉัน” เจียงจั่วกดเสียงให้ต่ำลง “ความลับ
ที่เราพูดกัน เธอก็รู้ว่าฉันเกลียดคนที่เข้าหาพ่อฉันที่สุด แต่เธอไม่บอก
ฉันว่าแฟนใหม่ที่คุณน้าเซวียคบอยู่เป็นพ่อฉัน”
เซวียเหยาเย่าอ้าปาก ก็จริง
จะว่าไปตอนนั้นเธอกลัวว่าเขาจะเกลียดเธอ จึงไม่ได้พูดออกไป
“ฉันรู้ก่อนคุณวันเดียว”
เธอพูดความจริง ตอนนั้นเธออ่อนแอมาก เคยคิดว่าจะบอกเขาในวัน
ต่อมา
แต่พอตื่นขึ้น น้องชายก็เริ่มปวดท้อง เธอต้องส่งเขาไปให้น้ำเกลือที่
โรงพยาบาล
รอจนได้เจอเจียงจั่วอีกครั้ง ก็มีคนเอาไดอารี่ที่เธอเขียนมาโพสต์ลง
ในเว็บบอร์ดของโรงเรียน
คนทั้งโรงเรียนจึงรู้ว่าเธอชอบรุ่นพี่ที่มีฐานะสูงส่ง
พวกนั้นหาว่าเธอเป็นคางคกริจะกินเนื้อหงส์ฟ้า หน้าตาก็แย่ตัวก็อ้วน
อย่าคิดจะเหิมเกริมเลย
ความรู้สึกเหล่านั้น เซวียเหยาเย่าแค่เขียนให้ตัวเองอ่าน เพราะเธอรู้ดี
ว่าตัวเองแตกต่างกับเขามากแค่ไหน ไม่เคยคิดเป็นจริงเป็นจังสักนิด
เซวียเหยาเย่าในตอนนั้นแค่ถือว่าเขาเป็นเป้าหมายให้เธอตั้งใจ แต่
เมื่อไดอารี่เธอถูกประกาศออกมา เธอก็อยากจะหนีไปจริง ๆ
ส่วนเขากลับไม่มองเธอแม้แต่แวบเดียว
เธอคิดว่าเขาเกลียดที่ยัยอ้วนอย่างเธอไปชอบเขาถึงได้ทำแบบนั้น
ราวกับว่าการที่เธอไปชอบเขา ฝันร้ายที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องก็
กลายเป็นความจริง
แท้จริงแล้วไม่ใช่เหรอ?
เป็นเพราะเหตุอื่นอย่างนั้นเหรอ?
เซวียเหยาเย่ารู้สึกฝาดเฝื่อนในลำคอ “คุณรู้เรื่องนั้นในวันที่ฉัน
กลับไปโรงเรียนงั้นเหรอ? ถึงไม่ได้อยากพูดกับฉัน?”
ตอนที่ 2163
ลองดูอีกที
เจียงจั่วตอบรับ “อื้ม” แล้วเอ่ยต่อ “หลังจากนั้นอีกนานมากฉันถึงได้
เข้าใจ เรื่องที่คุณน้าเซวียแต่งเข้าตระกูลเจียงเป็นสิ่งที่เธอควบคุม
ไม่ได้ เพราะขนาดฉันก็ยังทำอะไรไม่ได้เลย”
“มันผ่านไปแล้ว” เซวียเหยาเย่าหันไปมอง เหมือนจะสูดลมหายใจ
ลึก “ไปที่ห้องพยาบาลก่อนเถอะ”
เจียงจั่วหลุบตาลง ไม่ขยับเขยื้อน “แต่สำหรับฉันมันยังไม่ใช่สิ่งที่
ผ่านไป เพราะฉันยังชอบเธออยู่”
เซวียเหยาเย่าพลันมือแข็งค้างไปนิด
เจียงจั่วมองเธอแล้วยื่นมือไปหา เอ่ยเสียงต่ำว่า “ฉันอยากต่อสัญญาที่
เราเคยเซ็นกันเอาไว้ ครั้งนี้ให้เธอเป็นคนร่างกฎเอง จะให้ฉันทำอะไร
ก็ได้ ถ้าคิดว่าเมื่อก่อนฉันมันชั่วช้านักก็เล่นงานให้สะใจเลย แต่เธอ
ต้องเป็นของฉัน เธออยากต่อสัญญากับฉันไหม?”
เซวียเหยาเย่านิ่งเงียบ
เจียงจั่วยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น รู้สึกแค่ท่อนแขนที่ค้างกลางอากาศหนัก
เหลือเกิน
หนึ่งวินาที
สองวินาที
เกือบสิบวินาทีผ่านไป
เจียงจั่วพอจะรู้ได้จากท่าทีของเธอแล้ว แต่เขาไม่อยากยอมรับ
หัวใจเหมือนถูกแช่อยู่ในน้ำแข็ง รู้สึกหนาวเหน็บว่างเปล่า
ทว่าในขณะที่เขาใกล้จะผิดหวัง กลับมีภาพในอดีตมากมายฉายผ่าน
ในหัวของเซวียเหยาเย่า
สุดท้ายหยุดลงบนภาพที่เขาเรียกเธอว่า ‘ยัยอ้วนเหยาเย่า’
ดังนั้นในระหว่างมือของเจียงจั่วผล็อยตก เธอก็จับขึ้นมาทันที ก่อน
เอ่ยอย่างวู่วามเล็กน้อยว่า “ถ้าต่อสัญญากันแล้วฉันกลับไปอ้วนอีก…”
“กลับไปอ้วนเหมือนเดิมก็ดีสิ จะได้ไม่มีใครแย่งเธอไปจากฉัน”
เจียงจั่วตัดบทคำพูดเธอก่อนก้าวหนึ่ง
นัยน์ตาดำขลับของเซวียเหยาเย่าสว่างวาบ “คุณก็รู้ว่าฉันเป็นคนมีปม
ด้อย ชอบคิดอะไรไปเอง”
“งั้นเธอก็คงรู้ว่าท่าทางฉันเหมือนเป็นคนเจ้าชู้ เลยมีผู้หญิงมาชอบ
มากมาย เธอจะต้องระวังพวกนั้นหน่อย” เจียงจั่วหลุบตาลง “ระวัง
พวกเขาเป็นพอ ไม่ต้องระวังฉันหรอก”
เซวียเหยาเย่าได้ยินแล้วอดยิ้มไม่ได้ “พวกเขาชอบคุณเพราะหน้าตา
เหรอ?”
เขาเคยบ่นเรื่องนี้ที่ดาดฟ้ามานานแล้ว
“ตอนนี้เป็นเพราะมีเงิน” พูดได้ว่าคุณชายเจียงพูดตรงมาก
เซวียเหยาเย่าหลุบตาลง “ฉันไม่รับประกันว่าจะเป็นเหมือนเมื่อก่อน
แต่พวกเราจะลองดูก็ได้”
“ลองแล้วไม่ดีก็อยากคืนสินค้าใช่ไหม?” เจียงจั่วขมขื่นในใจ แต่
กลับขลาดกลัวมากกว่า “ฉันจะไม่ยอมให้เธอมีโอกาสนั้นหรอก”
เซวียเหยาเย่าหัวเราะแผ่วเบา “บางทีผู้หญิงคนอื่นอาจจะให้โอกาส
นั้นกับฉัน เช่นเข้าใกล้คุณแล้วคุณคุมตัวเองไม่อยู่ มันเป็นไปได้
ทั้งนั้น”
เจียงจั่วดึงเธอมาไว้ในอ้อมกอด ก้มตัวลงกระซิบข้างหูว่า “ก่อนหน้า
นี้พวกเราคบกันตั้งนาน ใช่ว่าเธอจะไม่เคยนอนในห้องทำงานฉัน
เห็นไหมล่ะว่าฉันมีเลขาฯ เป็นผู้หญิงบ้างหรือเปล่า”
เซวียเหยาเย่าได้ยินแล้ว ต้นคอด้านหลังแดงเรื่อ
“ไม่มี” เจียงจั่วเหมือนกอดเธอเบา ๆ กระทั่งเสียงยังแฝงความทอด
ถอนใจไว้ “มีเธอแค่คนเดียว ตลอดมาฉันมีแค่เธอคนเดียว”
เซวียเหยาเยารู้ดีว่ากับคนคนนี้ อย่างไรก็เหมือนจะตัดเขาไม่ขาด
ยังดีที่ตอนนี้ไม่เหมือนกับเมื่อก่อน
เธอในตอนนี้ไม่ถึงกับหลงใหลจนเสียสติเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น
แล้ว
หัวใจยังเต้นตึกตัก และหวานอยู่นิด ๆ
ที่แท้ความรักที่อยู่ในจุดที่เหมาะสม มันเป็นแบบนี้นี่เอง
ก่อนหน้ารีบวางใจไม่ได้จริง ๆ
เธอถึงขั้นไม่รู้ว่าทั้งสองคนจะรักกันไปได้ถึงขั้นไหน
ลองดูสักครั้ง อยากให้โอกาสตัวเองบ้าง
หากทำยังอะไรไม่ได้อีก ก็วางมืออย่างแท้จริงได้แล้ว
เซวียเหยาเย่าคิดอย่างไร คนฉลาดอย่างเจียงจั่วไม่มีวันไม่เข้าใจ ถึง
ได้ทั้งหวานชื่นในอกระคนหวั่นใจ…